Haagsche Brieven. Gedurende de maand December zijn door het telephoonkantooi te Sirjansland ver handeld 33 telegrammen; t. w. ontvangen 17 en verzonden 16. Aanbestedingen, Verkoopingen enz. Noordgouwe. Voor de aanbesteding van kunstmeststoffen ten behoeve der Landbouw- Societeit alhier waren ingekomen de na volgende biljetten: Yoor Superphosphaat 14 °/0 J. J. van Arenthals, Hansweerd, f 2.44; "Weykman Schippers, Breskens, f 2.47 P. J. van Aardenne, Dordrecht, f 2.495; A. M. van Driel, Nieuwerkerk, f250; P. J. Adriaansens. Bergen-op-Zoom, f 2.53N. Hendrikse, Stavenisse, f 2.545 C. van Bloois, Dreischor, f 2.55; Coenen Schoenmakers, Uden, f 2.55; J. W. Romeyn, Ouwerkerk, f 2.56; Snelleman Ylamiugs, Dinteloord, f 2.56; J. Kostense, Kruiningen, f 2.58; Iman J. van der Have, Zierikzee, f 2.60. Voor Chili a 15 °/0 C. van Bloois, Dreischor, f 11.28; J. J. van Arenthals, Hansweerd, f 11.45; Snelle man Ylamings, Dinteloord, f 11.55; Iman J. van der Have, Zierikzee, f 11.75; P. J. van Aardenne, Dordrecht, f 11.75; P. J. Adriaansens, Bergen-op-Zoom, f 11.79; A. M. van Driel, Nieuwerkerk, f 11.90. Aan de laagste inschrijvers is de levering van 60000 K.G. Superphosphaat en 5500 K.G. Chili-Salpeter gegund. Ten overstaan van den notaris mr. J. C. van der Lek de Clercq, d.d. 13 Januari 1902, zijn verkocht voor de erven den heer A. de Bruine en mej. P." de Vister 9 Heet. 07 Aren 65 Centiaren bouw- en weiland, langs de Molenvaart en aan de vaart langs den inlaagdijk onder Kerkwerve, voor f 385 2 Heet. 56 Aren weiland aldaar, voor f 300 3 Heet. 49 Aren 70 Centiaren dito aan den Serooskerkschen weg aldaar, voor f 340 3 Heet. 12 Aren 60 Centiaren dito aldaar, voor f 385; 68 Aren 60 Centiaren bouwland aldaar, onder Serooskerke, voor f 485 1 Heet. 68 Aren weiland aldaar, voor f 425 75 Aren 70 Centiaren bouwland in do inlaag van Koudekerke onder Haamstede, voor f 635. Alles per 41 Aren 68 Centiaren. 32 Aren 70 Centiaren kade aan den inlaagdijk onder Serooskerkevoor f 155 de massa. Landbouw en Veeteelt. Contracteeren van suikerbieten. Naar men aan de N. R. Ct. uithetN.-W. deel van IJselmonde mededeelt, wordt door de suikerfabrieken van den heer Vlekke te Oud-Gastel een begin gemaakt met het contracteeren van suikerbieten op gehalte voor den oogst 1902. Wij laten hier de voornaamste voorwaarden volgen. De grondprijs per 1000 K.G. bieten netto gewicht, bij een suikergehalte van 14 pCt. en een suikerprijs (prijs voor 100 K.G. eerste product, basis 85 pCt.) van f 12 is f 9,50. Yoor elk pCt. boven 14 pCt. wordt de prijs der bieten met 10 cents verhoogd, voor elk -fe pCt. daar beneden met 10 cents verlaagd. Bovendien wordt de bietenprijs met 25 cents per 1000 kilo verhoogd voor eiken hal ven gulden boven de f 12, waarvoor de suiker zal verkocht zijn, met 25 cents verlaagd voor eiken halven gulden daar beneden. De prijzen zijn bedoeld voor franco levering op het terrein der fabriek, wat den aanvoer per as of uit de rivier de Mark betreften voor franco levering voor den wal der fabriek voor de overige leveringen. Voor de assurantie wordt door de fabriek gezorgd. Bieten met een gehalte van 11 pCt. tot beneden 12 pCt. kunnen slechts geleverd worden, indien de verbouwer een korting toestaat van f 2 per 1000 kilo beneden den grondprijs, voor bieten van 12 pCt. vastgesteld. Bieten onder 11 pCt. suikergehalte worden niet aangenomen. De fabriek levert den verbouwer kosteloos het benoodigde zaad tot een hoeveelheid van hoogstens 25 K.G. per H.A., benevens, zoo noodig, de zaaimachine. Als voorschot op den kooppijs wordt f 70 per H.A. verstrekt. Boven den grondprijs geniet de verbouwer eventueel nog een bijbetaling, als het batig saldo van de balans der fabriek f 22.000 te boven gaatde helft van het bedrag daarboven komt aan de gezamenlijke bietenverbouwers ten goede. De te leveren bieten moeten in goeden gezonden toestand zijn, zoo weinig mogelijk gekwetst door rooien enz. en daar, waar de eerste bladeren hebben gegroeidplat worden afgesneden en zooveel mogelijk van aarde gezuiverd. Bieten, die door vorst of water benadeeld, beschimmeld of bedorven zijn, worden geweigerd. Elk verbouwer is verplicht de levering zijner bieten zoodanig te regelen, dat minstens 5 pCt. der geheele door hem te leveren hoeveelheid voor of op de fabriek is aangevoerd vóór 18 September 1902. Voor het beneden dit bedrag geleverde wordt op den grondprijs 75 cents per 1000 kilo netto gekort. Het geheele bedrag, dat om deze reden door de fabriek minder wordt betaald, komt pondspondsgewijze ten goede aan de bieten, welke op 18 September 1902 zullen zijn aangevoerd. Voorts moet behalve do genoemde hoeveelheid, nog minstens 10 pCt. van iedere geheele levering vóór of op de fabriek zijn aangebracht vóór 24 September 1902. Voor hetgeen op deze levering tekort komt wordt 50 cents per 1000 kilo netto op den grondprijs gekort. Het geheele bedrag dezer korting komt percentsgewijze ten goede aan de bieten, welke vóór 24 September 1902 zijn geleverd. Voor de leveringen per schip zal men aan deze bepalingen voldaan hebben, wanneer de hoeveelheden, vóór den '18den en vóór den 24sten September te leveren, vóór drie dagen zijn aan boord gebracht. 's-Gravenhage, 11 Januari 1902. Nieuwjaarswenschen doen geen opgeld meer. De kleppermans-prenten zijn verdwenen, sedert de trouwe klepper van weleer heeft plaats gemaakt voor politie-agenten, die 's nachts hun „ronde" doen, met zulk een voortrefïelijken uitslag, dat er geen nacht haast voorbijgaat, of er wordt hier en daar ingebroken. De „kaartjes" behooren al lang in de groote steden tot het verleden, daar al wat chef is of heet, duidelijk aan zijn ondergeschikten heeft te kennen gegeven, dat hij liefst van toezending van de glacé-cartonnetjes verschoond blijft. Hoogstens dat hier of daar op ministerie of kantoor de hoofden van afdeelingen nog even hunne opwachting komen maken bij den hoogstgeplaatsten, maar daar blijft het dan ook bij. En nu is in den Haagschen Gemeente- •raad ook de Nieuwjaarsspeech van den burgemeester uitgebleven, waardoor met een gewoonte, van onheugelijke tijden dag- teekende, is gebroken. Men neemt dit den burgemeester vrij kwalijk. En geheel on begrijpelijk is dit niet. Wanneer men kort na 1 Januari een vergadering, die geregeld samen komt, opent, is het van eiken voorzitter bijna het gebruik, zij 't ook met zeer weinige woorden, den overgang van het jaar te gedenken, en men zou dit te eer verwachten van een Frieschen edelman als onze burge meester, die nog al aan gebruiken hecht. Er zijn er, die spreken van een onwillekeurig verzuim, een vergeetachtigheid van 's Raads voorzitter, maar er zijn van die dingen, die men niet vergeten kan en mag, als men aan 't hoofd der zaken is gesteld. Anderen meenen, dat het in het afgeloopen jaar met den burge meester voorgevallene hem niet bijster aan spoorde om felicitaties uit te spreken, doch dit argument kon moeieiijk opgaan, daar de Raadsleden toch niet verantwoordelijk zijn voor op zijn minst genomen onhoffelijke handelingen des burgemeesters tegenover ambtenaren, die hem ten slotte een veroor deeling op den hals haalden. En ook wordt verzekerd, dat de verhouding van den burge meester met de raadsleden nu niet van de alleraangenaamste is. Hiervan schijnt wel iets waar te zijn. Deze burgemeester is erg autoritair, kort aangebonden, en heeft, wat men gewoon is te noemen, een Frieschen kop. Dit alles zou niet zoo erg hinderen, als de zaken goed marcheerden. Maar het schijnt, dat de werklust of de werkkracht van het hoofd der gemeente geen gelijken tred houdt met zijn gezagsliefde. Gekomen uit een plaats als Leeuwarden, waar het burgemeesterschap wel verplichtingen oplegt, maar niet dringt tot werken, gevoelt hij zich in een zich steeds uitbreidende groote gemeente als de residentie overladen met werk en met quaesties, die men wel kan uitstellen, verdagen en voor- loopig in de doos doen, doch die desalniettemin blijven bestaan. De gemeentelijke huishouding is niet alleen in omvang ontzettend toe genomen, maar de inmenging van het publiek en van de pers in de publieke aangelegen heden is zóó sterk uitgebreid, dat het voor de vroede mannen, en in het bizonder voor het dagelijksch bestuur, niet gemakkelijk is de zaken te beheeren. „De dagen van Aranjuez zijn voorbij". Vroeger besliste de Raad en het publiek berustte, overtuigd dat de heeren van het Stadhuis er voor zaten om die zaken te behandelen. Tegenwoordig heeft men vóór- en na-betrachtingen in het publiek, geschrijf en gewrijf, extra-vergaderingen van vereeni- gingen, die vóór-raadje spelen, meetings, waarin zonder kennis van zaken, alles bedisteld wordt alsof men maar alles kan doen, wat men wil, en kritiek in de pers zonder ophouden. Het gevolg is, dat de Raad, of liever het Dagel. Bestuur, maar 't liefst in „geheime zitting" werkt. En urenlange comité's- generaal zijn op het Haagsche Stadhuis dan ook geen zeldzaamheden. Zoo hebben we genoten van geheime zittingen over „Zorg vliet" en over „een ontslag van een genees heer in 't Ziekenhuis", en zullen er misschien nog meer geheime zittingen te wachten zijn omtrent tal van andere dingen. Dat de Raad besloten heeft „Zorgvliet" langs den Scheveningschen weg niet aan te koopen, wordt deels betreurd, deels beaamd. Goedgekeurd door allen, die ver- •hooging van den hoofdelijken omslag voorzien, en meenen, dat Den Haag groot genoeg is om niet tegen hooge sommen een nieuw terrein te moeten aankoopen voor park en villa-bouw. Afgekeurd daarentegen door anderen, die beweren, dat de gemeente het goed van de Groothertogen van Weimar moet koopen, omdat het nu of later noodig zal zijn, en dat door uitstel niet alleen de prijs zal verhoogd worden, maar alle kans bestaat, dat particulieren het in hun macht krijgen. Dit laatste is natuurlijk wel mogelijk, maar is het waarschijnlijk? Men moet namelijk weten, dat de bouvvgrondmaatschappijen, die in de laatste jaren in de residentie zijn ont staan, lang niet meer allen goede zaken maken. Er is te gauw te veel op eens bouw grond uitgegeven. Aan alle hoeken van de stad is men aan 't uitzetten der 'grenzen gegaan, is men huizen en villa's gaan zetten, maar alles is lang niet bezet, en het valt dus moeieiijk meer grond te verkoopen. Daar de maatschappijen intusschen hypotheek en renten moeten betalen, zitten ze soms in den nood. Zoo is 't met de 's-Gravenhaagsche Bouw grondmaatschappij, die al eenige maanden bezig is om te trachten geld te maken door financiëele plannen, die ten slotte daarop toch neerkomen, dat de oorspronkelijke aan deelhouders hunne aandeelen belangrijk in waarde zien dalen. Is het nu te denken, dat juist op zulk een oogenblik kapitalisten er toe zullen overgaan belangrijke sommen te steken in terrein-aankoop met de bijna vol komen zekerheid, dat men er in de eerste jaren niets van zal kunnen trekken? Het is wel jammer, dat de Vorstin, die zooveel belangstelling in de Residentie toonde, niet liever vóór haar dood aan de gemeente het goed heeft afgestaan tegen een redelijken prijs. De buitenlandsche erfgenamen zullen nu ten slotte millioenen krijgen, waarvoor de Haagsche burgers der toekomst de renten zullen moeten opbrengen. Van de Nieuwjaarsvacantie heeft de Premier Dr. Kuyper gebruik gemaakt voor een buiten- landsch reisje. Men zegt, dat hij te Brussel is geweest, maar men reist vlug in deze dagen 't is heel goed mogelijk, dat hij ook Parijs en Londen met een bezoek heeft vereerd. Wel reist hij voor private rekening, maar toch zou het niet geheel onmogelijk zijn, dat hij zijn reistochtje tevens dienstig heeft gemaakt om eens een onderhoud te hebben met personen van aanzien in 't buitenland, wellicht ook in verband met de Zuid-Afrikaansche aangelegen heden. Eenige zekerheid is hieromtrent niet gemakkelijk te krijgen, maar de besliste manier, waarop de Premier heeft gewag gemaakt van de wenschelijkheid van optreden, als 't oogen blik gunstig is, zou de verwachting kunnen doen rijzen, dat hij eens poolshoogte is gaan nemen. In afwachting van het begrootingsdebat in de Eerste Kamer tegen het einde der maand, is op politiek gebied slechts rust te constateeren in de Residentie. Men wil weten, dat bij de terugkeer der Tweede Kamer nog niet de militaire pensioenwetten zullen behandeld worden, doch hieromtrent is met zekerheid niets te zeggen. Er zijn eenige dingen, die meer haast hebben. Zóó het ontwerp tot regeling van het beroep ingevolge de Onge vallenwet, de zaak van het onderwijs van Indische ambtenaren, maar in 't algemeen is er anders niet veel gereed, en men moet toch den tijd tot Paschen omkomen. Deze rusttijd op parlementair gebied wordt in Den Haag gebruikt voor feesten en partijen. Januari is bij uitstek de uitgaans-maand in groote kringen. Diner op diner volgen op bal en soiree's. Er zijn in de hooge wereld menschen die drie, vier keer per week naar een bal moeten, vooral als zij huwbare dochters hebben, die in de wereld moeten komen. En nu komt daarbij nog het Hofbal over een paar dagen. Dat is eigenlijk voor vele burgerlijken een uitkomst. Op die groote particuliere feesten komen slechts personen uit de hooge kringen. Maar ten Paleize komt ieder, die eenigen rang heeft, een schutterij-officier, een timmerman die raadslid is, een ambtenaar, die tot zekeren rang is gestegen. Het is daar een pêle-mêle, waarop men zich verdringt zonder te dansen, waar de wezenlijke aristocratie het te gemêleerd en te vol vindt, waar de burgerman zich niet thuis gevoelt, en waar de groote hoop de verveling verdrijft door aan de prachtig gevulde buffetten de magen te vullen op eene wijze, alsof men nog nooit lekkerbeetjes en champagne naar binnen heeft gewerkt. Dezer dagen moest een partij nog verzet worden, omdat de diplomaten moeieiijk 's avonds op een bal konden verschijnen na 's ochtends één hunner collega's ten grave te hebben gebracht. Zoo'n begrafenis is een extraatje voor Haagsche leegloopers. Urenlang staat men langs den weg om te zien passeeren een kapel, dien men dagelijks kan hooren spelen, militairen, die in de Residentie niet zeldzaam zijn, evenmin als de galakoetsen van Hof- dignitarissen, en een reeks koetsen, waarin de gegalonneerde heeren met open raam zitten om zich toch goed te laten bekijken. Voeg daarbijdat menig diplomatiek rijtuig een vigelante is met één paard, dan zal men zich een beeld kunnen vormen van de waardigheid en deftigheid van de begrafenis van een gezant. „IJdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid!" De verbruikersbond. Zaterdag 1.1. werd te Amsterdam een ver- eeniging opgericht onder den naamverbruikers- bond. Het doel der vereeniging is niet de behartiging van de belangen der verbruikers, maar het doel is de verbruikers in staat te stellen tot behartiging der belangen van hen, die bij de voortbrenging en den verkoop der zaken, die zij verkoopen, betrokken zijn. Er zijn er toch velen, die, wanneer zij maar weten hoe, er de voorkeur aan zullen geven, de zaken die zij noodig hebben te koopen van dien fabrikantdie aan zijn arbeiders billijke arbeidsvoorwaarden verzekert en bij dien winkelier, die toont de noodige zorg te hebben voor de belangen van zijn personeel. Maar zij kunnen zich moeilijk hieromtrent voldoende op de hoogte stellen. Al zouden zij nog zoo weinig begeeren hun waren goedkoop te krijgen, wanneer die goedkoopte verkregen is ten koste van de betrokken arbeiders, hoe zullen zij aan de gegevens komen om zich een juist oordeel te vormen. De verbruikersbond zal trachten zijn leden hierbij te helpen. De bond zal vormen een lijst van fabrikanten en winkeliers, die aan hun personeel billijke arbeidsvoorwaarden verzekeren en daardoor zijn leden in staat stellen aan deze hunne klandisie te geven. Zoo wordt de goedwillige patroon gesterkt en de kwaadwillige achteruitgezet, een premie gezet op een goede behandeling der arbeiders. Men ziet, het gaat hier niet om een her vorming der maatschappij, niet om groote en geweldige maatregelen, maar om een kleine maar practische handreiking aan hen, die hun plicht willen doen. Het getal der vergaderden was zeer klein, maar dit heeft het voorloopig comité niet afgeschrikt. Naar wij vernemen, zal men in enkele groote plaatsen trachten plaatselijk wat meer vasten voet te krijgen om een grondslag te hebben, waarop straks de ver eeniging verder zal kunnen bouwen. De contributie is voor personen minstens f 1, voor vak- en werkliedenvereenigingen met minder dan 100 leden minstens f 1, voor dergelijke vereenigingen van meer dan 100 leden minstens f 2.50, voor alle andere ver eenigingen minstens f 5. Gemengd Nieuws. Wij lezen in het Dordrechtsch Nieuwsblad: Door welwillendheid van onzen welbekenden stadgenoot en Boerenvriend Hidde Nijland waren wij in de gelegenheid kennis te maken met verscheidene geschenken, alle even kostbaar, gezonden uit Rusland voor de Boeren of het Tranvaalsch museum van dien heer. No. 1 is een oogeveer één meter hooge gropp, voorstellende de Modderrivier. Zij rust op een voetstuk van gelijke hoogte. Dit voetstuk, van fraai gepolijst hout, is kunstig gebeeldhouwd met den Russischen adelaar in 't midden. De groep stelt, zooals reeds gezegd, de Modderrivier voor. In 't midden stroomt do rivier, geflankeerd door kopjes en bergen aan weerszijden. Boven op het kopje staat een Boer te paard in volle uitrusting, terwijl aan den voet der bergen aan den oever der rivier een vrouw en een knaap geknield liggen, gereed tot vuren. Dit is in hoofdzaak de beschrijving der groep. Gaan wij over tot grondstoffen, daar voor gebruikt. Het voetstuk, zooals gezegd, van hout. De rivier zelve is van zilver, waarop zeer kunstig de loop van den stroom is gegraveerd. De kopjes ter zijden zijn van erts. De Boer te paard, alsmede de vrouw en de knaap eveneens van massief zilver. Om de geheele groep is aangebracht een zilveren rand, geciseleerd met goud, edelgesteenten en émail. Zij heeft evenwel nog een practische zijde. De zilveren plaat, die de Modderrivier voorstelt, kan worden weggeschoven en alsdan ziet men in een holte een grooten punchbowl, eveneens van zwaar zilver. Rond den bovenomschreven rand van de groep, die op 't voetstuk rust, hangen 10 nappen of bekertjes met handvatsel om daarmede den inhoud van den bowl te ledigen. Ook die zijn van zilver, opgelegd met goud en versierd met émail. Dit geschenk is bestemd voor generaal Piet Cronjé en de Boeren, die zich hebben moeten overgegeven. Naar gedachte zal hem evenwel een verkleinde reproductie gezonden worden. Het geschenk is bijeengebracht door circa 70.000 Russen, wier namen in 7 bijbehoorende albums staan vermeld. Wij zagen ook nog een zilveren lauwerkrans met vredepalm, bijeengebracht door de inwoners van Mo8cou, een fraai kerkboek, album en heiligenbeelden, alles door Russen gezonden. Begeerlijk baantje. Het ambt van schoolopziener is waarlijk zeer begeerenswaard, schrijft de Res. Eerst zijn de kilo's leerplicht-paperassen gekomen, waarover nu niet meer zoo wordt geklaagd alles went! maar thans is andermaal meer bezigheid verrezen, n.l. het ja, hoe zullen we zeggen, het keuren der privaten en waterplaatsen van de bijzondere scholen. Naar bekend is, moeten die gelegenheden, in verband met de subsidiewet, aan zekere eischen voldoenwat betreft inrichting en toezicht. Schoolbesturen nu, die in twijfel verkeeren over den toestand in hun lokalen, noodigen den schoolopziener uit zich eens te komen vergewissen. En ziedaar die heeren op een zeer geurige rondreis. Diefstal in een treinTusschen Antwerpen en Rozendaal is in den trein, uit een koffer, ten. nadeele van mevrouw W., wonende aan de Oude-Schans, ontvreemd 17 Engelsche ponden goudgeld (ongeveer f 200) en twee ringen met diamanten bezet. De erfenis van 65.000.000 gulden Het bericht, als zou onder leiding van de heeren mrs. Aalberse en Barge Zaterdag in Zomerzorg, te Leiden, een vergadering worden gehouden van erfgenamen van Pieter Teyler van der Hulst, was oorzaak, dat uit alle oorden des lands zich noemende erfgenamen daar bijeenkwamen. Het bleek echter, dat het hier gold een zeer particuliere bijeenkomst van een 30-tal cliënten dezer advocaten, zoo dat velen onverrichterzake konden vertrekken. De slotsom der bijeenkomst is, dat binnen 14 dagen door genoemde advocaten aan hun cliënten uitvoerig advies zal worden uitgebracht over de vraag, of er werkelijk in deze zaak met eenige kans op succes kan geprocedeerd worden. Het aantal deelgerechtigden in deze millioenen-erfenis bedraagt slechts 1200 ongeveer I VISSCHEBIJ-BERICHTEN. Bruinisse, 10 Januari 1902. In de vorige week zijn verzonden: Mosselen. Naar Antwerpen 575 ton, prijs van f 2.10 tot f 2.40 per ton; naar Mechelen 250 ton, prijs f 2.10 jer ton; naar de markt te Parijs 965 balen, prijs f 2.30 per baalnaar de markt te Londen 575 balen, le soort; naar Hull, Grimsby en Birmingham 300 balen, 2de soort, prijs f 2.10 per baal, alles franco boord Rotterdam naar Holland 230 ton, prijs f 2.10 per tonhier op de haven f 1.60 tot f 2 per ton. met meer vraag. Oesters. Naar lste soort groote is veel vraag voor België en Hollandwaardoor dagelijks groote partijen worden verzonden er is echter nog groote voorraad. Wilken. De handel voor de markt te Brussel is redelijkprijs 10 ets. per kilo. (Dit bericht was te laat ontvangen.om in ons vorig No. te kunnen worden opgenomen). Ingezonden Stukken. Jaarrekeningen. De tijd is weer aangebroken, waarop de rekeningen worden uitgegeven en betaald, alle betaald Het ware voor de ambachtslieden en winkeliers te wenschen Dan zouden er geen menschen zijn, die wel kunnen betalen, maar zeggen of denken „'t Heeft den tijd nog: men zal op mijn geld niet zitten wachten!" en een tweede soort wanbetalers, die wel rekeningen, maar geen geld hebben, of hebben ze nog wat, dit bij een ander besteden. De eersten hebben, zooals men wel eens zegt, het geld bij hoopen in huis, en nochthans laten ze hun schuldeischers naar het hunne wachten, omdatja, omdat ze zeggen„Wij zijn er immers goed voor?" Ja, wie zal daaraan twijfelen Maar .kan de ambachtsman, de neringdoende daarvan eten en op zijn beurt betalen? Andere rijken of bemiddelden meenen„Zoo'n kleinigheid te betalen 't is de moeite niet waard 't moet maar wachten, tot er nog wat bijkomt". Zulken kennen de waarde niet, die een paar gulden voor een minvermogend mensch hebben kan. Veel hooge rekeningen heeft een gering ambachtsman of winkelier niet te innen, ofschoon hij nogal enkele vrij groote te betalen heeft. „Maar", overlegt hij„veel kleintjes maken ook een paar groote". Een plicht, een plicht der rechtvaardigheid is het voor ieder zijn rekeningen op tijd te betalen. En is het onrechtvaardig, hem, die veel geld heeft, lang op zijn centen te laten wachten, een veel grootere onrechtvaardigheid is 't, den kleinen ambachtsman of nering doende niet op tijd te betalen. Dit geldt vooral voor hen, die wel rekeningen, maar weinig geld hebben. Zulken konden toch veel beter eerst hunne kleine schulden, die zij bij den minderman hebben, aflossen dan hun groote bij mijnheer Die of Die. Mijnheer zit bepaald niet op zijn geld te wachtenhij kan toch zijn schulden wel aflossen, als hij die soms mocht gemaakt hebben. Maar de minderman kan niet betalen vóór hijzelf betaald wordt, en wordt soms leelijk aangekeken of her haaldelijk gemaand door één of twee schuld- eischers, omdat hij die door de schuld van zijn wanbetalers slechts nog gedeeltelijk heeft kunnen betalen. Alzoo gij, die dezer dagen rekeningen ontvangt, betaalt ze zoo spoedig mogelijk allemaal maar zoo gij daartoe niet bij machte zijt (beter ware het, dat men niet liet werken of kocht zonder zekerheid te hebben, het uit eigen middelen te kunnen betalen als het tijd was), betaalt dan eerst hen, die zelf hun kooplieden betalen moeten en dit niet kunnen er onmachtig toe zijn, als gij met betalen wacht. X. N. TELEGRAMHEN. 's-Gravenhage, 13 Januari. Benoemd tot directeur van het post- en telegraafkantoor te Hengelo J. F. E, Flörenaes, directeur van het telegraafkantoor te Vlissingen. Rotterdam, 13 Januari. GRANEN. Buitenlandsche traag. Meel f 10|, kalm. Binnenlandsche Tarwe f 6 a f 7.30. Rogge f 4.90 k f 5.50. Wintergerst onverkocht. Zomergerst f 7.25 f 7.60. Clievaliergerst f 7,75 k f 8.20. Haver f 3.25 f 3.90. Witte Boonen f 9.25 f 11.25. Bruine Boonen f 5.50 f 7.50. Erwten f 8.25 k f 9. Kanarie zaad f 5.25 k f 7.50. Ajuin. Aanvoer 10.000 balen, groote f 2.50, kleine f 2.75 de zestig K.G., meerendeels lager gekocht. Lijnzaad. Kleine aanvoer f 12.50 k f 12.75, goed verkocht. Aardappelen. Weinig aanvoer, onveranderd. Vlas. Op het land levendige handel. Aan voer 20453 steen blauw, 32 k 47 stuivers, alles verkocht; 2600 steen Groninger, 30 k 34 stuivers, grootendeels verkocht; 3100 steen wit, 27 a 31 stuivers; 2200 steen geel, onverkocht. Naar mindere soorten yeel vraag. VEE. Aanvoer 407 Runderen22 k 33 ct. 167 Kalveren35 k 39 ct., traag. 1481 Schapen en LammerenSchapen20 a 23 ct., Lammeren, 23 k 28 ct., tamelijk. 520 Varkens, 22 a 25£ ct., lichte 23 k 24 ct., tamelijke handel. Burgerlijke Stand Tan Noordgouwe. 4e kwartaal 1901. geboren: 6 Oct. Pieter Adriaan, zoon vaa J. van Leeuwen en C. Natte. 3 Nov. Magdalena Sara, dochter van D. Akkerdaas en O. W. Verjaa!. 29 Dec. Irak Kornelis, zoon van O. Bolle en 0. 0. Roozemond. overleden: 19 Nov. Maatje de Ruyter, 76 jaar, weduwe van J. van IJssetdijke. 18 Dec. Samuel Klaasse, 74 jaar, man van Joh. de JoDge. Gehuwd geene. Burgerlijke Stand van Kerkwerve. 4e kwartaal 1901. geboren: 3 Oct. Marinus, zoon van Pieter van der Linde en Adriaantje Maria Oosse. 27 Maatje, dochter van Hendrik Beije en Jakomina Boot. 17 Dec. Simon Bartel, zoon van Willem Hanse en Wijnanda van der Have. 18 Marina Johanna, dochter van Harman Viergever en Maaije Willemina van As. 18 Cornelis Jakob, zoon van Harman Viergever en Maatje Willemina van As. 22 Pieter, zoon van Johannis de Ruijter en Lena Ringel berg. 23 Cornelia, dochter van Nikolaas van der Weele en Helena Maria Johanra Verscput.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1902 | | pagina 2