ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
Woensdag 30 October 1912.
Tweede Blad.
NIEUWSTIJDINGEN.
Z icrikzcesche
Courant).
ABONNEMENT.
De abonnementsprijs van dit blad, dat iedëren
MAANDAG, WOENSDAG en VRIJDAG verschijnt, is
voor Zierikzee f 1,30, voor alle andere plaatsen in
Nederland f 1,60 per 3 maanden.
Voor het buitenland, verzending ééns per week,
f 10 per jaar bij vooruitbetaling.
69ste JAARGANG.
No. 9306.
DirecteurA. J. DE LOOZE Jr.
Uitgever-Hoofdredacteur: A. FRANKEL.
Redacteur: J. WAALE.
ADVERTENTIE IV.
Van 13 regels 30 ets., meerdere regels 10 ets.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
De inzending moet geschieden des Maandags-,
Woensdags- en Vrijdagsmiddags uiterlijk 2 ure.
BEL(«IË.
Brussel, 27 Oct. Het gerucht loopt
dat een officier van de Belgische genie
op het oogenblik te Adrianopel vertoeft,
waar de Turksche regeering hem belast
zou hebben met het in staat van ver
dediging brengen der stad. De officier
zou deze opdracht buiten weten van
de Belgische regeering aanvaard hebben.
Het Journal de Bruxelles zegt, dat
de regeering, indien dit bericht be
vestigd wordt, niet zal nalaten alle
noodige maatiegelen te nemen tegen
deze fout, die de neutraliteit en de
goede trouw van België in verdenking
brengt.
De Etoüe Beige zegtWij ver
nemen, dat Prinses Louise van België,
op raad van haar advocaat, besloten
heeft tot een transactie en haar proces
met den Belgischen staat zal eindigen.
Luik, 27 Oct. Een brand heeft de
patronenfabriek van de firma Francotte
May Co. in de asch gelegd. Drie
miltioen patronen zijn ontploft. Geen
enkel persoonlijk ongeluk is voorge
komen, maar de materieele schade is
aanzienlijk.
NEDERLAND.
Utrecht, 28 Oct. In het hertenkamp
van het Park van Kol alhier is een
droevige tragedie afgespeeld.
Het mannetjes-hert, in woede ont
stoken, wijl het vrouwtjes-hert door
eenige kinderen gevoederd was geworden,
heeft met zijn vorstelijk gewei zijn
wettelijke eega dusdanig toegetakeld,
dat de arme mishandelde den volgenden
morgen, is afgemaakt moeten worden.
Dordrecht, 28 Oct. Het opgegraven
lijk van A. Kooiman Junior, te Heer-
jansdara, die tijdens een jachtpartij het
vorig jaar overleed, is door de genees
kundigen te Dordrecht onderzocht.
Eerst zijn Röntgenstralen gebruikt,
omdat hagelkorrels op het beeld, dat
zich dan vormt, een zware schaduw
geven en vervolgens is anatomisch
onderzocht.
Het onderzoek heeft de aanwezigheid
van hagelkorrels niet aangetoond, terwijl
speciaal aan den schedel geen teekenen
zijn gevonden, die wijzen op doods
oorzaak door een schot.
Het stoffelijk overschot is Zaterdag
middag uit 't ziekenhuis alhier, onder
toezicht van rijkspolitie naar de ge
meente Heerjansdam vervoerd, waar het,
op verzoek van den vader, weder op
dezelfde plek zal worden ter aarde be
steld, waar het Donderdagmorgen is
opgegraven, namelijk naast dat van de
moeder.
Invaliditelts-
- en ouderdoinsverisekering. -
Het hoofdbestuur van den Bond voor
Staatspensionneering heeft aan de Tweede
Kamer een adres gezonden, waarin het
uit vrees dat uit het wetsontwerp op de
Invaliditeits- en Ouderdomsverzekering
een partij wet zal geboren worden, ver
zoekt, het niet aan te nemen. Ter
motiveering van dit verzoek voert het
aan
a. dat de samenkoppeling van ouder
domsverzekering aan invaliditeitsver
zekering oorzaak zal zijn van een te
hoogen leeftijd voor het oudendags-
pensioeri en van te lage invaliditeits
pensioenen
b dat nog tal van jaren na eventueele
invoering van de wet zoowel de oudendags-
pensioenen als de invaliditeitspensioenen
zich zullen bewegen om een bedrag van
f 2 per week, terwijl f 3 per week
volgens den heer V. H. Rutgers (zie
diens rapport omtrent de werking van
de Engelscke pensioenwet), reeds ontoe
reikend is voor een oud menscben
ongeveer f 2 per week invaliditeits
pensioen een bespotting is van hetgeen
een invalide werkman strikt noodig
heeft voor het onderhoud van zich en
zijn gezin;
c. dat de weezenrente even groot zal
wezen voor 1 of voor 6 kinderen beneden
de 13 jaar, terwijl de Duitsche wet tot
aan het 16de jaar de weezenrente uit
keert, stijgend met het aantal'te verzorgen
weezen
d. dat in het Nederlandse!^ ontwerp
een weduwenrente wordt gemist, terwijl
het juist de weduwe van een verzekerde
is, die een kleiner of gropter aantal jaren
de halve premie op haar huishouden
heeft moeten besparen, wat door ver
hooging van de prijzen van vele behoeften,
als gevolg van de in te voeren Tarief-
wet, nog moeilijker viel dan anders;
e. dat het dwingend afnemen van een
halve premie van 10, 12 of 15 cents per
week, van loonen, die op zich zelf reeds
het leven houden binnen de grenzen
van armoede, naar de meening van
adressant vloekt tegen alle begrip van
christelijkheid en humaniteit;
dat jaarlijks f 1.200.000 aan
administratiekosten zullen verloren gaan,
terwijl een minder dwingend^, minder
bureaucratische regeling van de invalidi
teitsverzekering als onderdeel van ziekte
verzekering, mogelijk is, indien eenige
staatssteun verleend zou worden aan wat
reeds opbloeide en nog zal opbloeien uit
het volk zelf;
g. dat het aanhangige wetsontwerp in
hoofdzaak slechts het mannelijk deel
van één, zij 't ook talrijke volksklasse,
helpt, namelijk de klasse der loon-
trekkenden, terwijl in zake het oudendags-
pensioen in den overgangstijd veleanderen,
die het evenzeer noodig hebben, zullen
hebben mede te betalen voor de in liet
genot van een rente gestelden, terwijl
zij zelf daardoor zwaarder te lijden zullen
hebben (gewezen patroontjes, gewezen
zelfstandige werkersen de meeste vrouwen);
h. dat in Duitschland per 1000 zielen
der bevolking slechts 9 menschen van
60 jaar en ouder een pensioentje genieten
krachtens de verplichte verzekering,
terwijl dit getal In Denemarken en in
Engeland 20 bedraagt, uit welk feit wel
duidelijk het onvoldoende en onbillijke
van verplichte verzekering blijkt;
i. dat blijkens een onderzoek, in eenige
gemeenten van ons land op minutieuse
wijze ingesteld, art. 357 van het ontwerp
oudendagspensioen zal toekennen slechts
1 van de 3 menschen van 70 jaar, die
zulks noodig hebben, terwijl de één, die
het ontvangt, soms de minst behoeftige
is van de drie.
Annexatie van Koudekerken
De laatste jaren wordt in het gedeelte
der gemeente Koudekerke, dat op slechts
enkele minuten van Middelburg is
gelegen, voortdurend bijgebouwd. Vooral
aan het begin van den nieuwen Vlis-
singschen weg wonen tal van personen
die in Middelburg hun betrekking hebben.
Dat er gedacht wordt aan annexatie
van een deel der gemeente Koudekerke
bij Middelburg, kan blijken uit het
antwoord, door Burg. en Weth. dier
gemeente gegeven, naar aanleiding van
een opmerking der Commissie van
Fabrikage, betreffende uitvoering vau
rioleeringwerken.
Burgera. en Weth. zeggen n.l. dat zij
uitvoering van het groot rioolplan op
het oogenblik geenszins noodig achten.
Alleen bij een eventueele annexatie van
Koudekerke zou de uitvoering van dit
plan moeten worden ter hand genomen,
doch dan zou ook in het geannexeerde
gedeelte van Koudekerke rioleering
moeten worden aangebracht.
Welke gewassen moeten met Kali
bemest worden en waarom
In de laatste halve eeuw is op over
tuigende wijze gebleken, dat de asch-
bestanddeelen der planten een zeer
voorname rol spelen bij de vorming der
organische stoffen als eiwit, vet, suiker,
zetmeel enz. Wel kent men het gansche
proces nog niet juist maar men is toch
al vele schreden voorwaarts gekomen in
de kwestie. Men weet o.a. zoo goed als
zeker, dat de phosphorzure zouten een
voorname rol spelen by de vorming van
de koolhydraten, voornamelijk by die
van het zetmeel. Men treft namelijk
deze laatste zouten altijd in de grootste
hoeveelheden aan, in die plantendeelen
waarin het zetmeel in groote hoeveel
heden is opgehoopt. Geheel in overeen
komst met deze leer zyn de uitkomsten,
die de Duitsche Landbouwrnaatschappy
met hare proeven op dat gebied heeft
verkregen. In opdracht van die Maat
schappij, hebben verschillende deskun
digen proeven genomen, om den invloed
van een rijke kalibemesting op ver
schillende landbouwgewassen, als aard
appels, tabak, boekweit, mosterdzaad,
haver enz. na te gaan. Daarbij is gebleken,
dat de kali niet medewerkt tot een even
matige vergrooting of vermeerdering van
alle deelen der planten, evenmin tot
een evenredige vermeerdering van alle
organische bestanddeelen, maar dat voor
namelijk die plantendeelen waarin suiker,
vet en zetmeel als reservevoedsel wordt
neergelegd, door een sterke kalibemesting
zeer worden vermeerderd en vergroot.
Aldus worden door een rijke kalibe
mesting, de knollen, de wortels, de
zaden talrijker en grooter en blyven b.v.
de bladeren, in vergelijking met, genoemde
deelen, meer in ontwikkeling achter.
Evenzoo worden naar evenredigheid meer
zetmeel, suiker en vetdeelen in genoemde
organen afgescheiden.
Ik meen, dat de resultaten van ver
schillende in ons land met kalibemesting
genomen proeven, ook in deze richting
wijzen. Een duidelijke vingerwijzing zijn
deze resultaten voor den landbouwer,
die zooveel mogelijk uit den grond wil
halen en den oogst zoo groot mogelijk
wil maken.
Alle wortelgewassen, zooals aardappels,
knollen, wortels enz., waarbij het te doen
is om het gehalte aan zetmeel, suiker
en vet, moeten rijkelyk met kali bemest
worden.
Evenmin mogen% die zaadgewassen
waarin zetmeel of vetten een hoofdver-
♦'ischte is, een kalibemesting ontberen.
Het is dus duidelijk, dat <fe granen,
zooals tarwe, gerst, rogge een rijke
bemesting met kali moeten hebben.
Een Eugelsche kiesrcclitvrouw
veroordeeld.
Men herinnert zich, dat in Juli een
politieagent op één nacht twee vrouwen
vond op het buiten van minister Har-
court bij Oxford en hij er één in
hechtenis nam. De andere ontsnapte en
is tot nog toe onbekend gebleven. Uit
een mand, die later werd gevonden en
aan de twee vrouwen behoorde, bleek
haar voornemen om het huis van den
minister binnen te dringen en er brand
te slichten. Ze bevatte inbrekerswerk
tuigen en verder een kan petroleum,
een kan brandspiritus, een flesch terpen
tijn, vuurmakers enz. Verder vond men
er de volgende getypte verklaring in,
blijkbaar bestemd om na gedanen arbeid
achtergelaten te worden„Het is met
een diep gevoel van mijn verantwoorde
lijkheid en in de overtuiging, dat mijn
daad gerechtvaardigd is, dat ik een
ernstigen stap heb genomen in de zaak
van de vrijmaking van de vrouw. Als
leden van het kabinet ons zeggen, dat
geweld het eenige argument is dat zij
verstaan, wordt het onze plicht hun
dat argument te verschaffen. Ik heb dus
mijn plicht gedaan." Get eekend: „Een
Suffragette".
Zaterdag heeft nu mej. Helen Craggs,
de 23-jarige dochter van Sir John
Craggs zij was de in hechtenis ge
nomen vrouw te Oxford terecht
gestaan. De jury verklaarde haar
schuldig aan voorgenomen inbraak en
misdaad en het onwettige bezit van
loopers, valsche sleutels en andere
inbrekers werk tuigen.
Na de uitspraak van de jury sprak
juffr. Craggs aldus den rechter toe: „Ik
ben van oordeel, dat strydbare kies
rechtvrouwen in dezelfde positie ver-
keeren als soldaten. Deze worden niet
als misdadigers beschouwd, als zij in
een rechtvaardige zaak vechtenzoomin
ben ik, een strijdbare kiesrechtvrouw,
een misdadigster, nu ik strijd in een
zaak, die zoo goed is als welke andere
zaak ook, waarin mannen hebben ge
streden. Ik zeg, rnylord, dat ik zedelijk
zonder schuld ben".
De rechter zei, dat hoe eer beklaagde
het denkbeeld prys gaf, dat zij door
geweld te plegen op eigendommen haar
doel kon bereiken, hoe eer zy zou
kunnen slagen. Hij veroordeelde haar
tot negen maanden tuchthuis met
dwangarbeid.
Verliezen en „te vinden"
Het volgende moet gebeurd zyn in
één onzer vrij aanzienlijke provincie
steden.
Op het politie-bureau is een jong,
knap adjunct-inspecteur van politie, die
nog losloopend jongraensch is. Van deze
omstandigheid trok een jonge dame
partij, om veel, ontzaglijk veel te ver
liezen, ten einde het ééne noodzakelijke
te vindeneen man.
Nog geen veertien dagen was de
nieuwe adjunct op zyn standplaats, of
daar krygt hy op een morgen bezoek
van een alleraardigste jonge dame.
Met een sierlyke buiging en een lichten
blos overhandigt ze den adjunct een
portemonnaie met eenig kleingeld er
in. Zoo juist gevonden mijnheer in de
straat.
Den volgenden dag stond het ding
onder de „verloren voorwerpen" en de
krant was nog geen kwartier verschenen
of de rechtmatige eigenares van de
portemonnaie meldde zich aan in den
vorm van een ongeveer 17-jarige bak-
visch, die een juiste beschrijving van
de portemonnaie gaf en den inhoud er
van secuur kende.
Twee dagen later wordt den adjunct
door een andere vindster een gouden
medaljonnetje gebracht met een kinder
portretje er in. Publicatie volgt onder
„verloren voorwerpen". En wie meldt
zich aan als de verliester?De jonge
dame, die de portemonnaie had ge
vonden. Als overtuigend bewijs, dat zij
de rechtmatige eigenares was, had zij
haar jongste zusje, wier portretje in het
medaljonnetje prijkte, meegebracht. Een
vriendelijk praatje met den adjunct
bleef niet uit.
En nu scheen de juffer in de dagen
die volgden aan een chronische verlies-
ziekte te lijden, want om de twee,
drie dagen werd er één of ander voor
werp als „verloren" gebracht, dat haar
bleek te behooren. Haast haar heele
hebben en houden was al op het
bureau geweest. Den adjunct ging nu
een licht op, want die zaak kwam hem
verdacht voor. En nu ging hij zijn
detective-talent in werking stellen met
het verrassend resultaat, dat hij weldra
de volslagen zekerheid had, dat de
jonge dame-vindster en -verliester een
complotje had gesmeed met verschillende
harer kennissen en vertrouwelingen, en
dat het verliezen en vinden der ver
schillende voorwerpen slechts fictief
was, een fictie, door de jonge juffer
slimmelyk verzonnen ter wille van een
ontmoeting met den adjunct-inspecteur,
op wien ze een oogje, zelts twee oogjes
had, en bij wien ze zelfs haar hart had
verloren.
En.... het lijkt inderdaad een roman
de adjunct is voor zooveel tactiek niet
koud gebleven, maar heeft wederkeerig
zijn hart verloren aan de jonge dame.
En.... sindsdien verliest zij niets meer
en wordt er ook van haar niets meer
op het bureau gebracht ter vermelding
onder de rubriek „verloren voorwerpen".
Weddenscha p.
Men schrijft uit Vylen (L.) aan de Tijd:
Een even zeldzame als dwaze wedden
schap, die toch in alle puntjes nauw
keurig werd uitgevoerd, is alhier het
nieuwtje van den dag. Twee alhier
wonende landbouwers, de namen doen
aan het interessante niets af, kregen
j.l. Zondag achter een elfuur-bittertje
meeningsverschil over een voor beiden
onverschillige en tevens onbeduidende
quaestie. De woordenwisseling eindigde
met een weddenschap van 1000 Mark
tegen 100 Mark voor den rechthebber,
't Ging of een broeder van één der
wedders pachter of rentmeester op een
erf zou wezen, ja dan neen. Eenige
aanwezige jolige klanten porden het
vuur nog wat meer aan, zoodat ten
slotte met het volgend plan de campagne
werd uitgemaakt, 's Avonds precies 8
uur bijeenkomst der twee wedders bij
één der vier getuigen, reeds daartoe
uitgenoodigd, en deponeering der Marken,
resp. 1000 en 100 Mark; elk op boete
van 50 Mark. Ook aanwezigheid aller
vier getuigen werd vereischt, elk op
boete van 25 Mark. Of nu het eer
gevoel of de boete tot prompte ver
schijning drongen één is zeker, alle
zes waren present. Klokke acht uur
lagen elfhonderd Mark in papieren,
gouden en zilveren speciën op tafel,
uitgespreid bij één der getuigen. Het
geheel werd goed nageteld en opgeborgen
in een goed gesloten valies. Nog was
de zaak voor dien avond niet uitgemaakt.
Men was het niet eens omtrent de
moeite en 't loon voor de 4 getuigen.
Ten slotte werd 't volgende uitgemaakt:
„De 4 getuigen kregen de volle be
schikking over de 1100 Mark den heelen
Maandag 14 October 1912 tot 's nachts
12 uur. Naar hartelust konden ze fuiven
op welke plaats ook, de rest der som
kreeg de overwinnaar der weddenschap.
Voor een student om te watertanden.
Voorwaar ook een kluifje naar de
hand onzer vier jolige klanten. Met
ongeduld werd door getuigen't aanbreken
van den dag verwacht. De zon sliep
nog toen wedders en getuigen reeds in
hun beste plunje gestoken waren. De
twee eersten trokken per fiets naar
Aken, vandaar naar Blankenheira (Eifel),
alwaar de zaak in loco moest worden
onderzocht. De 4 getuigen 's morgens
om 8 uur op den Berg present na een
paar cognacjes als eerste hartversterking
voor den voorgenomen langen tocht
genomen te hebben, vertrokken blij-
gemoed naar Gulpen met de som der
weddenschap, alwaar ze heel deftig by
den automobielhouder L. Lumey een
auto aanklampten. Genoemden heer L.,
die onze 4 .dorpsbewoners goed kende,
kon men van den ernst der zaak niet
overtuigen, totdat een handvol gouden
schijven hare werking deden. Na den
inwendigen mensch flink versterkt te
hebben en nog eenige afzakkertjes van
prima qualiteit op de lever geschud te
hebben, vertrok ons viertal al tuffend
over Maastricht naar Luik. Hoeden op
in een automobiel in zoo'n'groote stad,
dat past toch zeker niet in zoo'n jolig
gezelschap. Enfin, de wind zorgde
ervoor, dat de hoeden van af de brug
in de Maas vlogen, en de hoofden
werden voorzien van petten met lange
kleppen k la auto
Nu mocht zich ons gezelschap in de
beste hotels vertoonen. Wijnkaarten met
de beste merken, menu's met allerlei
vreemde namen, deftig toegereikt en
met 't beste gevolg. De inwendige
mensch moest toch met 't beste, wat
er te krygen was, versterkt worden,
't ging toch van andermans leer.
Een Araerikaansch miliionnair kon
't niet beter hebben. Van Luik ging
't weer tuffend naar Ensival en Verviers
alwaar keel en maag hare rechten weer
deden gelden en met 't beste gevolg.
Na nog eenige minder belangrijke
plaatsen ter versterking en opbeuring,
aangedaan te hebben, arriveerde het
viertal, onder geweldig „tuf „tuf", om
halftien des avonds in Vijlen, met
hoerageroep en handgedruk ontvangen
door vertegenwoordigers van 't heele
dorp; zeker wel een vijftigtal. Het
fuiven en corps nam nu een aanvang,
zonder dat men zich iets bekommerde,
wie. de verliezende partij was. Klokke
12 uur werden de koorden der beurzen
dichtgehaald en de overgebleven som
goed opgeborgendit was strenge
conditie.
Inmiddels waren beide wedders van
het informatiebureau pl.m. 13 uren van
Vijlen verwijderd, op 't tooneel ver
schenen, blijkbaar vermoeid van de
wederwaardigheden en mogelijk vol
nieuwsgierigheid en vrees naar den afloop
der 4 getuigen. De 1000 Mark-wedder
had klaarblijkelijk de weddenschap ge
wonnen, want hij wilde direct beslag
leggen op den buidel met den inhoud,
die, naar zijn berekening, pl.ro. 10 Mark
lichter zou zyn geworden, want van
't autoruobielreisje had hij geen kennis.
Maar jawel, wachten tot 's anderendaags.
In tegenwoordigheid van zyn tegen
stander en der vier getuigen, zou hem
de rest der 1100 Mark eerlijk voorgeteld
en ter hand gesteld worden. Zoo gezegd,
zoo gedaan.
's Anderendaags ;s morgens kreeg
hij 't restant der weddenschap. Eind
resultaat: pl.m. 300 Mark naar de maan.
Beteuterde gezichten der beide wedders,
een onvergetelijke dag voor de 4 -ge
tuigen en hartelijk in 't vuistje lachen
der Vylenaars en zeker ook de over
tuiging by den lezer van dit relaas,
dat beiden nooit meer een weddenschap
zullen aangaan.
