Zierikzeesche Nieuwsbod!
B IJ VOEGSEL
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De sterkste Macht
BINNENLAND.
Uit Stad en Provinoie
behoorende by de
van Maandag 18 Hel 1925, no. 11236.
Galante rechtspraak.
Op een fraaien lenteochtend van het
vorig jaar werd op een der lommerrijk
st© „plekjes in het park van Versailles,
waar de atmosfeer van amoureuze avon
turen uit lang vervlogen dagen nog te
hangen schijnt, een film opgenomen, die
men herinnert het zich veel op
zien baarde. Onder leiding van een Oos-
tenrijkschen regisseur bewogen zich tal
van uitermate luchtig gekleed© actrices
en figuranten over de gazons en in de
lanen, tot groote verontwaardiging van
achtenswaardge wandelaars, die haastig
naar de politie snelden om deze te waar
schuwen. De zaak werd bij de justitie
aanhangig gemaakt, de regisseur en de
actrices werden wegens inbreuk op de
openbare zedelijkheid over de grens ge
zet, terwijl de figuranten, onder wie
eenige populaire sterren van groote
schoonheid uit de Parijsche music-halls,
Miles, Diana en Saval er met vijftig -francs
boete afkwamen.
Vooral Mil. Diana trok zich deze ver
oordeeling erg aan en zij verzekerde
haar verdediger, mr. Campinchi, dat zij,
wanneer zij ooit een huwelijk aan zou
gaan, gaarne een „schoon strafregister"
zou Willen hebben... De zaak kwam in
hooger beroep en diende dezer dagen te
Parijs. De rechters, die wel eens minder
gracieuze beklaagden te berechten had
den, lachten reeds bij voorbaat over de
mérites van de zaak, de procureur-gene
raal zag van een requisitoir af en mr.
Campinchi hield een zoo geestig en- gloed
vol pleidooi, dat het eene lachsalvo na
het andere in de rechtszaal weerklonk!
Na een paar minuten overleg werd de
boete van vijftig op zestien francs terug
gebracht met uitstel van betaling.
De glimlach van dankbaarheid, waar
mede de bekoorlijke beklaagde, haar
rechters en verdediger na afloop der
zitting gelukkig maakten, was een schoon
slot van dit galante rechtsgeding.
Bykow over Ruslatd
Een dezer dagen heeft Rykow op het
Sovjet-congres, dat de Moskou bijeen is,
in een rede den toestand van Rusland
geschetst. Het kenmerkende van dezen
toestand noemde hij de politieke en eco
nomische Consolidatie; ojok is de ver
houding der Sovjet-Unie tot verschillen
de kapitalistische landen geconsolideerd.
Anderzijds schuilt er in de voortdurende
verscherping der tegenstellingen tusschen
de groote mogendheden en in den toe
stand in het Oosten, waar nog steeds
een oer-oude koloniale politiek wordt
gevolgd, het gevaar voor nieuwe con
flicten, en nieuwe crises.
Aangaande de quaestie der vóór-oor-
logsche schulden verklaarde Rykow, dat
het standpunt der regeering onveranderd
blijft. Alleen dat compromis is mogelijk,
dat voordeel aan beide partijen brengt.
De Sovjet-regeering kan alleen zulke ver
plichtingen op zich nemen, die uitvoer
baar zijn en de normale ontwikkeling
van Rusland niet in den weg staan.
Wat betreft de beschuldigingen tegen
de Sovjetregeering geuit in verband met
de gebeurtenissen in Sofia, deze beschul
digingen zijn geheel onwaar, eveneens
de bewering, dat de Sovjet-Unie zich
van den Balkan wil meester maken. Rus
land heeft geen bijzondere belangen in
den Balkan, om zich daarvoor in de
binnenl. aangelegenheden te mengen.
Autobandieten.
De drie overlevende motorbandieten
van het ongeluk te Painswick in Glouces
tershire, waarbij, zooals wij gemeld heb
ben, de gestolen auto door de politie
achtervolgd, tegen een gesloten spoor-
wegafsluiting aanreed wat den onmiddel-
I ijken dood van twee der inzittenden
deor J. M.
26
„Niet in het minst, mama, u weet, dat
ik nooit onnoodig mopper, maar Puno
mioet tegenwoordig fiink aangepakt wor
den". i
Zijn blauwe oogen keken haar kalm
en ernstig aan, en ze stoeg .de hare zwij
gend neer. i
Hij ging naar de deur. „Adieu tot
straks! Ik moet nog even bij Van der
Veen wezen, dat kan net voor 't diner
en mOrgen komt er niets van, als Léonie
er is".
„Ben je niet vreeselijk blij, dat ze
komt, Gijs?" Ada had een aanhalige bui
en hing nogmaals aan zijn hals. „Jelui
hebt elkaar in lang niet gezien. Ik vind
je er zoo echt interessant uitzie tegen
woordig, zoo mager en bleek en pein
zend, dat zijn immers alle verliefden?"
Echt bakvlschjesachtig dweepend, keek
ze hem! aan.
„Kleine dwaashoofd!" zei hij quasi luch
tig, „kont, meiske, laat me los, ik moet
weg hoor."
Hoen Gijsbert de kamer uitging, was
zijn gezicht vuurrood en zijn overjas aan
trekkend, mompelde hij: „hoe houd ik
dit langer uit? Ik zie er zoo tegen op,
dat Léonie komt morgen; wat moet het
toch worden in de toekomst?
Met de handen in zijn zakken liep hij
tot gevolg had, zijn door den rechter te
Ströud verhoord. Het bleken jongens van
19^ 18 en 17 jaar te zijn. Alle dri© hebben
een schriftelijke bekentenis onderteekend
die met de woorden eindigen: ,,wij heb
ben alle drie een les gehad die wij ons
leven lang niet zullen vergeten".
Doordat eerst het verslag van de lijk
schouwing der beide omgekomenen werd
behandeld, is nog geen vonnis gewe
zen, maar de beklaagden worden be
klaagd van inbraak in drie garages ten
plattelande, het stelen van den auto,
waarmee het ongeluk gebeurd is en het
levensgevaarlijk rijden gedurende 3 X 24
uur van Stroud via Gloucester en Bir
mingham naar Oxford en Londen en
terug tot Painswick op de openbare we
gen.
Een pseudo-dokter.
Groot opzien heeft in Weenen de arres
tatie van dr. Marx Bartl gewekt, die
dezer dagen ontmaskerd is als boeken-
dief. Langer dan twee jaar heeft de
man als assistent in een Weensch zieken
huis gewerkt zonder ooit aan een hop-
geschool te hebben gestudeerd en exa
mens te hebben gedaan. Het is nog niet
bekend om welke redenen Bartl besloot
op te treden als arts zonder daartoe
het recht te hebben.
Men zou volstrekt nog niet ontdekt
hebben met een bedrieger te doen te
hebben, ware het niet, dat in verschil
lende boekwinkels den laatsten tijd dief
stallen, 'bijna steeds van kostbare medi
sche werken, werden ontdekt op dagen,
dat deze jonge man in den winkel was
geweest, waardoor de aandacht van de
recherche op hem werd gevestigd, die
bij onderzoek ontdekte, dat hij assistent
arts aan een ziekenhuis Was.
Bij het daarop volgend onderzoek
bleek, dat de verdachte onder zijn eigen
naam in het hospitaal Werkte. -Maar
tevens 'bleek, dat deze Max Bartl een mis
dadiger was, welbekend bij de justitie.
Bartl werd gearresteerd. Hij bekende on
middellijk de diefstallen en verklaarde
hiertoe te zijn gekomen om door de be
studeering van die Werken, welke hij bij
gebrek aan geld niet kon koopen, zijn
medische kennis te vermeerderen. Hij
hield echter staande werkelijk arts te
zijn. Gebleken is echter, dat zijn diplo
ma's vervalscht zijn.
Bartl, die in 1893 geboren werd, is in
1917 veroordeeld tot twee jaar gevange
nisstraf wegens diefstal van een bril-
1 anten halsketting uit een juweliers win
kel. In zijn cel heeft hij ijverig medicijnen
gestudeerd. Na zijn invrijheidsstelling wist
hij eenige colleges te bezoeken en wist
zich door harde studie een groote medi
sche kennis eigen te maken, zoodat hij
bij zijn collega's in het ziekenhuis goed
stond aangeschreven. Zelfs wist hij zich
als assistent een plaats te verschaffen
op een chirurgische kliniek.
De vliegeniers ten Ho re.
Zaterdagmorgen zijn de Oo st-Indië-
vliegers, de heeren Van der Hoop, Van
Weerden Poelman en de mecanicien Van
den Broeke, ten paleize te Amsterdam
door de Koningin en Prins Hendrik ont
vangen. H.M. reikte persoonlijk den drie
heeren de zilveren medaille van voort
varendheid en vernuft uit en stelde tal
van vragen omtrent den Ridischen vlieg
tocht. Volkomen op de hoogte van al
hetgeen het driemanschap volbracht heeft,
bleek de Koningin, hetgeen duidelijk
sprak uit haar vragen. Zoo informeerde
H.M. in 't bijzonder naar de klimatologi
sche omstandigheden in v^eband met het
vliegwezen in Indië, naar de landings-
mloeilijkheden, welke onderweg ondervon
den waren. En Jti.M. liet niet na den
vliegeniers hulde te brengen Voor het
geen zij tot stand, wisten te brengen.
Hierna verzocht Prins Hendrik den
vliegeniers, hem naar een zijner vertrek
ken te willen volgen, en daar stelde hij
hun nog verschillende vragen omtrent
hun ervaringen als mannen van den
luchtdienst in 't algemeen en als Oost-
Indië-vliegers in 't bijzonder.
haastig het besneeuwde bordes af, het
hoofd gebogen.
Dicht bij de boerderij, waar hij moest
wezen, kwam1 hij op 'n draai van den
weg plots tegenover twee wandelaars
te staan. Betty Zee en den jongen dokter
Roden. Hij nam' groetend zijn hoed af
en liep mét lange passen verder, de tan
den op elkaar geklemd. Wat deden die
twee samen? Hoe lief zag ze er uit
in die ruige, grijze mantel, m'et die grijs-
bonte muts op het krullende haar.
Boer van der Veen vond „den heer"
arg vremd dien dag, arg vremd en 'haos-
tig.
En de hupsche jonge arts, welke Betly
bij een arme zieke had ontmoet, en die
nu samen met haar terugging, had heel
wat te denken over Betty's stil worden
opeens, na die ontmoeting met Hunen-
stein, en hoe deze zoo maar doorge
stapt was, zonder hen even aan te spre
ken. Zou hij nijdig zijn over die rekening-
kwestie? Eenige dagen geleden had Gijs-
b:ert Ernst Roden bij Zee ontmoet en
hem gevraagd zijn rekening naar Hunen-
stein te sturen en Ernst had geantwoord:
„Pardon mijnheer Hunenstein, ik heb1 me
juffrouw uw zuster behandeld als huis
genoot© van de familie Zee en ik kan
of wil daarvoor niet betaald worden".
Ja, ja, ik merkte direct, dat dat niet
aanstond, peinsde de dokter, eigenlijk is
het ook dwaas om1 geen geld te willen
aannemen, vooral voor jemand, die er
over denkt 'n eigen huishoudentje op te
zetten, maar ik, neen, ik kon toch niet
laten om hem even te laten voelen
Tweede Kamer.
Zitting van Vrijdag 15 Mei-,
Verschillende kleine wetsontwerpen
worden zonder hoofdelijke stemming aan
genomen, o.a. dat tot wijziging van de
bepaling van het Wetoek van Strafrecht
inzake valschheid in bankbiljetten, munt
speciën, mtintpapier, postzegels en post
merken. Voortgezet wordt de behandeling
van het ontwerp-tot tegemoetkoming aan
de Zuiderzeevissehersbevolking.
Minister van Svvaay voegt aan artikel
4, twee leden toe, om het mogelijk te
irJaken, aan de benadeelde gemeenten
schedevergoeding te geven.
De heer Duijs handhaaft zijn amende
ment.
De heeren Rutgers, Rutgers van Ro
zenburg en Duijmaer van Twist zijn even
min bevredigd, ook "de heer Bomans niet.
Minister v. Swaaij neemt de onaanne-
melijkverklaring van 't a me ntleme n t - Du i j s
pp art. 4 terug.
Het amendemenl-Duijs wordt aangeno
men met 49 tegen 12 stemmen
De minister neemt de amendementen
van den heer Duijs en van de commissie
van rapporteurs op art. 5 over.
De heer Duijmaer van Twist verde
digt het amendement der commissie van
.rapporteurs betreffende rentevergoeding
in geval van waardevermindering van
eigendommen.
De heer Duijs bepleit een sub-amende
ment betreffende de basis voor bereke
ning van de waardevermindering.
De heer v. d. Tempel betoogt, dat ook
bij aanneming van het amendement der
commissie van rapporteurs de kosten der
wet blijven ver beneden die van het rap
port-Vissering.
De heer Duijs bepleit voorts een ander
amendement tot invoering van een nieuw
artikel na art. 12 in denzelfden geest
als het sub-amendement.
Minister van Swaaij zet de hoofdge
dachte van het ontwerp uiteen en be
toogt, dat dit niet overeenkomst met deze
amendementen, die ten eenenmale onaan
nemelijk zijn.
De heer Duijs trekt zijn amendement
in, doch handhaaft zijn sub-amendement.
De heer Snoeck Henkemans zegt dat
zonder het amendêment der commissie
van rapporteurs voor velen het wetsont
werp geen waarde meer heeft.
Minister van Swaaij neemt de onaan-
nemeiijkverklaring van het amendement-
Du ijs op art. 4 terug.
Het amendement-Duijs wlordt aangeno
men met 49—12 stemmen.
De minister neemt de amendementen-
Duijs en van de Gonvmissie van Rappor
teurs op art. 5 over.
Minister van Swaaij kan de amende
menten niet aanvaarden.
Het sub-amendement-Duijs wordt ver
worpen met 49 tegen 15 stemmen.
Het Amendement van de Commissie van
rapporteurs wordt verworpen met 36 te
gen 2S stem'men. -------- t
Een am:endement-Snoeck Henkemans op
art. 13 wordt door den minister overge-
njom'en en het wetsontwerp aangenomen
met 46 tegen 12 stemmen.
Aan de orde is daarna het ontwerp van
mëj. Westerman tot wijziging der L.O.-
wet. Dhr. Suring acht het onvoldoende
voorbereid. De tegenwoordgige lagere
school vervult haar taak naar behooren.
Dhr. Gerhard sluit zich hierbij aan. Er
is geen behoefte aan Pranseh op de la
gere school.
Sp'r betoogt, dat bedoeld is Fransch
als toelatingseisch voor het Middelbaar
Onderwijs. Doch de toevloed naar de
Middelbare scholen is al veel te groot.
Dhr. Heukels betoogt, dat de lagere
school niet verder mbet gaan dan het
minimum' van volksontwikkeling.
Het wetsontwerp is een stap in de
goede richting.
Dhr. Vliegen betoogt, dat een ontwik
keld volk in aanraking komt met andere
volken en vreemde talen moet kennen.
Ontwrichting der school moet echter
voorkomen. Spr. zal zijn stem overwegen.
Dhr. van der Molen betoogt, dat het
wetsontwerp de grondslagen der L.O.-
wet ontwricht.
Dhr. Snoeck Henkemans oordeelt, dat
dhr. van der Molen overdrijft. Er moet
Toen Gijsbert vlak voor het eten even
naar bkwen wipte om te zien of op
Réve's kamer nu wel alles in de puntjes
w,as, of de hulst en de chrysanthemums
npg frisch waren gebleven, verrastte hij
daar oude Riekske, die „op de knieën
voor Réve's stoeltje lag en schreide van
blijdschap.
't Trpf hem' hevig en de trotsche me
neer, waartegen de oude vrouw altijd
zOo heel hoog opzag, legde nu de hand
pp haar rug en zei met gesmoorde stem:
„Juffrouw Réve komt terug, beste Rieks
ke, m'orgen komt ze terug."
Toen was hij snel weer verdwenen
en de trouwe oude was zoo in de war,
dat ze het diner er bijna door vergat.
In èen hoek van de groote, stemmige
bibliotheek stond een zware met zand
gevulde tobbe en daarin een pracht van
een Kerstboom.
De tweelingen en Léonie waren onder
vrooljjk gebabbel bezig er versierselen
en cadeautjes aan te hangen.
„Kijk eens Lé", schetste Ada, „dit ver
rukkelijk hart van marsepein is vast en
zeker voor jou; 'n rood lint zit er aan,
de kleur der liefde".
Terwijl ze het in de hoogte hield, brak
het hart, door de kachelwarmte zacht
geworden, in tweeën, en ,viel een stuk
op den grond, terwijl 't andere, aan het
lint bleef' hangen.
„O, lieve deugd", jammerde Ada, ,,'n
slecht veurteiken, zOoals Riekske zou zeg
gen, wat zielig is dat nu, hè Lé?"
't Vlugge, zwarte meisje schaterde hei
rekening worden gehouden met de wen-
schen der ouders.
OUD-VOSSEMEER. Alhier werd Vrij
dagavond de Vrijheidsfilm voor belang
stel lenden vertoond; met zeer groote
aandacht heeft het vrij goed opgekomen
publiek de geheele vertooning gevolgd.
RECHTZAKEN.
Een eehteiyk drama.
Voor de Arr. Rechtbank te Breda stond
terecht aan draadmaker uit Tilburg, die
op 31 Maart ji. aldaar B. F. Friederieh
dermate met een mes links in den hals
heeft gestoken, dat de getroffene den
zelfden dag tengevolge van verbloeding
is overleden. Tusschen beklaagde's vrouw
bestond reeds maandenlang een ongeoor
loofde verstandhouding. De man had zijn
echtgenoote meermalen op ontrouw be
trapt, was vaak door Friedrich bedreigd
en zelfs uit zijn eigen woning gezet,
zoodat hij verscheidene keeren de hulp
der politie moest inroepen. Desondanks
bleef hij er op aandringen, dat zij aan
den wantoestand een einde zou maken.
Den 31en Maart had de echtgenoote Frie
derieh, dien zij nog was blijven ontvan
gen, met den bezem' jde deur uitgejaagd
en zich met haar man verzoend, waarop
deze de politie verzocht den onheilaan
brenger te gaan mededeelen, dat hem de
toegang tot het huis was ontzegd. Toch
belde F., die 's middags dreigend was
afgedropen, 's avonds om1 acht uur aan.
Bekl. loopt naar de voordeur eenige
oogenbükken daarna wordt de deur dicht-
geworpen en staat Friederieh, bloedend
aan den hals, buiten. Hij had nog de
macht om naar het politiebureau te snel
len, doch overleed kort daarop.
Ter zitting bekende bekl. gestoken te
hebben, doch nadat Friederieh hem had
gedreigd. Het O.M. eischte deswege 8
m. gev.str. De verdediger schetste de el
lende, die 'bekl. doorleefd had, en drong
aan op een voorwaardelijke veroordeeling
m'et onmiddellijke invrijheidstelling. Aan
dit laatste voldeed de rechtbank niet. Uit
spraak 28 Mei.
ONDERWIJS.
ST.-ANNALAND. Mej. T. P. Slager, on
derwijzeres aan de openbare school al
hier, is bij herkeuring afgekeurd.
POST EN TELEGRAPHIE.
Geïllustreerde briefkaarten.
De directeur-generaal der posterijen
en telegrafie maakt bekend, dat bij de
kantoren der posterijen verkrijgbaar zijn
omslagen, bevattende een exemplaar der
tot dusver verschenen geïllustreerde
briefkaarten voorzien vna een zegelaf-
druk van 12i/o cent. De prijs van deze
omslagen (inhoudende 15 kaarten) be
draagt f 1,75.
LANDBOUW EN VEETEELT.
Tot adviseur van het rechtskundig bu
reau van de Maatschappij van Landbouw
en Veeteelt in Zeeland is benoemd mir.
H. C. J. Zaaijer, te Goes.
Men schrijft ons:
Te Utrecht is dezer dagen opgericht
een Comité, dat zich ten doelt stelt, het
hopden van bedrijfs-Pluimüeetentoonstel-
ilngen.
Het comité is samengesteld uit de hee
ren: K. I. B. A. de Koster, voorzitter;
Dr. W. H. Leuring, vice-vporzitter; Dr.
B. J. C. te Hennepe, secretaris; mr. B.
C. van Veen, penningmeester en B. 'H.
Vos, G. Rodenhuis ais leden.
Tot heden zijn de pluimveetentoonstel
lingen steeds ingericht voor liefhebbers
en zijn ze van weinig belang vtoor ge
wone kippenhouders.
Hierin komt nu verandering, daar de
gedachte welke aan deze tentoonstellin
gen ten grondslag ligt, is, het geven Van
alles wat strekken kan, den tentoonstel-
lingbezpekers kennis bij te brengen.
Dr. te Hennepe heeft het doe! uitvoerig
uiteengezet en er op gewezen dat aan-
der op om' Ada's beteuterd gezicht, en
Geertruid zei met een dwaze nuchtere
stem': „Nu is 't een half hart."
Meteen, dat ze het zei, liet het stuk,
dat nlog aan het lintje hing, ook los en
viel eveneens aan kruimels. Nu ging een
drievoudig gelach op en juist kwam' Gijs
bert binnen.
Hij kreeg 't heele verhaal, maar zijn
oogen stonden vreemd strakj toen hif
luidruchtig meelachte. Even later kwam
Puno binnenstormen, rood van de kou
en van het harde fietsen. Hij was naar
het dorp geweest om1 nog wat, ,sneeuw"
en „engelenhaar" te koopen.
Met gejuich namen de drie het in ont
vangst en Puno riep, terwijl hij bij het
haardvuur zijn handen warmde: ,,'t Was
bijna uitverkocht en er waren nog zoo
veel lui in den winkel, maar de juffrouw
hielp mij natuurlijk eerst en
„Waarom' is dat natuurlijk, Puno?"
vroieg Gijsbert kalm1.
„Nou ja, ze zien hun menschen toch
wel aan. O, zeg en d'r was een nieuwtje.
Twee juffies, die van den bakker, weet
je wel, die hadden het over Betty Zee;
je kunt nooit raden, wat ze zeiden".
„Nu, biecht op", riepen de meisjes.
„Wel, ze stonden vlak bij me en ik
kon het best hooren, al fluisterden ze.
Ze zeiden, dat 't er wel gauw door zou
kOimen met Betty en dien jongen gemeen
tedokter en dat ze eerst nog wel dach
ten, dat ze zich met Walter Bergman
zou verloven, maar dat een dokter na
tuurlijk voor een onderwijzer ging, en
dat Betty dol moet zijn op Roden. Ter-
dacht zal worden geschonken: le. aan
het Bedrijfspluimgedierte zelf; 2e. aart
de producten die met de behandeling van
het pluimgedierte en den handel in eieren
in verbinding staan; 3e. aan Pluimgedier-
te-benoodigdhedenals hokken, enz.; 4e.
aan het voeder, dat vakkundig en weten
schappelijk samengesteld en verhandeld
zal w,OTden; 5e. aan het broeden en op
fokken van kuikens; 6e. aan de bedrijfa-
boekhouding 7e. aan wetenschappelijke
demonstratie's, lezingen enz.
Alléén dieren met een bewezen goed
legvermogen worden op de tentoonstel
ling toegelaten.
In deskundige kringen, is, naar uit
verschillende berichten blijkt, groote be
stelling voor deze nieuwe richting Pan
het tentoonstellingswezen.
KERKNIEUWS.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen: Te .Bergambacht (toez.) D.
Th. Keek te Garderen, voorheen te Berg
ambacht.
Bedankt: Voor Ouddorp, H. J. van
Sehuppen te Groot-Aminers.
Geref. Kerk.
Beroepen: Te Amersfoort, J. Hoek te
Soest.
SPORT.
Uitslag van de wedvlucht uit Mechelen
(België), afstand 85 K.M., gehouden op
Zondag 17 Mei, door de Postduivenver-
eeniging „Prins Hendrik" te Zierikzee.
In de vlucht 50 duiven. Lossing 8 uur. le
prijs, J. W. Leijdekkers Wz„ 9.19.44V2 u.;
2e pr., F. C. v. d. Westen, 9.27.361/2 u.;
3e pr., B. A. Post, 9.30.50 u.; 4e pr. W.
PankoW, 9.32.56 u.; 5e pr., J. W1. Leij
dekkers Wz., 10.13.5 u.; 6e pr. R. Eikema
10.15.27 u.; 7e pr. B. van Aken, 10.32.8
u.; 8e pr. W. F. v. d. Ende, 10.32.431/2 u.;
9e pr. M. Schoonakker, 11.19.20 u.
Reclame en Olympische spelen.
In een te Rotterdam gehouden verga
dering van belanghebbenden bij het ho
tel-, café- en restaurantbedrijf was een
offerte met aanbeveling ontvangen van de
N.V. Vruchtenwijn- en Conservenfabriek
te Zierikzee om) in alle Hotels, Caf'é's en
Restaurants hare „Oranja" uit sinaas
appelen geperst en hare „Milco", de
allerfijnste cacaodrank te schenken en
daarvoor contracten af te sluiten, waar
bij de betreffende fabriek de verplich
ting op zich nam), om1 van elke gecon
tracteerde kist een bedrag van f 2 in
de kas der „Olympiade" te storten, w/it
bij een algemeen© doorvoering zeker elke
maand een bedrag van; f 2000 tot het na
der brengen der „Olympiade" zou bij
dragen. De fabriek had een kistje niet 2
proefflesschen gezonden.
WETENSCHAPPEN.
Zware en liehte hersenen.
Zoowel in de wetenschappelijke lite
ratuur als bij leeken vindt men vaak de
meening verkondigd, dat het hersenge-
wieht iets te miaken heeft met de intel
ligentie en een medisch schrijver heeft
eens de inferioriteit van de vrouw, ver
geleken bij die van den man, willen
demonstreeren door aan te halen, dat
vrouwen minder hersengewicht hebben
dan mannen.
In het J. of the Am. Med. Ass. vindt
men een bespreking over deze quaestie
naar aanleiding van drie recente artike
len over dit onderwerp. Daarbij is ge
bleken, dat kleine personen in het al
gemeen een kleiner hersengewicht heb
ben dan -lange menschen. Men viodt tol
18 o/0 verschillen in het gewicht. Nu
neemit men aan, dat het aantal zenuw
cellen (neuronen) bij ieder gezond mensch
hetzelfde is en na de tweede levensjaar
niet veel meer verandert; wat verandert
is de grootte van de cellen. Nu is het
heelemaal niet bewezen, dat een groo-
tere cel ook beter functioneert en voor-
loopig kunnen dus de kleine personen
zich nog wel troosten met de gedachte,
dat zij in ieder geval evenveel hersen-
eleraenten hebben als hun grootere soort-
genooten.
wijl ze stonden te fluisteren en te gi-
chelen, keken te zelkens naar mij, malle
wichten, zeker pim!...."
Plots brak Puno zijn interessante me-
dedeelingen af, toen zijn oogen op Gijs
bert vielen. Deze was tot aan zijn lippen
wit geworden en een floers was over
Zijn blauwe oogen.
De drie meisjes volgden Puno's oogen
en zagen het ook.
Léonie was met één sprong bij hem,
haar oogen fonkelden, dreigend. „Gijs
bert, wat heb je opeens?"
Met bövenmenschel ijke inspanning poog
de hij zich te beheerschen, die vreemde
weëe verdooving af te schudden.
,,'t Is niets Léonie", zei hij schor, maar
hij vermocht niets meer uit te brengen.
„Zoo, is het niets?" Ze trok hem' mee
naar de muziekkamer en sloot de tus-
schendeur. Toen kwam' ze vlak voor hem
staan, haar gezichtje was geheel veran
derd, bitter boos en donker stond het,
de zwarte oogen gloeiden onaangenaam',
de witte tandjes onder de hoog opge
trokken bovenlip, gaven haar iets wreeds,
tgrwijl ze driftig op den grond stampte.
„Zeg op, Gijsbert, wat beteekent die
geweldige ontroering van je? Jij, je houdt
van die Betty."
Hij haalde moeilijk adem en in zijn
door smart en schaamte verduisterde
oogen las ze de waarheid.
(Wordt vervolgd.)
