/miik/nsiiii
NIEUWSBODE.
Zaterdag 9 Februari 1901.
HEEREN-H0EDEN,
Eerste Blad.
RECLAMES.
J. DE GRAAF Cz.
KENNISGEVING.
NIEUWSTIJDlilGEiï.
(Z ieri li zeesche
Courant),
Verschijnt DINSDAGDONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is f 1,30, franco per post
f 4,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
57ste 1AARGANG. Ba. 7498.
Directeur A. «T. DB LOOZE.
A. FRANKEL.
Redacteuren
J. WAALE, alleen voor het binnen- en buitenl. nieuws.
Advertentiënvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 40 Cts., kunnen uiterlijk tot des
Maandags, "Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend.
Alle betaling'en moeten uitsluitend geschieden ten kantore van A. J. de Looze, Hoek Schuithaven, Zierikzee.
Ingezonden stukken en berichten van correspondenten te adresseeren aan A. FnaNKEL, Havenpark 348, Zierikzee.
Dit nummer
twee bladen.
15 regels 75 cts. Elke regel meer lö cts.
model 1901.
Magazijn Poststraat.
GEDEPUTEERDE STATEN VAN ZEELAND,
gezien artikel 102, 2de lid, der Kieswet;
noodigen de inwoners der Provincie uit, zoo zij in de Rijks
directe belastingen op de kohieren tot den loopenden, voor 1
de personeéle belasting tot den laatstverloopen dienst be- i
hoorende in eene andere provincie zijn aangeslagen, daarvan
door toezending van de vereischte bescheiden (aanslagbiljetten
of uittreksels uit de kohieren met eene berekening van het
geen in hoofdsom en in Rijks-opcenten afzonderlijk
wordt betaald) vóór 15 Maart aanstaande aan hen te doen
blijken.
Middelburg, 2 Februari 1901.
Gedeputeerde Staten voornoemd,
ROEST, Voorzitter.
W. POLMAN KRUSEMAN, Griflier.
Het huwelijksfeest onzer Koningin
in Zierikzee.
Het was een voor dit jaargetijde bij uit
nemendheid prachtige Februaridag. Het zonnetje
brak al vroeg door, en zoude ons, ware het
geen feestdag geweest, reeds al in een aan
gename stemming gebracht hebben. Hoeveel te
meer thans, nu de blijde dag was aangebroken,
waarop onze geëerbiedigde Vorstin zich met
Hertog Hendrik van Mecklenburg-Schwerin,
thans Prins Hendrik der Nederlanden, in den
echt zou begeven.
Reeds eenige dagen van te voren kon men
aan de étalages der winkels bespeuren, dat er
iets feestelijks in de lucht zat. Vele van deze
toch waren smaakvol met bloemen, groen en
oranje versierd, in het midden waarvan de
borstbeelden of photographiën van het hooge
Bruidspaar prijkten.
Wij waren juist bezig de vlag uit ons venster
te steken, toen het bimbam der klokken, en
de tonen van het carillon aan de bewoners van
onze gemeente verkondigden, dat Zierikzee zich
opmaakte het huwelijksfeest van onze populaire
Koningin te vieren. En jawel, het duurde niet
lang, of het bekende harmonie-gezelschap «Kunst
en Eer", onder de voortreffelijke leiding van
den heer Klimmerboom, trok met volle muziek
door de straten van ons stadje. Na afloop van
dezen wandeltocht verzamelde zich de feest
commissie in de raadszaal van ons eerbiedwaardig
Stadhuis, waar zij door den eere-voorzitter, den
heer Ch. W. Vermeys, werd toegesproken.
Tegen 10 uur togen wij naar de Nieuwe Kerk
om de feestrede te hooren. Het groote kerk
gebouw, dat voor een ieder toegankelijk was
gesteld, was stampend vol. Geen plaatsje was
onbezet. Alle standenalle richtingenalle
gezindten waren er vertegenwoordigd. Toen de
feestcommissie van uit de consistoriekamer met
haar eere-voorzitter en den feestredenaar de kerk
binnentrad, speelde het orgel de nationale volks
liederen. Na het orgelspel, dat verdienstelijk ten
gehoore werd gebracht, hief een mannenkoor,
dat door den heer Klimmerboom gedirigeerd
werd, het Oranjelied aan. Schoon klonk door
de gewelven dit met veel gloed gezongen lied.
Nauw waren de laatste tonen er van weg
gestorven, of de feestredenaar, de heer J. A.
d<> Bruyne, begon zijn rede. Spreker gaf een
historisch overzicht van ons Stamhuis Oranje,
daarbij tot uitgangspunt kiezend Prins Willem I,
den grondlegger van onze nationale onafhanke
lijkheid, stond even stil bij de achtereenvolgende
Stadhouderswaaronder een eerste plaats
innam Frederik Hendrikaan wiens naam
onafscheidelijk verbonden is de gouden eeuw
van onze geschiedenis, en Willem III, de
Stadhouder-Koning, in wien de ster van het
Oranjehuis hoog reesmaar met wien de
mannelijke linie ten grave daalde. Na de Fransche
overheersching keerde het Oranjehuis in Koning
Willem I in Nederland terug. Weer was het
een Willem IH, die de laatste mannelijke erf
genaam van Zijn stam was, daar hem het
treurig lot was beschoren al zijn drie zonen
grafwaarts te moeten dragen. Hoe verheugd
was daarom het Nederl. volk, toen den grijzen
Vorst uit zijn tweede huwelijk een dochter werd
geboren. Met welke angstvalligheid volgde men
niet de ontwikkeling van dat jonge leven, waar-
bestaat uit 1 aaD heil van een geheel volk eens ten
nauwste zou verbonden zijnEn toen in 1887
de Grondwet werd herzien, toen was daarvan
één der niet minst belangrijke redenen de wensch
om de opvolging vanHaar en Haar nakome
lingen buiten allen twijfel zeker te stellen. Aan
het Tweede Kamerlid Mr. Farncombe Sanders
komt de eer toe door zijn onderzoekingen een
belangrijke bijdrage tot de oplossing dier kwestie
gegeven te hebben. «Welke is de beteekenis",
zegt hij, «van de vrouwelijke successie Dat het
Oude Huis wordt voortgezet in het nieuwe,
dat, zooals de Beiersehe Grondwet het juist
uitdrukt, de vrouw opvolgt, als ware zij een
man. Do Kroon wordt niet overgebracht in een
vreemd Huis, maar het bestaande Vorstenhuis
leeft voort in de descendenten (nakomelingen)
der vrouw, die de dochter van dat Vorstenhuis
was, en gaat op Haar descendenten over, maar j
niet op andere leden van dat vreemde Huis, j
die niet van Haar afstammen. Dit is de juridische
beteekenis van het erfrecht door de vrouw", j
Maar het heeft, verklaart Spreker, ook een
moreele beteekenis. Welke, zoo vraagt hij, is
de zedelijke kracht van de vrouwelijke opvolging?
Waarom zal het volk de successie van een 1
Prinses van Oranje zoo gaarne aanvaarden?
Omdat het gevoelt, dat in Hare afstammelingen j
nog een sprankje stroomt van hetzelfde Nas-
sauwsche bloed, dat eens voor onze vrijheid
het groote hart deed kloppen van dien Prins
van Oranje, zoo vrij en onverveert, die zijn:
geheele leven ten beste heeft gegeven om de j
teedere plant van onze nationale onafhankelijk
heid vasten wortel te doen schieten, en haar
met Zijn hartebloed heeft gedrenkt.
Welnu, waar dan op dezen dag het huwelijk
onzer beminde Koningin ons de hoop doet
koesteren, dat de Oranjestam weer op nieuw
loten zal voortbrengen, dat het bloed van den
grooten Zwijger nog in een nieuw Vorstenhuis
Orauje-Mecklenburg zal voortstroomen, daar is
reden te over om dien dag tot een blijden
feestdag voor het Nederl. volk te maken.
Bij de vreugde, die het Nederl. volk gevoelde
op het bericht van de verloving zijner Koningin,
werd evenwel angstig de vraag gedaan: wie is
toch die vreemdeling, die onze geliefde Koningin
thans als zijn bruid komt opeischen. En het
gaf een gevoel van verademing, wanneer de
bladen ons veel goeds van hem vertelden, hoe
de jonge Hertog uit een land kwam, het land
van Fritz Reuter, welks natuur en bewoners
veel overeenkomst vertoonen met het onze,
zoodat hij ook onzen volksaard te beter zou
kunnen begrijpen, hoe hij zich bemind had
gemaakt niet alleen bij zijn krijgsmakkers,
maar ook bij zijn landslieden hoe hij niet
zijn hoogste idealen vond in het militaire
levenmaar veeleer in de landhuishoud
kunde, in het landleven in de bosschen en
velden. Zij naam klonk ons bekend, en wekte
de herinnering op aan de Prins Hendrik onzer
1 gouden eeuw, of aan den anderen Prins Hendrik
der Nederlanden, den oom zijner Bruid, die
zich onvermoeid had gewijd aan de belangen
1 van zeevaart, handel en nijverheid, en wiens
naam in de Prins Hendrik-Stichting voortleeft.
En nu hij, losgemaakt uit het Duitsche Staats-
1 verbaud, Nederlander geworden, ons als land-
genoot tegemoet komt, daar roepen' ook wij
Nederlanders hem een hartelijk welkom in ons
i midden toe, en zijn bereid hem dankbaar te
1 steunen in al wat hij ter bevordering van de
stoffelijke en geestelijke ontwikkeling van zijn
nieuw vaderland wenscht ter hand te nemen,
i Maar wat wij bovenal van hem hopen, dat is,
dat hij Haar gelukkig make, die de oogappel
is geworden van het Nederl. volk. Onze natie
j heeft haar zien opgroeien van kind tot jonk-
J vrouw, en heeft gezien, dat, eer Zij zich de
j kroon op het hoofd mocht drukken, van Haar
veel arbeid is gevorderd. Onder de liefderijke,
maar tevens strenge leiding van Haar ver
standige Moeder, heeft Zij van leermeesters in
allerlei vakken onderwijs ontvangen, en veel
1 meer moeten leeren en werken, dan van de
andere dochters van Haar volk geëischt wordt
Zij heeft zich de kennis van een man, van een
staatsman moeten verwerven.
1 En toen de kinder- en meisjesjaren voorbij
waren, en Zij zelve de Koningskroon droeg,
toen begon reeds met haar achttiende jaar voor
Haar een taak, waarvoor vele mannen eerst op
rijperen leeftijd berekend zouden zijn: dagelijks
met Haar ministers de zaken van staat en volk
overleggen, dikwijls eigen wenschen opofferen,
nu en dan echter, waar Zij meende, dat recht
en waarheid het van Haar vorderden, pal staan
voor hoogere belangen. Heeft niet geheel
Europa's vasteland Haar toegejuicht, toen Zij,
de eenige Souvereine onder Europa's vorsten,
de «Gelderland" naar Zuid-Afrika's kust deed
zenden, en den eerwaardigen President der
Zuid-Afrikaanscke republiek het eerst van allen
op Frankrijk's bodem een welkomstwoord toe
riep?
Zij kent Haar plicht. De edele gedachte, die
Zij met overtuiging bij Haar inhuldiging uit-
sprak«een Oranje kan nooit genoeg doen j
voor het Nederlandsche volk", zal voor Haar i
een prikkel blijven om steeds al Haar krachten
aan dat volk te wijden. Zij zal dit blijven doen
als Gade, later, naar wij hopen, als Moeder, j
wanneer Haar de nieuwe taak zal opgelegd
worden om Haar kinderen voor hun hooge
bestemming op te voeden, hen op te kweeken i
in het bewustzijn van hun plicht en in de liefde
voor hun volk. Dit is het, Jwaarom deze dag
niet alleen tot feestviering bestemd mag zijn, I
waarom ook andere gedachten aan het heden
en de toekomst onzen geest moeten bezig houden,
waarom het gepast was, dat ook hier een enkel
hoog ernstig woord werd gesproken, een taak,
die door Spreker gaarne werd aanvaard. En
wanneer nu dezen morgen in onze residentie
die twee levens voor goed aan elkander zullen
verbonden worden, wanneer daar straks de
prediker op die vereeniging Gods zegen zal
afsmeeken, dan kloppen ook onze harten een
oogenblik sneller, dan gaat er ook over onze 1
lippen een bede voor hun geluk, dan leggen j
ook wij in onze harten in stilte de gelofte af
om aan Haar en Hare kinderen te blijven j
houw en trouw in lief en leed tot
onzen laatsten ademtocht.
In gespannen aandacht luisterde het auditorium j
naar deze rede, die eenvoudig voorgedragen,
en overal goed hoorbaar, èn om haar gehalt-
vollen inhoud èn om haar fraaien vorm een
diepen indruk maakte. Volkomen in overeen
stemming met het slot van deze rede was de
«Bede voor het Vorstelijk Bruidspaar", die door
het mannenkoor werd aangeheven. Statig
plechtig klonk die bede door het ruim der kerk.
Tot slot zong hetzelfde mannenkoor nog «Onze
Nationale Driekleur", waarvan de uitvoering
uitnemend slaagde. En hiermede was de plechtig
heid in de kerk afgeloopen. Jammer vinden wij
het, dat er niet gecollecteerd is geworden. Men
had op dezen dag van vreugde toch op zijn
minst mogen denken aan onze stamgenooten, 1
aan onze broeders en zusters in Zuid-Afrika, 1
die strijden en lijden voor hun vaderland. Wij
houden ons overtuigd, dat velen bij deze gelegen- j
heid gaarne hun penninkske voor dit doel
geofferd hadden. j
Ten 11£ uur werden de kinderen van al de
lagere scholen zonder onderscheid van stand of
richting onthaald op chocolade en krentenkoeken.
Wat een genot die kleintjes in de versierde
schoollokalen te zien smullen! Wat straalden
hun levendige oogen van vreugde! zij kraaiden 1
het uit van dolle pret. i
Ook de armen zouden het weten, dat het
heden een nationale feestdag was. Zij hadden
reeds een dag te voren twintig kop steenkolen
ontvangenen werden nu in het Hervormd
Diaconie-Verplegingshuis bedeeld met brood en
spek. j
En nu naar de parade. Daar komen zij aan, I
de schutters met roffelende trom, en allen in
den pas. Voorop natuurlijk een troep opge- j
schoten jongens. Op het Havenplein wordt halt
gehouden. Een oogenblik wachtend, en daar
verschijnt de commandant Mr. v. d. Lek de
Clercq. De muziek speelt het Wilhelmus van
Nassauwen. Kort daarop betreden Burgemeester
en Wethouders het paradeplein, de Burgemeester
ter eere van dezen dag in ambtsgewaad. 1
Wederom speelt de muziek. En nu vangt de
parade aan, die door Mr. Ridder van Rappard
gecommandeerd wordt. De troepen, nadat zij
door den kommandant geïnspecteerd waren
defileerden met de muziek aan de spits, voor
de civiele en militaire autoriteiten. Hierop werd
een tocht door de stad gemaakt. Op het parade
plein teruggekeerd, werd de schutterij afgedankt.
Heel Zierikzee was uitgeloopen om het militaire
schouwspel bij te wonen.
Om drie uur was het Matiuée Musicale op
het Havenplein, gegeven door «Kunst en Eer".
Dit harmonie-gezelschap zorgde er den geheelen
dag voor de vroolijke stemming onder de
bevolking gaande te houden.
En nu, na den inwendigen mensch versterkt
te hebben, want ook de maag van een redacteur
laat haar rechten gelden, naar de Concertzaal,
waarbegeleid door seraphine-orgel en op
geluisterd noor Bengaalsche verlichting, groepen
levende beelden werden voorgesteld. Al de drie
voorstellingen waren zóó druk bezocht, dat men
er zat als haring op elkander gepakt. Men
drong en vocht als het ware om binnen te
komen, en een plaatsje te veroveren. Wij zullen
de verschillende tableaux hier niet bespreken.
Het zij voldoende te zeggen, dat aan de ver-
tooners en vertoonsters een daverend applaus
ten deel viel, zoodat zij, die deze voorstellingen
gearrangeerd hebben, de streelende voldoening
kunnen smaken het talrijk opgekomen publiek
aangenaam en passend te hebben beziggehouden.
Inmiddels was het concert op het Havenplein,
dat het onvermoeide Muziekgezelschap «Kunst
en Eer" gaf, reeds begonnen. Een groote
menigte volks was op de been om van dit
concert te genieten en de illuminatie te bezichtigen.
Het feestterrein was met vetglaasjes en lampions,
de muziektent met gas verlicht. Yan de
gebouwen, waarvan de illuminatie een schitterend
effect had, muntten uit dat der Rechtbank, en
de woning van den heer mr. van der Lek de
Clercq.
Nadat het concert was afgeloopen, maakte
«Kunst en Eer", omzwermd door de feest
vierende massa, een fakkeltocht door de stad.
Op het Havenplein teruggekeerd, werd het
vuurwerk ontstoken, waarvan het slotstuk, voor
stellend het Koninklijk Paar, een donderend
gejuich onder de toeschouwers deed opgaan.
Met een bal, onder leiding van den heer
Joh. F. A. Theewis, werd deze nationale feest
dag, die, voor zoover we weten, door geen
wanklank gestoord is geworden, besloten. Aan
het Feestcomité een woord van hulde voor de
uitnemende wijze, waarop het zich van zijn taak
gekweten heeft.
En hiermede zouden wij dit feestverslag
kunnen besluiten, ware het niet, dat wij nog
te vermelden hadden, dat namens de burgerij
door den Burgemeester een telegraphische geluk-
wensch aan Hare Majesteit is gezonden.
Vaderland.
Apeldoorn, 6 Febr. De vroegere ver
trekken van H. M. de Koningin-Moeder, gelegen
in den vleugel van het paleis op 'tLoo aan de
zijde van het park, beneden, zijn thans alle rijk
en smaakvol ingericht voor Hertog Hendrik, in
stijl Louis XIV.
Van den dag van het vertrek van H.H. M.M.
tot heden is als 't ware een leger van werk
lieden bezig geweest, een en ander in orde te
maken, zoo ook de vestibule, die geheel in
denzelfden stijl is gerestaureerd.
Het idee is, langzamerhand het geheele paleis
weer in te richten in den geest van den
oorspronkelijken bouwmeester Garot.
De verschillende werkzaamheden geschieden
onder toezicht van den intendant der Koninklijke
paleizen, jhr. Hoeufft.
H. M. de Koningin blijft dezelfde vertrekken
bewonen, die Zij vroeger reeds in gebruik had,
eertijds bewoond door Koning Willem IH, den
rechter-bovenvleugel.
Vandaag zullen op Het Loo aankomen 12
paarden, toebehoorende aan den a. s. Prins-Gemaal.
Door het zangkoor dat het Hooge Echtpaar
alhier zal toezingen, zijn in studie genomen
Gezang 224, woorden van Nicolaas Beets
Psalm 33 en 150, en Gezang 72 en 171.
Het zangkoor bestaat uit 57 dames en 34
heeren.
Utrecht, 5 Febr. De echtelieden G., wonende
aan den Nicolaasweg alhier, gingen gisteren
morgen te zamen op reis, teneinde eene elders
wonende bloedverwante te gaan bezoeken, die,
naar het heette, ernstig ongesteld zou zijn.
Gelukkig bleek dit laatste nog al erg overdreven,
althans zij gaven hun aanvankelijk voornemen
om daar te blijven op en keerden gisterenavond
omstreeks 8 ure veel opgewekter terug. Vooral
bij de vrouw scheen dit het geval te wezen,
hetgeen hieruit zou kunuen worden afgeleid,
dat zij op weg naar huis haar man een
dubbeltje in de hand stopte. Zooals zij zeide
moest hij daarvoor maar een borreltje nemen,
dan zou zij intusschen naar huis gaan en voor
de koffie zorgen. Weinig vermoedende wat hem
boven het hoofd hing en niet weinig verbaasd
over deze plotselinge gulheid zijner vrouw,
maakte hij gretig van de verkregen vergunning
gebruik en was weldra in een der kroegjes
verdwenen. Ongeveer een uur daarna thuis
komende, wachtte hem echter een onaangename
verrassing. Van zijne afwezigheid had namelijk
vrouwlief handig gebruik gemaakt om de woning
leeg te halen en met hare zes kinderen elders
haar intrek te nemen. Het zevende kind, een
jongen van 15 jaren, had zijn verlangen te
kennen gegeven bij vader te blijven en wachtte
in het bijna ledige huis diens terugkomst af.
Zooals thans bleek, was de reis een voorwendsel
geweest om den kinderen gelegenheid te geven
den boel te kunnen wegdragen. Naar men
beweert maakt de man nog al misbruik van
sterken drank en heeft de vrouw daarin aan
leiding gevonden den raad harer reeds groote
kinderen te volgen en hem te verlaten.
