NESTLE5
Afbraak te koop,
„AD VEN DO",
Johs. H. Brandenburg,
KINDER*
*MEEL.
ADVERTENTIEN.
UITVOERING
Maandag a.s., 2e Paaschdag,
NA AFLOOP BAL.
Derde Openbare Uitvoering
ZaDsreraigieg Jo m\ Sage",
„uieryeu 0p-Z00ID8Cll6 LiÉrlÉI",
Een Motorrijwiel
10000 eiken en masten Musterd,
J. V. d. VALK.
H. G. KROM,
zou blijven, hadden de officieren om 4
uur verscheidene Engelsche dames, en
dames uit de Korfoeaansche hoogere
kringen, op de thee genoodigd.
Daar de keizer echter verzocht, om
zijnentwille toch geen omslag te maken,
werd op het bovendek, terwijl de keizer
beneden vertoefde, een dansje gearrangeerd.
De Engelsche officieren zijn een en al
geestdrift over de kameraadschappelijke
manier, waarop de keizer aan boord
verkeerde.
Dinsdag ontbeten de koning van
Griekenland en de kroonprinselijke familie
aan boord van het Engelsche oorlogsschip.
Ingezonden Mededeelingen,
(Onder verantwoordelijkheid van den Inzender).
Van 1-5 regels f l,elke regel meer f 0,20.
|Melkvoedsel voor KinderenenZieken j
Brieven uit Berlijn.
Van onzen Correspondent).
De „Apachen" aan de Spree.
Berlijn, 9 April 1908.
Komende van een solrée ten huize eener
familie in het zoogenaamde Neue Hansa-Viertel
aan gene zijde der bochtige Spree, stonden wjj
even voorbij het Stadtbahnstation „Tiergarten"
aan den rand van het groote park een oogenblik
stil om te overleggen, welke weg nu verder
huiswaarts moest worden ingeslagen.
Het liep al tegen tweeën. Zouden wij den
omweg langs den straatweg kiezen of den kortsten
weg, het voetpad naar het hooge sluisbruggetje
over het Landwehrkanal, vervolgens het voetpad
door het Hippodrom langs het vladukt naar het
station Zoölog. Garten, waar de .bewoonde
wereld" weer bereikt zou zijn? Elk onzer dacht
waarschijnlijk aan de gruwelijke vondst, welke
des morgens bij een volgende brug was gedaan,
waar arbeiders een in linnen verpakt afgrijselijk
verminkt naakt lijk hadden gevonden. Maar,
komaan, we waren met z'n drieën, we behoefden
immers niets te vreezen! En zonder verder lang
te beraadslagen, sloegen we het stille paadje in
naar de hooge sluisbrug. Deze korte verbindings
weg dwars door één der uiteinden van den
Tiergarten, en langs den daarvan oorspronkelijk
afgeschoten Zoölog. Garten, was vroeger berucht
wegens het gespuis, dat zich hier 's nachts
placht op te houden. Sedert echter op korte
afstanden lantaarns werden geplaatst en op het
sluiseilandje een politiepost verrees, zocht het
„lichtschuwe" rappaille in de buurt fvan de
Jungfernheide in het Noorden, en van het Tempel-
hofen Feld in het Zuiden, andere terreinen voor
nachtelijke „Appachen-tochten".
Niemand trad ons dan ook in den weg op onze
stille nachtelijke wandeling langs het voetpad,
doch de nabijheid van de plaats, waar zich den
vorigen nacht een drama had afgespeeld, welks
antecedenten zelfs in een wereldstad gelukkig
tot de zeldzaamheden behooren, deed zich toch
gelden. Bij het passeeren der hooge sluisbrug
over het bruisende water dwaalden onze blikken
onwillekeurig in de richting van de volgende
(Charlottenburger) brug, waar 's morgens de
IJselijke moord werd geconstateerd. Van zelf
verdiepten we ons in gissingen over de motieven
voor de gruwelijke misdaad en de antecedenten
van het rampzalige slachtoffer. Dat onder deze
„Klaas Vaak" zich niet aanmeldde,
laat zich begrijpen, en zoo werd het gesprek In
het verlichte Romanische café, waar zich nog
eenlge gasten bevonden, nog geruimen tijd voort
gezet, totdat ten slotte de huiselijke „Penaten"
werden opgezocht.
intusschen zijn ruim 24 uren verloopen en nog
steeds tast de Krimineele politie in het duistere
over de vraag naar de identiciteit van het
slachtoffer. Het aantal dergenen, die in een
wereldstad spoorloos verdwijnen, en als „ver
schollen" worden opgegeven, is helaas niet
Sering, en evenmin het aantal der niet-herkende
ooden. Hoeveel moeilijker zal het daarom niet
in het onderhavige geval zijn te constateeren
wie het arme slachtoffer is geweest van den
onmensch, die zóó beestachtig te werk ging en
bovendien alle kleedlngstukken wist te verdonkere
manen.
Zelfs de medici, van rechtswege belast met
het schouwen van vermoorde personen, moeten
ditmaal geschokt zijn geweest op het gezicht
van de deerlijk verminkte overblijfselen. Aan
vankelijk was niet eens te constateeren of de
vermoorde een jonge man of vrouw was geweest.
Men vond een in grijs paklinnen gewikkeld
pakket, dat den naakten opengesneden romp van
een jong persoon bevatte, waaraan echter hoofd,
armen en beenen ontbraken. In de nabijheid vond
men een ander pakket met het ontzettend ver
minkte hoofd, dat geheel van de huid was
ontdaan, benevens teenen en armen. En eindelijk
slaagde men er in ookde nog ontbrekende
deelen te vinden. Een speurhond der politie
bracht de politiemannen naar den z.g. „raulen
Graben" in den Tiergarten, waar op eenigen
afstand van de Löwenbrücke een pakket even
boven het water uitstak, dat het afgetrokken vel
van het hoofd, verder de ooren, ae tong, de
gespleten voeten tot aan de enkels en nog andere
lichaamsdeelen bevatte. Nadat men ook deze
lugubere vondst naar het Schauhaus had gebracht,
werden de overblijfselen zoo goed mogelijk tot
een geheel vereenigd.
Het langdurig onderzoek bracht aan het licht,
dat de ongelukkige een blonde knaap van 12 tot
14 jaar moet zijn geweest, die waarschijnlijk
geworgd is, waarna de moordenaar het lijk in
stukken sneed. Vermoedelijk heeft de moord eerst
Dinsdagavond plaats gehad. Zal men er in slagen
de identiteit van den armen jongen vast te
stellen? Tengevolge der ontzettende verminkingen,
zelfs van het hoofd, bestaat daarbij weinig kans,
daar bovendien alle kleedingstukken ontbreken.
In hoofdzaak zullen familieleden, die reeds eer
gisteren een zoon of broer van denzelfden leeftijd
vermissen, moeten afgaan op enkele herkennings
teekenen. De vermoorde was tamelijk klein,
ongeveer 1,50 M., met een goed ontwikkeld doch
slecht onderhouden gebit, breede en korte boven
snijtanden. Behalve op den rechterwang had de
knaap nog op het lichaam een kleine moedervlek.
Bij het verminken van het lijk moet de moorde
naar met de grootste koelbloedigheid te werk
zijn gegaan. Ten einde zijn slachtoffer geheel
onkenbaar te maken, ontdeed hij het geheele
hoofd van de huid, bracht sneden aan In de
oorlelletjes, ten einde de vinders op een dwaal
spoor te brengen, en hen te doen gelooven, dat
het slachtoffer een meisje was geweest en ver
wijderde zorgvuldig overal op het lichaam bloed
sporen. Ofschoon door den Polizel-prasident
onmiddellijk 3000 Mk. werd uitgeloofd voor
dengene, die de politie op het spoor brengt van
den onmenschelijken „Apache", is men er nog
niet in mogen slagen, dezen onmensch machtig
te worden. Het is helaas weer de vraag, of men
de hand op den moordenaar zal kunnen leggen,
die zich waarschijnlijk in één der tallooze schuil
hoeken der wereldstad ophoudt. Ook de dader
van een dergelijken misdaad, waarvan een jonge
vrouw het slachtoffer werd en wier verminkt lijk
eenige maanden geleden op het Tempelhofer Feld
werd gevonden, bevindt zich nog op vrije voeten.
Laat ons hopen, dat beide onmenschen hun straf
niet zullen ontloopen! K.
Gemengd Nieuws.
Moordaanslag op een juwelierster.
Zaterdagavond heeft te Brussel, in het
midden der stad, een moordaanslag plaats
gehad op een juwelierster, die haar winkel
heeft in de rue au Beurre. Deze winkel
wordt gehouden door 3 ongehuwde dames,
de gezusters Dechamps, die in de rue Van
Artevelde wonen en op de beurt een
fedeelte van den dag in den winkel zijn.
aterdagavond was de 64-jarige mej. Marie
Dechamps in den winkel, toen een inspec
teur van politie bij haar wilde komen om
inlichtingen te vragen omtrent gestolen
gouden ringen, welke haar te koop aange
boden zouden zijn. Hij vond de deur van
den winkel gesloten, hetgeen hem zóó
verdacht voorkwam, dat hij zich met ge
weld toegang verschafte. Mej. Dechamps
lag op den grond, badend in haar bloed,
dat uit een belangrijke hoofdwond vloeide
en om haar hals was een touw gebonden,
waarmee men had getracht haar te ver
wurgen. Dank zij der spoedig toegeschoten,
hulp bleef haar leven gespaard, maar
zwaar gewond is zij naar het hospitaal
vervoerd. Zij heeft reeds aanwijzingen
kunnen geven. Terwijl zij in haar winkel
was, kwamen 3 heeren, die haar naar den
prijs van sommige artikelen vroegen. Op
het onverwachtst kreeg zij van één hunner
een hevigen slag op het hoofd, zoodat zij
neerviel.
Toen wond haar aanvaller een koord om
haar hals en trok dit stijf aan. Inmiddels
maakten zijn kameraden zich meester van
verscheidene kostbaarheden, in den winkel
voorhanden. Dit alles was geschied onge
veer 5 minuten voordat de inspecteur
kwam, in den vooravond en in een volkrijke
straat. Kort na de misdaad echter werd
één der daders aangehouden. Een voorbij
ganger in de rue au Beurre zag een man,
die bloed aan handen en kleederen had.
Hij liep hem na en waarschuwde den
eersten politie-agent, dien hij ontmoette.
Deze arresteerde den man en bracht
hem naar het bureau. Daar was juist
bericht van de misdaad ontvangen, en de
aangekomene, die zich eerst hield, alsof
hij geen Fransch verstond, werd met zoo
veel tact ondervraagd, dat hij weldra
bekende de misdadiger te zijn. Hij is een
21-jarige Pool en woont te Antwerpen met
zijn beide medeplichtigen, een Pool en een
Duitscher, die ontkomen waren, maar
Zondag te Antwerpen zijn gearresteerd.
Inmiddels was vastgesteld dat er voor
30.000 francs gestolen was maar al het
gestolene werd nog in het bezit van de
2 te Antwerpen gearresteerde misdadigers
gevonden, die eveneens naar Brussel zijn
overgebracht.
Pierpont Morgan bij den Paus. De
bekende Amerikaansche milliardair is met
zijn dochter bij Paus Pius X op gehoor
geweest. Morgan bood den Paus pen en
papier aan met het verzoek iets voor hem
te schrijven. Pius X schreef„Wijwenschen
den heer Morgan en zijn gezin het beste
en-bidden God dat Hij hun geluk geve!",
en onderteekende. Uit dankbaarheid voor
dit handschrift, heeft Pierpont Morgan
zijnerzijds ook zijn naam, met eenige
cijfers, op een papiertje gezet en deze
chèque ais bijdrage voor den St.-Pieters-
penning gegeven.
De reuzenvrouw. Ach i 11e Prevet
was snijder van zijn vak. Sophie Boutreau
was waschvrouw van haar beroep. En
beiden waren met elkaar verloofd.
Nu waren Achille en Sophie een zeer
ongelijk paar; want Achille was klein,
peuterig, smal, kantig en lam aan een voet;
maar Sophie was massaal, log, zwaar en
ruim een hoofd grooter dan haar minnaar.
Wandelde het paar door Parijs' straten,
Achille gelijk een hengselmandje dobberend
aan den kolossalen arm zijner geliefde,
dan haalden de voorbijgangers de schouders
op, of ze schudden het hoofd of lachten.
Maar Achille en Sophie beminden elkaar.
Niet is echter de min steeds bestendig
van duur. Achille en Sophie kregen herrie,
hoogloopende en doordravende herrie. En
ten slotte kwam de snijder op het ramp
zalige denkbeeld de verloving af te breken.
Met dat doel begaf zich de ongelukkige
naar de Rue Monceau, waar de reuzin op
een eerste verdieping haar woning had
opgeslagen, en deelde haar kort en bondig
zijn besluit mede. Nauwelijks had hij
uitgesproken, of de gehoonde vrouw ge
raakte in een wilde stemming. Zij pakte
den beklagenswaardigenkleermakerondanks
zijn tegenspartelen en hulpgeroep beet,
tilde hem van den grond en wierp hem
met een grooten boog door het gesloten
venster op straat,
Gelukkig viel de aldus uitgeworpene op
een juist passeerende dame, waardoor zijn
val werd gebroken, en hij er met een been
breuk afkwam. De geraakte voorbijgangster
kreeg slechts weinig letsel, waartoe de
ongewone lichtheid yan den snijder niet
weinig zal hebben bijgedragen.
Maar Sophie, die grooten lust toonde
de kracht van haar geweldige vuisten ook
te beproeven op de toesnellende politie
mannen, werd, met behulp van zes dezer
nuttige burgers, naar het naastbijgelegen
politiebureau getransporteerd.
Een vrecselijk avontuur doorleefde
kapitein Machlachan, commandant van het
Engelsche oorlogsschip „Scylla", dat voor
Grenada in West-lndië ligt. De commandant
was alleen met een zeilboot in zee gestoken
om een pleiziervaart te maken, toen plot
seling een hevige storm opstak, die zijn
boot ver in zee dreef. De golven sloegen
de kiel van het ranke vaartuigje weg en
deden het omkantelen. Machlachan klemde
zich aan de boot vast en gedurende twee
dagen dreef hij er mee rond, waardoor hij
telkens door de golven er af geslagen
werd, maar hij is een kloeke zwemmer en
wist telkens de boot weer te grijpen. Den
tweeden dag was de storm gaan liggen,
maar nu dreigde er een nieuw gevaar,
namelijk van de haaien, die den drijvenden
man omringden en trachtten hem tot hun
prooi te maken. Met een stuk van de
mast moest hij zich tegen de zeemonsters
verdedigen. Eindelijk, tegen den avond
van den tweeden dag, werd hij, 30 mijlen
van Grenada, gevonden door een stoom-
sloep, die van zijn schip was uitgezonden
om hem op te sporen. Hij had gedurende
die twee dagen niets gegeten of gedronken
en was geheel uitgeput.
Paascheieren kleurt men als volgt:
Met uienschillen kleurt men geel, met
meloen donkerblauw, met koffienat kan
men licht- en donkerbruin kleuren; met een
aftreksel van Campèchehout rood, met lak
moes blauw en met lindebloesem rose.
Spinaziewater geeft een fraaie groene kleur.
Na het koken moeten de eieren met een
spekzwoerd afgewreven worden. Kleine
versjes en spreuken kan men met was
zeer gemakkelijk op de eieren schrijven.
Hiervoor laat men was in een pannetje
smelten totdat ze geheel vloeibaar is. Dan
bevestigt men een speld aan een stokje
en doopt de speld in de vloeistof; ook
kan men het met een gewone stalen pen
doen, maar dan zijn de strepen dikker.
Met die bevochtigde voorwerpen schrijft
men dan op het ei of teekent er figuren
op. De dunne waslijnen worden onmid
dellijk hard.
Daarna legt men de eieren in kokend
water, waarin uienschillen zijndan worden
zij gelijkmatig geel of lichtbruin en, naar
mate zij er langer in blijven, roodbruin.
De waslijntjes blijven wit of worden lichtgeel.
Wil men een gekleurd ei decoreeren,
dan kan men met een pen, in zoutzuur
gedoopt, dat ook doen; de verf wordt er
dan afgebeten. Alleen moet men bij de
behandeling voorzichtig te werk gaan.
Dat vocht is scherp en brandt.
Het in stukken gesneden lijk te
Berlijn. De ijverige nasporingen der
Berlijnsche politie naar de geheimzinnige
misdaad het in stukken gesneden lijk,
dat nabij de Diergaarde is gevonden
hebben reeds tot eenlg resultaat geleid.
Nabij de Leeuwenbrug, niet ver van de
plaats waar het lijk gevonden werd, ont
dekte men nog eenige stukken er vande
schedelhuid met de ooren en de voeten.
Deze werden gevonden door een politie
hond, die ter plaatse was gebracht om bij
de nasporingen behulpzaam te zijn. Het
gevondene lag in de modder aan den
oever der rivier en was waarschijnlijk van
de brug geworpen. Het was in een rood
en blauw geblokt schort geknoopt. De
politie-hond heeft ook het spoor aangewezen
van den persoon, die het lijk hier gebracht
heeft, o. a. ook een bank, waarop hij of
zij heeft gerust, maar in het drukkere
stadsgedeelte werd de hond het spoor
bijster.
De geneesheeren der justitie hebben
een bizonder moeilijke taak. Van een
lijkschouwing kan, bij de versnippering
van het lijk, haast geen sprake zijn. Zij
hebben de gevonden lichaamsdeelen zoo
goed zoo kwaad bet kon aan elkaar gelegd
en, toen zij ook de voeten hadden, konden
zij aan de grootte opmaken, dat het een
knaap van 12 h 14 jaar moet zijn. Dat het
een knaap wasvermoeden zij aan de
dracht van het hoofdhaar. Het slachtoffer
is den verstikkingsdood gestorven, dat
staat vast, en wordt niet alleen aangetoond
door de verworgingssporen aan den hals,
maar ook door inwendige organen. Sommige
teekenen wijzen er op, dat het ontleden
van het lijk door deskundige handen is
geschied, andere teekenen daarentegen
wijzen op ruw geweld, maar dat kan
veroorzaakt zijn door onvoldoende instru
menten. Niet alleen zijn de ledematen
afgesneden, maar ook het geraamte is
verdeeld. Zoo waren alle ribben van de
ruggegraat losgemaakt en deze zelf in 4
stukken gebroken. Toen men het lijk niet
langer boven aarde houden kon, heeft men
er verscheidene fotografieën van genomen
en het daarna doen begraven.
Omtrent de identiteit van het slachtoffer
verkeert men nog in volslagen duisternis.
De mogelijkheid om het lijk te herkennen
is geheel uitgesloten, temeer daar er geen
kleedingstukken of linnengoed bij gevonden
zijn. Verscheidene ouders, die kinderen
vermissen, hebben zich bij de politie
aangemeld, en deze doet nu nauwkeurig
nasporingen naar al die vermisten, zoowel
jongens als meisjes, omdat men omtrent
het geslacht van het slachtoffer nog geen
voldoende zekerheid heeft.
Een later bericht meldt:
Het in stukken gesneden lijk te Berlijn
is herkend. De doode heet Hermann Blecher,
en is den 9 Maart 1893 te Köresmetzo in
Hongarije geboren. Het laatst was hij als
leerjongen bij den kleermaker Laub in de
Steinstrasse, van wien hij den 6en April
wegliep. Dat deed hij wel eens meer en
daarom maakte de kleermaker zich niet
ongerust, zoodat hij ook geen aangifte bij
de politie deed. Den 9en dezer moest
Blecher als getuige voor de rechtbank
verschijnen en toen hij wegbleef kreeg de
politie vermoedens, dat hij misschien de
vermoorde kon zijn. Kort te voren was
Blecher wegens een breuk in het Israëlie-
tisch Ziekenhuis verpleegd geworden hij
was Israëliet en hij had daarna een
breukband gekregen. Nadat de dokters er
in geslaaga waren het gelaat van het lijk
weer zoo goed ineen te zetten, dat het
herkend kon worden, ontbood de politie
den dokter, die Blecher in het Ziekenhuis
verpleegd en den instrumentmaker, die zijn
breukband had gemaakt, en beiden her
kenden het lijk terstond evenals de kleer
maker, die daarop ontboden werd. Ten
slotte riep men den vader, die kassier in
een afbetalingsmagazijn is en als weduw
naar op een gestoffeerde kamer in de
Lothringerstrasse woont en hij herkende
zijn zoon eveneens in den doode, zoodat
nu de identiteit vaststaat. Hiermee is men
een belangrijken stap gevorderd tot het
opsporen van den dader, dat nu eigenlijk
pas beginnen kan. De politie heeft het
spoor van den knaap, nadat hij van zijn
baas wegliep, zoover kunnen volgen, dat
zij weet, dat hij in een huizen-complex van
de wijk Scheunen is geweest, dat gesloopt
moet worden en daar moet het gruwelstuk
zijn volbracht, vermoedelijk in een kelder,
want bij de laatste deelen van het lijk, die
men vond, was een stuk steen gevoegd,
van de soort die men gebruikt om kelders
te bevloeren.
De Berlijnsche politie heeft den
moordenaar van den jongen ontdekt, wiens
afschuwelijk verminkt lijk laatst in een zak
in den Tiergarten werd gevonden. Het is
zekere Heider, een man, die reeds meer
malen veroordeeld is wegens mishandeling.
Men kent de beweegredenen van zijn
misdrijf nog niet.
Er heeft een huiszoeking plaats ge
had bij Heider, den moordenaar van den
knaap te Berlijn. Men vond op verschillende
plaatsen, op emmers en op de keukenkast,
sporen van bloed. Aan een stoel kleefden
donkere haren, die overeenkomen met die
van het slachtoffer. In de kachel, die zeer
hard gebrand moet hebben, vond men de
resten van een vinger. Heider ontkent
nog steeds.
Zoo de Heere wil en zij
leven, hopen onze geliefde Ouders:
WILLEM BIJNAGTE
en
CORNELIA VAN DEN BERGE
op Zondag 19 April a.s. hunne
25-iarige Echtvereeniging te
herdenken.
Tholen, 16 April 1908.
Hunne dankbare Kinderen en
Behuwdkinderen.
Ondertrouwd:
M. WABEKE Cz.
en
MARIE J. v. d. LINDE P.Zd.
Huwelijksvoltrekking 29 April a.s.
Getrouwd:
J. W. VRIELINK
en
M. WAALE,
die, mede namens wederzljdsche betrek
kingen, hunnen hartelijken dank betuigen
voor de vele bewijzen van belangstelling
ondervonden.
Vlissingen, 16 April 1908.
Hiermede betuigen wij onzen
hartelijken dank voor de vele blijken van
belangstelling, ondervonden bij het over
lijden van onzen waarden Broeder, Behuwd-
broeder, Oom en oud-Oom JACOBUS
VAN OEVEREN.
Ouwerkerk, 17 April 1908.
Uit aller naam,
JOHs. JACs. VAN OEVEREN.
Opgaaf van Kolen, voor de komende
lading, te doen bij den Boekhouder tot
25 April a.s. HET BESTUUR.
ZIERIKZEE.
in de Concertzaal.
KAARTEN verkrijgbaar bij de werkende
Leden.
van de
op Maandag 20 April 1908, 's namidd.
half 3 ure, in het Kerkgebouw te Burgh.
Entrée f 0,25, ten voordeele van het
Orgelfonds.
Directeur den Heer W. van der Sommen.
Soirée-Amusante
op Maandag 20 April 1908
(Tweede Paaschdag),
in de zaal der Sociteit „Non Semper"
te Tholen.
Aanvang 8 uur. Na afloop Bal.
Entrée 50 cent.
DRT ZIE PROGRAMMA'S,
Wegens verandering voor
spotprijs te koopi
(2} P. K), beslist zuiver loopend, puike
Banden, dagelijks te beproeven.
Br. fr. onder motto Motor, adres Boek
handelaar KROM te Zierikzee.
TE KOOP:
2 gebr. Heeren-Rijwielen 20,
1 Heeren-Rijwiel 15,
1 Dames-Rijwiel 15,
1 Heeren-Rijwiel 10,
B. v. d. WAL, Brouwershaven.
Alle soorten
als: Ramen, Deuren, Kozijnen, Hard-
steenen- en Marmeren Tegels en
Dorpels, Schoorsteenmantels, gebruikte
en nieuwe HoutwarenAnkers
JaloeziënZonneblinden en wat
verder tot het bouwvak behoort.
bij de Luthersche Kerk, C 495,
Zierikzee.
TB K. OOP,
aan billijken prijs:
Draadpalen, Tolhout, Heipalen, Pol-
derboomenBoonstakenRijs- en
Dijkmaterialen, enz. enz.bij
D. v. d. WATERING—Franken,
Haven, Bonte brug, Begen-op-Zoom.
VOORRADIG:
p
1 BLOKJES-, BIEZEN-1
EN V
BRUINE MATTEN.
Aanbevelend
Boekhandelaar, ZIERIKZEE,
neemt Abonnementen
en Advertentiën aan voor alle,
zoowel binnen- als
buitenlandsche couranten,
zonder prijsverhooglng.
