ZIERIKZEESCM NIEUWSBODE. Donderdag 10 December 1896. Directeur-Uitgever J. WAALE. DE UNIE-PROGRAMS. NIEUWSTIJDINGEN. Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. De prijs per 3 maanden ra f 1,30, franco per post f 1,60. Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending eens per week, f 10,per jaar. 53ste JAARGANG. No. 6856. Advertentiënvan 13 regels 30 Cts. meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des Maandags, Woensdags en Vrijdags middags 12 ure bezorgd worden. Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend. Betalingen van Abonnement»- of Advertentie-gelden gelieve men te zenden aan de Administratie Zierikzeesche Nieuwsbode" De vergadering, op 14 November j.l. door de •Liberale Unie" gehouden, waar de programma's vastgesteld werden, die het Bestuur in opdracht van en in overleg met de aangesloten vereenigingen heeft ontworpen, is van groote beteekenis voor de staatkundige verhoudingen in ons Vaderland. Dat wij het met die programma's eens zijn en de vaststelling ervan met ingenomenheid begroeten is niet noodig te zeggen: wij hebben over de ver schillende punten, die op het programma van hervorming voorkomen, onze meening gezegd en met de definitieve ontwerpen ons ingenomen ver klaard. Intusschen rijst nu de vraag, welke de beteekenis is der vaststelling van die programma's. Eigenljjk is daarover ook het volle licht ontstoken door de inleidende rede van den voorzitter, den heer Van Hamel, die zich daarover uitliet in denzelfden zin als waarin wg steeds die programma's hebben opgevat. Difc schijnt echter nog niet voldoende te zjjn. Men beweert eenerzjjds dat die programma's te exclusivistisch zijn en te eng bindend om door vele liberale mannen aanvaard te kunnen worden; van den anderen kant vraagt men naar het recht dat de »Unie" heeft om menschen te binden aan haar programma's, beweert men, dat die programma's niemand binden kunnen en rekent men zelfs uit, hoevelen of hoe weinigen tot de samenstelling ervan hebben medegewerkt om daarop de bewering te gronden, dat zij, die de programma's vaststelden, niet bevoegd zgn om alle anderen te binden aan die programma's. Eenig nadenken doet terstond inzien, dat hier een ernstig misverstand in het spel is. Hier is geen sprake van een wet, waaraan menschen huns ondanks onderworpen wordenhier is geen sprake van een wederzijds bindende overeenkomst, waarbij de een zich tegenover den ander verbindt. Hier is sprake van de verklaring eener politieke ver eeniging, die duidelijk en klaar zegt wat ze wil bereiken, en nu de gelegenheid tot toetreding Bchenkt aan allen, die met haar hetzelfde doel beoogen. Al ware dit programma ontworpen door één man, het zou niet minder geschikt zijn om een vereeni- gingspunt te worden voor allen, die eens willend zgn; maar ook, hoevelen tot de vaststelling hebben samengewerkt, het bindt niemand. Het kan niemand binden, die niet vrijwillig verklaart het met het ontwerp eens te zgn. Voor wien het er wel mede eens is, kan het niet te eng zijn; voor hem, die het er niet mede eens is, kan het niet exclusivistisch zgn, want hij wil van een vereeniging, die een dool beoogt dat niet het zijne is, geen deel uitmaken. Maar als het niemand bindt en als het niemand nitsluit, wat beteekent het dan Het bindt niemand tegen zijn zin, omdat het geen wet, het sluit niemand uit omdat het een program is. Een program, dat bedoelt een vereenigingspunt te zgn van alle vooruitstrevende vrijzinnigen. En omdat het dit bedoelt, is het niet onverschillig hoe het tot stand gekomen is. Zeker, het zou óók zooals gezegd is een vereeniginspunt kunnen zgn, al ware het maar door één man ontworpen. Doch dan zou de kans niet groot geweest zgn, dat velen er zich mede vereenigen zouden. Misschien zou dat programma dien éénen man beter voldoen dan nu, maar licht ware het dan anderen al te eenzjjdig. Daarom is de nu gevolgde weg voor de samenstelling van die programma's beter en zoowel voor het doel, dat ermede beoogd wordt, als voor de gevolgen, die ervan te wachten zjjn, van veel belang. Die programma's zgn de vracht eener geregelde samenwerking van het Bestuur der »Unie" met de aangesloten vereenigingen. Het Bestuur heeft vragen gesteld, waarop de vereenigingen hebben geantwoorddie antwoorden bebben aanleiding gegeven tot het ontwerpen van een programma, dat weder door de vereenigingen is onderzocht; en de daarop ingekomen verslagen hebben aanleiding gegeven tot de definitieve ontwerpen die, na vooraf weder in de vereenigingen besproken te zgn, in de vergadering zgn behandeld en aangenomen en nu voor alle vereenigingen, die deel uitmaken van de •Unie", richtsnoeren zijn, omdat het het gemeen schappelijk programma is van alle »Unie"-leden, bjj het ontwerpen waarvan het Bestuur de voor zitter verklaarde het in zgn openingsrede »noch naar rechts heeft gezien, noch naar links". »Wij hebben", zeide h|j »ons eenvoudig afgevraagd als eerlijke mannen, welke hervormingen zouden zgn in 's lands belang en in den geest van een vooruit strevende vrijzinnige politiek". Gaf de wijze van voorbereiding te verwachten, dat zjj niet zoo heel ver zouden mistasten de besluiten der vergadering hebben op het werk van het Bestuur het zegel gezet. Doch, zoo vraagt men, wat zal men nu met dat programma aanvangen? En men hangt sombere tafereelen op van al de moeieljjkheden en bezwaren, die men daarbjj ontmoeten zal. 't Zal zoo'n vaart niet loopen, denken wg. Altijd als men maar in 't oog houdt dat wij niet met een wet, niet mot een contract te doen hebben, maar met het programma eener vrije vereeniging. De voorzitter der »Unie" heeft er in zijne openingsrede reeds opgewezen, dat men niet aan elke letter van het programma gebonden zou zgneu dat men in deze gemakkelgk tot overeenstemming zou kunnen komen als men elkander loyaal verstaat; dat men hier te doen heeft met eene vraag, die slechts in een loyale praktijk haar oplossing kan vinden. Met andere woorden: de goede trouw, de zucht om elkander te verstaan, moet den doorslag geven. Is dat nu zoo moeilgk te verstaan? Zeker is dit, dat er in een aantal districten kringen zullen zgn van kiezers, die in de nu aan genomen programma's hun vereenigingspunt vinden, die daarin het dool hunner wenschen uitgedrukt zien. Wat zal zoodanige kring b|j het naderen der verkiezingen doen? Wel, precies hetzelfde wat tot dusver is geschied: men zal zoeken naar een can- didaat onder degenen met wie men het eens is, of van wie men althans verwacht dat hij tot de geest verwanten behoort. En in zoover men daaromtrent niet geheel zeker is, zal men daarnaar een onder zoek instellen evengoed als men dat nu ook moet doen eu naar gelang dat onderzoek uitvalt, zal men hem al dan niet candidaat stellen. Datzelfde moet nu ook gebeuren. Ook nu ieder die met verkiezingswerk bekend is, weet het bjj ervaring krijgt men dikwijls te beslissen over een candidaat van wien men wel zeer in het algemeen aanneemt, dat hg tot de partjj behoort, maar van wien men dit daarom nog niet zeker weet. In dit opzicht wordt de moeiljjkheid dus zeker niet grooter. Een ander bezwaar daarentegen wordt weggenomen. Nu komt het telkens voor dat er in den boezem der vereeniging zelve, die iemand candidaat wil stellen, verschil van meening bestaat: de een staat links, de andere rechts, de derde staat in het midden 1 En de man die voor eene candidatuur in aanmerking komt, kan aan een deel der leden zeer wel bevallen en een ander deel zeer tegenstaan. En het kan ook zeer wel gebeuren en het is ook dikwjjls ge beurd dat eene vereeniging, die meende een afgevaardigde te kiezen, die volmaakt haar be ginselen vertegenwoordigde, later bleek een kat in de zak gekocht te hebben. Zulke gevallen zullen zich voortaan in de bij de •Unie" aangesloten vereenigingen niet meer voor doen: hem, die aangezocht wordt zich een candi datuur te laten welgevallen, zal men het programma kunnen voorleggen en hij zal weten wat men van hem verwacht. En zoo er eenige onzekerheid bestaat omtrent z|jn gezindheid tegenover dat programma, zal hg zich daarover kunnen verklaren in eene vergadering van mannen, die allen dat programma aanvaard hebben en dus alleen de ver wezenlijking ervan willen. Als hen de verklaringen van den aspirant-candidaat bevredigen dan heeft men reden om aan te nemen, dat hij ia den zin waarin men dat in de »Unie" wil, tot verwezen lijking van dat programma zal medewerken. Men kan nu, 'tis waar, allerlei moeilijke en ingewikkelde gevallen stellen, maar als men de door den voorzitter ingeroepen loyauteit, de goede trouw en de rechtschapenheid in acht neemt, dan zal men van dat alles geen last hebben en, voor zoover er vrees voor bestaat, is die vrees grooter bij het gemis dan bij het bestaan van een programma, dat duidelijke en onomwonden verklaringen bevat. Ziedaar het te dezer zake 't meest voor de hand liggende. Later komen wij op andere punten terug. De zaak toch is van verschillende zijden te be schouwen en verdient ten zeerste de aandacht van allen, die het wel meenen met hun Vaderland. Amerika. George W. Wilson, een welbekend advocaat van New-York, is thans opgenomen in een krank zinnigengesticht het verlies van een belooning van 5.000.000 dollar voor het winnen van een proces beroofde hem van het verstand. In 1892 werd er een testament geopend, doch onmiddelljjk betwist door eenige personen, die zeiden, dat het fortuin, twintig millioen, hun toekwam. Advocaat Wilson kreeg de zaak in handen, met de belofte, dat, indien hij het proces won, hg vijf van de twintig millioen zou ontvangen. Van dien tjjd af liet hy al zjjn andere zaken loopen en wijdde zich alleen aan het testament proces, onderwjjl steeds berekenende, wat hij wel met al dat geld zou doen, als hg het bad. Zelfs dreig brieven en persoonlijke gewelddadigheden konden Wilson niet afbrengen van zgn vast voornemen, om het proces te winnen en het fortuin te verdienen. Toen eindelgk het geval voorkwam, het getuigen verhoor afgeloopen en de uitspraak op den volgenden dag vastgesteld was, verliet de advocaat glimlachend de gerechtszaal; hjj had de vijf millioen eerljjk verdiend, zóo dacht hg ten minste. Toen hjj evenwel den volgenden dag terugkwam, vernam hjj, dat de andere zijde gewonnen had. De schok was zóó groot, dat hjj bewusteloos neer stortte en daarna weken lang in jjlende koortsen lag. Toen hg herstelde, was hjj somber en deed niets dan tobben over het verloren fortuin. Zgn geest vermogens begonnen hem langzamerhand te verlaten. Aan den man, die de lift in werking brengt in het gebouw, waar Wilson zjjn kantoor had, beloofde hij 100.000 dollar, den politieagent op den hoek een half millioen en den mayor een millioen. Eindeljjk werd hg zoo erg, dat men hem naar een gesticht moest brengen, waar hg zjjn leven zal eindigen, daar de dokters verklaard hebben, dat hij ongeneeslijk is. Een diaken van de protestantsche kerk te Donegal (Pennsylvania), de heer Jonathan Fechter, heeft het goheele stadje van verontwaardiging doen beven. Zonder zich aan iets te storen kwam hjj Zondag op bloote voeten ter kerke. Met de hem eigen waardigheid nam hjj zjjn plaats in de bank in. De ondengenden beweren, dat hoe blauwer zgn teenen van de kou zagen, des te sterker zjjn imposante stem klonk. Nauwljjks was de dienst geëindigd of mjjnheer Fechter werd verzocht in de consistoriekamer te komen om zich tegenover zijne broederen te ver antwoorden. Hier bekende Fechter dat hg met een vriend in een onzalig oogenblik een weddenschap had aangegaan en na niets anders gedaan had dan zgn overeenkomst volbrengen. Hij had met Arnold Hester gewed dat hjj blootsvoets ter kerke zou gaan in 't geval dat Bryan viel. De zaak werd echter zeer ernstig opgenomen en in een onmiddellijk belegde vergadering, waar het heftig toeging, werd den diaken een disciplinaire straf opgelegd, niet voor het feit der bloote voeten, maar omdat Fechter een weddenschap had aangegaan. I Engeland. Het was Donderdagavond omstreeks 9 uur toen dr. Jameson van de Hollowaygevangenis werd afgehaald in een ambulance-wagen en naar een ziekenverpleging werd gebracht, waar hg zal blijven totdat hij sterk genoeg is om naar bniten te kunnen gaan. De doctor moet zeer afgevallen zgneen slechte spijsvertering en slapeloosheid, waartegen een diëet van melk en brood werd aangewend, hebben hem zeer verzwakt en een ongemak, ver oorzaakt door het rijden op een nat zadel, heeft de algemeene uitputting opgevoerd tot een grens die, volgens het oordeel der geneeskundigen, een ernstig gevaar voor het leven van den man opleverde. Gedurende zjjn verbljjf in de gevangenis is Jameson met groote toewjjding verpleegd door majoor Willougbby. Dag en nacht waakte deze aan zgn zijd© zonder acht te geven op zich zelf. Deze moet nu ook uiterst zwak zgu en zal vermoedeljjk langen tijd onder dokters handen moeten bljjven. Voorzeker heeft het uiterlijk van dr. Jameson's cel er niet toe bjjgedragen om hem het bewonen onmogeljjk te maken. Naar de beschrijving, welke de Standard er van geeft, was het er best uit te houden. Naast het veldbed waren er een rustbed en een luierstoel. De grond was belegd met een tapjjt en de kaalheid der witte wanden was gemaskeerd door een boekenkast. Ook stond er een gaskacheltje, waardoor het reeds met heet water verwarmde vertrek recht lekker" gemaakt kon worden. Met zulk een verblijf kan ook een veeleischend mensch het best eenigen tijd doen. Geweldige stormen in het Kanaal en den Atlantisehen Oceaan. Een ontzettende storm, vallende binnen het gebied van de depressie der laatste dagen, woedde in den nacht van Vrijdag op Zaterdag aan de Fransche kusten, en den geheelen Zaterdag op de kuBten aan de overzijde van het Kanaal. Op de kasten van Bretagne en Normandië stond een verschrikkelijke zee, die alles verwoestte, wat binnen haar bereik viel. Te St.-Nazaire overstroomde het water de op het strand uitkomende straten, terwjjl overal de dakpannen door de lucht vlogen. Te Brest daalde de barometer tot 720, den laagsten stand, die sedert 1726 werd waargenomen. Alle straten, uitkomende op de reede, liepen onder, terwgl de tegenover de stad liggende oorlogsschepen van hun ankers werden Te Le Palais, een visschersplaatsje op Belle He, kwamen verscheidene schepen met zware averij binnen. De zee stond daar zoo boog, dat de golven ieder oogenblik over de kaden sloegen en de be lendende straten schoonspoelden. Verscheidene benedenverdiepingen liepen onder, zoodat de bewoners de w|jk moesten nemen. Te Les Sables-d'Olonne staken ondanks de waarschuwingen van de kustwacht vóór het losbarsten van den storm een twintigtal visschersbooten in zee. Terwgl de storm op zgn hevigst woedde, zag men de vaartuigen achtereenvolgens op de kust ver schijnen met de noodvlag in top. Honderden menschen verzamelden zich op het strand en niet in staat om hulp te verleenen, moesten zij aanzien, dat het vaar tuig Antonia" met de zes opvarenden, allen hoofden van groote huisgezinnen, door de woeste zee werd verzwolgen. De brik »Prudent", kapitein La Planche, werd totaal vernield in het gezicht van Granville, tegen over het eiland Jersey, terwgl de driemaster »Léo- pold", kapitein Guernicon, zoo zwaar beschadigd werd, dat het schip waarschijnlijk gesloopt zal moeten worden. De bemanning van beide vaartuigen werd gered. Aan de kuststrook van Quimper tot St.-Nazaire vergingen 45 visschersvaartuigende bemanning kon echter behouden aan land gebracht worden. Het plaatsje Penmarch, ten zuiden van Brest ge legen, liep geheel onder. Ook op de Engelsche kusten woedde de storm hevig. De postboot van Ostende, de >Rapide", ontkwam ternauwernood aan het gevaar, op de Mole-rotseu nabij de Admiralty- pier te worden verbrijzeld. Na met den havendam in botsing te zijn geweest, liep zjj echter behouden binnen. Te Brighton stortte Zaterdagnacht de Kettingpier, een 320 M. in zee uitgebouwd gevaarte, dat sedert 73 jaar als landingsbrug diende en eenige maanden geleden wegens bouwvalligheid moest worden afgesloten voor het verkeer, met donderend geweld onder den aandrang der golven in elkander. Te Folkestone werd veel schade veroorzaakt aan de ljjnen van den Shouth Eastern Railway, zoodat het spoorwegverkeer is gestaakt. Te Eastbourne stond de zee zoo woest, dat wolken van schuim over de daken der huizen joegen. De schade aan diverse zeeweringen over de geheele Engelsche kust toe gebracht, is enorm en men verwacht dat de lijst van persoonlijke ongelukken van onrustbarende beteekenis zal zjjn. Wat de Engeliehe Koninklijke familie kost. De Koninklijke familie kost aan Engeland schatten gelds. De Koningin ontvangt jaarlijks 619 379 pond sterling of f 7.432.548. Overal heeft zij paleizen, een te Windsor, een te Balmoral en een te Osborne, op het eiland Wight. Van haar jaarlijksche toelage houdt de Koningin zeer veel over; in het begin van 1886 had zjj niet minder dan f 12.500.000 in bouwondernemingen der City belegd. De prins van WaleB ontvangt jaarljjfes f 550.000, terwgl hjj bovendien van 't Hertogdom Cornwallis f 825.000 trekt; totaal dus f 875.000. De prinses van Wales heeft een toelage van f 125.000. De ex-Keizerin van Duitschland, de weduwe van Friedrich III en een dochter van Koningin Victoria, ontvangt jaarljjkB f 100 000; de hertog van Edin- burg, een zoon der Koningin, 312.500; de Hertog van Conn aught, een andere zoon der Koningin, even eens f 312.500de Prinses Christiaan van Sleeswjjk- Holstein, een dochter der Koningin, f 75.000; de Markiezin van Lome, een dochter der koningin, f 75.000; de Hertogin van Battenberg, een dochter der Koningin, f 75.000; de Hertogin van Albany, de weduwe van een der zonen der Koningin, f 75.000; de Hertogin-douairière van Cambridge, f 75.000; de Hertog van Cambridge, f150.000; de Hertogin van Cambridge, zgn gemalin, f 37.500; de Vorstin van Teek, een nicht der Koningin, f 62.500. Alle leden der Koninklijke familie bezitten verder kasteelen en sinecuren. De residenties van den Prins van Wales, den Hertog van Edinbnrg en de Hertogin van Albany zjjn prachtige paleizen. Vorst Christiaan van SleeBwgk-Holstein is rekenplichtig beheerder der bosschen van Windsor, waarvoor hg jaarlijks f 12.500 ontvangt. Prins Eduard van Saksen-Weimar, een verre bloedverwant van de Koningin, heeft een gemakkelgk postje in het leger, hetgeen hem jaarljjks f 15.000 oplevert. Bjj al de opgesomde kosten, welke totaal/"9.810.048 bedragen, komen nu nog de reiskosten. Wanneer een lid van de Koninklijke familie op reis gaat, komen de kosten voor rekening van de Engelsche natie. En telkenmale, wanneer een lid van de Koninklijke familie in den vreemde, Engeland bezoekt, wordt een yacht ter dispositie gesteld. De reparatiekosten van een dezer yachton bedroegen onlangs f 625.000. Italië. Uit Rome seint men aan de N. Rott. Gt.; »Het prjjsgerecht heeft heden (8 Dec.) het op brengen van »de Doelwijk" wettig verklaard. Er bestaat echter geen reden meer om de ver beurd verklaring van schip en lading uit te spreken. Zjj blijven ter beschikking van de eigenaars, zonder dat deze recht hebben op vergoeding wegens geleden schade. Frankrijk. De weduwe Druaux, die etteljjke jaren gevangen heeft gezeten wegens vergiftiging van haar man en haar zwager, die later bleken het slachtoffer te zgn van de dampen, welke nit een scheur in een kalkoven in hun woning drongen, heeft 40,000 fr. schadevergoeding gekregen. De advocaat der beklaagde heeft, uit vreugde over het slagen van zjjn pogingen om de onschuld van de veroordeelde aan het licht te brengen, zgn honorarium (frs. 3000) bestemd tot bruidschat voor de dochter van de zwaarbeproefde vrouw. In de Fransche havenstad Brest heeft (ter gelegenheid van het St. Barbara-feest, de patrones der artilleristen, welk feest daar altijd bjjzonder druk en lang wordt gevierd) een bedenkelijke militaire opstoot plaats gevonden. Een honderdtal artilleristen hebben, met de blanke sabel in de vuist, de stad iu rep en roer gebracht, zgn de voorbijgangers lastig gevallen en hebben ten slotte een aanval gedaan op de kazerne. De officier, die, aan het hoofd van een gewapend peloton, het gebouw verdedigde, werd door de muiters uit gejouwd, de te hulp geschoten politie met den dood bedreigd, en in het gevecht, dat nu ontstond, werden verscheidene personen gedood. Een sergeant der mariniers ontving een sabelhouw op het hoofd en een adjudant ontsnapte ternauwernood aan een dergeljjke gevaarljjke hoofdwond, hem door een artillerie-sergeant toegedacht. De muiters drongen tot slot het café-concert der »Folies Bergères" binnen en sloegen daar alles kort en klein. Duitschland. Gedurende een viertal jaren zijn duizenden bij duizenden reizigers van den Berlijnsehen stads- en ringspoorweg overgeleverd geweest aan een krank zinnigen machinist. Men ontdekte dit eerst toen de man terechtstond wegens een ernstig vergrijp. Toen het nieuwe station Savignyplatz gebouwd werd, bevonden zich voortdurend een groot aantal werk lieden langs de spoorbaan. De gevaarljjke plek werd overdag door optische signalen aangeduid en 's nachts door een lantaarn met wit licht. Vele malen werd deze laatste echter vernield en alle kenteekenen wezen er op, dat hier aan kwaadwilligheid moest worden gedacht. Eenige baanwachters legden zich op de loer en ontdekten dat de machinist van een trein bjj het voorbij rijden met de vuurtang de lantaarn stuk sloeg. De machinist werd voor den rechter gedaagd. Ter terechtzitting bleek, dat hjj in 1892 bjj een botsing van twee treinen van zgn machine was geslingerd en met zgn hoofd op den hardbevroren grond was terecht gekomen. Van dien dag af moest hij jaarlijks eenige^ maanden verlof hebben wegens ondragelijke hoofdpijnen. Het onder zoek der doctoren bracht aan het licht, dat hjj leed aan tijdelijke verstandsverbijsteringen. De rechtbank ontsloeg derhalve den man van rechtsvervolging. Het gerucht gaat, dat Prins Bismarck in het bezit is van de gansche vertrouwelijke correspondentie tusschen Koningin Victoria en Keizer Wilhelm I. Tjjdens het leven van Keizer Wilhelm I had Bis marck het recht om elk document tot zich te nemen, wat hg van waarde achtte en ook na den dood des Keizers moet hg van deze vrgheid een ruim gebruik hebben gemaakt. Het Engelsche Hof doet groote moeite om de verschillende brieven terug te krijgen en de Duifc- sche Regeering zou Bismarck kunnen vervolgen wegens verduistering; doch zjj wil dit niet, ten einde een schandaal te vermijden. De werkstaking te Damburg.' Te Hamburg wordt het aan de havens drukker. De toevoer van vreemde werklieden duurt voort en ook vele oude arbeiders beginnen weder te werken. De houding der werkstakers is over 't algemeen kalm. Er zgn Blechts twee gevallen bekend, dat een arbeider door stakers is mishandeld. In een ver gadering van bootwerkers deelde de afgevaardigde van den Rjjksdag Molkenbuhr mede, dat de giften zoo rjjkeljjk vloeiden, dat de ondersteuningen met een mark verhoogd konden worden. Ongehuwden ontvangen dus wekeljjks 9 mark, gehuwden 10 mark, benevens toelage voor de kinderen. Te Berlijn en elders wordt alles in het werk gesteld om de werk lieden ervan terug te houden naar Hamburg te vertrekken. Te Bremerhaven hebben op Wenckesdok 32 scheepstimmerlieden het work neergelegd.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1896 | | pagina 1