Z1EMKZEESCI1E NIEUWSBODE. Zaterdag 28 April 1000. Direct. Uitg. J. WAALE. Redact. A. FRANKEL. Tweede Blad. DRANKWET. Landbouwbrieven over Bemesting. Verspreide Berichten. Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. De prijs per 3 maanden is f 1,30, franco per post f 1,60. Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending eens per week, f 10,per jaar. 56ste JAARGANG. No. 7377. Advertentiënvan 13 regels 30 Cts. meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des Maandags, Woensdags en Vrijdags middags 12 ure bezorgd worden. Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend. Betalingen van Abonnements- of Advertentie-gelden gelieve men te zenden aan de „Administratie Zierikzeesche Nieuwsbode De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee, Gelet op art. 7 der wet tot regeling van den kleinhandel in sterken drank enz., van den 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 97), zooals die nader is gewijzigd; Herinneren belanghebbenden aan den inhoud van dit artikel, volgens welke bepalingen alle vergunningen met den 30 April vervallen, ten«ü het over het volgende jaar verschuldigde recht vóór het verstrijken van dien dag is betaald. Zierikzee, den 25 April 1900. De Burgemeester en Wethouders voornoemd, CH. W. VERMEIJS, Burgemeester. JAN SNELLEN, Secretaris. Ouder al de verscbillonde onderwerpen uit do landbouwwetenschap ia er geen, dat zoozeer de volle belangstelling heeft van den practischen boer, geen, dat zoozeer de aandacht verdient van een ieder, die zich met landbouw bezig houdt; dan de leer der bemeating. De leer der bemesting is een bij uitstek practisch onderwerp, omdat de gevolgen van een deugdeljjke of verkeerde bemesting aan stonds in 't oog springen; zjj is echter ook een van de moeiljjkste gedeelten van de landbouw wetenschap omdat tot een helder begrip der bemestingsleer heel wat andere kennis vereischt wordt, eenige bekendheid met scheikunde niet gemist, een helder inzicht in de bestaoddeelen en de eigenschappen van deD bodem evenmin ontbeerd kan worden, en men tevens iets dient te weten van den bouw en het leven der planten. Ik heb gemeend den lezers van dit blad geen ondienst te doen, door hun 't een en ander uit deze practische en nuttigo leer der bemesting mede te deelen. Hoe moeiljjk het onderwerp ook is, ik zal trachten de zaken zoo eenvoudig en gemakkeljjk mogelgk voor te stellen. Wanneer wjj nagaan, dat de kleine zaden of knollen, die wg aan den grond toevertrouwen, langzamerhand groote planten worden, en deze zaden of knollen en later de jonge plantjes, die er nit voorkomen, alleen in aanraking komon met den grond en de lucht, dan begrgpen wg aanstonds, dat alles, wat noodig is, om de planten te doen groeien en bloeien en vruchten en zaden te doen dragen, noodzakeljjk ook nit den bodem en de lucht moet voortkomen. Het is een waarheid, die ieder inziet, waaraan niet te twijfelen valt, dat alle stoffenwaar uit de planten bestaan, in de lucht of in den bouwgrond moeten voorkomen Alle bestanddeelen van suikerbieten, tarwe, aardappelen, gras, vlas, koolzaad enz. moeten voorkomen in den bodem, in den bouwgrond das of in de lacht. Aangezien door de meeste planten nit de lncht slechts koolzuur ter voeding wordt Opgenomen, dat wil zeggen een gas, dat nit kool stof en znnrstof bestaat, zoo moeten dus alle andore stoffen uit den grond worden genomen. Nu gaat het echter moeilgk ergens iets nit te halen, als het er niet in is. Het is dan ook dnideljjk, dat de landbouwer moet zorgen, dat de stoffen, die aan den bodem ontbreken, zoo spoedig mogelijk er aan toe moeten gevoegd worden. Het is een r^edi lang bekende zaak, dat er onder de verschillende stoffen, waarnit de plaoten bestaan, drie zjjo, die niet meer in genoegzame hoeveelheid in den bodem voorkomen, dio door de verschillende oogsten in zoo groote msssa verbruikt worden, dat or aanhoudend een nienwe voorraad moet aangebracht worden. Deze drie stoffen zgn Stikstof, Phosphorus en Kali. Het zgn dan ook deze drie stoffea, die door den landbouwer in den vorm van Chilisalpeler, Superphosphaat of Thomasslakkenmeel en het eeue of andere Kalizout (Stassfurtor Kali- zouten) moeten worden teruggegeven, wil hg kunnen verwachten, dat zgn oogsten loonend zgn. Transvaliana. In den oorlog van 1881 tasschen Engelschen en Boeren had bjj Langsoek een merkwaardig tweegevecht plaats tussctaen een piepjongen Boer on den scherpschutter Sampson uit Johannesburg. Sampson stond achter een groot rotsbloken beschoot de Boeren op 500 yards afstand, toen plotseling een kogel hom den hoed van het hoofd rukte. Eea rookwolkje wees hom de plek, ongeveer 300 yards van hem verwijderd, waar do schutter zat. Voorzichtig wachtte hg, tot hg van den B)er iets zag, en trok toen af. In de vaste meeniog, dat hg zjjo tegenstander geraakt had, stond hg op, en kreeg op hetzelfde oogenblik een kogel in den hals, die hem op de knieën deed zinken. Nu kwam de Boer uit zjjn schuilhoek te voorschjjn. Dat zag de zwaargewonde Sampson, en schoot den tegen stander in den schouder. Deze schoot ODmiddelljjk terug, en trof Sampson in het bovenbeen. Het hevige bloedverlies der beide schutters maakte een einde aan het tweegevecht. Bjjna stervend werden zg in de ambulance opgenomen. Zg genazen, en werden later goede vrienden. De jouge Boer was Louis Botha, de tegenwoordige opperbevelhebber der Boeren. Michau, procureur te Kimberley, is, nadat men hem 3 maanden gevangen had genenden, vrijge sproken. Hg haaBtte zich naar huis te gaan, doch vond zgn hnis bezet door Engelsche officieren van het Yorkshire-regement. Majoor Milton gaf aan Michau de verzekering, dat zgn eigendommen zorgvuldig waren geëerbiedigd. Doch Michan constateerde, dat zgn jnweelen on zgo effecten waren verdwonen. Hg reclameerde bg de betrokken overheideen horloge met ketting werdoa hem teruggegeven, maar, terwjjl Micbau met den majoor sprak, bemerkte bg, dat een aanwezige officier zgn kleedoren aan had. De officieren noodigden Michau te dineeren, en deze werd onthaald op zgn eigen kippetjes en kalkoentjes! Toen men dezer dagen een aantal gevangen Boeren dwong een bad te nemen, weigerden twee hnnnor zich te ontkleeden. Het bleek, dat het vrouwen waren, en het scbjjot, dat herhaaldelijk ljjken van vrouwen op de slagvelden gevonden zgn. Douglas Story, de eenige Engelsche dagblad correspondent, die nog te Pretoria mocht big ven, geeft in Daily Mail het volgende loffelijke getuigenis aan de Trans vaalsehe vrouwen >Toen wg de noodige beschikkingen maakten ten opzichte van deu oorlog, hebben wg niet gerekend op de Boerenvrouw, die haren man en hare zoons vervangt op de hoeve, en de producten daarvan naar Pretoria zendt, waar, dank zg hare zorgen, de levensmiddelen, ondanks den oorlog, niot dour worden. »Deze oorlog is een oorlog als uit den tjjd van Cromwell. De Boerenvrouw, sterk door haar eenvoudig geloof, is den mannen tot steun en hulp geweest in de verschansingen bg Colenso en Spionskop. Zg is buitengewoon volhardend en vastberaden. >Ik heb een vronw, zonder bljjk van ontroering, hooren zoggen>Dat is nu ca Elandslaagte de vierde zoog, dien ik verlies voor land en volk. God behoede de Republiek!" Chamberlain ligt te Highbury vrjj ernstig ziek aan icflnenza. Beterschap! De Daily Mail verneemt uit LourenQO Marques, dat 800 man Portugeesche troepen zgn geland tot versterking van de troepen aan de Transvaalsche grens. Amsterdamiche schooljongens hebben in de Raadhuisstraat te Amsterdam, uit Transvaalwoede, een Engelsche vlag neergehaald en vernield. De 16-jarige telegrafist-leerling, James Smith, die belast is met de overbrenging van het adres van 29.000 Amerikaansche schooljongens aan Paul Krllger, is te Parjjs aangekomen, en natuurljjk direct geïntervienwd. Gedurende de reis ontvangt hg het tractement van telegrafist, d. i. 621/2 cent per uur. Het plan was oorspronkelijk, dat Smith in den Haag een bezoek zou brengen aan dr. Leyds, don Transvaalicben gezant, doch hg had er geen tjjd voor, daar hjj zich reeds te Marseille naar Lorenfo Marquez heeft ingescheept. Aan the Times meldt men uit Lourenzo Marqué», dat te Pretoria, met hulp der vreemde krachten, door het Transvaalsch Departement van Oorlog aangeworveneen geschutgieterij voor zware stukken is opgericht. Een eerste van die stokken is dezer dagen gereed gekomen, en naar den Vrgstaat gezonden. De Russische ambassadeur heeft aan President Lonbet een kaart van Frankrjjk in kostbare steenen overhandigd, als geschenk van den Czaar aan Frankrgk. Deze kaart, die eenig in haar soort wordt genoemd, beslaat ongeveer oen meter in het vierkant. Elk departement van Frankrgk is weer gegeven in oen bizondere steensoort, alsgit, onyx, agaat, corualine, malachiet enz. De voornaamste steden zgn aangegeven door jnweelen. Parjjs is een robjjn, Marseille een smaragd (die alleen op 1800 roebels wordt geschat). Lyon een diamant, Bordeaux eeu opaal, Rgssel een turkoois. De waarde der geheele kaart wordt op vier millioen francs geraamd. Gedurende de tentoonstelling zal zg te zien wezen in het Russische paviljoen, en later in het Louvre geplaatst worden. Volgens het Berl. Tageblatt zal de Duitsche torpedovloot, die een bezoek aan Keulen gaat brengen, den volgendon weg kiezenVan Kiel door het Keizer-Wilhelmkanaal over de Noordzee naar Nieuwediep, dan naar den Maasmond en zoo over Rotterdam en Emmerik naar Kenlen. De Shah van Perzië, die op zgn reis door Enropa ook Nederland zal bezoeken, is voornemens van 21 tot 25 Augustus hier te lande te verbljjven. Ingezonden stukken- Een herhaald verzoek. Het schjjnt wel, dat er menschen zgn, die gaarne plantsoen en straat met papier en lompen bemorsen. Om dit te voorkomen, verzoeken wg ieder, voortaan zgn papier in een vuilnisbak te werpen, en het dan met den karreman mede te geven, die toch geregeld eiken dag voorbjjkomt. Zierikzee. Vele bewoners van het Havenpark. ADVERTENTIEN. Maandag 30 April aanst. onze geliefde Ouders MAARTEN STOUTEN JOHANNA KNOOP8 hunne 95-jarlge Ëchtveree- niging te herdenken. Kapelle bg Zierikzee, 1900. Hnnne dankbare Kinderen. SS FEUILLETON. ,Hier repareert en vernieuwt men hersenen en gewetens". (Vrij naar het Fransch, door W. C. S) De apotheek van den onden Abou Hassan was gelegen aan de zuidzjjde van het groote marktplein van Ispahan. Eigenljjk mocht men niet van eene apotheek spreken, want Abou Hassan was meer toovenaar dan apothekerhg deed allerlei wonderlgke genezingen, zeide waar uit de ljjoen vau de hand, voorspelde de toekomst uit het verleden, genas de lastigste gezwellen door het uitspreken van eenige geheim zinnige woorden, raadpleegde in den zevenden nacht na nieuwe maan de koffiedik en zocht op den berg Schirar den wortel van het wonderkruid mandragora. Uit alle landen van Azië kwam men naar Ispahst/, om zjjne hulp in te roepen, waarover de dokters van de stad allesbehalve gesticht waren. Die heeren met hunne lange puntige mutsen waren van meening, dat men eens met de hooge regeering over dien kwakzalver moest spreken, die zonder bevoegdheid de geneeskunst uitoefende. Eene deputatie ging naar het hoofd der stad en verzocht hem, Abon Hassan eens onder handen te nemen. Het hoofd der stad, een slimmo gast, die de sluwheid van de slang aan de scherpzinnigheid van den raaf paarde, kneep de oogen dicht, streek over zgn grooten baard en dacht toen eens even na. Nadat hg zoo een poosje had zitten peinzen en Shiva, de godin der goede invallen, had geraad pleegd, besloot hg, dat het maar liet beste was, niets te doen en: »Gods water maar over Gods akker te laten loopen". »Want", zoo dacht hg, »Laat ik er toch vooral voor oppassen, den volksstroom niet tegen te honden de vloed zon mg en al de dokters in zjjne vaart als stroohalmen medenemen. Het volk is voor Abou Hassan, das moeten we maar voor den volkswil bnigen. Dat is nog maar beter dan naar de medi sche facnlteit te luisteren". Zoo bon Abou Hassau zjjne kleine-groote zaak ongehinderd voortzetten. Op zgn uithangbord stond in gonden letters dit opschrift: >Het onmogelgke is zelfs mogelgk!" en daaronder: >Hier repareert en vernieuwt men hersenen en geweten (s)". Op de marktdagen was zjjne apotheek te klein, om al de menschen te bevatten, die hunne verloren gezondheid trachtten terug to krjjgen of genezing kwamen zoeken voor hunne kwalen, ware of inge beelde. Die apotheek zag er al heel vreemd en zonder ling uit. Groote vazen, flesscben en bokalen stonden netjes in rjjen gerangschikt. Vreemd waren de opschriften. Want behalve de geneeskundige op schriften, die in alle landen aan de Latjjnscbe taal zgn ontleend, waren er ook die eenen vreemden indruk maakten, b. v. Extract van verbeeldings kracht (voor grjjsaards)", Korreltjes gezond verstand (voor iedereen)", »Onafhankelgkheidspillen (voor gemeenteraadsleden)", Essence van voorzichtigheid (voor generaals)", »Geest van bescheidenheid (zoor toonkunstenaars, letterkundigen enz.)". Op een groot6n vjjzel, waarin eene vette, blinkeade, metaalachtige stof was, stonden in dikke letters deze woorden te lezen: »Pommade om eene gladde en flnweeleu tong te krjjgen". Van deze pommade was er bjjna altjjd te kort, de spatel werd er voortdurend ingedompeld. Op zekeren avond, zoo tusschen licht on donker, zag Abon Hassan iemand zgn winkel binnentreden van een deftig uiterljjk, maar met eenen on vasten gang. Zgn gelaat stond trenrig en er was weinig nitdrukking op te bemerken. Hjj was slank als oen populier en in zgne blauwe oogen was volstrekt geene uitdrukking. Wat is er van uw dienst, mjjnheer?" vroeg de oude Abou Hassan. >Ik weet niet, ik ljjd aan eene vreemde kwaal en kom bg u een middeltje er tegen zoeken". Wat voelt u?" >Het volgende. Mjjn geweten is onzuiver en wankelmoedig; ik kan het goede niet meer van het kwade onderscheiden. Ik denk niet zeer zuiver meer en ben besluiteloos. In één woord, ik geloof, dat mjjne hersenen niet in orde zgn en dat zo gerepareerd moeten worden". Hoe heet u en wat is uw beroep?" »Ik heet Ali Gogo en ban rechtsgeleerde". >Uw toestand komt mg ernstig voor. Enfin, wg znllen zien, hoe het er mee staat. Ga daar maar zitten". De oude dokter nam nu een hamer van fijn staal en een kleinen stalen beitel. Met éónen slag, juist aangebracht, deed hg de hersoopan van don schedel van Ali Gogo afspringen, op de manier, zooals men een deksel van een doos doet. Ali Gogo voelde eenen koelen luchtstroom door zgne horieuen gaan en begon te niezen, terwjjl de geneesheer met eene horlogemakers-lonpe het binnenste van den schedel des rechters nauwkeurig waarnam. >Ik geloof waarachtig, dat ik eene hersen- verkoudheid te pakken heb", zei Ali Gogo al fniezende. >Dat beteekent niets; ik zal de hersenen er maar uitnemen, dan is de verkoudheid meteen over. Zit eventjes stil, het is het werk van een oogenblik". Met eene soort van zilveren lepel schepte de oude Abon Hassan do hersenen uit Ali Gogo's hoofd en legde ze voorzichtig op eene steenen tafel. Daarna onderzocht bg ze nauwkeurig, slaakte eenige zuchten en haalde zgne schouders opdat waren allesbehalve teekenen van tevredenheid. Welnu?" vroeg Ali Gogo angstig. Welnu! Er is heel wat aan uwe hersenen te doen. Eene reparatie is niet genoeg. Ze moeten beelemaal goed opgeknapt worden. Dat zal u honderd goudstukken kosten". Jongens, dat is dum". »U moet weten, wat u doet. Kjjk eens even in dat spiegeltje; dat is uw geweten. Het is heelemaal dof. Het moet opnieuw vertind en gepoljjst worden. Uw zelfzucht heeft het heelemaal doen beslaan. Dnidelgk is bet echter nog zichtbaar, dat u van nature een verstandig en cerljjk man zjjt, maar uwe eerzucht heeft die goede eigenschappen sterk doen afsljjten. De heele boel ziet er erg vervallen uit. Om alles op te knappen, zal ik zes weken lang hard moeten werken. Voor honderd gondstnkken zal ik u dan een zuiver geweten en zoo goed als nienwe hersenen leveren. Dat is waarljjk niet te duur". Dit zeggende .bedekte bjjS.de hersenen van Ali Gogo met eene soort van glazen stolp, zooals de horlogemakers over de nnrwerken leggen, die zg moeten repareeren. Toen sloot hg den ledigen Bchedel en kleefde alles met wat ljjm vast. Nu kunt n over zes weken terugkomen, dan zal ik den heolen boel,weer netjes op zgne plaats zetten". Hul", zeide Ali Gogo, al struikelende, »wat een gek gevoel is dat nu. Ik gevoel mg zoo luchtig en het ia net, of mjjn hoofd heelemaal ledig is; bet is net of ik iets mis". >Dat heeft altjjd in de eerste oogenblikken die uitwerking, maar daaraan zult u spoedig gewennen. Over acht dagen denkt u er volstrekt niet meer aan. Tot weerziens dus!" •Afgesproken! Over zes weken kom ik weerom. Honderd goudstukken is wel wat duur. Kan dat geen taohtig zgn, waat Ziet u wol, dat u uw geweten kwjjt zjjt", zeide Abou Hassan, die hem de deur voor den Deus dichtsmeet. De zes weken gingen voorbjj. Ali Gogo's hersenen zagen er als nienw uit, dank zg de nauwlettende zorg, waarmede Abon Husian ze gerepareerd had. Hjj was daarbjj zoo nauwgezet te werk gegaan, dat hg zelfs eenige dwaze voor stellingen uit de nog weinig gebruikte hersenen had genomen. Wat het geweten aangaat, dat was zoo mooi gepolgst en vertind, dat men er zelfs de dengd in zag weerspiegelen. Abon Hassan bewonderde zgn werk en verheugde zich bg voorbaat over de vreugde en verbazing van zgnes klant. Maar Ali Gogo kwam niet terng op den bepaalden tjjd. Hjj is misschien ziek. Zeker geene hersen- verkoudheidzeide Abou Hassan en wachtte nog zes weken. De weken groeiden tot maanden, de maanden tot jaren aan, maar altjjd kwam Ali Gogo niet om zgne hersenen. Zoo verliepen acht jaren sedert den dag, waarop Ali Gogo een bezoek aan Abon Hassan was komen brengeD. De dokter begon nu wel wat ongeduldig te wordeD, temeer, wjjl hjj, nu hg zgne schaapjes op bet droge had, er over begon te denken, om op een buitentje te gaan woteo. Hg dacht, dat het nu het beste zou zgn, om bg den grooten uitverkoop, dien hg zou honden, de hersenen van Ali Gogo maar aan den een of anderen liefhebber voor een prjjsje te verkoopen. Hjj was al iu onderhandeling met eenen burge meester, wieu rechtsgeleerde kennis eu een geweten ontbraken, toen er op zekeren avond aan zgne deur werd geklopt. •Ik ben het", riep eene stem, dio hg meende te herkennen. Ali Gogo trad binnen, in beetje verlegen, als doorgaan» ieder is, die n et op zgn tjjd heeft gepast. »Neem mg niet kwaljjk, dat ik een beetje te laat kom". •Sapperloot, noemt n acht jaren een beetje? U komt net op tjjd, ik was joist met iemand in onderhandeling over uwe hersenen als een gelegen heidskoopje". •Ga toch geene gekke dingen beginnen. Ik ben er erg op gesteld mjjne hersenen terug te hebben; ik kom ze juist halen". Zonder onbescheiden te zgn, zou ik wel eens gaarne willen weten, waarom u zoo laat komt? Hadt u soms geen geld, dan had ik u wel geborgd". •Neen, dat is het niet. Ik zal u vertellen, wat de redenen zgn. Na mjjn laatste bezoek bon ik aan politiek gaan doen. Eerst ben ik kame id, toen minister en eindeljjk zelfs eerBte minister geworden. Het bleek mg, dat bg het bekleeden van die hooge betrekking hersenen en geweten totaal overbodig waren". •Dat is waarachtig niet onaardig". •En daarom heb ik het heele rommeltje maar bg n in bewaring gelaten". »Ea wat wilt u nu Nu! De Shah hee-ft mg weggejaagd; hg heeft andere ministers genomen. Ik ben zonder betrekking» en keer in het gewone leven terug. Nu heb ik tot mg zelf gezegd, al heb ik tot nog toe, bg het besturen der landszaken, geene behoefte gehad aan geweten en hersenen, dat nu veranderen zou, omdat ik mjjne eigen zaken weer ging besturen, waarop ik wat nauwlettender moest zgn. Nu kom ik alleB terughalen. Ziedaar uw geld en geef mg maar gauw den rommel terug". Abou Hassan nam hamer en beitel, opende Ali Gogo's schedel weder en legde er de hersenen voorzichtig in, na ze zorgvuldig afgestofd te hebben. De boel zit er weer in. Hoe gevoelt gjj u nu?" Heel vreemd. Mjjn hoofd is erg zwaar. Het is net, of ik hoofdpjjn heb". Dat komt, omdat u niet gewoon zjjt met een goed gevuld hoofd rond te loopen". Maar dat is niet uit to houden 1" Wat dan!" Wel, daar begint mjjn geweten te spreken, erg dnidelgk, het doet mg niets dan verwgten". Dat is doodeenvoudig. Het wil den verloren tjjd inhalen en ik heb er eene nieuwe veer in gezet. Wacht maar, over een paar dagen zal het wel wat rustiger zgn". »U weet wel, Abou Hassan, toen ik de eerste maal bg u was, zeide ik, bg het weggaan, dat het net was, alsof ik iets miste, nn komt het mji voor, dat ik iets te veel heb". Ali Gogo leefde nog vele jaren, maar minder op zgn gemak dan in die acht jaren, dat zgne hersenen en zgn geweten bg Abon Hassan onder de glazen stolp lagen.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1900 | | pagina 5