B IJ VOEGSEL
BINNENLAND,"
D-Mineur
behoorende b|j de
van Maandag 14 Sept. 1925, no. 11286.
De campagne tegen Jargons.
De N.V. Anton Jurgens' Vereenigde Fa
brieken heeft een aan haar aandeelhou
ders gerichte nota gepubliceerd, naar aan
leiding der door de gebroeders S. F.
en A. ,M. van Oss in de „Haagsehe Post"
tegen haar gevoerde campagne.
Het hoofdpunt der d oor genoemde hee-
ren ingebrachte beschuldiging, is, dat de
vennootschap enorme verliezen zou heb
ben geleden, welke geheim zouden wor- i
den gehouden. De balans had per uit.
1924, iai stede van een belangrijk winst-
saldo, een verlies van f 50 millioen moe
ten aanwijzen. Deze bewering wordt door
directeuren en commissarissen, die de ba
lans geteekend hebben, een volstrekt in
fame leugen en lastering genoemd. Ter
staving van de juistheid der balans wor
den enkele passages uit het rapport van
een Engelsche accountantsfirma van hoo-
ge standing aangehaald, waaruit blijkt dat
de balans met de boeken en bescheiden
der vennootschap is vergeleken en iin
orde bevonden. Het spreekt volgens de
nota vanzelf, dat zulk een verklaring
niet zou zijn versterkt, indien ook ae
balansen der dochterondernemingen niet
wiaren onderzocht. Van dit onderzoek is
door de accountantsfirma ook afzonder
lijk mededeeling gedaan.
De aanval heeft zich vervolgens gericht
op den baianspost ,,Aandeelen in diverse
Ondernemingen" van bijkans f 115 mil
lioen. De nota geeft toe dat met dien
post de balans der vennootschap staat of
valt. Ze betwist echter ten stelligste dat
met de sedert 1921 gevolgde en door den
briefschrijver gewraakte gedragslijn, om
de aandeelen der dochtermaatschappijen
niet meeir naar den kostprijs, maar in
verband met de meer of mindere levens
vatbaarheid der ondernemingen te waar-
deeren. „het verlaten van het deugdzame
pad der voorzichtige koopmanschap''' zou
zijn ingeluid.
Verschillende ondernemingen waren
djopr het wereldgebeuren, belangrijk in
kapitaalswaarde gedaald. Het spreekt Vol
gens de npta vanzelf, dat deze dus niet
den kostprijs, zoo haar toenmalige waar
de lager dan deze moest worden aange
slagen mpchten worden opgevoerd. Doch
daartegenover stonden een aantal onder
nemingen, die in waarde den kostprijs
zeer aanzienlijk te boven gingen. Indien
nu alleen de waardevermindering van
sommige ondernemingen in de balans tot
uitdrukking ware gebracht, dan zou een
girpot kapitaalverlies zijn gedeclareerd,
dat in werkelijkheid niet bestond en zou
den de aandeelhouders dus schromelijk
zijn misleid. Daarom handelde men anders,
doch lichtte de aandeelhouders tegelijker
tijd Omstandig in. In 1922 heeft de brief
schrijver van thans geen aanleiding ge
vonden om daarop aanmerking te maken.
Is het eerlijk spel, aldius wordt in de
nota gevraagd, drie jaren later, daarop
een aanval op ons te gronden?
Verder wordt in den breede uiteen ge
zet, dat de taxatie der aandeelen met de
grootste zorg is geschied. De opbrengst-
cijfers, waarnaar werd getaxeerd, zijln vol
gens de npta dooreen zelfs veel te con
servatief gebleken, zoodat dus de drie
jaren, die na de taxatie zijn verstreken,
de voorzichtige wijze waarop is getaxeerd
daadwerkelijk hebben bewezen. Bij her
taxatie thans zou het berekende cijfer
aanmerkelijk hoogar zijn dan in 1921'.
Ten slotte wordt in de nota nog ge
reageerd op eenige aanvallen van meer
persoonlijken aard. Deze waren echteT
in zóó voorzichtige termen vervat, dat
juist de grenzen van het strafbare wer-
den ontweken, terwijl tegen de aanvallen
Op een vennootschap de Nederlandsche
wet geen enkel middel tot strafrechtelijk
verweer kent.
Directeur Generaal van den landbouw-
Het Kon. Ned. Landbouw-Comité heeft
aan den minister van binnenl. zaken en
landbouw een adres gericht, waarin de
onmisbaarheid van een directeur-generaal
van den landbouw betoogd wordt.
De dia-generaal van den landbouw, al
dus het adres, dient, als hoofd van alle
ambtenaren, die pp eenigerlei wijze bij'
den voorlichtingsdienst werkzaam zijn,
voor dien geheelen dienst en voot al de
overige belangrijke regeeringsmaatrege-
len, die „verder onder de directie van den
landbjouw ressoTteeren, de hoofdlijnen aan
te geven. Bij gemis van dit hoofd bestaat
allerwege gevaar, dat de verschillende
diensten onsamenhangend naast en zelfs
wellicht tegen elkaar zullen werken. Bo
vendien is een technisch hoofd, dat een
weldoordachte eenheid weet te brengen
in de adiviezen der betreffende hoofdamb
tenaren, aan het departement onmisbaar.
Het Kpn. Ned. Landbouw-Comité dringt
daarom met de grootst mogelijke klem
aan op handhaving van den directeur-
generaal van den landbouw en spreekt
als zijn overtuiging uit, dat de economi
sche en technische aard van het betrok
ken ambt eischt, dat de van het hoofd
der directie uitgaande adviezen den minis
ter rechtstreeks bereiken.
EERSTE KAMER
De Eerste Kamer is in vergadering bij
eengeroepen tegen Dinsdag 15 Sejpfember,
's middags om 3!/2 uu,r-
FEUILLETON
door J. M.
33
Wittekind had een onderhoud met ma
dame Crex, waar hij niet Veel wijzer dooir
werd, doch waaruit zij begreep waaraan
ze zich ten opzichte van hem te houden
had.
Clara kon geen rust vinden, 't Huis
was vol geruchten, ergens werd op een
afgemartelde piano getrommeld. Uit de
gelagkamer klonk geroes van stemmen
't Oude huis was vol geruchten, en er
hing een walm van eetlucht en parfums
die haar deed walgen.
Heur lichaam gloeide soms, was dan
ineens weer ijskoud, en plots verviel haar
een hevig*bamg verlangen naar zuiverer
omgeving.
Zij trachtte te bidden, dankbaar te zijn
dat haar vader's hart iets zachter en
nadenkerder was geworden. Maar een
niet te onderdrukken rusteloosheid joeg
haar op. Ze sloop in de aangrenzende ka
mer, welke ze leeg wist.
Er waren openstaande deuren, en er
zacht heenloopend zag ze, dat die toe
gang varleenden tot een tuin.
•Hè, even, even in de.frisschë lucht. In
een oogwenk was ze buiten.
't Was een door muren ingesloten tuin,
niet veel struikgewas en half verborgen
zitjes. Boven door de toppen der hooge
bocmen hoorde ze den wind ruischen,
ze voelde echter geen zuchtje.
Met jichte,- gejaagde voeten liep ze
over de kronkelende paden, diep ade
mend, en opkijkend naar de jagende wol
ken, waaronder soms even de maan zicht
baar was. Even poosde ze, en daar, onder
God's vrijen Hemel kon ze bidden. Toen
ze daarop vlug weer naar binnen wilde
gaan, Werd ze verschrikt door twee ge
daanten en lachende stemmen.
Ze drukte zich angstig tegen den rieten
wand van een prieëeltje, hopende dat het
tweetal haar voorbij zou loepen, en zoo
doende den weg vrij laten.
't Meisje beefde toen ze hen hoorde
spreken:
„Dus hij zal 't binnenkort wel afleggen?"
Beslist hoor! Toch zonde niet! Enfin,
Uit Stad en Provinole.
RURGH. Vrijdag 1.1. bracht fa commissie
van 't rijksbureau voor de Monumentenzorg
te 's-Gravenhage, bestaande üiit de heeren
Prof. V. d'. Steur, Prof. Odé, Dr. Kalf en
Dir. Pit een bezoek aan onze kerk, ten
einde een grondig onderzoek in te stel
len omtrent de beschadigde monumenten.
Hoewel nog geen definitieve beslissing
voor het herstel is genomen, is de mo
gelijkheid niet uitgesloten, dat binnen
kort met de restauratie van een der mo
numenten zal begonnen worden,
RECHTZAKEN,
Ken hardrijder.
Vpor het kantongerecht te Haarlem
stond terecht jhr. T. de M. uit Vogelen-
't zal er hier niet ongezelliger door
worden".
„En hoe amuseer jij je tegenwoordig?"
„O, nee, Marcel, aenig gewoon! Ik ben
verloofd zeg, in stille dan altijd!"
„Ben jeGuus, jij, en verloofd?"
,,'t Is de volle waarheid hoor! Verloofd
met 'n snoezig, onnoozel, en toch koket
burgerschatje."
,,Ah bah, schei uit zeg!"
„Geloof me dan toch Marcel! Ze heet
Miesje Verkorveren, heeft een beeldig
snoetje, en 'n rijk ploertje van 'n papa".
Een kreet van ontzetting ontsnapte
Clara, tot haar ongeluk, want het tweetal
snelde terstond op haar af
vAh, wat hebben we hier. lachte August
Ridel, edel wild geloof ik, sapristie, han
gende haren nog, zeker 'n nieuw vogeltje
in de volière, die madame Crex
Hij vatte Clara bij deschouders en
trok haar in 't maanlicht.
„Mon Dieu," riep Marcel Rondé, de
kleine heilige Joans, dochter".
„Laat me los", zei Clara, half bevelend,
half smeekend, ik wil naar vader gaan".
„Heel prijzenswaardig" meende August,
„maar laten we eerst eens nader kennis
maken jonge schoone, mijn naam is rid
der Penvlug".
Clara sidderde van angst, terwijl ze
vergeefs poogde zich los te rukken.
,t Gelaat van Ridel kwam haar zeer
nabij, en ze rook dat hij gedronken had.
Daar klonk van binnen meneer Wijtte-
kind's stem, die haar zacht riep.
„Hier, in den tuin, riep ze terug, komt
u me helpen!"
Daar kwam hij al aangesneld, bijna
struikelend over de treden van 't stoepje,
en in oogenbiik had hij Ridel en Rondé
ieder naar een kant doen tuimelen.
„Wie waagt het juffrouw Cara te hin
deren, zegt op, schurken, wie zijt ge?"
Vloekend en tierend wilde het tweetal
hem te lijf, en zeker zou de goede dikzak
aan 't kortste eind hebben getrokken, als
niet madame Crex tusschenbeide was ge
komen. Met een zoet lijntje kreeg ze hen
mee, terwijl Wittekind de sidderende
Ciara naar binnen voerde. Met haperende
stem vertelde ze hem alles, slechts Mies
Verkorveren's naam noemde ze niet.
Met vaderlijke teederheid en zonder
Joan te wekken, Vleide hij haar op de ca
napé, onder 't spreken van fluisterende
kalmeerende woordjes. Toen, de kussens
gemakkelijk om haar heen schikkend,
haar toedekkend met zijn ejgen reisdeken
zei hij, ziezoo, nu gaat ze slapen en uit
zaag, wegens het rijden met zijn auto
met een snelheid van 50 KM. in Haar
lem. In .zijn requisitoir deed de ambte
naar van het O. M. een boekje over dezen
hardrijder open. Hij' vertelde, dat T. de
M. meermalen gewaarschuwd was Iwlegens
zijn hard rijden en deelde mede dat één
zijner gewoonten was des morgens vóór
den spooroverweg te Vogelenzang te
wachten totdat de sneltrein uit den Haag
naar Haarlem voorbij ging. Zoodra de
trein gepasseerd was snorde de auto zoo
hard naar Haarlem, diat niet alleen de
sneltrein werd voorbij gereden, maar dat
de man nog tijd had in Haarlem zijn auto
te stallen en den sneltrein nog te halen.
Om de mate van snelheid nog meer te
apprecieeren moet men weten dat men,
komende van Vogelenzang, de stad Haar
lem over een groote lengte door moet
om aan het station te komen.
Het O. M. eischte f100 boete, sub. 10
dagen hechtenis met Ontneming van het
rijbewijs voor den tijd van 4 jaar. De
kantonrechter veroordeelde den bekl. tot
f50 boete subs. 10 d. h.
ONDEBW.UÏ
Voor het onlangs gehouden politie-di-
ploma slaagde o.a. de agent van politie
W. Heijboer te Zierikzee.
Politiek op school.
Kort geleden berichtten we, dat de
Pruisische minister van onderwijs in een
circulaire tot de schoolbesturen heeft ge
wezen op het niet toelaatbaar zijn van
deelneming van leerlingen aan politieke
partijactie. Thans melden Fransche bla
den, dat de heer De Mjonzie, minister van
lomderwijs, zich gewend heeft tot de rec
toren en de inspecteurs om te waar
schuwen tegen deelneming van onderwij
zers aan anti-militaire propaganda. De
minister zegt, dat een aantal onderwijzers
zich met kracht op communistische pro
paganda hebben geworpen. Hij verklaart
het eens te zijn met de uitspraak van
den Belgischen Minister Huysman: „Er
zijn dingen, die een onderwijzer, die in
functie is, niet kan doen" en verlangt,
dat streng gewaakt wordt tegen revolu-
tionnaire leerlingen in het onderwijs.
Sommetjes zooals er een gevonden is in
Finistère zijn ontoelaatbaarEen compag
nie infanterie telt 225 man. Als iedere
man per dag aan onderhoud... kost, welk
bedrag wprdt dan per maand voor den
oorlog verkwist? Hoeveel kinderen zou
men voor dit geld een pak kunnen geven,
als een pak 45 francs kpst.
geschieden, zooaïs nu het geval is, op
zijn minst zal een ontwikkeling gelijk
aan 3-jarige H.B.S- worden geëischt.
Tevens zal binnen zeer korten tijd voor
de beroepsonderofficieren de gelegenheid
worden opengesteld om zich voor de hoo-
gere rangen te bekwamen.
WKTENSCH 1 PP EN
Het nut van boorzuur.
In de „Times" komt Frank Kidd als
chirurg hij is vroeger heelmeester ge
weest aan het London Hospital en thans
iiOg consult verleenend chirurg op tegen
de strpomiing, die boorzuur als bederf
werend middel in voedsel wil verbieden.
Om wpnden van de urine-organen in ge
zonden toestand te houden, is het, vol
gens zijn ervaring noodig de urine ge
durende het genezingsproces zuur te hou
den, wat zonder moeite of gevaar bereikt
wordt door giften boorzuur (20 grein
'daags; 1 igrein 0,0583 gram) toe te die
nen. Boorzuur is hei middel dat het
snelst alkalische urine zuur maakt. Maar
boorzuur heeft nog een ander nut, voor
gezonden. Vele menschen krijgen tegen
woordig een infectie van de nieren met
cplonbacterieën. Kidd's indruk is, dat deze
bacterieën in virulenten vorm in het li
chaam kpmen mjet voedsel dat te lang
bewaard is gebléven, met name in melk
en bevroren vleesch. Een kleine dosis
boorzuur kan nu tweeledig nut hebben.
Het kan in het voedsel de vorming van
bacteriën met groote virulentie beletten
en ten tweede zal het door de nieren
gaan en het zuurigehalte van de urine en
daarmee haar anti-septisch vermogen ver
groe ten.
Wprdt bjooTzuur als bederfwerend mid
del verboden, dan zal men, naar zijn mee
ning, het aantal voedselvergiftigingen en
colon-bacterie-infecties zien toenemen,.
Kidd acht de kleine dpsis die voldoende
is lom het bederf te weren, onschadelijk.
MARINE EN LEGER.
Reorganl-atle weermacht.
Naar de „Res.bode" uit militaire krin
gen verneemt, is een reorganisatie van
het leger in voorbereiding, welke hoofd
zakelijk een groote bezuiniging tengevol
ge zal hebben. De reorganisatie zal hierop
neerkomen, dat de Vrijwillige Landstorm
uitgebreid zal worden en dat tevens ge
legenheid zal worden gegeven om bij
den Landstorm opgeleid te worden tot re
serve-aanvoerder. De bedoeling hiervan
is om het kader, waaraan momenteel
groot gebrek is, tot op zekere hoogte
op te voeren. Ook bij do diverse regimen
ten zal de opleiding van den dienstplich
tige tot reserve-officier op betere wijze
rusten, is 't niet mijn kind'1.
„Maar u dan?"
„Ik blijf rustig hier bij je zitten en
Waken, morgen kan ik genoeg slapen".
Ze verzette zich niet langer. Iedere
zenuw in haar trilde pijnlijk van over
spanning. Met haar handje in de zijne
viel ze in een onrustigen, door droomen
en schrikbeelden verstoorden slaap.
Met gefronste wenkbrauwen keek Wit-
Uekind op haar neer. God geve, dat 'L
spoedig met haar vader gedaan moge zijn
murmelde hij. 'tGaat boven haar krach
ten, en 'k ben zoo bang, zoo bang dat
ze zelve ziek wordt. Morgenavond moet
ze een frisch bed hebben, in 't vertrek
hiernaast. Die madam moet me dat in
orde maken. Niét in 'n andere kamer laat
ik haar slapen, 'k laat haar niet weer
alleen, in dit verwenschte huis".
HOOFDSTUK VII.
„Het is pm gek te worden, onhoudbaar
gewoon, en dat ellendige kwakkel weer,
dat zpio tegenwerkt, 't lijkt wel of alle
duivels samen spannen".
„Maar dokter!"
„Och, jij met je maar dokter, maar
dokter, dat is alles wat je te zeggen
hebt, jij weet niet wat 't is, pm zoo
weken achtereen opgesloten te zitten".
„Maar dokter, 'k ben zelf wel langer
aan een stuk ziek geweest".
„Maar... dokterÜL.zóó, ben jij wel lan
ger aan één stuk ziek geweest, ben ik
soms aan twee stukken ziek?
Wat maakt dat uit, als jij ziek bent
verzuim je niets, maar ik mloet al m'n
patiënten aan een ander toevertrouwen.
Terwijl er telkens boodschappen komen
Of ik nu nóg niet weer te consulteeren
ben, loop ik hier als 'n tijger voor de
tralies van z'n hok, heen» en weer te ijs
beren.
'k Was npg liever een keer dronken!"
Juffrouw Leent je zuchtte diep. 't Was
wat met meneer. Je kon zoo aan de man
merken, dat ie nooit wat gemankeerd
had, niks gewend1! Hij had is mee moeten
maken, wat zij al geleden had! Ach
lieve Hemel. En hij werd steeds onge
duldiger, dat raasde en bulderde, dat
drentelde in 't rpnd om een mensch
zwiemelig te maken! 't Zpu zeker ee?.
zegen zijn als dpkter weeT beter was, al
de narigheid1 kwam op haar neer.
Dokter Stein zette zijn rustelooze wan
deling voort, af en toe hoestend.
Eindelijk bleef hij voor z'n schrijftafe)
stilstaan, en nam vpor de zooveelste maal
IJ V F. RH KID EN TECHNIEK
M&rconl over de drnadioozo telefonie,
In het' Savoy hotel te Londen heeft
een noenmaal plaats gehad Ier herden
king van den 30sten verjaardag van de
ontdekking van Marconi. Deze was als
voornaamste gast aanwezig en antwoord
de op de begroeting van den tafelpresi
dent met een rede, waarin hij zeide dat
de draadlöoze telefonie nog in de wind
selen lag en het evolutieproces nog nau
welijks begonnen was. Zelfs hij durfde
en kon niet voorspellen welke geweldige
vorderingen in de volgende 10 jaar zou
den bereikt worden, maar wel durfde
hij al aankondigen dat ten spoedigste zou
blijken dat de allergrootste krachtstations
zooais Eiffel en Daventry niet langer uit
sluitend voor een goede en overal waar
neembare uitzending, zouden noodig zijn.
De ontwikkeling van de zending met kor
te golven, die op een bepaald punt van
ontvangst gericht worden (waves-in-
baams dus letterlijk: straalsgewijze gol
ven) vormt de waarschijnlijke oplossing
vain dit probleem, want de methode van
het uitzenden van electrische stralen in
ajje richtingen zou op den duur veel te
kostbaar blijken, vooral voor de directe
verbinding van de eene bepaalde plaats
met de andere. Nieuwe stations die op
den brief pp, welke hem zoo uit zijn
humeur had gebracht.
Het met kinderachtige letters geschre
ven ppstel luidde aldus:
Hpoggeachte Heer Dokter!
Daar ik het mijn plicht acht, om UEd.
pp de hoogte te brengen van de leelijke
pmstandigheden hier, daar UEd. als voogd
vain Pierre en Klaartje recht en noodza
kelijkheid hebt om ze te weten, neem ik.
de pen ter hand, pm UEd. bericht te
dpen.
UEd. mpet dan weten dat mijn ooto
de Latier terug is gekeerd, heele-
maal verjpopen en verboemeld, en met
den d|opd in zijn schoenen.
Klaartje schrok allernaarst toen ze hem
zag, en later op den avond kwam er nog
zpo'n sinjeur, een Belg of zoo, een echte
lpsse snuiter, en toen kreeg Klaartje 't
zpo te pakken, dat ze met Pierre er van
dpor is gegaan, naar goeie kennissen van
haar. We merkten het den anderen mor
gen pas, een een tijdje later kwam die
sinjeur Rpndee, die met oom Joan mee
naar Utrecht was gegaan, pns vertellen,
alsdat pom op 't uiterste lei.
En nu komt 't ergste nog. Toen Clara
hoorde dat haar vader sterven ging, is
ze dadelijk naar Utrecht gereisd, met een
puwe meneer, die haar beschermen moest,
want vader en moeder, en allemaal den
ken, dat het hótelletje van oom Joan niet
veel zaaks is, en dat een meisje zpoals
Klaar er eigenlijk niet kpmen moest.
Npu hoop ik ipaar al klinkt het
hard dat oom Joan gauw dood mag
gaan, dat 't kind. weer weg kan. Maar
tpt mijn spijt en schaamte moet ik UEd.
bekennen, dat vader Klaar en Pierre niet
weer in huis wil nemen. Wat moeten de
schapen dan tpch verder beginnen?
Die Bremens, waar ze heen zijn ge
vlucht, bennen goeie lui, maar ze hebben
't zelf niet breed, diaar kunnen ze toch
op den duur niet blijven.
Het gaat me erg aan mijn hart, dokter,
en ik hoop maar dat UEd. raad weet te
schaffen, want de schapen staan d'r lee
lijk voor. Van oom Joan zullen ze niks
erven, want hij as zelf zoo kaal als
een rat. Hoe het met dat hotelletje zit,
daar snappen we niet veel van, maar.dat
het niet van pom is, staat vast.
Als UEd. eens zou wijlen schrijven hoe
of' wat ik moet doen, zou UEd. me zeer
verplichten.
Maar adresseert UEd. dan aan T. Bre
men, J. J. Cremerstraat 21, want vader
dit nieuwe kort golfsysteem ingericht
zullen zijn, worden nu allerwegen opge
richt voor de directe verbinding van En
geland met Indië en met de Kroonkolo
niën en deze stations zijn bestemd om
de belangrijkste rol te speten in het pro
bleem van de eenvoudiger en vooral
goeakooper uitzending over de geheele
wereld.
Liefde op het eerste gezicht.
Cl. Dporenbos dicht in de „Tel." naar
aanleiding van 't feit dat de dienstbode
van den agent der Nederlandsche Bank te
Middelburg heeft gediend als model voor
het portret pp 't nieuwe biljet van flO.'
Grietje, 't .lieve Zeeuwsche meisje,
Heeft men als model gezet
Op het nieuwe nationale
Nederlandsche bankbiljet.
Wat een bof, dat die agent daar
In die schoone Zeeuwsche stad
Niet toevallig in zijn keuken
Een bejaarde baboe had!
Nu reist deze Zeeuwsche Grietje,
.Schalks en schoon en bij de hand,
Als reclame dioor die wereld....
Is het niet: Mooi Nederland?
Nu <Jê mannen eenmaal weten:
't Is de beeltenis van Griet,
Zal die Bank-Agent wel inzien:
Grietje hpuden, doe ik niet.
Huw'lijks-aanzoek-brieven stroomen
Naar haar Middelburgsch adres,
Grietje heeft een reuzenkansje,
Maakt een wereld-vrij -succes.
Alle brieven staan vol liefde,
En 't P.S., er bij gezet,
Luidt vportdurend, onveranderd
Grietje! Stuur me je pprtret.
RN VBR,
De burgemeester van San Christobal
in den Mexicaansehen staat Chiapas is
vermoord. De misdaad wordt toegeschre
ven aan de boerenpartij die streeft naar
wraak op degenen, die de aanstichters
zijn geweest van het presidentieel be
sluit, 't welk beveelt, dat de boerenpartij"
ontwapend moet worden.
De „Air Way Company" zal deze
week tusschen Londen en het vasteland
een vliegtuig in dienst stellen, dat niet
alleen de grootste luchtexpres ter we
reld zal zijn, maar waarin voor het eerst
een restauratie aanwezig zal zijn. Het
buffet is in het midden van de groote
kajuit, waar plaats is voor vijftig reizt*
igers. Er is ook gezorgd voor electrische
verwarming.
Tegen alle hoop en verwachtingen
in zijn de vermetele Amerikaansche vlie
gers, die van San Francisco vertrokken
waren om in éénen door naar de Hawaï-
eiianden te vliegen, doch die vóór het
bereiken van "het einddoel Wegens ben
zine-gebrek hadden moeten dalen, ge
vonden en gered.
I*i Yokohama an Tokio verbreidt
zich, volgens de bladen, langzaam maar
zeker de cholera. In Yokohama zijn reeds
vijftig gevallen geconstateerd. De artsen
waarschuwen ernstig tegen het gevaar.
Maarschalk Lyantey is naar Morokko
teruggekeerd, waar hij in volkomen over
eenstemming met de regeering met Pè-
tain zal samenwerken.
wil er niets meer mee le doen hebben.
En nu eindig ik hooggeachte deleter,
en noem mij,
UEd- dw: dienaar,
H. VERKORVEREN Jr.
Richard Stein smeet den, brief in een
hoek, mishandelde zijn kort geknipt, dik,
stug haar, terwijl zijn doordringende
blauwe oogen, een allesbehalve rooskleu
rige stemming uitdrukten.
„Hoe ter wereld moet ik daarmee aan",
mompelde hij. „Dat die duiveische bro-
chitis ook nooit overgaat. Kon ik er toch
in vredesnaam maar eens heen".
Hij plofte in zijn armstoel, steunde het
hpofd in de handen en dacht na.
Clara's wanhopig wit gezichtje, zooals
hij 't had gezien toen Pierre ziek was,
stond hem steeds voor oogen en 't idéé
dat ze nu bij haar eliendigen vader was
in een omgeving als Henk Verkorveren
op z'n eigen manier had beschreven,
maakt hem half dol.
„Ik geloof dat ik er heen ga, zei hij
plotseling hardop, „collega Gispen ten
spijt."
„Waarheen dokter?" teemde juffrouw
Leentje. i
Hij wierp haar wrevelig Henk's brief
toe. Bij gebrek aan een andere, betere
vertrouwde, sprak hij wel eens met zijn
huishoudster over Clara en Pierre.
„Foei dokter", zei juffrouw Leentje
toen ze den brief gelezen had, wat een
toestand met die. kinderen. Och, ais me
vrouw De Latier zaliger dit wist".
„Daar zou 't beter om zijn", bromde
Stein gemelijk, „Want als ze 't wist,
leefde ze nog".
Zonder te letten op zijn knorrigheid
vraagde ze: „Wat denkt u nou te doen?"
„Er heen gaan".
„Maar dokter, goeie Hemel, dat zal
dokter Gispen nooit goedvinden".
„Loop naar je grootje, ben ik bijgeval
een kind, dat moet doen wat hem ge
zegd wordt?"
„Gunst meneer, houdt u zich tot kalm,
't 'is puur voor uW eigen bestwil. U moet
toch inzien, dat 't onmogelijk is, in Uw
toestand, om op reis te gaan!"
„Ik zie dat 't een lamme, beroerde boel
is, en anders zie ik niets".
Richard Stein mishandelde nogmaals z'n
ijzergrauwe haren. Plotseling nam hij zijn
vulpen en een blad papier en begon aan
Henk te schrijven, zóó wild en woest, dat
de inkt naar alle kanten spatte.
(Wordt verüofgd.)
