ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE.
Vrijdag 21 November 1913.
i
TWEEDE BLAD.
NIEUWSTIJDINGEN.
(Z ierlkzeesche
C o u r a n t
ABONNEMENT.
De abonnementsprijs van dit bladdat iederen
MAANDAG, WOENSDAG en VRIJDAG verschijnt, is
voor Zierikzee f 1,30, voor alle andere plaatsen in
Nederland f 1,60 per 3 maanden.
Afzonderlijke nummers 6 cent.
Voor het buitenland, verzendiafe dén» per week,
f 10 per jaar bjj vooruitbetaling.
70ste JAARGANG, No. 9469.
Directeur: A. J. DE LOOZE Jr.
Uitgever-Hoofdredacteur A. FRANKEL.
Redacteur: J. WAALE.
ADVERTENTIE N.
Van 13 regels 30 ets meerdere regels 10 ets.
By abonnement op voordeelige voorwaarden. Het
tarief hiervoor is aan het bureau verkrygbaar.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
De inzending moet geschieden des Maandags-,
Woensdags- en Vrydagsmiddags uiterlijk 2
FRANKRIJK.
De bekende profetes, Mad. de Thèbes,
is weer aau 't voorspellen geweest. Zij
noemt 'tjaar 1914 't bliksemend jaar;
maar ondanks alles, zal het gelukkig
zijn. Zij voorziet groote ontdekkingen en
het evenwicht in de jaargetijden zal rich
herstellen't zal een jaar van zonneschijn
worden, van warmte, van rijke oogsten,
van vruchten, van wijn. In 't Oosten des
lands ziet zij treurspelen, in 't Noorden
onlusten en bloed. Zij voorziet ook voor
Frankrijk een staatsproces, dat de harts
tochten zal opwekken en waarbij de
gerechtigheid niet altijd aau den kant
der rechtvaardigheid zal staan. Van een
groot kunstenaar voorspelt zij 't dramatisch
einde. In de zeden zal weinig verandering
komen, maar de vrouw zal veel van het
jongensachtige van heden afleggen.
Buiten Parijs zal do schouwburg herboren
worden, want te Parijs is zij slechts een
winstgevende industrie. De profetes voor
spelt een nieuwen paus en verzoening
tusschen het Vaticaan en het Quirinaal.
Het lot van Duitschland verontrust haar
en in Weenen ziet zij oproer, vuur en
bloed. België heeft den langsten tijd
bestaan. Door Rusland zal vrede op het
Balkan-schiereiland beerschen. Grieken
land gaat een heerlijke toekomst tegemoet,
en het zal later het „groote" Griekenland
heeten.
Een merkwaardig geval van voor
gevoel vertelt een oflicier uit Lyon, die
bevriend was met het echtpaar Amic,
dat bij de spoorwegramp van Meluu om
het leven gekomen is.
Voordat kapitein Amic en zijn vrouw
naar den trein gingen, die hen naar hun
dood zou voeren, gebruikten zij het
ontbijt bij genoemden officiertijdens den
maaltijd vertelde mevrouw Amic, dat zij
in den afgeloopon nacht gedroomd had,
dat zij en haar man bij een spoorweg
ongeluk tegenwoordig waren en zij
„voelde", dat zij beiden werden gedood.
Hun gastheer en zij, die met hen aan
tafel zaten, hechtten hier geen beteekenis
aan. Men kan hun ontroering begrijpen,
toen zij den volgenden morgen vernamen,
dat de droom verwezenlijkt was.
Dinsdag is bij den uitgang van de
tunnel by Versailles een ongeluk ge
beurd, toen de machinist van den trein
naar Bordeaux zyn hoold buiten het
machinehuisje stak om naar de seinen
te kijken. Hg boog zich iets wat te
ver naar buiten en zag den trein, die
uit de tegengestelde richting kwam,
niet naderen, met het droevige gevolg,
dat zyn hoofd door dien trein afgeslagen
werd. De romp van den ongelukkigen
machinist viel tusschen de beide treinen
en werd vermorseld.
Eenigen tyd geleden werd een
72-jarige man te l'lsle Jourdain door
twee fietsrijders omvergereden, op on
geveer 200 Meter van zyn woning. De
man had zich deerlijk bezeerd en kon
niet opstaan. De twee jongelui, die het
ongeluk veroorzaakt hadden, boden aan
hem naar huis te brengen. De grysaard
nam hun voorstel aan. Nauwelijks
evenwel hadden zy hem goed en wel
op bed gelegd, of zy namen een minder
hulpvaardige houding aan. Terwyl de
een den mond van den ongelukkige
dichthield, sneed de andere hem den
polsader door, zoodat hy in korten tyd
doodgebloed was. Daarna stalen de
bandieten alles wat waarde had, en
maakten zich vervolgens ijlings uit de
voeten. Het is thans, eenige dagen
later, aan de politie mogen gelukken
de beide moordenaars gevangen te
nemen. Het zijn. twee jonge mannen
van 20 en 21 jaar. Zy hebben reeds een
bekentenis afgelegd.
ENGELAND.
Men herinnert zich wellicht, dat eenige
maanden geleden in Engeland een zekere
Hentsc.hel, een Duitsch onderwijzer, ver
oordeeld is, wegens spionnage, tot vier
jaar tuchthuis. De beklaagde heeft
gepoogd vernietiging van zjjn vonnis
te verkrijgen, en nu is plotseling de
zaak op een zeer opzienbarende wyze
geëindigd: Het Openb. Min. heeft de
vervolging gestaakt, omdat aan den
dag is gekomen, dat Hentschel de
Britsehe regeeiing tegen betaling diensten
heeft bewezen, onder belofte van straffe
loosheid. De regeering, zegt het O. M.,
heeft straffeloosheid beloofd en moet nu
die belofte nakomen. Hentschel is ter
stond vrijgelaten.
BELGIË.
In den nacht van Zaterdag op Zon
dag werden, ten nadeele van den heer
Matthijsen, te Merxein (bij Antwerpen)
twee Belgische paarden gestolen. Ook
was een melk wagentje ontvreemd.
Men vermoedde, dat de dief zou trachten
de waardevolle paarden op de St!-Maartens-
markt te Gorinchem van de haud te doen.
Twee zoons van den heer Matthijsen
trokken naar Gorinchem, en inderdaad
zagen zij daar op de markt de beide
vermiste paarden staan.
*De eigenaar was juist met iemand
in onderhandeling, om ze voor een paar
duizend gulden te verkoopen.
Onmiddellijk werd de politie gewaar
schuwd, die den^verkooper aanhield en
de beide paarden in beslag nam.
De aangehoudene bleek te zijn C. M.
te Deurne (bij Antwerpen).
Hij beweerde, de paarden te moeten
verkoopen in opdracht van zekeren
v. d. B., wiens knecht hij was. Deze
v. d. B. schijnt echter met de Noorder
zon tezijn vertrokken, van hem was
tenminste geen spoor te ontdekken.
Nederlandsche Fruittelers in Engeland.
Londen, 29 October.
„Dat doen we nog eens weer!" Hoeveel
maal ik dat wel gehoord heb in de ge
sprekken, die ik had met de deelnemers
aan den tocht door Kent en Londen,
heb ik niet kunnen optellen. Zeker is
het, dat ik zelden een vroolijker en meer
welvoldaan gezelschap bijeen gezien heb,
dan dat van de 34 heeren en dames,
die zich gisteravond in Salisbury-Hotel
na drie hoogst vermoeiende maar leer
zame dagen om den feestdisch schaarden.
„Vermoeidheid. nu ja, als we eenmaal
in Holland terug zijn kunnen we uitrusten.
Laten we nu genieten van het goede en
nuttige, dat ons geboden wordtWaarlijk,
de heeren C. van Lennep uit Den Haag
en F. Kakebeeke uit'Goes, resp. eerste
en tweede secretaris der groep „Fruitteelt"
van den Nederlandschen Tuinbouwraad,
die den tocht van de Nederlandsche
fruittelers naar Kent en Londen zoo
uitstekend Voorbereidden en ten uitvoer
brachten, hebben eer en voldoening van
hun werk.
Wat is er in weinig dagen veel gezien
en veel geleerd door de heeren en dames
vau het gezelschapDoor de dames ook,
want men moet niet denken, dat de
dames alleen voor haar genoegen mede-
gegaan warendrie van de zes, mevrouw
A. de BroekertDickmanu uit Andels,
juffrouw J. A. Hauken uit Wilhelmina-
dorp en juffrouw P. H. Kakebeeke uit
Kloetinge, waren prijswinsters met haar
vruchteninzendingen op de tentoonstelling
„De vrouw", en allen waren evenzeer
geïnteresseerd bij de zaak als de manne
lijke deelnemers, die uit alle oorden van
het land waren samengekomen, hoewel
aan Zeeland de pluim moet worden ge
geven voor de meeste deelnemers. Ook
de Nederlandsche regeering was vertegen
woordig in de heeren dr. H. M. Quanjer,
plaatsvervangend hoofd van den Phyto-
pathologi8chen dienst te Wageningen en
J. Heemstra, rijkstuinbouwleeraar voor
Groningen en Drente en verder maakten
we onder meer kennis met de 4ieereu
W. J. van den Bosch, directeur van de
Zeeuwsche Fruitteelt-MaatschappijJ. J.
van Willigen, hoofdopzichter van dezelfde
maatschappij; I. A. Tellier, chef van
„Zeeland's Proeftuin enL. Lijsten, directeur
van de Nederlandsche Pomologische
Vereeniging.
Ook een tweetal Belgen, de heeren
Lefèbre en Hernioulle, resp. technisch
agent van het Departement van Tuinbouw
te Brussel en rijkstuinbouwleeraar, beiden
vertegenwoordigers der Belgische re
geering, hadden verzocht zich bij het
gezelschap te mogen aansluiten, maar
overigens waren het allen Nederlandsche
fruittelers, uit zoover van elkaar liggende
plaatsen als Dreischor, ïngen, Hoorn,
Enschedé, Utrecht, Lent, Dirksland,
Warusveld, Biezeliuge, Kapelle, de
Haarlemmermeer, Kloetinge, en Rilland
Bath.
Het hoofddoel van den tocht was de
vruchtententoonstelling te Maidstone in
Kent, maar daarby hebben de ijverige
voorbereiders zich niet bepaald. Zondag
met de dagboot van de „Zeeland" naar
Queenborough overgestoken, vertrok het
gezelschap nog denzelfden avond per
trein naar Chatham en vandaar per
motor-coach naar Maidstone, vanwaar
den volgenden dag wederom per motor
de reis werd ondernomen naar Lodding-
ton, waar de zeer belangryke fruittuinen
van den heer Fred. Sraitb, onder leiding
van den eigenaar, werden bezichtigd.
Jammer en dit is geheel de fout
van de motor-maatschappij, die veel
later dan was afgesproken haar voertuig
had gezonden was de tyd beperkt,
maar toch had men gelegenheid flink
rond te zien en de groote verschillen
op te merkefl tusschen de Eogelsche'en
Nederlandsche wyze van aanplant en
bewerking. Gaat alles in Engeland op
veel grooter schaal? in Nederland is de
cultuur veel intensiever en meer op
veredeling van de vrucht gericht dan
op een o verrijken oogst. Wel een voor
deel van de Engelsche methode van
veel wegsnoeien is, dat de vruchten
veel zon krijgen en daardoor mooier ge
kleurd zyn dan de Hollandsche, maar de
boomen staan zeer dicht op elkaar, wat
aan de qualiteit van het fruit niet ten
goede komt.
Daarna werd te Chart Sutton de heer
A. Miskin in zyn prachtig zestiende-
oeuwsch buitenhuis bezocht, en ook
daar viel in de fruittuinen veel op te
merken en te bewonderen.
Maar voor denzelfden dag stond ook
ook de landbouwschool te Wye op het
programma, eiï daarom kon ook aan
Sutton niet te veel tyd worden gegund,
zoodat aan de gulle gastvrijheid van
den heer Miskin niet de eer kon worden
gegeven, die zy verdiende.
Te Wye had de directie van het
„College" een keurig noenmaal voor het
gezelschap aangericht, wat op hoogen
prys gesteld werd en waarvoor de heer
Van Lennep in zijn antwoord op het
hartelijke welkomstwoord van den
directeur in keurig Engelsch dank
bracht. De landbouwschool te Wye kan
eenig8zins vergeleken worden by de
Koloniale Landbouwschool te Deventer,
maar het onderwys in de bestryding
van plantenziekten is er meer uit
gebreid, hoewel wetenschappelijk niet
zoo hoog staand als het onderricht te
Wageningen.
In den morgen van Dinsdag werden
te Allington nog de boomgaarden en
kweekeryen van de heeren T. Edmonds
en Zonen en Bunyard bezocht, maar
overigens werd de meeste tyd door
gebracht op de belangwekkende vruchten-
tentoonstelling in de Korenbeurs te
Maidstone, waar het beste fruit, dat
Engeland oplevert, kon worden be
zichtigd. Zeer trok de aandacht de
uitstekende wyze, waarop het Engelsche
fruit naar Amerikaansch model
voor den handel verpakt wordt en dit
vooral is een zaak, waar Nederland nog
veel van zijn buren van overzee kan
leeren. Niet alleen dat het fruit op de
meest voordeelige en oogelyke wyze
verpakt wordt, maar er is volkomen
eenheid in de kisten (waarby die, welke
maar eenigszins in afmetingen verschillen
onverbiddellyk werden gedisqualificeerd)
en alle zyn van het merk „Kentish
fruit" voorzien. Door nu te zorgen, dat
het fruit uit Kent van goede hoedanig
heid is en doordat teleurstelling in
hoeveelheid door de gelijkwaardige
verpakking onmogelijk is geworden,
heeft dat fruit zich in eenige jaren een
goede plaats op de Londensche markt
veroverd. Aan Nederland zij het nu de
gegeven les ter harte te nemen en de
handen ineen te slaan om aan „Dutch
Fruit" eenzelfden uitstekenden naam
(en even hooge pryzen 1) te Covent
Garden te verdienen.
De heeren Van Lennep en Kakebeeke
namen, op uitnoodiging van het bestuur
der tentoonstelling, deel aan een lunch,
waarby zy beiden door den voorzitter
in het bizonder werden welkom geheeten.
De heer Van Lennep dankte voor de
eer, hun beiden aangedaan, en had
gelegenheid zyn bewondering uit te
spreken over de zeer belangrijke tentoon
stelling, die den practischen zin en de
eendrachtige samenwerking der Engel-
schen in zoo hooge mate doet uitkomen
een rede, die met oorverdoovend hand
geklap werd begroet.
Gisteren, Dinsdagavond, kwam het
gezelschap vermoeid, raaarhoogstvoldaan,
in Londen aan, waar in een der zalen
van het Salisbury Hotel aan een feest
maaltijd werd deelgenomen, waarbij mede
aanzaten de heeren F. S. Graff en W.
H. Press, resp. onder-secretaris en „orga
nizer" van de Agricultural Organization
Society, een Engelsche vereeniging, die
zich ten doel stelt, internationale
gezelschapsreizen naar belangrijke land
en tuinbouwdistricten en -tentoon
stellingen te organiseeren. Deze ver
eeniging had de heeren Van Lennep en
Kakebeeke in hun voorbereidingswerk
bygestaan en ook nu voor heden
Donderdag een interessant programma
opgesteld voor een bezoek aan de
beroemde Londensche vruchten- en
boomenmarkt te Covent Garden.
Aan tafel heerschte een uiterst opge
wekte toon. Nadat de heer Van Lennep
de officieele toasten had uitgebracht op
ons Vorstenhuis, dat van Engeland en
en dat van België, die alle met groote
instemming gedronken werden, richtte
hy zich in het bizonder tot de heeren
Graff en Press, om hun en hun vereeniging
dank te brengen v%or het uitstekende
werk, dat zy doen om de volken nader
tot elkaar te brengen en elkaar te leeren
waardeeren. Hy sprak den wensch uit,
dat in ieder land een dergelijke ver
eeniging zou worden opgericht, omdat
langs dien weg eer nog dan door diplomatie
het ideaal van volkenverbroedering zal
kunnen worden bereikt.
De heer Graff antwoordde in een
welsprekende en voor ons land zeer
vloeiende rede, waarin hy er den nadruk
op legde, dat Nederland aan Engeland
den weg had gewezen in de kunst van
koloniseeren en in deri handel met
Oostersche volkeren, terwyl ook wat
den landbouw betreft de Nederlanders
een moelyker vraagstuk met groot succes
hebben opgelost dan eenig ander land
ooit heeft moeten onder de oogen zien.
Voor zy land konden bewerken, moesten
zy het eerst aan de zee ontrooven en
thans nog moeten zy steeds alle krachten
inspannen, dat de zee het niet herovert.
Hierna kwam wel de meest enthusiast
gedronken toast van den avond, nl. die
op de heeren Van Lennep en Kakebeeke,
ingesteld door den heer Oortman Gerlings
uit Hoorn, waarna de heer Van Lennep,
de geheele voorbereiding van den tocht
besprekend, zich gedrongen gevoelde
de grootste eer te geven aan den heer
Kakebeeke, op wiens rekening volgens
hem de geheele organisatie is neerge
komen. Een geestdriftig „Lang zal hy
leven", daarop aangeheven, toonde den
kalmen Engelsman, dat de even phleg-
matiek geachte Hollander als er aanleiding
toe is, wel tot zuidelijke geestdrift zyn
te brengen.
De heer Lefèbre antwoordde nog voor
België en daarna dronk de heer S. W.
de Clercq uit Haarlemmermeer op de
dames, welke laatste dronk alleraardigst
door mevrouw A. de BroekertDickmann
uit Andelst werd beantwoord.
Heden was het vroeg dag voor het
gezelschap want om Cavant Garden in
volle fleur te zien, moet men er weinig
later dan zes uur present zyn. De hoffelijke
heer Press was de gids, die de dames
en heeren om zes uur naar de vruchten-
en bloemenmarkt leidde en hen ook
voorstelde aan eenige der grootste
vruchtenhandelaars van Engeland. Op
merkelijk was het, hoe uitstekend en
practisch en in hoe uitmuntende ver
pakking hier de enorme hoeveelheden
fruit aan den man worden gebracht. Om
een denkbeeld te geven van de hoeveel
heden waarover het hier loopt, zy alleen
vermeld, dat een enkele vruchten-
handelaar, de heer T. J. Poupart, in zyn
opslagplaatsen alleen voor drie ton aan
verpakkingsmateriaal had.en alles is er
verder naar rato. Ook werd opgemerkt,
dat er thans nu het Nederlandsche
druivenseizoen reeds lang verstreken is
nog uitstekende Belgische druiven
verhandeld werdeD, wat wyst op een
langeren oogsttyd en op betere methoden
voor het bewaren der vruchten dan in
Nederland worden gevolgd.
Ten slotte mag niet onvermeld blijven,
dat de Engelsche chrysanthemums, die
thans op de markt zyn, van een beslist
minder goede hoedanigheid zyn dan die,
welke thans in Nederland worden
gekweekt, en nochtans zoo hooge pryzen
maken, dat de Hollandsche er gemakkelijk
tegen zouden kunnen concurreeren, een
wenk, die wel door energieke Aals-
raeersche bloeraenkweekers zal worden
begrepen.
Verder werd heden een belangrijke
verkooping van buitenlandsch fruit
bezocht en de middag besteed tot een
aangenaraen rondgang in coaches door
Londen, waarby zooveel bezienswaardig
heden werden bezocht, dat de deel
nemers, aan wie Londen vreemd was,
wel dankbaar zullen zyn, dat de heer
Press aan elk een uitgebreid programma
had ter hand gesteld, dat hy later by
het vertellen hunner wedervaren nog
ruimschoots zullen moeten raadplegen.
Hedenavond, na nog een gemeen-
schappelyken maaltijd in het Salisbury-
Hotel, vertrekt het gezelschap weer met
de nachtboot naar Nederland, tevreden
en welvoldaan over het genotene en
met de uitgesproken verzekering „Dat
doen we nog eens weer
(Nieuws van den Dag).
Wat met den winkelier uit Nleuwe-
Tonge gebeurde.
De rechtbank te Rotterdam behandelde
de bekende afpersingsgeschiedenis, die
zich op 18 Augustus j.l. met den
winkelier A. van Heesteren, uit Nieuwe-
Tonge te Rotterdam zon hebben afge
beld. Deze man zou na een urinoir
aan de Vischmarkt bezocht te hebben,
door een man zijn aangesproken, die
zich' voordeed als politie-beambte en
hield of hij verbaal zou maken van een
overtreding, die Van Heesteren zou
begaan hebben.
De winkelier die op Flakkee als flink
zakenman bekend staat, doch die nimmer
nieuwsbladen leest, liet zich beangst
maken door het optreden van den
pseudo politiemanvooral toen deze
zeide: „dat hij maar even had te
fluiten om hem in de boeien te doen
slaan en opsluiten".
Van Heesteren dacht aan zijn zieke
moeder, die het zeker zou besterven als
zij te weten kwam, dat haar zoon zioh
in arrest bevond. Hij wilde een rijks
daalder betalen en toen hij zijn porte-
monnaie voor den dag haalde, werd
hem deze door den „politieman"
ontrukt. Maar toen deze zag, dat de
buitenman zich gemakkelijk liet „nemen"
besloot hy hem verder te plukken. Hij
eischte meer geld, steeds onder bedreiging
met de gevangenis. Van Heesteren ging
toen bij zijn handelsvrienden in Hang
en andere straten geld leenen tot een
gezamenlijk bedrag van f 635. Daarop
kon de beetgenomen winkelier naar
Flakkee terugkeeren, doch men zou hem
geen rust laten. Op 6 September j.l. in
zijn winkel vertoevend, kwam daar een
als heer gekleed persoon binnen, die een
dubbeltje sigaren vroeg en hem tegelijk
een briefje in de handen moffelde.
Daarin werd hem den winkelier
verzocht om achter de kerk te komen,
omdat daar iemand was om hem te
spreken over de hem bekende zaak.
Kwam hij niet, dan zouden er strooi
biljetten over geheel Flakkee verspreid
worden, waarin zou bekend gemaakt
worden, wat hij te Rotterdam had uit
gevoerd.
Gelukkig kwam de familie Van
Heesteren toen op het idee den gemeente
veldwachter J. Hage te waarschuwen,
die spoedig in den winkel kwam. Maar
toen was de brenger van het briefje
reeds vertrokken. De veldwachter voelde
direct dat hier afpersing in het spel was
en begaf zich naar het tramstation ora
de kerels aan te houden. Toen ze daar
niet waren, ging de veldwachter naar
Oude-Tonge, waar kermis was, doch
daar werden de „heeren" evenmin
gevonden. Later bleek, dat ze over een
binnenpad naar Middelharnis gegaan
waren, om vervolgens via Hellevoetsluis
naar Rotterdam terug te keeren.
Twee dagen later kreeg .Van Heesteren
een allergemeensten brief, die ook aan
veldwachter Hage ter lezing werd ge
geven en walarin stond, dat hy naar
