Z1ERIKZEESCIÜ! éD NIEUWSBODE.
Zaterdag 29 November 1902.
ïsr1 tfï i-,.
Tweede Blad.
(Z i o r i Is. z e e s c li e
C o xx r a n t).
Vorschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is f 1,30, franco per post
f 1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar
59ste JAARGANG. No. 7776.
Directeur A. «T. DE LOOZiil.
Redacteuren: i A' FRANKEL.
J. WAALE, alleen voor het binnen- en buitenl. nieuws.
Advertentiënvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend.
Alle betalingen moeten uitsluitend geschieden ten kantore van A. J. de Looze, Hoek Schuithaven, Zienkzee.
Ingezonden stukken en berichten van correspondenten te adresseeren aan A. FnaNKEL, Meelstraa^j3^h^Zienkzee^
NIEUWSTIJDINGEN.
Zuid-Afrika.
ging de poot weer omlaag. Aha, we hadden
den „Anschluss erreicht!" Het vragen kon
vrij vluchtig, maar toen het heen zou rijden, zich op het dek van een stoomboot; één der
merkte een hunner op, dat de bruid zoo drie tafelpooten ging langzaam omhoog, het
onbewegelijk stil zat. Hij riep haar iets toe, tafeltje, nam een scheeve houding_ aan, dan
maar hij kreeg geen antwoord en zij bewoog
zich niet. beginnen.
Toen sprong hij op de trede van het rijtuig, Verstaat u (men moet altijd toleefd zijn,
rukte den sluier der bruid af en zag 00k tegenover geesten) Duitsch? Benmaal op
Zuid-Afrika .vraagt werklieden en arbeiders, dat de bruid een pop van blik was, welke en neer van de tafelpoot, dus neen;
De wagenmakers hebben het buitensporig waarschijnlijk met sterken drank was gevuld. Franseh? dito, neen; Engelsch? Driemaal op
druk. Bestellingen komen bij honderden van Hij bad echter geen gelegenheid zijn ver- en neer. We spraken met een Engehchen geest,
alle kanten in, doch vakkundige knechten moeden omtrent den blikken bruid nader te M "M °a Ifi P
zijn er niet te krijgen, 't Gevolg zal wezen, 1 bevestigenwant het rijtuig rolde in snelle
dat het land van uit Amerika overstroomd vaart heen en was weldra uit het gezicht,
zal worden met rijtuigen van allerlei aard.
Een smid verdient nu f 9 per dag en dat
wordt met graagte betaald. Men spreekt van
de invoering van werkkrachten van werk
inrichtingen in Nederland en Duitschland.
Andere takken van bedrijf roepen eveneens
om werklieden. Zoo de landbouwers, zoo de
kleermakers. Waar men voor het afwerken
van een baatje vroeger f 3,60 betaalde, is
nu de prijs f 9 tot f 12.
Tegenover deze beschouwing van de zaak
staat het volgende. De handwerkors-vereeni-
ging van Kaapstad heeft er bij den gouver
neur over geklaagd, dat de arbeidsmarkt in
den laatsten tijd overvoerd is geworden met
vreemde handswcrklui, alsmetselaars, schrijn
werkers, enz.
't Werd niet zoo grif toogegeven. Natuur
lijk hebben de handwerkers er alle belaDg
bij, dat zij zoo weinig mogelijk concurrentie
•rijgen om het loon op hoog peil te kunnen
-ouden.
Indië»
Brieven uit Berlijn.
Van onzen correspondent).
wiens geest? Van zelf deed zich dus de
volgende vraag voor, met wien we de eer hadden.
Om beurten hadden we de vragen tot de tafel
gericht. Sommigen schreeuwden met voorover
gebogen hoofd zóó luid, alsof ze een doove
voor zich hadden. Na lang spellen konden we
eindelijk constateeren, dat we met George Eliots
geest te doen hadden. Hoe dat spellen in z'n
te Enschedé oud-vverpleegde" in het veel- geruite japon, tamelijk groote zwarte hoed,
besproken krankzinnigergesticht te Zutfen ondergoed waarschijnlijk ongemerkt^spreekt
ontvingen en waaruit wij toen een en ander
werk ging.
Op de vi
Berlijn, 20-Xl '02.
In aarde en hemel is er meer Horatio,
dan door uw schoolsche wijsheid
wordt gedroomd. (Hamlet).
In den salon van een Berlijnseh pension
zaten vier personen om een klein tafeltje. Acht
aaneen gesloten handen rusten pink aan pink
en duim aan duim met de toppen losjes op
het tafelblad. Acht oogen staarden naar het
middelpunt. Men hield een spiritistische séance.
Aan den avondmaaltijdwelke aan de
„séance" was voorafgegaan, had één der aan
wezigen het gesprek op den tafeldans en de
gesprekken met klopgeesten gebracht, waarop
ik een relaas deed van een Franseh gesprek,
dat we een jaar geleden bij een bevriende
familie in Berlijn gevoerd hadden met den geest
van den overleden aartsbisschop van Kiew in
Rusland, die op de vraag, wat wij voor hem
konden doen, telkens geantwoord had; „Priez
pour moi 1" Het resultaat van het omslachtige
uitspellen van elk woord van het gesprek was
hierop neergekomendat de bewuste aarts
bisschop de gewijde kaarsen uit de kathedraal
gestolen en te gelde gemaakt en daarvoor
ongewijde in de plaats had gezet.
We vroegen den zondaar daarop naar zijn
naam. Het uitspellen begon opnieuw, maar hoe
we ons ook afsloofden, we konden maar niet
over het midden van het woord heen komen.
Eindelijk had één uit het gezelschap het lumi-
neuse idee te vragen, of de bewuste letter
soms tot het Russische alfabet behoorde, en
dus niet in het gewone alfabet voorkomt.
Dadelijk ging het tafeltje driemaal hevig heen
en weer. De kenners beweren, dat driemaal op
en neer: ja en eenmaal op en neer neen
beteekent, waarom weet ik niet, maar het
schijnt één der regels van het spiritistische
vocabulaire te zijn. In het onderhavige geval
bleek dus, dat de letter niet in ons alfabet
voorkwam, zoodat we vergeefs tot Z gespeld
hadden. We sloegen dus deze mysterieuze letter
over, en spelden dusjonverdroten verder, totdat
de naam voor ons lag. Toevallig kon ik later
de proef op de som nemen. Door één mijner
j r,„ l„ vrienden, een ingenieur aan de Allgemeine
De nasporingen naar de gevluchte Parysche Elektricitat8.geseischaft, liet ik bij de filiale
oplichtersfamilie Humbert-Daungnac schijnen Kiew informeeren, of daar verleden jaar e
eenige kans van slagen te hebben. Men gelooft, aartsbisschop overleden was, en hoe de m
dat de politie nu de vluchtelingen dicht op geheeten had. Het antwoord luidde op de eerste
de hielen is. vraag bevestigend, maar de naam, welke ons
De geheime politie te Marseille heeft last zooveel moeite had veroorzaakt, luidde absoluut
ontvangen nauwkeurig de pakketbooten, welke anders. Het resultaat was dus negatief. Een
varen 5p Genua, Marseille en Barcelona, te schalksche geest had zeker een loopje met ons
willen nemen 1
bewaken. Door deze en andere verhalen was de lust
Er loopen geruchten, dat eenige leden der de tafelgenooten in het pension opgewekt,
familie zioh te Genua en andere te Barcelona je beproeven, of men soms ook niet een con-
bevinden en dat zij moeite doen, bij elkander tact met een of anderen geest zou kunnen
te komen. bewerkstelligen.
Men gelooft nu algemeen, dat de Humberts Na afloop van het souper namen vier
niet naar Zuid-Amerika zijn gevlucht, maar personen aan een rond, driepotig tafeltje plaats,
dat zij zich schuil houden in Spanje of dehuisyrouw FraugeheimratB een Hollandsche
kloosters nagezien. Het duurde niet lang, of er kwam beweging
Men gelooft, dat Mevr. Humbert s broeder, jn j,et tafeltje. Er schenen dus geesten tegen-
Romain Daurignac, het eerst zal worden WOordig te zijn! Verbazing teekehde zich af
gevat. op het gezicht van den referendar, die voor
Hij heeft reeds een paar onvoorzichtigheden 't eerst bij een tafeldans tegenwoordig was. In
begaan. Zoo is onlange een brief in beslag den beginne hadden we het met een geest te
eenomen welke Romain Daurignac uit de doen, die op Hollandsche en zelfs op Maleische
genomen, wcino 6 wo wurpn rins wel in ens-
Jlet proefstation in de residentie
verbrand. Niets is gered.
Engeland.
Londen, 26 Nov. Particuliere brieven
van de Bermuda-eilanden hier ontvangen
bevestigen, dat honderdvjjftig Transvaalsche
Boeren daar nog steeds in de kampen gelegerd
zijn, die geweigerd hebben den eed van trouw
aan den Engelschen koning te zweren. Zij
worden daarom niet naar hun land terug
gezonden en hebben volmondig verklaard
levenslange verbanning te verkiezen boven
iet zich krommen onder het Engelsche juk.
In de noordelijke voorsteden van Londen
is een ziekte opgetreden, die, ondanks de
afwijkende verschijnselen, door de geneesheeren
voer een vorm van influenza wordt gehouden.
De lijders worden aangegrepen door hevige
rhumatische pijnen, waarbij de beenen en
vooral de enkels sterk zwellen. Er moeten
heel wat gevallen van dien aard onder
behandeling zijn.
Frankrijk.
vraag naar den naam van den geest,
zette zich de tafelpoot in beweging om zeven
keer achter elkaar met korte stootjes weer op
den grond neer te komen. De aanzittenden
hadden met eiken stoot meegetelda, b, c, d,
e, f, g. Na den zevenden stoot bleef het tafeltje
staan.
„Is the first letter a GP" vroeg het vrouwtje
uit Bangkok. Driemaal bewoog het tafeltje
bevestigend op en neer. We waren op den
goeden weg. Dus nu de volgende letter. Dit
maal telden we vijf stooten, dus een E, ver
volgens veertien stooten, dus een 0, en zoo
voorttot eindelijk de volle naam George
Eliot uitgespeld was.
Nu we met een schrijfster van naam conver
seerden, bracht de beleefdheid mee, dat we
haar eerst over haar eigen werken intervieuwden.
„Welk van uwe werken is naar uw oordeel
het beste?"
„Romola". n
„Is Adam Bede niet uw meest gelezen roman P
Ja (driemaal een stoot van de tafelpoot).
De referendar, die in deze litteratuur-kwestie
maar matig belangstelde, en zich meer voor het
reale leven interesseerde, wilde nu tot kwesties
van den dag overgaan, maar op geen van zijn
vragen kwam een antwoord. De tafel bleef
roerloos staan.
Spaanscbe grensstad Irun had verzonden
zijne vriendin, Mevr. Darvallo, die te Monte
Carlo vertoefde.
Duitschland.
Essen, 27 Nov. De weduwe van Krupp
heeft ter nagedachtenis van haar man, drie
millioen Mark (circa millioen gld.) voor
werkliedenfondsen geschonken.
België.
^Aan de Belgische grenzen kwam onlangs
een rijtuig met een vroolijk bruiloftsgezelschap.
Op de voorste bank zat de bruidegom, in
duisterend gesprek met zijn bruid, die, achter
naar witten sluier, stil en half in gepeins
verzonken naar hem scheen te luisteren.
De grensbeambten visiteerden het rijtuig
vragen reageerde, we waren dus wel in cos-
mopolitisch gezelschap, maar hoe we ons ook
afsloofden, tot een geregeld gesprek konden
we het niet brengen.
Dat werd anders, toen de Indische mevrouw
uit Batavia haar plaats afstond aan een
Engelsche dame uit Bangkok in Siam, die een
beter medium scheen te zijn.
vroeg ik hem lachend.
„Neen".
„Dan begrijp ik ook wel, waarom je geen
antwoord krijgt. Ze is beleedigd, omdat je haar
werken versmaad hebt, en wil nu niets van
„Don't you like Mr. G.?" vroeg daarop het
vrouwtje uit Bangkok.
Neen. Één hevige stoot van de tafelpoot.
„Zie je wel kerelBlijf met je vragen dus
maar thuis 1"
Al kon mijn vriend de referendar nu ook
zelve geen vragen meer doen, op zijn initiatief
bleven we toch bij monde van Mrs. N., het
vrouwtje uit Bangkok, op politiek terrein.
„Heeft de keizer een politiek doel gehad
met zijn reis naar Engeland?"
Ja. (Het gezicht van onzen referendar was
eenig om te zien na dit antwoord).
„Heeft hij misschien een nieuw verbond
aangegaan
Ja. (De oogen van den referendar werden,
als 't kon, nog grooter).
„Met wien aan?"
Met Engeland en Japan.
„Tegen wien?"
Tegen Rusland en Frankrijk en eventueel
Noord-Amerika.
„Zal Duitschland spoedig met eeu mogend
heid in oorlog komen?"
Binnen drie jaar.
//Met welk rijk?"
Met Rusland.
„Zal Holland ooit door Duitschland gean
nexeerd worden?"
Neen. (Lieb Vaterland magst ruhig; sein!!)
Het Engelsche vrouwtje werd moe van het
roerloos zitten met de uitgespreide vingers.
Koddig klonk het, wanneer zij achter de laatste
vragen telkens sineekend de woorden, voegde
„please soon 1" antwoord als 't u blief gauw
alsof zij er een vaartje achter wilde zetten.
Reeds wilde zij er een eind aan maken, maar
onze nieuwsgierigheid was nog niet bevredigd.
Onze laatste vraag gold den geboortegrond van
Mrs. N.
i Welke mogendheid zal op den daarin Siam
Weer zaten we pink op pink en duim op
duim rondom het kleine tafeltje, dat een oogen-
blik te voren nog als een tol in de rondte had
gedraaid met het viertal, dat was opgestaan
en met de vingers op het tafelblad, meecirkelden
zoo gauw de beenen loopen konden, een pot
sierlijk gezicht.
Nu stond het tafeltje stil. Acht oogen staarden
op het tafelvlak. Daar op eens voelde het
viertal plotseling een deining, als bevond men
«Bid voor me".
in het Nieuwsblad overnamen, deed
nog een mededeeling, die wij destijds minder
voor publiciteit geschikt achten. Nu echter
in de verleden week gehouden vergadering
der Provinciale Staten van Gelderland de
naam van den patiënt genoemd werd, in deze
mededeeling bedoeld, schrijven wij hier nog
over wat de heer Meister ons toen nog
vertrouwelyk meldde
«Ten slotte wil ik u nog graag een mede
deeling doen en wel, dat de naam van den
afgeranselden en «in een kamer op CO M.
afstand van de mijne" gestorven patiënt is
Oudemans.
J Hij is een kleinzoon van professor Oudemans.
Mocht het later eens gebeuren, dat de doctoren
Bijl en Le Nobel met dezen naam voor den
dag zouden komen, dan is mjjn mededeeling
van dien naam voor u een soort van proef
op de som".
Welnu, na verloop van eenige weken is
die «proef op de som" reeds geleverd door
de Provinciale Staten van Gelderland, in
hun vergadering der afgeloopen week. Ook
in dit geval van den patiënt Oudemans blijkt
de heer Meister allerminst aan hallucinaties
geleden te hebben.
Thans schrijft de heer Meister ons nog
het volgende
Yan de geneesheeren van het Oude en
Nieuwe Gasthuis moeten de leden der Prov.
Staten vernomen hebben, dat de heer Oudemans
longontsteking heeft gehad.
Daarmede is dus toegegeven dat het
Oudemans was.
Tevens hebben die geneesheeren verklaard,
dat er in mijn tijd slechts een patiënt der
hoogere klassen was overleden, dus het kan
niet anders dan dat de heer Oudemans de
door mij bedoelde patiënt geweest is.
In mijn brochure heb ik omtrent den heer
Oudemans gezegd, dat ik hem een paar
dagen voordat hij in de kamer naast de mijne
gefegd werd, in den tuin ontmoet had en
toen wel gezien had, dat hij zeer ziek was.
Dat hij longontsteking had kon ik toen
niet uitmaken, doch wel, dat hem, naast zijn
krankzinnigheid, nog wat anders mankeerde.
Dit komt dus wel uit met de verklaring der
geneesheeren van het gesticht, dat de heer
Oudemans longontsteking had.
Verder schreef ik in mijn brochure, dat
ik niet bewijzen kon, dat de slagen, die
deze patiënt in dien bewusten nacht gekregen
heeft, zijn dood veroorzaakt of zelfs bespoedigd
zouden hebben.
Geenszins is echter de mogelijkheid uit
gesloten, dat bij behoorlijke behandeling en
als die slagen niet waren toegebracht, hij
van zijn longontsteking had kunnen herstellen.
Dat hij zeer hevig geslagen is geworden
weet ik zeker en zal ik blijven volhouden.
Dat het geen manier van doen is om een
krankzinnige, die longontsteking heeft, zoo te
behandelen, en dat die behandeling wel zeer
nadeelig voor hem geweest moet zijn, zal
iedereen wel met mij eens zijn.
Nu blijft nog over, aan de geneesheeren
van hot gesticht twee vragen te stellen le.
Was de patiënt Oudemans in den door mjj
bedoelden nacht in de kamer naast de mijne
of niet? 2e. Waren aan het lijk van den
Keer Oudemans sporen van geweld te ontdekken
«sf niet?
Op de eerste vraag zullen de geneesheeren
.moeten toegeven dat de heer Oudemans in
de lakens uitdeelen, Frankrijk of Duitschland
Duitschland.
*„En Frankrijk heeft pas een nauw verdrag
gesloten met Siam ten opzichte van de Menam-
rivier?" vroeg één onzer verbaasd.
„Oh, never mind l" zei Mrs. N. opstaande ea
haar stijf geworden arm wrijvende„de
Duit8chers zijn in Bangkok nu al het sterkst
vertegenwoordigd op handelsgebied".
zeer druk en vlug. Zij heeft 18 Nov. 1.1.
hare ouders Plantage Muidergracht 21, Monte
Fiore Park, verlaten en eene briefkaart ge
zonden waarin zij te kennen gaf zich te
zullen verdrinken.
Hendrik Baart, 71 jaron, verpleegde in
het Stedelijk Armenhuis Muidergracht 14
aldaarsignalementlang en schraal, haar
grijzend, kaalhoofdig, zonder baard of knevel,
kromme pink aan de rechterhand; gekleed
met bruine winterjas en broek, werkschoenen
en fluweelen pet. Hij heeft sedert 11 Nov.
1.1. het armenhuis voornoemd verlaten en is
tot dusverre daarin niet teruggekeerd.
De heer S. v. W., die onlangs in het
Lange Voorhout door eene juffrouw met een
revolverschot in den rug werd verwond, en
in het ziekenhuis is opgenomen, heeft thans
deze inrichting verlaten.
Een onderhoud met den heer Schalk
Burger. Een medewerker van het Handels
blad had Dinsdagmorgen een onderhoud met
den oud-waarnemend president der voormalige
Zuid-Afrikaansche Republiek, den heer Schalk
Burger.
Toen wij hem de vraag Btelden, hoe het
in den aanvang des jaars gekomen was tot
het voeren der vredes-onderhandelingen, die
voor ons in Europa feitelijk een verrassing
waren, antwoordde de heer Schalk Burger
Maar hoe konden wij anders? Onze
toestand was in Europa zeker te mooi
voorgesteld. In de laatste zes maanden, die
aan het sluiten van den vrede voorafgingen,
hadden de Engelschen steeds meer krijgs
gevangenen gemaakt, telkens en telkens meer,
en als het nog drie maanden langer geduurd
had, waren wij zoowat allen gevangenen
geweest. Bovendien hadden wij buitengewoon
veel gebrek aan paarden en levensmiddelen.
Weliswaar pakten wij den Engelschen paarden
af, doch wij hadden geen voeder om de
beesten te onderhouden. Wij stonden dus
voor het feitte vechten tot het bittere
einde om ons eindelijk op genade en ongenade
over te geven, dan vredes-onderhandelingen
aan te vangen, waarbij wij althans geen
oneervolle voorwaarden zouden erlangen.
Anders handelen was een besliste onmogelijk
heid geweest.
Overigens wenschte de heer Schalk Burger
blijkbaar niet op zaken, die de vredes
onderhandelingen van nabij raakten, in te
gaan en het verdere deel van het onderhoud
bewoog zich daarna over zaken den huidigen
toestand betreffende.
Het is een treurig verschijnsel, zeide
de heer Schalk Burger, dat men in Engeland
en in een groot deel der Engelsche pers nog
zooveel wantrouwen tegen de leiders der
Boeren koestert, het doet voorkomen alsof
wij achter hun rug de vredes-voorwaarden
van onzen kant niet loyaal zouden willen
uitvoeren. Het is misschien goed, dat het
nog eens openlijk door mij gezegd wordt dat
dit wantrouwen van Engelsche zijde jegens
ons geheel en al misplaatst is. "Wij willen
niet anders dan ons loyaal gedragen tegen
over de Engelsche regeering en alles doen
wat wij kunnen om de door den oorlog
geteisterde landen zoo spoedig mogelijk weder
tot bloei en wehaart te brengen en te
trachten de Boeren, die door den oorlog
schade leden, zoo gelukkig te maken als
mogelijk is Ikzelf heb mij over den toestand
van ons volk tot lord Milner gewend
x j gewillig heeft hij naar onze klachten geluisterd
dien nacht in de kamer naast de mijne is heeft mij duidelijk uiteengezet, dat er
geweest. nog heel wat moeilijkheden uit den weg
Wat hun antwoord op de tweede vraag „0„
zal zyn weet ik natuurlijk niet, maar op den
waren te ruimen en van Engelsche zijde
zeker alles gedaan zal worden om zooveel
mogeljjk in de dringende behoeften te voorzien.
Verwacht u iets van het bezoek dat
de minister Chamberlain aan Zuid-Afrika
zal brengen
Inderdaad, antwoordde de heer Schalk
Burger, verwacht ik daar veel goeds van.
Hij komt nu in de gelegenheid alles met
eigen oogen te zien en dat is goed, omdat
hem zooveel verkeerde beschouwingen over
den toestand zijn gegeven. Chamberlain is
een groot man, een man met een goed
erB De commissaris van politie in de tweede verstand en een ruimen bUk, die dadelijk
Waar een tafeldans toch al niet goed voor j gecxie te Amsterdam (bureau J. D. Meijer- zal inzien hoe de toestand is, en als
waarop mij zijn overlijden werd mede-
gedt«ld, heb ik aan den heer Vliegenthart en
aan dr. Le Nobel gevraagd of ik den heer
Oudejnans nog eens mocht zien, met de
bedoeling om te zien of ik aan hem sporen
van geweld kon waarnemen.
Miin verzoek werd my echter niet toegestaan.
J {Rott. Nbl.)
Gemengd Nieuws.
is! Men zou daardoor waarlijk achter politieke jejt verzoekt opsporing en by ontdekking Afrika in aanraking komt met de personen,
geheimen komen?! K. beric.ht van: die daar de leiding v«n het gezag hebben,
I ge,, je Overste, 17 jaren, lengte middelmatig, dan zal hy in menig opzicht een veel juister
Kranlmnniflennettichi te Zutfen haardonker, oogenbruin, neus recht, mond breed, oordeel gaan krijgen. Van onze zijde wordt
IVranKZinnigenyeiIlCfli ie LUilcil. «an«*fcihf ovaal, vol en zeer gezond, houding zijn reis niet ongaarne gezien.
In oen brief, dim .9 eenige .eken geleden nermnn,I; vermnedelst gekleed met n..rt _0p enne
rm ZE iy/ met nWrte rok, wmtro.der een k.toenen Snh.it Berger
toen hij naar Europa
i
