Zierikzeesche Nieuwsbode
NOVEMBER.
D-Mineur.
Mijnhardts Zenuwtablellen
Maandag 2 Nov. 1925. zierikzeesche courant, j** {eajj?jf
advertenti£n
Bekendmaking.
ABONNEMENT t
Pr^i per 6 maanden f 1.50,
tranoo per po»t f 1,80. Voor het
buitenland per jaar f 10,—.
Afzonderlijke nummers 5 oent.
Verschijnt Maandag, Woensdag
m Vrijdag.
▼an 1—6 regels 60 ets. van
regeli en daarboven 20 ets. per
regel. Seolames 80 et», p. regel.
By contract belangrijke korting.
No. 11307. Insendlnff op den dag van uit-
Mill. Ei. niSTER vMr
De BURGEMEESTER van Zibrikzee maakt
bekend, dat de vergadering van den Gemeente
raad, welke aanvankelijk bepaald was op
Maandag 2 November 1925, n m. 3Va uur,
verdaagd is tot Woensdag 4 November
d.a.v., n.m. 3l/2 uur.
Zibbikzee, 2 November 1925.
De Burgemeester voornoemd,
A. J. F. FOKKER VAN CRAYESTEYN
VAN RENGERSKERKE.
De maand November, die weer aange
broken is, wordt wel eens genoemd de
stilste en grauwste ven alle twaalf, de
stervensmaand van 't laatste zomergroen
en van de laatste herfstbloemen.
Nevel en huivering, toenemende duis
ternis en sombere gedachten kenmerken
haar en. eigenaardig in dit grijze jaar-,
getijde staat aan haar begin een dag,
de Allerzielendag, gewyd aan de doo-
den. Als de stemming der natuur rond
om ons tot stilheid en vredigheid en
inkeeren maant, koml de mensch met een
gevoelig gemoed en niet ontbloot van
piëteit, tot het herdenken van het voor
bijgegane. Eens was dat alles zóó Jevend
en zóó klaar als het heden. Maar de da
gen gingen voort en werden tot weken,
en de weken groeiden aan tot maanden
en de maanden stapelden zich op tot
jaren. Waar bleef toch al het doorleef
de? Dat het nu weder al zóó lang ge
leden is, zeggen en herhalen wij, zóó
lang dat ik bewust mij werd, zóó lang
dat ik opgroeide en een loopbaan koos;
het eene gewon en het andere verloor,
ook de meestgeliefden! Zó.ó lang!
Ach, de velen waarmede wij in aan
raking kwamen en de enkelen waaraan
wij door menigerlei betoon van goedheid
verbonden werden, waar zijn zij geble
ven? Ging het met hen niet als met de
dagen van het nieuwe en toch zoo snel
oud geworden jaar; als met de groene
bladeren en de kleurige bloemen die
ook dezen zomer ons bekoorden? Voor
bij, heengegaan, afgevallen. Achter ons
ligt zoo veel; en wat zal de toekomst
ons nog brengen?
Zoo, nu en dan, in deze grauwe maand
van ernst, moet eens de mensch stilstaan
en inkeeren; en dat doet zeker hij', die
de oneindige waarde gevoelt van hei
geestelijke, dat is van het onverganke
lijke, iin eigen bestaan.. Niet het tast- en
grijpbare, het stoffelijke dus, hoe groot
zijn tijdelijke waarde ook zij, mag in
die ©ogenblikken van peinzende stilheid
en terugdenken ons bezighouden.
Wat verloor ik en wat behield ik; wat
mag gerust onherkrijgba'ar voorbijgaan
en wat moet blijven leven voor ons en
met ons meereizen tot den einde?
Neen, men ontwijke die vragen niet
of houde zich als werden zij niet ons
voorgelegd.
Wat vergaan moet? At het verderfe
lijke, het vergankelijke. Wat blijven
moet? Het oneindige in U en in mij,
datgene wat den dood niet zien zal.
.Jfu, alzoo gebeurt het ook, of wij het
bègeeren of niet; of onze belangstelling
het koestert, dan wei onze onaandoenlijk
heid het verwaarloost. De vraag is maar,
terwijl we er voor in de gelegenheid
Zijn, al de winst er uit te trekken, welke
het ernstig overwegen ervan kan aan
brengen.
Wat vergaat en wat blijft er zijn
FEUILLETON.
door J. M. 1
49 1
Warmrood kleurde haar gezichtje, de
oogetn straalden, een lachje speelde om
haar mond bij de toejuichingen, wie-ik^
oom Ernst oogstte. Ze wlist voor zich
zelve heel gotefcl, dat hetgeen hij gaf,
op veel hooger peil stond, dan de andere
nummers, maar 't deed haar een innig ge
noegen dat ook de andere menschen
er zoo over dachten. Ernst bewtoog zich
op 't tooneel even gemakkelijk en rustig
als te huis en hij boog bij al 't applaus
met een beminnelijke onverschilligheid,
zooals Bertha het uitdrukte.
Toen Ernst weer bij hen zat, fluisterde
Bertha: ,,Ik geloof, dat Clara nog meier
van je triomf geniet dan je zellf".
Hij keek met een wiarmen gloed in
zijn blauwe ©ogen even naar het blozende
meisje, maar zei niets.
Na 't concert, toen oom Otto haar heur
w'ijde warme mantel aanhielp, stand Bet
sy Korf vlak achter haar en zei eepige
spottende woorden tegen haar vriendin
netjes.
voor den gezonden groei van ons inner
lijk bestaan geen vragen van grooter be
lang dan deze twee. Ja, eigenlijk komt
het maar aan op de beantwoording van
dat ééne: wat blijft?
Nu dan, wil het met ons goed zijn,
Mijve in de eerste plaats in ons wel zeer
levendig: hét verlangen Hot verlangen
•naar beter toestand, naar bevrijdingvan
lichamelijke en geestelijke stoornissen;
het verlangen naar onbelemmerde uiting
onzer gejieele persoonlijkheid, naar vol
ledig geestelijken en lichamelijken wel
stand.
Of dat bereikt kan worden in dit leven?
Wij aarzelen, wij zlwlijgen. Wiij hopen
er echter vast op iin een volmaakter
bestaan, volgend op dit zoo onvolkomen
en grove aardsche.
Wij hopen. Juist, de hzop, dat is: een
niet ongegrond uitzicht op verwezenlij
king van wat 'wij wenschen. Die hoop
moet blijvend zijn. Wat .is de mensch
zonder hoop! Niets dan de hoop reist
met ons door het leven'', zegt een spreek
woord. Inderdaad, Iwie gevoelen de daarin
liggende waarheid.
Maar daarmede hebben we nog niet
het volledig stel van blijvende goederen.
Het verlangen blijft, de hoop blijft. Doch
daarbij mag allerminst ontbreken: het
gelo\zf!
Geloof is iets geheel anders dan weten;
het staat niet tegenover weten, geloof
staat tegenover twijfel. Weten is een
zaak van het verstand, gelopven is zaak
van het gemoed.
Iemand zonder gelioof kan niets
erger: hij is niets. Met al de dingen die
het menschelijk leven de moeite waard
maken, is er gezegd, met vriendentrouw
en moederliefde, met huwelijksheil en
kindervreugd, met heldenmoed en vader
landsliefde. is de mensch niet verbonden
door zijn weten, maar door zijn geloof.
In menig opzicht, is er ndar waarheid
verklaard, is de wereild, te midden 'waar
van het ons gezet .is te leven, een afschu
welijke Wiereld. Moesten wij blijven stil
staan bij wat IWe hoeren en zien, wie zou
de begeerte hebben een dag langer detf
uit te maken van zulk een geheel? Maar
wij behoeven er niet bij; stil te staan. Uit
de diepte onzer ziiel laten zich stemmen
vernemen, getuigende van een andere
werkelijkheid. Bij die stemmen voegen
zich de openbaringen van aller eeuwen
dichters en profeten, gewagende evenzee'r
van een betere orde van dingen.
Door naar die stemmen te luisteren
worden 'wij getroost, bemoedigd, aange
grepen. Maar dat alles wordt slechts ver
nomen door het zielsvermogen, dat aan
geduid wordt diopr den naam: geloof.
Wat er voor ons ook als begeerlijk, ja
onmisbaar, blijven moet, zeker in de
voornaamste plaats het geloof.
November doet rondom ons aanschou
wen afneming van licht en aangroeiende
duisternis; verkwijnend leven en veldwin
nend sterven- Deze maand bepaalt ons
in ©ogenblikken van ernstig gepeins bij
ons eigen levenspad, wat het gaf en Iwlat
het nam; hoe men het eens jong-dartel
opwaarts ging en het nadenkend af
daalt naar het eind. En daardoor komt
zeer sterk op den voorgrond de begeerte
naar iets dat blijft.
Welnu: het geloof aan beter toekomst,
schooner werkelijkheid, heerlijker be
staan, .in het kort aan onsterfelijkheid,
wijke nimmer van ons.
Dit .geloof iin ons te versterken, be-
werke de Novembermaand. Het gelopf
dat zich alleen vastklemt aan dat ééne,
dat niet vergaat, maar blijft; het geloof
dat eenmeal, buiten allen twijfel, zal ver
wisseld worden in blij aenschoüwen!
Zenuwsii llend - Zenuwsterkend
Glazen Buisje 75cl. Bij Apolh.en Drogisten
BINNENLAND.
dir.-generaal van den landbouw.
Een dezer dagen maakte de „Rsb."
melding van het feit, dat in het ambt
van directeur-generaal van den Land
bouw niiet meer zal Worden voorzien.
Ciara pakte onwillekeurig oom Otto's
arm. Hij drukte even de heren en sloeg
een kalme, onverschillige blik op Bets,
wtelke deze jonge dame, ondanks haar
brutaliteit, spoedig af deed druipen.
't Werd Maart en Clara vierde haar
achttiende verjaardag.
Ze was vroeg uit de veeren dien dag
en na zich stil te hebben aangekleed,
sloop ze even in Pierre's kamer. Hij sliep
nog, het donkere hoofd w;at op zij, de
magere witte vingers scherp afstekend
tegen de roodsatijnen overdeken. Ze
keek een poosje zwijgend naar hem, met
groote tranen in de oogen, en dacht aan
haar vorige verjaardagen, toen Pierre
nog gezond en krachtig vvias. Hoe vreesc-
lijk, hoe vreeselijk toch, dat hij niet naar
waarde van hun veranderde omstandig
heden kon getóeten.
Zachtjes ging Clara naar beneden, en
in oomOtto's atelier, Waar ze nog een
half uurtje wilde studeeren eer de an
deren opkwamen.
Ze draaide 't etectrisch licht en het
•kleine schemerlichtje aan, en zette zich
op een divan.
Toen 't half acht sloeg, klapte ze haar
Duitsch leesboek dicht en ging voor 't
ontbijt zorgen.
Even later kwamen ze alle drie tegelijk
beneden en werd ze van alle kanten ge-
Thans vult het blad dat bericht nog in
dier voege aan met de mededeeling, dat
er een soort van raad van deskundigen
komt,, welke gekozen zal Iwórden uit
vertegenwoordigers van de organisaties.
KANSELIER VAN DE SCHATKIST?
Verstopt in de Memorie van Antwoord
over hoofdstuk I der Staatsbegrooting
staat een belangrijk nieuwtje. De regee
ring .gaat een wetsontwerp indienen, dat
bedoelt aan den minister van financiën
een controle te geven qver de staatsuit
gaven, van de soort a's 'door -den heer
Van Gijn ais minister van financiëft in
1917 tevergeefs werd verlangd ten aan
zien van de crisisuitgaven. Hij zag er
een reden in, om heen te gaan.
U!4 Stad en Provlnole.
ZIE-RIKZEE. Blijkens een in dit num
mer voorkomende advertentie wordt in
het „Huis van Nassau" op 4, 5 en 6
Nov. e.k. ten bate van liet Pastoriefónds
een bazaar gehouden, waarop men te
gen een zeer klein entrée in de gelegen
heid wordt gesteld de1 vele attracties
te komen zien. Men zi.e voorts de adver
tentie. 1
Cjncertzafiv Naar wij vernemen zal
het Vereenigd Rotterdamsch Hofstad-Too^
neel hier Woendag 25 November nog eene
voorstelling geven, de eenige in dit win-
terssizopn. Dit zal de gemeenschap des
te meer interesseeren daar mevr. Aiida
Tartaud Kiein, die gedurende de kermis
geene gelegenheid had hier op te treden,
dan de hoofdrol zal spelen
Opgevoerd zal worden „de Vijandin',,
het successtuk van dit seizoen.
THOLEN. In de Vrijdagavond gehouden
Groene Kruis-vergadering in „Non Sem
per", stelde de voorzitter, dr. M. de
Jong. namens hef bestuur voor, over te
gaain tot het bouwen van een Wijkge-
bouw. Het bestek en teekening, ontwór
pen door den heer Walpot, werd den
leden ter inzage gegeven.' De begroeting
hiervan werd beraamd op f 3000, Wat
juist overeen kwam met het bedrag van
het reservefonds. De inkomsten der ver-
eeniiging beliepen jaarlijks f2455. De uit
gaven f 2202. zoodat er een bedrag van
f 253 jaarlijks disponibel is voor de meer
dere kosten van het gebouw. De instruc
tie der wijkzuster Werd zoodanig gewij
zigd; dat Zij dagelijks 2 uren aan het
magazijn aanwezig moet zijn voor af
gifte materialen en haar werd tevens
het toezicht en de boekhouding daar
van opgedragen. Ook de hygiënische be
handeling der gebruikte artikelen werd
haar opgedragen. Na een uitvoerige be
spreking tusschen den. voorzitteren de
heeren Cense en Huvers, werd met 33
stemmen vóór en 7 tegen, het bestuur
opdracht verleend, over te gaan tot het
aanbesteden van het te bouwen gebouw1,
dat zal bestaan uit drie kamers: een voor
polikliniek en bestuursvergaderingen, een
voor bergplaats en de andere kamer
voor het ontsmetten.
rechtzaken-
Poging tot doodslag .De ambtenaar van
het O.M. bij de rechtbank te Winschoten,
eischte tegen een arbeider te Musséika-
naal wegens poging tot doodslag op den
rijksveldwachter Broekema, 8 jaren ge
vangenisstraf.
Een auto-vijand Een boerenknecht te
Echten (Fr.) weigerde met zijn melk
wagen voor een paar autobucsao uit te
Wijken. De passagiers zetten daarom den
wagen aan den kant; de knecht bleef
daarbij doodkalm op de bok zitten. De
kantonrechter te Heerenveen heeft hem
fell i cite Zr d. Gom Otto en tante Bertha
omhelsden haar hartelijk en wisselden
even een blik enj een laehje, toen Ernst,
na een korte aarzeling, zich maar tot
een handdruk bepaalde,, terwijl hij haar
zijn cadeau een paar fraaie boeken -
gaf. Van tante Bertha kreeg- ze een prac-
tisch en mooi naaimandje, van oom Otto
een zilveren vingerhoed.
Na 't ontbijt was ze druk in de keuken
om een amandel taart met confituren te
maken.
Ze- moest zich haasten,' daar ze altijd
om half tien les had van oom Otto.
^!e repte zich en vloog door de keuken
heen en weer, dat Sika de dienstbode
't op 't laatst uitschaterde.
Juist toen de groote Westminster zan
gerig verkondigde dat 't half tien was,
stond de taart in den oven; Rika zou er
wel verder op letten.
Clara, koni je", klonk oom Otto's die
pe stem.
„Ja oom, 'k ben klaar!" Haastig spoel
de ze 't meel van haar handen, hing heur
mouwschort op, en in een wip was ze
bij hem.
',,Neen kind, niet dadelijk naar 't atelier,
kom even in de tuinkamer".
,,Daar komen? Goed oom!"
De achterdeur stond los, en daardoor
zag ze een groote wagen en twee man
nen. Oom Ernst kwam en sloot de deur.
deswege veroordeeld tot f 50 b. of 50
dagen hechtenis.
LEERPLICHTOVERTREDINGEN
NOORD-BRABANT.
Voor den kantonrechter te Bergen op
Zoom hsdden zich Donderdag Wederom
verschillende ©.uders of verzorgers van
kinderen te verantwoorden terzake ver
grijp tegen de Leerplichtwet. Er waren
zelfs deliquenten bij, die hun kinderen
tot 130 a 140 schooltijden achter alkaar
deden verzuimen en zich van waarschu
wingen niets aantrokken. De kantonrech
ter Wees hen allen gestreng op hun
plicht en legde boeten op in overeen
stemming met de omstandigheden. Zoo
kreeg een vrouw uit Woensdrecht, die
haar zoon,-minder dan 14 jaar oud zijnde,
uit de schooi hield een vrij zware geld
boete, aangezien dit kind gewoon den
kost reeds moest verdienen bij een land
bouwer.
DE ZAAK MUIJLWIJK.
J3ij de voortgezette behandeling voor
de Amsterdamsche rechtbank van de zaak
Muijlwijk, kwam het O. M. tot de slot
som, dat beklaagde zich heeft schuldig
gemaakt ,aan moord met voorbedachten
rade. De gruwelijkheid van 't misdrijf
behoeft spr. niet nader te schetsen. Hij
wil er slechts op wijzen, dat beklaagde
niets heeft gedaan om" de ge volgen van
zijn daad voor de nabestaanden van zijn
slachtoffer te verzachten. Verzachtende
omstandigheden vindt spr. niet. Hadden we
hier, wat gelukkig niet 't geval is, nog
de doodstraf, en een juryrechtspraak, het
ware niiet twijfelachtig, welke straf dezen
beklaagde wachtte. Na langdurig' Wikken
en wegen is spr. echter tot het inzicht
gekomen, dait er omstandigheden zijn buk
ten den beklaagde om, die aanleiding
moeten zijn om geen levenslange ge
vangenisstraf te vorderen. Wegens het
primair ten laste gelegde, moord' met
voorbedachten rade, vordert de ambte
naar van het O. M. tegen den beklaagde
M. M. een .gevangenisstraf van 20 jaar.
De verdediger, mr. Levy', hield daarop
zijn pleidooi'. Hij was er van overtuigd,
dat de bekentenis van beklaagde vol
ledig is. Deze schrijft zelfs in zijn ge
denkschriften. dat hij 't zelf niet begrijpt,,
maar dat hij volkomen bij; zijn positie
ven was, toen hij den ring van het lijk
afnam, al duizelde het hem. Hij erkent
zelfs, dat hij onmiddellijk 't voornemen
had gemaakt: beken wat ze je bewijzen
kunnen, maar ontken verder alles. Dat
is een rücksichtiose zelf-aanklacht! Zelf
noemt hij zich in zijn gedenkschriften een
moordenaar, omdat hij niet wist dat het
mogelijk was, dat Busoh door andere oot-
zaken igestorven ós. Ook toen de officier
verleden week kwlam met de mededeel-
lang, dat er nog "ernstige geruchten te
zijner kennis waren gekomen, heeft be
klaagde zich hierover niet ongerust ge
maakt, omdat hij wist dat er niets ge
heimzinnigs Was, en er niets meer aan
den dag kan komen dan er nu aan den
dag gekomen is. Wat er is, is dit: M.
heeft Busch aangegrepen op zulk een
manlier, dat hij plotseling is doodgeble
ven, hij heeft de waarden van het lijk
afgenomen' en het begraven; hij heeft
dit gedaan op zulk een wijze, dat een of
meer werklui het ge|Weten hebbenhij
heeft een lijdensweg van tien jaar afge
legd omdat een dier werklui, die het
geheim doorgrond had, het bewaard heeft
pm er plressie mede op hem uiit te oefenen,
teneinde te kunnen krijgen wat hem toe
kwam. Voor pleiter staat het vast, dat
-er van medeplichtigen geen sprake is,
en hij hecht er temeer aan om dit in
het lacht te stellen, omdat hier de goede
naam van anderen zeer sterk iin disdre-
diet is gebracht.
Toen pakte oom Otto haar bij de schou
ders en draaide haar om.
,,Kijk eens lieve kind, daar staat mijn
verjaarscadeau voor jou, enkel een vin
gerhoed vond ik wel wat schraaltjes,
daarom héb ik er miaar een kleinigheid
bij gekócht'».
Zè keek, en, daar zag ze een gloed
nieuwe zwarte Fiedler-piano. 't Deksel
stond opgeslagen, en een muziekstukje
op 't rekje.
De heele piano en zelfs 't krukje wa
ren versierd met ross anjelieren en witte
narcissen, 't Duurde eenige seconden eer
't goed tot haar doordrong. Toen ze hem
eindelijk aankeek, was ze heel bleek,
en tranen stonden in haar oogen.
,,Oom Otto, dat is te veel'', zei ze, met
gesmoorde stem. Zijn eenig antwoord
w'as een zonnig lachje, en, plots was ze
bij hem, haar beide armen stijf om zijn
hals, haar wang gedrukt tegen de zijne,
terwijl haar losse haren als een gulden
sluier over zijn schouder vielen.
,,Ben je er waarlijk blij mee?"
,,Ja, o ja,'».
0Zoo, geef me dan een flinke zoen,
en bekijk je schat dan maar eens goed.
De bloemen, en ook die mooie kristallen
vaas heb je van oom Ernst".
Heel gehoorzaam deed ze wat haar
gezegd werd. Zacht sloeg ze eenige
accoorden aan en was verrukt over den
De metselaar de K. is voor pleiter niet
de medeplichtige; hij was in elk geval
niet in het complot toen de kist met
het lijk begraven werd.
Beklaagde's fin. toestand meent pleiter
zóówel pro als Contra te kunnen bit-
leggen. Men kan den geldnood, waarin
hij verkeerde, ge'bruiken als een verzach
tende omstandigheid voor de misdadige
toeëigening, men kan zijn gieldnopd ge
bruiken ais een aanwijzing, dat hij' den
moord met de bedoeling het slacht
offer te berooven, heeft gepleegd, maar
men kan er zooveel andere gevolgtrek
kingen uitmaken, bijv. ook dat hij: arm
en dus fatsoenlijk was.
De zitting is verdaagd tot Vrijdag 6
November e.k.
landbouw en veeteelt.
De Landbouwwintercursus te Nieuwer-
kerk is voor het tweede winterhalfjaar
hervat met 13 deelnemers.
TENTOONSTELLING STEENBERGEN.
Een uit ingezetenen der gem. Steen
bergen gevormd comité heeft besloten
Het volgend jaar een land- en tuin
bouwtentoonstelling te organiseeren en
wei op 2731 Juli 1926 daar dan alle
te exposeeren gewassen aanwezig kun
nen zijn.
Aan deze tentoonstelling is tevens een
verloting verbonden.
marine en leger.
DE PLANNEN VAN MINISTER LAMBOOY.
Het zou iin de bedoeling liggen van
den minister van oorlog een leger-com-
mando iin te voeren ongeveer als in In-
diië, waarbij dan het departement van
Oorlog zijn orders geeft aan den com
mandant en dezen de verdere uitvoering
wordt opgedragen. In verband daarmede
zou de chef van den generalen staf reeds
ontslag hébben aangevraagd, terwijl ook
de ontslagaanvrage van een aantal .an
dere opper-officieren zou te wachten zijn.
Ook de Dienstplichtwet-v. Dijk zal iwlor
den gewijzigd, waartoe het teruggeno
men ontwerp (wijziging) thans bij het
Dep. van Oorlog iin bewerking is en
binnen niet te langen tijd aan de Kamer
ter behandeling zal worden aangeboden.
O.m. wil de minister de eenige zoons
weer van den dienstplicht zien vrijge
steld. (Volk).
"onderwijs,
NOORDWELLE. Met ingang van 1 Nov.
is te Dordrecht benoemd tot tijdelijk
•onderwijzer de heer W. Pietérse van Se-
rooskerke.
Aan de universiteit te Utrecht slaag
de eind vorige week voqr het tandarts-
examen, de heer A. W. Unger, géborén
te Zierikzee.
WETENSCHAP EN TECHNIEK.
OVERSEINEN VAN HANDSCHRIFTEN
EN FOTO'S.
„Teiefunken Ges&Usehait" heeft, in sa
menwerking met den uitvinder, dr. Kiaro-
lus uit Leipzig, schitterende resultaten
bereikt met het overseinen van hand
schriften en foto's.
Door deze nieuwe vinding kan men
een fotografie of een geschreven tekst
van een omvang van 10 bij 6 -c.M. in
weinige seconden tijd verzenden.
De technische leider" van „Teiefunken"
heeft in een intervieuw verklaard, dat
het belangrijke ven de uitvinding is, de
enorme snelheid waarmede kan worden
gewerkt.
Dank zij het systeem van Karolus zal
de geadresseerde een telegram kunnen
ontvangen in het handschrift van den
afzender, maar ook heele verslagen, ver
dragen, eter etc. zuilen in weinige sa-
eonden tijds over den Oceaan kunnen
worden geseind.
Men begrijpt wat deze uitvinding voqr
"•de pers en politie beteekent.
weeken vollen topn.
Toen duwde ze haar gezichtje in de
bedwelmend geurende bloemen.
,,Hoe Heerlijk, wat prachtig, die bloe
men, mompelde ze, opm Ernst, dk dank
u hartelijk!" zonder haar neus uit de
bloemen te halen zei 25e het.
Hartelijk?" vraagde hiji met nadruk.
Nu beurde ze hoofd op, en keek
hem beschroomd aan.
,,Noem jij dat hartelijk, plaagde hij,
ais je demand op zoo^n afstandje 'be
dankt? Ik verbeeld me niiet dat mijn
cadeau bij "dat van oom Otto halen kan,
maar. je trekt hem toch wel een beetje
erg voor bij mij.'*.
Nu 'begreep ze, en aarzelend kwam
ze naar hem toe.
Ernst nam, beter voorbereid dan des
morgens zcpals Otto z'n vrouw influis
terde. Clara's hoofd tusschen zijn hanlüen,
en kuste haar teeder.
Waarom ze; Zoodra hij haar losliet,
naar tante Bertha vluchtte, en aan haar
schouder wegkroop, Ciara iwtist het zelve
ndet. Ernst keek er naar met een ernstig
glimlachje en een gloed, imizijn grijsblau
we oogen. die hem er nu juist niet bizon
der oomachjtig uiit deed zien.
(Wcrdt vervolgd).
