Zierikzeesche Nieuwsbode
immm
KWATTAS.¥-
abonnement:
Maandag 6 Dec. 1926. zierikzeesche courant.
advertentien
VOLLE-MELK-REEP
Het tractaat met België.
feuilleto n.
Henny's Klok,
cadeaux
Schrale Lippen
RHEUMATIEK
Prijs per 3 maanden f 1,50,
franco per post ƒ1,80. Yoor het
buitenland per jaar f 10,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag, Woensdag
en Vrijdag.
van 13 regels 60 ets., van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 30 ets. p. regel.
Bij contract belangrijke korting.
8 3ste JAARGA'NG. - No. 11475. iDzending op dea dag van uit-
Dlr. A. J. DE LOOZE Jr. Uitg-Redacteur M J KOSTEN, gave vóór 11 ure.
Beter^danGoedN^E^BESTiË
Vraagt KWATTA-SPECULAAS
Gevonden voorwerpen
Een pijp; een dameshandschoen; een
portemonnaie; een rijwielplaatje; een po-r-
temonnaie inh. een bankbiljet; twee pak
jes stalen (stof); sleutels.
De Commissaris van Politie:
R. P. BRONS.
II.
Zou dr. Kuijper aan dit tractaat zijn
stem gegeven hebben? Ik geloof er niets
van. Hij zag veel te diep in het heden,
in het hart zijner mensehen, te helder
in de tpekomst en steeds bij het licht
der beginselen. Heeft dit tractaat rnet de
anti-revolutionaire beginselen van doen?
Dit is ontkend Da hee>' Heemskerk poog
de die negatie nis een dogrma vast tc
stellen, tot stilling der roerende consciën
ties, als een hartsterking tot vrijmoedig
heid, alles met het doel het tractaat te
doen aanvaarden zonder nota te nemen
van de jammerklachten „onzer -menschen".
Schr. (prof. Visseher) herinnert dan aan
art. 17 van het beginselprogram der A.-R
Partij. Kracht tol handhaving van onze
nationale zelfstandigheid zoekt zij in de
bevordering van kennis onzer historie,
in de bevestiging onzer volksvrijheden, in
de versterking van hel internationale
rechtsbesef". Voldoet dit tractaat aan die
beginselen? Het kwam niet tot stand uit
een diep gevoel onzer zelfstandigheid.
Het is geen product „der zelfstandigheids-
politiek" van dhr. van Kamebeek, maar
hét werd geboren uit den roes der ver
dwazing, die na den wapenstilstand over
winnaars en overwonnenen bevangen had.
Hoe hadden wij daaraan geheel vrij kun
nen blijven!
Pirof. Visseher wijst dan o.m. om de
fouten, bij de kabinetsformaties en bij de
verkiezing gemaakt. Bij alle deze werd
het tractaat uitgeschakeld, hoewel het
toch nog wel zoo gewichtig was als b.v.
de magere en oude paradepaarden, die
telkens ten tooneele wonden gevoerd, sis
bv. vaccine-dwang, staatsloterij en de
doodstraf. Het tractaat, dat in het dag
licht had moeten staan, bleef achter de
schermen. Ware het te doen geweest
om aan de natie „de oplossing van het
Belgisch probleem" te verklaren, dan
zou misschien het cogenbjik gekomen zijn,
waarop minister van Kamebeek zich voor
de vraag zag gesteld, hoe de grootste
dienst ^aan'het vaderland bewezen kan
worden: door het politieke leven of door
het politieke sterven? Zulk een levensof
fer, dat gewoonlijk reeds de opstandings-
kiemen in zich draagt, is heroïek. Doch
ook hiervan mag hem geen verwijt wor
den gemaakt, nu alle crissisen door nieu
we werden opgelost, zoodat de crisis
chronisch kwaad is geworden.
Van anti-revolutionair standpunt gezien
is dit tractaat niet nationaal De heer
Heemskerk heeft dit gevoeld. Er was
zelfs geen rechtsbasis voor te vinden.
door
J. MIDDELBEEK.
Toen begonnen stemmen om haar heen
te roezen, klinkend als. stemmen Van
twistenden en Henny kon niet verstaan
wat ze zeiden, tot plots, helder en schel
er b'oVenuit klonk: Neen, neen, oom Leo.
nard, oom Leonard, scherp accentueerend
het laatste woord.
Ze rees Verschrikt overeind, en keek
verbijsterd de leege kamer rond, wat
had ze toch, wie sprak daar van oom
Leonard?
Ach. als hij todh maar eens kw.am. Hij
was de eenige van wien ze instinctmatig
hulp Verwachtte. Nielt van de altijd af
wezige moeder, nóóit van vader, niet
van Aagje en evenmin van juffrouw Slee
ter, 't allerminst van dokter Kigolt, die
minachtend verbaasd zijn hoofd over haar
schudde.
Oom Leonard!
Eindelijk viel ze in onrustigen sluimer,
waarin heur droomen werden Voortgezet.
Eerst was 't Florence Domb'ey, welke
haar Voor den geest kwam. Flore, die
piano speelde, zoo mooi. zoo mooi, ze
zag het lange kleedje en de donkere
krullen, ze zag kleinen Paul niet, maar
voelde zijtn. tegenwoordigheid.
Daar stormden woeste, bassende hon
den op haar, af, en ze vluchtte, vludhitte
tot midden ih een wildernis, waarboven
ze Zweefde zonder vleugelen, met korte
rukken zich in de lucht houdende.
Hooger. hooger wilde ze, want beneden
direigden gevaren, maar hooger kón ze
mm
Daarom, wijl hij todh leen: basis moest
hebben, deed hij een beroep op de naas
tenliefde. Welk een schoon ethisch be
ginsel! Dat verwonderde mij van den ju
rist mr. Heemskerk. Het geldt hier een
tractaat en niemand minder dan Grotius
sluit relaties, die zuiver als „actus mere
benefïci" kunnen get/ualificeerd worden
buiten de iraütaten. Hel geldt de contrac
tueels verhouding van twee genabuurde
staten. Zulk een tractaat is de omschrij
ving eener rechtsverhouding. Waar ko
men wij uil met dit beroep op de naas
tenliefde en de edelmoedigheid? Jezus
heeft ons in de gelijkenis van den barm-
hartigen Samaritaan de naastenliefde ge-
teekend Is hel naar economische expansie
strevende België te vergelijken met den
slumperd. die onder de roevers viel?
Uit pure naastenliefde een Sc-helderegime,
dat Antwerpen oorlogshaven kan doen
worden? Tot Nederland wordt gezegd:
.„Ote-toi afin que. je m'n metie". En dan
*mo<?t. volgens den heer Heemskerk. Ne
derland maar uit naastenliefde opstaan.
Als de heer Heemskerk naar de zede
lijke beginselen had willen zoeken, had
hij in 1 Kon. 21 de geschiedenis moeten
lezen van den op expansie bedachten ko
ning Achab, die ook zoo'n begeerte had
naar zijn buurman's goed. Naboth had
volgens mr. Heemskerk's theorie uit naas
tenliefde maar moeten zeggen: „neem
mijn wijngaard". Maar de Schrift oordeelt
anders. Neen. dit tractaat valt onder de
normen der anli-revolutionaire beginselen
en het strijdt er tegen. En ons anti-rev.
volk wenscht er niet aan mee te werken
door dit tractaat Nederland tot een proef
konijn te maken voor een experiment van
volkerenverbroedering, waaraan het trou
wens op grond van de Schrift niet eens
gelooft. Ook de anti-revolutionairen willen
medewerken, waar mogelijk, tot bevesti
ging van den wereldvrede, door recht en
gerechtigheid, maar dit sluit nog niet in
dat het louter om den*economischen ex
pansiedrang van België te bevredigen zijn
eigen van God verkregen erfdeel zonder
meer zou mogen wegschenken. België kan
het, dank zij den rijkdom van zijn bodem,
goed hebben zonder alles wat in dit trac
taat w'erd geëischt.
(Wo'rclt vervolgd-)
BINNENLAND.
DE ADVIEZEN VAN GED STATEN EN
DE EERSTE KAMER,
Het Eerste Kamerlid de Veer heeft aan
den minister van buiteïilundsche zaken en
van waterstaat de volgende vraag gesteld:
C-edep. Stalen van Zeeland hebben bij
brief van 26 Nov. 1926 aan de Provinciale
Staten meegedeeld, dat zij gemachtigd
zijn, de adviezen door dit college aan de
regeering uitgebracht met betrekking lot
hel verdrag met België, vertrouwelijk ter
inzage te leggen voor de leden der Prov.
Staten Zijn Hunne Excellenties bereid,
bedoelde adviezen thans ook - zoo noo-
dig vertrouwelijk ter inzage te leggen
voor de leden der Eerste Kamer?
EEN ADRES VAN HOOGLEERAREN.
Acht en zestig hoogleeraren en oud-
hoogleeraren van de Utrechtsche Univer
siteit hebben tot de Eerste Kamer .een
adres gericht, waarin zij er bij dit Hooge
College op aandringen, de mogelijkheid
te willen verzekeren, in nadere onderhan
delingen, althans de meest bedenkelijke
bepalingen uit hel onlwerp-verdrag Ne-
derland-België verwijderd te krijgen.
PARLEMENTAIRE KALENDER.
2 DecemberHet was een welkome
niet, ondanks ha-ar worstelen d-aalde ze
langzaam neder, voelde ze grond onder
haar voeten, terwijl duisternis rondom
haair was.
Oom Leonard, snikte ze angstig, ontwa
kend. Rechtop zat ze in bed, die oude
klok tikte spookachitiger dan ooit tik
tak. Henny rilde Van 't hoofd tot de
voeten, 'bang keek ze rond.
Wat was het toch, altijd die angst, als
ze wakker wercl 's nachts; zou ze, goede
God, als ze, niet bij haar verstand was?...
daarom altijd alleen moeten zijn, zou
daarom dokter Kigolt zijn hoofd schud
den. met minachtende verbazing?
O, wat drukte die angst als een zware,
vjochtige kille hand op haar borst.
Daar gleed iets onder 't kussen uit, het
boek, het lieve, mooie boek.
Neen, krankzinnig was ze toch niet, ze
kon immers lezen en ze leerde toch, van
juffrouw Sleeter.
Ze drukte het boek tegen zich aan,
moeder's boek, ach, moeder's piano,
moeder's mooi lief gezicht' ach, liefde,
geluk, .zonnige rustige huiselijkheid. God
help me. waarom moet ik dat alles ont
beren? Neem me weg uit dit vreeselijke
huis, breng me daar waar vrede en vei
ligheid zijn, Vrede en rust, zooals toen,
aan oom Leo's schouder.
God, moet het dan zoo? Ik verlang, z'oo
naar' iemand ofp lief te hebben. Dit leVen
kan niet lang meer duren, het mergelt
ieder sprankje kracht uit me, o, als ik
moest sterven, alléén, zonder moesje, Zon
der oom Leo, hij zal me helpen.
't Was haar als zag ze hem, zijn zon-
nig-iv!riendelijk gezicht met de denkers-
oogen, en dat verzachtte heur wrange
onrust tot tranen.
Zeer zelden weende ze meer, maar
nu vloeiden de tranen, haar angst weg
spoelend, de koorts verdoovend, totdat
moeheid en heimwee overbleven.
afleiding, dat de saaie en op zichzelf
onvruchtbare begïoolingsdebatten heden
werden afgewisseld door meer practisch
werk. Zoo nu en dan wordt onder de
aanhangige kieinere wetsontwerpen op-
ruimihg gehouden, en in strijd met de
gewoonte werd er ditmaal vrij lang over
gediseussiëerd. Een dezer ontwerpen be
trof de afschaffing' Van de speelkaarten
belasting. De motieven welke tot deze
afschaffing leiden, zijn bizonder leerziaaim.
Aanvankelijk was deze heffing op twee
ton geraamd, doch zij bracht nauwelijks
de helft op, omdat de frauduleuze in
voer van ongestempelde speelkaarten
allengs zulke afmetingen heeft aangeno
men, dat de heimelijke verkoop den ge-
oorloofden geheel verdringt. Daardoor is
een onhoudbare toestand geschapen, waar
bij men slechts de keuze heeft tussdhen
afschaffing der belasting of verscherping
.der bepalingen, die haarheffing kunnen
verzekeren. Terecht deinst de Regeering
ervoor terug om voor deze betrekkelijk
geringe opbrengst uitgebreide maatrege
len te nemen, die een behoorlijk toezicht
verzekeren. Zoo is deze impopulaire be
lasting bezweken aan de ziekte, welke
allen te hoog opgedreven belastingen
eigen is, wanneer ontduil^ng niet al te
moeilijk is.
In optimistischen zin beantwoordde Mi
nister Kan een desbetreffende Vraag van
den heer Lovink inzake de houding van
Amerika tegenover onze bloembollen.
Wellicht staat deze milder.e houding in
verband met het feit, dat ir.> Amerika-, zelf
(men denke aan het manifest der ban
kiers) het verzet tegen de protectionis
tische tariefpolitiek steeds s.erker wordt.
Een niet bizonder schitterend figuur
heeft de Kamer geslagen bij een wets
ontwerp, strekkende om in navolging van
de Vermindering der wachtgelden ook de
toelagen aan de gewezen arrondissements-
schoolopzieners te Verlagen. De Minister
had dit ontwerp ingediend ingevolge den
nadirukkelijken wensch, doe de Kamer
op 29 April uitgesproken. De Commissie
van Rapporteurs, uitsluitend uit Katholie
ken bestaande, had medegedeeld, dat in
dé af deelingen „zeer Vele leden" zich
met het ontwerp konden vereenigen, maar
thans bleek de meerderheid ertegen ge
kant. De houding der Kamer verdient
weinig bewondering en terecht merkte
de heer Beumer op, dat zij dooT dit.
votum erkende, op 29 April geslapen te
hebben!
j Aan het slot van den midaxg werd de
behandeling van de Arbeidsbegrooting
weer hervat, terwijl het eerste deel van
de avondvergadering was gewijd aan de
Vraagt Uwen Winkelier de
NIEUWE CADEAULIJST
van 2 November 1926.
In deze Lijst zijn een groot aantal
veranderingen gebracht en zijn
wederom zeer vele
belangrijk in bons verminderd.
De Lijst van 12 Mei is hier
door van onwaarde geworden.
Toen legde ze 't hoofd weer in 't kus
sen, en keek door het raam naatr de
sterren. En de slaap bracht haar wat
later een lieflijker droom dan tevoren.
Ze zweefde nu vrij en licht omhoog,
en zag dat al die millioenen sterren we
relden werden, bewoond door schepse
len met lief en leed, met angsten en ver
langens.
Ze kon geen der sterren geheel nade
ren, maar wanneer ze er dichtbij kwam,
hoorde ze bruischende, machtige muziek
als van een reuzenorgel, en even onbe
stemd in melodie als 't neuriën van een
ketel op 't vuur.
Nu is mijn verdriet heel klein gewor
den, zei Henny tot zichzelf.
Ja, antwoordde eene lieflijke, maar alles
doordringende stem, menschenleed is
'klein en voorbijgaand, maair de men-
schenziel is groot en eeuwig.
Toen zweefde Henny blij verder, naar
andere sfeeren, en haar bewustheid werd
in slaap gewiegd. Even voor 't niets
kw:am, hoorde ze een eenvoudige lieve
melodie van vier regels.
Slaap mijn kindje, goede geesten hou
den bij je leger wacht en de Schepper
aller sterren schenkt een daig na eiken
nacht.
Hoofdstuk IV.
De verjaardag.
En den volgenden morgen was Henny
Ilmenrode ziek. Aagje kwam eVenals al
tijd met het ontbijt, maar Henny kon niet
eten.
„Wel, dat is nou ook weer wat"., teem
de de oude vrouw1, „en je bent immers
nog wel jarig vandaag!"
„Ik, jarig?" vraagde het kind, „ach ja,
ik had er niet om gedacht, Aagje. Maiar
het doet er weinig toe".
afdoening van het restant der Justitiebe
groting. Het was reeds bijna midder
nacht, toen Minister Donner zijn plaats
achter de groene tafel kon inruimen Voor
den Minister Van Waterstaat. De nieuw,
aanbrekende dag was n.l. gewijd aan de
behandeling vlan de Postbegrooting. Er
moest nog een heel sprekerslijst]© worden
afgewerkt; de redevoeringen leken allen
weer als twee druppels water op die
van eenige maanden geleden, en toen de
Minister tegen twee uur aan 't woord
kwam, kon ook hij voortdurend naar zijn
Vorige begrootingsredevoering verwijzen.
3 December. De afdeeling Volksgezond
heid en Volkshuisvesting van de Arbeids
begrooting bracht een groot aantal spre
kers in het Vuur, doch nieuwe gezichts
punten werden niet geopend. Er was Veel
meer aandacht voor 'i levendige gespTek,
dat Minister Kan zeer geruime n tijd had
met den heer van der Sluis, den burge
meester van Goor, gelijk de Minister in
zijn antwoord op een schriftelijke vraag
had medegedeeld, heeft hij onlangs dezen
burgemeester nuttige wenken gegeven
oVer den eerbied, welken een 'burge
meester aan de gestelde machten ver
schuldigd is, en heeft de heer Van der
Sluis zich voor deze wenken „ontvankelijk
en erkentelijk" getoond. Dat de heer v.
d. Sluis in dit gesprek weinig „erkente
lijkheid" zal hebben getoond voor de
openlijke terechtwijziging, welke hij van
den Minister heeft ontvangen, kan wel
worden afgeleid uit de mondelinge Vraag,
welke op het gebruikelijke Vragenuur he
den door den heer Vliegen werd gesteld!
Ruwe Huid, Springende Handen,
"Winterhanden, Wintervoeten en
Huidwondjes, geneest men snel
met
Doos 30-60-90, Tube 80 ct, PUR0L.
Uit Stad en Provincie.
ZIERIKZEE. Morgen (Dinsdag) wordt
in de Concertzaal een lezing met film
gegeven over „De Landbouw werkzaamhe
den in de elf provinciën met de Fordson
Tractor" door een vertegenwoordiger van
de Ford Motor Compagny. De toegang is
vrij. (Men zie de advertentie in dit num
mer).
SEROOSKERKE. Heden (Maandag)mor-
gei had bij het bietenladen op de haven
Schelphoek onder deze gemeente. P. V.
het ongeluk van een loopplank te vallen,
waardoor hij eenige kneuzingen opliep
en zich onder geneeskundige behandeling
moest stellen.
HAAMSTEDE, Zaterdagavond jl. woon
den wij in de zaal van hotel Bom de ge
nerale repetitie bij van hel a.s. Vrijdag
door de Rederijkerskamer „V.Z.O.S." van
Burgh op- te vOeren Indisch tooneelsluk
„Met den handschoen getrouwd". De too-
neslschikking met palmen en eiectrische
verlichting was effectvol. De verschillende
rollen bleken goed ingestudeerd; de drie
bedrijven van dit voor onze omgeving
nieuwe stuk wierden vlug en natuurlijk
gespeeld en gaven een getrouw beeld van
het Indische leven. Zeer zeker zal hel dan
ook bij de uitvoering van a.s. Vrijdag niet
aan belangstelling ontbreken.
BROUWERSHAVEN. De Rijks-Ontvan
ger bericht, dat ten zijnen kantore op
Maandag 13, 20 en 27 December 1926
en 3 Januari 1927 en op Donderdag 16,
„Nou zal dokter Kigolt een boodschap
moeten hebben".
„Neen, neen Aagje, alsjeblieft niet. Het
zal toch niet helpen, en ik word zóó
wel weer beter".
Maar de oude schudde het hoofd en
slofte naar haar heer, die nieuwe patro
nen Voor. zijn geweer maakte.
„Het kind is ziek, en kan niet op
staan".
Johannes Ilmenrode wendde langzaam
zijn hoofd met de verwilderde grauwe
baren om, en de geestlooze oogen deuk
ten geen belangstelling uit.
„Zoo!"
„Ja, ze is ziek. Zal ik dokter Kigolt
laten halen?"
,,'t Kan me niet schelen", gromde hij,
„ze is immers altijd ziek".
Aagje slofte weer weg, en eenige uren
later reed hfet oude dokftersrijtuig vooir.
Kijgolf. onderzocht Henny, vloeide haar
pols, en schjudde als altijd 't hoofd.
„Ben je opgewonden geweest, meisje?"
Jokken kon ze niet, ze knikte dus, blo
zend.
„Waardoor dan?"
„Dat kan ik u niet zeggen, dokter",
antwoordde ze schuchter, maar vast, en
toen schudde hij sterker dan ooit het
hoofd.
Aagje kwam binnen.
,,'t Is de oude geschiedenis", schreeuw
de Kigolt haar in het oor. Ik zal wait
opschrijven voor de 'zenuwen en ze moet
maar eens in bed blijven vandaag". Dat
was alles.
Juffrouw1 Sleeter kon niet komen, zoo
als anders Donderdags, daar was Henny
blij om. Ze had nu 't ronde gezicht met
de ronde 'puist op de rond© kinj niet neven
zich kunnen Verdragen. Juffrouw Sleter
moest maar met dokter Kigolt trouwen,
dacht Henny.
Ze lag stil, doodstil in haar ledikantje
Opzienbarende genezing.
Acht jaar aan bed of stoel geketend.
Onmachtig te loopen. Een zooge
naamd hopeloos geval door mij
IN VIER WEKEN GENEZEN.
Probeer mijn Behandeling Gratis.
Zou men zich een ernstiger geval kunnen voorstellen dan
dat van den Heer E. J. Brandts. Marten van Rossumstrant 56.
Arnhem Zestien (aar leed hij aan Ischias en Zenuw-rheu-
motick. De laatste acht jaar zóó ernstig dat hij noch bed. noch
stoel kon verlaten en alle hoop had opgegeven ooit weder te
kunnen loopen. Acht maanden In een ziekenhuis doorgebracht,
niets mocht hem baten
Alles vreeselijk pijnlijk en lichaam
totaal verslapt.
En nu? Is hij het onderwerp van elk gesprek in Arnhem.
De gchcelc stad is er vol van. Hij, die zich niet verroeren
kon. dien de menschen sedert acht jaar niet meer hadden
gezien, ioopt weder zoo goed door de stad. alsof hij nooit iets
gemankeerd had Lees hetgeen hij o.m. schrijft:
„Nb uw Behandeling gedurende een maand te hebben
toegepast, ben ik volkomen genezen. Ik kan weder goed
loopen, hetgeen ik in geer. ncht jaar heb gekund. Alle hoop
had ik opgegeven; het scheen ongelooflijk ooit weder zcover
te kunnen komen. En nu is het werkelijkheid. Van mijn
groot kruis, na zoo lange jaren en zoo vreeselijke pijnen te
hebben geleden, ben ik nu, dank zij „Duo Formula", verlost."
Mijn gratis aanbod.
Laat ieder lijder, die dit leest, om een gratis 10 dogen
voorraad dezer .merkwaardige behandeling schrijven. Het geval
van den Heer Brandts bewijst, dat er geen te ernstig Is om
door deze behandeling genezen tc worden. De Heer Arthur
Richards, in wiens privó-laboratorlum zij gevonden werd, zegt:
„Ik zal niet rusten alvorens ik ieder lijder nan Rhcumatlck,
Ischias. Jicht. Knobbcljicht of eenige andere Urinezuurziektc
de gelegenheid gegeven heb mijne Behandeling gedurende
10 dagen op mijn kosten tc beproeven".
Hoe dit aanbod aan te nemen.
Zend noch geld. noch postzegels. Zend eenvoudig Uw naam
en adres met de woorden „Gratis Voorraad", per 10 ets.
briefkaart, waarna de 10 dagen Cratis Behandeling (e zamen
met verklarende Brochure en de beschrijving van meerdere
wonderlijke genezingen, u per kcerendc post franco zai bereiken.
Adresseer: Mr. Arthur Richards,
Room 127
50. Gray's Inn Road, (o)
London, W. C. 1. Engeland.
Porto naar Engeland; Briefkaarten 10 ct. Brieven 15 ct.
23 en 30 December 1926 en 6 Januari
1927 telkens 's avonds van 6—8 uur, zit
ting zal worden gehouden ter behande
ling van aanvragen om een kosteloos rij
wielbelas tingmerk. i
DREISCHOR. Uitgenoodigd door de
oudercommissie heeft ook dit jaar weer
Sinterklaas een bezoek gebracht aain ons
dorp. Vrijdagmiddag omstreeks 2 uur ar
riveerde de oude bisschop met zijn on-
afscheidelijken zwarten knecht per auto
in hel dorp. Verwelkomd door de uitgelat-
ten schooljeugd, steeg hij uit, maakte een
omgang door het dorp en bracht als voor
naamste doel van zijn tocht een bezoek
aam de schóól, waar hij langen tijd ver
toefde. Menig kind verwachtte met klop
pend hartje de „koek" of de „gard"'.
Naar de opgewekte gezichtjes en blijde
stemming onder de jeugd te merken, Js
het nog al meegevallen, vooral toen ze
allen met aardige geschenkjes huiswaarts
keerden. De goede Sint vaarwel en tot
weerziens.
NIEUWERKERK. Vrijdag j.l. was voor
de leerlingen der openbare school alhier
een dag, Waaraan zij nog lang met genoe
gen zuilen terug denken. Tegen gewoonte
werden alle leerlingen in den namiddag
schooltijd in één lokaal vereenigd en dat
bevreemdde wel wat, doch wellicht zou
Wie zenuwachtig is
Onrustig en Overspannen en zijn ge
wone Kalmte wil herwinnen, gebruike
eenigen tijd de kalmeerende en zenuw
sterkende
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Glazen Buisje 75 ct. 'Bij Apoth. en
Drogisten.
eri dacht aan haar zonderlinge droomen.
Die laatste diroom was heerlijk, tusschen
de sterren, en, hoe gelukkig, die melodie
had ze onthouden, evenals de woorden,
die waren van haar, van haar alleen, en,
als ze ooit weer alleen thuis was, zou
ze 't spelen, op moeder's piano, wanneer
Aagje tenminste niet '1 raam op slot deed.
Tegen den middag 'bewolkte de lucht.
Donkere statige gevaarten zeilden langs
't uitspansel, ook witte, met schitterende
randen, steeds veranderende vormen.
Nu zal er gauw onweer komen, peinsde
Henny, en was blij, want onweer kal
meerde haar dikwijls.
Tegen drie uur werd het heel donker
en Zeer drukkend. Af en toe Viel een
enkele groote druppel, terwijl de wolken
ziich tot één leger schaarden, om den
aanval te beginnen.
Henny keek er naar met groote oogen.
Welk een wonderlicht schemerlicht wa>
er nu, beter dan die starre, schroeiende
zonneschijn.
Aagje had hoofdpijn van de hitte en
was gaan slapen, en vader was naar 't
dorp zeker. De deuren van 't vreemde
oude huis stonden wijd open en groote
afwachtende stilte hing er.
Henny's moede oogen vielen toe.
Op den stoffigen weg kwam een hooge
mannenfiguur aangewandeld, ietwat aar
zelend.
Hij kwam den tuin binnen, en bleef met
een rimpel boven zijn neus op de stoep
staan.
De hand, welke naar de bel werd op
geheven, zakte langzaam weer omlaag,
de vreemdeling dorst de vreemde stilte
van 't vreemde oude huis niet te bre
ken.
(Wordt vervolgd
