ZIERIKZEESCflE NIEUWSBODE.
Donderdag 6 Juli 1899.
PARAPLUIES,
FIETS-MANTELS
REGEN-JASSEN.
RECLAMES.
UITSLAG
Afsluiting Provinciale Weg.
Dreyfus in Frankrijk.
NIEUWSjriJDEÜGEN.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prg'fl per 3 maanden ia f 1,30, franoo per poet
f 1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. venending
eens per week, f 10,per jaar.
55ste JAARGANG. No. 7251.
Directeur-Uitgever J. WAALE.
Advertentiënvan 13 rogelö 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts., knnnen uiterlijk tot den
Maandags, Woensdags en VrijdagB middag»
12 ure bezorgd worden.
GraoU Uttêf wordt naar plaatsruimte berekend.
Betalingen van Abonnements- of Advertentie-gelden gelieve men te zenden aan de Administratie Zierihzeesche Nieuwsbode"
1B regels 75 Cts. Elke regel meer lö Cts.
Zooeven ontvangen eene flinke norteering:
EN
Conf.-M.ö voorh. M. QOSTMEIJER.
DER
Verkiezing van vijf leden van den
Gemeenteraad.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee
maken bekend, dat bij de stemming, die op den 3 dezer
heeft plaats gehad, ter verkiezing van vijf leden van den
Raad dezer gemeente, de volstrekte meerderheid van stemmen
hebben verkregen en alzoo zijn benoemd de Heeren:
J. Franse;
Mr. J. C. van der I.ek de Clercq;
Mr. A. J. F. Fokker;
Mr. J. Eecliner,
en M. C. Mulock Houwer.
I, den 4 Juli 1899.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
CH. W. VERMEIJS, Burgemeester.
JAN SNELLEN, Secretaris.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee;
Gelet op het besluit van Gedeputeerde Staten dezer
Provincie van 1 Juli j.l, No. 73, 2e afd. en het schrijven
van dat College van denzelfden datum, No. 3896/73, 2e afd.
Brengen ter kennis van de ingezetenen, dat het gedeelte
van den Provincialen Weg van Zierikzee naar Zijpe van
175 M. voorbij hectometerpaal 130 tot 45 M. voorbij hecto-
meterpaal 135, voor het verkeer met rü- en voertuigen en
vee van 10 tot en met 29 Juli 1899 afgesloten
zal zijn.
Zierikzee, den 5 Juli 1899.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
CH. W. VERMEIJS, Burger
JAN SNELLEN, Secretaris.
Eindeljjk dan in hg op Frankrjjks bodem geland
eindelgk dan heeft hg zijn heldhaftige gade aan
zjjn hart mogen drukken; eindelgk dan zal het
uur slaan, waarop zjjn onschuld ten aanhoore van
geheel de wereld luide zal worden uitgesproken.
Ii ooit met meer belangstelling, met meer
vreugde en angst de terugkeer van een man in
zgn vaderland tegenmoet gezien dan die van den
zwaarbeproefdeu kapitein Dreyfus?
Hoe angstvallig reedi werd niet elke beweging
van den oorlogsbodem gadegeslagen, die hem over
den onmeteljjken Oceaan naar Frankrjjk terugvoerde
Wie toch in de laatste dagen naar de courant
greep, zocht als het ware eerst naar een bericht,
hetwelk op de dagelgks verwachte terugkomst van
Dreyfus betrekking had.
Hg is terug.
In het holste van den nacht, terwgl het stormde
en gierde, zette de martelaar van het Duivelseiland
den voet aan land en op dat treffend oogenblik
stroomden heete tranen langs zgn wangen.
Bjjkans vgf jaren lang had bg op een eenzaam
eiland onschuldig gevangen gezeten, bewaakt door
bewakers, bg wie al het menschelgk gevoel
verstompt was.
Geen sterveling mocht met hem spreken.
.Hg hoorde slechts het ruischen der zee, der zee,
die hg niet eens mocht zien, want door een om
heining van hooge palen was die aan zgn blik
onttrokken.
Ontrukt aan vrouw en kinderen, ver van de
zgnen. die hg lief had, van eer en waardigheid
beroofd, met geschandvlekten naam, des daags aan
wreede smart ten prooi, des nachts geketend, heeft
hg bgkans vgf bange jaren doorgebracht, ademend
de heete lucht der ongezonde tropen.
Groot was echter zgn weerstandsvermogen, want
den door zgn vganden gewenschten marteldood is
hg niet gestorven.
Het bewustzijn van zgn onschuld heeft hem de
kracht gegeven de dagelgks terugkeerende foltering
van eenzaamheid, klimaat en onverdiend lgden te
doorstaan.
De hoop, dat die onschuld eens aan het licht
zou komen, deed hem leven.
En hoe ook het vonnis van den krijgsraad, die
eerstdaags te Hennes zal bgeenkomen, moge luiden,
die onschuld is bg millioeneu menschen een vaste
overtniging.
In October van het jaar 1894 werd een
talentvol officier, met name Alfred Dreyfus, op
bevel van den Minister van Oorlog, generaal
Meroier, na een weerzinwekkende door Paly de
Olam geleide instructie gearresteerd, en door den
luitenant-kolonel Henry naar de gevangenis Cherche-
Midi geleid.
Hg word op grond van een borderel, waarvan
het schrift hem werd toegeschreven, beschuldigd
stukken, die op de verdediging van zgn vaderland
betrekking hadden, aan een vreemde mogendheid te
hebben verraden.
Vreeselgke beschuldiging, als zij gegrond bleek
Maar was zjj gegrond
Al aanstonds hobben enkelen aan de juistheid
der beschuldiging ernstig getwjjfeld, daar het
gezond verstand zegt, dat niemand een slechte
handeling zonder een aannemelgke beweegreden
pleegt. En welke begrjjpeljjke grond zou Dreyfns
tot zulk een snoode daad bewogen hebben Hg was
rjjk, geëerd, nam in de maatscbappy een hooge
positio in, had vrouw eu kinderen, waarvoor hg
een teedere liefde koesterde, leefde ingetogen en
gelukkig, en deed ijverig en nauwgezet zgn plicht.
Hoe ongerijmd die beschuldiging dan ook klonk,
zij werd door don krggsraad juist bevonden, en
Dreyfns werd in Decomber 1894 tot levenslange
deportatie naar een versterkte plaats veroordeeld.
Aanvankelijk was de krggsraad tot vrijspraak
geneigd, maar toen hg in raadkamer nog beraad
slaagde, srerd vanwege het Departement van
Oorlog een officier gezondendie een stuk ter
tafel bracht, hetwelk den doorslag gaf. Dit stuk
had noch Dreyfus, noch zgn advokaat onder de
oogen gehad, zoodat zij niet in de gelegenheid
waren gesteld de valschheid er van aan te toonen.
Het was een onverdedigbaar met de wet strgdig
verzuim, waaraan de krggsraad zich had schuldig
gemaakt, een verzuim, waardoor de eerste
beginselen van een rechtvaardige rechtspleging met
voeten werden vertreden. Deze wetschennis werd
echter zorgvuldig verborgen gehouden, en kwam
eerst later aan het licht. Dreyfns werd veroordeeld
en den 4den Januari 1895 werd hg voor het front
der troepen door generaal Darras gedegradeerd.
Met opgerichten hoofde stond hg daar. Men kon
hem zgn epauletten afrukken, zgn degen brekon,
en al de ondorscheidingsteekenen aan zgn rang ver
bonden hem voor de voeten werpen, men kon hem
de voor een officier smaadvolste bejegeniog aandoen
de fierheid, die een gernst geweten do onschuld
geeft, vermocht men niet te breken.
Met vaste stem riep bg herhaaldelijk uit, toen
hij van de teekenon zgner waardigheid beroofd
langs de troepen geleid werd>Franschen, ik ben
onschuldig".
Ja, onschuldig, maar de tierende, opgezweepte
menigte geloofde hem niet, maar vervloekte hem.
Slechts zgn familie en de kommandant Forzinetti,
de directeur dor gevangeniB, waren van zgn onschuld
overtuigd.
In Februari 1895 werd bg aan boord van een
oorlogsschip naar het Duivelseiland getransporteerd.
Opzettelgk bad men dit onbewoonde eiland voor
den verbannene gekozen, omdat bet klimaat er van
een doodeljjke uitwerking heeft. Men wilde hem
langzaam, doen sterven.
Maar een Hoogere Macht, die al het onrecht ziet
en eens wreekt, had het anders beschikt.
Dreyfns zou daar niet sterven.
Een redder zou voor hem opstaan en als kampioen
der gerechtigheid voor den onschuldig veroordeelde
den ongelgken strijd aanbinden.
Die redder waB de luitenant-kolonel Picquart.
Picquart, die geen grond had aan de richtigheid
der uitspraak van den krggsraad te twjjfelon, meende
op grond van het gewezen vonnis eerst, dat Dreyfns
werkeljjk schuldig was, maar toen hem in zgn
hoedanigheid van hoofd van het Informatiebureau
een aantal verdachte stukken in handen kwamen,
bleek hem weldra, dat de ware schuldige de kom
mandant Esterhazy was. Bovendien vertoondo het
schrift van dezen, vergeleken met dat van het
borderel, waarop Dreyfns veroordeeld was, een
treffende gelijkenis. Picquart won het advies in van
den advocaat Leblois. Deze deelde de gedane ont
dekkingen aan ScheurerKestner mede, die vice-
president van den Senaat waB. Na een nauwkeurig
onderzoek werd ook deze van de onschuld van
Dreyfus volkomen overtuigd, zoodat hg zich ge
drongen gevoelde zgn inzichten mede te deelen aan
generaal Billot, die toen Minister van Oorlog was.
Inmiddels had een onderhoud, hetwelk Scheurer
Eestner had met Matthiou Dreyfns, den broeder
van den ongelukkigen veroordeelde, tengevolge, dat
deze in November 1897 openljjk den kommandant
EBterha2y beschuldigde de schrgver van het borderel
te zijn. Tergeljjkertjjd opende de hoofdredacteur van
de Figaro, een in Frankrgk en ook in het buiten
land veelgelezen blad, een campagne ten gnnste van
de herziening van het vonnis.
Esterhazy werd alsnu in staat van beschuldiging
gesteld, maar ondanks de meest onomstooteljjke
bewgzen door den krggsraad vrggosproken.
Hoe kwam bet, dat Esterhazy, die een verkwis
tend, losbandig leven leidde, wiens schrift op dat
van het borderel geleek als twee druppelen water
op elkaar, in wiens gepubliceerde brioven Btond,
dat hg gaarne aan het hoofd van Pruisische ulanen
Pargs zou willen verwoesten, hoe kwam het, dat
hg aan den arm van zgn bgzit als vrg man de
gerechtszaal kon verlaten Het antwoord is, de
krjjgsraad sprak hem vrg, omdat de Minister van
Oorlog de vrgspraak bevolen had. Had het Ministerie
van Oorlog daarbjj eenig belang? Ongetwijfeld.
Werd Esterhazy veroordeeld, dan zou hieruit
natuurlgk moeten voortvloeien een herziening van
hot tegen Dreyfns gewezen vonnis, wjjl dan rechtens
uitgemaakt was, dat Esterhazy het borderel ge
schreven had. En die herziening wilde men tot
eiken prijs voorkomen. Dreyfus mocht van het
Duivelseiland nimmer levend terugkeeren. Terug
gekeerd, hersteld in eer en ambt, zou hg wel eens
kunnen oplichten den sluier van het geknoei, waar
aan zich tal van hooggeplaatste militairen in Frankrgk
hadden schuldig gemaakt, en dan zou wellicht aan
het licht komen, wat er met de gelden geschied is
en nog geschiedt, die de Fransche staat jaarljjks
ten behoeve van den spionnagedionst bestemt.
Na de vrgspraak van Esterhazy stond de zaak
van Dreyfns wanhopig.
Maar daar verBchjjnt aan het donkere firmament
Jupiter Zola, en Blingert zgn donderenden brief aan
den President der Republiek de wereld in. Hg
spaart niemand, hjj wjjst de generaals, die schuldig
zgn, bg name aanbg bewijst, dat Dreyfns onschuldig
en Esterhazy de schrgver van het borderel is.
Zoo iemand, die precies zegt, waar het op staat,
die niets en niemand ontziet, is voor schuldige
gewetens een onaangename verschijning. En wanneer
die schuldige gewetens toebehooren aan mannen,
die de macht in handen hebben, dan begrgpt men,
dat tegen Zola al heel gauw een proces op touw
werd gezet.
Gedaagd voor een jury, die meer eerbied betoonde
voor hooge pluimen, gouden epauletten en rinke
lende sabels, dan voor recht en waarheid, werd
Zola tot één jaar gevangenisstraf en 3000 francs boete
veroordeeld. De vrijheidsstraf onderging Zola even
wel niet, daar hg op aandrang van zgn vrienden
en zgn beroemden advokaat Labori het felbewogen
Frankrijk heimelijk verliet.
De Begeering, die beslist anti-Dreyfusiaansch
was, zat niet stil. Zjj liet Picquart, waarop de
geheele generale staf fel gebeten was, wjjl hg den
snood had zgn geweten hooger te stellen dan zekere
militaire met het recht indruischende wanbegrippen,
onder het voorwendsel, dat hg aan zgn raadsman
Leblois inzage van vertrouwelijke stukken gegeven
bad, gevangen zetten.
Terzelfder tjjd werd eveneens de luitenant
kolonel Henry door de militaire autoriteit in
hechtenis genomen, op grond van een door hem
aan den Minister van Oorlog gedane bekentenis
één der stukken, waaruit Dreyfus schuld zou blgken,
zelf vervaardigd te hebben. Den dag ra zgn
inhechtenisneming vond men hem dood in zgn cel.
Een scheermes lag naast hem. Had hjj zicbzelven
gedood, of was hg gedood geworden? Men wist,
dat de levende bekend had, men vreesde wellicht,
dat hjj nog meer bekennen zou. De dooden kunnen
niet spreken. Velen geloofden niet aan zelfmoord.
Onder hen Picquart, die beducht, dat hem in de
gevangenis een geljjk lot zou wedervaren, uit
voorzorg tot zgn rechters zei, dat hg in de verste
verte er niet aan denkt zichzelven van kant te
maken, al mocht men soms op zekeren dag het
BcheermeB van Henry in zgn cel vinden.
Den 5 Sept. 1898 werd door mevrouw Dreyfns
het verzoek ingediend tot herziening van het tegen
haar echtgenoot gewezen vonnis. De kamer van
strafzaken van het hof van cassatie, die de door de
wet aangewezene macht was om te onderzoeken of
dit verzoek al of niet voor inwilliging vatbaar was,
besliste, dat het verzoek ontvankelgk was, bepaalde,
dat Dreyfns hiervan per telegraaf in kennis zou
worden gesteld, en uitgenoodigd zgn middelen van
verweer kenbaar te maken.
Toen de Regeering zag, dat de beslissing der
strafkamer gunstig voor Dreyfns zou uitvallen,
diende zg, vermoedelgk met de bedoeling om tjjd
te winnen, wellicht ook met de hoop dat de
uitslag een andere zal zgn, een wetsontwerp iu,
waarbjj het geheele hof van cassatie werd aan
gewezen kennis te nemen van het verzoek tot
herziening van het tegen Dreyfns gewezen vonnis.
He* ontwerp werd door Kamer en Senaat aan
genomen, door den President bekrachtigd en zoo
doende tot wet verheven.
Het hof van cassatie kwam bjjeen, onderzocht,
en verwees Dreyfus naar een nieuwen krggsraad,
tevens bepalend de plaats, waar deze zal bgeenkomen,
en de vragen, waarover deze zal hebben te
oordeelen.
Zal de krggsraad Dreyfns vrjjsproken?
Vermoedelgk wel.
Want ook in Frankrgk is, dank zg het moedig
optreden en het volhardend doorzetten van edele
mannen, hot oponbaar geweten wakker gescbnd, en
is in de publieke opinie, die door een samen
weefsel van verdichtsels op een dwaalspoor was
gebracht, een verbazendo omkeer ten goede gekomen,
zoodat met reden verwacht mag worden, dat het
geschonden recht te Hennes zal hersteld worden.
Transvaal.
Pretoria, 3 Juli. Bg de opening van den
Volksraad legde Krllger heden onder toejuiching
van do leden nadruk op het belang van de zaak
der onafhankelijkheid. Hg diende eon plan in tot
vermeerderde vertegenwoordiging van de goudvelden,
met inbegrip van twee loden voor Johannesburg.
•fohailliesfelirg, 4 Juli. Last is gegeven,
dat de politie niet moer voor gewonen dienst
wapens zal dragen.
Uit Johannesburg meldt men aan The Times,
dat de zaken daar geheel stilstaan en dat de geheole
bevolking er naar verlangt, dat aan de spanning
een einde kome.
Amerika.
Het breken van een trouwbelofte is oorzaak
geweestdat te New-York de ZweedBcbe graaf
Malta Liewen von Sterugranat, zoon van een
kamerheer van den koning van Zweden, in hechtenis
genomen is. Deze edelman had namelgk een gewoon
burgermeisje hand en hart beloofd met alles, wat
daarbjj behoorde, zooals een doorluchten naam,
schitterende feesten aan het hof, oen deftige woning
op het voorvaderlijk slot enz. Ongelukkig voor het
arme kind, dat 24 lente's telt, kwam de bruidegom
op den trouwdag niet opdagen, zoodat al haar
luchtkasteelen in rook vervlogen. Als een pleister
voor haar hartewond eischt zjj nu een schadevergoeding
van 50.000 dollars 1
Engeland.
Uit Londen wordt gemeld, dat de vorige week
uit Woolwich een duizendtal tonnen krjjgsvooraad
naar Znid Afrika zgn verscheept.
Spanje.
Op verschillende plaatsen, te Valencia en te
Barcelona o. a., hebben nieuwe ongeregeldheden
plaats gehadwaarbjj verscheidene personen
gekwetst zgn.
Te Valencia waren het de vrouwen van |de
groentemarkt, die oproer maakten. Zg wierpen zelf»
barricades op en maakten het zoo bont, dat de
troepen van de wapenen moesten gebruik maken.
Te Badalono heeft eene met geweren gewapende
volksmenigte op de zich ter zitting begevende
gemeenteraadsleden geschoten en er 3 gedood en
9 gekwetst.
De bladen bevatten gruwelijke onthullingen
omtrent de folteringen, waaraan in Juni 1896 de
in het fort Montjuich te Barcelona gekerkerde
anarchisten hebben blootgestaan, folteringen, die
aan de ergste dagen der inquisitie doen denkeu en
waarvan wjj de bizonderbeden onzen lezers sparen
zullen. Zjj werden voor een deel uitgelokt door den
onvorstandigen maatregel van den gouverneur van
Catalonië om premies uit te loven voor het uitlokken
van bekentenissen en de gendarmerie-luitenant
Nareino Portos en diens manschappen hebben toen
alles gedaan om die te verdienen. Zoo hebben zjj
inderdaad verscheidene personen, die sedert gefusileord
zgn, tot bekentenissen van twijfelachtige echtheid
gebracht, terwgl echter bg anderen alle middelen
faalden.
Gelukkig, want door deze is men nu te
weten gekomen, wat geschied is, en de zaak zal nu
zeer zeker streng worden onderzocht.
Frankrijk.
Te Pargs ie in een juweliers winkel op den boulevard
Rochechouat een brutale iubraak gepleegd. Een
aantal gouden en zilveren voorwerpen, ringen,
armbanden, horloges, diamanten enz., tot een
gezamenlijke waarde van 100.000 francs is ontvreemd,
zonder dat men tot heden een spoor van de inbrekers
gevonden heeft. De dieven zgn waarBchjjnljjk een
belendend pand, waarin het bureau eener omnibus-
maatschappij gevestigd is, binnengekomen en hebben
daar in den scheidingsmuur met boren en andere
inbrekerswerktuigen een gat gemaakt van 22
centimeter hoog en 38 centimeter breed, waardoor
zg in den juweliers winkel zgn gekomen. Zg hebben
eenige werktuigen, o.a. een boor, twee loopers,
waarvan een van een bizondere constructie, eenig©
touwen en een geladen revolver achtergelaten.
Volgens bericht uit Paimboeuf is aldaar op
de Loire een boot met dertien personen omgeslagen
en hebben negen personen bg dit ongeval het
leven verloren.
ParUs, 3 Juli. Ongunstige berichten over
Dreyfns blgken onwaar. De advocaten hebben hun
indruk verteld aan een vertegenwoordiger van de
Temps te Rennes. Wat de eerste oogenblikken
gesproken is, herinnert Demange zich niethjj en
de kapitein hebben elkander lang omhelsd gehouden.
Hjj wilde Labori voorstellen toen zeidè de kapitein
tot dezenIk ken u enkel van naam, maar ik
heb u leeren hoogachten en dank u van ganscher
harte voor den steun aan mevrouw Dreyfns verleend.
Labori, die Dreyfns voor de eerste maal zag,
was verbaasd over dienB weerstandsvermogen. Hg
heeft eigenljjk niet geleden door het klimaat. Het
lichaam gaf geen bljjk van het geesteljjk lgden.
Kortom, viel Demange in, hg was bjjna zooals in
1894, Dreyfns was wel eenigszins op de hoogte,
maar onvolledig, hg had slechts kennis knnnen
nemen van de hem toegezonden behandeling voor
de strafkamer, waarbjj de enquête is aangenomen.
Dreyfus' aankomst.
Officieel werd Zaterdag medegedeeld, dat Dreyfns
te Qnibéron was ontscheept en dien morgen te 6
uur te Hennes was aangekomen. Er heeft geen
incident plaatB gehad en geenerlei betooging.
Dit korte telegram is door uitvoeriger berichten
gevolgd, waaraan wjj 't volgende ontleenen
Toen Dreyfus "Vrijdagavond met de >Sfax" ter
hoogte van Quibéron aankwam, was het zeer slecht
weer. Tegen negen uur had een wachtboot, de
»Oaudon", last ontvangen, Dreyfns te gaan afhalen.
Maar het duurde vier uren voordat dit geschieden
kon, zóó onstnimig was de zee.
Op de kade stonden, behalve de directeur-generaal
van den veiligheidsdienst Viguié, een commissaris
van politie en gendarmeB. Tegen één nnr in den
nacht werd Dreyfns aan wal gezet en aan de zorgen
van een kapitein der infanterie toevertrouwd. Toen
hg den FrauBchen grond weer betrad, stroomden de
tranen nit Dreyfas' oogen.
Men liet hem plaats nemen in een landauer,
met den prefect van Ille-et-Vilaine, den directeur
van den veiligheidsdienst en een inspecteur. Zonder
ongeval kwam men aan het spoorweg-station.
Even over tweeën vertrok een extra-trein naar
Rennes, Dreyfns meevoerend. De trein hield bg een
klein station op eenige kilometers van de stad stil
en de gevangene werd weer in een rjjtnig gezet.
Vjjf-en-twintig gendarmes escorteerden het, toen
het do Btad binnenreed. Weldra waren een aantal
nieuwsgierigen en journalisten bij de hand, maar
er werd niet gemanifesteerd, geen kreet werd
gehoord. Do rue Dechauel, waar de gevangenis
staat, was dadeljjk door de gendarmerie afgezet.
Toen de trein vertrekken zon, scheen zich nog
een onvoorziene moeilijkheid te zullen voordoen.
De agent belast met den gezondheidsdienst te
Quibéron wilde kapitein Dreyfns niet laten ver
trekken onder voorwendsel, dat deze uit de koloniën
kwam I Men begrgpt, dat die moeilgkheid met enkele
woorden uit den weg werd geruimd.
Zoo bereikte men de gevangenis. Het was onge
veer zes uur. Enkele nieuwsgierigen waren op de
been. Journalisten kwamen aanhollen, om de
gevangenisdeuren achter kapitein Dreyfus te zien
sluiten en te kunnen conBtateeren dat de ex-banneling
er werkelgk was. De kapitein werd met geen enkele
betooging lastig gevallen. Het rjjtuig, waarin hg
zat, reed te Bnel. Hier en daar klonk een kreBt
»Daar is hg", door de nieuwsgierigen herhaald
»Daar is hg I Daar is hg 1
Toch meenen enkele journalisten, terwgl hg
haastig voorbjj reed, hem in het gelaat te hebben
knnnen zien. En zg geven deze beschrijving van
den ex-bannelinggrgzende haren, een rosachtige
baard, blauw pak met grjjze jas, Blappe deukhoed,
lorgnet met dikke glazen.
Mevrouw Dreyfus werd vroeg in den morgen
gewaarschuwd. Zjj begaf zich, door mevrouw Havet
vergezeld, naar de gevangenis en werd dadelgk bg
haar man toegelaten. Zg was door het volk niet
opgemerkt, Er zjjn wachfpost°n in den omt'ok via
l
