ZIERIKZEESCHE
I\IEU IVSBODE.
Zaterdag 5 Juli 1902.
Noord-Bevelanders!
(Z i e r i li. z e e s c li e
Cour an t).
Tweede Blad.
Afsluiting gedeelte Zandweg.
NIEUWSTIJDINGEN.
ADVERTENTIEN.
INSPECTIE
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden ia f 4,30, franco per post
f 1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
58ste JAARGANG. No. 7713.
Directeur A. «T. DE LOOZE.
A. FRANKEL.
J. WA ALE, alleen voor het binnen- en buitenl. nieuws.
Redacteuren
Advertentiënvan 13 regels 30 Ofcs.
meerdere regels 10 Cts.kunnen uiterlijk tot des
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar -plaatsruimte berekend.
Alle betaling'en moeten uitsluitend geschieden ten kantore van A. J. de Looze, Hoek Schuithaven, Zierikzee.
Ingezonden stukken en berichten van correspondenten te adresseeren aan A. FnaNKEL, Meelstraat 386, Zierikzee.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van 7ieiukzee
maken bekend, dat ten behoeve van het veranderen
eener brug in den Zamlweg:, het gedeelte van
dien weg, begrepen tusfchen de beide deelen van den
Jnnnissewcff, van den tot en met den
^Osten Juli a,.s. voor het verkeer met rij- en
voertuigen en vee zal zyn afgesloten.
ZiER'KZEE, den 4 Juli 1902.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
CII. W. VERMEIJS, Burgemeester.
JAN SNELLEN, Secretaris.
Zuid-Afrika,
De generaals Botha, De Wet en De la
Rey zullen in deze week uit Durban naar
Europa vertrekken, 't Zal er dus misschien
nog op neerdraaien, dat ook dezon nog iets
van de kroning te zien krijgen.
Schalk Burger schijnt in Zuid-Afrika te
zullen blijven evenals Steyn, omtrent wiens
gezondheidstoestand trouwens de laatste be
richten allertreurigst luiden.
De vroeger zoo krachtige en gezonde man
is door allerlei lichaamslijden zoozeer veranderd,
dat zijn eigen vrouw hem nauwelijks herkende
toen zij hem, een maand geleden, terugzag.
Door het vermoeiund zwervend leven ge
durende ruim jaar werd Steyn's gezond
heid ondermijnd." Ilij lijdt aan de gevolgen
van een val van zija paard, waardoor zyn
ruggegraat is aangetast, aan de gevolgen van
een aanval van zonnesteek en aan een naar
't schijnt ongeneeslijke rheumatische aandoening,
welke hij bij het kampeeren in koude en
vochtige nachten heeft opgedaan.
Zoo dreigt deze krachtige en edele leider
der Boeren in hunnen heldenstrijd, zelf het
slachtoffer te worden van zyn opofferingen in
dien strijd voor de vrijheid.
Een aantal krijgsgevangenen op St.-Helena
moet den eed van trouw hebben afgelegd;
onder hun namen komt ook die van generaal
Cronjé voor.
De jongste mail uit Pretoria bracht het
bericht, dat bij den overval door Zoeloes in
het district Vrijheid ook de heer O. W.
Moojen, uit Velp, is vermoord.
Eenzelfde droevig lot als hem en jhr.
Goldman, blijkt ook den heer J. B. Biemond,
die 4| jaar geleden uit Maassluis naar den
Transvaal vertrok, te hebben getroffen.
Verscheidene Boerenvrouwen bij Johannis-
burg en in andere deelen van de Transvaal,
die hertrouwd warennadat zij gehoord
hadden, dat hare mannen gesneuveld wareD,
vernamen thans, dat deze nog in leven zyn.
Dat zal tot aandoenlijke tafereelen aanleiding
geven
Kaapstad, 2 Juli. Een transportschip met
400 Boeren-gevangenen van St.-Helena is to
Simonsbaai aangekomen.
Engeland.
Londen, 2 Juli. Volgens het hedenochtend
uitgegeven bulletin heeft de koning opnieuw
een uitmuntenden nacht gehad, terwijl hij
voortdurend in alle opzichten vooruitgaat en
de wond hem veel minder last veroorzaakt
dan bij den aanvang van de genezing.
3 Juli. Het bulletin van hedenavond
deelt mede, dat de koning een goeden dag
heeft doorgebïacht on de algemecno toestand
alzoo opnieuw is verbeterdde wond ver
oorzaakt nog slechts weinig pijn.
Lord Kitchener heeft den mayor van
Southampton per telegram doen verwittigen,
dat hy verschoond wecscht te blijven van een
feestelijke ontvangst aldaar.
Een rijk handelaar te Londen, die
gewoon was eiken dag een penny aan een
bedelaar te geven, dien hij op straat tegen
kwam, word eenige maanden geledon door
zijn schuldeischers lastig gevallen en stond
op het punt failliet verklaard te worden.
Toen de bedelaar vernam, dat zijn weldoener
in ongelegenheid verkeerde, ging hij hem
opzoeken en bood aan hem 500 pd. st. te
leenen en indien noodig zelfs het dubbele.
De leening word aangegaan en Btelde den
handelaar in staat zijn zaken te regelen.
Italië.
Een treurige gerechtelijke dwaling is in
Sardinië aan den dag gekomen. In 1892
werd te Nuero majoor Pietro Frontedu wegens
roof on moord tot 10 jaar gevangenisstraf
veroordeeld. Thans zijn eensklaps omstandig
heden bekend geworden, waaruit blijkt, dat
de ODgelukkige officier, die altijd zija onschuld
bezwoer, het slachtoffer is van een gerechtelijke
dwaling.
Oostenrijk.
Rudolf Ilanelian met zijn vrouw en een
baby in een kinderwagen, vertrokken den
12den September 1900 van Weenen, om een
voetreis door Europa te doen. Zondag is hij
te Weenen teruggekeerd. Het gezelschap
heeft in het geheel ongeveer 15.000 mijlen
afgewandeld. De kinderwagen had van wind
en weer veel geleden en kwam in een deernis-
waardigen toestand terug.
Te Bagnères-de-Bigorre, in de Pyre
neeën, leeft een krasse grijsaard van 103
jaar, de heer Joseph Rouby. Deze behoort
tot een geslacht, dat op gespannen voet met
den dood schijnt te staan, want zijn vader
werd 99 jaar en 7 maanden en zijn broer
99 jaar precies.
Een drama, dat wegens de vreemde
omstandigheden, waaronder het heeft plaats
gehad, interessant is, wordt uit St.-Aquilin
du Pas gemeld.
Een boerenmeid, Marie Mor van, oud 35
jaar, had een van hare zusters, die met een
boerenarbeider was getrouwd, op haar sterf
bed moeten beloven, na haar dood haar man
te huwen. Marie Morvan, een Bretonsche,
wilde haar eed trouw blijven en daar zij geen
roeping gevoelde voor het huwelijk met haar
zwager, gaf zij er de voorkeur aan te sterven.
Daarom groef zij met een spade op het
graf van hare zuster een gat van 50 c.M.
breedte en 1.50 M. lengte, ging daarin liggen
en begroef zich onder de laag aarde, die haar
armen en haar gezicht vrijliet. Den overeind
staanden grafsteen, waaraan zij een touw had
vastgemaakt, liet zij nu op zich neervallen,
zoo, dat bij haar geheel bedekte. Zij stikte
wegens gebrek aan lucht.
Deze dood is door een andere zuster van
Marie Morvan geconstateerd, die, daar
passeerende, een stukje van hare japon onder
den omgevallen grafsteen zag uitsteken.
Frankrijk.
In het Zuiden van Frankrijk, de Oostelijke
Pyreneeën, heeft men veel te lijden van
regens en onweer. De Ariège is buiten haar
oevers getreden, heeft boomen ontworteld,
vee verzwolgen en huizen omver gespoeld.
Groot is de schade. Gelukkig meldt men nog
niets van persoonlijke ongelukken.
Te Saint-Nazaire waren een aantal
kinderen aan 't spelen. Het jongste, Jarno
genaamd, een venlje van zes jaar, weigerde
te doen wat de oudste, Mahé, een knaap van
elf, hem beval. Deze bond een grooten steen
aan het linker been van 't jonske en stiet
hem in 't baseia. Toen Jarno zich aan een
ijzeren laddertje in don muur vastklemde,
klom Mahé af en trapte het kind op de
handjes, zoodat hij losliet en in de diepte
verdween. De moordenaar dreigde de anderen,
als zij er van kikten, met gelijk lot, maar
één hunner vorhaalde het gebeurde aan zijoe
ouders, het lijkje werd gevonden, Mahé in
hechtenis genomen. Het jonge monster, dat
reeds eenmaal wegens diefstal terecht heeft
gestaan, ontkende stijf en sterk, ook toen hij
bij 't lijk werk gebracht.
H. M. de Koningin.
De Lokal-Anzeiger heeft naar aanleiding
van het verblijf van Koningin Wilhelmina op
het slot Schaumburg een bizondoren corres
pondent naar dit idyllische Duitsche plaatsje
Aan zijn zeer sympathiek gesteld schrijven
ontkenen wij het volgende
Do dood, die in den laatsten tijd zoo her
haaldelijk aan de tronen van Europa's
heerschers verwijlde, heeft ook die van do
jonge Koningin van Holland aangeraakt, maar
do kracht van haar jong loven heeft gezege
vierd en wat een zwaar doorgestaan lijden
nog in het gestel van II. M. achterliet, wordt
nu door do genezende lucht van Schaumburg
verdreven.
De macht der natuur schiep hier een vrede,
die rust ademt.
Hoog boven alles uit verheft zich do
Schaumburg. Aan de tinnen wapperen do
nollandsche en Waldecksche kleuren, oleganlo
equipages snellen langs de anders zoo stille
woudwegen, de helmpunten van do gendarmes
schitteren in het zonlicht, een waarschuwing:
3> Verboden weg" is aan een boom aan
gebracht, een daarbij aangeslagen bord draagt
een aanhaling van een politiovorordening van
27 Mei 1902 gedateerd, luidende: »De toe
gang langs de trappen van het beambten-
gebouw is verboden"; in het kort, ook hier
ontbreken die kenteekenen niet die aan een
verblijf van vorsten, zelfs op hot rustigste en
meest afgelegen plekje grond, oen officieel
uiterlijk geven.
Twee vorstinnen wonen hier, en dat bemerkt
men ook aan het aanwezige gevolg en het
dienstpersoneel, dat, allen te zamen gerekend,
dus hofdames, kamerheeren, secretarissen,
stal-autoriteiten on kamerjuffers, veertig
neuzen telt.
Aan den zoon van aartshertog Jozef, hertog
Stephan, dankt de Schaumburg zijn mooien
parkaanlrg en in het vóórpark staat een
reusachtige lindeboom, waaronder Koningin
Wilhelmina Haar lievelingszitje koos en van
waar Zij kalm al de bewegiüg kan gadeslaan,
door Ilaar verblijf veroorzaakt.
De achterzijde van het park is verpacht.
Daar bevindt zich het hotel »Waldecker Hof",
daar concentreert zich het toeristenverkeer,
hier wacht men of de equipages ook voorbij
zullen komen, en wordt met veel belangstelling
elk Ilollandsch hofrijtuig begroet, waarin
dames zitten.
Zoo uitgebreid de hofhouding van de
Ilollandsche Koninginnen is, zoo eenvoudig is
zij echter ook.
Er wordt geen vorstelijke tafel gehouden,
men ziet geen keur van spijzen, geen pronk
van zilver, neen, men discht eenvoudigen kost
op, bereid door den waard uit het »Waldecker
Hof" en zijn huisvrouw. De sohotels verschillen
maar weinig van die, welke de gasten en
toeristen krijgen.
Om 8 uur ontbijten de Koninginnen, om
1| uur namiddag volgt een maaltijd, samen
gesteld uit soep, twee vleezen en compote en
's avonds te 8 uur een diner, waarbij weer
soep, visch en vleesch op het menu staan.
De Koningin leeft hier, trots naar groot
gevolg, niet als een rijke Vorstin, veel meer
als een gefortuneerde jonge vrouw van
deftigen stand. Om het geheele slot hangt
het waas van een idylle.
Het is grappig te vernemen, dat de ge
meente Schaumburg vier-en-dertig zielen telt
en tocli een eigen burgemeester, een eigen
onderwijzer, een eigen school heeft. Vijf
leerlingen gaan eiken morgen ter schole,
zoodat de onderwijzer voor geen groote klasse
staat. Hij heeft dan ook reeds vijf-en-veertig
jaren dienst. Men kan zich den man denken
hoo hij na schooltijd zijn groote pijp rookt,
zittend vóór zijn woning aan don lommer
rijken weg.
Daar klinkt »De Koningin komt", en alle
stilte, alle rust is voorbij. Iedereen komt naar
buiten, men dringt en duwt om een goede
plaats to krijgen politie in uniform en politie
in burger kleeding vertoonen zich om de orde
te bewaren. Men mag alleen rechts van don
weg staan. Het touw, dat de laan naar het
slot afsluit, valt en langzaam rolt een rijtuig
nader, op den bok waarvan naast den rijk-
bitresdeu koetsier een heor in rok en witte
das zit.
Schuchter en bedeesd wordt gegroet.
Do dames maken een buigiüg, de heeren
nemen de hoeden af, Koningin Wilhelmina en
Koningin Emma groeton vriendelijk terug.
De jongo Vorstin draagt een witten stroo-
hoed, een zilvergrijs costuum en een roode
parasol. Zij ziet er weer als een jong meisje
uit, alleen geeft oen melancholiek trekje een
bijzondere bekoorlijkheid aan Haar mooi
gezichtje.
Do Koningin-Weduwo is geheel in het
zwart gekleed. Zij kijkt door Ilaar grooten
bril met vroolijke blikken rond.
Vijf wielrijders volgen onmiddellijk na het
rijtuig. Zij zien met een strafrechterlijk air
om zich heen.
De rijtoeren van de Koningionen duren
drie, vier uren, en soms laat Koningin
Wilhelmina rijtuig en wielrijders in den steek
om te voot verder te gaan door de bosschon
en dalen.
Koningin Wilhelmina gevoelt Zicli hier niet
alleen wel, maar geheel thuis. Zij doet niet
meer als eon herstellende, maar als iemand,
dio geheel genezen is. Zij stijgt vlug, zonder
iemands hulp, uit het rijtuig eo Zij wandelt
met vasten tred.
Van den Rijn, van de Lahn, uit alle
plaatsen in de omgeving komen de meuschcn
als ter pelgrimsvaart naar Balduinstein en
Schaumburg en het is alsof iedereen hier in
de buurt met vreugde het besef ronddraagt,
dat Koningin Wilhelmina op Duitschen grond
genezing vond.
Aan de kleine kinderen van Europa.
Onder dit opschrift publiceert de Belgische
Petit Bleu een stuk, dat bestemd is, over
geheel Europa door de kinderen gelezen te
worden en dan ook voor dat doel door alle
groote bladen overgenomen wordt.
't Is een kort verhaal van het ontstaan en
Engelsch-worden van Kaap, Natal en Boeren
republieken, dat zich ook heel goed leent om
ouderen een overzicht te geven over de ge
schiedenis van Zuid-Afrika. Wij laten 't hier
eenigszins verkort volgen:
Er leeft, ver van hier, in Zuid-Afrika, een
zeer schoon, maar zeer ongelukkig volk: het
volk der Boeren.
Het is een blank volk, zooals wij. Zijn
voorouders waren Franschen, Hollanders en
Vlamingen. Deze verlieten Europa twee
honderd jaar geleden, omdat zij veel te lijden
hadden uit oorzaak van godsdienstoorlogen en
gingen zich vestigen in Afrika, bij de Kaap
de Goede Hoop, om aldaar vrede te vinden.
Aldaar aangekomen, bebouwden zij den nog
braak liggenden grond, en daarom werden zij
geheeten Boeren.
Honderd jaar geleden stuurde het jaloersch
geworden Engeland schepen en soldaten naai
de Kaap de Goede Hoop, en bemachtigde den
grond der Boeren. Maar de Boeren beminden
hun vrijheid en hun onafhankelijkheid en
Engeland gedroeg zich met zooveel geweld
jegens hen dat zij ver van de Engelschen
heengingen om in vrede en in geluk te leven.
De Boeren vestigden zich alsdan in een ander
deel van Afrika: geheeten Natal, en zij ont
wikkelden de vruchtbaarheid van dit prachtig
land.
Maar Engeland, altoos jaloersch, volgde hen
ook nu en ontnam hun met geweld Natal.
Voor de tweede maal spanden de Boeren
hunne ossen voor hunne trekwagens en zij
gingen wederom verder: in de Afrikaansche
streken geheeten Oranje-Vrijstaat en Transvaal.
Engeland volgde hen weldra opnieuw en
zei: //Ik wil ook deze landen bezitten". De
Boeren wederstonden en Engeland bespeurde
eindelijk, dat de Vrijstaat en Transvaal arme,
waardelooze landen waren en stemde er in toe
zich daaruit terug te trekken.
Dat gebeurde vijftig jaar geleden.
Maar ietwat later vernam Engeland, dat er
in een gedeelte van den Vrijstaat mijnen be
stonden vol diamanten van ontzaglijke waarde.
Onmiddellijk at Engeland zijn gegeven woord
op en bemachtigde dit rijke gedeelte van den
Vrijstaat. Engeland ontdekte verder, dat er in
Transvaal een overgroote schat goudmijnen
aanwezig was. Onmiddellijk at Engeland zijn
woord wederom op en zei tot de Transvaalsche
Boeren: //Uw land behoort u niet meer toe.
Ik wil het voor mij. Ik neem het u weer af".
Dit gebeurde in 1877. De Boeren waren te
zwak om de Engelschen te verjagen. Maar
vier jaar later grepen de Boeren naar de
wapens en zij versloegen de Eogelsche soldaten
op den berg, geheeten Majoeba. Toen was er
in Engeland een man, die eerlijker was dan
de andere Engelschen en die op dat oogenblik
meester was in Engeland. Die man was Glad
stone, en hij zei tot de Boeren«Gij hebt wel
gedaan en gij zijt moedige mannen. Wij hadden
het recht niet uw land te stelen. Ik geef het
u terug. Het hoort u toe".
De Boeren waren zeer gelukkig. Maar vijf
tien jaar later kwamen andere Engelschen en
wilden nogmaals Transvaal bemachtigen. De
Boeren versloegen deze Engelschen, wier aan
voerder Jameson was, en maakten hen ge
vangen. Maar de Boeren, die zoo goed en
grootmoedig als onversaagd waren, schonken
het leven aan die overweldigers, aan wie zij
het recht hadden het leven te benemen.
Maar Engeland bleef bij zijn plan om het
rijke land der goudmijnen in te nemen. Om
tot dit doel te geraken, zocht het een middel
om met de Boeren in twist te geraken, drie
jaren later, in 1899. De 40,000 Boeren van
Transvaal en Oranje-Vrijstaat grepen naar hun
wapens en hun 100 kanonnen, om hun goed
te verdedigen. Engeland zond tegen hen
400,000 soldaten en 1000 kanonnen dus
tienmaal zooveel en deed zich nog daarbij
helpen door duizenden en duizenden Kaffers.
De Engelschen verbrandden de hoeven der
Boeren en maakten hun voedsel en vee buit.
Zij namen ook alle vrouwen en kinderen der
Boeren en sloten deze op in kampen, waar
zij slecht behandeld en slecht gevoed werden.
Het gevolg daarvan was, dat duizenden vrouwen
en 15,000 kleine Boerenkinderen in eenige
maanden stierven. De sterfte was zoo groot,
dat er geen hout genoeg voorhanden was om
hunne lijkkisten te vervaardigen, zoodat de
Engelsche soldaten zich genoodzaakt zagen
van de schoolbanken doodkisten te maken.
Nochtans streden de Boeren onder hunne
aanvoerders, Botha, Steijn, De Wet, De la Reij,
voort], ondanks hun klein getal en trots hun
lijden. Zij waren slechts in lompen gehuld
en hadden geen schoenen meer aan nun voeten.
Maar zij vochten altijd voort. De strijd
duurde bijna drie jaar. Alle volkeren der
aarde beschouwden met bewondering de held
haftigheid der Boeren, welke streden één tegen
tien, alhoewel zij weenden over den dood van
hunne vrouwen en hunne kleine kinderen.
Zij vochten met zul ken buitengewonen moed
dat men meermalen algemeen dacht, dat het
hun zou gelukken de Engelschen uit Afrika
te jagen. Maar, ten slotte uitgeput, verpletterd
door hun talrijken en machtigen vijand werden
zij overwonnen en verplicht te leven onder
het juk van Engeland, dat meester werd van
hun land.
Kleine kinderen uit Europa, herinnert u altijd
deze geschiedenis. Leert ze van buiten. Als
gij zult groot geworden zijn, zult gij veel
kunnen doen om de Boeren te helpen en hen te
ondersteunen, opdat zij opnieuw meester in hun
land, vrij en gelukkig kunnen worden!
Getrouwd
CORN. VAN LOON Cz.
en
ANNA M. HOLLANDERS,
die, mede namens wederzydsche Familie, hun'
dank betuigen voor de vele blijken van
belangstelling, bij hun huwelijk ondervonden.
Rotterdam, 25 Juni 1902.
Heden overleed zeer onverwachts,
onze geliefde Echtgenoote, Moeder, Behuwd-
on Grootmoeder,
Mej. Klara de Jonge,
geb. v. Nieuwenhuijze,
in den ouderdom van byna 74 jaar. Een
ieder die haar heeft gekend, zal gevoelen hoe
diep ons allen dit verlies treft.
Brouwershaven, 3 Juli 1902.
Uit aller naam,
CORNs. DE JONGE Iz.
De Familie DORMAAR te Renesse
en Mej. H. KLOMP te Yeenendaal betuigen
bij deze hun' hartelijken dank voor de
bewijzen van deelneming, ondervonden tijdens
de ziekte en na het overlijden van hun
innig geliefden Zoon, Broeder en Verloofde
LEENDERT JOHANNES DORMAAR.
Het meest gelezen Nieuwsblad op ons
eiland is de Zierikzeesche Nieuwsbode.
Uwe advertentiën komen het meest tot haar
recht, wanneer men die doet plaatsen in dat
blad.
Voor het aannemen van abonnementen en
bet plaatsen van advertentiën houdt onder-
geteekende zich beleefd aanbevolen.
Proefnummers gratis en franco.
Wissenkerke. WITTE HAGE.
I Het Kantoorvan P. F. VAN
OER VLIET is verplaatst
naar de Nieuwstraat D 240
(tegenover het Vischslop).
Maatschappij tot bevordering van
Landbouw en Veeteelt in Zeeland.
Afileeline ZIERIKZEE.
Be Pennlngmeeater der Aƒ-
deeling verxoekt inlerering der
nola'a ten laaie der Tentoon
atelllng van 27 Juni 1002.
i Moii Genie" bij Brouwehsiiwen,
3 Juli 1902.
De Penningmeester,
D. IIOCKE Dn.
Het DAGELIJKSCH BESTUUR van het
Waterschap SCHOUWEN vestigt de aandacht
op de aangeplakte afkondiging van de
op den 12 *Wuli aanttaande.
Bij deze schouwing zal op het schoonhouden
der gewone peilsloten van oor, planten, riet
enz. niet worden toegezien, doch alleen op
het schoonmaken van de Zylen en andere
Kunstwerken en op het opruimen
van ondiepten voor de Zijlen.
Zierikzee, 12 Juni 1902.
Het Dagelijksch Bestuur voornoemd,
A. J. F. FOKKER, Voorzitter.
D. VAN DER VLIET, Ontv.-Griffien
