V
Gen. van Ned.-Indië is ingetrokken de ver
plaatsing van den controleur W. W. G. A.
Elenbaaa van do res. Palembang naar de
rea. Wester-afdeeling van Borneo en hem
thans verplaatst naar de res. Znider- en
Ooster-afdeeling van Borneo.
De prijs der cokes van de gemeente-
gasfabriek te Middelburg is van 55 op 50
cent per H L. gebracht.
Zonnemaire, 26 Dec. Donderdag 1.1. hield
de IJsclub alhier hare algemeene vergadering.
Na het welkom van den voorzitter herdacht
deze ook in enkele woorden de goede diensten,
die het afgestorven lid der vereeniging, de
heer C. Prince, bewezen had. De penning
meester deed rekening en verantwoording
van zijn beheer en deelde onder meer mede,
dat de ontvangsten hadden beloopen f 126,92s
en de uitgaven f 65,63 s, zoodat de rekening
sloot met een batig saldo van f 61,29.
Als bestuursleden worden gekozen de
heeren Verhuist en Schuilwerve, terwijl de
heer M. Schilperoort als zoodanig wordt
herkozen. Op voorstel van één der leden
wordt unaniem besloten den 5en Januari
a s. het 10-jarig bestaan der IJsclub feestelijk
te herdenken. Mocht moeder natuur mee
werken, dan zou het feest op de ijsbaan
gevierd worden, docb aan 't bestuur werd
de geheele regeling opgedragen.
«Indien er geen ijs is, dan maar op rol
schaatsen", riep een stem nit de vergadering.
De heer Pannekoek werd, «als bewijs van
dank voor zijne uitnemende diensten der
IJsclub bewezen", tot eerelid benoemd. Gevoelig
voor de blijken van sympathie aanvaardde
deze de hooge onderscheiding.
Had de hospes zijn abuis niet hersteld,
dan hadden de leden op een ongewoon uur
de vergadering moeten verlaten, doch de
goede man was evenals altijd bereid schuld
te bekennen en zijne fout te verbeteren.
Daardoor konden de leden dan ook langer
dan het sluitingsuur aanwees het wel en wee
der vereeniging bespreken en was 24 Dec.
dan ook reeds lang voorbij, eer ieder wel
gemoed huiswaarts keerde, kalm en rustig.
Dreischor, 26 Deo. J.l. Donderdag gaf
de Zangvereenigiog «Thalia" haar 17de uit
voering. Was tot het vorige jaar de leiding
steeds in handen geweest van den heer v. d.
Garde, nu waren dit jaar de oefeningen geleid
door den heer Swenne van Zierikzee. Zoowel
in vorige jaren als nu, zal het publiek voldaan
huiswaarts zijn gekeerd. Het bleek, dat ook
de nieuwe directeur voor zijn taak goed
berekend was. Uit de uitvoering der zang
stukken bleek ten volle, dat er ernstig en
onder goede leiding gewerkt was. Ook de
voordraohten met zang, vooral «De reis naar
Berlijn", werden zeer toegejaicht.
We sluiten ons geheel aan bij een stem uit
het publiek, die sprak van hulde aan den
vorigen, zoowel als aan den tegenwoordigen
directeur, maar die ook sprak van steun, aan
«Thalia" te verleenende leden door voort
gaan op den ingeslagen weg, de ingezetenen
door toetreding als kunstminnende leden.
St-Filipsland, 24 Dec. Gisterenavond
trad hier voor «Eendracht Bindt" de heer
Lucien uit Breda op. Had de kwantiteit der
aanwezigen grooter kunnen zijn, de kwaliteit
maakte dit echter dubbel en dwars goed.
Uitstekend wist die karakter-humorist hen te
amuseeren. Het natuurlijke van zijn voor
dragen, de pakkende zetten in zijn coupletten
en bovenal zijn onovertroffen grimmeeren
stempelen hem niet ten onrechte met den
naam van Hollands Eerste Karakter-
Humorist. Druk werd er dan ook geapplau
disseerd. 't Gold hier geen voordrachten tot
ontspanning der smalle gemeente, maar tot
amusement van een beschaafd en ontwikkeld
publiek. Ook zijn pianist kweet zich zeer
verdienstelijk van het hem toevertrouwde deel
van het programma.
Het bestuur van «Eendracht Bindt" heeft
zijnen leden opnieuw bewezen, dat de leiding
in goede handen is en de avond van 23
December heeft duidelijk getoond, dat de
vereeniging met deze soirée in kracht ge
wonnen heeft.
De nieuwjaars-collecte ter voorkoming
van het nieuwjaarswenschen heeft opgebracht
f 112.50.
Goes. Kerstmis en vrede in
jt huisgezinEene moeder mot een zes
jarig jonkske aan de deur van een herberg.
Och meneertje, laat ik mijn man even roepen.
Och toe meneertje, wij hebben niets te eten.
En het jonkske sqhreit, dat den omstander
het hart breekt. En de baas van de kroeg
slaat beide armen uit voor den ingang en
zegt heel vriendelijk tegen de schreiende
vrouwd derop wijf, ik kan geen klant
de deur uitzetten. De weenende vrouw
vertrekt, het jonkske huilt en de liefhebbende
man en vader drinkt zijn borrel.
Overigens was het kerstfeest uitstekend
ordelijker werd dan ook geen permissie
gegeven om muziek te maken voor den dans,
ook niet om langer open te big ven.
Een verstandige maatregel.
Vlissingen, 25 Dec. Wat aan 10 eleep-
booten niet is gelukt, gelukte gisterenmiddag
aan slechts 2 booten. Deze slaagden er n.l.
in, de «Finland" vlot te krijgen, nadat eerst
nog een groot gedeelte van de lading, alsmede
de bunkerkolen waren gelost. Zooals reeds
werd gemeld, had het schip geen schade
bekomen en thans ook bij bet afbrengen is
hoegenaamd geen averij veroorzaakt. De
«Finland" ligt dan ook thans onbeschadigd
ter reede geankerd en zal naar Antwerpen
worden overgebracht.
De pogingen om de «Preussen", die bij
Zoutelande gestrand ia, vlot te brengen, zijn
gisterennamiddag mislukt, niettegenstaande
daarvoor 8 sleepbooten werden gebruikt.
De »Preu8sen" is ook een praohtig schip
en meet 5297 ton. Het schip, dat evenals de
•Finland" een Belgischen zeeloods aan boord
had, had slechts enkele passagiers aan boord.
Men gaat voort dit schip te lossen en zal
hedenochtend bij hoogwater weer gaan slepen.
De «Preussen" zit echter nogal leelijk, hoewel
men toch denkt, het schip af te zullen
brengen.
De raad dezer gemeente besloot, ten
einde in de bestaande werkeloosheid te voor
zien, aan Burgem. en Weth. een crediet te
verleenen van f 2500 tot demping van een
gedeelte vestinggraoht nabij de Scbeldestraat.
Zaamslag, 25 Dec. Gisteren is de brigade
commandant der maréchauseée, H. P. Hendriks,
op een dienstmarsoh plotseling dood ineen
gezakt.
Landbouw en Veeteelt.
Zierikzee, 28 Deo. Heden vergaderde in
het «Huis van Nassau" de Afdeeling Zierikzee
der Maatschappij van Landbouw en Veeteelt
in Zeeland.
De voorzitter, mr. H. C. Moolenburgb,
opende de vergadering.
De secretaris, de heer M. G. Mulock Houwer,
las de notulen van het verhandelde in de
vorige vergadering, die onveranderd werden
goedgekeurd.
Door den voorzitter werd als afgevaardigde
naar de hoofdbestuursvergadering, die den 5
November te Middelburg gehouden is geworden,
verslag uitgebracht.
Overeenkomstig den door don heer F. Koop
man in de vorige vergadering uitgesproken
wensob, had hij voorgesteld de merrien van
3—8 jaar voor de premiekeuringen te splitsen
in twee klassenmerriëa van 3 jaar, en mer-
riën van 4—8 jaar. Naar aanleiding van de
door de verschillende afdeelingen gomaakto
opmerkingen meende het Uitvoerend deel te
kunnen voorstellen de aanhoudingsbijdrage
voor merriën te splitsen in twee afdeelingen,
en dus voortaan uit te loven in ieder keuriogs-
diatrict
I. aanhoudingsbijdragen voor merriën van
drie jaar en
II. aanhoudingsbijdragen voor merriëa van
4—8 jaar.
De heer Wagtho was echter van oordeel,
dat door zoodanige regeling de houders van
driejarige merriën feitelijk in een slechtere
oonditie komen, dan waarin zij.thans verkeoren,
hetgeen door hem nader werd toegelicht.
Naar aanleiding van die opmerking word een
beslissing over dit voorstel aangehouden tot
later.
Het afdeelingsbestuur stelt voor, om zoolang
niet meer prjjzen beschikbaar kunnen worden
gesteld de zaak voorloopig to laten, zooala zij is.
Einde Januari zal de heer L. G. J. Kake-
beeke, rijkslandbouwleeraar, alhier een lezing
houden. Het bestuur zal hem verzoeken te
spreken over de voedingsleer.
Ingekomen is een schrijven van de afdeeling
Hulst, waarin verzocht wordt, hetzij een zelf
standig adres, hetzij een adres van adhaeaie
te zenden ia zake hot door voornoemde af
deeling tot de Provinciale Staten van Zeeland
gericht adreswaarin verzooht wordt te
besluiten
I. dat de gemeente Goes en de gemeenten
in Schouwen en Duiveland zullen worden vrij
gesteld van hare bijdragon voor afkoop van
tolrechten
II. dat de thans ten bate der Provincio nog
bestaande tolheffingen zullen worden afge
schaft; een en ander mot ingang van 1 Mei
1905.
De voorzitter zegt, dat dit adres ook ge
zonden is aan de versohillende gemeenten van
Schouwen en Duiveland. Die van Zierikzee
heeft haar adhaesie getuigd. Hij stelde voor,
dat deze Afdeeling ook haar adhaesie zou
betuigen. Conform het voorstel wordt besloten.
Aan de orde is de verkiezing van bestuurs
leden. In de plaats van den heer II. C. Bolle,
die bedankt had, wordt overeenkomstig de
aanbeveling van het bestuur, dat gaarne het
Westen van dit eiland in het Bestuur ver
tegenwoordigd zag, gekoren de heer G. Doe-
loman van Noordwelle, terwijl herkozen werden
de hoeren C. Hocke Moolenburgb en A. der
Weduwen.
De heer C. Koopman verzocht by de rond
vraag de vergaderingen voortaan wat vroeger
te houden.
De voorzitter gaf daartoe de toezegging,
daar de proef om de vergadering om half
één te houden, teneinde Duiveland in de
gelegenheid te stellen deze te kunnen bijwonen,
als mislukt is te beschouwen.
Op de vraag van den heer A. der Weduwen
of de rijkatuinbouwleeraar, de heer J. P. M.
Camman, hier een lezing zal houden, antwoordt
de voorzitter in bevestigenden zin.
De heer Van Oeveren zou wensohen, dat
de Maatsohappij steunde het proefstation voor
landbouwwerktuigen te Utrecht.
De Voorzitter zal dien wensch aan het
Bestuur in overweging geven.
Hierop werd de vergadering door den
voorzitter gesloten.
Dreischor. Gedurende de laatste bieten
campagne zijn aau de haven alhier uitgevoerd
ongeveer 4^ mill. K.G. suikerbieten en aan
gevoerd omstreeks 2.270 000 K.G. pulp.
BKOHT8KAKK N.
De reohtbank te Groningen gelastte een
nader onderzoek door deskundigen in de
zaak van dr. Bbeschuldigd van het door
schuld veroorzaken van den dood vau een kind.
De nadere behandeling is bepaald op 31
December.
KiiHKMIECWS.
Dreischor. Alhier zijn als leden van den
kerkeraad herkozen, als ouderlingen de heeren
Job. v. d. Velde Pz. en Joh. Dooge Az. en
als diaken de heer A. Bijlo.
Zonnemaire. Woensdag 6 Jan. a.s. van
12—1 uur zal alhier de verkiezing plaats
hebben voor 2 leden van 't kiescollege, wegens
de periodieke aftreding der heeren D. Hocke Iz.
en A. Deïst.
Eikerzee, 28 Dec. Door het college der
notabelen van de Ned. Herv. Kerk alhier is
herbenoemd tot kerkvoogd de heer A. van der
Weijde (thans president) en, in plaats van
den kerkvoogd L. Kloet, die niet meer in
aanmerking weneebte te komen, gekozon de
heer C. Hanse.
Ds. P. F. van den Berg van Zierikzee
zal op Donderdagavond 31 December op
treden bij de Ned. Herv. Gemeente te
Ouwerkerk ten half zes ure.
Bedankt voor het beroep naar de Geref.
Gem. te Alfen door ds. J. H. Donner te
Nieuwdorp.
O K D E H W IJ H.
Op de voordracht voor onderwijzer aan de
dorpsschool te Zaamslag zijn geplaatst de
heeren J. P. Leen boute te Cad&and, A. Lucieer
te Waterlandkerkje en C. L Serlé te IJzendijke.
Nadat de gemeenteraad van Amsterdam
Woensdag met 23 tegen 19 stemmen in
beginsel tot subsidieering van sohoolvoeding
en kleeding bad besloten, werd met 24 tegen
18 stemmen als maximum-subsidie uit de
gemeentekas een bedrag bepaald van f 20.000
voor achoolvoeding en f 15.000 voor klompen,
leeren pantoffels en schoolpautoffels, te vor-
deelen over vereenigingen en schoolbesturen,
die zich belasten met de verstrekking van
een en ander, maar voor geen hooger bedrag
dan door dio vereenigingen uit eigen middelen
voor gezegd doel wordt aangewend.
De collecte voor de scholen met den
bgbel bracht op te Ooaterland met Kapelle,
Ouwerkerk, Yianen en Sirjaneland f 31.75.
Brieven uit Berlijn.
Van onzen correspondent
De gouden Zondag vóór Kerstmi*.
Berlijn, 22 - XII '03.
Het Waarenhaus Wertheim doet me dezer
dagen aan een onvcrzadiglijken Moloch denken,
op wiens altaar rijken en armen hunne offers
brengen. Wanneer het schemerduister, dat in
dezen somberen tijd van het jaar voor daglicht
moet doorgaan, ons na 3 uur begint te begeven
en de lantaarns worden opgestoken, neemt de
aantrekkingskracht van het geweldige gebouw,
welks vele vensters op de verschillende ver
diepingen felle lichtbundels als even zoovele
„grijparmen", waaraan de minste passanten
kunnen ontkomen, op de straat werpen, bijna
op angstwekkende wijze toe.
Angstwekkend zeker voor de ontelbare
neringdoenden der speciale branches, die een
strijd op leven en dood moeten voeren met
den geduchten concurrent. Zij hebben het
tegenwoordig zwaar te verantwoorden, sedert
de groote slok-op bij den Leipziger Plats en
zijn navolgers Fietz bij den Dönhoffs Platz en
landorf bij den Spittelmarkt steeds hongeriger
worden en steeds grooter magische aantrekkings
kracht op het koopend publiek uitoefenen.
Het is een dwaling, dat men in de Waaren-
hiiuser goedkooper kan koopen dan in de ver
schillende aparte winkels. Sommige „Zugartikel"
in de fraaie uitstallingen doen door hun lagen
prijs wonderen van „magnetisme" op de vele
kijkers, die door het uitgestalde verlokt, zich
door den stroom laten meevoeren, voor enkele
uren reddeloos worsen verzwolgen door den
„slok-op", om daarna, half versuft van het
rumoer, als geradbraakt door het duwen en
atooten der duizende passanten en het schuifelen
langs de toonbanken, beladen met diverse
pakken en pakjes, (het tribuut op het altaar
van den gutzigen Moloch) deel uitmakende
van een opeengedrongen, puilende, schuifelende,
kompakte massa van honderde, afgetobde,
eveneens door het geraas min of meer versufte,
pakjes dragende lotgenooten, tusschen de wijd
openstaande tochtdeuren weer te worden
„uitgebraakt" op het trottoir.
De gezeten winkelstand heeft tegenwoordig
een harden dobber door de concurrentie der
groote Waarenhiiuset, die aan de fabrikanten
de wet voorschrijven, tegen veel gunstiger
conditie verkoopen dan de detaillisten, en uit
sluitend tegen contant verkoopen, zoodat het
ontzaglijke kapitaal in één jaar vele malen
kan worden omgezet.
Dat daarom de Waarenhaueer op het leeuwen
aandeel van de Kerstdrukte beslag hebben
gelegd, is geen wonder, ofschoon men er zich
over moet verbazen, dat de kooper zich zoo
geduldig laat duwen en stooten en met engelen
geduld bij de verschillende kassen queu maakt
om 'zijn geld „aan de vrouw" te brengen. (Alle
kassiersposten zijn in deze inrichtingen door
dames bezet).
„Wat moeten die arme verkoopsferfjes dood
op zijn, wanneer eindelijk de lange werkdag
ten einde loopt!" dacht ik bij mijzelf, terwijl
ik Zondag in den laten achtermiddag, als mentor
van een hollandschen zee-officier, met dezen
tusschen rijen politie-agenten en bedienden van
Wertheim naar binnen schuifelde. „Goeie God
wat een menschen!", riep mijn zee-officier
verbaasd, die bij vroegere bezoeken aan Parijs
toch met overvolle bazars als Louvre en Prin-
temps reeds had kennis gemaakt.
Als een rustelooze groote mierenhoop, wrie
melde en krioelde een duizendhoofdige menigte
dooreen. De gangpaden gelijkvloers en op de
verschillende verdiepingen de portalen en
breede trappen opgepropt met een schuifelende
menigte, welke als een trage onweerstaanbare
golfstroom steeds maar voortstuwde, al maar
voort als een perpetuum mobile, vlak langs
een anderen stroom, van den anderen kant
komende, en de tegenovergestelde richting in
slaande. Oneindig meer kijkers dan koopers,
want voor rustig uitzoeken en koopen was geen
gelegenheid. Achter de toonbanken de ver
koopsters, met bleeke vermoeide gezichten, in
weerwil van hare moeheid toch werktuigelijk
vragers en koopers vriendelijk te woord staande,
wel wetende, dat het oog van den chef in den
persoon van één der vele eontroleerende gé
rants en surveillanten alom tegenwoordig is.
Want deze dwarskijkers zijn overal en nergens,
en trouwens ook hoog noodig, te midden der
duizenden bezoekerswaaronder zich onge
twijfeld zakkenrollers bevinden, die op buit
uit zijn.
Op alle kruispunten staan wegwijzers, en
geven raad aan bezoekers, die de kluts kwijt
raken te midden van deze raenschenmassa, en
wier hoofd op hol raakt in het broehaha en
het zware gegons van ontelbare stemmen, dat
zich voortplant door alle hallen en gangen.
Het lijkt wel, of alle soldaten van het garni
zoen op dezen gouden Zondae vóór Kerstmis
vrijaf hebben gekregen. Overal op de trappen
en gangen zie ik soldaten en onderofficieren,
in troepjes of alleen, d.w. z. in het laatste
geval, steevast arm in arm met een aardig
„Schatechen". Een „stramme" militair in een
mooie uniform oefent steeds een groote aan
trekkingskracht uit op de knappe bekjes van
winkeljufjes en dienstmeisjes.
Met een zucht van verademing staan we
eindelijk ,weer buitenwaar intusschen het
fewoel en de drukte nog is toegenomen, nu
et koffie-uürtje van den middenstand en de
arbeidende klasse voorbij is, en de meeste
Berlijners de straat op gaan om de uitstallingen
in oogenschouw te nemen, en zich door den
„golfstroom" van vroolijke kijkers en koopers
te laten meéslepen. Elke straat in het drukke
winkelcentrum is nu een wereldje op zichzelf.
Elke breede trottoir is in een markt, elk
pleintje in een geurend dennenbosch her
schapen. Op vele plaatsen worden elk jaar
dezelfde houten kraampjes opgeslagen, o. a.
in de Breite Btrasse vlok bij net Koninklijk
slot; op den Leipziger Platz een typisch
kraampje met ouderwetsche NUrnberger „Leb
kuchen" en Pfefferkuchen, even onmisbaar bij
een Kerstboom als het spekulaas en de boter
letters op ons Sinterklaasfeestin de Liitzou
Strasse bij den Magdeburger Platz een aardig
kraampje met wit houten speelgoed. Maar het
leeuwenaandeel van den straatverkoop hebben
'toch de „vliegende kooplui", die aan geen
bepaalde standplaats geDonden zijn. Uit het
noorden, uit het zuiden, uit het oosten zijn ze
in dichte drommen opgetrokken, klein en groot,
naar het westen, en vooral naar het drukke
winkelcentrum van Friedrich-, Leipziger- en
Potsdamer Strasse, waar zij als een dichte
phalanx langs den rand van het trottoir hebben
post gevat.
Wie over het beste spraakwater beschikt, en
den grootsten voorraad van grappen in den
kortst mogelijken tijd weet te debiteeren, trekt
de meeste hoorders en koopers. Wat wordt er
al niet te koop aangeboden! Van den onver-
valschten, ouderwetschen, nog steeds gangbaren
papieren „Hampelmann", den Jan Klaassen,
met trektouwtje tot de vernuftige mechanieke
blikken auto's en poppetjes. In bonte mengeling
paseeeren ze de revue: Hampelmiinnen, de
klimmende muizen opeen spiraaltje, klouterende
aapjes op een stokje, het wierook paffende
moortje, diverse ingrediënten voor den Kerst
boom als lametta, glazen balletjes en dergelijke,
alles doorgaans voor den prijs van 10 pfeoning,
soms zeifs van een „Seckser" (5 pfenning)
verkrijgbaar.
Het meest amuseer ik me altijd bij de
kooplui in mechaniek speelgoed, die overal een
dichten drom van kijkers tot zich trekken. Zij
zijn de „aristokraten" onder de Hausiren en
beschikken over een zeker bedrijfskapitaal,
want hun aardig springend, dansend, tollend
en draaiend goedje is niet erg goedkoop. Vlak
naast den breeden rijweg op de hoeken van
den Leipziger Platz, naast de beide Schinkel-
sche wachthuisjes en op andere plaatsen heb
ben zij hun „zaak gevestigd". Bij het schijnsel
van een magnesiumfakkel zijn zij voortdurend
ia de weer, steeds verschillende blikken kin
deren opwindende. Wel drie, vier meter in
het rona is het asphalt bedekt met auto's,
melkwagentjesvrachtwagensmet eendjes,
hoenders, duiven, honden, paardjes; alles is
voortdurend in beweging, alles snort, rent,
waggelt dooreen, komt soms in botsing. Daar
is een dansende pop, die graciens haar rokje
oplicht, waardoor haar blikken „jupons" zicht
baar worden; daar is een grimmige dikke
Schutzmann, die verontwaardigd over zooveel
lichtzinnigheid, zich wel laat opwinden en met
korte trippelpasjes komt aanloopenal maar
notities makende in zijn boekje en de „perso-
naliën" van het lichtzinnige dametje opnemende,
daarbij niet lettende op een jeugdigen fietser,
een blikken kindermeisje, dat achter een wagen
tje trippelt, en een clown op een gedresseerd
varken, die van den anderen kant komen
„aansnellen" met het gevolg, dat een botsing
onvermijdelijk wordt, zoodat bet heele gezel
schap, steeds doordraaiende en snorrende over
elkaar buitelt. Het uurwerk van het licht
zinnige dametje is nog niet afgeloopen. Zij
danst verder en verder, en walst met open
oogen in haar verderf de straat op en
knakl onder de raderen van een zwaren om
nibus. „Geschaftsunkosten" zegt de koopman
schouderophalend, terwijl hij een nieuw dametje
uit haar bordpapieren woning haalt. K.
Gemengd Nieuws.
Niet naar Zuid-Afrika. In een brief
uit Kaapstad aan De Nieuwe Crt. lezen we,
dat ondanks de waarschuwing tegen immigratie,
door de regeeringen in brieven en couranten,
de toevloed van nieuw-komers blijft aanhouden
de toestand is drukkend, bet geld duur, en
de loonen dalen. Vele Hollanders keeren
terug, doch meerderen komen, die ook
mochten wenschen, dat ze maar weer thuis
waren, want het is hier in één woord mitère.
In de ver afgelegen Holl. dorpen der
Kolonie ie de kans beter om een goed
beBtaan te vinden, doch de moeielijke en
kostbare reis is een groot bezwaar. En zoo
blijven de meeaten te Kaapstad, waar de
vraag naar werkkrachten op lange na zoo
groot niet is als bet aanbod.
Aan 't slot zegt de schrijver: onrijpe
▼ruohten, snikheete dagen en hevige zuid-
oosterstormen verspreiden veel ziekte, vooral
dysenterie,
Circa 200 dienstmeisjes nit Volendam
zijn in betrekking te Beemeter, Purmer,
Amsterdam enz. Een vast gebruik is het, dat
zij het Kerstfeest te Volendam komen vieren.
Na echter de 9de poklijder naar de barak is
gebracht, heeft de burgemeester van Edam bij
advertentie in verschillende bladen verzocht,
die dienstmeisjes deze week geen verlof te
geven, maar het te geven als de ziekte geheel
geweken is.
Een aardige winst! De boerderij
«De Hooge Boomen", onder Schiedam, die
dezer dagen door de gemeente Rotterdam ie
aangekocht voor f 116.000, werd 8 jaren
geleden door de tegenwoordige eigenares ge
kocht voor f 26.000.
De spookgeschiedenis op een boerderij
onder Baak, gem. Steenderen, behoort tot
het verledene.
De veldwachter vermoedde, dat het spook
onder de huisgenooten moest schuilen. Hij
wist zich buiten weten van de bewoners
verdekt op te stellen en ontdekte, dat de
vrouw des huizes het spook was.
De veldwachter verrastte baar, terwij! zij
bezig was de vierde koe los te knoopen,
kwam toen voor den dag en vroeg, of bij
haar een bandje wilde helpen. De vronw, zich
ontdekt ziende, beweerde bezig te zijn de
door 't spook losgeknoopte koeien weder vast
te knoopen. Zy zelf wilde niet voor 't spook
worden aangezien.
Men vermoedt, dat zij de grap uithaalde,
om daardoor haar bunrplaats in waarde te
doen dalen en in de toekomst goedkooper te
kannen wonen.
Het gerucht gaat, dat de eigenaar, die een
billijke pachtsom inde, voor goed genoeg heeft
van deze lieden.
Een rechterlijke dwaling. Dwalen
is menschelyk.
Zoo dikwijls blykt, dat wat zich als een
onomstootelgke waarheid in ons brein vast
gezet heeft, toch onjnist is.
En vaak ook heeft zoo'n dwaling ver
strekkende gevolgen.
In Oostenrijk doet een zeer ernstig geval
tbacs van zich spreken.
In Nov. 1898 werd in Opper-Oostenrgk
een vrouw vermoord om baar geld. Een
paar weken later werden Therese Gietzinger
en Karl Harter door de gezworenen te Ried
aan die misdaad schuldig verklaard en ver
oordeeld. Niemand had de misdaad gezien,
recbtetreeksche bewijzen waren er niet; maar
wel aanwijzingen, die zoo overtuigend voor
de schuld der beide beklaagden schenen, dat
deze, hoewel zij bun onschuld tot het laatst
toe volhielden, door de jury veroordeeld
werden 1 Want beider kleeren en schoenen
droegen de sporen van bloed, en hnn ver
klaring, dat zij den vorigen dag kippen
geslacht hadden, wilde niemand gelooven.
Vrouw Gietzinger woonde in een huisje
tegenover dat der vermoorde. Bloedige voet
stappen lagen tnssshen beide buisjes. Harter
en Gietzinger waren op het oogenblik van
de misdaad in de bnurt van do vermoorde.
Dit alles was voldoende voor hnn veroor
deeling. Harter stierf in de gevangenis,
Therese Gietzinger hield bet daarentegen
langer nit, alhoewel de 5 jaren opsluiting
hare gezondheid geknakt en haar tot een
onde vrouw hebben gemaakt.
De jaren vergingen, tot op eens de waar-
beid aan het licht kwam. Matthias Kaufmann
bad het gedaan, en het was diens doohter,
een meisje van 15 jaar, die het aan de
politie bad verteld. Die Kaufmann gaf in de
laatste jaren veel geld uit en zat veel in de
kroeg. Dit viel zijn vrouw op, die aan bet
snuffelen ging en na een jear geleden op
den hooizolder van haar huis een spaarbank
boekje vond, dat aan de vermoorde vrouw
Kranzinger behoord bad. Door zgn vrouw
ondervraagd, bekende de man ten slotte den
moord gepleegd te hebben, maar dreigde
haar dood te slaan als zy er een woord van
kikte. Ea zoo zweeg zy en bleef by baar
man met het vreeselijk bewustzijn dat hij
een moordenaar was en onscbuldigen er voor
boeten moeeten.
Eenigen tijd later werd vrouw Kanfmann
ernstig ziek en voelde haar geweten zoo
bezwaard, dat zy aan baar doohter vertelde
wat er gebeurd was. Die kon, zooals zy aan
den veldwachter zeide, de gedachte niet
verdragen dat oneohutdigen in den kerker
zuchtten, en gaf de zaak aan. Kaufmann
werd daarop gearresteerd en bekende, dat
Anna Kranzinger, die zeer wantrouwig was,
hem had binnengelaten, omdat by een kennis
van haar was, en hoe by wist, dat zjj een
paar spaarduitjes had, die hij heel goed
gebruiken kon. Met een puntigen steen bad
hij haar een paar gaten in het hoofd
geslagen en toen zij neerviel, baar den hals
afgesneden. Daarna bad by petroleum over
wat hooi gegooid, geroofd wat bij vond en
was op den loop gegaan. De brand werd
echter nog tydig geblnsoht.
