ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE. Zaterdag 7 Augustus 1909. Tweede Blad. (Z ierikzeesoh Cour an t). NIEUWSTIJDINGEN. Eenige weken aan 't Hof van den Sultan van Turkije. ABONNEMENT. De abonnementsprijs van dit blad, dat lederen DINSDAO, DONDERDAO en ZATERDAG verschijnt, is voor Zierikzee f 1,30, voor alle andere plaatsen In Nederland f 1,60 per 3 maanden. Voor het buitenland, verzending eens per week, f 10 per jaar bij vooruitbetaling. 65ste JAARGANG. No. 8806. Uitgever-Hoofdredacteurs A. FRANKEL. Redacteurs J. WAALE. ADVERTENTIE N. Van 1—3 regels 30 ets., meerdere regels 10 ets. Oroote letters worden naar plaatsruimte berekend. De Inzending moet geschieden des Maandags-, Woensdags- en Vrijdags-middags uiterlijk 2 ure. Alle betalingen moeten geschieden bij den Directours A. J. DE LOOZE, Hoek Schuithaven, Zierikzee. Het Kantoor is geopend eiken werkdag van 's morgens 9 tot 's avonds 9 ure. SPANJE. Aan een particulieren brief uit Barcelona, d.d. 30 Juli, onlleenen wij het volgende: „In vijf dagen is het ons niet wel moge lijk geweest, de deur uit te gaan. Ik denk, dat gij in de bladen al een en ander zult gelezen hebben over het oproer hier. Hoe het elders in het land is, weet ik niet, maar hier in Barcelona is het gruwelijk. En het leelijkste is, dat wij in het hartje zitten. In de straat waar wij wonen, wordt den heelen dag geschoten. Als het voor een oogenblik rustig is, en wl] kijken even naar bulten, dan zien we Iemand voorbij dragen, doodgeschoten. Meteen begint het verschrikkelijke schieten weer en we moeten vliegensvlug de vensters sluiten. „Den eersten dag, dat het lieve leven begon, ging ik met J. winkelen. Ik kan u verzekeren, dat ik blij was heelhuids thuis te komen. Terwijl Ik in een winkel was, begonnen ze juist een paar huizen verderop te schieten, dat je niets dan rookwolken zag. Ik was geweldig van streek, en geen van ons is sinds de deur uit geweest, behalve J. Hij gaat 's morgens zes uur uit, om het een en ander In te slaan. Daar is geen vleesch meer te krijgen, in welken winkel ook, en de meeste andere dingen zijn ook nauwelijks te bekomen. Vanmorgen scheen het veel rustiger, en wij dachten dat het over was; de winkels hadden weer vleesch gekregen, en andere waren. Maar vanavond om vijf uur begon het opnieuw. Wij dachten dat ze moedwillig In de huizen schoten, maar we konden het vanzelf niet zien, omdat we zoo gauw er geschoten werd, de vensters hebben gesloten. Ik hoor de schoten, terwijl ik dit zit te schrijven', 't is verschrikkelijk. Ik verlang naar het einde; ik kan niet meer schrijven zoo zenuwachtig als ik ben". Gisteren deelden wij de offlclëele opgaaf der dooden en gewonden mede. Volgens een bericht uit Cerbère, zijn daaronder niet begrepen de verliezen der gendarmen, die een aanzienlijk getal aan dooden en gekwetsten te betreuren moeten hebben. ZWITSERLAND. Uit Zwitserland komen weer berichten van tal van ongelukken, al te overmoedigen bergbeklimmers overkomen. Van den Murtschenstock stortte een tourist uit Zurich in de diepte. Een andere tourist uit Zurich, die den Bristenstock beklom, wordt vermist. In de rotsen van den Dent de Corzon vond een Dultscher den dood. Bij Thusis werd In een bergbeekje het lijk van een tourist gevonden en aan den Flnsteraargletscher dat van een arbeider, vermoedelijk een Italiaan. Aan den voet van den Tennhorn bij Meirlngen vond men het lijk van den sedert eenlge weken vermisten Engelschman Williamson, die, naar men vermoedde, hel slachtoffer van een misdaad was geworden. Daar echter het lijk niet beroofd bleek, blijkt ook hier een ongeluk te zijn geschied. In de Vorarlberger Alpen is Dinsdag een Duitscher verongelukt, bij Meran kwam een Oostenrijker bij het plukken van edelweiss om het leven. De ongelukkenlijst dreigt dit jaar dus al bizonder groot te worden. EH8ELAND. Cowes, 4 Aug. Koning Edward en de Tsaar zijn hedenmiddag op een afgelegen plek aan land gegaan en hebben zich per auto naar Osborne begeven. 5 Aug. Onder het vuren van het geschut is de Tsaar heden namiddag 3,40 aan boord van de „Standart" vertrokken. De Russische gezant verklaarde, dat de Tsaar diep getroffen is geweest door het hartelijk welkom der koninklijke familie en de ontvangst van de schitterende scheepsmacht, die hem alhier begroette. FRANKRIJK. Maandag is voor de negende correctie- oneele kamer van de Parijsche rechtbank de zaak Marlx voor geweest. Men zal zich herinneren, dat kapitein Marix met tal van handlangers, verdacht wordt van het verkoopen van allerlei gunsten. Hij handelde in vrijstellingen van dienstplicht, in ridderorden, In gratie- verleeningen, en vulde, naar het heette, zijn zakken ten koste van rechtzoekenden. Er staan thans vier personen terecht, Marlx, Sérès, Weill en Grenier. Alleen Marix en Sétès hebben preventief gezeten. De twee anderen verkeeren op vrije voeten. Het viertal wordt beschuldigd van oplich ting, poging tot oplichting en medeplich tigheid aan dit misdrijf. De eerste zaak, die aan de orde komt, is de poging tot oplichting van madame Sierra de Luna. Deze vrouw was veroor deeld tot gevangenisstraf. Sérès moet haar beloofd hebben, dat kapitein Marix haar vrijheid zou waarborgen, als zij maar 5000 frank wilde storten. Madame Sierra de Luna kon dat geld niet leveren, maar zij heelt, om kapitein Marix gunstig te stemmen, zekere klanten aangebracht, eveneens tot gevangenisstraf veroordeeld, die mogelijk wel geld beschikbaar hadden om van den machtigen kapitein de vrijheid te koopen. Er zijn meer dan 100 getuigen opge roepen. DUITSCHLAND. Te Bamberg zal dezer dagen een zestien jarige bakkersknecht terecht staan, die eenlgen tijd geleden zijn meesteres en haar zesjarig dochtertje op wreedaardige wijze vermoordde en zich daarna met de kas uit de voeten maakte. De jeugdige misdadiger bracht de vrouw eerst met een zwaren hamer een slag op het hoofd toe, die haar bewusteloos ineen deed zinken en mis handelde haar daarna zóódanig, dat ze spoedig bezweek. Vervolgens deed hij haar een strik om den hals en bevestigde dezen aan het raamkozijn, om den schijn te wekken, dat het slachtoffer zelfmoord ge pleegd had. Het zesjarige meisje, dat wanhopig dit alles aanzag, sloeg hij het hoofd tegen den muur te pletter en legde het lijkje bij dat der moeder. Daarop maakte hij zich met het geld uit de voeten. Een ander dochtertje der ongelukkige vrouw, dat kort daaroo uit school thuis kwam, was de eerste, die de gruweldaad ontdekte. In den beginne meende men werkelijk met zelfmoord te doen te hebben, doch al spoedig bemerkte men, dat hier geweld moest gepleegd zijn De knaap, op wien de verdenking vlel en die kort daarop gevat werd, bekende ten slotte de misdaad gepleegd te hebben. Als verzachtende omstandigheid voerde hij aan, dat de vrouw hem geslagen had, waarop hij in woede de misdaad bedreven had. Het kind had hij vermoord, daar hij terecht vreesde dat het de zaak verraden zou. De museum-diefstal in Berlijn. Hij Is dus gepakt, de dief van de gouden sieraden uit het Keizer Frederlk-Museum in Berlijn. En tevens is het gestolene on gerept teruggevonden. De dief Is een jeugdige musicus, Waldemar Döring ge- heeten, en het blijkt thans, dat het nog niet 20-jarige jongemensch den diefstal niet uit nooddruft, maar uit grenzelooze licht zinnigheid heeft gepleegd. Dóring had drie weken geleden al eens bij zijn eigen stiefvader te Kónings-Winter- hausen inbraak gepleegd, uit een kast een groot aantal gouden en zilveren voorwerpen en baar geld gestolen en was daarop naar Berlijn gevlucht, met medeneming van de legitimatiepapieren van zijn stiefbroeder. Hij betrok in Berlijn een kamer bij een weduwe, wie hij verzocht hem niet bij de politie op te geven (zooals dat in Duitsch- land voorgeschreven Is), daar hij slechts op de doorreis in de hoofdstad vertoefde. De jonge schavuit vreesde natuurlijk, dat zijn stiefvader den diefstal zou hebben aangegeven en hij gezocht zou worden. Dit is dan ook inderdaad gebeurd, en dit feit heeft zeer veel tot zijn arrestatie bij gedragen. De opbrengst van het gestolen goed, honderd (I) Mark, bracht hij er in een paar dagen door, zoodat hij op 't eind van de vorige week weer platzak was en nu op een nieuwe misdaad zon. Bij zijn eerste bezoek aan het Keizer Frederlk-Museum kreeg hij als een Ingeving, dat hier wat „te halen" zou zijn. Hij brak zijn potlood in tweeën, en kraste nu met de ééne, scherp gespleten helft, teekens in het glimmende hout van de kasten met kostbaarheden, die hij den volgenden dag wilde openbreken. Op Zaterdag kwam Dóring terug, klom, toen de zaal waarin de kostbare voor werpen stonden even leeg was, over den antieken wand voor één der vensters en verborg zich In de vensternis daarachter. Om zes uur werd het museum gesloten. Döring wachtte kalm af, tot de wachters hun ronde gedaan hadden. Bij den wand, waar hij achter verscholen zat, stond één der wachters met zijn hond stil, maar nóch de man nóch het dier merkte Iets bizonders. Dadelijk nadat de wachters de zaal ver laten hadden, klom de jongen weer over den wand en begon met een beitel en een breekijzer de kasten open te breken. Gedeeltelijk volbracht hij zijn diefstal nog bij daglicht, wat wel pleit voor de weerga- looze onbeschaamdheid van den dief. Om 8 uur klom hty nogmaals terug naar zijn schuilhoek en wachtte rustig tot midder nacht. Toen liet hl] zich aan een mee gebracht touw uit 't venster zakken en raakte met het gestolene bulten het hek op de reeds medegedeelde wijze. Maar hij liep al spoedig in 't net. Den zelfden Zondag, waarop de diefstal werd ontdekt, begaf hij zich naar de goud- en zllversmelterlj van zekeren Broh, en bood daar de zilveren staven met Japansche opschriften en ander goud- en zilverwerk ten verkoop aan. Dóring, die heel zeker optrad, vertelde, dat hij dat alles van een uit China teruggekeerden vriend had ge kregen. Vrouw Broh was alleen thuis en gaf hem acht Mark handgeld, en de bood schap, dat hij Maandag maar terug moest komen. Maar 's Maandagsmorgens las zij van den diefstal in de bladen en haastte zich nu, de politie op de hoogte te gaan brengen en deze de kostbare oudheden over te geven. Maandag loerden de rechercheurs in Broh's woning vergeefs op den dief, dien men stellig terug verwachtte. Maar Dinsdag werd hun geduld beloond. During kwam met de rest van het gestolene aanstappen en liep regelrecht tegen de lamp. Hij deed niet de minste moeite om te loochenen en liet zich gewillig arresteeren. Leipzig, 4 Aug. De Oberreglerungsrat Baron Woehrmann is vanochtend vermoord. De moordenaar, een 20-jarige boerenzoon, Georgl, stelde zich in handen van de politie. De moord werd blijkbaar gepleegd met de bedoeling om te stelen. BELGIS. Werklieden breken thans een gedeelte der hallen van Verjaringspark te Brussel af. Één hunner, een jongen van 17 jaar, die op de halle langs den rechterkant van den triomfboog was gezeten, zelde Maan dagnamiddag, dat hij het klimmen beu was. Hij riep zijn metgezellen een vaarwel toe en sprong In de ruimte van een hoogte van 42 M. Hij viel loodzwaar te midden van balken en allerhande materiaal. Men trof den armen jongen aan met het hoofd gebarsten op drie verschillende plaatsen, verschil lende gebroken ribben en gebroken beenen. Hij leefde nog slechts eenige oogenbllkken. Één der werklieden, getuige van dit vreeslijk schouwspel, werd zóó ontroerd, dat men hem moest vasthouden om te beletten dat ook hij In de ruimte viel. Te St.-Nicolas, bij Luik, hoorde men, onder het lustig draalen van een carrousel, eensklaps een paar revolverschoten en men zag naast den draaimolen een min neervallen en na eenige oogenblikken den geest geven, zonder nog een woord te hebben kunnen spreken. Hij bleek een mijnwerker uit Brussel te zijn. Inmiddels achtervolgde men de moordenares, want het was een vrouw, die hem uit wraak had doodgeschoten. Zij was spoedig aangehouden, evenals twee mannen, die verdacht zijn, de hand in de zaak te hebben. Brussel, 4 Aug. De stuurballon „Belgi- que" manoeuvreerde hedenavond om zes uur voor het eerst boven de stad en voer verscheidene malen rondom den toren van het stadhuis. Een reusachtige menigte woonde deze manoeuvres bij. Ondanks de tegenovergestelde stem ming van de Kamer heeft de Senaat hedenmiddag met 36 tegen 17 stemmen de door dit lichaam geamendeerde wet gehandhaafd, waarbij de arbeidsduur in de mijnen tot 9 uren wordt beperkt. Het geschil tusschen Eerste en Tweede Kamer Is dus nog niet uit den weg ge ruimd en de wet keert voor de tweede maal naar de Tweede Kamer terug. Antwerpen, 5 Aug. Bij een brand aan een fabriek In de voorstad Merxem is een muur ingestort, waarbij drie personen werden gedood en velen gewond. NEDERLAND. Heerenveen, 4 Aug. Gisterenavond kwamen tnr. A. Wassenaar, subsistuut- griffier bij de rechtbank alhier, en zijn echtgenoole per fiets van Oudeschoot. Vlak bij Heerenveen werden ze door 5 kerels aangerand. Wevr. W. werd met fiets en al omvergeworpen en mishandeld. Mr. W., die zijn vrouw wilde ontzetten, kreeg ook klappen, waarna de kerels af trokken. Direct klopte nu. W., 't was ongeveer twaalf uur de politie op, die het geluk had spoedig de daders op te sporen. Het zijn bewoners van woonscheepjes, die des daags uit venten gaan. De hoofddader is zekere v. N. Haarlem, 4 Aug. Sedert Zalcrdag werd hier vermist het gezin van en de makelaar P. zelf, en vandaag heeft de rechtbank termen gevonden, den man failliet te ver klaren. P. was zijn loopbaan begonnen op het kantoor van den makelaar Poorlman en toen deze kwam te overlijden, erfde hij diens zaken, alsook het perceel, de „Gouden Leeuw", waarin de vellingen van onroerende goederen worden gehouden. Zijn zaken marcheerden uitstekend, hij kocht huls op huls, heele hofjes behoorden tot zijn bezittingen, genoot het volle ver trouwen, ook van de R.-K. geestelijkheid, en nu Is hij er van door naar Amerika, en laat hij In verschillende kassen een déficit na van tusschen de f 30 000 en f 100.000. Dat hebben de Steelljes gedaan. Van een loodgietertje zijn ongeveer f 14,000 verdwenen. De kas van de kerk (Overgenomen uil het Nieuwsblad van Friesland). XXXIX. Wij hebben ook een tocht langs het strand gemaakt naarCordillo, waar prachtige zomerverblijven bewonderd konden worden. Zelfs kregen we de rijke inventaris van één dier buitenplaatsen nog te zien, welke boedel met haast naar buiten werd ge bracht, door dat er binnen brand was uitgebroken, die een stuk van de villa in vlammen deed opgaan. Aan 't strand heerschte veel bedrijvigheid. Er ztyn vele badgelegenheden, doch de jeugd ging overal te water, zonder zich te ontkleeden. Door de sterke warmte waren ze op het strand in korten tijd weer droog. Verder hebben we aan de kust mosselvlsschers aan 't werk gezien, die met hun handen in 't witte zand omwoelden om deze schelpdieren te vangen en zegenvlsrchers, die met gelijk soort netten en op dezelfde wijze bezig waren, als hunne collega's op de Frlesche meren. Cypressen-boomen, die In vorm overeenkomen met onze sparren, en dadelboschjes geven aan de kust een eigenaardige bekoring. Vergeten heb ik nog te zeggen, dat mijn vriend en ik in ons gezelschap hadden gekregen nog een derde man, doch deze bracht „het praat niet an", 't Was een Rus, schilder van beroep, die geen van ons beiden kon ver staan. Hij kende enkele Fransche woorden en uitdrukkingen en moest zich daarmede behelpen. Op de boot was hij mijn hut- genoot geweest en ik had enkele woorden Fransch met hem gewisseld. Toen ik hem ons reisplan mededeelde, verzocht hij onderdanig zich bij ons te mogen aan sluiten. Dit werd toegestaan, doch veel pleizier hebben we niet aan hem beleefd. Eerstens door dat we hem zoo slecht konden verstaan, zoodat het inspanning eischte met hem te sprekenIn de tweede plaats, omdat hij van alle oudheden schetsen ging maken, waardoor wij af en toe op hem moesten wachten, en In de derde plaats, omdat hij niet heel „redsum" bleek te zijn, of wilt ge, niet berekend voor zoo'n tocht in vreemde landen. Zoo was hij op de boot al In ongelegenheid gekomen, omdat hij niet anders dan Russisch geld had, terwijl hij het Turksche geld niet genoeg kende, om zich te wagen aan wisselen. Te Konstantinopel had hij dit al moeten bedenken. Zoo was er meer, waaruit zijn onnadenkendheid bleek, doch wij zullen onze reis maar vervolgen en scheep gaan naar Athene. Dit was een vaart van een dag en een nacht, 't Was juist Zondag en aan boord werden bekende Psalmen gespeeld, om dezen Chrlstelljken feestdag te wijden, niettegenstaande de aanwezigheid van vele Turken. Tegen den avond gaven Italianen muziek op de man doline ten beste, 't Scheen wel een reizend muziekgezelschap te zijn dat speelde, een trekkend fanfarecorps. Een Duitsche matroos vond dat hun kunst niet hoog stond. Ik hoorde hem althans zeggenNah, das nennen die Kerlen Musik madien! en verwijderde zich uit de luisterende schare. Op de boot was ik er getuige van een bizonder voorval, bizonder voor mij, doch anders heel gewoon. Er had zich n.l. een passagier iaten insluiten op het schip, als een dief dit bij avond zou doen in een huls. Op zee werd hij direct aan 't kolen- sleepen gezet, het gewone werk, waarmede zulke insluipers worden gestraft. Hij moest naar Marseille en had geen cent op zak. Op de reis naar Smyrna was een jongen van zestien jaar zoo meegevaren, die met aardappelschillen de vracht eenlgszins had te vergoeden. Zulke gevallen kwamen dikwijls voor, hoorde ik van onderscheidene zijden. Men noemde zulke reizigers „blinde" passagiers. Er waren vier klassen aan boord, die allen vrij bezet waren. Wij hadden hutten voor zes personen, drie aan drie boven elkaar, doch 't was er haast niet uit te houden van de warmte. Wij lagen 's nachts letterlijk in 't zweet te baden en hoorden allerwege verzuchtingen slaken over de hitte. Toen ik eindelijk mijn zweethokje verliet en naar boven ging, zag ik in de openstaande hutten 'n bonte ongedekte menigte omwoelen In de respectieve kribben, en op het dek gekomen weer een menigte, die het benedenrulm al had ver laten, de meesten in slaapzoekende houding. Een paar Turken lagen onder een reisdeken op één der tafels. Boven was het koel en tegen het opgaan der zon zelfs koud, waarover ik mij wel verbaasde. Wat ik nog op de boot te zien kreeg dien morgen? Een vrouw, die met een vullen mopshond in haar arm lag te slapen, met een drinkbeker naast zich, waarop het portret van H. M. de Koningin der Nederlanden stond afgebeeld; een wieg, gemaakt van een oude kist, waarin een bruin kindje lag te spelen, lachend tegen „heil en mem", die het welbehagelljk aan schouwden passagiers in het ruim, zonder hut, op matrassen naast elkander, als haringen In een ton en enkele anderen, die in eigen hangmatten schommelden. Deze vierde klassers waren er niet het minst aan toe. Later op den dag heb ik deze passagiers hunne kisten als tafels zien gebruiken, waarop groole voorraden van allerlei eet waren werden uitgespreid in frappante wanorde. De Russische schilder kon er zijn hart aan ophalen en was onafgebroken aan 't werk met zijn „studies" van deze „types", die leefden alsof ze „thuis" waren, vroolljk en ongedwongen. Oeen zorgen voor den dag van morgen. In leege btlse dounset lidit. Honden en katten deden dienst als „dekrelnigers" en behoefden niet stil te zitten om „bij" te blijven. Er komt wat kijken op den kop van zoo'n boot vol met passagiers uit alle oorden der wereld. Maar de zee lag er niet „droagjend hinne" en het waren geen „kroese weagen", die het schip „omaeyden", maar „swarte tommelweagen mei skomjende koppen", die we aanschouwden. Rusteloos kwamen ze daar aanrollen, die hooge, breede golven, stuitend op ons Ijzeren gevaarte, dat spotte met hun tegenstand en ze ver nietigde tot „skom en brfls". Hoog, zeer hoog zag men het water voor den boeg opspatten en als droppels weer nedervallen, waarin de zon voortdurend de kleuren van den regenboog weerkaatste in zeld zame pracht. Ik heb dien morgen op zee in stilte genoten, niet alleen van het natuurschoon, maar ook van den strijd, die er gestreden werd tusschen twee ver wanten, die elkander zoo na in den bloede bestaan, n.l. de ijle stoom en het massieve water. Dat zoo'n beetje damp, besloten in enge ruimte, bergen water in de breede ruimte kan verzetten, Is het niet wonder baar, wanneer men even gaat nadenken! Dat moesten de kruisvaarders van duizend jaar geleden eens gezien hebben. Wyckel. S. H. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1909 | | pagina 5