Zierikzeesche nieuwsbode
Zierikzee vóór honderd jaren.
Een brief van (len ex-kroonprins.
In een brief van den gewezen Duit-
schen kroonprins aan professor Zorne,
vroeger gedelegeerde van 't Duitsche Kei
zerrijk ter Haagsche conferentie, en hoog
leeraar in het staatsrecht, die dezen brief
aan 't Berlijnsche blad Der Tag ter inzage
gaf, zegt de ex-kroonprins o. a.: „In deze
tijden van zware beproeving voor het
vaderland mag de vraag republiek of mo
narchie in het geheel geen rol spelen. Na
de ineenstorting van 1918 heeft de door
het Duitsche volk gekozen Nationale Ver
gadering zich voor den republikeinschen
staatsvorm verklaard en daardoor het feit
bezegeld. Iedere staatsvorm kan tegen
woordig slechts ten zegen zijn van een
volk, wanneer hij steunt op een door
de meerderheid goedgekeurde grondwet.
Daarom is het misdadig, thans in Duitsch-
land de verschillen tusschen de klassen
te verscherpen. De Duitsche arbeidersstand
vormt een deel van het geheele volk en
daarom kan geen staatsvorm zich op den
duur handhaven, die niet gesteund wordt
door het vertrouwen van de meerderheid
der arbeiders.
„Dat na den slag aan de Marne de kans
om tot vrede te komen niet behoorlijk
werd benut, was een fout geweest van
de Duitsche politieke leiding.
Drank>mokkoiurjj.
Sinds Amerika droog is, verzinnen de
smokkelaars allerlei listen om ondanks het
strenge verbod, toch sterken drank in de
Vereenigde Staten in te voeren, die daar
meer aftrek vindt dan ooit. Het nieuwste
op smokkelgebied ontdekten de Ameri-
lcaansche douane-ambtenaren toen van een
lading kokosnoten er een op den grond
viel, waarvan er een zorgvuldig ingezet
stukje uit den bast viel en 't bleek, dat
deze kokosnoot, evenals de andere van
de heele partij in plaats van met de na
tuurlijke en onschuldige cocosnoten-melk,
gevuld was met heel sterke Jamaïca-rum.
De in beslag genomen smokkelwaar ver
tegenwoordigde een heele waarde.
Mond- en klauwzeer in Engeland.
Naar de „Daily Chronicle" meldt, ziijn
door het Englelsche ministerie van land
bouw twaalf graafschappen besmet ver
klaard wegens mond- en klauwzeer. De
epidemie is de hevigste die sedert vele
jaren in Engeland is voorgekomen. Waar
schijnlijk zulien honderden stuks vee
moeten worden afgemaakt. Er zijn reeds
honderd verdachte gevallen aangegeven.
De verschillende veemarkten worden er
door getroffen.
De epidemie is de omvangrijkste, wel
ke sedert dertig jaar is voorgekomen. De
prijzen van versch vleesch zijn reeds
met drie en vier pence per pond ge
stegen; ook het bevroren vleesch wordt
duurder.
Uit Stad en Provincie.
ZIERIKZEE. Voor een goed bezette
Concertzaal trad Woensdagavond alhier
het Ned. Vaudeville Gezelschap van het
Grand-Theater te Amsterdam op met „De
Kribbebijter", welk „kluchtig familiespel"
door de groote pers algemeen werd ge
prezen.
Na eenige oogenblikken op het gezel
schap, dat kennis gemaakt had met de
verkeerstoestanden in Zeeland in den win
ter, te hebben gewacht, ging 't scherm
in de hoogte voor 't eerste bedrijf, waar
in we kennis maken met Willy von Her-
gershausen, die te Berlijn in een huur
kazerne (4-hoog) met z'n jong vrouwtje
(Clara) verblijf houdt en moet houden,
omdat hij* tegen den zin van zijn vader,
den landeigenaar Konrad v. Hergershau-
sen, is gehuwd met de vrouw zijner keuze.
Oom „Nepomuk van Blasewitz" (Jan
Grootveld) komt het jonge paar verrassen
door zijn onverwacht bezoek; hij is verge
zeld van Trude, de dochter van den land
eigenaar, welke in Berlijn mr. Mahrenholz
hoopt te ontmoeten, wat natuurlijk ge
beurt, en wel alles 4-hoog in de huur
kazerne. De heer Grootvéld is de joviale
medelijdende oom; de menschenkenner,
die het baantje van „postiljon d'amour"
nog met graagte vervult, maar zelf daar
door ongenoegen krijgt met z'n zwager,
den landgoedeigenaar, „de Kribbebijter".
Het ongenoegen wordt door „oom Muki"
echter weggelachen, en wel zóó hartelijk,
dat het publiek er door aangestoken
wordt
Willy, die geen verstand van den handel
heeft, (waarin hij noodgedwongen moest
gaan), krijgt ontslag. Zijmvrouw verneemt
zulks nog vóór zijn thuiskomst en vast
beraden tijgt ze naar Hergershausen, waar
ze voor de nieuwe huishoudster wordt
aangezien, welke eveneens uit Berlijn
werd verwacht. Dat zulks tot koddige
complicaties aanleiding gaf, behoeft nau
welijks vermeld. De alles begrijpende en
alles sussende oom, zorgt, dat alle paar
tjes bij elkaar komen en elkaar krijgen,
vóór de groote ontknooping komt, die
,.de Kribbebijter" geneest van z'n waan
wijsheid, n.l. dat hij voor z'n kinderen
de geschikste partij weet uit te kiezen.
De nieuwe huishoudster Clara wordt tot
Willy gebracht door den alles regelen
den vader, die meteen oen advocaat laat
komen om zijn zoon vap z'n z.g.n. weg-
geloopen vrouw officiëël te laten schei
den.
De advocaat is evenwel meer voor
„verbintenissen" en weet Trude voor zich
te winnen. Trude was bestemd voor den
landjonker Schimraelman, die te on-
noozel is om ook maar iets te snap
pen van de regeling, die de baron met
hem wil aangaan. Schimmelman is van
meening dat het de keukenmeid betreft
en deze belooft hij in dienst te zullen
nemen. In het derde bedrijf komt de
ontknooping van het in elkaar gehas
pelde kluwenle. de bekentenis van Ciara
dat zij de weggeloopen vrouw is; 2e.
Trude stelt haar aanstaande voor, doch
niet Schimmelman, maar de advocaat Mah
renholz. De oom lacht dat hij bijna om
valt em de „Kribbebijter" staat perplex
over het heele verloop, dat juist anders
om eindigde dan hij zich had voorge
steld. Tot slot: algemeene ver„zoen"ing..
Het gezelschap heeft 't publiek een heel
genoeglijken avond bereid; vooral de hee-
ren de Blaauw en Grootveld hebben de
zaal hartelijk doen lachen bij 't debu-
teeren hunner uitnemend gespeelde rol
len. De overige leden van het gezelschap
in hun bescheidener rollen, kweten zich
niet minder van de hun toebedeelde taak.
Het was „patent".
Het programma bevatte o.a. nog „een
telegrambesteller". Wij hébben dezen man
gemist, wellicht is hij door den mist
achtergebleven.
NIEUWERKERK. Vergadering van den
gemeenteraad op Maandag 30 Januari j.l.
Tegenwoordig alle leden, ue notulen der
vorige vergadering worden gelezen en
goedgekeurd. De voorzitter dankt de leden
voor de door hen gedane opneming der
schoorsteenen en stookplaatsen. Spreker
vindt die opname door de raadsleden een
goede zaak. Van oudsher heeft de Raad
dit gedaan en hij hoopt, dat dit altijd
zoo zal geschieden, zoolang hij nog aan
het bewind is. De heer de Bruijn zegt,
dat het hem tegen staat om als raadslid
te kijken, of de schoorsteenen in orde
zijn. Hij stelt voor om de inspectie voort
aan over te laten aan de brandweer, die
de raadsleden het werk uit handen nemen.
De voorz. gelooft, dat de brandmeesters
dit wel zullen doen, doch ze zullen be
taald moeten worden. De heer de Bruijn
merkt op, dat de raadsleden niet zijn ge
kozen om schoorsteenen op te nemen. De
voorz. vindt de bestaande regeling goed;
de leden krijgen daardoor contact met
de ingezetenen. De heer Geleijnse vindt
BIJVOEGSEL
behoorende bjj de
van Vrijdag 3 Febr. 1922, it«. 10733
BUITENLAND.
De ramp in de bioscoop.
Te Washington is men thans begon
nen met het begraven van de menschen
die bij de ramp in de Knickerbocker-
bioscoop waren omgekomen. Het aantal
dooden is tenslotte iets lager gebleken,
n.l. 98. Het verschil was veroorzaakt door
het teit, dat enkele namen dubbel waren
geteld. Er waren elf gevallen van man
en vrouw die, naast elkaar gezeten, ver
pletterd werden. Enkele gezinnen zijn
man, vrouw en kinderen in hun
geheel omgekomen. Een zeer treffende
redding was die van twee kinderen, wel
ke na ettelijke uren onder den wrak-
hoop werden aangetroffen, waar zij
ongedeerd rustig lagen te slapen. De
eenige man die tijdig het gevaar beseft
heeft en die zich dan ook zelf heeft
weten te redden is een oude mijnwer
ker. Deze, een man van 63 jaar, zat in
de achterste rij toen hij plotseling een
zacht gekraak hoorde, dat hem herinnerde
aan het geluid 't welk pleegt vooraf te
gaan aan het instorten van een mijn
gang. De mijnwerker sprong op en ijlde,
door een instinctmatige vrees gedreven,
naar een uitgang; maar niemand volgde
zijn voorbeeld. Aan de deur gekomen,
keek de mijnwerker om. De dirigent van
het orkest stond nog te zwaaien, maar
er dwarrelde al sneeuw op hem neer.
Een fractie van een seconde later was
alles duisternis en dood.
liet gevaar der moderne dansen.
Het moderne dansen en voornamelijk
de Jazz hebben thans in Amerika den
strijd om het bestaan te voeren, want
zij worden door tal van personen als
onzedelijk en de bron van veel ellende
beschouwd. De geestelijkheid acht zich
geroepen van den kansel te verkondigen
dat de Jazz en zijn soortgenooten reeds
tot moreele uitspattingen, drankzucht,
zelfs zelfmoord hebben geleid. Ds. Stick-
ney Grant te New-York ging zoo ver te
verklaren, dat de oorlog, de industriëele
onrust en het ingrijpen der regeering in
de persoonlijke vrijheid aanduidingen zijn
van den „jazz-geest", waarin wij thans
leven. Hij stelde de jazz dan ook verant
woordelijk voor den ondergang van tal
van jonge meisjes, van wie er gedurende
1920 bijkans 65000 uit het land verdwenen
zijn.
De conferentie te "Washington.
De vijf mogendheden (Amerika, Enge
land, Frankrijk, Italië en Japan) heb
ben ter conferentie te Washington haar
formeele goedkeuring geschonken' aan
het z.g.n. „vlootverdrag".
Toen Hughes het vlootverdrag voorleg
de, zeide hij, dat waarschijnlijk geen
verdrag van grooter beteekenis ooit be
sproken was. Het beteekent een ontzag
lijke besparing aan geld en maakt een
einde aan de mededinging ter zee van
de volken, tervwijl het de veiligheid der
mogendheden niet in 't minst aantast.
Het vlootverdrag bevat o.a. de lijsten
van de groote schepen, welke elke der
vijf mogendheden mag bezitten. Voor de
Vereenigde Staten is de tonnenmaat hier
voor 500.650 ton, voor Groot-Brittannië
580.450, voor Frankrijk 221.170, voor Ita
lië 182,800 en voor Japan 301.820 ton.
Het verdrag blijft van kracht tot 31
December 1936 en moet twee jaren te
voren worden opgezegd; zoo geen mo
gendheid het heeft opgezegd blijft het
telkens weer voor twee jaren van kracht.
V.
Vóór honderd jaren had het reizen
heel wat bezwaren in, maar dientengevol
ge ging het onderweg ook gemoedelijker
toe. Wie uit het Noorden of midden
des lands heel naar Zeeland ging wist,
dat een langdurige tocht zijn deel was
en het lang samenzijn met medereizi
gers bevorderde de wéderzijdsche ver
trouwelijkheid. In 1822 was de eenige
verbinding van Zierikzee met de buiten
wereld die per beurtschip, want eerst in
1825 kwam de stoombootdienst tusschen
Middelburg en Rotterdam tot stand met
het vaartuig „Prinses Marianne". Daar
mee kon men voor tien gulden in elf
uren tijcis de reis volbrengen. Zulk een
klepperend, dampend en zich snel be
wegend schip was in de oogen onzer
overgrootouders een vreeswekkend mona
ster, waaraan men zich liefst nog niet
toevertrouwde en toen de eerste stoom
boot langs Zijpe zou varen, waren eeni-
gen uit onze stad derwaarts geloopen
om dat schouwspel te zien. Sommigen
schreiden, anderen stonden met de ar
men omhoog wegens het hemeltergende,
dat een schip zich zonder behulp van
wind dorst voort te bewegen; het was,
zeiden eenigen, God verzoeken. Het
heeft nog tot Mei 1847 geduurd eer men
rechtstreeks per stoomboot zich van hier
naar Rotterdam kon begeven, hoewel de
verbinding met Zijpe, om daar de Mid-
delburgsche of de Gorkumsche boot of
„de Telegraaf" op Antwerpen te be
reiken, reeds vroeger door diligences tot
stand gebracht was, groote gele wagens
met drie paarden naast elkaar en be
stuurd door de gebroeders Kanaar.
Beurtschepen waren, zooals we zeiden,
in 1822 nog ons eenig verbindingsmiddel
met de overige deelen van Zeeland of
Holland. Soms, als er mist of wind
stilte was, kon men in de beperkte ruim
te van zoodanig schip lang vertoeven
en velerlei ontberingen uitstaan.
Het beurtveer op Amsterdam, Leiden,
Den Haag, Haarlem, Delft en Schiedam
werd met hetzelfde schip bediend. Ging
men van hier naar Amsterdam, dan be
taalde men in het paviljoen f 4,80, in
het vooronder f 3,25 en in de roef f 1,70,
terwijl de fooi voor den knecht res
pectievelijk 30, 20 en 10 cent was. Kin
deren beneden 12 jaar betaalden halve
vracht. De reis in deze beurt ging meest
nog door het Dijkwater en het Verste
Sas (eerst in 1843 gesloten) en over het
Haarlemmermeer naar Haarlem en Am
sterdam.
Naar Rotterdam, (waarop men vier
beurtlieden had) betaalde men in de 3
genoemde afdeelingen f 3, f 2 en f 1;
naar Middelburg met één beurtschip f 2,
f 1,50 ieiï f 1; naar Vlissingen hetzelfde
bedrag en naar Goes een vaste som van
f 1. Wenschte men overgezet te worden
naar Colijnsplaat, (het reglement op dat
veer van 1809, vernieuwd in 1838, is nog
altijd van kracht, daar het nimmer in
getrokken is), dan betaalde men voor
een, twee of drie personen samen f 3;
voor een koffer 30 cent, voor een sluit-
mand of bagge 20 cent en voor een
valies 10 cent. Het trekgeld, zoo noodig
bleef voor rekening der passagiers. Bij
ijsgang, als de beurtschippers op Hol
land niet meer voeren, werd de vracht
met de helft verhoogd, en als de Zeeuw-
sche beurtlui niet meer de reis kon
den doen, betaalde men dubbele vracht.
De meeste beurtlieden lagen met hunne
schepen aan het Luitje en over die op
Holland en op Zeeland had men afzon
derlijke commissarissen. De familiën van
der Hucht, du Claux, Ribbens, Nolet, de
Koning en Gerritsen hebben destijds de
meeste beurten bediend. Te land werd
vooral op marktdagen en ook op andere
dagen der week de verbinding met de
dorpen gevormd door vrachtenaars, die
soms als loopende boden begonnen wa
ren, zooals de familie Beekman van Brui-
nisse op Zierikzee in 1810. Verder had
men van onderscheidene Schouwsche dor
pen vrachtschuiten, die lustig over on-
dergeloopen gronden konden zeilen en
die soms een leeg meevat aan boord
hadden, waarin bij ongunstig weer de
reiziger zich op stroo kon uitstrekken.
Vele heulen en bruggen in de Schouw
sche vaarten hadden in het midden een
hooger gelegen deel om de schuiten te
kunnen doorlaten. Zelfs begrafenissen
hadden in het lage v/aterrijke Schouwen
niet zelden per schuit plaats. Al die
vrachtschuiten kwamen door de Zoute
gracht in de Karnemelksvaart, waarvan
de toegang door dé heul nog tot 1 Mei
1866 's avonds met een hek afgesloten
werd. Wilde men huurrijtuigen nemen,
dan kon men terecht bij een viertal
koetsiers, die iemand in een voertuig
met twee paarden voor f 2,50 naar Brui-
nisse, voor f 2 naar Brouwershaven en
voor f 1,50 naar Viane brachten. Wilde
men gebruik maken van den postrit naar
Viane, dan was daartoe voor 13 stuivers
eiken dag gelegenheid, n.l. 's morgens
6 en 's avonds 5 uur, wanneer men bij
het postkantoor (dat van 1814 tot 1837
gevestigd was in het perceel D 248,
nu het Logegebouw, toen bewoond door
den postmeester Johannes Salomon Stein-
buch), opstapte.
Vóór honderd jaren was het schrijven
van een brief een vrij ingewikkeld werk.
Soort en vorm van papier, de veeren pen,
het schrijven zelf, het dichtvouwen, het
sluiten met ouwel of lak, eischte heel
wat zorg. Voor het toelakken had men
een kaars noodig, welke ontstoken moest
worden door een zwavelstok (lucifers
de opneming ook zeer nuttig, doch steunt
het voorstel van den heer de Bruijn. Spr.
zou ook gaarne zien, dat deze werkzaam
heden naar de brandweer werden overge
bracht. De heer van Klinken deelt de be
zwaren der heeren de Bruijn en Geleijnse
niet. Als de brandweer de opneming moet
verrichten, kost het de gemeente allicht
f25. Bovendien vindt hij het wel aardig
om overal te komen. Echter komt de
opneming in dezen tijd de ingezetenen
wel wat ongelegen. Beter was het dit te
doen na de schoonmaak. De heeren van
der Have en Flikweert sluiten zich aan
bij 't gesprokene door den heer v. Klinken.
De voorzitter zegt, dat de opneming juist
in de maand Januari geschiedt, omdat de
kachels dan reeds 3 maanden hebben ge
brand. Langer wachten geeft bij sommige
menschen gevaar voor brand. De heer de
Bruijn vindt de opneming door de raads
leden een unicum en gelooft niet dat het
ergens anders geschiedt. De voorzitter
neemt met liefde de taak van den heer
de Bruijn over en geeft toe, dat deze
voor den heer de Bruijn niet zoo gemak
kelijk is als voor de overige leden. De
door B. en W. voorgestelde wijziging der
begrooting voor 1921 wordt onveranderd
vastgesteld. Bij de rondvraag informeert
de heer Geleijnse naar de borden, welke
in de kom de richting zullen aanwijzen.
De voorzitter deelt mede, dat de A. N.
W. B. die niet verstrekt. De kosten van
het aanschaffen dier borden zullen niet
gering zijn. De heer van Klinken beveelt
aan om de richting op een muurvlak te
doen schilderen. De voorzitter zal de
mogelijkheid onderzoeken. De heer de
Bruijn deelt mede, dat de bewoners van
Klootendijke om een lantaarn hebben ge
vraagd. De voorzitter antwoordt, dat om
niet te noemen reden thans geen lantaarns
worden geplaatst. De heer van der Have
informeert of het niet op den weg der
gemeente ligt een inzameling te houden
voor de veenarbeiders in Drenthe. De
voorzitter deelt mede, reeds lang een lijst
in zijn bezit te hebben voor Rusland,
doch hij kan er niet toe komen om daar
voor wat te doen. Spr. acht het ge-
wenscht te wachten tot er officiëele hulp
wordt gevraagd, waartoe wordt besloten.
Hierna gaat de Raad over in besloten;
zitting tot behandeling van 't kohier van
den hoofdelijken omslag voor 't tijdvak
1 Januari tot 1 Mei 1922.
OUD-VOSSEMEER. Maandag kwamen
alhier eenige wagenvrachten sluitstuk
ken, buizen enz., voor de waterleiding,
de duidelijke bewijzen, dat eindelijk een
van de vele besproken plannen voor ons
eiland werkelijkheid gaat worden. Voor
de werkloozen is het te hopen, dat een
aantal werkkrachten van hier zullen wor
den aangenomen bij de uitvoering van
het werk.
Dinsdagnamiddag werd alhier een
openbare vergadering gehouden van be
langhebbenden bij de oprichting van een
Boerenleenbank, waarvoor het initiatief
was genomen door het bestuur van de
alhier bestaande landbouwvereeniging.
Doel en werking van zoo'n Bank wer
den op duidelijke wijze uiteengezet door
den heer Visser, inspecteur bij de Raif-
feissenbank te Utrecht. Na afloop gaven
zich twintig personen op, die zich bereid
verklaarden als lid toe te treden. Tot
alles definitief is geregeld, blijft het bo
vengenoemde Bestuur in functie, waar
na door de leden zelf een bestuur zal
worden aangewezen.
RECHTZAKEN.
ZIERIKZEE, 2 Febr. Door den kanton
rechter zijn op 1 Febr. de navolgende
personen veroordeeld wegens: Het zich
in kenlijken staat van dronkenschap be
vinden op den openbaren weg: W. J. K.,
21 j., visscher te Z.zee, bij verst., f 10
b., s. 10 d. h. Overtreding van de Motor-
kende men nog niet), aan een kooltje
vuur ontbrand. Dan schreef men het
adres, waarbij tevens vermeld diende te
worden of de verzending franco plaats
had of per vriendelijke gelegenheid ge
schiedde. Was dit alles in orde, dan
bracht men den brief naar het kantoor,
meestal een rustig vertrek in de wo
ning van den postmeester. „Daar gaat
mijn brief", hoorde men dikwijls zeg
gen, wanneer in den laten avond of
in den vroegen morgen het postkarretje
voorbij rinkelde; dan volgde gewoonlijk
een lof op de gemakkelijker -en sneller
gelegenheid tot verzending en verhaalde
men van den tijd dat men hier maar
twee malen per week brieven per post
kon verzenden.
Goede logementen had men hier vier,
herbergen in afwisselend getal zeer vele,
sociëteiten eigenlijk maar een, koffiehui
zen een stuk of vier.
De vier logementen waren: Het Heeren
Logement aan de Zuidzijde van het Kerk
hof, Het Hof van Holland in de Verre-
nieuwstraat, Het Nieuwe Logement van
Zeeland op de Oude Haven en de Hol-
landsche Tuin in de Lange Nobelstraat.
Het eerste, C 35, met 17 meter gevel
breedte, had voor een deel een hoogen
muur met breede ronde poort aan de
straat, waardoor men op eene binnen
plaats kwam, waarachter zich het hoofd
gebouw verhief, terwijl aan de rechter
zijde van dien muur een vleugel van
het gebouw tot de straat doorliep. Het
eeuwenoude gebouw, dat een somberen
indruk maakte, had een ruimen tuin met
een geheel van hardsteen gemaakte kolf
baan, een groote achterzaal en eene z.g.n.
„zomerkamer", waar vooral des zomers
vele gezelschapsvereenigingen vergader
den. De binnenplaats werd wel gebruikt
door spelerijdende gezelschappen om daar
in te stappen en proviand in te nemen
en tijdgenooten hebben verhaald, dat
en Rijwielwet: W. C. van B., 59 j., slager
te Burgh, bij verst., f 3 b., s. 3 d. h.; J.
S., 18 j., pakhuisknecht te Z.zee, f 1 b.,
s. 2 d. h.; M. van der S., 19 j., landbou
wer te Bruinisse, bij verst., f 3 b., s. 3
d. h.; M. de J., 57 j., koopman te Z.zee,
bij verst., f 3 b., s. 3 d. h.; P. van B.,
27 j., boomkweeker te Z.zee, f 1 b., s. 1
d. h.; J.a D.a S., 19 j., zonder beroep te
Oosterland, bij verst., f 3 b., s. 3 d. h.;
B. van der W., 45 j., handelaar te Brou
wershaven, bij verst., 2 b. van f 1, s. 1
d. h. voor elke b.; A. van S., 39 j., slager
te Br.'haven, bij verst., 2 b. resp. van
f 10 en f 3, s. 10 en. 3 d. h. Het als schip
per niet in acht nemen van de wettelijke
voorschriften, vastgesteld tot voorkoming
van aanvaring of aandrijving: L. O., 35 j.,
schipper te Z.zee, l 10 b., s. 10 d. n. Over
treding van het Baggerreglement: L. O.,
35 j., schipper te Z.zee, f 2 b., s..2 d. h.;
A. J. Stz., 22 j., visscher te Bruinisse, f 1
b., s. 1 d. h. Overtreding Tramwegwet:
J. van D., 28 j., winkelier te Br.'haven,
bij verst., f 2 b., s. 2 d. h.; W. D., 67 j.,
molenaar te Eikerzee, bij verst., f 2 b.,
s. 2 d. h. Straatschenderij: P. S., 19 j.,
klein-landbouwer te Oosterland, f 3 b.,
s. 1 d. h.; M. K., 17 j., schippersknecht
('t feit 2 maal gepleegd) tot 2 geldb. van
f 10, s. 2 w. t.s. voor iedere b. Overtre
ding van het Zeeuwsche Stroomen vissche-
rijreglement: A. J. Hz., 22 j., visscher te
Bruinisse, bij verst., f 1 b., s. 2 d. h.
Overtreding van de Drankwet: J.a H., 47
j., caféhoudster te Br.'haven, bij verst.,
f 10 b., s. 3 d. h., met verbeurdverklaring
van de in beslag genomen jenever en
brandewijn. Overtreding van de wet op
het dragen van wapenen: C. van der S.,
21 j., landbouwersknecht te Bruinisse, bij
verst., f 3 b., s. 3 d. h.; D. W. K., 28 j.,
landbouwer te Renesse, f 2 b., s. 2 d. h.;
W. C. F., 25 j., werkman te Burgh, bij
verst., f 3 b., s. 3 d. h.; J. L., 47 j.,
werkman te Haamstede, f 2 b., s. 2 d. h.
Overtreding van de Jachtwet: W. F. P.
van Z., 24 j., werkman te Haamstede,
f 3u b.( s 6 d. h.' F. van den B. CFz., 51
j., landbouwersknecht te Zonnemaire, f 5
b., s. 5 d. h., met verbeurdverklaring
van de in beslag genomen wildstrikken;
C. L., 52 j., werkman te Haamstede, bij
verst., f 20 b., s. 3 d. h., met verbeurd
verklaring var het in beslag genomen
geweer; J. B., 54 j., werkman te Haam
stede, f 20 b., s. 3 d. h., met verbeurd
verklaring van de in beslag genomen lan
taarn; J. O., 36 j., landbouwer te Ooster
land, f 20 b., s. 3 d. h.; J. O., 36 j., landb.
te Oosterland, f 30 b., s. 10 d. h., met
verbeurdverklaring van het niet in be
slag genomen haas en geweer, met bevel
tot uitlevering of te betalen resp. f 3 en
f 60.
Vrijgesproken: P. L. bij de V., 17 j.,
koevoeder te Kerkwerve, beklaagd ge
weest van jachtovertreding.
PREDIKBEURTEN,
Zondag 5 Februari.
Zierikzee. Geref. Kerk. 10, ds. Wielenga
(Avondmaal) en 6 ure, idem. Chr. Geref. Kerk.
9.30, ds. v. d. Molen, 2 Leeskerk en 6 ure,
ds. v. d. Molen. Evangelisatie Jeruël. 10 en
7 ure, de heer Storm.
Kerkwerve. 2 ure, ds. de Leur.
Serooskerke. 2 ure, ds. Japekeu (Coll.
voor de Marthastichting).
Burgh. 9.30 ure, ds. Boogaard.
Renesse.. 9.30 ure, ds. Leendertz.
Noordwelle. 2 ure, ds. Leendertz.
Haamstede. 2 ure, ds. Boogaard, Geref.
Kerk. 9.30 en 2 ure, ds. Goedhuis. Oud-Geref.
Kerk. 9.30 en 2 ure, Leeskerk.
Eikerzee. 9.30 ure, ds. Poort. Geref. Kerk.
9.30 en 2 ure ds. Laarman.
Brouwershaven. 10 ure, dr. Proost. Geref.
Kerk. 9.30 en 2 ure, Leesdienst.
Zonnemaire. 9.30 ure, ds. de Leur. Geref.
Kerk. 9.30 en 2 ure, ds. Hoek.
Noordgouwe. 9.30; ure, ds. Van Meer (Doop).
goede burgers, die wisten hoe het be
hoorde, voor de consumptie per hoofd
voor een geheelen dag op acht flesschen
wijn rekenden. Van 1794 tot 1826 was
hier logementhouder Johannis Peute en
van dezen, die tevens afslager van aard
en boomvruchten was, is nog de uit
drukking bewaard „betalen, zei Peute".
In 1832 is het gebouw gesloopt.
Het Hof van Holland, nu het Hotel
van Oppen, was van 1793 tot 1828 in
het bezit van den logementhouder Ja
cobus Johannes van Oppen. Ook hier
bestond honderd jaren geleden reeds eene
kolfbaan en groot is het getal geweest
der deftige partijen, bals, concerten, feest
maaltijden en vergaderingen, daar gehou
den.
Het Nieuwe Logement van Zeeland, nu
het Roomsch-Katholiek Liefdehuis, van
1820 tot 1828 bewoond door Adriaan
Knuist, werd destijds ook druk gebruikt
voor vergaderingen, Nutslezingen, diners,
enz. De Hollandsche Tuin, nu hotel Ju
liana, tevoren heerenhuis, was op het
eind van 1822 in handen gekomen van
Jan Smits, die het tot 1828 bewoonde,
een biljart op de bovenzaal had en alles
aanwendde om zijne inrichting geschikt
te maken voor „heeren, burgers en land
lieden".
De meeste herbergen waren bij eigen
namen bekend. Op het eind van den Vis-
schersdijk stond „de Nieuwe Visscherij",
in het Paardenstraatje „de Kievit", bij
den Hem „Het Lam", op den Gracht-
weg „het Groenewoud", op den hoek
van Sint-Anthoniesdam en Korte Nobel
straat „de Drie Gekoppelde Paarden",
waarbij een plein met stalling voor 50
paarden behoorde, voorts ,,de Laatste
Stuiver", „het Truweeltje", enz.
(Wordt ueruolQfl).
