Zierikzessche Nieuwsbode
Bij de wissaling der tijden.
TERUGBLIK,
TWEEDE BLAD
behoorende bU de
Tan Vrijdag 1 Jan. 1926, no. 11332.
Bij' de jaarwisseling kail men naar het
verleden en naair de toekomst zien. Wij
hebben reeds zoo dikwijls voornamelijk
naar het verleden gestaard; zouden wij
het thans wederom doen, iwlij' zouden in
sombere gemoedsstemming geraken door
het jammerlijk beeld, dat ten tweeden
male opleverden degenen, die zich ge
roepen hebben geacht om de leiding van
's lands zaken in handen te nemen, en
evenals einde 1923 door hun falen eea
beschamend voorbeeld aan de natie ga
vêiv Laten wij' daarom ditmaal in de
eerste plaats naar de toekomst zien.
Wat zal de toekomst ons bTengen?
Deze vraag vooral houdt ons bij den
aanvang van het nieuwe jaar bezig. Wij
weten het niet en zouden het toch
zoo gaarne weten!
Wij: zijn nieuwsgierig als de reus in de
Christopihoruslegende. Als het vreemd©
kind, dat zijn bescherming heeft ingeroe
pen, door hem in den winternacht door
storm en regen over de rivier is gedra
gen, en eindelijk den anderen oever be
reikt op het oogenbl;k, dat de zon haar
eerste stralen over de rotsen werpt,
vraagt hij;: „Hoe heet ge toch?" En als
dan het antwoord luidt: „Ik ben de
dag, die staat geboren te worden"-, r's
de reus nog even wijs als tevoren.
Wij zijn nieuwsgierig ook als de held,
die worstelde en den nacht met een on
bekende geest; als de profeet, die uit
riep: „Wachter, wat is er van den
nacht?"; als de jonkvrouw, die den naam
van den zwaanridder wilde vernemen
maar hoe wij vragen of dwingen, er
wordt geen bescheid gegeven. Het
eenige wat Iwlij! weten is: in het verleden
ligt het heden, in het nu wat komen zal!
Het verleden is voor velen onzer zwaaT
geweest. Ook voor de meest gelukki
gen, want het geluk heeft eveneens zijn
zorgen en de voorspoed zijn bezwaren.
Het is zelfs de vraag of er wel een groot
verschil is tusschen wat Iwlij' menschen
gewoon zijn geluk en ongeluk te noe
men. Het heeft er soms veel van, of deze
beiden met mysf'eke koorden onafschei
delijk aan eikaar verbonden zijn en op
elkander gelijken, zooals kinderen van
dezelfde ouders gelijke trekken kunnen
dragen. Geluk en. ongeluk brengen beide
hun gevaren en moeilijkheden met z:ch
mede. De last des- levens is nu eenmaal
Zwaar te dragen voor alle menschen, in
welken staat des levens zij zich ook
mogen bevinden, gelijk Rolland zoo naar
waarheid zegt: voor alle zielen, die strij
den en lijden, en zeker zullen overwin
nen.
Maar dit cs zeker en dit is een
troost en opbeuring de last des
levens dien wij te dragen hebben gehad,
is niet tevergeefs geweest, want het sluit
in zich den komenden dag. Zij allen,
die toegegeven hebben aan neigingen tot
ons aller vrijheidsbeperking, tot aantas
ting van de rechten van den vrijen)
mensc-h, weten thans, dat zij' zich sla-
venboeien wilden smeden, met groote
moeite van de handen te schuiven.
„De komende dag het is de naam
van het kind, dat wij, als de reus, door
de stormen des levens hebben heen ge
dragen. Wij; weten van dien komenden
dag slechts dit, dat de zedelijk zwak
ken het moeilijk zullen hebben, dat de
zedelijk-sterken een voorsprong hebben
ma,ar ook de eersten kunnen sterk wor
den door te leven naar de hoogste stem
die ch ons spreekt: de stem van het
geweten. Maar ten slotte moeten Wij
allen de toekomst overlaten aan de ge
heimzinnige macht, welke ons aller leven
regeert en het zeker wel zal maken.
God regeert; alles is, zooals het komen
moet. Alles is goed!
Wanneer we onze gedachten bepalen
bij hetgeen in het afgeloopen jaar plaats
greep op onze planeet, dan willen We
allereerst wijzen op twee in het oog
springende feiten, do© Europa in de eerste
plaats en de wereld in zijn geheel aan
gaaal, nJ. het 1 Dec. te Londen getee-
kend verdrag van Locarno.
In 't begin van dat jaar was heel Europa
ontstemd over Engeland's houding, be
trekking hebbend op het iin 1924 te Ge-
nève aangenomen Protocol, toen de Brit-
sche minister, Chamberlain, verklaarde,
dat het Britsche Rijk deze overeenkomst,
waarvan feitelijk de voormalige premier
Mac Donald de ziel was, niiet kon aan
vaarden.
Aan het einde van dit jaar komt na
veel discussdes het verdrag van Locarno
tot stand, dank zij den ernst, waarmede
eindelijk de politieke struikelblokken uit
den weg wierden geruimd.
Het over en weer Waarborgen van de
grenzen van België, Frankrijk, Duitsch-
land en Polein, leidde den 16en October
tot een volledig succes.
Zoo ergens, dan was het hier: een
slecht begin, een goed einde! 't Werd
tijd. Na 4 jaar wereldoorlog en 7 jaar
gewapende vrede, schijnt er een ande
ren geest vaardig te zijn geworden in
de hoofden der diplomaten, die eindelijk
gingen inzien, dat het steeds meer berg
afwaarts ging dn Europa.
Laten' we echter niet te luidruchtig zijn
in onze vreugde en kalm afwachten of
Locarno inderdaad een keerpunt zal blij
ken in de wereldgeschiedenis.
Richten we thans ons geestesoog naar
het Verre Oostdn.
De troebelen in het uitgestrekte Chi-
neesehe Rijk, die reeds eind Mei begon
nen met een staking in de havestad
Sjanghai', welke zich naderhand uit
breidde tot een natie tegen de vreemde
lingen, duren voort in den strijd in het
Hemelsche Rijk.
Onmiskenbaar blies Moskou dit vuur
aan, daar het openlijk deze beweging
steulnde, terwijl ook de Chineesche re
geering, tenminste de' partij, die de
grootste macht had, want van een feite
lijke regeering kan men niet spreken,
niet werkeloos bleef' en de stakingen
steunde.
De dreigende toestand luwde langza
merhand, maar de strijd om de macht
in 't Chineesche Rijk duurtonvermin
derd voort. Twee voorname legeraan-
voerders betwisten elkaar het gezag en
nog is er geen einde in het zicht. Geen
sterveling kan uit den chaos wijs of
kan met eenige zekerheid voorspellen,
wat van. dien burger-oorlog, het einde
zal zijn, hoewel sommige symtomen naar
een herstel der nationale eenheid wijzen.
Over het algemeen is het dn 't Oosten
rumoerig.
Frankrijk's positie verzwakte, met na
me in Syrië, waar de Druzen in opstand
kwamen en het generaal Sarrail geducht
lastig maakten, zoodat deze versterkin
gen moest aanvragen in het moederland.
Doch daar was men over het beleid van
haar vertegenwoordiger niet best te spre
ken ea.. generaal Sarrail werd terugge
roepen.
Henri de Jouvenel heeft thans 't roer
te Damascus in handen genomen en waar
deze meer diplomaat dan krijgsman qs,
schijnt het hem te zullen gelukken door
andere middelen den vrede tot stand
te brengen.
In het aangrenzende Palestina had be»
gin van liet afgeloopen jaar een plechtig
heid plaats, diie vele Israëlieten, ver
spreid over den ganschen aardbol met
vreugde heeft vervuld, n.l. de opening
van de Hebreeuwsch© Universiteit te Je
ruzalem, door den Britschen minister Lord
Balfour.
Na den oorlog is de immigratie van
de Israëlieten uit veie Europeesche lan
den naar het oude stamland zeer in bë-
teekenis toegenomen.
De stichting van de Hebreeuwsche uni
versiteit als centrum van wetenschap zal
er in de toekomst veel toe bijdragen
„het land der vaderen" tot meerdere
ontwikkeling en hongeren bloei te bren
gen.
De leuze, in den wereldoorlog dik'wlijls
vernomen: den Turk uit Europa, os niet
geheel bewaarheid géworden. Evenwel
paalt nog slechts een klein deel van
Turkije op Europeeschen bodem haar
grenzen uit.
Met de Turken aan de overzijde van
den Bosporus heeft men daarom niet
minder last, dan voorheen in Europa.
Uit den voor Griekenland zoo tragisch
geëindigden oorlog met Turkije, is dit
land gesterkt en machtig te voorschijn
gekomen onder leiding van Kemal Pasja,
die den zetel van het gezag verlegde
naar het tamelijk onherbergzame Ango
ra in Klein-Azië, en daar met kracht h<tf
Turksehe volk tracht te moderniseeren
in Westersclien geest.
Tegen dezen dictator verzetten zich ia
het vroege voorjaar de Koerden, onder
leiding van Sjeik Ibn Saïd, die een natio
nale en religieuse beweging tegen den
Westerschen geest op touw zette, 'wlelke
jammerlijk mislukte en met echt Turk
sehe gestrengheid werd onderdrukt.
De M,ossoe/kwesti6 gaf den Volkenbond,
die .in deze weer uitnemend 'werk ver
richtte, handen vol werk. De werkelijke
of vermeende oliehoudende bodem van
bovengenoemde Turksehe landstreek had
Engeland's begeerte wakker gemaakt, dat
trachtte de begeerde vloeistof dn vaten
te krijgen, voorzien van een „trade
mark",
Turkije verzette zich met hand en tand
tegen Eng. inmenging en een gespannen
verhouding was het onmiddellijk ge
volg.
De Raad van den Volkenbond bemoeide
zich met deze kwestie en besloot half
December, dat 4/5 deel van Mosoel aan
het koninkrijk Irak zal worden toege
kend, onder voorwaarde, dat Engeland's
mandaat over Irak met 25 jaar wordt
verlengd.
Zeer tegen den zin van. Angora werd
deze beslissing genomen.
Bijna heelt dit jaar de oude heksen
ketel, den Balkan, weer overgekookt,
door dat twee naties' Griekenland en Bul
garije het met elkaar aan den stok kre
gen over een nietig grens-incident, en
was er geen, Volkenbond geweest, niets
had de leger6 belet er op los te slaap.
Doch de Volkenbond hield de kemphanen
in toom, suste de opgewonden gemoe
deren en stelde een intergeailiëerde com
missie .in, die de zaak onderzocht, waar
na de Volkenbond de zaak al dan niet „in
der minne" schikte.
Uit Ruslapd valt ditmaal feitelijk niets
bizonders te vermelden. Nog steeds.waait
de Roode vlag met zijn „sikkel-hamer"-
embleem op het Kremlin in Moskou en
heerscht de sovjet over het uitgestrekte
rijk, dat evenwel door de communistische
leer nog geen heilstaat geworden lis.
Theorie en praktijk vullen ook hier
elkaar nog niet aan.
Aan de blauwe Iw'ateren van de Adriati-
sche en Tyrrjheensche zee, die 't schier
eiland Italië omspoelen, heerscht de dic
tator Mussolini nog onbeperkt en met
straffe hand.
In het begin van Januari'ontbond hij'
de Italiaansche Kamer voor onbepaalden
tijd, waarop de ministers hun portefeuilles
ter beschikking stelden, die het hoofd
der Zwarthemden met- graagte overnam,
want hij iwias immers toch; de miiniistelr,
die wat te zeggen had.
Als oud-journalist kende hij de macht
van de vulpen en knevelde Jhijde peis,
d.W.z. liet de "kranten schreven dn zijn
geest, of legde er in het tegenovergestel
de geval beslag op, of' boycotte ze.
Dergelijk 'hardhandig(ingrijpen in den
volkswil Wreekt zich vroeg of laat, het
geen o. a bleek toen in November j.l.
een aanslag tegen zijn leven werd ge
pleegd.
Deze toeleg mislukte en Mussolini sloeg
er politieke munt uit. Twpe voorname
organisaties, de soe.-dem. partij en de
vrijmetselaarsloges werden ontbonden,
waarna de dictator tlwee lastige spelbre
kers kwijt iwtas. Het fascisme is groot
en Mussolirüi is zijn profeet!
In navolging van Italië hééft men ook
in Spanje getracht het dictatorschap in
te stellen, zij het op mirier radicale
manier.
Primo os nog steeds de man, al moet
er zoo nu en dan een flinke scheut wa
ter in den dictatorialen wijn, wanneer
de pijlers, die zijn hoogen zetel schra
gen, wankelbaar Worden.
Spanje beleefde moeilijke tijden door
den stoutmoedigen hoofdman der RifPs,
Abd el Krim, die het den Spanjaarden
in Marokko dlit jaar wel bizonder lastig
heeft gemaakt, maar door Frankrijk's
tusschenkomst vrijwel is verslagen.
In Mei j.l. deden de Riff's een inval
in Fransch Marokko, waardoor Frankrijk
genoodzaakt werd in te grijpen.
Frdnkrijk en Spanje sloten een over
eenkomst tot bestrijding der Riffs en,
nadat maarschalk Petain de leiding dep
strijdmacht op zich had genomeii, kwau
al spoedig de vereenfigin® der Fransche
en Spaansche troepen tot stand en kon
de omsingeliingsbeweging een aanvang
nemen.
Midden Juli ongeveer begon het groote
offensief en langzaam, na verwoede ge
vechten, werd de ijzeren ring rond de
opstandelingen (gesmeed, zoodat Ibegin No
vember Maarschalk Petain, bij zijn terug
keer naar Frankrijk, kon verklaren: Abd
el Krim is omsingeld, de operaties zijn
ten einde!
Midden Januari j.l. werd te Parijs een
accoord getroffen tusschen de ministers
der betrokken landen, inzake de ver
,deelng deri D awes -betalingen, zoo ge
noemd naar de regeling der Duitsche oor
logsschuld door den Amerikaan Dawej
Frankrijk was tevreden over deze rega
ling, omdat men meende, dat deze over
eenkomst er toe zou bijdragen, de franc
te steunen, want deze munt leed erg en
lijdt nog aan bloedarmoede.
De Fransche financiers waren dezen
zomer zoetjesaan uitgedacht in 't bera
men van plannen om de schatkist, het
bodemlooze vat, aan te vullen en men
verwachtte van den vroegeren finanöi-
eelen expert Caillaux, die in ongnade was
gevallen, het wonder. Deze veel ge
smade staatsman keerde terug en trachtte
met Amerika een voordelige transactie
af te sluiten voor de schuldregelingen,
maar de Amerikanen bleken niet te ver
murwen. en in het begin van October
keerde de finaneiëele expert zonder een
definitieve regeling te hebben getroffen,
naar Frankrijk terug. Hiermede was zijn
ministerieel© levensdraad feitelijk
sneden. Kort daarop verdween Caillaux
van het politieke tooneel ennamPainlevé
diens weinig.. begeeringSwIaardige plaats
in. Tegen diens radicale plannen ontstond
al direct hevige oppositie en moest hij
ook het bewind uit handen geven. Een
ernstige regeer ingscris is werd hieruit ge
boren, totdat Briand eind November een
kabinet wist te formeer en. Maar nog is
de franc niet beter en koopt men ze
voor nog geen dubbeltje!
Bij onze Zuiderburen in België, heeft
men dit jaar veel moeite gehad een re
geering te vinden, die een „blijvertje"
kan zijin. Na veel moeite as minister
Poullet er ten slotte in geslaagd een
ministerie samen te stellen. Veel belang
rijks valt ook omtrent België niet te
melden, hoewel één punt hier dient ver
meld, n,l. het Belgisch Nèderl. tractaat,
welk accoord 3 April j.l. te 's-Gravenhage
werd ondeTteekend', maar W|aarvan de
ratificeering nog moet plaats hebben in
de betrokken parlementen.
Allerwege in ons land is men over hel
aangegane accoord ontevreden. Men is be
gonnen een actie op touw te zetten, ten
einde te verhinderen, dat deze, voor ons
land zeer nadeelige, overeenkomst, on
gewijzigd door de Kamer Wordt goed
gekeurd. Vooral voor" ons gewest, Zee
land, zou, indien het tractaat werd be
krachtigd, deze overeenkomst onbereken
bare gevolgen kunnen hebben.
Valt er over België weinig te vermel
den, des te meer voor het aangrenzende
Duitschland, waar op 21 Februari j.l.,
de eerste president der Duitsche Re
publiek, President Ebert, overleed.
Toen op 9 Nov. 1918 de ineenstorting
kwam van het Duitsche keizerrijk', plaat
ste Ebert zich naast Seheidemann aan
het hoofd der revolutie. Den 11 Febr.
1919 werd Ebert tot voorloopig rijkspre
sident gekozen. Een bescheiden en po
pulaire figuur is met hem ten grave ge
daald, waarvan de ter aarde besteling
je Heidelberg op 5 Maart getuigde.
Op 29 Maart hadden de verkiezingen
voor het presidentschap plaats, welke
stemming onbeslist bleef. Dr. Jarres be
haalde het grootst aantal stemmen» Dr.
Marx, de rijkskanselier; werd gemeen
schappelijk candidaat voor de drie repu-
blikeinschë partijen, tegen Hindenburg,
- i
die zich hald laten overhalen voor een
candidatuur van de rechterpartijen.
Op 26 April had de herstemming plaats
De uitslag was, dat de grijze Hindenburg
gekozen werd tot rijkspresident, iwlat d©
vroegere vijanden van Duitschland over
vloedig stof tot cni'tiek gaf, waarin dui
delijk de onrust weerspiegelde, maar die
spoedig luwde, toen bleek, dat de oud©
veldmaarschalk geen politiek, waarbij mef
de s^bel gerinkeld werd, zou voeren.
De houding van Duitschland te Locarno
bewees onomstootelijk het verlangen naar
vrede en rust, alsook de bereidheid om
tot den Volkenbond toe te treden.
Een der ministers, die een groot aan
deel heeft gehad in het tot stand komen
van het Verdrag van Locarno, welke over
eenkomst dan ook te Londen geteekend
werd, Was de Britsche minister van bui-
tenl. zaken, Chamberlain, diezelfde, die
het werk van Mac Donald niet steunde,
maar toch zorgde, dat een andere vrede
lievende regeling tot stand kwam. In
Engeland is deze staatsman voor zijn
werk te Locarno dan ook gehuldigd'.
Eind November overleed te Sandring-
ham op beogen leeftijd de koningin-
weduWe, koningin Alexandra van Enge
land, welke zich van haar komst in En
geland als kroonprinses en later als-ko
ningin, bij1 heel het Engelsche volk be
mind had weten te maken, hetgeen dui
delijk bij haar verscheiden bleek-
Met spanning is dezen zomer den tocht
gevolgd van den koenen Poolvorscher,
Roald Amundsen, die met twee vlieg
tuigen van Spitsbergen trachtte den
Noordpool te bereiken, om daar waar
nemingen te doen. Langen tijd hoorde
men van de dappere Poolreizigers niets
en reeds werden hulpexpedities uitgerust
om hen uit het barre, onherbergzame
Noorden te redden, toen Amundsen 18
Mei in de Koningshaven op Spitsbergen
arriveerde- De Pool was niet bereikt;
één der vliegtuigen moest in het ijr
worden achtergelaten. Met groote geest
drift werd Amundsen met zijn tocht ga
nooten in Noorwegen's hoofdstad Oslq
öp 5 Juni ontvangen.
Met Hjalmar Branting ging eind Febrm
ari j.l. een van de meest bekende
Ziaeedsche ministers heen. Driemaal is
de overledene premier geweest. Ook op
internationaal gebied was hij zeer be
kend geworden, in de latere jaren o. m.
doordat hij voorzitter was gelwiorden van
de dit jaar te Genève gehouden Intern.
Arb.-Conferentie en zek.er niet minder
als woordvoerder van Zweden en ver
tegenwoordiger in den Volkenbondsraad.
Bij alje voorkomende gelegenheden toon
de hij zich een overtuigd voorstander
van ontwapening.
Richten we thans ons geestesoog naar
gene zijde van den Atlantischen Oceaan,
naar de Ver. Staten, het land van den
„almachtigen dollar", het land van Coo-
lidge, waar bij de indiening der laatste
begrooting den burgers is medegedeeld
dat de belastingen opnieuw zullen ver
laagd worden, dank zij de getroffen
schuldregelingen met de Europeesche
schuldenaren.
Met Engeland, Italië en België is reeds
een schuldregeling getroffen; Frankrijk
moet nog een regeling treffen. Het laat
ste aanbod van Amerika is 62 annuïteiten
van 150 millioen dollars en 3 pCt. rente,
op welk bod de zending van Caillaux
strandde.
Eind Augustus werden de kleine sta
ten aangemaand hun schulden-te betalen
en ging diaken Uncle Sam, volgens Braa-
kensiek's politieke prent, met de col-
lectezak rond. Bij de nadering van den
strengen man met den hengel kropen
eenigen weg, sommigen trachtten te ont
vluchten of sneden een knoop van hun
jasje bij gebrek aan klinkende munt.
Geestig werd de verhouding tusschen de
Vier. Staten en de verschillende kleine
gealliëerden aangeduide
Gaan we thans in het kort na, wat in
1925 op vaderl-andsehen bodem geschied
de, waard aan de vergetelheid te worden
ontrukt.
Op 9 Februari, ter gelegenheid van het
350-jarig bestaan def Universiteit te Lei,
den, werd H, iMjj de Koningin in een plech
tige zitting in de St.-Pieterskerk door
den Senaat der Hoogeschool met 't eer©
doctoraat in de recht wetenschap bekleed,
welke onderscheiding door ons Staats
hoofd zeer op prijs werd gesteld.
Spontaan was op 15 April de huldiging
te Amsterdam van de teruggekeerde vlie
gers v. cl. Hoop, van Weerden-Poelman
en van clen Broeke, clie den aanvankelijk
onvoorspoedigen tocht van Amsterdam
naar Batavia met succes hadden vol
bracht. Hunne namen zullen bij het na
geslacht blijven voortleven, evenals de
naam van Louis Bouwmeester, Holland's
grooten 'tooneelkunstenaar, welke 28 April
op 82-jarigen leeftijd te Amsterdam over
leed en onder deelneming van een groot
deel der Amsterdamsche bevolking op
Zorgvlied werd begraven. Zijn creatie,
als „Shylock" in de Koopman van Vene
tië was beroemd in alle landen van West-
Europa.
In het begin v.an Augustus teisterde een
typhoon een gedeelte van Noord-Brabant
en Oost-Gelderlanid. Het stadje Borculo
werd zoo goed als met den grond gelijk
gemaakt. Eenige inwoners werden ge
dood en verscheidene gewond. De schade
werd getaxeerd op ongeveer 81/2 ton;
voor volledig herstel r's 11/2 millioen gul
den noodig. Ruim en spontaan vloeiden
de gaven voor de noodlijdenden van
alle kanten.
Dit najaar werd voor de Amsterdam
sche rechtbank de zaak-Muijlwijk berecht,
welke den lezer zoo bekend is, dat
zeer zeker geen nadere aanduiding
noodig is. Het O.M. bij die rechtbank
eischté 30 Oct. tegen beklaagde 20 jaar
gevangenisstraf. Uitspraak doende ver
oordeelde de rechtbank Muljlwijk' tot
jaar gevangenisstraf, tegen welk vonnis
hooger beroep werd aangeteekend.
De ramp van den Terschelling er loods»
kotter dient ook hier vermeld» Öp 25
/Nov. j.l., tijdens zwaar stormweer verging
in de Noordzee de loodskotter met 13
man equipage, terwijl op de- Zuiderzee
een vrachtboot en een tjalk een prooi
werden van de zee.
Ook bij deze ramp kwamen enkele
personen om het leven.
Dit jaar werden op 1 Juli de Kamer
verkiezingen gehouden, volgens de ge
wijzigde Kieswet van 4 April, waarbij de
strafrechterlijke sanctie op de stem
plicht bleef gehandhaafd döor aanneming
van het amendement Wintermas.
De uitslag der gehouden verkiezingen
was als volgt:
R.-K. Staatspartij 30 .leden, Anti-Rev.
Partij 13 leden, Chr. Hist Unie 11 leden;
R.-K. Volkspartij 1 lid; Staatk. Geref.
Partij 2 leden; Herv. Geref. Staatspartij
1 lid; Vrijheidsbond 9 leden; Vrijz.-Dem
Bond 7 leden; S.D.A.P. 24 leden; Com-
mun. Partij 1 lid; Plattelander Sb'. 1 lid.
De heer H. Colijn werd door de Konin
gin-tot Kabinetsformateur benoemd, waar
na spoedig een nieuw ministerie iwerd
samengesteld uit de mannen der coali
tie, welk politiek accoord, zooals bleek,
niet met hecht cement was samenge
voegd, want to'en midden-NoVember, de
gelden, noodig voor den gezant bij den
Pauselijken Stoel, niet door de Kamer
werden gevoteerd, door aanneming van
het voorstel-Kersten, namen de 4 kath.
ministers ontslag en was de Kabinets
crisis, die nog voortduurt, geboren.
De voorzitter der V.-D. Kamerfractie,
mr. Marchamt, wiejis houding den genade-
stoot had gegeven aan het gezantschap
bij den Paus, werd tot Kabinetsformateur
benoemd. De heer Marohant confereerde
met de S.D.A.P- en de R.-K. tot vorming
van een democratische regeering, maar
leed bij die poging schipbreuk door de
onverzoenlijke houding der R.-K. Staats
partij.
Daarna werd oud-minister dr. de Vis
ser formateur. Tót op heden is het hem
•nog, niet gelukt een kabinet samen te. stel
len en beginnen we - het Nieulwle Jaar
met een regeeringscrósis.
29 December had te Hftolen een droe
vig ongeluk plaats, dat wel zeer versch
in 't geheugen ligt, maar tocjh dient ver
meld.
De autobus, die de'dienst van Bergen-
op-Zoom naar de stad. Tholen onder-
houdt, reed 's avonds van de pont over
de „Eendracht" op de sterk fijéllend©
glooiing. Halverwege reed de bus ach
teruit de „Eendracht" in, waardoor 7
inzittende passagiers verdronken.
Had er een brug gelegen over dit
veelbesproken water, wellicht iwiare dit
droevig ongeluk niet voorgekomen.
Een dag vöór Kerstdag overleed fe
Oosterland op bijna 70-j. leeftijd burge-
meester J. C. v. d- Have, een algemeen
bemind en geacfit magistraat, ook bui
ten de plaats zijner inwoning.
De plechtige ter aarde bestelling op
28 December j.l. getuigde van de liefde
zijner dorpsgenooten en de achting van
vele autoriteiten.
Thans nog een. enkel woord voor eenige
vermeldenswaardige feiten onze gemeente
zelve betreffend.
Den 19 Februari overleed te 's-Graven-
hage, mr. J. P. Cau, oud-president der
voormalige- Zierikzeesche rechtbank. Ge
sproten uit een der oudste Schouwsche -
geslachten, die reeds :n de middeleeuwen
uit het thans vergane Westen-Schouwen
naar hier overkwamen en zeer belang
rijke functies bekleedden, stelde hij nog
altijd levendig belang in zijn geboorte
plaats en> schonk haar de naar hem ge
noemde brug over de Versche Gracht.
Bij testament wérd, onder den last van
vruchtgebruik tienduizend gulden aan de
9tad gelegateerd voor 't restaureeren der
Noordhavenpoort of andere gebouwen,
welke daarvoor in aanmerking komen..
Wö meenen niet te mogen eindigen zon
der hier gereleveerd te hebben, de jkwëëfk-
schoolkwestie en de heffing op het ge
bouwde eigendom.
Versch ligt ieder inwoner het. verloop,
der tol stand koming der Kweekschool,
die geen Kweekschool iwlordt, nog in het
geheugen. Zierikzee had zich offers ;ge-
troostj teneinde althans iets hier te- krij
gen, dat het peil verheffen kon van ons
stadje, dat in den loop der tijden menige
veer heeft moeten laten. De minister wis
seling werd ons ongeluk. De heer Rutgers
was er niet van overtuigd, dat hier een
zoodanige 0 ruder wijsinrichting noodig'- is,
en... de kweekschool droom is vervlogen!
De belasting op 't gebouwd .eigendom
van hen, die binnen den polder Schou
wen iwlonen een besluit door de Alg.
Vergadering van Schouwen op 21 Sept.
genomen is nief^iöoor Gedep. Sta
ten goedgekeurd, maar men zal goed
doen zich geen illusies te scheppen over
deze kwestie en niet denken: „die zaak
is van de baanj".
Met den wensch, mede namens de ad
ministratie, dat 1926 een goed jaar moge
zijn voor de lezers van de Nieuwsbode,
eindigen wij' dit relaas. j
