B IJ VOEGSEL BUITENLAND. De sterkste Macht Irisven van esn Sclouwnoaar, behoorende b(J de ren VrUdsg 22 Hel 1925, no. 11238. Opzienbarend proces. Maandag is te Chicago het proces be gonnen tegen William Shepherd. Deze wordt er van beschuldigd zijn vermogen- den pupil William McClintoek te hebben vermoord, naar het heet door toedienen van typhus-bacillen. Er is reusachtige be langstelling voor de zaak, zeker niet min der dan indertijd voor de moordzaak: Leopoid-Loeb. De samenstelling van de jury zal naar men aanneemt ver scheiden dagen in beslag nemen. De vei- dediging wit n.l. trachten do.or te zetten, dat als leden der jury uitsluitend zullen worden toegelaten lieden, die geen cou ranten lezen en die dus niet reeds van te voren tegen Shepherd en zijn hand langer, dr. Charles Faiman, zijn bevoor oordeeld. De ambtenaar van het openbaar ministerie geeft toe, dat hij totdusver uitsluitend beschikt over indirecte aan wijzingen, doch hij meent er toch in te zullen slagen het bewijs te leveren, dat Shepherd aan McClintoch typhuskiemen had toegediend en hem daardoor den dood had aangedaan, met het oogmerk zich meester te maken van de milliioenen van den jongen man. Het openbaar mi nisterie verwacht veel van de bekentenis, afgelegd door dr. Faiman, die onder eede had verklaard, dat hij de typhusb.acil- len aan Shepherd had geleverd, en dezen had onderwezen in het kweeken er van en in de manier om ze met de secuurste kans op succes toe te dienen. Daarvoor zou dr. Faiman ook dat schijnt hij onder pressie te hebben verklaard 100,000 dollar ontvangen hebben, zoodra Shepherd de erfenis van Mc Ciintock binnen zou halen. Mevr. Shepherd, die men aanvankelijk in het geding had wil len betrekken, is door een groote jury van medeplichtigheid vrij verklaard en zal dus buiten de zaak blijven, tenzij dan als getuige. Als getuige a charge zal ook de verloofde van McClintoek worden ge hoord. BINNENLAND, j Tulpen parade. j Door de medewerking van hare Offi cial Dealers was het de Ford Motor- Company mogelijk onlangs een tocht te organiseeren van een honderdzevental met tulpen versierde automobielen. De tocht ging via Delft, Den Haag, Leiden, door de bloembollenstreek naar Haar lem en Amsterdam, Waar zij voor „Americain" op het Leidsche plein werd ontbonden. Verschillende automobielen waren buitengewoon aardig versierd en veieu der dealers hadden zic-h moeite ge geven om door middel van de tulpen hun wagens er zoo fraai mogelijk te doen uitzien. Deze tulpen waren welwil lend ter beschikking gesteld aan de Ford Motor-Company door de gezamenlijke kweekers te Lisse. Het ligt in de be doeling van de „Ford Motor Company of' Holland" om een zoodanige tocht jaar lijks te organiseeren, daar Holland met zijn tulpenrijkdom een unieke gelegen heid biedt om een elk jaar terugkeer en- de tulpentocht te houden, die wellicht in de toekomst, wat beroemdheid be treft, de Rozencarnaval in Californië zal evenaren. De tocht was een doorloopend succes en de 'belangstelling was overal zeer groot. Tot het meest opvallende gedeelte van de stoet behoorde de kop, welke bestond uit een geheel met tuïpen versierde truck, welke in massale letters het woord Ford in tulpen gaf' en waarop een vernikkeld chassis, geflankeerd door vier trompetters, welke met bazuingeschal in alle steden van de komst van de Ford- Optocht melding maakten. De tooht is zoo danig geslaagd, dat er niet aan te twijfe- FEUILLETON. door J. M. 28 Révarde sloeg verschrikt haar armen om zijn hals en hij boog zich tot haar over, tot zijn hoofd op haar schouder lag. Ze begreep wat in hem omging, en ook haar oogen stonden vol tranen; ach, dat hij toch gelukkig mocht worden met Betty. In het huisvertrek waren Betty en haar moeder; de drie mannen hadden zich teruggetrokken. De vrouwen waren beide zenuwachtig, gejaagd. Révarde zou weggaan, hun Révarde. In Betty warrelden zooveel gedachten en gevoelens door elkaar, en haar moe der vermoedde ten naastenbij welke. Juffrouw Zee was in één opzicht blij,, dat Révarde wegging, nu zou haar kind Réve's 'broeder niet meer zoo dikwijls zien en dat Was goed. Het duurde lang eer broeder en zuster kwamen. Betty's adem ging steeds ge jaagder, haar hart klopte telkens pijn lijker; was 't toch maar achter den rug, dat afscheid. Eindelijk kwamen ze, toen 't al sche merde. Gijsbert zag doodsbleek, alsof hij ernstig ziek was, zijn stem klonk mat, toen hij met hen sprak over de ontdek king van Hasselman. En al gauw vroeg' hij Réve zich klaar te maken, daar Gerrit len valt of het volgende jaar zal hij een nog grooter aanblik geven en wellicht kan die door de Ford Motor-Company jaarlijks te houden tocht een aanleiding zijn om telkenjare een tulpencarnaval te geven, waartoe dan al die bloemen kun nen worden benut, welke nu als waar deloos worden weggeworpen. Autobussen op langen afstand. De eerste autoibusdienst op langen af stand is heden (Woensdag) geopend tus- schen Utrecht en Arnhem. Met de .ope ning van dezen dienst zal dan tevens de Amerikaansche „parlor-coach" haar in trede in ons iand heb'ben gedaan; het White-chassis van de Amsterdamsche ten toonstelling zal op dit traject dienst doen. Voorloopig rijden er twee diensten per dag, om] 8 uur en omt 2 uur uit Utrecht. Neemt de dienst op dan zal hij spoe dig belangrijk worden uitgebreid. Er is o ver den White-luxeautobus reeds tij dens den duur van de A'damsche ten toonstelling zoo veel geschreven dat met enkele bijzonderheden hier volstaan kan worden. De passagiers zitten op lucht kussens, waaronder zich wederom kus sens met spiraalveeren bevinden. Aan alle hoeken bevinden zich zijlichten terwijl het chassis slechts enkele decimeters bo ven den grond ligt. De plaats waar in- en uitgestapt wordt, is 's avonds verlicht. Uit Stad en Provinole RENESSE. Vergadering van den ge meenteraad, gehouden op Maandag 18 Mei. Voorzitter de burgemeester. Afwe zig de heeren N. G. Fasol en C. Koo- man, beiden met kennisgeving. Ingeko men was een schrijven van den Commis saris der Koningin, behelzende een aan drang om over te gaan tot vaststellen eener verordening op het verkeer met autobussen en luxe-auto's enz., waarvoor een aanwijzing werd gegeven om zoo mogelijk voor alle gemeenten eenzelfde verordening te krijgen. Breedvoerig werd alles besproken en alle leden zagen het nut er van in. De voorgestelde inrichting der verordening werd ongeveer onge wijzigd aangenomen. Een schrijven van den Min. van Financiën, om aan te slui ten bij de Bank van Nederl. gemeenten, welke in het vervolg de geldelijke aan gelegenheden zal uitvoeren, hetgeen een vereenvoudiging voor het Rijk en de gemeenten zal zijn, werd besproken. Alle leden konden zich met het schrijven ver eenigen. B. en W. wferden gemachtigd zoo ipoplig met die Bank een deposito rekening .te sluiten, om hierop niet meer terug behoeven te komen. Ingekomen was verder een schrijven van het dagel. be stuur van 't Waterschap Schouwen, waar in mededeeling werd gedaan, dat het een bedrag van f8000 beschikbaar steft, voor verharding van Wegen, met dien verstande, dat de gemeenten en aange landen, evenals vorige jaren eik voor 1/3 in de kosten zullen bijdragen. Voor Renesse zou worden getracht den strand weg van af Mathijsse tot aan den trap te begrinten. Door de gemeente zal aan alle aanwonenden een vrijwillige bijdrage in eens worden gevraagd, terwijl 't res- teerende uit de gemeentekas zal wor den bijgepast. Voor het gedeelte van Dirkjeswekken, dat nog niet bbgrint is, doch waarvoor Noordwelle eene aan vraag moet indienen, zal dan Renesse tot eenzelfde bedrag als het vorige jaar worden beschikbaar gesteld. Door mej. A. C. de Keijzer was een aanvrage om ontslag als onderwijzeres ingediend, met ingang van 1 Juni. Besloten werd haar dit op de meest eervolle wijze te ver- leenen, met dank voor de dienstprestaties door haar verricht. Alsnu kwam de be noeming van een nieuwe onderwijzeres aan de orde, voor welke betrekking zich 17 sollicitanten "hadden aangemeld, waar uit 6 zijn opgeroepen om proefles te geven. Alvorens tot stemming over te gaan, ging men tot besloten vergadering over. Na heropening der openbare ver gadering ging men tot stemming over. Op de voordracht stonden No. 1 mej. M. de Bruijne te Middel'bórg; 2. mej. E. met Tom al zoo lang achter het huis had gewacht. Daar stond Réy^, in een warmen, wij den mantel gehuld, een bonten kap over het hoofd. Ondanks al haar pogingen om kalm te blijven, viel ze snikkend om de hais van haar trouwe pleegmoeder, terwijl verwarde woorden van dank en erkente lijkheid over h aar lippen stroomden. Daarop nam ze van Betty afscheid; vast omklemden 'beide meisjes elkaar; hun tranen vermengden zich. Toen was de 'beurt aan Gijsbert om afscheid te nemen. Juffrouw Zee voelde, dat zijn hand koud was als marmer, toen hij de hare vatte. ,Ik, ik dank u voor alles, wat ge voor Réve deed. Ik kan het niet onder woorden brengen, wat ik voel, maar ik hoop, dat ik eens gelegenheid zal hebben u mijn erkentelijkheid te toonen". Zijn stem was week en bevend van ontroering en de toon ervan drpng diep in Betty's hart. Wat zei hij nog meer tegen moeder; ze verstond het niet; er was zoo'n vreemd gesuis in haar ooren. Ze sidderde toen zijn hooge gestalte haar naderde en hij vergeefs poogde ook haar te bedanken; zijh stem stierf weg. Hun handen rustten in elkander, hun oogen ontmoetten elkaar, en er was even een vreemde stilte in de kamer. Het zelfde nameloos zoet gevoel, dat Gijsbert doortrilde beroerde 0:0k Betty en toch leden beiden hevig bij die aanraking. Het scheen of Gijs'bert's nobel gezicht nog witter werd en ook uit Betty's wit ge laat week iedere bloeddruppel. Bezemer te Zierikzee, 3. mej. J. A. du Buck te Brouwershaven. Bij eerste stem ming verkreeg mej. de Bruijne 1, mej. Bezemer 2 en mej. du Buck 2 stemmen, zoodat herstemming volgde .tusschen nos. 2 en 3, waarin mej. E. Bezemer met 3 stemmen verkozen Werd verklaard. Daar na kwam een voorstel van B. en W. in behandeling, n.l. het maken van een vuil nisbergplaats, daar waar nu het brand- putje tusschen de perceelen J. M. Biene- felt en mevr. de Bruijne—de Oude is. Eerstgenoemde heeft zich bereid ver klaard te willen bijdragen in de kosten, voor zoover de grensscheiding tusschen zijn perceel is. Laatstgenoemde komt daar niet in en vindt zelfs de plaatsing zeer onaangenaam. Na bespreking wordt besloten eerst over te gaan tot het dem pen van de put. In een volgende vergade ring zal de zaak verder behandeld wor den. Nog Was noodig de begroeting te wijzigen voor een uitgave aan reis- en verblijfkosten der opgeroepen sollicitan ten voor onderwijzeres, en kosten pensi oensbijdrage voor dr. Ittmann (op wie 1/1 wordt verhaald). Daarna sluiting. Indien de „Nieuwsbode" een sportblad was en er kwapi er een op het voetbal veld te vallen, zou men in het eerstvol gend nummer onderstaande aandoenlijke lijkrede kunnen lezen. In den aanvalligen leeftijd van dertig jaren, bijna een kind in verstand nog, is van ons heengegaan de bekende ave- rechtsch buitenspeler, Kees Spier. Een keihard schot, gericht op het doel van het vijandige elftal, raakte uit de koers en trof Spier in de maagstreek, met het noodlottig gevolg, dat de getroffene na enkele oogeriblikken, omringd door zijn sportbroeders en talrijke vereerders, op het veld van eer den geest gaf. Wat de sport in dezen mensch verliest, kun nen alleen beseffen zij, die erfelijk be last zijn. Uit het rijke leven van den grooten spe ler volgen hier eenige bijzonderheden. Begonnen als kind van drie jaren met een houten hoepel, wist hij het, door gestage oefening en veelvuldig school verzuim, weldra zóó ver te brengen, dat hij reeds op twaalfjarigen leeftijd in het tweede elftal werd opgenomen, om slechts één jaar daarna tot het eerste over te gaan. Zijn hartewensch was eenmaal al was het maar één enkele maai Neêrlands eer en roem in het buiten land te verdedigen, doch toen hem het verzoek bereikte om mede te spelen tegen de destijds zeer beroemde Zuid- Afrikaansche Hottentotten, weigerden zijn ouders hem de noodige finantiëele me dewerking te verleenen enhet groot- sche plan viel in duigen. Evenals zoovele andere groote mannen, is ook Spier door zijne omgeving niet ten volle begrepen, allerminst door zijn huisgenooten. Zijne niet onbemiddelde ouders toch koesterden reeds lang den wensch, hun jongsten zoon, die op de lagere school in een beider oogenblik eenigen aanleg voor wiskunde had ge toond, te laten studeeren en of Spier zich tegen dit voornemen al met hand en tand verzette en zich beriep op de zelfstandigheid en den vrijen wil der jeugd, niets hielp. En zoo zien wij hem dan op vijftienjarigen leeftijd, toen hij in de sportwereld reeds naam kreeg, na een paar mislukte toelatingsexamens naar de H. B. S. stappen, om zich aldaar onledig te houdetn met het aanleeren van kundigheden, zijn groot genie vol komen onwaardig. Eerst, iiadat hij een paar keer achtereen het recórd had ge slagen, Wat het aantal nullenop zijn rapport betrof, gingen zijn conservatieve ouders inzien, dat opsluiting van hun veelbelovenden zoon in de drukkende atmosfeer van een somber leslokaal ge wetenloos, ja zelfs misdadig was. Toch was Spier de zeventien reeds gepasseerd, toen hij uit den engen kerker der weten schap werd verlost en van dat heer lijke oogenblik af heeft hij zich dank Toen was 't voorbij; Gijsbert sloeg zijn arm om Révarde en ze gingen de kamer uit. In de gang doemden plots Walter en zijn oom op, even een haastig af scheid en enkele korte hartelijke woorden, toen gingen ze de achterdeur uit. Ré varde zag nog even als in een droom ,,hare nobele majesteit". Dan rolde het rijtuig weg en terwijl Réve leunde tegen haar broeders schou der lag Betty in haar moeders armen, niet meer weenend, maar koud en stil, over heel haar lichaam bëvend. De toe komst leek haar kil en dood ais het sneeuwlandschap, onder de grijze sche- merwolken, daarbuiten. 's Avonds glansden hel de electrische lampen boven de tafel in de eetzaal op Hunemstein. schitterend van fijn da mast. kristal en zilver. Léonie scheen niets te merken van de drukkende atmosfeer, die daar hing. Ze babbelde drukker, meeslepender dan ooit en had het zelfs over „later, als we ge trouwd' zijn". Gijsbert zat naast haar, zich dwingend tot eten en praatte als in een droom. De tweelingen en Puno begrepen er niets van, keken telkens even onrustig naar 't bleeke, onbewegelijke gezicht van hun oudsten broer. Mevrouw Hunenstein was opvallend stilze had Réve met enkele niets zeggende woorden verwel komd. zonder verwijt, zonder poging tot meer toenadering. 't Was Révarde wondervreemd, daar weer te zitten naast Gijsbert; ze had een droevig heimwee naar het oude, veilige huis in het dorp, maar ze wist, dat Gijsbert leed en dat gaf haar kracht om zij 'de toen in schier alle bedrijven heer- schende werkloosheid van 's morgens vroeg tot 's avonds laat aan de hem heilige sport kunnen wijden. Dertien lange, moeilijke jaren heeft Spier zijn groote gaven in dienst van het voetbalspel gesteld en thans, nu de Groote Meester is henen gegaan, brengen wij hem in dit blad waarin reeds zoovele regels over hem werden neer geschreven onze eerbiedige hulde. Een groot man, een held, een Ueber- mensch is gestorven en de Nederland- sche sport heeft een verlies geleden, dat zij misschien in geen jaren, wie weet in geen eeuwen, zal te bóven komen. Spier, edele Spier, fiere Spier, voet balt in vrede Zoo gek, als ik het hierboven heb voorgesteld, is het ge/ukkig nog niet, maar wie de dagbladen Wat nauwkeu riger leest, zal grif toegeven, dat wij ons op het ergste kunnen voorbereiden. Tegen den tijd, dat die zalige oogen- blikken zullen aanbreken, wensch ik U reeds bij voorbaat kalmte en sterkte toe. Kalmte en sterkte. Maar vooral sterkte. Veel sterkte. Heel veel sterkte. Zoo het mogelijk is, sterkte in het kwa draat. Zoo zij het! VERSCHILLENDE BERICHTEN. Ongewoon bewysstuk. Het Hdbl. van Antwerpen schreitDe rechterlijke dienst van het parket te Antwerpen heeft een belangrijke aanhouding gedaan en wel van een bende beruchte brandkastin- brekers, die in de Hollandsohe plaatsen Eindhoven en 's-Hertogenbosoh aan het werk Is geweest. Deze dienst had van de Hollandsohe politie mededeeling ge kregen, dat de brandkastdleven eerst in de stad Eindhoven een brandkast hadden opengebroken en den volgenden dag in de stad 's-Hertogenbosch. In deze laatste plaats hadden ze hun werk niet kunnen voleinden, daar ze door den huisbe waarder waren verrast. Deze, vergezeld van z|jn fllnken waakhond, had de stoutmoedige sehelmen op de vluoht ge dreven en de vluoht was zoo overhaast, dat ze al hun materiaal ter plaatse moesten aohterlaton. Een der agenten van den rechterlijken dienst het fait ver nemende, herinnerde zleh, drie beruchte brandkastinbrekers te zamen te hebben gezien. Zij hadden hun rijwiel bij zich en trokken de Middenstatie binnen. Het spoor werd gevolgd en vastgesteld werd dat ze naar Limburg waren vertrokken. De geheele brigade werd op zoek ge zonden en alle drie werden aangehouden. Natuurlijk beweerden ze van niets te weten en loochenden hardnekkig elke pliohtigheid. In Holland werden in een statie de briefjes weergevonden van hun rijwielen, die ze er ter bewaring hadden gegeven en waarvan de nummorB ge heel uitkwamen met de nummers hunner rijwielen. Dit was voor de kerels nog niet voldoende om de feiten te bekennen, dooh Dinsdagmorgen zijn andere be wijsstukken voor den dag gekomen, heel ongewone, dooh die doorslaand waren. Door de Hollandsohe justitie waren namelijk bijzonderheden medegedeeld over de inbraak te 's-Bertogenboseh. De hond van den portier, die een kra nige waakhond moet zijn, heeft nogal wat spel aan do Inbrekers geleverd. Het dier ls herhaaldelijk op de schelmen toegesprongen en op zeker oogenblik moet een hunner een fllnken knauw hebben gekregen in zijn .achterwerk". De drie sehelmen worden voor den dag gehaald en met afgestroopte broek moesten ze voor de wetsdokters viBiet passeeren..,.. de uitslag waa doorslaande. Bij A. werd op het gedeelte van zijn lichaamwaar de rug van naam verandert, de schoonste afdiuk gevon den van een hondebeet, dien men maar denken kan. Zon dit bewijsstuk nu ook voor de rechtbank moeten gebracht worden haar eigen aandoeningèn te beheer- schen. Ze had zoo'n innig medelijden met hem en 't gebabbel van Léonie deed haar pijnlijk aan. Ja Léonie scheen heel vroolijk en argeloos, maar niemand zag, hoe ze 's avonds op haar kamer Gijsbert's portret vertrapte onder haar kleine voe ten, niemand hoorde hoe ze hijgde: ,,'t Is dus zoo, wat ik altijd dacht; mij heb je genomen, omdat je die andere begeerdet en toch niet trouwen wildet. Ik was wel goed genoeg om je afleiding te bezorgen, ik stumper, die nogal had gemeend, jou wel te kunnen boeien op den duur. Jij trotsche, blonde, Gijsbert, 't zal je berouwen, berouwen! Zoodra die andere zich werkelijk verbonden heeft, doe ik, wat ik nu al graag had gedaan. Groote Hemel, waarom moest hij dat ellendige schepsel ooit ontmoeten? Ik zou haar heur mooie, preutsche ge zicht wel stuk willen slaan, maar hij zal het nooit kussen, nooit, nooit, dat zweer ik. Oh. hij had zeker' wel gewild, dat ik hem zijn woord teruggaf, nu hij mis schien bij haar nog een kansje had, of liever gezegd zeker kans had: de dokter bóven den onderwijzer en de aristocraat boven den dokter natuurlijk. Neen, m'n jongen, zoo dom ben ik niet; als zij ver bonden is, dan"1 Maar terwijl ze zich verlustigde in haar wraak, fluisterde een stem in haar: Zou je 't werkelijk doen dan, hem op geven, haar mooien, f ie ren verloofde. Hoe gelukkig en trotsch was ze geweest in het b'egin. zoo jong verlóófd te zijn, hoe had ze genoten, wanneer haar vriendin netjes met nauw verholen afgunst Gijs bert's portret bekeken. De Arnhem8che eteenenwerper. Bet Volk meldtDe Arnhemsehe communist A. Lantema, die eenigen t|jd geleden den toeDmaligen burgemeester van Arn hem tijdens een raadszitting van de publieke tribune met een grooten steen wierp, waardoor de burgemeester een bloedende hoofdwonde bekwamen slechts door een gelukkig toeval er het leven afbracht, heeft Dinsdagmiddag eenzelfde streek uitgehaald. Terwijl weth. Bakker met zgn vrouw aan tafel zat, verscheen voor de ruiten van de voorkamer plot seling het gezicht van den communist en onmiddellijk daarop vloog een met groote kracht geworpen steen door de ruiten en de openstaande schuifdeuren. De steen kwam terecht in de glazen deur van een in de achterkamer staande boekenkast, zoodat de glasscherven overal in 't rond en in 't eten vlogen. Een tweede steen beschadigde een tafel en kwam onder de theetafel terecht. Deze heldendaden schenen den man nog niet voldoende te ztfn. Want h|j nam de voor het huts staande vuilnisbak op en wierp deze door de tweede ruit, zoodat alle asoh en vuil zioh door de kamer verspreidde. Daarop sprong h|j op de fiets en nam de vluoht. De politie heeft hem eehter in verzekerde bewaring ge steld. De oorzaak is, dat Lantema, die een huis heeft latou bouwen en daar voor geen erfpacht betaalde, uit zijn huis moet en niet spoedig genoeg een ander huls krijgt. Onweer. Te Oss is Dinsdag de kolen- handelaar A. Z., die met vrouw en kinderen aan tafel zat, door den bliksem gedood. Ds winkelier W. werd door den bliksem tegen den grond geslagen en kreeg een wonde aan 't hoofd. Bij den heer v. d. V. te Oss sloeg een groote kast van den muur; de vrouw, die er voor stond, werd weggeslingerd, waarbij een liohte verlamming intrad. INGEZONDEN STUKKEN. (Busten veranttcoordelffkheid der redactie)» Copy wordt niet teruggevonden. Manheer de Redacteur, Mogen w|j uwe medewerking Inroepen voor de plaatsing van het onderstaande in uw blad? In het laatst v*n 1922 werd opgericht de afdealing Heemstede-Bennebroek van den Nederlandsohen Protestantenbond. Het ledental der jonge af deeling nam geleidelijk toe en bereikte onlangs het cijfer van 300. Als centrum van het vereeniglngsleven dient een onaanzienlijk klein gebouwtje, een tot eenvoudig kerkgebouw ingerichte bloembollensohuur, welke de afdeeling in huur heeft. Iu dit lokaal houdt de afdeeling sinds hare oprichting geregeld godsdienstoefeningen, welke, getuige het kerkbezoek, ongetwijfeld in een behoefte voorzien. Eet laat zioh aanzien dat binnen wel- lioht zéér korten t|jd de Vereeniging de beschikkiDg over het gebouwtje zal ver liezen. Het is beBtemd om te verdwijnen. Er zal dus moeten gezorgd worden dat zoo spoedig mogelijk een nieuw eigen gebouw verrijst. Met maohtiging van de Algem. Leden- Vergadering trachten wij thans een leening te plaatsen ten laste der afd. ten einde het kapitaal bijeen te brengen voor de stichting van het nieuwe ge bouw. Het te leenen kapitaal bedraagt f 25.000,en is verdeeld in 250 obliga ties van f 100,— elk, rentende 3 °/0. Het is thans zaak, te trachten binnen den kortst mogeljjken tijd deze leening volteekend te krijgen. Wij doen daarom een dringend beroep op al diegenen, die warm gevoelen voor de bevordering van het vrijzinnig gods dienstig leven, om hiertoe mede te werken door het nemen van één of meer dezer obligaties, of wel tot hot verleenen van anderen finanoiëelen steun. Wie is bereid om ons te helpen Hbemsthdb, 4 Mei 1925. Het Bestuur der Afdeeling Heemstede —Bennebroek van den Nederl. Protestanten Bond. Hè. de macht te bezitten zijn liefde te winnen en dan hem te verstooten, om later aan zijn smeekbeden misschien weer gehoor te geven. Maar die macht zou ze nooit krijgen, en smeekbbden waren van hem niet te verwachten, zelfs al had hij haar lief. Heel 't ijdele, jonge gemoed was in opstand. Léonie hield vari Gijsbert, voor zoover als dat mogelijk was in haar klein zelfzuchtig hart. Maar bij al haar woede en spijt dacht ze geen oogenblik aan hetgeen hij lijden moest. Ze begreep heel goed. dat niet langer trots hem van Betty afhield, maar wel zijn trouw aan 't haar gegeven woord, maar dat maakte haar slechts nog bOozer. Die Kerstdagen, ze waren voor Gijs bert een eeuwen durende kwelling, een nachtmerrie. Wanneer hij aan de toe komst dacht met Léonie, kreunde het in hem en als hij dacht aan Betty en Ernst Roden, klemden zijn tanden op elkaar. Zijn eenige uren van rust waren die. welke hij met Réve in de muziek kamer doorbracht, maar die waren, zoo lang Léonie er was, zeer weinig. Ze liet hem er bijna geen gelegenheid voor vin den. Hij vond een groot genot in ge sprekken met Réve. Ze harraoniëerden in zooveel, wat smaak en opvatting be trof; hij ontdekte een rijkdom .vaw geest en gedachten in haar, welke hem telken6 opnieuw troffen en haar zoolang terug- gestooten liefde werd nu met beide han den aangenomen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1925 | | pagina 5