Zij bekenden volkomendat zij den
bewaarder en den hulp-bewaarder plotseling
hadden overrompeld en de sleutels afgenomen.
De kapitein van het O.-I. leger, die
onlangs te Amsterdam gearresteerd werd en
naar Den Haag was overgebracht, is na zijn
verhoor en het verhoor van eenige jonge
meisjes in Den Haag weer op vrije voeten
gesteld. Er bestond vermoeden voor ont
vluchting vandaar de aanvankelijke gevangen
neming.
Aanbestedingen, Verknopingen enz.
Aan het gebouw van het prov. bestuur te
Middelburg werd heden (Woensdag) aan
besteed: Het onderhoud der bodemdiepte in
de buitenhavens van het kanaal door Walcheren
te Vlissingen en te Veere, in de Wester- of
Koopmanshaven te Ylissingen en in de haven
te Breskens, gedurende de jaren 1903 tot en
met 1905.
(Raming le perceel f 132,000. Raming
2e perceel f 50,100. Massa f 182.100).
Het laagst was ingeschrevenYoor het
eerste perceel door C. Bos te Overveen, voor
f 89,945; voor het tweede perceel door
A. Prins te Sliedrecht, voor f 50,100; voor
de massa door A. Ph. Volker te Sliedrecht,
voor f 129,600.
St.-Filipsland, 7 Oct. Bij inschrijving is
het schoonhouden en kachels-aanmaken der
school in de kom der gemeente toegewezen
aan O. v. d. Dussen, voor f 90 per jaar.
Zierikzee, 8 Oct. Door den notaris
J. Franse werden heden alhier in het
openbaar verkooht de volgende onroerende
goederen, als:
Gemeente Zierikzee
1°. de 2 pakhuizen, kantoor en erf in de
St.-Domusstraat, wijk D nos. 343 en 344,
voor f 2050
2°. het woonhuis en erf in de Lange Sint-
Janstraat, wijk C no. 247, voor f 750;
3°. het woonhuis, landbouwschuur en erf
in de Nieuwstad, wijk C nos. 470 en 471,
voor f 1525;
4°. het pakhuis en erf aldaar, wijk C
no. 436, voor f 300;
5°. het woonhuis en erf aldaar, wijk C
no. 438, voor f 525
6°. het woonhuis en erf aldaar, wijk C
no. 446, voor f 625;
7°. het pakhuis en erf in de Ravenstraat,
wijk C no. 432, voor f 150;
8°. het woonhuis en erf in den Wevershoek,
wijk C no. 64 a en b, voor f 800;
9°. het pakhuis en erf aan de Karnemelks-
vaart, sectie A no. 1798, voor f 286;
10°. de 05 aren 66 centiaren moesland aan
het Lange Boogerdje, voor f 250;
11°. de 42 aren 27 centiaren kade en
grond in het Dijkwater, voor f 525;
Gemeente Nieuwerkerk:
12°. het woonhuis en erf aan Stevensluis,
sectie F no. 376, voor f 310;
Gemeente Bruinisse:
13°. de 87 aren 20 centiaren bouwland in
den Kieblok, voor f 500 per 40 aren 33
centiaren.
KERKNIEUWS.
De R.-Kath. gemeente te Zierikzee hoopt
op Vrijdag a.s. te herdenken het 25-jarig
bestaan van het St.-Cornelia-Liefdehuis.
Deze inrichting is, zooals onzen lezers bekend
zal zijn, gevestigd op de Oude Haven, vroeger
hotel en waar reeds in de 16de eeuw Keizer
Karei V met zijn gevolg logeerde.
In 1877 werd het aangekocht voor het
doel, waarvoor het thans is ingericht en op
10 October van dat jaar kwamen hier de zes
eerste Eerw. Zusters van den H. Fransiscus
uit het Moederhuis nabij Paderborn. Op
merkelijk is het, dat 300 jaar vóór dien tijd
ook Zusters van diezelfde Orde te dezer stede
haar verblijf hielden.
Eerstgenoemde Eerw. Zusters werden op
genoemden datum feestelijk ontvangen door
het R.-Kath. Kerkbestuur, den heer J. W. B.
van Nieuwland en de geefster, mevr. de wed.
Schillemans, waarbij de Z.Eerw. heer Pastoor
Spiekerman een toepasselijke rede hield.
Door onvoorziene omstandigheden kon de
aan de inrichting verbonden Bewaar-, Brei
en Naaischool niet vóór 25 November d. a. v.
geopend worden, waarop spoedig reeds 160
kinderen geplaatst werden, zoodat het aantal
Zusters tot negen werd vermeerderd.
Wij gelooven, dat ook deze school veel nut
in de gemeente sticht.
In den loop dezer 25 jaar is de kapel, aan
deze inrichting verbonden, door welwillende
bijdragen zeer uitgebreid, voorzien van een
keurig net altaar en schoone beelden, terwijl
zij voor deze feestelijke gelegenheid keurig
gedecoreerd is.
Yan welwillende zijde zijn wij in staat
gesteld het programma der feestviering op
aanstaanden Vrijdag mede te deelen
's Morgens 8 urePlechtige Mis in de
Kerk; 9£ ure: schoolfeest voor de kinderen
der dagschoolwaarbij vertooning van de
sciopticon, afgewisseld door voordrachten
11 ure: Receptie in de rijk versierde school
van het R.-K. Armbestuur, beheerders van
het Liefdehuis, de Eerw. Geestelijkheid, hot
Kerkbestuur en de Vincentius-Yereeniging
des nam. van 12—2 ure Algemeeno toegang
voor de leden der gemeente4 ure:
Schoolfeest voor de kinderen der avondschool
met hetzelfde programma als voor de dag
school 6 ure Plechtig Lof in de kerk
7 ureFeestelijke bijeenkomst van genoodigden
en belangstellenden, waarbij heeren koorzangers
en eenige jonge dames hunne welwillende
medewerking zullen verleenen, o. a. door het
opvoeren van een blijspel, tableaux vivants, enz.
Drietal van pred. bij de Herv. Gem. te
Goes: G. Boersma te Hollandscheveld, D.
van Krevelen te Beekbergen en C. v. d.
Hoeven te Domburg.
Bedankt van het beroep naar de Herv.
Gem. te Zuiderwoude door ds. J. de Vries
te Grypskerke.
Ds. J. Kuylman, beroepen predikant fe
Hoedekenskerke, werd Zondag bevestigd door
zijn vader, ds. Kuylman te Prinsenhage, met
den tekst 1 Thess. 5 vers 24. De hand
oplegging geschiedde door ds. E. M. van
IJsendijk (Kapelle), ds. P. J. Roscam AbbiDg
(Nieuw Buinen) en ds. M. ten Broek
('s Heerenhoek). De gemeente zong Ps. 134
vers 3.
De bevestigde deed 's namiddags zijne
intrede met Ps. 51 vers 17. Beide keeren
was de kerk meer dan vol,
Bij gelegenheid dier bevestiging heeft
mevrouw Van Gogh, ambachtsvrouw van
Prinsenhage, aan de Herv. gemeente te
Hoedekenskerke toezegging gedaan van een
kerkorgel.
Dat deze toezegging zeer op prijs gesteld
werd, is zeer duidelijk, te meer daar men het
vroeger alleen op den voorzanger moest laten
aankomen.
O N D E B W IJ 8.
Benoemd tot onderwijzeres te Hillegom,
mej. M. S. S. Leupen te Serooskerke (Sch.)
Het lastige geval, waarbij te Rotterdam
de moeder, die was opgeroepen om 3 dagen
hechtenis te ondergaan, haar 6 kinderen
medebracht, is thans zoowel ten genoege van
het Openbaar Ministerie als van de vrouw
opgelost. Het burgerlijk armbestuur heeft
zich tijdens den duur der hechtenis met do
verzorging der kinderen belast.
Op de voordracht van onderwijzer aan
de openbare school te Bruinisse zijn geplaatst
de heerenVrolijk te OoaterlandVan Dyke
te St.-Filipsland, Van Tiggelen te Poortvliet,
Van 't Hof te Tholen en Jansen te Bergen-
op-Zoom.
Tot lid van het hoofdbestuur van den
Bond van Nederl. onderwijzers is als eenig
gesteld candidaat o. a. verkozen verklaard in
district V (Zeeland, Noord-Brabant en Limburg)
de heer P. K. Peerlkamp te Middelburg.
Te Axel zal een R.-K. bizondere school
verrijzen, toegankelijk voor jongens en meisjes.
In het voorjaar zal met den bouw worden
begonnen. Men rekent, dat door het stichten
dezer school de openbare een 150-tal leerlingen
zal verliezen.
Post en Telegrafie.
Uit Oud-Vosmeer schrijft men aan de
Middelb. Ct.
Met de regeling van vertrek en aankomst
der post zijn wij een halve eeuw ten achter
by andere plaatsen. Des namiddags half vier
vertrekt de bode naar Tholen brieven, na
dien tijd gepost, gaan eerst den volgenden
morgen acht uur, en blyven dan nog in Tholen
liggen tot na den middag, zoodat een brief
een etmaal noodig heeft om twee uur vorder
te komen. Des Zondags is het nog ellendiger,
omdat dan slechts één verzending plaats heeft
en dus een brief bijna twee maal 24 uren
over een afstand van 2 uur noodig heeft.
Uit de Tweede Kamer.
De heer Van Kol is, zooals gemeld, terug
uit het zonnige Oosten.
Wat een verschil, zei hy in de Kamer,
als men dan hier komt in dat kille, koude
NederlandEq dan een Troonrede te moeten
lezen, die een miskenning is van de toestanden
hier te lande en van de ellendige toestanden
onder de inlandsche bevolking, waar hongers
nood en ellende rondwaren. De Regeering
8chyot daarvan zelfs geen besef te hebben.
Verwaarloozing en plichtverzuim worden slechts
voortgezet. Niet »wanoogst", maar het wan
beheer van Nederland is de schuld van de
ellende der inlandsche bevolking. Geen dag
kan langer gewacht worden met voorziening
in dien toestand. Java is arm en de verarming
gaat doorgeld is er noodig om in dien
toestand te voorzien. De Regeering behoort
eindelijk eens hare woorden in daden om te
zetfen, waar wy tot dusver als ontrouwe
bankiers tegenover Indië hebben gehandeld.
En daarom vraagt hy den Min. van Binnenl.
Zaken of er restitutie zal geschieden van de
gebruikte gelden om de hongerlydende bevolking
van Indië te helpen.
Daarop antwoordde minister Kuyper
Mynheer v. Kol, ik heet u welkom in het
vaderland. Gy zyt een der meest kundige
afgevaardigden op koloniaal gebied. Maar nu
hoop ik toch, dat de invloed van het zonnige
land u zóóveel politiek besef gelaten zal
hebben, dat gij begrijpen zult, dat een afdoend
antwoord op uwe vraag moet wachten tot de
nieuwe Minister van Koloniën zal zijn
opgetreden.
Intusschen, wat u daar zei, dat de Regeering
zelfs geen hart zou hebben voor de nooden
van de Indische bevolking, dat kan er niet
door. De overleden Minister van Koloniën
heeft een zeer ernstig onderzoek ingesteld
naar den toestand der inlandsche bevolking.
Er is met den gouverneur-generaal van
gedachten gewisseld en het resultaat daarvan
is ter overweging gegeven aan den Raad van
Indië. 't Wachten is nu slechts op het rapport
van dien Raad.
Voor verschillende residentiën zijn reeds
belangryke sommen uitgegeven ten behoeve
van de landbouwende bevolking en voor zaai
zaad, enz.
Do diepere oorzaak van de ellende is nog
niet na te gaan. Waarschynlyk echter neemt
de bevolking sneller in aantal toe dan de
grond in vruchtbaarheid. Er wordt een nauw
gezet onderzoek ingesteld; geduld dus nog
een beetje.
Nieuws op scheepvaartgebied.
Een onbegrijpelijke aanvaring.
»Eén uur van onbedachtzaamheid,
Kan maken dat men jaren schreit".
De waarheid van dit bekende spreekwoord
is weer eens gebleken voor het Seeamt te
Hamburg by de behandeling van een aanvaring
tusschen het Hamburger stoomschip »Helena
Woermann" van de »Woermann Linie" en
de Noorsche bark »Tell", welke 18 April in
den Atlantischen Oceaan, ongeveer 150 zee
mijlen van Madeira, plaats vond.
Vóór den aanvang van de eigenlijke
behandeling verklaarde de voorzitter van het
Seeamt, dat het ongeluk gebeurde op klaar
lichten dag, by helder weer en kalme zee,
nadat de schepen elkander ongeveer twee uur
lang in 't zicht hadden gehad en het dan ook
nagenoeg onbegrijpelyk was, dat oen aanvaring
toch nog kon plaats hebben.
Het 1620 netto registerton groote stoom
schip bevond zich op reis van Hamburg en
Rotterdam naar de Westkust van Afrika met
lading en passagiers. Om 8 uur 's morgens
gaf de 2e stuurman de wacht over aan den
3en stuurman Heinze en meldde dit den len
stuurman, die zich in zijn kajuit bevond. Om
kwart over achten zag de wachthebbende
officier circa vier streken aan stuurboord
vooruit een zeilschip, dat aan den wind zeilde.
Hy bleef denzelfden koers sturen tot hij
geruimen tijd later bemerktedat bij het
schip niet voorby kon komen en liet toen het
roer naar ^rechts" overleggen.
De kapitein kwam in dit oogenblik op de
kommandobrug en het gevaar van een aan
varing met het intusschen tot op een scheeps
lengte genaderde schip inziende, liet hy de
tot nu toe »met volle kracht vooruit" werkende
machine dadelyk stoppen en op volle kracht
achteruit" aanzetten. In 't volgende oogenblik
gebeurde echter do aanvaring. Do machine
werd nu gestopt, de schotten in 't schip
gesloten en een boot klaar gemaakt. De
bemanning der bark klauterde intusechen
onmiddellyk op het stoomschip over, zoodat
alle personen gered werden. Toen de lieden
aan boord waren, liet men de machine achter
uit werken en nauwelijks waren de schepen
vrij van elkaar of de bark zonk in de diepte;
zij was aan bakboord midscheeps getroffen en
diep ingeloopen; het stoomschip daarentegen
had slechts weinig schade, alleen waren in
't voorschip eenige spanten verbogen. De
schipbreukelingen werden nog denzelfden dag
des avonds half tien te Madeira geland, waarop
het stoomschip de reis voortzette.
Volgens de bemanning der bark heeft het
ongeluk zich als volgt toegedragen
De »Tell", 467 netto registerton groot, was
van Port Talbot naar Maranhao bestemd met
kolen. Op 18 April was het schip ter hoogte
van Madeira by mooi, helder weer en Z. W.
wind. Het over stuurboordshalzen aan den
wind liggende schip liep ongeveer 3^ knoop,
toen op grooten afstand aan bakboorj achter
uit een stoomschip in 't gezicht kwam, dat
met volle vaart naderde. Toen het eindelyk
zóó dichtbij gekomen was, dat voor aanvaring
gevreesd moest worden, riep de kapitein het
stoomschip toe, of men do bark overvaren
wilde. Thans eerst zag men op het dek van
't stoomschip eenige officieren en passagiers
en tegelykertyd werd men gewaar, dat het
stoomschip niet van koers veranderdehet
kwam met groote snelheid nader en trof de
bark aan bakboord tusschen grooten en fokke-
mast. De kapitein der bark klauterde als
laatste man op het stoomschip over. De bark
had onveranderd haar koers behouden. Het
ongeluk gebeurde zóó snel, dat nóch het
scheepsjournaal, nóch andere scheepspapieren
geborgen konden worden en de bemanning
verloor al haar bezittingen.
Uit het getuigenverhoor bleek, dat de 3e
stuurman Heinze alleen voor de uitreis met
de Helena Woermann" had gemonsterd,
daar hij aan de Westkust het bevel over een
ander stoomschip op zich zou nemen. De
wacht was hem op de gebruikelyke, regel
matige wyze overgedragen, hy had echter
hoegenaamd niets gedaan om voor het zeil
schip uit te wyken.
Door den voorzitter van hot Seeamt er op
gewezen, dat het uitwyken zeer gemakkelyk
had kunnen geschieden, daar hij al den tijd
en den geheelen Oceaan vrij voor zich had
gehad, verklaarde Heinze niet geweten te
hebben, dat de verantwoordelykheid voor de
goede navigatie van het stoomschip op hem
ruste.
De uitspraak van het Seeamt luidde:
»De aanvaring tusschen het Duitsche
stoomschip Helena Woermann" en do
Noorsche bark »Tell" is veroorzaakt door de
schuld van den machthebbenden 3en officier
Heinze, die naliet tydige maatregelen te nemen
om het zeilschip uit den weg te gaan.
De 3e officier Heinrich Hermann Heinze
heeft zich bij deze gelegenheid zoo onbedacht
zaam en onbekwaam getoond, dat hem de
bevoegdheid tot uitoefening van het schippers-
on stuurmansbedryf vooraltyd wordtontnomen".
Brieven uit Berlijn.
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 25—ix-'02.
Huigvroawelijke jeremiaden. Een
gratis-concert van 9000 varkens.
Lieve Ems
Hè, een brief van Marie uit Berlijn, dat
gebeurt ook niet alle dag, wat zou die me te
vertellen hebben! Ja, wat zal ik je zeggen,
als je een huishouden, man en kinderen hebt,
en er maar één meid op na kunt houden,
komt er van geregeld brieven schrijven niet
veel. We hadden indertijd, toen ik naar
Berlijn trouwde, zulke goede plannen, weetje
nog wel en langzamerhand is de correspondentie
toch ingeslapen.
Hoe zou je het vinden, Emmy, als we de
briefwisseling weer eens opvatten, kalmpjes
aan, veel tijd hebben we geen van beiden, en
mekaar nu en dan op de hoogte hielden van
onze wederkeerige besognes en wederwaardig
heden? Als jonge meisjes waren we zoo intiem
en nu weten we zoo weinig meer van elka&r
af. Laat ik, als de oudste, maar eens met de
confidenties beginnen. Hoe maakt het jou heer
en gebieder, en je jongens? De mijne zijn
springlevend gelukkig, maar eten me de ooren
van het hoofd. Dat is een goed teeken zul je
zeggen. Ja wel, de jongens groeien als kool,
maar de grage magen kunnen heel wat aan,
en dan bij die tegenwoordige duurte
Zeg, Ems, zijn bij jullie in Holland de
prijzen in den laatsten tijd ook zoo in de
hoogte gegaan Ik kan je zeggen, dat ik al
mijn huis vrouwelijk overleg moet te baat
nemen om tegenwoordig rond te komen. Het
is een toer, hoor! Vooral omdat het huishoud
geld niet mee in de hoogte is gegaan. Otto
kan me onmogelijk meer geven, heeft hij me
voorgerekend; zijn tractement is hetzelfde
gebleven. Huishuur en belastingen gaan ook
al de hoogte in. Met October moeten we
liefst 150 mark meer huur betalen, en ver
hooging van de stedelijke belasting staat voor
de deur. Je zult zeggen, waarom verhuis je
dan niet, maar verhuizen doe je hier al even
min „pro deo" als elders; daar zijn minstens
een paar „blaue Lappen" mee gemoeid. Mijn
man sprak zelfs van inkrimpen, en op het
huishouden bezuinigen, maar aan dat oor bleef
ik doof. Ik zou wel eens willen zien, hoe
iemand nog kan bezuinigen, als alle levens
middelen duurder worden, en er zooveel
noodig is voor een huishouding.
Het gekste is, dat Otto en de jongens het
al even slecht zonder vleesch kunnen stellen
als ik. Nu en dan zet ik hun wel eens een
vegetarischen maaltijd voor, maar dan moet je
de lange gezichten van de jongens zien, als
oorwurmen, hoor„Hè ma, geen vleesch van
daag Maar nu vraag ik je Emmy, heb ik
geen gelijk Ik kan een Grosehen toch niet
twee keer uitgeven. Wat moet jij tegenwoordig
betalen voor het vleesch?
Mijn slager vraagt liefst gemiddeld 20
Pfennig, 12 cents meer per pond, dan eenige
maanden geleden, en ik mag nog heel blij
zijn en in mijn vingers knijpen het is een
groote gratie, omdat ik al 5 jaar alles bij hem
koop, heeft hij tegen mijn gedienstige gezegd.
De andere slagers uit de buurt hebben hunne
prijzen wel met 30 Pfennig18 cents, per pond
verhoogdZij liggen allen onder één komplotje
en hebben een plakaat laten aanplakken,
waarin zij beweren, dat ze genoodzaakt zullen
zijn, nog hoogere prijzen te bedingen wegens
het gebrek aan voldoend slachtvee.
Van mijn gedienstige gesproken, die kost
me ook meer dan in Holland. Er is hier
altijd gebrek aan goede meiden. Ze hebben
veel pretenties, en kunnen dikwijs niet eens
koken, als ze zich als perfekte keukenmeid
verhuren. De mijne krijgt 65 Thaler, dat is
liefst 117 gulden, en daarbij moet ik nog veel
door de vingers zien, daar ze me den dienst
zal opzeggen, als ik veel aanmerkingen maak.
Otto zegt, dat de agrarische jonkers in
Oost-Pruissen schuld zijn aan de duurte, en
dat de regeering, door de grenzen voor den
invoer van levend vee gesloten te houden, die
adelijke groot-grondbezitters bevoordeelt ten
koste van de groote meerderheid van de
bevolking. In de politiek ga ik op mijn man
af, die zal het wel weten. Hè, als ik hem en
de jongens eens zoo'n ouderwetschen, echten
Hollandschen biefstuk kon voorzetten, om
van te watertandenWij hebben hier lang
niet dat zware vleesch als in Holland. In de
buurt van Hamburg en in Sleeswijk-Holstein
heb je wel een zwaar soort, dat wel geweid
wordt evenals in Holland, maar het blijft
hoofdzakelijk in Hamburgde slagers hier
beweren, dat het publiek daarvan niet gediend
is, en stalvee prefereert, dat witter vet heeft.
Weet je, wat ik op 't oogenblik voor het
vleesch per pond van 5 ons moet betalen Schrik
niet, f 1.20 voor biefstuk, 84 cents voor roast-
bief, 96 cents voor kalfslappen, die ze hier
Schuilzel noemen, 66 cent voor kalfsfricandeau,
60 cent voor varkens- en lamsvleesch-lendestuk,
alles per half Kilo gerekend, gepeperde prijzen,
dunkt je niet En de andere slagers rekenen
door de band nog 6 cent per pond meer
Nu ik toch zoo over de vleeschkwestie
uitpak, zal ik je meteen nog even onthalen
op een kijkje in de Centrale Viehhof, waar al
het vee voor Berlijn en voor den uitvoer naar
provinciale plaatsen ter markt wordt gebracht.
Tweemaal 's weeks wordt daar markt gehouden.
Ik had al lang plan eens een kijkje te gaan
nemen, maar de groote inrichting ligt aan het
andere eind van de wereld, in het uiterste
oosten van de stad. Het was vroeger een heele
reis. Tegenwoordig brengt de Hochbahn je er
binnen de veertig minuten. Aan den overkant
van de Spree, aan de Warschauer Brücke, het
eindpunt van de lijnstap je in een corres-
pondeerende electrische tram, die je door nieuwe
arbeiderswijken en straten, zoo breed als ffUnter
den Linden" vóór den ingang van de Viehhof
afzet.
Het was gisteren, Woensdag, de hoofd-
verkoopdag voor varkens en kalveren. Zaterdags
worden het meest runderen en schapen aan
de markt gebracht. In de streken, welke we
door tramden, passeerden we telkens met twee
paarden bespannen volgeladen slagerswagens,
komende van het abattoir, op weg naar de
markthallen. Hoe meer de tram het doel van
de reis naderde, des te drukker werd het. Door
de geopende poort van den Viehhof reden
wagens af en aan. Je kunt je misschien een
klein begrip vormen van den grooten omvang
van de terreinen en gebouwen, als ik je zeg,
dat de kosten van aanleg het aardige sommetje
van 18 millioen Mark hebben verslonden, 8
millioen voor de veemarkt en 10 millioen voor
het abattoir, en dat de jaarlijksche huishouding
in ontvangst en uitgaaf voor beide naast
elkaar gelegen inrichtingen, ongeveer 4l/t
millioen Mark beloopt, een klein verschil met
ons budget, hè?
Op marktdagen ben je zeker wel eens bij
toeval langs de veemarkt geloopen, waar een
stuk of wat varkens in het stroo lagen te
wroeten, en een paar rijen ossen aan de lijn
stonden gebonden, maar heb je wel eens het
aardige partijtje van 8897, zegge achtduizend
achthonderd en zeven en negentig varkens bij
elkaar gezien en gehoord? Waarschijnlijk
niet, onderstel ik. Dat is voor de grage maag
van de ruim 2 millioen Berlijners een hapje
voor enkele dagen.
Een jaar geleden, precies op den dag af,
was de aanvoer juist 1100 stuks hooger, het
beste bewijs, zei Otto, toen ik het hem ver
telde, dat er nu gebrek is aan slachtvee.
Enfin, ik wil niet weer naar, de politiek
afdwalen.
wRevenons nos moutons".
Of liever nos „Cochons", dus ik ga verder.
De verkoop heeft niet in de open lucht
plaats, maar in 4 reusachtige, overdekte hallen,
de één voor runderen, een tweede voor schapen,
een derde voor varkens, en een kleinere voor
kalveren. De varkenshal is de grootste, omdat
varkensvleesc'n het meest gekocht wordt,
denk eens aan de geweldige massa's worst
van diverse soort, die hier per dag wordt ver
orberd, parallel daarmede loopt de schapen
hal, van dezelfde afmeting als de runderenhal.
Tusschen de twee laatsten ligt de groote beurs.
Ik moet zeggen, de stad heeft geen half
werk gedaan, toen ze de Centrale Veemarkt
bouwde. De hallen zijn praktisch, hoog en
luchtig, van ijzer en glas opgetrokken. Overal
zijn standpijpen, waaraan staDgen worden
geschroefd om de steenen vloeren duchtig
schoon te spuiten na eiken marktdag.
De varkenshal, die 220 meter lang en 66
meter breed is, en liefst 10.000 varkens kan
bergen, is in 600 vakken verdeeld, die ze hier
//Buchten" noemen. Boven elk vak is de naam
aangebracht van de firma, welke het vak in
huur heeft.
Hemel, mijn ooren tuiten nog, als ik aan het
concert denk in die varkenshal, een concert
van 8897 varkens! Één varken kan al lawaai
maken voor zes. Vermenigvuldig nu eens die
zes met 3897, en je krijgt een reuzen-concert
van circa 54.000 stemmen, waarbij verreweg
de hooge sopranen de boventoon voerden. Dat
was niet meer zingen, neen, de dames
hadden hare stemmen te veel geforceerd, de
ééne had nog meer haar best willen doen dan
andere; het zingen werd gillen, het gillen
kreischen. En daartusschen snorkten de bassen
der zwaarwichtige beeren en kwêkten de
jongelui.
Al spanden ze zich nog zoo in, ze konden
het toch maar niet naar den zin maken van
den „direkteur". In de vakken, waarin ver
handeld werd, stond de drijver, die ijverig
met zijn stok in het rond pookte en porde,
waarop de dames en heeren met een veront
waardigd gegil en gekreisch antwoordden.
Maar daaraan stoorde zich de man weinig.
Zoodra de slachter in het gangpad het met
den koopman over een exemplaar eens was
geworden, knipte de drijver met zijn schaar
handig de eerste letter van diens naam uit in
de ijle borstels op den rug van het ronddravende
varken, zonder ooit het rozige vel van het dier
te raken. En dan werd het verkochte gezelschap
uit het vak langs het gangpad gedreven naar
de groote Dezimalwaag om daar niet dan onder
hevig protest gezamenlijk gewogen te worden.
Hooren en zien verging je bij het gekwék
en gekreisch.
wik wil er niet uit", kon je duidelijk in de
nijdige oogen lezen van een zware matrone,
die bij de deur van het vak telkens rechts-
omkeerd maakte, en met groote vlugheid
tusschen de snorkende onverkochte zusters en
broeders de wijk nam. Maar de wrekende
Nemesis volgde haar op den voet.
Met vaste hand porde des drijvers geweldige
roede in haar hals, en streelde zeer intensief
haar rozig gevuld achterdeel.
,/Gemeinheit", gilde en kwékte de dame met
snerpende stem, en stoof met zoo'n vaart het
gangpad in, dat zij een dikken slachter met
twee vettige onderkinnen bijna ondersteboven
liep. Tot dank gaf deze heer de dame niet
zeer galant een slag met zijn zweep over den
rug, dat het kletste.
z/Gemeinheit!" kreischte ze nog eens min
achtend. Ach, zij zou haar stem niet dikwijls
meer verheffen. Denzelfden middag had zij
en haar gezelschap aan gene zijde, in het
slachthuis, uitgestreden, en hing zij netjes in
twee gelijke deelen verdeeld aan den haak.
Maar nu ga ik je groeten. Ik moet nog
voor het avondeten zorgen, en de jongens
komen dadelijk thuis. In een volgenden brief
krijg je een verder kijkje op de Berlijnsche
veemarkt en in het abattoir
van je liefh. Marie.
Voor eensluidend afschrift
K.
Gemengd Nieuws.
Een kwinkslag. Een gevangeniswagen,
die bij den intocht der Boeren-generaals te
Leeuwarden achter den stoet aanreed, als
behoorde by er by, met drie soldaten er op,
trok de aandacht van het opgewonden publiek.
»Daar hebben ze Sjamberlijn in meegebracht"
zei een stem uit de menigte.
Raadselachtig. Een vader en dochter
en moeder en zoon meldden zich te Halsteren
aan bij den ambtenaar van den Burgerlyken
Stand om in ondertrouw te worden opgenomen.
