ZIERIKZEESOHE NIEUWSBODE. Donderdag 22 Mei 1902. (Z i e r i Is. z e e s c li e Courant). Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en - ZATERDAG. De prijs per 3 maanden is f 1,30, franco per post f 1,00. Noord-AmerikaTransvaalIndië enz. verzending eens por week, f 10,per jaar. 58ste JAARGANG. No. 7694. Directeur A. J. DE LOOZE. Redacteuren: A. FRANKEL. J. WAALE, alleen voor het binnen- en buitenl. nieuws. Advertentiënvan 13 regels 30 Cts. meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des Maandags, Woensdags en Vrijdags middags 12 ure bezorgd worden. Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend. Alle betaling-en moeten uitsluitend geschieden ten kantore van A. J. de Loozk, Hoek Schuithaven, Zierikzee. Ingezonden stukken en berichten van correspondenten te adresseeren aan A. FnaNKEL, Meelstraat 386, Zierikzee. BEK ENDMAK I N G. Het BESTUUR der RIJKSVERZEKERINGSBANK mnak.t bekou <1 dnt alle werkgevers, die verzf keringsplicht''ge bed ijven uitoefenen en tegen loon één of meer werklieden in hunnen dienst hebben, verplicht rijn vóór 1 Juni a.s. daarvan sang fte te doen dat de avngifte geschieden moet op formulieren in tweevoud, die kosteloos verkrijgbaar zijn aan elk post kantoor en hulppostkantoor, en die na invulling en onderteekervng aldaar weder moeten ingeleverd worden, tegen bewijs van ontvangst; dat tot aangifte gehouden zijn ook die werkgevers, die hun personeel reeds tegen ongelukken verzekerd hebben of die voornemens zijn vergunning te vragen om het risico zelf te dragen of aan eene vereeniging of vennootschap over te dragen; dat bij elk stel formulieren eene lijst is gevoegd van verzekeringsplichtige bedrijven, en dat ook zij, die twijfelen of hun bedrijf valt onder een der daar genoemde, echter wol zullen doen eene aangifte in te leveren, waarop zij den grond van hunnen twijfel kunnen ver melden dat, wie hunne formulieren niet tijdig inleveren of niet behoorlijk invullen of nalatig zyn in het verschaffan van inlichtingen, strafbaar zijn volgens de wet. HET BESTUUR DFR RIJKSVERZEKERINGSBANK. De steenlegging van het Ziekenhuis voor Gehouwen en Duiveland te Noordgouwe. Dinsdagnamiddag ten drie ure werd te Noordgouwe in tegenwoordigheid van bestuur, genoodigden en belangstellendenbenevens hunne dames, van architect, aannemers en werklieden op plechtige wijze de steen gelegd van bovengenoemd Ziekenhuis. Het met groen en vlaggen getooid terrein, waarop het Zieken huis verrijzen zal, ligt nabij het nieuwe, de volgende week in gebruik to nemen tram station, bijkans aan den zoom van den lommer rijken straatweg, die van Noordgouwe naar Zierikzee leidt. De voorzilter van het bestuur, dr. J. L. C. Wortman, deed in zijn met veel warmte uitgesproken toespraak tot jhr. C. A. van Citters, waarmede bij de plechtigheid inleidde, uitkomen, dat hier niet sprake is van een eerste steenlegging naar het heerschend spraak gebruik want voor een deel reeds staat het gebouw opgetrokkenmaar dat zij in overdrachtelijken zin moet worden opgevat. Om verschillende redenen kon de steen eerst liedeu gelegd worden, die, naar hij hoopte, meer bestand tegen den tand des tijds dan wij, eetmaal aan bet nageslacht getuigenis zal afleggen van de wordingsgeschiedenis dezer inrichting, waarmede ten nauwste de namen der dames J. en E. van der Lek de Clercq verbonden zijn. Toen toch indertijd door spreker en ds. E. L. Nauta pogingen werden aangewend tot het verkrijgen van vcrplfgings- materiaal voor deze omgeving, in den geest zooals het Groene Kruis beoogt, wendden zij zich ook tot genoemde dames om hulp, die niet alleen deze toezeiden, maar ook to kennen gavendat die verplegingsartikelen moesten worden ondergebracht in een huis, dat tegelijk dienst zou kunnen doen voor verpleging van zieken, een Ziekenhuis dus. Van dien raad werd door hen gaarne acte genomen. Een globale begrooting van onkosten voor bouw en inrichting, van een eenvoudig Ziekenhuis werd opgemaakt, en tot hun groote en blijde verrassing namen de dames Yan der Lek de Clercq die goheele begrooting van kosten voor haar rekening. Hierdoor was uitgemaakt, dat inen hier in het bezit van een Ziekenhuis zou komen. Maar nu meenden zij ook hun bemoeiingen verder te moeten uitstrekken teneinde zoo ruim mogelijk nut te stichten. Hun pogingen werden met den besten uitslag bekroond. Tal van welmeenende menschen, vooral op dit eiland, gaven bun schitterende blijken van sympathie, zoodat het hem moeilijk zou vallen allen de openlijke waardeering te schenken, die een ieder in dezen toekomt. Maar toch aan drie, door den dood ontvallen stichters, mej. M. Groeneveld de Kater en de heeren R. Groeneveld de Kater en C. van Niouwenhuize moest spreker een woord van hulde wijden. Hua namen zullen hen in deze stichting overleven, en een blijvende herin nering en erkentelijkheid wekken. Ook werd nog door spreker een eeresaluut gebracht aan mej. Schalkwijk, die door haar groote weldaad zulk een krachtigen stoot tot de stichting gegeven heeft. Door dezen veel- zijdigen steun zijn in het oorspronkelijk ont werp tal van wijzigingen gebracht, die evenveel hygiënische verbeteringen bevattenzoodat eenmaal voltooideen model-inrichting zal bestaan, als op deze schaal in ons land nog geen tot stand is gekomen. Men versta hem wel, hij wil niet betoogen, dat deze inrichting volmaakt zal zijn dat geen gebreken zullen voorkomen, en er nog niet veel te wenschen overblijft. Zeer zekeralle menschenwerk heeft zijn feilenterwijl zorgen voor de toe komst hen van grootere uitgaven weerhielden. Het zal een ieder begrijpelijk zijn, dat, hoe gemodelleerd deze inrichting thans ook ge worden is, de fundamenteele steun van de dames Van der Lek de Clercq van blijvende beteekenis is. Vandaar dat tot deze bet ver zoek is gericht den eersten steen te willen leggen. Konden zij ook al aan dat verzoek niet voldoentoch stemden zij er in toe, dat in haar naam de steen zou gelegd worden door jhr. C. A. van Citters, burgemeester van Noordgouwe, die zoo welwillend geweest is deze taak te aanvaarden, en die, gelijk spreker verklaarde, in deze oogenschijnlijk een passieve rol vervulde, maar in werkelijkheid door zijn persoonlijkheid wel degelijk op den voorgrond trad. Hij was toch de man, die reeds een jflar lang met raad en daad de inrichting gesteund heeft, voor wien geen moeite, geen opoffering te groot was, die als één der voor mannen steeds een eereplaats zal innemen in de totstandkoming van dit gebouw. Bovendien zal het hem als Hoofd der gemeente niet onverschillig laten dat op den bodem van Noordgouwe een gebouw gaat verrijzen, dat eenmaal zal dienen tot verfraaiing en ver edeling der gemeente. Hierop noodigde spreker jhr. C. A. van Citters in deze ver schillende kwaliteiten uit, den eersten steen te leggen. Namens de aannemers, de heeren P. Yink en G. van der Werft', werd alsnu door één der opzichters een fraaie zilveren truffel met toepasselijke inscriptie ter herinnering aan di ze plechtigheid den burgemeester aangeboden, die, alvorens de solemneele handeling te ver richten, een toespraak hield, waarin hij deed uitkomen, dat de dames Van der Lek de Clercq met dankbaarheid vervuld wegens de haar gedane opdracht der steenlegging, die zij op hoogen prjjs steldentot haar innig leedwezen verhinderd waren die opdracht te vervullen, dat hij met veel genoegen de hem overgedragene taak had op zich genomen, de vurige hoop uitsprak, dat de stichting moge strekken tot heil der lijdende bevolking vaD Schouwen en Duiveland, en aan hen, die het initiatief tot deze stichting genomen had den, warme hulde bracht. Nadat de handeling dor steenlegging vol bracht was, richtte ds. E. L. Nauta namens het Dagelijksch Bestuur van het Ziekenhuis, een woord van erkentelijkheid vooreerst tot den heer W. Bruynzeël, architect te Rotter dam, die het stormweer trotseerend, over gekomen was om getuige van deze plechtigheid te wezen, en die, gedreven door de begeerte iets goeds ten bate van de lijdenden tot stand te breDgen, geheel belangloos zijn technische kennis en bekwaamheid aan de goede zaak had dienstbaar gemaakt; ten tweede tot de aannemers, de heeren P. Vink en G. v. d.Werff, die met den architect ijverig hadden samen gewerkt, en ten slotte tot den heer P. J. C. Hofmandie tengevolge van den Zuid-Afri- kaanschen oorlog genoodzaakt te repatrieeren, thans hier zija arendsblik over het werk liet gaan. Ook de werklieden werden door spreker toegesproken. Nadat nog de architect de heer W. Bruynzeel, den heer ds. Nauta voor den door dezen hem toegezwaaiden lof in gevoelvolle bewoordingen bedankt had werd in do Directiekeet met een dronk do plechtigheid der steenlegging, waarvan de heer Missetvertegenwoordiger van den heer Quist, trots het stormachtige weder een photo- graphische opname deed, bezegeld. Na de steenlegging werd in het gemeente huis een bestuursvergadering gehouden die de voorzitter, dr. Wortman, met de volgende rede opende: Mijne Heeren! Ik heet u welkom op deze onze eerste Bestuurs vergadering, en het verheugt mij u in vrij volledige opkomst hier te zieo. Gaarne had ik eenige openings woorden bij wijze van causerie tot u gesproken, inasr ik geef de voorkeur aan de duidelijkheid van het geschreven woord boren de zeggingskracht van de improvisatie. Wij hebben geen belangrijke mededeelingen u te doen, gewichtige beslissingen zijn in deze vergadering niet te nemen, en toch heeft deze eerste samenkomst een zeer eigenaardige beteekenis, nu en voor de toekomst. Die beteekenis bestaat hierin, dat wij voor het eerst met elkaar in fucctie gaan kennis maken. Ik vraag my af, waartoe zal èa Aan èn moet die kennismaking leiden? Onmiddellijk sluit zich aan deze vraag een tweede, n 1. welk is het hoofddoel van ons streveo; welke de taak, die ons wacht; welke de band, die ons vereenigt. Een vraag, die te meer gerechtvaardigd is, waar deze ver gadering uit zoo verschillende samenstellende bestand- deelen is gevormd: verschillen van leeftijd, van positie, van woonplaats. Het kan wel niet ander?, of deze ge gevens duiden aan, dat persoonlijke belangen aan onze byeenkomst vreemd moeten zyn. En inderdaad, zoo is het. De éénheid in ons, het homogeen begins >1 komt slechts voort uit ons aller gemeen-chappelijk be'ang, uit den menscb als natuurraensch. Waar wij in de natuar ook omzien, van de laagste organismen tot de hoogst georganiseerde wezens toe, in allen regeert de natuurwet, volgens welke geen leven bestaan tan zonder medeleven In het menschclijk lichaam leven raülioenen van levenseenhedenvan celleneen gemeenschappelijk bestaan, ieder voor zich en allen voor allen. Elke cel leeft voor ?ich, voedt zichzelf.beweegt zich, splitst zich als levende eenheid, mtar beoóort voor een ander deel thuis in het algemeene cellen ver band, waaraan elke cel oil rt en medewerkt Alle cellen werken mede aan één groote taak, één groot leven, het leven van den persoon, vau het individu. Maar ook d>t groote leven bestaat evenmin op zichz-lf, als de cel alleen staat. Allereer.--t is ern tweede leven noodig, om zich te vereenigen met elkaar en meer nieuw leven voort te brengen door middel van de voortplanting In onbegrensde uitbreiding wordt alle leven bepaald door medeleven, maar de naaste en meer bepalende levensbetrekkingen beperken zich. In algemeenen vorm beperkt zich het medeleven tot een zelfde soort van levende organismen, zoo b.v. van den aap tot den aap, van den roensch tot den mensch. Voorbeelden levert de natuur oneindig vele, maar tref fend vindt mpn die in de mierenhoop, de bijenkolonie. Daar leven duizenden wezens voor ééne groote taak als een maatschappij in 't klein, als in een idealen regee- ringsvorra. Overal heerscht die onomstotelijke natuurwet: «Zonder leven geen medeleven'Om kort te gaan geen leren voor zich alleenmaar tevens ook voor anderen. Ieder leven stroomt in twee rchtingen, de ééne doelend op zelfbehoud, de ééne dus in egoïstischen zin; de andere dienend voor medeleven, dus in altruisti- schen zin. Eg ïsine en altruïsme in harmonische iiéén- merging. Het doel, als men het zoo noem-n mag, der natuur, bewust of onbewust, streeft in altrui' tischen zin, naar medeleven. Het steikste natuurleven, het hoogst samengestelde tevens, is ook het hoogst ontwikkelde, en treft men daar aan, waar het sterkste inedele.en heerscht. En zoo is aan den mensch^lijken geest die hoogste natuurgave gegeven van medeleven, van altruïsme, van medevoelen, medevoorstellen, van medehandelen. In en voor den mensch in het bizonder wordt deze hoogste gecstes-eigemchap in begrensde beteekenis vertolkt door het woord „naastenliefde". Maar ook die geest bezit de tweede eigenschap van alle leven, de zichzelf dienende, die, bestemd voor zelf behoud, dat is het eigen ikde eigen wil De wil het middel, de naastenliefde het doe); dat doel der natuur, om haar leven te volmaken en eeuwigdurende hoogere ontwikkeling voort te brengen. Mijne Heeren I De betrekking, welke vij in deze vergadering lot elkaar innemen, moot gebaseerd zijn op deze natuurwet der naastenliefde. Wij moeten anderer leven opheffen door ons eigen leven. Mogen onze vergaderingen steeds bezield zijn van dezen geest, want deze is de voorwaarde voor vrucht baren arbeid, voor gezonde onderlinge waardering Met dit leidend motief zal de opwekking ons blijven tot medewerking, zal de band die ons vereenigt een steeds hechtere worden. Vriendschapsbetrekkingen mogen hier worden aangeknoopt. Lang en veel moge ieder uwer bydragen aan een nutt g bestaan van onze Vereeniging, ten diens'e van de memchheid, ten bate ook aan eigen leveustevred-nheid en eigen levensgenot. Ik heb gezegdl HIEUWSTIJDIHGEN. De Transvaalseh-Engeleche oorlog. Lord Kitchener heeft geseind, dut er in een drijfjacht langs de blokhuislinie in Bet- sjoeanaland 400 gevangenen gemaakt zijn, onder wie honderd rebellen. Reuter seint «-r uit Vrijburg, d.d 16 dez<T, cenige bizonder- heden over. Onder de gevangonen, zegt hij, zijn er ook een aantal onverzoenlijke Boeren van langs de grens, die veel last hebben ver oorzaakt, en dan de commandanten Brzuiden- hout en Adriaan de la R< y, edjudanten van generaal De la R» y, een landdrost, tweo veldkornetten en vijf korporaals. De Boeren vluchtten van den eenen kant naar den anderen, tot zij, in den hoek gedreven, zich overgaven, de meesten op den Hen dezer vlak op de grens. Sommige Engolscho colonm s vuurden geen schot. Slechts één Boer sneuvelde. Van de Er gelachen werd zelfs niemand gewond. Generaal Jan Hamilton leidde zelf do beweging zijn colonno vermeesterde het geheele convooi van Van Zijl. Verder bestond de buit uit veel vee, wagens enz. De Boeren-afge vaardigden hebben Donderdag en Vrijdaglangdurige vorgaderingen gehouden. De Times verneemt uit Pretoria, dat er 160 Boeren te Vereeniging vergaderd zijn, bijna allen welbekend. Wat ook het r?sul(aat zjj van de beraadslagingen der Boeren, bot einde van den oorlog is in ieder geval niet meer ver af. De bijeenkomst te Vereeniging zal waarschijnlijk gevolgd worden door over gaven in massa op verschillende punten van hot oorlogsterrein, en een zóó groot aanlal manschappen zal aldus beschikbaar komen, dat wij elk nog niet onderworpen district op zijn beurt met troepen kunnen overstroomen. De Times verneemt uit Pretoria: De meerderheid der Boeren-afgevaardjgden toonen geen besef van hun verplichtingen tegenover ons in de tegenwoordige omstandigheden. Integendeel fchijnt hun houding er op te wijzen, dat zij zullen stemmen vóór voortzetting der vijandelijkheden. De Daily A/a/Z-correspoodent te Pretoria seint, dat Jack Hindoo, do vermaarde trein- vornieler (maar bovendien bekend door zijn heldhaftig gedrag in den oorlog en zijn reputatie van gewezen Engelsch soldaat to zijn), zich Vrijdagavond to Balmoral, aan den Delagoa-spoorweg, heeft overgegeven, en nu te Pretoria is. Spanjr. Er is een samenzwering ontdekt van anarchisten tegen den Koning; 6 personen zijn in hechtenis genomen. Het plan was om bij het voorbijtrekken van de koninklijke koets met dynamietpatronen te werpen. De anarchisten hebben bekend. Rusland. Toen de gouverneur van Wilna, de luitenant- generaal Wahl, Zondagavond tegen twaalf uur, den circus verliet, vuurde een man, die den gouverneur van achteren naderde, twee j revolverschoten op hem af, welke hem aan de linkerhand en den rechtervoet verwondden. De misdadiger werd door de politie met behulp van het publiek gegrepen. Toen hij op den grond lag, vuurde hij een derde schot af. i De gevangene geeft op Ilirsch Lekert te heeten. Do man, die op gouverneur Wahl heeft geschoten, geeft zich uit voor een kleinen burgerman uit het gouvernement Kofoo. Frankrijk. De zaak Ilumbert-Crawford. Ondanks de waakzaamheid, waarmede de kunstschatten dor familie Humbert bewaakt worden, is er thans een belangrijke diefstal gepleegd in ééa van do kasteden van mevrouw Humbert. In den nacht, door storm en duisternis begunstigd, hebben er eenige personen ingebroken. Zeven schilderijen van zeer groote waarde worden i vermist. De bewaker van het kasteel, Choisy, I een naar het schijnt volkomen vertrouwd man, vertelt omtrent de inbraak het volgende verhaal Ik was gaan slapen op de eerste verdieping, mijn hond Daast mij, en een revolver binnen het bereik van de hand op een tafel. Mijn klompen had ik in de vestibule gelaten, even als de lamp. De inbrekers waren dus z^ker, dat ik thuis was, maar het stormachtige w^er buiten is de oorzaak geweest, dat ik niets heb kunnen hooren. Toen ik tegen 6 uur in den morgen naar beneden kwam, bemerkte ik, dat in de vestibule menschen moesten j geweest zijnik opende de deur van den salon, en zag, dat een ruit was doorgedrukt vau buiten af. Op het tapijt en ook in de vestibule waren de vuile sporen van beslikte schoenen zichtbaardeze sporen duidden op de aanwezigheid van twee personen. De dieven hebben de groote stukken laten hangen, maar 2 Corots uit de eetzaal hebben ze meegenomen, en nog 5 andere stukken uit den salon, onder welke laatste een werk, dat aan Raphael j wordt toegeschreven en op een waarde van 200,000 francs geschat wordt. De listige dieven hebben de lijsten achtergelaten, en het doek uitgesneden vlak bij den rand. Deze verklaring heeft Choisy afgelegd voor den ambtenaar van het openbaar ministerie te Melun die hem als bewaker over de schatten van het kasteel had aangesteld. Oogenblikkelijk trok toen deze ambtenaar met den rechter van instructie en den vrede rechter naar het kasteel. Aldaar hebben do heeren zich kunnen vergewissen van de waar heid van het verhaal van Choisy. Ongelukkiger wijze zija de sporen der voetstappen in den tuin nagenoeg uitgespoeld door den stortregen, en ze zijn niet meer te volgen op den straat weg, waar evenmin sporen van een rijtuig kuonen worden waargenomen. Behalve een glazen kast, die geheel doorzocht is door de inbrekerszijn alle meubels ongeschonden gebleven. Uit die kast ontbreekt echter geen enkel stuk van den inventaris. Het openbaar ministerie stelt een nauwgezet onderzoek in aan alle stations en in alle hotels uit de buurt. Ouitschland. Nuïs, (Dusseldorp). Maandagavond is een goederentrein op de flank van oen passagiers- trein ingereden. Acht waggons vlogen van de spoorstaven, en vielen omver. Eén reiziger kwam om, vier werden er zwaar en 44 licht gekwetst Zondagochtend is te Potsdam in tegen woordigheid van den Keizer en van do keizerlijke familie, van den rijkskanselier en van den Russischen gezant do stichtiogsdag herdacht van het instructiebataljon. De Keizer bracht daarbij voor het bataljon, te midden van de vertegenwoordigers van het geheele Duitsche leger, een drievoudig hoera op den Czaar uit. De muziek speelde het Russische volkslied. Nederland. Amsterdam, 20 Mei. Op do nieuwe Ooster-begraafplaats alhier is Dinsdagmiddag een gedenkteeken onthuld op het graf van wijlen J. Varekamp, in leven secretaris der vereeniging Schuttevaer. De vader, de weduwe en de kinderen van den overledene woonden deze plechtigheid bij. De voorzitter van het hoofdbestuur der vereeniging, de heer mr. H. Smeenge, voerde het woord, in her innering breDgend wat al goeds Varekamp voor de nu 39 jaren geleden te Zwolle gestichte vereeniging heeft gedaan. Zijn arbeid in het belang der veiligheid van de schipperij en ter bevordering van het onderwijs vau schipperskinderen is in het monument gesym boliseerd. De gedenksteen is gekroond met een lichtboei en steunt een schippersjongen, op het havenhoofd in een boek lezend. De inscriptie geeft te lezen »Ter nagedachtenis aan Jacob Varekamp, secretaris der schippers- vereeniging Schuttevaer". Leiden, 19 Mei. Tengevolge van het bij uitstek ongunstige weder kon de openlucht- meeting, uitgeschreven door de Leidsche Stud. Geh. Ooth. Vereeniging^ .en de afdeeling Leiden II en Den Haag II der Ned. Vereen, tot Afsch. van Alcoh. Dranken, heden niet op het Schuttersveld plaats hebben. Er werd nu een groote vergadering in de stadsgehoorzaal gehouden, die zeer druk bezocht was. Zelfs de galerij der groote zaal was geheel bezet. Door deu voorzitter, den heer D. van Eek, werd bij de opening krachtig geprotesteerd tegen het verbod van den waarnemenden burgemeester, om de meeting met de muziek van de d d. schutterij op te luisteren, en onder toejuiching der vergadering de wen9ch uitgesproken, dat de burgemeeeter, mr. F. Was, spoedig imge herstellen, opdat een dergelijk verbod niet weer zal kunnen plaats hebben. Daarna werd allereerst het woord gevoerd door don heer Alb. Fiothuis, die sprak naar aanleiding van vhet drank- vraagstuk in verband met het arbeiders vraagstuk". Daarna trad prof dr. J. van Rees op mot het onderwerp »Geen middel te kras", ontkend aan do bekende inaugurale rede van ziju collega, prof. P. K Pel te Amsterdam, die zich volgens spreker heeft uitgehten ovor de gevaren en de ellende aan den draok verbondeu, zoodat een actieve drankbestrijder hem niet zou kunnen verbeteren. Spreker komt echter tot een andere conclusie als zijn ambtgenootwaar deze individuoele matigheid predikt, dringt de heer Van Rees aan op algeheele onthouding. Na dezen spreker volgt nog mej. Bieren uit Amsterdam, die voor namelijk zich tot de vrouwen richtte, terwijl de heer D. de Clercq te Bloomendaal de rij der sprekers sloot met »de vreugde der geheelonthouding", die bij zocht in het ver vullen van een eisch der broederliefde. liet Rotterdam8ch Geh. Onth. Zangkoor verhoogde ,de ifeestelijke stemming zeer, door tusschen- beide een onthouderslied te zingen. Js-G,rayenhage, 21 Mei. Het van Cura$io tot het verleenen van hulp naar Martinique uitgezonden pantserschip Koningin Regentes" is blijkens hier ontvangen bericht, gitteren aan ihet geteisterde eiland aangekomen. Het schip heeft een zoo groot mogelijke hoeveel heid levensmiddelen aan boord ter verdeeling onder do noodlijdende bevolking. Rotterdam, 17 Mei. Aan den Binnonvveg no. 10 is hedennacht door inbrekers do horlogewinkel van den heer P. Hooykaas als het ware leeggeplunderd. Toen hedenochtend .8 ure de winkelbediende in den winkel kwam, vond hij alles dooreen geworpen, en de ledige étuis van ringen en oorknoppen over den .vloer verspreid en kasten gtforceerd. Met valscho sleutels zijn zij binnen gekomen en hebben de electrische geleiddraden, waar mede de étalagekasten en geldladen verbonden waren, van den muur gerukt, waardoor do doorschel-inrichtiDg ophield te werken. Bij benadering worden vermist 57 gouden en zilveren horloges, waaronder een aantal van particulieren ter reparatie, voorts 70 gouden ringen, 60 paar gouden oorbellen, een aantal diamanten oorknoppen, 20 zil veren horlogekettingen, enz. De inbrekers zijn ongetwijfeld kenners geweest. Alle groote voorwerpen, als: klokken, pendules en dergelijken, hebben zij achter gelaten evenals de étuis.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1902 | | pagina 1