Brieven uit Berlijn. HDVERTEIITIEN. Sociëteit „Concordia". C. van den Ende. J. GUNDE, Vleeschhouwer, I. TER POORTEN D. Hondsmerk. T. Hondsmerk—Van Driel. M. LOKKER. Qebr. LOKKER. Wed. W. Kanaar. T. J. YAN TILBURG. L. M. van den Ende. Vogelaar Bienefelt. A. Timmerman Cz. Wed. A. Anker Zonen, b. voor de instandhouding van dit fonds te vragen de jaarlijksehe bijdragen van departementen, vereeüigingen en bizondere personen c, uit dat fonda^telken jare de noodige gelden toe te staan ten behoeve van het volgende qflan van actie in zake onderwijs: I. het bevorderen van het lager onderwijs in hot algemeen en meer in het bizonder, door a. hot verdedigen en bevorderen van dougdelijk openbaar lager onder wijs; h. het stichten van voor allen toegankelijke bizondere notssoholen in den geest der Maat schappij; c. het verbeteren van de opleiding van de onderwijskrachten voor het lager onderwijs; II. het bevorderen van het lager vak onderwijs III. het bevorderen van hooger onderwijs voor het volk; 2o. in te stellen een «Nutscommissie voor onderwijs", met subcommissiëa, als boven omschreven, aan welke zal worden opgedrsgen, overeenkomstig een door bet hoofdbestuur vast te stellen reglement de uitvoering van het sub lo. genoemde plan van actie ter behartiging van de belangen van sub I, a, b en o (lager onderwijs), sub II (vakonderwijs) en sub III (hooger volksonderwijs) genoemd; 3o. uit de kas der Maatsohappij jaarlijks in het Nienwenhngzenfonds te storten een bedrug, telken jare door de algemeene ver gadering vast te stellen 4o. voor de stichting van dit fonds nit het kapitaal der Maatschappij bij te dragen een bedrag van f 10 000. NEELTJE LOKERSE. In het kleine zaaltje van «Bellevoe" te Amsterdam trad de vorige week Neeltje Lokeree, geboren op Znid-Beveland, op om te pleiten voor de totstandkoming van een wet op onderzoek naar het vaderschap. De opkomst van het publiek was zeer groot. Men zag meer dames dan heeren. Neeltje Lokerse ze was in Zeenwech kostuum sprak met eenigezias bedeesde stem, maar tooh was er moed in haar op treden. De gang naar de lezing was haar zwaar gevallen, zeide ze. Zij trad niet op in het publiek, omdat ze dat nu zoo graag doet, maar alleen, omdat ze zioh er geroepen toe gevoelde om medo te helpen de overtuiging te vestigen, dat men er meer de aandacht san moet wijden, dat een einde komt aan die schrikkelijke ellende> waarin meirjes en vrouwen verkeeren, die verleid zijo. Krank zinnigengestichten en toevlnohten zullen steeds voller worden volgens haar, zoolang er geen wet op het vadereohap is, en ze wilde dat aantoonen met haar dagboek. Daaruit deed ze eenige grepen, de trenrige geschiedenissen van gevallen meisjes, die stierven van verdriet, die krankzinnig werden, toen ze vernamon, dat de man, die baar «lief gehad" had, gehuwd was, èn zoo meer. Bij een sterfbed van óén dier on gelukkigen had Neeltje gezworen er op uit te gaan, en te reddon, wat te redden was. Al gaf voor haar en haar kind een wet op het vadereohap wel niets meer, zij wilde zioh toch in dienst stellen van het goede, en ijveren voor een wet, die volgens hare meeniog veel goed zal doen. Vandaar haar optreden su in het openbaar. Hulde brengt Neeltje Lokerse aan de liefde van de vereenigiog «Onderlinge Vrouwen bescherming", welke een tehuis voor gevallenen mede hielp ia het leven roepen, maar tooh keurde zij dit af, omdat hierdoor h. i. het kwaad der ontuoht eigenlijk nog meer in de hand gewerkt wordt. De ongehuwde moeder is alleen op te heffen door een huwelijk, dat een wet moet voorschrijven. Hiervoor strijdt spr. Zij doet 't in de eerste plaats voor de kinderen, want een buiten echt geboren kind heeft 't in de maatschappij zoo hard te ver antwoorden. Dat kind worden soms verwijten gedaan zoo lafhartig mogelijk dikwijls. Eq treurige gevolgen bleven niet uit. Er zijn gevallen bekend, dat een bniten eoht geboren knaap, die opgevoed was tot een flinken jongeman, en student werd, zóó gesard werd, dat hij vlnchtte, en als koloniaal naar Iodlë vertrok. Een andere joDgeling werd, toen hij op zekeren dag vernam, dat hjj een natuurlijk kind was, plotseling krankzinnig. Dat alles is de schuld van gewetenlooze verleiders, zeide de spr. Met nog meer voorbeelden kwam ze aandragen, en telkens smeekte ze om wettelijke bepalingen. Het ontwerp-Loefi gaat haar niet ver genoog. Daarin wordt de verwekker aan sprakelijk gesteld voor de opvoeding, de moeder komt niet alleen te staan, maar voor het kind geeft die wet niets. Deze is alleen van stoffelijk belang. Die wet weerhoudt een man niet voort te gaan op het afschuwelijk pad, door hem ingeslagen. Nadat Neeltje Lokerse nog io sterke matejiet Neo-Maltbn- sianisme afgekeurd had, eindigde ze haar rede, die rnim twee nren geduurd had. De aanwezigen kochten nogil veel van hare geschriftje». Binnenkort hoopt ze een boek nit te geven. Van onzen Correspondent). Pcnsiongmama'ft lief en leed en Pensions-amusementen. BfRLiJN, 21 December '05 •Draagt elkanders lasten". «De wereld is een schouwtooneel, Elk speelt zijn rol, en krijgt *(jn deell" placht de oude Judels te galmen, wanneer hij weer .eens voor de zooveelste maal een aller laatste voorstelling gaf. De inau had zoo'n groot ongelijk niet. «Die Welt ist ein Theater", en een Berlijnsch pension is een theater in het klein, welks regisseuse, de //Pensionsmut- ter", over regietalenten van een Sarah Bern hardt en tegelijk over diplomatentalenten van een Rouviermoet beschikken, om het roer recht, en haar troepje onder één hoed te houden, haar pensionaires, waaronder per sé eenige zich afwisselend steeds beleedigdverongelijkt achteruitgezet gevoelen, en met staking, m. a. w. met vertrek dreigen, als haar want bij zulke gevallen is alleen van diverse //haar's" en uiterst zelden van «hemV sprake niet on middellijk door de andere partij genoegdoening wordt verschaft. Op zulk een kritiek oogenblik treedt de Pensionsmama als ,/dea-ex-machina" op, om met al de overredings- en stuurmanskunst, welke 2ij bezit, weer een verzoening tusschen de naijverige partijen tot stand te brengen. Gewoonlijk is de verzoening niet meer dan een wapenstilstand. Want heel lang duurt de zoete eendracht helaas niet tusschen de heterogene bestanddeelen, waaruit het //tableau de la pension" is samengesteld, tusschen de vele concurrenten op het doornige pad der kunst, de zangeressenviool-, klavier- en violoncel- speelsters in den dop en hare zusters, die al opgetredcu zijn, de min of meer nieuwsgierige oudere dames met en zonder gezonde eetlust en- met w^t. vrijen tijd,-onbegrepen-gescheiden jonge vrouwtjes, andere jonge vrouwtjes met en zonder veel temperament, vegeteerende en levenslustige, alleenstaande, jongere en oudere meisjes, tusschen aan den dag gelegde volks eigenaardigheden van Amerika, Duitschland, Engeland, Holland, Rusland enz. Voor de Pensionsmutter is het waarlijk niet gemakkelijk al die twisten telkens weer bij te leggen, welke gewoonlijk wegens nietig heden zijn uitgebroken. Want in een groot pension, waarin de bewoners zoo goed en zoo kwaad het gaat met elkaar overweg moeten, wordt nog al eens openlijk of bedekt een vinnige strijd gevoerd, waarbij beide partijen dwars door elkaar heen kijkende, elkaar abso luut negeeren, of wel, te pas of te ODpas hatelijkheden debiteeren aan het adres der tegenpartij. Engelengeduld, beleid en zenuwen van staal be hoort een Berlijnsche Pensionsmutter te hebben, om haar scheepje tusschen de dreigende klippen door te laveeren en zich door de toonen- disharmonie der in tal van kamers tegelijk studeerende, aanstaande kunstenaressen niet uit het humeur te laten brengen, maar daarmee komt zij er nog lang niet! Als zij niet tevens een flinke vrouw van zaken is, 's morgens vroeg bij de hand om persoonlijk inkoopen te doen, en met de noodige zelfverloochening gewapend om een puike keukenmeid, al heeft deze ook nog zooveel pretenties, vast te houden als zij niet een dame uit goede kringen is, en over vele con necties in binnen- en buitenland beschikt, zal zij bezwaarlijk op een groenen tak komen. Want de huishuren zijn enorm hoog, de con currentie buitengewoon groot (zeer dikwijls twee, drie pensions in één huis) en alleen dan uitzicht op loonende verdienste, wanneer zij de zaak flink durft aan te pakken, en niet door veel' risico en woninghuren van 7000 tl'8000 Mark zich laat afschrikken, Een Duitsch pension in het algemeen en een Berlijnsch pension in het bizonder is op een geheel andere leest geschoeid als in Hol land, waar de pensionaires gewoonlijk weinig of niet met elkaar in aanraking komen, daar de diverse maaltijden bijna steeds door de gasten afzonderlijk in hunne vertrekken worden gebruikt, terwijl hier het tegenovergestelde plaats heeft. Dientengevolge is het leven in een Berlijnsch pension gezelliger en amusanter dan in een Hollandsch. Aan de algemeene middag- en avondtafel, waar zich alle elementen treffen, welke door de Pensionsmutter met veel overleg worden geplaatst, zóó, dat de strijd- lustigen zoover mogelijk van elkaar gescheiden zijn, wordt een levendig en druk discours ge voerd. Muziek in al haar onderdeelen, beschouwingen over concerten en concerteerende kunstenaars leveren een onuitputtelijke stof voor discours van het meerendeel, hetgeen geen wonder is in een st$d, welke zich heeft ontwikkeld tot een wereldmuziekbeurs. De minderheid onder houdt zich over andere zaken, of zwijgt en observeert. De keurig met bloemen en planten versierde tafel wordt gepresideerd door de Peneons- mutter, die steeds op haar qui vive is en, terwijl zij zich met hare naaste buren onder houdt, tevens een oogje in het zeil houdt, dat de bedienende meiden bij het presenteeren der «ohotels geen flaters maken. Onmiddellijk na het dessert komt de koffie op tafel. De aan wezige heeren steken den brand in hun sigaretten, welk voorbeeld door verscheidene dames gevolgd wordt, waarna de Pensionsmutter de tafel opheft, en men met het stereotyp- duitsche //Mahlzeit"wenschen en handjesgeven uiteen gaat. De eigenares van een voornaam Pension behoort tot zeer goede burgerlijke of adellijke kringen, en is gewoonlijk een onbemiddelde weduwe van een officier of hoogeren regeerings- beambte. Praktisch als zij is, heeft zij ingezien, dat in de leus: /pVereenigt ui" veel waars schuilt. Eu ook zij heeft zich met hare collega's aaneengesloten tot een „Verein von Berliner Pensionsbezitzerinnen", welke voor zijn leden zeerjpraktische resultaten oplevert, en tweemaal 8 jaars gemeenschappelijke feesten arrangeert. Op een goddelijken achtermiddag maakte ik in den afgeloopen zomer met andere Hollanders een alleraardigste boottocht mee naar de Müzelberge aan de Bovenspree. Een Berlijnsch Pension is een Theater in het klein, en de heterogene pensionaires zijn malgré lui de spelers. Voor den ontsider dik wijls een amusant schouwspelNaast allerlei kibbelarijen en tijdelijke botsingen ontbreekt het in de voorname Pensions ook niet aan allerlei pretjes. Men arrageert uit de opbrengst van de //Fischkaase", waarin zij, die te laat komen aan tafel, hun of haar obulus storten, 's zomers vroolijke pic-nics en boottochten naar één der talrijke lieflijke plekjes van de mooie bosch- en waterrijke omstreken. En 's winters wordt voor gezinnenIijke reke ning een gezellige bijeenkomst in het pension geïmproviseerd, waartoe elk der deelnemers nog eenige gasten noodigt. Alle kibbelarijen en veeten zijn dan vóór, tijdens en na den grooten dag vergeten. Dan heerscht eendracht en vroo- lijkheid, evenals straks op /Heiligen Abend" (avond vóór Kerstmis), wanneer alle pensio naires, die niet naar huis ziju gereisd, bij deu stralenden Kerstboom in de groote eetzaal met de Pensionsmutter en hare familie onder het genot van warme punch, Pfefferkuchen en allerlei zoetigheden, gezamenlijk een genoeg lijken avond vieren. Een paar dagen geleden was het 's avonds feest in het gezellige pension op een druk kruispunt van de Kurfiirstenstrasse, waar ik sinds geruimen tijd het middagmaal gebruik. Drie groote kamers en suite dienden als feest zaal voor de ruim 60 dames en heeren, die in gespannen verwachting voor het opgeslagen tooneel plaats namen. De verwachtingen waren niet te hoog ge spannen. //Seelenfriede Fieberwahn" was de titel van de speciaal voor deze gelegenheid geschreven grappige Schwank door één der pensionaires, een „in allen Satteln gerechte" jonge dame uit Oost-Pruisen, in welke klucht zij zelve als //Ostpreussische diseuse" in ouder- wetsch Krinolineko8tuum optrad. Het leuke kluchtspel met het cabaret in het laatste bedrijf, waarin alle deelnemers, de slanke zangeres met prachtige stem en gitaar begeleiding, de grappige «Ostpreussische" diseuse Dorchen, de beide wonderkinderen, de snelteekenaar, de vogel-imitator, de invalide uit den troonopvolgingsoorlog van Lippe Det- mold hunne beste beentjes voorzetten, had een verbazend succes. Daarna Frau Geheimrat met haar rijk voorzien buffet, dat klonk als een klok, niet minder. En ten slotte wiegden de paren op de tonen van walsmelodieën tot diep ia den nacht over het spiegelgladde parket. Mijn Hollandsche introducés zullen dien avond niet berouwd hebben. K. Ingezonden stukken. Fooien en de Rijkspostspaarbank. De fooienquaestie is oud en afgezaagd. Veel is daarvoor en daartegen reeds geschreven. Doch, men zij in algemeenen zin voor- of tegen stander daarvan, te ontkennen valt het niet, dat schier overal bestaat: het gebruik om bij het ontvangen van rekening-gelden een fooi aan den brenger of de brengster, onzen bedienden, te geven; hen bij jaardagen, né. den schoon maak, op St. Nicolaas-, kermis-, Nieuwjaars dag of andere feestelijke gelegenheden geldelijk te bedenken. De gever van de fooi, of deftiger, van de douceur, zal, het stoffelijk belang van den begiftigde voor oQgen houdendeméér dan anders van zijne mildheid genoegen smaken, wanneer hij zich hiertoe van de spaarbank bedient. Inderdaad mag reeds worden gewezen op het verblijdend feit, dat menige gift van dien aard door de zorg van Mevrouw, Mijnheer of Patroon, op een postspaarbankboekje werd ingeschreven, en menige bediende, langs dien weg, jaarlijks een aardig sommetje bespaard kreeg, te zijner tijd geschikt om nuttig dienst te doen. Die stuivertjesdubbeltjes en kwartjes anders zoo lichtelijk door de vingers weg rollende, kunnen, goed bewaard, verrassingen bereidenen juist op oogenblikken, waarop ze goed te pas komen. Bedreigt een afgedragen rok elk oogenblik den dienst op te zeggen, 't spaarbankboekje komt geruststellend een andere brengenbegint een japon of jas aanspraak op rust te maken, boekje zendt er een thuis, zonder het even wicht tusschen uitgaven en week- of maand geld te verbrekenheeft men 't voorrecht den jaardag van vader of moeder te herdenken, de koperen of zilveren bruiloft te vieren, het boekje zorgt, dat de herinnering aan het ge noegen niet wordt vergald door akelige naweeën; desgelijks brengt het uitkomst, wanneer een of ander meubelstuk vernieuwing vraagt. Zoo ziju de voorbeelden maar voor 't grijpen. Met dergelijke gevolgen voor oogen, komen we er toe, de medewerking in te roepen van allen, die het met hunne dienstboden en be dienden wel meenen, om te zorgen, dat het zoogenaamd //verval" den weg vindt naar de spaarbank. Dien maatregel, welke bij velen reeds een goede gewoonte geworden is en vaak uitstekende diensten bewees, zouden wij wenschen algemeen gevolgd te zien. Als van zelf spreekt verdient het eveneens aanbeveling in voormelden vorm, ook geld geschenken aan kinderen en extra-toelagen aan arbeiders te geven. Dit kan ook een begin van aanmoediging tot verder sparen zijn, want jn den regel zal men zien, dat wie eenmaal een spaarbankboekje heeft, voortgaat met sparen. De Postspaarbank werkt overigens eenvoudig genoeg en vordert zóó weinig tijd en moeite van hen, die zioh voor het hier opgeworpen denkbeeld wenschen te interesseeren, om te mogen verwachten, dat nu Nieuwjaar voor de deur staat, de Januari-statistiek van die instel ling zal doen zien, hoezeer die giften wederom in klimmende mate den weg naar de spaar bank hebben gevonden. Even een loopje naar het naastbij zijnde postkantoor, daar den naam opgegeven van den persoon ten wiens behoeve een boekje verlangd wordt, verder zijne handteekening gedeponeerd, het toegedachte geldgeschenk afgedragen en ge hebt wellicht op stoffelijk en zedelijk gebied den grondslag gelegd van veel goeds en misschien afgehouden van veel kwaads. De waarn. Directeur der Rijkspostspaarbank, DU BOIS. Bij den aanvang van 1906. Een jaarkring vloog heneD, een nieuwe begint, De heilwen8chen doen zich weer hooren, En het is of aan alles een nieuwere tint Bij den aanvang des jaars is beschoren. Weer lengen de dagen, al gaat het niet vlug, De hoop doet weer allen herleven, Vooruit, klinkt de wekstem, vooruit, niet terug; Met moed ga uw weg door het leven. Ook ik bied thans weer mijne heilwenschen aan En hoop dat op nieuw wordt verkregen, Dat St.-Maartensdijk steeds vooruit blijve gaan Der nijvere burgers ten zegen. Onze lieve Vorstin aan Prins Hendriks zij' En ook hare Vorstelijke Moeder, Zij God met Zijn hulp en Zijn zegen nabij, Die blijve hun steun en Behoeder. Het nieuwe Ministerie De Meester aan 't hoofd, Wij hopen, het ons niet zal kullen, Maar wat het bij d' aanvang zoo gul heeft beloofd, Getrouwelijk ook nu zal vervullen. De vrede in 't Oosten wordt dankbaar herdacht, Aan Roosevelt's pogen zij glorie, De Russische knoet zwaait nog immer met Schrijft bloedig zijn eigen historie. (kracht, Moog voorts aan het einde van negentien zes, Een ieder gestemd zijn tevreden, Dan gaat er de handel ook niet op de flesch, Maar is er tot roem alle redeD. Dan deel ik in voorspoed en heb geen gebrek En vraag om uw gunst voor mijn zaken, In kruidenierswaren, vleesch, boter of spek, Naar iedereen's zin zal ik 't maken. CBR. VAN SPLUNTER, Hoek Kaaistraat, St.-Maartensdijk. Het jaar 190G wcnsch ik aan mijne geachte clientele, vrienden en kennissen, binnen en buiten de stad, een gelukkig, voorspoedig en gezond jaar toe. S. A. FRENK, Vlecschliouwer, Appelmarkt. Ondergeteekcnde wènseht het heil van den dag aan zijne geachte begunstigers, vrienden en bekenden. Zierikzee, 1 Januari 1906. F. C. VAN METEREN. wènseht het HEIL VAN DEN DAG aati zijne geachte begunstigers, vrien den en bekenden. Zierikzee, 1 Januari 1906. De ondergeteekende wenscht zijne geachte familie, vrienden en begunstigers, zoowel binnen als buiten deze stad, veel zegen in het nieuwe joar. Tevens beveelt hij zich beleefd aan voor de levering van solied Mandenwerk, zoowel in 't fijn als in 't grof. J. FOLMER en Ecbtgenoote. Zierikzee, nabij 't Station, 1 Jan. 1906. en Echtgenoote. p. f. Pf De ondergeteekende wensoht zijn familie, vrienden en begunstigers een gelukkig Nieuw jaar toe. W. M. J. CA8HOEK Wz„ Mr. Timmerman, Zierikzee. p.f. p. f. Bij den aanvang van het nieuwe jaar mijne beste wenschen aan begunstigers, vrienden en bekenden. J. C. VAN DER EST, Havenplein. Aan familie, vrienden en bekenden een gelukkig Nieuwjaar. Zierikzee, 1 Januari 190G. F. CAPELLE. Hartelijke Gelukwcnsch aan mijne begun stigers, zoowel binnen als buiten de stad. J. HEÜSEVELDT, Schoenmaker, Korte Groenendal. „Bellevue". p. A. DE GRAAFF, Nieuwehaven, wenscht zijn geachte clientèle, zoo binnen als builen deze stad, een gezegend Nieuwjaar. P. Bodt Sr. en Echtg-enoote. P- f- Wed. H, VAN DER VALK, Nieuwstraat, wenscht haren geachten begunstigers een gezegend Nieuwjaar en beveelt zich bij vernieuwing minzaam aan. P- CHIt. VKRKAART, Kleermaker en Barbier, Botermarkt B 447, wenscht aan familie, vrienden en begunstigers, zoowel binnen als buiten deze stad, veel heil en zegen toe. P. f. Hartelijk geluk gewenscht aan vrienden en begunstigers, zoowel binnen als buiten deze stad. C. STAMPERIUS. G. W. Risch en Echtgenoote, in Manufacturen. P. f. p-f- HEILGROET aan mijne geachte begunstigers, zoo binnen als buiten deze stad. P. VER BOST, Zierikzee, 1 Jan. 1906. Meelstraat B 69. Heilgroet aan familie, vrienden en begun stigers. D. PADMOS, in Ijzerwaren. Zierikzee, 1 Januari 1906. BOUDEYVIJN VAN DER VALK, Verre- nieuwstraat, Zierikzee, wenscht zijnen vrienden en begunstigers veel heil en zegen in het nieuw begonnen jaar. en Echtgenoote. Dam, Zierikzee. V f- Stoom werktuigkundigen, Zierikzee. p. f. A. GAANDERSE, voorheen F. B. Stroobant, naast de Beurs. P-f' F. LEMSOM, Gareel- en Schoenmakerij, Korte Nobelstraat, Zierikzee, wenscht zijnen vrienden en begunstigers een zeer voorspoedig jaar toe en beveelt zich beleefdelijk in ieders gunst aan.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1906 | | pagina 6