Het zegel der Stilte.
B IJ VOEGSEL
behoorende bjj de
van Maandag 29 Dec. 1924, no. 11177.
BINNENLAND.
De geschiedenis van Nederland
ln Amerika.
Het werk van een Nederlandsch
historicus, Dingeman Versteeg.
Het zal Nederlanders wellicht belang
inboezemen, dat onder de talrijke histo
rici en would-be historici in Amertlka,
die tijd en aandacht aan de koloniale
•geschiedenis van New-York schonken, een
naam boven alle anderen uitsteekt, de
naam Van een man, wiens werken va<n
de laatste 25 jaar, bijeengezameld in
boekvorm, een behoorlijke boekenplank
zouden vullen.
Het is bevreemdend, dat deze man in
Nederland moet worden ingeleid. Een
omstandigheid, die moet worden toege
schreven aain den weerzin van den dra
ger voor persoonlijke publiciteit èn aan
zijn lichaamskwalen, die hem uit het
openbare leven verwijderd hielden en
hem aan zijn eenvoudig, studeervertrek
bonden. 1
Dingeman Versteeg is de naam van een
man, die een paar dagen .geleden New-
York verliet om zijn laatste levensjaren
in ZierikZee, zijn geboortestad door te
brengen. 1
Wat Versteeg's aanspraken op de
waardeering van historici betreft, zoo zou
ik mij kunnen bepalen tot aanhaling van
de woorden van Amerika's eersten schrij
ver op het gebied der koloniale historie,
professor John Franklin Jameson, gewe
zen voorzitter der „American Association"
en schrijver van „Willem Usselinx, Foun
der of the Dutch and Swedish West India
Companies", „History of Historical Writ
ing) in America", „Dictionary of United
States History", enz.
Toen ik in den herfst van 1922 op een
vergadering van menschen, die in de ko
loniale historie van New-York belang
stelde, aan den voorzitter, professor Ro
bert McEIroy van Princeton University
(die zelf een dozijn boeken over de ge
schiedenis van Amerika heeft geschre
ven) vroeg wie als de hoogste autoriteit
op het gebied van New-York's vroege
Hollandsche historie kon worden be
schouwd, haalde hij een brief te voor
schijn, dien hij juist van professor Jame
son had ontvangen en waarin deze
schreef: „Indien ik in twijfel verkeerde
omtrent eenigerlei vraagstuk, betreffen
de de koloniale geschiedenis van Neder
land in Amerika, zou ik mij tot den heer
Dingemam Versteeg wenden en mij bij
Zijn opvatting neerleggen".
Dingeman Versteeg kwam in 1882 naar
LAmerika en heeft daar, behalve eenige
korte verblijven in het Vaderland, onaf
gebroken gewoond.
In Zijn vrijen tijd schepte hij er be
hagen in om in de oude archieven van
de bibliotheken in New-York en Albany
te snuffelen. Het gevolg was, dat hij in
1892 een uitvoerige verhandeling publi
ceerde over „Dutch Documents in Penn
sylvania", waardoor hij onmiddellijk de
aandacht van historici op Zich vestigde
om de volledige en degelijke behandeling
van zijn onderwerp. Maar Versteeg was
niet alleen geïnteresseerd in geschiedenis,
maar ook in economie. Datzelfde jaar
publiceerde hij een belangwekkende bro
chure over „The Folly of Tariffs", waar
in hij als goed Hollander wereld-vrijhan
del krachtig aanbeval.
Deze geschriften werden door de pers
goed ontvangen, en in 1895 kwam zijn
verhandeling „The Van Speyk's Career"
uit, gevolgd door „Labor Saving Machi
nery and Progress, waarin hij de gelijk
heid der beide seksen op economisch
terrein verdedigde, een gedurfde opvat
ting in die dagen, die hem de woede der
Amerikaiansche arbeidersleiders bezorgde.
Als warm patriot voelde Versteeg na
tuurlijke genegenheid voor de Hollanders
in Zuid-Afrika, en in 1898 schreef hij zijn
brochure „South Afrikanders and Eng
lishmen". Zijn 'behandeling van dit onder
werp ,in een land waar de machtige lei
ders eer voor de Britsche dan voor de
Hollandsche belangen voelden, viel als
Door William Lo Queux.
47
„Zoo kan het niet verder gaan, Phrida'
riep ik eindelijk uit.
„Ik zal dien man opzoeken ik zal
hem bij zijn keel grijpen en de waarheid
eruit persen. Ik heb je lief, ik kan niet
langer aanzien, dat je zoo hevig lijdt."
„O, neen'" smeekte Zij, wderp zich
plotseling op de knieën voor mij en greep
mijn handen. „Neen, ik smeek je dat
niet te doen!" riep zij heesch uit.
«Maar waarom niet? Je kunt mij toch
wel de reden van je vrees vertellen!
De man is een bedrieger! Dat is reeds
bewezen door de politie."
•JWeet je> dat wél?" vroeg zij ernstig.
„Ben je er zeker van? Herinner je, dat
je altijd, gieloo'fd hebt, dat hij de echte
Sir Digby was".
.•/Waf denk jij, Phrida?"
Zij aarzelde en zei toen: „Ik weet
ze!' niet, wat ik denken moet. Soms
geloof ik, dat hij de echte is en dan twij
fel ik weer."
,|Maarvertel mij nu eens", zei ik,
terwijl ik haar hielp opstaan en haar
een bom in een blauwkousenkransje. Zij
galf Britsehen propagandisten duidelijk te
verstaan, dat Boeren-laster en de ver
draaiing der Boerengesehiedenis niet lan
ger onbestreden zouden blijven.
In 1899 publiceerde Versteeg „The
Dutch East Indies or Insulinde", een uit
voerige studie in het jaarboek der „Hol
land Society", waaraan hij sedert dien
geregeld bleef meewerken.
Zijn eerste groote boek was „The Sea
Beggars", dat in 1902 uitkwam en waarin
hij den GeuZenstrijd beschreef. In 1907
volgde zijn „Manthattam in 1628", dat
slechts in luxe-uitgaaf verscheen en voor
15 en 30 dollar in den handel werd ge
bracht, en dat hem een erkende plaats
aanwees onder de kenners der Ameri-
.kaansche koloniale historie. Datzelfde jaar
verscheen „The City of New Amsterdam",
een uitvoerige brochure, die nog heden
ten dage als standaardwerk wordt ge
bruikt. In 1913 volgde „The Founding
of Jersey City".
Versteeg-trad nu op als gezaghebbend
vertolker en vertaler van oude hïstori-
sehe documenten. Verscheidene bibliothe
ken, universiteiten en geschiedkundige ge
nootschappen bedienden Zich van zijn me
dewerking bij de publicatie van oude ge-
schrdlflten. Die kennis leidde Versteeg
gaandeweg tot genealogische studiën. Van
verschillende kanten verzocht men hem
om de geschiedenis te schrijven van oude
Hollandsch-Amerikaansche familiën, waar
aan hij gevolg gaf met de publicatie van j
een serie maandelijksche brochures onder
den naam van „New-Netherland Regis- 4
tèr", waarvan er ongeveer een dozijn
verschenen, tot ziekte den schrijver
dwong om Zijn werk te staken. Het be
hoorde tot de liefste bezigheden van Ver-
steeg om oude Hollandsche familiën die
uit mode-overwegingen of om relaties
met Frainsche of Britsche geslachten haar f
namen ver-F.ranscht of ver-Engelscht had-
tien, aan haar oorsprong te herinneren.
Een van Zulke geschriften was getiteld:
„A much altered family name", waarin
hij met historische documenten aantoont,
dat de naam van een voorname Amerir j
kaansche familie, „Forchu", aanvankelijk
gewoonweg „Verschuur" luidde. Zoo is
hij ook bijv. vast ovtertuigd dat generaal
Dawes, die onlangs tot vice-president der
V. S. werd verkozen, een rechte afstam
meling is' van een bekende familie De
Haas, en dat de familie van den medewer
ker van Diawes bij de opstelling van het
plan-Diawes, mr. Owen D. Young, oor
spronkelijk in koloniale dalgen De Jongh
heette. v
De laatste belangrijke geschriften van
Versteeg werden gepubliceerd in „Hol
land and her Colonies" (1923) en behan
delden in Zes artikelen de commerciëele
Ontwikkeling vam Nieuw-NedeTland. Zij
werden drie maanden geleden gevolgd
door New Netherland's Founding", dat
geschreven werd op verzoek van de „Hol
land Society" en dat de aanspraken dei-
Walen bestrijdt.
Maar zijn groote werk.moet nog ge
schreven worden en voor dat doel is de
heer Versteeg naar Nederland terugge
keerd, waar hij in de rustige Zeeuwsche
omgeving zijn gezondheid genoegzaam
hoopt te kunnen herstellen. Vóór Zijn
vertrek toonde hij ons het plan voor een
uitvoerig werk, waarin hij wil aantoonen,
dat, anders dan Britsche en enkele 'Ame-
rikaansche schrijvers hébben betoogd, de
Hollanders in Nieuw-Nederland de wér
kelijke grondslagen legden voor de latere
ontwikkeling van New-York. Dit boek
hoopt Versteeg in 1926 het licht te doen
zien. I i
Wij, Hollanders in New-York, beschou
wen Versteeg's vertrek uit Amerika als
een verlies voor dit land en een aanwinst
voor Nederland. En wij mogen verwach
ten dat Nederland hem hartelijk zal ont
vangen, den o óver moeiden voorvechter
van de Nederlandsche zaak.
Uit Stad en Provinoie
ZIERIKZEE. De vereeniging Onderling
Kunstgenot" gaf Dinsdag 23 Dec. haar
15e uitvoering, in de Zaal van het „Huis
van Nassau". Deze uitvoering kan uit
stekend geslaagd genoemd worden. Tel
kens werden de spelers in sommige
stukjes onderbroken door een krachtig
applaus, wel een bewijs hoezeer alles in
den smaak viel. Hier vermelden wij
alleen de opvoering van „Een lastig Ge
hoofd op mijn schouder trok,, „antwoord
mij eerlijk op die éene vraag, want alles
hangt ervan af hoe komt het dat die
man Zooveel macht over je heeft hoe
komt het dat zijn woord jou een wet is
dat, ofschoon hij voortvluchtig is, je wei
gert 'n woord in zijn nadeel te zeggen, of
hiij eenige aanwijzingen te geven, welke
het geheim zou kunnen oplossen?"
Haar gelaat was krijtwit, zij beefde
en haalde £iep adem.
„Het het spijt mij, Teddy maar
ik ik kan het je niet vertellen. Ik
ik durf niet. Kun -je dat niet begrij
pen?" vroeg zij met een wanhopige uit
drukking in haar groote, wijd openge
sperde oogen. „Ik durf niet."
XXIV OfAoIëfle geheimhouding.
De volgende avond was vochtig, grauw
en grimmig, terwijl ik stond te huiveren
op den hoek van de smalle Rue de
PEvêque en ide breede Plade de la Mon-
naie in Brussel. De lantarens waren op-
ggstoken en om mij heen heerschte de
gewone drukte. Ik wasme't den ochtend
trein van Ostende gekomen en was een
half uur geleden in het Grand Hotel
afgestapt.
Mevrouw Petre had Digby Kemsley een
brief gezonden Poste Restante, Brussel,,
onder den naem Bryant. Dan moest de
val" en „Mevrouw is op re»", waar
van de rollen in goede handen bleken te
Zijn. Aan het slot overhandigde de heer
W. J. van Schelven, den voorziitter, den
lieer C. O. J. Hendrikse, een fraai afge
werkte voorzittershamer. Spr. noemde
den heer Hendrikse een goed voorzitter,
diie zich met bewonderenswaiardigen ijver
voor „O. K. G." geeft en nog nimmer de
vergaderingen of uitvoeringen verzuimde.
Daair dit thans de 15e uitvoering der
vereeniging was, wilde hij deze gelegen
heid niet ongemerkt doen voorbij gaan,
doch hem namens alle O. K. G.'ers als
blijk van waardeering den hamer aanbie
den. Op deze woorden volgde een lang
durig applaus, zoodat het eenige oogen-
blikken duuTde alvorens de heer Hen
drikse aan het woord kon komen om
den spreker en de vereeniging hartelijk
dank te zeggen voor deze verrassing hem
ten deel gevallen. Hij hoopte, dat nog velé
uitvoeringen tot bloei van „O. K. G." op
deze 15e zullen volgen. Een gezellig bal
besloot daarna het samenzijn.
ELKERZEE. Voor de betrekking van
gemeente-veldwachter voor Ellemeet en
Eikerzee hébben zich 79 sollicitanten aan
gemeld, waaronder meerderen in het be
zit van het politie-diploma.
DREISCHOR. Met een uitgebreid pro
gramma, eensdeels ui' keur van muziek
stukken bestaande, gaf harmonie „Cres
cendo", onder leiding van den heer Thee-
wis op den 2den Kerstdag een uitvoering.
Storend Was,- èn voor vele muziekliefheb-
bende toehoorders, èn voor de uitvoer
ders, de rumoerigheid onder de jongeren
van het publiek. Het andere gedeelte
van het programma, bestaande uit een 2-
tal tooneelstukjes: „Een noodlottige dag"
en „De principes van Van der Steen",
mochten een betere aandacht verwerven.
De vrij grooterollen zaten er voor het
meerendeel en vooral bij de dames goed
in. De avond werd met een 'bal besloten.
ST.-ANNALAND. Donderdagavond gaf
het zangkoor „V. Z. O. S." in de Ned.
Herv. Kerk een zangavond, onder leiding
van den heer D. Manteau. Onder de aan
wezigen, dié Het heele kerkgebouw vul-
d:n, bevonden zich vele leden Van gezel
schappen uit den omtrek. Met groote aan
dacht werden de verschillende nummers
van het uitgebreide programma gevolgd.
Het was dan ook de moeite wel waard er
naar te luisteren. Wat het zachte zingen
aangaat, was er in vergelijking met de
vorige maal vooruitgang te bespeuren.
■Maiar wat we niet kunnen goedkeuren is,
dait de directeur zich telkens doet hoo-
xen even voordat het koor na een rust
weer voortgaat met zingen. Ook moet
een kinderkoor alleen door kinderen ge-
Zongen worden. De leiding der vergade
ring was in handen van den heer J. Pol
derman, de gebeden werden uitgespro
ken door ds. Moerman van Stavenisse, en
het orgel werd bespeeld door den heer
J. M. So eters. 1
SCHERPENISSE. Vergadering van den
gemeenteraad, gehouden op Dinsdag 20
Dec. 1.1. Met den voorziitter alle lede.n
aanwezig. De bouwverordening voor nieuw
bouw werd goedgekeurd. De ontruimings
termijn van de onbewoonbaar verklaar
de woning van de wed. M. Gunst werd
wederom met 6 maanden verlengd. Be
sloten werd vrijstelling te vragen van
het onderwijs in lichamelijke oefening. Do
pensioengrondslag van den doodgraver
werd overeenkomstig zijn salaris vastge
steld. Aan den heer J. Muller werd eer
vol ontslag verleend als gemeente-opzich
ter 'en in diens plaats benoemd de heer
Z. van de Velde, enkel voor woningbouw.
Op jachtacten zal wederom 50 pCt. leges
geheven worden. Aan het algemeen Arm
bestuur werd over 1924 f150 verhoogde
subSidie toegestaan. De begrooting voor
1924 werd in ontvang en uitgaaf gewij
zigd tot een bedrag van f150. Voor extra
bewezen politiediensten werd een grati
ficatie verleend aan J. de Graaf, K. Han-
sens en C. Klootwijk.
INGEZONDEN STUKKEN.
(Puiten np.ranttcofirdelffkheid der redactie)
Copy tro^di niet teruggeeonden.
Mijnheer de Redacteur,
Beleefd verzoek ik nogmaals gastvrij
heid voor het volgende:
Met genoegen las ik in uw blad het be
sluit van onzen Raad, n.l., dat z. h. s. was
aangenomen de laadplaats N.zijde Sas te
vluchteling ook zijn brieven komen ha
len; ik hielo nu de grade zwarte fagade
van 't hoofdpostkantoor te Brussel voort
durend in het oog. De zakendag spoedde
ten einde, de straten waren stampvol, rij
tuigen en karren bolderden over het
ongelijke plaveisel van het groote plein.
Tegenover het postkantoor verspreidden,
de 'booglampen -hun helder licht buiten
een theater, terwijl alle winkels hel ver
licht waren.
Honderden menschen liepen de steenen
trappen van het gebouw op en af, kwa
men en gingen door de vier klapdeu
ren, welke toegang geven tot de groote
hal met z'n dozijnen afdeelingen erin
uitkomend en z'n afgeschutte schrijfles
senaars.
De mail van Frankrijk en Engeland
was juist binnen en tientallen menschen
kwamen met hun sleutels hun corres
pondentie halen uit de boxen het ge-
heele zakenleven ontrolde zich voor mijn
.oogen, terwijl ik stond te wachten. Ik
sloeg nauwkeurig acht op ieder, die de
trappen op en af ging, maar op dat uur
van den dag en in die drukte was het
nietgemakkelijk.
Ik was reeds binnen geweest en had
het kaartje van een vriend aan een
van de loketten van het Poste Restante
overhandigd, ofschoon ik wist, dat er
repareeren en te verbeteren. De oom-
missie komt in deze een woord van
dank toe, voor de loffelijkewijze waarop
deze voor ons stadje zoo belangrijke
transactie is opgelost tot tevredenheid
van beide partijen, Zoodat hierdoor dit
massa-hiotentransport voor onze haven
blijft behouden.
Dankbaar ben ik, doch niet voldaan,
omdat het wel jammer is, dat de stede
lijke financiën niet toelaten dat ook aan
Z.zijde de zoo hoog noodige verbeterin
gen en uitbreiding kan worden gegeven.
De heer d. B. heeft uiteengezet, dat
de Commissie, hoewel geen mandaat heb
bende over de Z.Z. te rapporteeren, ook
overtuigd was van de onvolmaakte toe
stand aldaar. Wanneer verladers aldaar
zich moeilijk en langzaam moeten behel
pen, of heelemaal niet kunnen geholpen
worden, dan loopt men steeds gevaar,
dat evenals met de partij Cichorij onlangs
gebeurde, dait„ZierikZee traag, Zijpe
graag" wordt toegepast. Er is wel een
lichtpuntje, n.l., onze weth. Koopman
stajat daar als een trouwe wachter voor
onze .gjemeentébelangen. Immers, hij en
de heer Krepel, onze toekomstige stad
genoot, zijn z.g. de vertegenwoordigers
en bedrijfsleiders van die groote massa
verschee ping aldaar; van dien kant mogen
wij dus wel tijdig een waarschuwing
verwachten, indien gevaar van verplaat
sing dreigt, doch daartegenover staat,
dat Zierikzee zich zal moeten aanpassen
en nooit mag vergeten, wat de heer
Storm eenigen tijd geleden in uw blad
schreef. Woordelijk kan ik het niet weer
geven, doch een paar regels uit het stuk
luiden ongeveer als volgt: „De kneep
zit hierin, dat de Directie van de R.-T. M.
met Zijn tijd meegaat; wil voor zijn aan
deelhouders geld verdienen, en heeft
daarom de groote kunstmesttransporten
aangenomen, enz. enz.
Deze opmerking is zeer juist en zal
de Z.'ZeesChe haven in de toekomst daar
wel degelijk rekening mede moeten hou
den, dus: ij.
„Zieriékzee let op uw saeck".
Den heer de B. breng ik: mijn dank v,oor
Zijn uiteenzetting en ik wil hem antwoor
den, dat naamteekening alleen dan lloo-
dig Zou zijn, indien ik iemand beschul
dig of onaangenaam bendoch ik
herhaal nogmaals: alleen opmerkingen
wensch ik weer te geven, die geput uit
de feiten der hediendaajgSche toestanden
iets kunnen bijdragen tot verbetering
van het welZijn van ons oud-Zierikzee.
M. de R., U dankzeggend voor de
ruimte gegeven om toestanden uit den
tegenwoordigen tijd te bespreken, hoop
ik, dat U mij binnen korten tijd weer
een plaatsje wil reservéeren om eenige
Voorbeelden aian te halen daarmede het
heden in verband brengende hoe vroe
ger onZe haven werd behandeld.
Hoogachtend,
Belastingbetaler X
ZisRiEZKB, 29 December 1924.
Mfjnheer de Redatieur f
In het ingezonden stuk, voorkomende
in uw blad van 17 Deo '24 ondertee
kend door belastingbetaler X, komen
een paar ODjuistheden voor, die tot een
verkeerde gevolgtrekking zouden kunnen
aanleiding geven.
1°. Het gerucht van de verhoogde
tarieven van de R.T.M. naar Zierikzee,
waardoor hot massa transport aan Zie
rikzee zou worden onttrokken, hetgeen
door tijdig ingrijpen nog is voorkomen,
is onjuist. Er bestonden geen plannen
voor verhoogde tarieven ten nadeele van
Zierikzee. Dit Ib ln enne oommlssie, ge
vormd uit do belde mlddenstandsvoreenl-
gingen. met bewijzen aangetoond.
2°. Zouden 1100 ton cichorei, welke
aanvankelijk te Zierikzee Sas moeiten
geladen worden, naar ZUpe z\jn gegaan,
omdat de B.T.M. ze niet te Zierikzee
Sas kon leveren? Ook dit it onjuitt. Wat
is evenwel het geval. De gemeente Zie
rikzee heeft ettelijke jaren geleden aan
de Boetwortelsulkerfabriek .Stampers
gat" (thans Centrale Sulkermaatsohapplj)
voor vele jaren het reoht van voorlading
gegeven. De C.S.M. zendt groote sehepen,
de kademuur wordt dus geheel in beslag
genomen, zoodat andere sohepen geen
wal meer kunnen krijgen. Toen de
motorboot oiohorel kwam laden, was er
voor deze boot geen laadplaats in de
haven te Zierikzee Sas. Door dezelfde
oorzaak verloor Zierikzee ook nog 100
geen brief voor hem was. Ik deed dit
met eenige beleefde woorden o m kennis
te maken met üen beambte, die mij mis
schien van dienst kon zijn. Er waren
twee loketten, een voor de letters A
tot L en het andere voor M tot Z. Ik
inlormeerde aan het eerste loket; de
beambte was een prettig-uitziende 'blonde
man van middelbaren leeftijd, gekleed
iin een lange dril jas, zooals alle post
beambten in België dragen. Ik had hem
gaarne gevraagd, of' er ook brieven Voor
een zekeren mijnheer Bryant waren, en
of een Engelschman ze soms al gehaald
had, maar ik durfde het niet te doen.
Hij zou mij ongetwijfeld afschepen en
mij verzoeken mij met mijn eigen zaken
te bemoeien.
Ik was dus zeer beleefd, betuigde mijn
spijt hem moeite veroorzaakt te hebben
en ging weg.
Ik zag, dat het onmogelijk was uren
lang in het postkantoor te blijven. De
portier, die aan een hoogen lessenaar
Zat en alles kon overzien, zou mij zeker
vragen, wat ik er aeed en mij de deur
uitzetten. Neen, mijn eenige observatie
post was de openstraat; geen aangenaam
vooruitzicht in den winter, vooral om
dat ik niet wist hoe lang :k dezen post
moest blijven betrekken. Misschien haa
de vluchteling den brief van mevrouw
ton lsndbonwkslk. Do B.T.M hsd dia
aangenomen om, vóór de oampagne, van
Zierikzee Sas te vervoeren. Het sohlp
kalk kwam, door mij onbekende rede
nen, in vertraging. Toen de lading kalk
te Zierikzee kwam, was een sohip van
de (C.S.M. gearriveerd, derhalve geen
losplaats moer over.
Uit het bovenstaande blijkt, dat niet
de B.T.M'. t werk aan de Zlerikzeesohe
haven wil onttrekken, maar dat andere
faotoren daartoe aanleiding geven.
Met dank voor plaatsing,
Hoogachtend,
1N0IDBB.
len Nlenw Plan voor het Nlenwe Jaar.
Geachte Redactie.
In onze Zlerikzeesohe Herv. Gemeente
bestaat eigenlijk sedert lang behoefte aan
een aantrekkelijk lokaal voor gemeente-
bolangen. Er zijn tal van vereenlglngen
en oorporatles, die zulks zoeken, maar
tot nog toe niet vonden. De oonslstorles
der belde kerken, die allereerst voor
vergaderingen ln aanmerking zouden
komen, voldoen niet. Zij zijn \6 klein
en te ongerlefelljk. Tooh zal leder, die
ook maar Iets gevoelt voor kerkelijk*
en verbenlglngsievenmet ons inzien
het hooge belang van een goede loka
liteit, waar leder zloh thuis gevoelt, ook
inzonderheid de jeugd en waar rustig
en geregeld de belangen der gemeente
kunnen worden behartigd. Bioscopen,
restaurants enz. worden steeds geriefe
lijker ingericht. Waarom zón de kerk
in dit opzloht moeten aohterblljven t
Geen wonder, dat ln tal van plaatsen
voor boven gen oemdo doeleinden ver
trekken worden ingerieht naar de eisehen
des tijds. In onze Zlerikzeesohe Gemeente
is, althans voorloopigj, gelukkig een
goede oplossing voor dit vraagstuk ge
vonden. We hebben gevraagd een rnlme
kamer in het Gebouw der Wijkverple
ging (O. Haven) te mogen huren en het
verblijdt ons, dat het Bestuur dit heeft
toegestaan. Binnen enkele weken kan
alles daar in gereedheid zijn, al* ieder
medewerkt. Ieder, want het vertrek ls
niet bestemd voor 'n enkele groep of
rlehtlng. maar voor heel de kerkelijke
gemeente. We staan nu voor de kosten
van inrlohtlng, die pl. m. f 750 zullen
bedragen en die van hnnr en onder
hond. Do beide laatste zullen wel bijeen
komen, door de zaalhuur, die voor iedere
vergadering zal worden gevraagd Maar
nu de Inrichtingskosten voor stoelen,
tafels, kasten, vloerbedekking enz Ge
looft u niet, mijnheer de Bedaotettr, dat
er nogwol zooveel Inwoners van Zie
rikzee voelen voor onze Herv. Kerk en
de geestelijke vorming van onze jeugd,
dat dit bedrag gemakkelijk bijeenkomt?
Als ieder even z'n best doet en op
royale wijze geeft, dan ls het bedrag er
zóó. Indien er das met een lijst zal
worden rondgegaan, zal er tooh zeker wel
terstond zooveel getoekend worden, dat
we sohnldvrlj kunnen beginnenMocht
Iemand liever een voorwerp geven, als
bijv. theeservies en toebehooren, kussens,
tafolkleeden, 'n klok, lennstoelen, kort
om al WAt bruikbaar ls in een vergader-
lokasl, dan is dit ook zeer welkom.
Wat de verdere organisatie betreft: het
toezicht wordt voorloopig uitgeoefend
door ds. De Boode, mevr. Brakke, mevr.
Waardenbnrg en de wijkverpleegster
Zuster VerweUen ondergetéekende.
Wie iets schenken wil, melde zloh bij
een van dezen. Wie gebrdik wil msken
van het vertrek evezzoó. Daarvoor
wordt een zeker bedrag gevraagd. Het
gebruik zal nasr behoefte en billijkheid
worden toegestaan. Vaste ordé maat
regelen zullen worden getroffen. Moge
de bereidwilligheid groot zijn om te
geven voor dit doel, dat wel allerwege
sympathie zal vinden.
Met vrléndelljken dank voor de plaat-
slng,
Uw. dw.
G. J. WAABDBNBUBG.
BURGERLIJKE ST1NDEN.
Over de maand November.
ZONNEMAIRE. Geboren: Leendert Ja
cob, van K. Stoel en T. C. Fondse;
Levenloos kind vari N. Kik en M. van
den Bergje.
Gehuwd: J. Stoei, 22 j.,met J. K. van
Splunter, 25 j.
Petre al afgehakt,tt en had hij de stad
reeds verlaten. In het tegenovergestelde
geval zou hij, wetende, dat de politie
hem zocht, alleen in het donker komen.
Ik bleef dus op post staan, mijn ge
dachten bitter en verward.
Mevrouw Petre scheen nog geen ver
dere verklaring aan ie politie gegeven
Ie hebben; toch geloofde zij ongetwijfeld,
dat ik dood was en ik dacht triomfante
lijk aan de aangename verrassing welke
dk haar bereiden zou, wanneer wij el
kaar ontmoetten, hetgeen eens toch zeer
zieker gebeuren zou.
Het probleem in het kort weergegeven
was aldus: Het meisje, Marie BraCq, was
vermoord met een driekantig mes, ees
duodecimo, gelijk er een in het bezit was
en nóg steedz is van Phrida, mijn ver
loofde, wieT vingerafdrukken gevonden
werden in de kamer bij het lijk van het
arme meisje. De ernstige en vreeselijke
verdenking, welke op phrida rustte, werd
nog versterkt door haar vast besluit, in
haar geheimhouding te volharden, haar
bekentenissen, en haar voornemen liever
zich Van het leven té beroovien dan de
beschuldiging onder de oogeri te alen.
Mi#' fWfcvtJJ venizlgd.j
