B IJ VOEGSEL
BUITENLAND.
De sterkste Macht
Irisven van esn Sclouwnoaar,
behoorende b(J de
ren VrUdsg 22 Hel 1925, no. 11238.
Opzienbarend proces.
Maandag is te Chicago het proces be
gonnen tegen William Shepherd. Deze
wordt er van beschuldigd zijn vermogen-
den pupil William McClintoek te hebben
vermoord, naar het heet door toedienen
van typhus-bacillen. Er is reusachtige be
langstelling voor de zaak, zeker niet min
der dan indertijd voor de moordzaak:
Leopoid-Loeb. De samenstelling van de
jury zal naar men aanneemt ver
scheiden dagen in beslag nemen. De vei-
dediging wit n.l. trachten do.or te zetten,
dat als leden der jury uitsluitend zullen
worden toegelaten lieden, die geen cou
ranten lezen en die dus niet reeds van
te voren tegen Shepherd en zijn hand
langer, dr. Charles Faiman, zijn bevoor
oordeeld. De ambtenaar van het openbaar
ministerie geeft toe, dat hij totdusver
uitsluitend beschikt over indirecte aan
wijzingen, doch hij meent er toch in te
zullen slagen het bewijs te leveren, dat
Shepherd aan McClintoch typhuskiemen
had toegediend en hem daardoor den
dood had aangedaan, met het oogmerk
zich meester te maken van de milliioenen
van den jongen man. Het openbaar mi
nisterie verwacht veel van de bekentenis,
afgelegd door dr. Faiman, die onder eede
had verklaard, dat hij de typhusb.acil-
len aan Shepherd had geleverd, en dezen
had onderwezen in het kweeken er van
en in de manier om ze met de secuurste
kans op succes toe te dienen. Daarvoor
zou dr. Faiman ook dat schijnt hij
onder pressie te hebben verklaard
100,000 dollar ontvangen hebben, zoodra
Shepherd de erfenis van Mc Ciintock
binnen zou halen. Mevr. Shepherd, die
men aanvankelijk in het geding had wil
len betrekken, is door een groote jury
van medeplichtigheid vrij verklaard en
zal dus buiten de zaak blijven, tenzij dan
als getuige. Als getuige a charge zal ook
de verloofde van McClintoek worden ge
hoord.
BINNENLAND, j
Tulpen parade. j
Door de medewerking van hare Offi
cial Dealers was het de Ford Motor-
Company mogelijk onlangs een tocht te
organiseeren van een honderdzevental
met tulpen versierde automobielen. De
tocht ging via Delft, Den Haag, Leiden,
door de bloembollenstreek naar Haar
lem en Amsterdam, Waar zij voor
„Americain" op het Leidsche plein werd
ontbonden. Verschillende automobielen
waren buitengewoon aardig versierd en
veieu der dealers hadden zic-h moeite ge
geven om door middel van de tulpen
hun wagens er zoo fraai mogelijk te
doen uitzien. Deze tulpen waren welwil
lend ter beschikking gesteld aan de Ford
Motor-Company door de gezamenlijke
kweekers te Lisse. Het ligt in de be
doeling van de „Ford Motor Company
of' Holland" om een zoodanige tocht jaar
lijks te organiseeren, daar Holland met
zijn tulpenrijkdom een unieke gelegen
heid biedt om een elk jaar terugkeer en-
de tulpentocht te houden, die wellicht
in de toekomst, wat beroemdheid be
treft, de Rozencarnaval in Californië zal
evenaren. De tocht was een doorloopend
succes en de 'belangstelling was overal
zeer groot. Tot het meest opvallende
gedeelte van de stoet behoorde de kop,
welke bestond uit een geheel met tuïpen
versierde truck, welke in massale letters
het woord Ford in tulpen gaf' en waarop
een vernikkeld chassis, geflankeerd door
vier trompetters, welke met bazuingeschal
in alle steden van de komst van de Ford-
Optocht melding maakten. De tooht is zoo
danig geslaagd, dat er niet aan te twijfe-
FEUILLETON.
door J. M.
28
Révarde sloeg verschrikt haar armen
om zijn hals en hij boog zich tot haar
over, tot zijn hoofd op haar schouder lag.
Ze begreep wat in hem omging, en ook
haar oogen stonden vol tranen; ach, dat
hij toch gelukkig mocht worden met
Betty.
In het huisvertrek waren Betty en haar
moeder; de drie mannen hadden zich
teruggetrokken.
De vrouwen waren beide zenuwachtig,
gejaagd.
Révarde zou weggaan, hun Révarde.
In Betty warrelden zooveel gedachten
en gevoelens door elkaar, en haar moe
der vermoedde ten naastenbij welke.
Juffrouw Zee was in één opzicht blij,,
dat Révarde wegging, nu zou haar kind
Réve's 'broeder niet meer zoo dikwijls
zien en dat Was goed.
Het duurde lang eer broeder en zuster
kwamen. Betty's adem ging steeds ge
jaagder, haar hart klopte telkens pijn
lijker; was 't toch maar achter den rug,
dat afscheid.
Eindelijk kwamen ze, toen 't al sche
merde. Gijsbert zag doodsbleek, alsof hij
ernstig ziek was, zijn stem klonk mat,
toen hij met hen sprak over de ontdek
king van Hasselman. En al gauw vroeg'
hij Réve zich klaar te maken, daar Gerrit
len valt of het volgende jaar zal hij een
nog grooter aanblik geven en wellicht
kan die door de Ford Motor-Company
jaarlijks te houden tocht een aanleiding
zijn om telkenjare een tulpencarnaval te
geven, waartoe dan al die bloemen kun
nen worden benut, welke nu als waar
deloos worden weggeworpen.
Autobussen op langen afstand.
De eerste autoibusdienst op langen af
stand is heden (Woensdag) geopend tus-
schen Utrecht en Arnhem. Met de .ope
ning van dezen dienst zal dan tevens
de Amerikaansche „parlor-coach" haar in
trede in ons iand heb'ben gedaan; het
White-chassis van de Amsterdamsche ten
toonstelling zal op dit traject dienst doen.
Voorloopig rijden er twee diensten per
dag, om] 8 uur en omt 2 uur uit Utrecht.
Neemt de dienst op dan zal hij spoe
dig belangrijk worden uitgebreid. Er is
o ver den White-luxeautobus reeds tij
dens den duur van de A'damsche ten
toonstelling zoo veel geschreven dat met
enkele bijzonderheden hier volstaan kan
worden. De passagiers zitten op lucht
kussens, waaronder zich wederom kus
sens met spiraalveeren bevinden. Aan alle
hoeken bevinden zich zijlichten terwijl
het chassis slechts enkele decimeters bo
ven den grond ligt. De plaats waar in-
en uitgestapt wordt, is 's avonds verlicht.
Uit Stad en Provinole
RENESSE. Vergadering van den ge
meenteraad, gehouden op Maandag 18
Mei. Voorzitter de burgemeester. Afwe
zig de heeren N. G. Fasol en C. Koo-
man, beiden met kennisgeving. Ingeko
men was een schrijven van den Commis
saris der Koningin, behelzende een aan
drang om over te gaan tot vaststellen
eener verordening op het verkeer met
autobussen en luxe-auto's enz., waarvoor
een aanwijzing werd gegeven om zoo
mogelijk voor alle gemeenten eenzelfde
verordening te krijgen. Breedvoerig werd
alles besproken en alle leden zagen het
nut er van in. De voorgestelde inrichting
der verordening werd ongeveer onge
wijzigd aangenomen. Een schrijven van
den Min. van Financiën, om aan te slui
ten bij de Bank van Nederl. gemeenten,
welke in het vervolg de geldelijke aan
gelegenheden zal uitvoeren, hetgeen een
vereenvoudiging voor het Rijk en de
gemeenten zal zijn, werd besproken. Alle
leden konden zich met het schrijven ver
eenigen. B. en W. wferden gemachtigd
zoo ipoplig met die Bank een deposito
rekening .te sluiten, om hierop niet meer
terug behoeven te komen. Ingekomen was
verder een schrijven van het dagel. be
stuur van 't Waterschap Schouwen, waar
in mededeeling werd gedaan, dat het
een bedrag van f8000 beschikbaar steft,
voor verharding van Wegen, met dien
verstande, dat de gemeenten en aange
landen, evenals vorige jaren eik voor
1/3 in de kosten zullen bijdragen. Voor
Renesse zou worden getracht den strand
weg van af Mathijsse tot aan den trap
te begrinten. Door de gemeente zal aan
alle aanwonenden een vrijwillige bijdrage
in eens worden gevraagd, terwijl 't res-
teerende uit de gemeentekas zal wor
den bijgepast. Voor het gedeelte van
Dirkjeswekken, dat nog niet bbgrint is,
doch waarvoor Noordwelle eene aan
vraag moet indienen, zal dan Renesse
tot eenzelfde bedrag als het vorige jaar
worden beschikbaar gesteld. Door mej.
A. C. de Keijzer was een aanvrage om
ontslag als onderwijzeres ingediend, met
ingang van 1 Juni. Besloten werd haar
dit op de meest eervolle wijze te ver-
leenen, met dank voor de dienstprestaties
door haar verricht. Alsnu kwam de be
noeming van een nieuwe onderwijzeres
aan de orde, voor welke betrekking zich
17 sollicitanten "hadden aangemeld, waar
uit 6 zijn opgeroepen om proefles te
geven. Alvorens tot stemming over te
gaan, ging men tot besloten vergadering
over. Na heropening der openbare ver
gadering ging men tot stemming over.
Op de voordracht stonden No. 1 mej. M.
de Bruijne te Middel'bórg; 2. mej. E.
met Tom al zoo lang achter het huis
had gewacht.
Daar stond Réy^, in een warmen, wij
den mantel gehuld, een bonten kap over
het hoofd.
Ondanks al haar pogingen om kalm te
blijven, viel ze snikkend om de hais
van haar trouwe pleegmoeder, terwijl
verwarde woorden van dank en erkente
lijkheid over h aar lippen stroomden.
Daarop nam ze van Betty afscheid; vast
omklemden 'beide meisjes elkaar; hun
tranen vermengden zich.
Toen was de 'beurt aan Gijsbert om
afscheid te nemen.
Juffrouw Zee voelde, dat zijn hand
koud was als marmer, toen hij de hare
vatte.
,Ik, ik dank u voor alles, wat ge voor
Réve deed. Ik kan het niet onder woorden
brengen, wat ik voel, maar ik hoop, dat
ik eens gelegenheid zal hebben u mijn
erkentelijkheid te toonen".
Zijn stem was week en bevend van
ontroering en de toon ervan drpng diep
in Betty's hart. Wat zei hij nog meer
tegen moeder; ze verstond het niet; er
was zoo'n vreemd gesuis in haar ooren.
Ze sidderde toen zijn hooge gestalte
haar naderde en hij vergeefs poogde ook
haar te bedanken; zijh stem stierf weg.
Hun handen rustten in elkander, hun
oogen ontmoetten elkaar, en er was even
een vreemde stilte in de kamer. Het
zelfde nameloos zoet gevoel, dat Gijsbert
doortrilde beroerde 0:0k Betty en toch
leden beiden hevig bij die aanraking. Het
scheen of Gijs'bert's nobel gezicht nog
witter werd en ook uit Betty's wit ge
laat week iedere bloeddruppel.
Bezemer te Zierikzee, 3. mej. J. A. du
Buck te Brouwershaven. Bij eerste stem
ming verkreeg mej. de Bruijne 1, mej.
Bezemer 2 en mej. du Buck 2 stemmen,
zoodat herstemming volgde .tusschen nos.
2 en 3, waarin mej. E. Bezemer met 3
stemmen verkozen Werd verklaard. Daar
na kwam een voorstel van B. en W. in
behandeling, n.l. het maken van een vuil
nisbergplaats, daar waar nu het brand-
putje tusschen de perceelen J. M. Biene-
felt en mevr. de Bruijne—de Oude is.
Eerstgenoemde heeft zich bereid ver
klaard te willen bijdragen in de kosten,
voor zoover de grensscheiding tusschen
zijn perceel is. Laatstgenoemde komt
daar niet in en vindt zelfs de plaatsing
zeer onaangenaam. Na bespreking wordt
besloten eerst over te gaan tot het dem
pen van de put. In een volgende vergade
ring zal de zaak verder behandeld wor
den. Nog Was noodig de begroeting te
wijzigen voor een uitgave aan reis- en
verblijfkosten der opgeroepen sollicitan
ten voor onderwijzeres, en kosten pensi
oensbijdrage voor dr. Ittmann (op wie
1/1 wordt verhaald). Daarna sluiting.
Indien de „Nieuwsbode" een sportblad
was en er kwapi er een op het voetbal
veld te vallen, zou men in het eerstvol
gend nummer onderstaande aandoenlijke
lijkrede kunnen lezen.
In den aanvalligen leeftijd van dertig
jaren, bijna een kind in verstand nog,
is van ons heengegaan de bekende ave-
rechtsch buitenspeler, Kees Spier. Een
keihard schot, gericht op het doel van
het vijandige elftal, raakte uit de koers
en trof Spier in de maagstreek, met
het noodlottig gevolg, dat de getroffene
na enkele oogeriblikken, omringd door
zijn sportbroeders en talrijke vereerders,
op het veld van eer den geest gaf. Wat
de sport in dezen mensch verliest, kun
nen alleen beseffen zij, die erfelijk be
last zijn.
Uit het rijke leven van den grooten spe
ler volgen hier eenige bijzonderheden.
Begonnen als kind van drie jaren met
een houten hoepel, wist hij het, door
gestage oefening en veelvuldig school
verzuim, weldra zóó ver te brengen, dat
hij reeds op twaalfjarigen leeftijd in het
tweede elftal werd opgenomen, om slechts
één jaar daarna tot het eerste over te
gaan. Zijn hartewensch was eenmaal
al was het maar één enkele maai
Neêrlands eer en roem in het buiten
land te verdedigen, doch toen hem het
verzoek bereikte om mede te spelen
tegen de destijds zeer beroemde Zuid-
Afrikaansche Hottentotten, weigerden zijn
ouders hem de noodige finantiëele me
dewerking te verleenen enhet groot-
sche plan viel in duigen.
Evenals zoovele andere groote mannen,
is ook Spier door zijne omgeving niet
ten volle begrepen, allerminst door zijn
huisgenooten. Zijne niet onbemiddelde
ouders toch koesterden reeds lang den
wensch, hun jongsten zoon, die op de
lagere school in een beider oogenblik
eenigen aanleg voor wiskunde had ge
toond, te laten studeeren en of Spier
zich tegen dit voornemen al met hand
en tand verzette en zich beriep op de
zelfstandigheid en den vrijen wil der
jeugd, niets hielp. En zoo zien wij hem
dan op vijftienjarigen leeftijd, toen hij
in de sportwereld reeds naam kreeg,
na een paar mislukte toelatingsexamens
naar de H. B. S. stappen, om zich aldaar
onledig te houdetn met het aanleeren
van kundigheden, zijn groot genie vol
komen onwaardig. Eerst, iiadat hij een
paar keer achtereen het recórd had ge
slagen, Wat het aantal nullenop zijn
rapport betrof, gingen zijn conservatieve
ouders inzien, dat opsluiting van hun
veelbelovenden zoon in de drukkende
atmosfeer van een somber leslokaal ge
wetenloos, ja zelfs misdadig was. Toch
was Spier de zeventien reeds gepasseerd,
toen hij uit den engen kerker der weten
schap werd verlost en van dat heer
lijke oogenblik af heeft hij zich dank
Toen was 't voorbij; Gijsbert sloeg zijn
arm om Révarde en ze gingen de kamer
uit. In de gang doemden plots Walter
en zijn oom op, even een haastig af
scheid en enkele korte hartelijke woorden,
toen gingen ze de achterdeur uit. Ré
varde zag nog even als in een droom
,,hare nobele majesteit".
Dan rolde het rijtuig weg en terwijl
Réve leunde tegen haar broeders schou
der lag Betty in haar moeders armen,
niet meer weenend, maar koud en stil,
over heel haar lichaam bëvend. De toe
komst leek haar kil en dood ais het
sneeuwlandschap, onder de grijze sche-
merwolken, daarbuiten.
's Avonds glansden hel de electrische
lampen boven de tafel in de eetzaal
op Hunemstein. schitterend van fijn da
mast. kristal en zilver.
Léonie scheen niets te merken van de
drukkende atmosfeer, die daar hing. Ze
babbelde drukker, meeslepender dan ooit
en had het zelfs over „later, als we ge
trouwd' zijn". Gijsbert zat naast haar,
zich dwingend tot eten en praatte als in
een droom.
De tweelingen en Puno begrepen er
niets van, keken telkens even onrustig
naar 't bleeke, onbewegelijke gezicht van
hun oudsten broer. Mevrouw Hunenstein
was opvallend stilze had Réve met
enkele niets zeggende woorden verwel
komd. zonder verwijt, zonder poging tot
meer toenadering.
't Was Révarde wondervreemd, daar
weer te zitten naast Gijsbert; ze had
een droevig heimwee naar het oude,
veilige huis in het dorp, maar ze wist, dat
Gijsbert leed en dat gaf haar kracht om
zij 'de toen in schier alle bedrijven heer-
schende werkloosheid van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat aan de hem
heilige sport kunnen wijden.
Dertien lange, moeilijke jaren heeft
Spier zijn groote gaven in dienst van
het voetbalspel gesteld en thans, nu
de Groote Meester is henen gegaan,
brengen wij hem in dit blad waarin
reeds zoovele regels over hem werden
neer geschreven onze eerbiedige
hulde.
Een groot man, een held, een Ueber-
mensch is gestorven en de Nederland-
sche sport heeft een verlies geleden,
dat zij misschien in geen jaren, wie
weet in geen eeuwen, zal te bóven
komen.
Spier, edele Spier, fiere Spier, voet
balt in vrede
Zoo gek, als ik het hierboven heb
voorgesteld, is het ge/ukkig nog niet,
maar wie de dagbladen Wat nauwkeu
riger leest, zal grif toegeven, dat wij
ons op het ergste kunnen voorbereiden.
Tegen den tijd, dat die zalige oogen-
blikken zullen aanbreken, wensch ik U
reeds bij voorbaat kalmte en sterkte
toe. Kalmte en sterkte. Maar vooral
sterkte. Veel sterkte. Heel veel sterkte.
Zoo het mogelijk is, sterkte in het kwa
draat.
Zoo zij het!
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
Ongewoon bewysstuk. Het Hdbl. van
Antwerpen schreitDe rechterlijke dienst
van het parket te Antwerpen heeft een
belangrijke aanhouding gedaan en wel
van een bende beruchte brandkastin-
brekers, die in de Hollandsohe plaatsen
Eindhoven en 's-Hertogenbosoh aan het
werk Is geweest. Deze dienst had van
de Hollandsohe politie mededeeling ge
kregen, dat de brandkastdleven eerst in
de stad Eindhoven een brandkast hadden
opengebroken en den volgenden dag in
de stad 's-Hertogenbosch. In deze laatste
plaats hadden ze hun werk niet kunnen
voleinden, daar ze door den huisbe
waarder waren verrast. Deze, vergezeld
van z|jn fllnken waakhond, had de
stoutmoedige sehelmen op de vluoht ge
dreven en de vluoht was zoo overhaast,
dat ze al hun materiaal ter plaatse
moesten aohterlaton. Een der agenten
van den rechterlijken dienst het fait ver
nemende, herinnerde zleh, drie beruchte
brandkastinbrekers te zamen te hebben
gezien. Zij hadden hun rijwiel bij zich
en trokken de Middenstatie binnen. Het
spoor werd gevolgd en vastgesteld werd
dat ze naar Limburg waren vertrokken.
De geheele brigade werd op zoek ge
zonden en alle drie werden aangehouden.
Natuurlijk beweerden ze van niets te
weten en loochenden hardnekkig elke
pliohtigheid. In Holland werden in een
statie de briefjes weergevonden van hun
rijwielen, die ze er ter bewaring hadden
gegeven en waarvan de nummorB ge
heel uitkwamen met de nummers hunner
rijwielen. Dit was voor de kerels nog
niet voldoende om de feiten te bekennen,
dooh Dinsdagmorgen zijn andere be
wijsstukken voor den dag gekomen, heel
ongewone, dooh die doorslaand waren.
Door de Hollandsohe justitie waren
namelijk bijzonderheden medegedeeld
over de inbraak te 's-Bertogenboseh.
De hond van den portier, die een kra
nige waakhond moet zijn, heeft nogal
wat spel aan do Inbrekers geleverd. Het
dier ls herhaaldelijk op de schelmen
toegesprongen en op zeker oogenblik
moet een hunner een fllnken knauw
hebben gekregen in zijn .achterwerk".
De drie sehelmen worden voor den
dag gehaald en met afgestroopte broek
moesten ze voor de wetsdokters viBiet
passeeren..,.. de uitslag waa doorslaande.
Bij A. werd op het gedeelte van zijn
lichaamwaar de rug van naam
verandert, de schoonste afdiuk gevon
den van een hondebeet, dien men maar
denken kan. Zon dit bewijsstuk nu ook
voor de rechtbank moeten gebracht
worden
haar eigen aandoeningèn te beheer-
schen. Ze had zoo'n innig medelijden met
hem en 't gebabbel van Léonie deed
haar pijnlijk aan. Ja Léonie scheen heel
vroolijk en argeloos, maar niemand zag,
hoe ze 's avonds op haar kamer Gijsbert's
portret vertrapte onder haar kleine voe
ten, niemand hoorde hoe ze hijgde:
,,'t Is dus zoo, wat ik altijd dacht; mij
heb je genomen, omdat je die andere
begeerdet en toch niet trouwen wildet.
Ik was wel goed genoeg om je afleiding
te bezorgen, ik stumper, die nogal had
gemeend, jou wel te kunnen boeien op
den duur. Jij trotsche, blonde, Gijsbert,
't zal je berouwen, berouwen! Zoodra
die andere zich werkelijk verbonden
heeft, doe ik, wat ik nu al graag had
gedaan. Groote Hemel, waarom moest
hij dat ellendige schepsel ooit ontmoeten?
Ik zou haar heur mooie, preutsche ge
zicht wel stuk willen slaan, maar hij zal
het nooit kussen, nooit, nooit, dat zweer
ik. Oh. hij had zeker' wel gewild, dat ik
hem zijn woord teruggaf, nu hij mis
schien bij haar nog een kansje had, of
liever gezegd zeker kans had: de dokter
bóven den onderwijzer en de aristocraat
boven den dokter natuurlijk. Neen, m'n
jongen, zoo dom ben ik niet; als zij ver
bonden is, dan"1
Maar terwijl ze zich verlustigde in
haar wraak, fluisterde een stem in haar:
Zou je 't werkelijk doen dan, hem op
geven, haar mooien, f ie ren verloofde. Hoe
gelukkig en trotsch was ze geweest in
het b'egin. zoo jong verlóófd te zijn, hoe
had ze genoten, wanneer haar vriendin
netjes met nauw verholen afgunst Gijs
bert's portret bekeken.
De Arnhem8che eteenenwerper. Bet
Volk meldtDe Arnhemsehe communist
A. Lantema, die eenigen t|jd geleden
den toeDmaligen burgemeester van Arn
hem tijdens een raadszitting van de
publieke tribune met een grooten steen
wierp, waardoor de burgemeester een
bloedende hoofdwonde bekwamen slechts
door een gelukkig toeval er het leven
afbracht, heeft Dinsdagmiddag eenzelfde
streek uitgehaald. Terwijl weth. Bakker
met zgn vrouw aan tafel zat, verscheen
voor de ruiten van de voorkamer plot
seling het gezicht van den communist
en onmiddellijk daarop vloog een met
groote kracht geworpen steen door de
ruiten en de openstaande schuifdeuren.
De steen kwam terecht in de glazen
deur van een in de achterkamer staande
boekenkast, zoodat de glasscherven
overal in 't rond en in 't eten vlogen.
Een tweede steen beschadigde een tafel
en kwam onder de theetafel terecht.
Deze heldendaden schenen den man nog
niet voldoende te ztfn. Want h|j nam de
voor het huts staande vuilnisbak op en
wierp deze door de tweede ruit, zoodat
alle asoh en vuil zioh door de kamer
verspreidde. Daarop sprong h|j op de
fiets en nam de vluoht. De politie heeft
hem eehter in verzekerde bewaring ge
steld. De oorzaak is, dat Lantema, die
een huis heeft latou bouwen en daar
voor geen erfpacht betaalde, uit zijn huis
moet en niet spoedig genoeg een ander
huls krijgt.
Onweer. Te Oss is Dinsdag de kolen-
handelaar A. Z., die met vrouw en
kinderen aan tafel zat, door den bliksem
gedood. Ds winkelier W. werd door den
bliksem tegen den grond geslagen en
kreeg een wonde aan 't hoofd. Bij den
heer v. d. V. te Oss sloeg een groote
kast van den muur; de vrouw, die er
voor stond, werd weggeslingerd, waarbij
een liohte verlamming intrad.
INGEZONDEN STUKKEN.
(Busten veranttcoordelffkheid der redactie)»
Copy wordt niet teruggevonden.
Manheer de Redacteur,
Mogen w|j uwe medewerking Inroepen
voor de plaatsing van het onderstaande
in uw blad?
In het laatst v*n 1922 werd opgericht
de afdealing Heemstede-Bennebroek van
den Nederlandsohen Protestantenbond.
Het ledental der jonge af deeling nam
geleidelijk toe en bereikte onlangs het
cijfer van 300.
Als centrum van het vereeniglngsleven
dient een onaanzienlijk klein gebouwtje,
een tot eenvoudig kerkgebouw ingerichte
bloembollensohuur, welke de afdeeling
in huur heeft. Iu dit lokaal houdt de
afdeeling sinds hare oprichting geregeld
godsdienstoefeningen, welke, getuige het
kerkbezoek, ongetwijfeld in een behoefte
voorzien.
Eet laat zioh aanzien dat binnen wel-
lioht zéér korten t|jd de Vereeniging de
beschikkiDg over het gebouwtje zal ver
liezen. Het is beBtemd om te verdwijnen.
Er zal dus moeten gezorgd worden dat
zoo spoedig mogelijk een nieuw eigen
gebouw verrijst.
Met maohtiging van de Algem. Leden-
Vergadering trachten wij thans een
leening te plaatsen ten laste der afd.
ten einde het kapitaal bijeen te brengen
voor de stichting van het nieuwe ge
bouw. Het te leenen kapitaal bedraagt
f 25.000,en is verdeeld in 250 obliga
ties van f 100,— elk, rentende 3 °/0.
Het is thans zaak, te trachten binnen
den kortst mogeljjken tijd deze leening
volteekend te krijgen.
Wij doen daarom een dringend beroep
op al diegenen, die warm gevoelen voor
de bevordering van het vrijzinnig gods
dienstig leven, om hiertoe mede te werken
door het nemen van één of meer dezer
obligaties, of wel tot hot verleenen van
anderen finanoiëelen steun.
Wie is bereid om ons te helpen
Hbemsthdb, 4 Mei 1925.
Het Bestuur der Afdeeling
Heemstede —Bennebroek
van den Nederl. Protestanten Bond.
Hè. de macht te bezitten zijn liefde
te winnen en dan hem te verstooten, om
later aan zijn smeekbeden misschien weer
gehoor te geven. Maar die macht zou
ze nooit krijgen, en smeekbbden waren
van hem niet te verwachten, zelfs al
had hij haar lief.
Heel 't ijdele, jonge gemoed was in
opstand. Léonie hield vari Gijsbert, voor
zoover als dat mogelijk was in haar
klein zelfzuchtig hart. Maar bij al haar
woede en spijt dacht ze geen oogenblik
aan hetgeen hij lijden moest. Ze begreep
heel goed. dat niet langer trots hem van
Betty afhield, maar wel zijn trouw aan
't haar gegeven woord, maar dat maakte
haar slechts nog bOozer.
Die Kerstdagen, ze waren voor Gijs
bert een eeuwen durende kwelling, een
nachtmerrie. Wanneer hij aan de toe
komst dacht met Léonie, kreunde het
in hem en als hij dacht aan Betty en
Ernst Roden, klemden zijn tanden op
elkaar. Zijn eenige uren van rust waren
die. welke hij met Réve in de muziek
kamer doorbracht, maar die waren, zoo
lang Léonie er was, zeer weinig. Ze liet
hem er bijna geen gelegenheid voor vin
den. Hij vond een groot genot in ge
sprekken met Réve. Ze harraoniëerden
in zooveel, wat smaak en opvatting be
trof; hij ontdekte een rijkdom .vaw geest
en gedachten in haar, welke hem telken6
opnieuw troffen en haar zoolang terug-
gestooten liefde werd nu met beide han
den aangenomen.
(Wordt vervolgd).