ZEELAfsJOEM
Zierikzeesche Nieuwsbode
KW4TTAfv
DERDE BLAD
VOLLE-MELK-REEP
Beter dan Goed: DE BE5Ï£
Vraagt KWATTA-SPECULAAS
Henny's Klok,
behoorende bij de
van Vrijdag 26 Nov. 1926, no. 11471.
BUITENLAND.
Algemeen Overzicht.
EEN VORSTELIJK HUWELJJK.
Dezer dagen is in Frankrijk het huwe
lijk Voltrokken tusschen den Russisühen
grootvorst Dimitri, een neef van wijlei?
tsaar Nieolaas II, en miss Andrey Emery,
een Amerikaansche, waarbij het ceremo
nieel herinnerde aan de oude luisterrijke
Russische hoffeesten.
Het paar is zoowel kèrkelijk ais' bur
gerlijk gehuwd. Het burgerlijk huwelijk
werd Voltrokken te Boulogne-sur-Seine,
het kerkelijk huwelijk in de Russische
Kerk te Biarritz. Laatstgenoemd huwelijk
werd Voorafgegaan door de opneming van
de b'ruid in het Russisch-Orthodoxe ge^
loof.
Het huwelijk werd ingezegend door het
hoofd Van de Russisch-Orthodoxe Kerk
in Europa, die werd 'bijgestaan door dirie
andere geestelijken.
Toen het 'bruidspaar de kerk betrad,
werd het vooraf gegaan door een page,
die een gouden en zilveren ikon droeg,
door de zuster van den bruidegom, groot
hertogin Marie, aan het paar ten geschen
ke gegeven.
De kerk, die prachtig versierd was,
was tot den nok vol, ofschoon slechts
genoodigden waren toegelaten, terwijl
honderden menschen zich in de straten
hadden verzameld om getuige te zijn van
de aankomst en het Vertrek van bruid
en bruidegom en hun voorname gasten.
Onder hen, die de plechtigheid bijwoon
den, b'evonden zich grootvorstin Marie
en vele andere leden der keizerlijke fa
milie.
Na de plechtigheid had een schitterende
receptie plaats in de Villa la Rochefou
cauld te Biarrjtz, het eigendom Van de
moeder der 'bruid, waarna de grootvorst
met zijn vrouw naar Londen vertrok v!oar
het doorbrengen van de wittebroodswe
ken.
Zoo leVen de leden van het oude kei
zerlijke huis in hun particul ere leVen
nog steeds op de glansrijke traditie voort.
DUITSCHLAND's ONTWAPENING.
In de Dinsdag in den Duitschen Rijks
dag uitgesproken rede van den rijksminis
ter van Buitenlandsche Zaken, Strese-
mann, is het standpunt dei' Duitsche re
geering weergegeven inzake de ontwape
ningskwestie. Dit standpunt is iin het kort
als volgt uiteengezet: „We hebben alles
gedaan wat mogelijk was om aan de
eischen van de geallieerden te voldoen.
De wetten, die wij hebben aangenomen,
moeten streng worden nageleefd, doch
dat is onze zaak; 'buitenlandsche controle
daarop is niet noodig. Wij erkennen het
recht van den Volkenbond, om overeen
komstig het verdrag van Versailles een
onderzoek in te stellen, wanneer het
mocht schijnen, dat wij ons wapenefi,
maar de wijze, waarop dit ondelrzoek
moet worden geleid, dient door den- Vol
kenbond, waarvan wij thans lid zijn, nog
te worden vastgesteld. Dat heeft evenwél
FEUILLETON.
door
J. MIDDELBEEK.
Dan sloop Henny weer naar haar
eigen kamer, en poogde daar alle gelui
den in huis op te vangen, totdat lichte,
vlugge stappen in de gang kwamen, haar
deur geopend, werd, en dat stralende, geu
rige, binnenkwam, dat ze moeder noem
de. Het boog zich over haar heen, de
vochtige lippen beroerden heur voor
hoofd en d.e stem als van een sprook
jesfee zei: dag mijn kind, hoe gaat het,
doe je goed zooals dokter zegt? en wei
nige woorden meer.
Dan was 't alweer voorbij. Leegte en
duisternis schenen in de kamer te slui
pen, waar dan de oude klok akelig luid-
sleepend, langzaam tikte, de houtworm
naar geestiger knerste dan ooit, terwijl
buiten tegen den muur piepend de pere-
laartakken schuurden.
En de dagen kwamen, gingen in de
oude sleur.
Hoofdstuk' I.
De verzorgers.
Tweemalen per week kreeg Henny les
van juffrouw Sleeter. Henny kende haar
zeer goed. Ze wist ieder rimpeltje in
het blossiig ronde gezicht. Ze kon de
ronde roode puist, waaruit vijf haren
groeiden, en die troonde op juffrouw
Sleeter's stompe ronde kin, wel uittee-
kenen. Ze kende op een prik alle bolle
ronde ringen aan juffrouw Sleeter's dlk-
niets te maken mét den huidigen stand
der ontwapening, die volbracht kan war
den genoemd".
Dezen gedachtengang schijnt Frankrijk
niet geheel te kunnen aanvaarden. Of
schoon toegegeven wordt, dat Duitschland
volgens de letter van de wet ontwapend
is, heeft men te veel bewijzen, dat gene
raal Von Seeckt maar al te veel suc'ees
heeft gehad bij zijn streven om een kern
te vofmën voor een toekomstig Duitseë
leger, zoodat men niet van een voortdu
rend toezicht kan afzien.
BINNENLAND.
Mr. S. VAN HOUTEN c.s. EN DE
VRIJHEIDSBOND.
jMr. S. van Houten en zijn politieke
vrienden hebben overwogen, dat voor
een afzonderlijk optreden bij de verkie
zingen voor Kamer, Staten en gemeente
raden geen aanleiding meer bestaat, nu
de Tweede Kamerfractie van den Vrij
heidsbond, de Liberale Staatspartij hun,
op een door hen gedane vraag, hel voor
nemen heeft te kennen gegeven, ook in
het vervolg krachtig op te komen tegen
het lijstenistelsel, zooals dat in de tegen
woordige Kieswet is geregeld, welke
strijd door die fractie reeds is aangebon
den door de indiening in April 1925 van
haar initiatief-voorstel lot wijziging van
'die wet. Mitsdien adviseeren zij hun po
litieke vrienden, den Vrijheidsbond iin den
vervolge krachtig te steunen.
Uit Stad en Provincie.
IBURGH. Over een paar weken zullen
drie der vier grafmonumenten in de Ned.
Herv. Kerk, herinnerende aan de voorma
lige Am'bachtsheeren van Burgh, geheel
gerestaureerd zijn. Onder leiding en voor
lichting van het Rijksbureau voor de Mo
numentenzorg heeft de restauratie door
de kunstenaarshand van deal beeldhouwer,
dhr. Hagendoorn, een schitterend verloop
gehad. Tot dusver is het werk uit eigen
middelen bekostigd. Daar voor herstel van
het vierde monument geen geld meer be
schikbaar is, heeft de plaatselijke monu
mentencommissie, om dreigend verval te
voorkomen, dezer dagen voor dit doel
eene subsidie aangevraagd aan Z.Ex. den
Minister van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, aan H.H. Gedep. Staten van
Zeeland en aan het gemeentebestuur van
Burgh.
BRUINISSE. Bij het Woensdag j.l. te
R'dam gehouden, examen behaalde mej,
iM- de Waal, geboortig alhiejr, thanS werk
zaam in het gem. ziekenhuis, Coolsingel
Rotterdam, het staatsdiploma ziekenver
pleging.
RECHTZAKEN.
DE (MOORD TE OVERSCHIE.
In den nacht van 16 op 17 Mei heteft
J. V. uit Delft een roofmoord gepleegd
op de Ge'br. Hoog'erbrugge te Overschie.
Ongetwijfeld zal men zlth deze gerucht
makende zaak nog herinneren. Dinsdag
stond J. M. voor de Rotterdamscbe, recht
bank terecht. De belangstellling van de
zijde van het publiek, alsmede van de
pers was voor deze zaak zeer groott
Van den verdediger was een schrijven in
gekomen waarin verzocht werd een nieuw
onderzoek in te stellen daar er een twee
de dader bij den moord 'betrokken zou
zijn. De rechtbank besloot tot het openen
van een nieuwe' instructie. Het „Vad."
verneemt dat de politie den tweeden per
soon reeds heeft aangehouden. Het is
zekere H. M., die in de laatste dagen
verblijf had gehouden in een logement
aan de Bagijnestraat. De man had vroe
ger in een woonwagen gewoond, later in
een woonschip te Delft en was onge
veer in den tijd, dat het feit te Over
schie is gepleegd, uit de stad verdwenen.
ke ronde vingers, maar ze wist niets
Van juffrouw Sleeter's hart, evenmin als
die achtenswaardige dame een flauw be
grip had van 't hare. Tweemalen per
week kwam ze, overhoorde geheel werk
tuigelijk Henny's lessen en gaf nieuwe
op, met het gevolg, dat het kind ze
geheel werktuigelijk, zonder animo of be
langstelling leerde.
Aagje de huishoudster was niet slecht
voor Henny en verzorgde haar lichame
lijk wel, maar ze was erg oud, en heur
hart in den loop der jaren geheel ver
dord door een vreugdeloos, smartevol
plantenleven. Ze stond er even v*er van
af om Henny te begrijpen als... juffrouw
Sleeter.
Van tijd tot tijd kwam dokter Kigolt,
een 'bejaard gedrongen mannetje, met cy
nisch koud gelaat en varkensoogjes. Dok
ter Kigolt was niet bemind bij zijn pa
tiënten, maar dat kon hem niet schelen.
Hij onderzocht Henny zoo dikwijls hij
kwam, door haar met zijn harde knok
kels pijnlijk op rug en borst te tikken,
en haar zich doodmoe te laten zuchten.
Dan schudde hij met minachtende verba
zing het hoofd, en ging weer heen.
Johannes Ilmenrode sleet Zijn dagen, ja
gend in de bosschen op wild en gevo
gelte, en zijn avonden in de herberg van
nabije dorp' of in 't kale, uitgewoonde
huisvertrek, met flesch, glas en honden.
In heur bedje liggend hoorde Henny
hem eiken avond onvast de trappen op
gaan, en eiken avond hield ze dan den
adem in, uit angst, dat hij bij' haar binnen
zou komen, schoon hij dat nimmer deed.
Henny had altijd Vaag 'begrepen, hoe
vreemd, hoe onnatuurlijk heur leven was,
óók dat Vader niet om haar gaf, daar hij
een zoon en geen dochter had willen
hebben.
Maar eerst besefte ze het geheel, toen
ze een gesprek had afgeluisterd tusschen
„DE C WINDHORST".
Het Amsterc nsche Gerechtshof wees
Donderdag arr. .t in de zaak tegen den
61-j. Geref. pr dikant, ds. "P. J. Voge
laar, ae vroege -e directeur van net op-
voeaingsgestitjn „De Glinahorst"7, die tin
hooger beroep w.is gegaan van het vonnis
dér rechtbank e Utrecht, waarbij hij ter
zake van opze.teüjke mishandeling door
misbruik van gez g en van twee andere
mishandelingen ve'oordeeld wag to* f 500
fb. s. 50 d. h. Hi t hof sprak (beklaagde vrij
van eerstgenoi mde opzettelijke mishan
deling (het ge/al-Sjoukje) en verklaarde
hem schuldig lan de beide andere mis
handelingen, h >t slaan van' 2 verpleegden
met een hom enzweep en veroordeelde
hem desw'ege tot f 100 boete, subs. 20
dagen hechten's. De adv.-generaal had 'f4
•dagen gevang" nisstraf gevraagd.
ONDERWIJS.
NOORDGOUWE. De heer Z. Cornelis,
gem.-seeretar 5 alhier, slaagde Woensdag
te Amsterdar i voor leeraar 'M.O. Staats
inrichting.
IND ONDERWIJZERS.
Het Baf Nwsl'i. deelt mede, dat de
toevloed va i mannelijke leerkrachten in
Indië nu ru m is, n.l. ongeveer 20 tot 30
per maand. iMaar dC 'behoefte aan aan
vulling is 7. )o ruim, de achterstand zoo
groot, dat aan een overcompleet niet
gedacht 'b'e' oeft te worden. Alle uitge
zondenen 'orden dus geplaatst, maar
daarnaast 2 »1 voorshands niemand ontsla
gen worde i. Immers, men weet niet of
ook in de toekomst ruime aanvoer ver
zekerd zal zijn.
ONS I ANDBOUW-ONDERWIJS.
Zooals 1 akend, is op de landbouwbe-
grooting en bedrag aangevraagd voor
het sub'sic' ëeren Van een tiental lagere
landbouw: holen als eerste uitbreiding
van dezen vorm vjan lager landbouw-on
derwijs, o ndat door den Minister geoor
deeld is, c it de proef met een elftal dezer
scholen r s geslaagd mag worden be
schouwd. Naar aanleiding Van dit plan
is een bui engewoon groot aantal aanvra
gen om si bsidie ingekomen, waaruit blijkt
dat lang i iet allen op de hoogte zijn van
hetgeen r et deze scholen wordt beoogd
en bereiki kan worden. In verband hier
mede licht de inspecteur Van het land
bouwonderwijs, dr. van der Zande, de
bëteekeni:. Van deze scholen nader toe.
Men onderscheidt, b'ehalVe de inrichtn-
gen van hooger en middelbaar landbouw
onderwijs, landbouwwihterscholen (lw.),
lagere landbbuwscholen (1.1.) en landb.-
(wintercursussen) (I.C.). De eerstgenoem-
den zijn de meer uitgebreide vorm van
landbouwonderwijs, welke door de il.l. niet
kan worden Verdrongen. Het loslaten van
de l.w. zou voor het landbouw-onderwijs
in zijn geheel een groote stap achter
waarts beteekenen. Een 'en ander blijkt
reeds hieruit, dat de 1.1. in de twee
eigenlijke vakklassen, de derde en vier-
Vraagt Uwen Wip keiier de
NIEUWE CADEAULIJST
van 2 November 1926.
In deze Lijst zijn een groot aantal
veranderingen gebracht en zijn
wederom zeer vele
CADEAUX
belangrijk in bons verminderd.
De Lijst van 12 Mei is hier
door van onwaarde geworden.
Aagie en de nieuwe dienstbode, kort na
dat de goede zachte Lina getrouwd was.
De nieuwe dienstbode, Riekje, was een
stevige jonge meid, die veel van lachen
hield en van praten. Ze was er! pas eenige
weken, toen ze de oude doove Aagje
te kannen gaf, „ik ga ov'er veertien, dagen
weer weg".
„Waarom?" vraagde de oude lusteloos.
Ze waren in de rommelkamer en Henny
zat verborgen in het ledikant met de
muffe gordijnen, z;e had even in moe-
der's kamer willen kijken, en nu kon ze
niet weg, eer Aagje en Riek gingen.
Waarom had Aagje lusteloos gevraagd.
„Omdat 't me hier te kniezerig is, het
lijkt wel een spookhuis. Een mijnheer,
die nooit een woord zegt, alleen tegen
zijn groote, nijdige honden, en dan het
kind, dat ook al niet kan praten, zooals
het schijnt, dat zulke rare groote oogen
heeft, die je griezelig maken".
„Het kind heeft ook niet wleel", teemde
Aagje, „ze zit altijd maar in de kamer,
of dwaalt 'buiten om en ze treurt, geloof'
ik1, om Lien".
„Waarom 'bemoei jij je dan niet meer
met haar of waarom neemt d'r moeder
haar niet mee?'
D'r bioeder houdt niet van haar", ant
woordde Aagje lijzig, dat heib ik er es een
keer in derzelf hooren zeggen: ze kun
niet van Henriëtte houden, omdat ze een
kind van.... d'r vader.... van meneer hier...
was.
„Wel, nou nog mooier, waarom is die
mooie mevrouw dan ook met zoo'n kerel
getrouwd
„Ze was eerst verloofd mei een ander,
met een lange, knappe meneer, maar hij
was arm en wou niet hetbb'en dat ze,
na 't trouwen, zou blijven zingen voor
de menschen. En, hier meneer is rijk,
vat je, hij was hel tenminste, maar 'l
moet wel steeds minder worden. Wie
de, 300 lesuren .beschikbaar heeft, waar
tegenover aan de twee klassen der l.w,
ongeveer 1400 staan. En voorts wordt
aan de 1.1. evenails aan de l.c. ,al
het onderwijs gegeven door één onderwij
zer, terwijl aan de l.w. verschillende leer
krachten les geVen. De LI. stemt meer
oVereen met de I.e., alleen wordt bij d©
eerstgenoemde het onderwijs overdag ge
geven door een leerkracht die er zijn
hoofdwerkzaamheden in vindt, in een lo
kaliteit die voor het dioel is ingericht en
beschikbaar blijft en met iets ruimere
hulpmiddelen.
Daarom moeten de 1.1. op dezelfde soort
Van plaatsen komen als waar nu de 'l.c.
zijn, dus hoofdzakelijk op dorpen, die ten
opzichte van een zeker gebied een ge
schikte Centrale ligging hébben enVan
uit een streek met een straal van ten
hoogste 10 KM. goed te bereiken zijn.
POSV EN TELJGRAPHIE.
Aan de leerling-telefoniste 'bij den Ln-
terlocalen dienst A. J. Houdkamp, van
het post- en telegraafkantoor te Zierik.
zee is op haar verzoek noin-actief ver
leend van 15 Nov. 1926 tot en met 30
Sept. 1927.
ZEEUWSCHË KALENDER.
Herinneringen der week.
28 November.
1578. Watervloed, waardoor de polder
Calloo geheel overstroomt.
29 November.
1836. Geweldige orkaan, waardoor o.a.
alhier gebouwen, schoorsteenen en
daken vernield worden en boomen
ontworteld.
30 November.
1795. Laatste bijeenkomst van de Kamer
Zeeland der West-Indische Com
pagnie te Middelburg.
1 December.
1859. Opening van de provinciale biblio
theek te Middelburg.
2 December.
1825. Inwijding van het nieuwe school
lokaal te Nieuw'elrkerk (Duiv.)
3 December.
1787. Mr. Laurens Pieter van de Spiegel
neemt ontslag als raadspensionaris
van Zeeland.
4 December.
1586. Leicester vertrekt uit Vlissingen
naar Engeland.
TAN HEINDE EN YERT
Vorig jaar werd te Padua (Italië)
zekere Nino Gilli in gijzeling gezet. De
man was gefailleerd en had geen cent
meer. Niemand had hem willen helpen.
Oudeirs en vrienden hadden hem den rug
toegekeerd. Thans heeft Gilli de gevange
nis tweemaal millionair verlaten. Een
tante le San Francisco heeft de goedheid
gehad 'hem bij haar overlijden twee mil-
lioen gulden na te laten, plus waarde
volle landerijen en huizen in Califomië.
Een Noord-Transvaalsche landbou
wer, van uen Merwe genaamd, die reeds
38 leeuwen gedood heeft, is van de 39ste
het slachtoffer geworden. Hij en een
vriend volgden te paard een bloedspoor,
toen plotseling uit het struikgewas een
gewonde leeuwin 'te voorschijn sprong.
Beide mannen gaven vuur, maar de leeu
win viel van den Meirwe's paard aan en
troK cfen 'berijder op den grond. Van
der Merwe liep zware verwondingen op
en stierf aan bloedvergiftiging.
Sinds eenige dagen is Weenen in
rep en roer over de beweringen van een
bekend wichelroedelooper, die zekerheid
meent te hebben, in de tuinen van 'kasteel
Schön'brunn een belangrijken verborgen
weet of nog niet eens de dag komt,
dat alles op is, verbrast en verdronken",
„'Maar mevrouw verdient toch geld met
zingen
„Ja, ja, maar dat heeft ze zelf schoon
noodig".
„Hoe weel je toch alles van haar,
Aagje?"
„Ik, ik ben altoos al bij haar geweest,
en 'bij d'r moecler, toen ze niog onge
trouwd was".
,,'t Is me hier .een mooie verzameling'',
bromde de meid. „Ik ga hoor, over veer
tien dagen ga ik weg".
Aagje knikte berustend, en zocht een
andere dienstbode. Zé bleven nooit lang
en wanneer de oude er zoo gauw geen
had, dan liet ze het stof vrij spel in
huis, tot 't aan vlokken, o.ver de vloeren
waaide; dan liet z'e 'de spinnen ongestoord
hun webben weven voor ramen en in
hoeken.
Na dat afgeluisterd gesprek had Hanny
veel moeten denken, nog meer dan voor
heen.
Daarom was het dus, dat ze modder
zoo weinig zag, moeder kon niet van
haar houden, omdat ze vader's kind was.
En die lange, knapipe meneer......?
Henny weende, niet hartstochtelijk be
droefd of luidruchtig, maar met stil, wan
hopig verlangen, met knagend heimwee
naar liefde en zonneschijn.
Ze weende en dacht.
En eens, toen ze dacht, wist ze opeens
wie de lange, knapipe meneer zou zijn.
Oom Leonard wfas .het, 't 'kon niemand an
ders wezen dan oom Leonard, immers
hij was lang en iknap.
Iedereen moest wel van hem houden.
Zijn grijsblauwe oogen waren droome-
rig en zonnig, zijn donkere haren, golfden
zoo mooi (om 't peinzende fijne gelaat, zijn
mond kon zoo hartelijk, zoo teeder glim
lachen onder den donkeren knevel. Hij,
goudschat op een diepte van hoogstens
4 a 5 M. te kunnen aanwijzep.
De man denkt voorwerpen te neSben
ontdekt uit den tijd van de volksverhui
zing of aan verborgen roof uit de jaren
van de Turksche invasie.
De schade, die in een berggroep in
Zuid-Frankrijk is aangebracht tengevolge
van een verschuiving, beloopt verschei
dene millioenen. 'Een tiental huizen is
medegesleept. 20 menschen zijn omgeko
men.
Het Chineesche s.s. „Wahoi" is in de
Gele Zee Vorige week geheel geplunderd.
Een 10-tal passagiers ontpopte zich op
zee als rooVers, die de militaire wacht
en 3 leden der bemanning doodden, den
kapitein last gaven naar een bepaald punt
op te stoomen, waar de passagiers Volle
dig werden uitgeschud.
Door een ontploffing in een kolen
mijn te Coleman (Alberta, Canada), zJijn
tien man bedolven. Er zijn twee lijken
bovengebracht van mijnwerkers, die door
de dampen gedood waren. Er bestaat wei
nig hoop pp het behoud der acht overigen,
daar de mijn Vol gas staat, waardoor
reeds verscheiden nieuwe ontploffingen
zijn Veroorzaakt.
Te Hammerfest (Noorwegen) heeft
een man op zijn sterfbed bekend, dat hij
met Verscheidene medeplichtigen in volle
zee de bemanning van een Noorschen
kotter vermoord en uitgeplunderd heeft.
Daarop bracht men het scJhip tot zinken.
De kotter, die met drie broers bemand
was, werd sinds het voorjaar vermist.
Twee 'brutale inbrekers, die in het
Opper Silezische dorpje Guttentag de be
volking terroriseerden, zijn ten slotte on
schadelijk gemaakt. De bandieten woon
den in een naburig dorp en hadden de
gewoonte 's nachts naar Guttentag te rij
den en eerst er wat op los te schieten
om de inwoners in hun woningen te hou
den. De politie heeft de hulp van 30
man maréehaussée moeten inroepen eh
met vereende krachten heeft men de ban
dieten, na een hevig gevecht, gearres
teerd.
Een jeugdig vrouwelijk advocaat
heeft in een van de gangen van het paleis
van justitie te Parijs groote opschudding
Verwekt door een revolver te voorschijn
te halen, op haar hart te zetten en af te
drukken. Een van de mannelijke omstan
ders Ving het meisje in zijn armen op
en de geneesheer van het hof was dadelijk
bij' de hand om haar bij te staan. Het
schijnt, dat de advocate verliefd was ge
worden op een mannelijk collega, die
haar liefde niet beantwoordde.
was zoo sterk en tcch zo,o zachtmoedig,
zoo wijs en toch zoo eenvoudig, hij was
heel anders dan al]e andere menschen,
welke Henny ooit zag', 't W'as een groot
genot met bet hoofd tegen zijn schouder
te leggen en zoo te rusten. Henny had
dat maar eens gedaan, maar er daarna
steeds weer naar verlangd, omdat ze
toen zóó gerust had, als z© 't in haar
bedje nooit kon, omdat er in heur kamer
zooveel angstige droomen woonden.
En, 't wakker worden, wat was dat een
zaligheid toen, aan oom Leonard's breede
bOrst, heel wat anders dan het ontwaken
in haar bedje, want ze hoorde in plaats
van het tikken der oude klok, dat immer
sprak van sterven, en akelige dingen, die
eens gebeuren zouden, het kloppen van
oom Leonard's warm hart, en dat gaf
zoo'n ongekend gevoel van veiligheid en
geluk.
(Zou hij dan nooit, nooit meer terug
komen
Hoofdstuk III.
Het wondere.
Daarbuiten brandde de zon, zoodat de
bladeren der 'boomen slap neerhingen en
de vogels uit loomheid zwegen. Zelfs de
wind scheen te sluimeren, te vermoeid
om zijn wieken uit te slaan. Slechts af
en toe voer een 'bijna onmerkbaar be
wegen door 't struikgeiwas, als een! dr,oo-
mende zucht.
In Henny's kamer was de warmte even
drukkend als buiten, en de droeve een
zaamheid hing er zwaarder dan ooit in
den winter. Dan zong tenminste de ketel
nog op het vuur.
Dagen lang had Henny zware hoofdpijn,
gehad, en zoo'n behoefte om liefdevol
vertroeteld te worden.
(Wordt vervolgd')
