ZIERIKZEESCHE NIEUWSB'0'DE.
Dinsdag 12 September 1899.
Direct.-Uitg. J. WAALE. Redact. A. FRANKEL.
NIEUWSTIJDINGEN.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is f 1,30, franco per post
f 1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
56ste JAARGANG. No. 7280.
Advertentiënvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar 'plaatsruimte berekend.
Betalingen van Abonnements- of Advertentie-gelden gelieve men te zenden aan de Administratie Zierikzeesche Nieuwsbode"
Frankrijk.
Vler-en-twlntlgste openbare zitting van
den IcrIJgaraad.
Hennes. 8 Sept. Voor een zaal, die letterlijk
bestormd is door het publiek, wordt vanochtend
de zitting van den krijgsraad geopend. Het kleinste
hoekje is bezet. Alleen bljjven enkele voor de
getuigen bewaarde plaatsen onbezet ten gevolge
van de afwezigheid van de officieren. Dreyfns
wordt binnengeleid, zoodra Jonast de zitting
geopend verklaart. Hg is volmaakt kalm, en schrgdt
voort met den zelfden zekeren tred, dien men van
hem gewoon is sedert het begin van het proces.
Hg salueert voor den krjjgsraad en de verdedigers
en gaat dan zitten aan den voot van de tribune.
Demange begint zjjn pleidooi. Hg toekent aller
eerst verzet aan tegen de woorden van «en getuige,
die heeft durven zeggen, dat al wie geloofde in de
onschuld van Dreyfus, tegen het leger en het
vaderland front maakte. Ik verklaar, zegt Demange,
dat deze getuige mg niet kenthg bent evenmin
de gevoelens van Labori. Ik zeg u eenvoudig, dat
wjj hier niet zouden staan, indien deze woorden
waar waren. Toen ik de hartstochten ontketend
zag, en ons land in gevaar, heb ik, een soldaten-
zoon, al het leed medegeleden. Ik heb altijd mjjn
oogen gevestigd gehad op het Duivelseiland, waar
hg levend begraven was, die, ik verklaar het uit
den grond van mgn hart, een martelaar is. Ik
heb mgn plicht gedaan, een plicht, die ook do uwe
is, en die plicht eischt, dat het werk dor
gerechtigheid voltooid worde.
Er moest oen ernstig vermoeden van onschuld
bestaan, om het eerste vonnis te kunnen vernietigon.
De taak om de onschuld van Dreyfns te bewijzen
rust niet op onshet openbaar ministerie moet
aantoonen, dat Dreyfns schuldig is. De onschuld
van Dreyfns moet schitteren en volkomen bljjken,
gjj moet haar verkondigen. De rechters van 1894
waren rechtschapen mannen, evenalB gg het zgt.
Hun overtuiging is voortgesproten uit het borderel.
Indien zjj op dat oogenblik het schrift van Ester-
hazy hadden gezien, zouden zg anders gevonnist
hebben.
In tegenwoordigheid van Forzinetti, den directeur
der gevangenis, heeft hg altoos zgn onichuld betuigd.
De verdediger leest gedeelten voor uit de roerende
brieven, door Dreyfns aan zgn gezin geschreven.
Daaruit spreekt wel de hoop van zgn hart, dat
zgn onschuld aan 't licht moge komen- Hg brengt
de kreten van Dreyfas: »Binnen drie jaar zal men
mgn onschuld erkennen" in herinnering. Uit mijne
bemoedigingen, vervolgt Demange, bad Dreyfns
deze hoop op gerechtigheid geput.
Hg had hem dien troost niet kunnen weigeren,
toen hg zgn cliënt naar het Duivelseiland zag
vertrekkende misschien jjdele hoop/ die hg hem
gaf, dat binnen twee of drie jaar zgn onschuld
aan het licht zou zgu gekomen. Dèt gaf Dreyfus
kracht, dat heeft hem op de been gehouden, het
bljjkt uit alle blaadjes van zgn dagboek.
Den 14en April 1895 begon Dreyfns te scbrjjven:
»Tot nu toe had ik bjjna een vereering voor de
Rede schreef hg den eersten dag. Ik geloofde
aen de logioa der dingen en der gebeurtenissen.
Ik geloofde aan de menschelgke gerechtigheid. Al
wat zonderling en buitensporig was, nam ik slechts
moeiljjk in mgn hersenen op. Helaas, welk een
vreeselgk einde van mgn geloof, van mgn gezonde
rede. Wat verschrikkelijke maanden heb ik door
leefd, hoeveel verschrikkelijke maanden liggen nog
voor mg.
«Ik had mg willen dooden na mgn schandelgk
vonnis: veroordeeld te worden voor de laagste
misdaad, die een man bedrjjven kan, en dat op
grond van een verdacht stuk papier, waarvan het
schrift nagemaakt was of op het mjjne geleek
dat was wel genoeg om een man, die de eer boven
alles stelt, tot wanhoop te brengen.
»Mjjn lieve vrouw, zoo. vol toewijding en moed,
heeft mg laten begrgpen, terwjjl mijn heele wezen
mg begaf, dat ik toch niet het recht had, mg aan
het leven te onttrekken.
»Ik zeide tot mjjzelf, dat zg geljjk had.; dat d&t
mgn plicht was.
«Toch heb ik aan het aandringen van mgn
vrouw gehoor gegeven, ik heb den moed gehad
om te leven. Ik heb stap voor stap dien weg der
smarto gevolgd, die mg hier gebracht hééft, van
de gevangenissen Cherche-Midi en Santé en het
Dépót van het eiland Ré. Zonder ineen te zinken
heb ik beleedigingen en kreten langs mg laten
gaan, maar bjj iedere kromming van den weg
werd er een stuk van mgn hart afgescheurd".
Het zgn deze kreten van den ongelukkige, niet
bestemd om ooit het licht te zien, die den regeerings-
commissaris Carrière op het luminouse denkbeeld
brachten, dat Dreyfus zich bezig hield met
grafologiBche oefeningen 1 Bg onderzoek bleek van
nietmaar, zegt Carrière, dan stak er wat anders in.
Inderdaad, er steekt wat anders in. Maar om
dat te voelen moet men een hart hebben. Hoor
>Deze nacht is een nacht zonder slaap geweest.
Ik vind altjjd en aljjd dezelfde gedachte terug:
«Waar zgn de schoone droomen mijner jeugd,
mgn groote plannen voor lateren leeftijd?
Niets leeft meer in mg, mgn hersens zgn ver
doofd door het schrgnende denken en de mysteriën
van dat gruweljjke drama.
Heden nog begrjjp ik niets van hetgeen er
gebeurd isveroordeeld te zgn zonder tastbare
bewjjzen op een enkel document 1
«De prikkelbaarheid van mgn zenuwen is na
die marteling zóó toegenomen, dat iedere niouwe
indruk, zelfs een van buiten, op mg de uitwerking
heeft van een nieuwe wond
Eenige maanden later
«Ik ben nog altgd alleen Albt mgn gedachte,
zonder bericht van de mjjnen.
>lk ben gedwongen te leven met al mgn
smarten, ik moet waardig mgn lijden dragen, mgn
vrouw, mgn familie, die evenveel ljjden als ik,
moed inspreken. Geen zwakheden dus, ik moet
nog hopen, ik moet, voo* mgn kinderen".
Hg, de martelaar, anderen moed inspreken. Zoo
spreekt wel een spion, oen landverrader, niet waar
Een verrader! schrgft hg op dat woord
stijgt bet bloed mg naar het hoofd. Alles komt in
opstand van toorn en verontwaardiging. Ik de
grootste ellendeling? Maar ik moet leven, mgn
lijden doorleven, om eens mgn onschuld door allen
erkend te zien.
»Maar niets, nog altgd niets. De schuldige wordt
niet gevonden".
Dan beginnen de kwellingen weer
»Ik kan niet moer om mgn hut hoenwandelen.
Ik kan niet meer heen en weer loopen voor de zee.
Ik bon op soldatenregime gezetgeen koffie, geen
suiker. Enfin, dat telt niet, het achtorhouden van
het voedsel maakt woinig uit, mgn hoofd is het,
mjjn hart, dat ljjdt".
Den 14en Juli schrgft bg
>Ik heb in gedachten overal de driokleur zien
waaien, de vlag, die ik met eere, loyaal gediend heb.
Mgn smart is zóó groot, dat mgn pen mg uit
de hand is gevallen".
Dan komen er vreoseljjko dagen in December
»Ik moet worstelen, blgven worstolen.
»Ik heb soms lust in snikken uit te barsten,
maar ik slik mgn tranen in, want ik schaam mg
voor mgn zwakheid tegenover de oppassers, die mg
nacht en dag bewaken.
>Die schokken putten mjj uit, en toch zal ik
aan mgn lieve vrouw schrgven, haar mgn smart
verbergen mgn kinderen moeten met opgeheven
hoofd het leven kunnen intreden, wat er ook
geboure met mjjzelf.
Daarna bljjft het zoogenaamde dagboek rasten:'
maanden, oen jaar soms. Zgn verstand is soms
beneveldhg scbrgft«O, welk een vreeselgk
loven. Die rechtvaardigheid, die ik vraag De dood
zou een weldaad zgn. Ik heb zelfs Diet hot recht
eraan te denken. Ik ben zóó moe, zóó verloren
naar lichaam en geest, dat ik dit opscbrjjf zonder
den dag te kunnen voorzien, waarop mgn hoofd
bersten zal".
Nu las Demange eenige brieven aan de chefs
voor. Den dag na zgn veroordeeling had Dreyfus
een brief vol waardigheid geschreven aan generaal
Mercier »Ik ben veroordeeld voor de schandelijkste
misdaad, die een soldaat begaan kan. Ik was
onschuldig. Die brief (het borderel) is niet van
mg Mgn verstand is niet bg machte, allerlei
vragen te beantwoorden. Bg mgn eer ala soldaat,
die men mg ontgenomou heeft, in naam van mgn
ongelukkige vrouw kom ik u smeeken, uw onder
zoek voort te zetten om den waren schuldige te
ontdekken".
Dreyfus snikt. Diepe ontroering in de zaal.
Demange gaat voort. Hg leest een brief voor van
1 Juli 1897, een brief van Dreyfns aan Boisdeffre,
waarbjj ingesloten een brief aan Mattbieu Dreyfus,
(die natuurljjk niet bezorgd ismen vond bem ia
het geheime dossier). In den brief aan zgn broeder
gaat Dreyfns na, wat er nog te doen zou zgn om
don waren schuldige te ontdekken. Hij ïb nu weer
verstandig, redeneerend. Aau Boisdeffre schrgft hg:
«Generaal. Mgn bart is gebroken, mgn hersens
zgn verscheurdik kom tot u met een kreet van
Bmart, met een beroep, dringender dan ooit
Ik weet, dat gg mg begrijpt
Op zekeren dag, na een hartaandoening, gebroken
naar lichaam en ziel, spreekt Dreyfns nog den
wensch uit om te mogen leven, opdat hem
gerechtigheid eu eer geschiede. Opnieuw bezweert
hg, dat bg geen verraad heeft gepleegd, dat hg het
borderel niet geschreven heeft, en smeekt hg uit
naam van zgn vrouw on kinderen, dat men het
onderzoek hervatte, waarvan hg niets te vreezen
heeft. Iu een brief aan zgn broer is hij een man,
die schrgft aan een ander man. «Sterven, zegt hg,
zou een weldaad voor mg zgnmaar hot zou een
schande zgn voor Lucie eu mgn kinderen. En de
veroordeelde hernieuwt dan zgn smeekingen om
het onderzoek voort te zetten. Ik wil leven, zegt
Dreyfns in zgn brievenen hg verklaart altoos
met toewgding de eer van de driekleurige vlag
gediend te hebben. Ik verdedig liever, vervolgt
Demango, handige comedianten dan e9n al te oprecht
beschuldigde. Hjj leest tal van brieven voor, met
name één aan de Boisdeffre vau 1897, waarin
Dreyfns hem om zjju edelmoedige medewerking
vraagt om hem de vrjjheid terug te geven, waarvan
men hem heeft beroofd, terwgl ellendelingen vrjj
rondloopen. In brieven aan zgn broeder smeekt bg
hem zgn onderzoek voort te zetten, maar het belang
van het land te ontzien. De Boisdeffre ontving den
brief, maar heeft hem uiet verder doorgegeven. Is
dat geen kreet van oen onschuldige? Vjjf ministers
van oorlog hebben hem schuldig verklaard, maar
er bjjgevoegd, dat het bewjjs onmogeljjk te leveren
was. Daarna hebben de Boisdeffre, Gome en Roget
bem schuldig verklaard gelukkig hebben zg hier
getoond, dat hun overtuiging bewjjzen behoeft. Zjj
zgn Blechts mot vermoedens aangekomen, terwjjl
Mercier hier gezegd heeft: Hier is het materieele
bewjjsmaar hg kwam slechts met waarschjjnljjk-
heden aan.
Demango gaat de kwestie van de bekentenissen na.
Hot Hof van Cassatie heeft de legonde van de
vermeende bekentenissen te niet gedaan.
Demange behandelt nu bet geheime dossier, dat
hier samengesteld is, eu niet uit bet buitenland is
gekomen.
Demange gaat alle stukken na, en tracht alle
beschuldigingen, die men er tegen Dreyfas uit
opgediept heeft, te weerleggen. Demange meent ver
plicht te zgn waarde te hechten aan de stukken
die van vreemdelingen afkomstig zgn, waarop
Mercier steunde, terwgl hg tegelgkertjjd de rechters
aanbeval ze te wantrouwen. De advocaat meent
geloof te moeten slaan aan het woord van eer van
vreemde officieren, die verklaarden niet in betrekking
te hebben gestaan tot Dreyfas, Die verklaringen
werden bevestigd van de tribune van een buiten-
landsch parlement. «Vergeet niet", zegt hjj, «dat in
de officieele verklaring, die de mogendheid, waartoe
de agent B. behoort, heeft afgelegd, gezegd wordt
dat men nooit betrekkingen heeft gehad met Dreyfas".
Pleiter gaat dan de zedoljjke, technische en
stoffeljjke bewjjzen na. Hjj spreekt van de dicteeproef
en herinnert, dat du Paty grooto beteekenis aan dat
tooneel hechtte. Verwarring ontstond bjj Dreyfns
eerst na den uitval van du Paty.
Om kwart voor tienen wordt de zitting geBcborBt.
Er weerklinken eenige toejuichingen. Verscheiden
menschen drukken Demange de hand.
De houding van Dreyfns gedurende hot pleidooi
was gewoon. Hg kruiste de armen, bet eene been
over het andere leggende, of zat met de handen op
de knieën, en volgde met aandacht Demango's plei
dooi.
De zitting wordt om tien uur heropend.
Demange gaat do verhalen over Dreyfus gedrag
na, eu toont aan, van hoe weinig waarde die
praatjeg zgn. Hjj laat ook uitkomen, dat er een
verdachte reuk is aan de getuigenissen van Dnbrouii,
Villon en Oernnsky. Het eenige bewijB, zegt hg, is
het borderel. Eo wie heeft dat kunuen leveren
Ik zal niet trachten dit aan te toonen, want om
op dit punt het volle licht te doen opgaan, zouden
wjj de nota's, in het borderel genoemd, voor ons
moeten hebben.
Demange verzoekt zgn pleidooi morgen te mogen
voortzetten.
De president vindt het goed.
De zitting wordt om elf uur tot morgen verdaagd.
Vijf-en-twlntigste openbare zitting van
den krggsraad.
Hennes, 9 Sept. Van vjjf uur af is het
Lyceum door eon sterke troepenmacht omgeven.
Het station is door militairen bezet; overal zgn
kleine nfdeelingen geposteerd, en patrouilles door
kruisen de stad.
Gaande naar de zitting, ziet men do stad vol
maakt kalm. Alle pleinen zgn bezet door gendarmes
met hun paarden aan de hand, en drieduizend man
is in de kazernes geconsigneerd. De infanterie vormt
een drievoudige haag, welke iedereen van het
Lyceum verwjjderd houdt, die niet van een kaart
is voorzien. Aan den ingang van het Lyceum wordt
iedereen vluchtig gefouilleerd, elk wapen is streng
verboden, en de namen van alle binnenkomenden
worden opgeschreven. De journalistentribune is
geheel bezet; men merkt vele genoodigden op. Op
de getuigenbanken zgn verscheidene plaatsen ledig.
Vier rjjen gendarmes verdoelen de zaal in drie
afdeelingen, waarin men haast geen dames ziet,
daar behalve op de perstribune geen enkele vrouw
zelfs niet la dame blanche is toegelaten.
Advocaat Demange zgn pleidooi vervolgend ver
werpt de veronderstelling, dat Esterhazy een stroo
man zou zgn geweest.
De nobele on waardige houding vaó DreyfuB
sinds 1894 is geweest die van een eerljjk man en
van een oprecht soldaat.
Met gesmoorde stem, en aan een hevige gemoeds
beweging ten prooi, met tranon in de oogen, houdt
mr. Demange zgn pleidooi, die uitmunt door vorm
en inhoudt, en waarin hjj de vragen, welke do
rechters zullen moeten overwegen in raadkamer,
aan een ingaande bespreking onderwerpt. Do schrjjver
van het borderel zetelt te Londen, dus roept hjj
uit. Gjj kunt dus twjjfel hebben, en twjjfel moet
leiden tot vrjjspraak.
Twjjfel veroorlooft een eerljjk en oprecht geweten
niet het schuldig uit te spreken. Herinnert u de
martelingen, waaraan de beschuldigde op het Duivels
eiland heeft blootgestaan. Herinnert u 5 jaren ljjdens
voor de overtuiging, dat het zal komen tot een
eerherstel. Alleen oen onschuldige kan dat verdragen,
alleen een man, die leeft voor de eer van vrouw
en kindoren, en die geen verrader is van zgn
vaderland.
Zgn onschuld behoef ik u niet te betuigen. Gjj
zgt volkomen op do hoogte gesteld, terwgl de
rechters van 1894 niet in die omstandigheden ver
keerden. God is de eenige leiddraad, dien gjj moogt
hebben. Mgn taak is afgeloopen, en gjj gaat de
uwe vervullen.
Met de armen ten hemel gaat mr. Demange voort
Ik bid, dat God uw geweten zal verlichten, opdat
Frankrijk de eendracht mag herwinnen, waaraan
het behoefte heeft. (De ontroering is onbeschrijfelijk
de aanwezige vrouwen weenen
Zich tot het publiek wendend, gaat de verdediger
voortIk wend mjj tot u, Franschen en ik herhaal
mot mr. Mornard voor het Hof van CassatieLaat
ons vereenigd zgn, Franschen, in gemeenschappelgke
liefde voor het vaderland, voor de rechtvaardigheid
en voor het leger.
Geestdriftig gejuich barst van alle zjjdon los, en
als het weder stil is geworden, verklaart mr. Labori,
dat hjj er van af ziet het woord te voeren.
Om drie uur wordt de zitting heropend voor de
repliek van majoor Carrière, den regeeringscommis-
saris.
Majoor Carrière zegt in zgn repliek, dat hjj niet
meer in een moeitevolle, lange gedachtenwiisoling
wil treden. «Weegt de belangrijkheid van de twee
categoriën van getuigen vóór en tegen, en oordeelt
dan in de onafhankeljjkheid van uw karakter met
de flinkheid van soldaten. Het bewjjs is overal.
Fraokrjjk wacht verlangend op uw oordeel. Ik
handhaaf mgne conclusies en eisch toepassing vau
de artt. 76 en 267 van de «Code Militaire".
(Opschudding).
Demange zegt tot de rechters«Gg zjjt van uw
vonnis slechts rekenschap schuldig aan uw geweten
en aan God. Dit is mgn laatste woord. Ik weet,
dat gjj eerljjko, rechtvaardige mannen zgt. Gjj zult
nimmer mogelgkheden eu vermoedens tot de hoogte
van een bewjjs verheffen. Ik heb vertrouwen in u,
omdat gjj soldaten zgt".
Dreyfns zegt dan met vasto stem Ik verklaar
het voor mjja land en voor het leger, dat ik
onschuldig ben. Mgn eenig doel is de eer van mgn
kinderen en van den naam, dien ik draag, te redden.
Ik heb vjjf jaron lang het vreeseljjkste ljjden ver
duurd, maar ik ben overtuigd, dat ik het doel
nabij beD, dank zjj uwe rechtschapenheid en recht
vaardigheid. Langdurige opschudding).
De president verklaart de debatten gesloten.
De krggsraad trekt zich om kwart over drieën
terug om te beraadslagen.
Dreyfas gaat, uog altgd kalm, heen tot na de
uitspraak van het vonnis, die niet in zgue tegen
woordigheid mag geschieden.
Om tien minuten voor vjjven werd de uitspraak
Met oen meerderheid van vjjf tegen twee stemmen
werd Dreyfas veroordeeld tot tien jaren vestingstraf,
met aanneming van verzachtende omstandigheden.
Het vonnis wordt aan Drejjfus voorgelezen voor
de geheele wacht. Hg hoort het met volmaakte
koelbloedigheid aan, zonder de minsto ontroering
te verraden.
Nadat de voorlozing van het vonnis had plaats
gehad in de zaal, heeft de veroordeelde tot zgn
zwager Hadamard gezegd«Troost Lucie". Hg,
evenals Matthieu, toonen een bewonderenswaardige
houding.
Mevrouw Dreyfas vernam het bericht van de
veroordeeling met berusting en moed.
Hennes, 9 Sept. De straf van militaire
detentie, aan Dreyfas opgelegd, staat gelgk met
gewone gevangenisstraf, gaat niet gepaard met
degradatie, terwgl de tjjd op het Duivelseiland en
in andere gevangenissen doorgebracht in mindering
wordt gebracht van de nieuwe straf. De reeds
ondergane straf telt, wat tjjdsberekening betreft,
dubbel, daar zjj niet in gemeenschappelgke opsluiting
is ondergaan. Het practisch resultaat der veroordeeling
zou dus zgn, dat Dreyfus den 15en October a.s.
in vrijheid zal worden gesteld,
Zeer waarschjjnljjk zal Dreyfus iu het vonnis
van den krjjgBraad uiet beruBten, maar cassatie
aanteokenen tegen de uitspraak.
Par Us, 9 Sept. De Cour vier du Soir meldt
dat Demange vau avond naar de gevangenis is
gegaan om Dreyfas zjju voorziening bjj den Raad
van Revisie te laten teekenen.
Duitschland.
Bcrl{Jn. 8 Sept. In zgn officieel gedeelte
zoo authentiek mogeljjk dus deelt de heden
verschenen Reichs-Anzeigèr mede;
«Wjj zgn gemachtigd in het onderstaande de
verklaringen te herhalen, welke ten aanzien van
den gewezen Franschen kapitein Dreyfns door de
keizerljjke regeering zgn afgelegd, met loyale in
achtneming van de behoedzaamheid, tegenover
een binnenlandiche aangelegenheid van een anderen
staat noodzakeljjk, doch tot handhaving van eigen
waardigheid en ter vervulling van een plicht der
menscheljjkheid.
«De keizerljjke gezant bjj de Fransche republiek
prins Münster von Derneburg heeft, na de bevelen
van Zjjne Majesteit den Keizer te hebben vernomen,
in December 1894 en Januari 1895 aan den mi
nister vau buitenlaudiche zaken Hanotanx, den
minister-president Dupuy en dea president der
republiek Oasimir Perier, herhaaldeljjk verklaringen
gedaan in dezen zin, dat het Keizerljjk Gezantschap
in Frankrjjk nooit noch rechtstreeks noch zjjde-
lings in eenige betrekking, welke ook, heeft
gestaan met kapitein Dreyfns.
«De staatssecretaris van bnitenlandsche zaken,
minister van Staat, graaf von Btllow, heeft den
24sten Januari 1898 in de vergadering der
begrotingscommissie van den Daitschen Rjjksdag
de volgende verklaring afgelegd,': «Ik verklaar
ten allerstelligste, dat er tusschen den tegenwoordig
zich op het Duivelseiland bevindenden Franschen
gewezen kapitein Dreyfns eu welke Duitsche
organen ook, geenerlei betrekkingen of verbindingen
van welken aard dan ook, bestaan hebben"
Naar aanleiding van de verklaring in de Reichs-
Anzeiger zegt de Figaro:
«Eenige dolle mannon hebben reeds verklaard
dat vreemdelingen nooit geloofd moeten worden,
daar zjj immers niet iemand kunnen laten veroor-
deeleu wegens een misdaad, waarvan zjj geprofiteerd
hebben.
Dat republikeinen den haat tegen, en de min
achting voor monarchistische instellingen zóó ver
drjjven, dat zjj een koninkljjk woord in twjjfel
trekken, dat is onzinnig. Maar dat monarchisten
en royalisten daaraan meedoen, dat is waanzin 1"
Servië.
Het proces tegen den dader en zgn medeplichtigen
van den aanslag op ex-koning Milan is Vrjjdag te
Belgrado begonnen. De oerste zitting begon met
een somber incident. Bericht werd nl., dat de oud
prefect Angelitsch, die als medeplichtige was
gearresteerd, zich in de gevangenis had opgehangen
en een brief had nagelaten aan zgn vrouw, waarin
hg zgn besluit hiermede motiveerde, dat hg ziohzelveu
voor schande wilde behoeden, en zgn vrouw recht
op pensioen wilde doen behouden.
Daarna werd de acte van beschuldiging voor
gelezen. Een talrjjke menigte was in de zaal
aanwezig.
Engeland.
Loildeil, 8 Sept. De ministerraad is heden
middag te half ééa bjjeengekomen en heeft geduurd
tot vjjf minuten vóór drieën, dus ongeveer twee
en een half nur. Dit is intusschen niet ongewoon lang.
De menigte op straat vóór het ministerie van
bnitenlandsche zaken jnichte de ministers levendig
toe, met name lord Salisbury.
Chamberlain ging langs een particulieren weg het
gebouw binnen, en verliet het langs dienzelfden weg.
Naar Router's bureau verneemt, is als de vrucht
van de overleggingen in den ministerraad een in
krachtige woorden gesteld telegram naar Transvaal
gezonden, welks inhoud waarschjjnljjk hier openbaar
gemaakt zal worden, zoodra het te Pretoria zal
zgn ontvangen.
Uit andere bronnen verneemt men, dat het
Parlement niet bjjeen zal worden geroepen; en dat
de resorves niet opgeroepen zullen worden, maar
dat 10,000 man troepen naar Zuid-Afrika zullen
worden gezonden.
De Pall Mall Gazette deelt in eene speciale
editie mede dat de ministers volmaakt eenstemmig
zgn. De uitkomst hunner beraadslagingen zal zgn
een iu krachtige termen gesteld antwoord, waarin
onvoorwaardeljjk geweigerd wordt een voorstel tot
het prjjsgeven van de suzereiniteit te overwegen,
