ZlIIltlkZIISUlI NIEUWSBODE.
Donderdag 12 November 1896.
Algemeen Overzicht.
NIEUWSTIJDINGEN.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is f 1,30, franco per post
f 1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
53ste JAARGANG. No. 6844.
Directeur-Uitgever J. WAALE.
Advertentiënvan 13 rogels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend.
Betalingen van Abonnements- of Advertentie-gelden gelieve mén te zenden aan de Administratie Zieribzeesche Nieuwsbode"
Voor de Vereenigde Staten van IVoord-
Ainerllca was de derde November een zeer
gewichtige dag. Maandenlang was de verkiezings
strijd tusscken de republikeinsche en de democratische
partij met eene in Europa ongekende woede gestreden
groote sommen waren zoowel op Mac Kinley als
op Bryan gewed, en nu eindeljjk zou de beslissing
vallen, wie van beiden tot President der Republiek
zou worden gekozen. Want, zooals bekend is, heeft
de eigenlijke verkiezing van een President eerst iu
het begin van het volgende jaar plaats, en werden
op 3 November alleen de leden van het kiescomité
gekozen. De President der Unie toch wordt niet
rechtstreeks gekozen door het volk, maar door de
stemgerechtigden, die weer gekozen worden door
het volk. Deze stemgerechtigden worden gekozen
in gelijken getale als de leden van den Senaat en
de leden van de Kamer van Afgevaardigden in
eiken Staat. Elke Staat benoemt twee senatoren,
terwijl het aantal afgevaardigden afhangt van het
aantal inwoners: op elke 175000 wordt één af
gevaardigde benoemd. Hun aantal bedraagt thans
357, het kiescollege, dat op 3 November gekozen
word, bestaat dus uit 357 -f- 90 of 447 leden. Deze
leden worden nu op 2 Januari a s. bijeengeroepen,
niet allen te zamen, maar in hunne respectieve
lijke Staten, waar zij den toekomstigen PreBidont
en den vice-President schriftelijk moeten kiezen.
De candidaat, die de meeste stemmen op zich vor-
eenigt, is gekozen tot President, mits hjj de volstrekte
meerderheid hoeft verworven, d. w. z. in dit geval
224 stemmen. Daar de leden van het kiescollege
een imperatief mandaat hebben, dat is een bepaalde
opdracht om op dien of dien candidaat te stemmen,
is het thans reeds met zekerheid te zeggen, dat
tot President zal gekozen worden Mac Kinley en
tot vice-President Hobard. Het is natuurlijk niet
gemakkelijk om met een enkel woord de beteekenis
der overwinning van Mac Kinley over Bryan te
kenschetsen. Men zou kunnen zeggen het goud
heeft gezegevierd over het zilver; de besehermende
rechten over den vrijhandel. Terwijl de Republi
keinsche partij in haar program schreef Sound
Money (geld met do volle waarde, dat is: goud)
en beschermende rechten, beloofde de democratische
partij vrijen handel, maar daarentegen vrije aan
munting van het zilver. Voor het buitenland stond
derhalve op beide programma's iets voordeeligs en
iets nadeeligs. Wat eehter het voordeeligst in de
toekomst bljjken zou is moeilijk te zeggen. Vrijhandel
of protectionisme is in onze dagen de groote
strijdvraag. Nu Mac Kinley, die reeds door zijne
bekende wet, de eerste stap door Noord-Amerika
op protectionistisch gebied deed zetten, de opperste
leiding erlangt, zal men met grond mogen ver
wachten, dat hij door zal gaan met het nemen van
maatregolen tot invoering van beschermende rechten,
en zal men kunnen zien hoe dat stelsel werkt.
Gemakkelijk is de taak niet, die de nieuwe President
aanvaardt. De Vereenigde Staten doorleven op het
oogenblik een crisis, zooals zij die niet sedert
hunne stichting hebben gekend; en er zal van
Mac Kinley heel wat beleid en taai geduld worden
vereischt, om de moeilijkheden te boven te komen
en de hoog gespannen verwachtingen ook maar
eenigermate te bevredigen.
De storm, ontstaan door de zoogenaamde ont
hullingen" in Duitschland, begint te bedaren,
dank zij vooral den persoonleken invloed des Keizers,
die niet heeft gewild, dat Bismarck in eenig opzicht
lastig zou worden gevallen over hetgeen in zijn
lijfblad werd gepubliceerd. Er waren anders reeds
heethoofden, die eene vervolging tegen Bismarck,
of minstens tegen graaf Herbert wenschten. De
Keizer wil hiervan echter niets hooren, en de toon
van het officieuse regeeringsorgaan blijft zeer
waardig. Wie ook degene zijn moge, die de ont
hullingen" de wereld inzond, Bismarck's particuliere
secretaris Dr. Chrysonder, ontkent 's vorsten mede
plichtigheid aan hetgeen in de Hamburger Nachrichten
voorkomt; hij mag ter overdenking nemen wat de
Reichsanzeiger opmerkte: De vraag, wanneer geheime
diplomatieke gebeurtenissen het karakter van een
Staatsgeheim verliezen, kan uitsluitend beslist
worden door de leidende Staatslieden op grond van
hunne bijzondere kennis der tegenwoordige staat
kundige toestanden. Elke afwijking van dit grond
beginsel zou de buitenlandsche staatkunde aan
verrassingen en storingen blootstellen en daarmede
het staatsbelang in gevaar brengen. Heeft Duitschland
onvoorwaardelijk beloofd zoowel het feit als den
inhoud van het vóór 1890 met Rusland overeen-
gekomono geheim te houden, dan duurt die
verplichting voort en geldt die voor allen, die er
van geweten hebben, ook heden nog onveranderd.
En daarmede vervalt de mogeljjkheid ook in verdere
bizonderheden omtrent deze aangelegenheid to treden.
Maar hoe waar en waardig doze opmerking ook
moge zijn, de Hamburger stoort er zich niet aan
en gaat voort met de groote trom te roeren over
lang geleden dingen, wat geen andere beteekenis
hebben kan, dan om uit te doen komen hoe na
Bismarck's aftreden de Keizer en zjjne Rijkskanseliers
fout op fout begingen en Duitschland langzamerhand
de opperleiding in Europa verliest en aan Rusland
moet afstaan.
Dat Huflland in du laatste jaren merkel jjk aan
invloed in Europa gewonnen heeft, zal niemand
kunnen ontkennon. En ook thans weer neemt
Rusland de leiding der zaken in Turkije met
Frankrjjk ter hand. De Czaar is naar zjjn land
teruggekeerd met het voornemen, zoo heet het, een
Europeesch congres samen te roepen, ten einde tot
eene oplossing der Turksche quaestie te gerakon.
Uit eene redevoering, door den Minister van
Buitenlandsche Zakeu in Frankrijk, Hanotaux,
gehouden, blijkt, dat Rusland aan het Turksche Rijk
de onschendbaarheid van zijn gebied heeft verzekerd
en dat Frankijjk overeenkomstig zjjn traditioneele
politiek in het Oosten, zich geheel schikt naar de
inzichten van den Czaar. Deze mededeeling deed
Hanotaux ter gelegenheid van de interpellatie over
de Armenische aangelegenheden. Veel nieuws heeft
de Minister verder niet medegedeeld, alleen vermeldde
hij nog, dat tjjdens het bezoek van den Czaar eene
gedachten wisseling over het Armenische vraagstuk
had plaats gehad en Rusland en Frankrijk het
volkomen eens waren op dit punt.
Amerika.
0c wcildcnsclinppcn in Amerika
l>Ü de verkiezingen.
Vertoont de Amerikaan reeds in zijn jeugd neiging
tot wedden, deze neiging neemt met de jaren nog
too, zijn toppunt bereikt het wedden echter bij
gelegenheid der verkiezingen, in bet bijzonder bij
die voor president. De Amerikaan speelt zelden of
nooit in de loterjj, want loterijen zijn door het
geheele land bij de wet verboden. De onuitvoerbare
zucht tot kansspel openbaart zich echter des te
meer in het wedden. In geen land ter wereld biedt
de gelegenheid daartoe zich zoo dikwijls aan als
tegenwoordig in de Vereenigde Staten. Bij alle ver
kiezingen wordt min of meer gewed, zelfs dan nog,
als de uitslag zeker is; dan wedt men, wie der
candidaten een bepaald aantal stemmen op zich
zal vereenigen.
Bjj de verkiezingen in de afzonderlijke staten zijn
de weddenschappen zeldzamer en is de inzet ge
ringer, want de belangstelling daarin is niet zoo
algemeen. In het bijzonder echter bjj de tegen
woordige verkiezing, waarvoor het geheele volk
zich interesseert en waarbij de verkiezingsstrijd zóó
levendig is geworden als misschien nooit te voren,
hebben de weddenschappen buitengewoon aan
belangrijkheid gewonnen. Europa werd dagelijks
per telegram even goed op de hoogte gehouden van
den stand der weddenschappen als van den koers
der New-Yorksche benrs. In de groote staten van
het Noorden en het Westen luiden deze berichten
meestal ten gunste van Mac Kinley; slechts in
enkele staten van het Zuiden, waar de zilverbeweging
bijzonder krachtig is, was men bereid groote sommen
op Bryan to zetten.
In Amerika tracht ieder aanhangers voor zjjn
partij te winnen. Geschiedt dit nu alleen door hoog
dravende redevoeringen of gemoedeljjke praalvor-
tooningen, waarbuiten nu eenmaal geen verkiezingen
denkbaar zijn, dan hoort de betrokken persoon mis
schien van zijn tegenstander het gebruikelijke >Put
up or shut up". Komt het daarover tot een wedden
schap, dau toont hij daaromtrent zijne ware over
tuiging, want niemand waagt zjjn geld voor een
zaak, waarin bij zelf geen vertrouwen heeft.
De verkiezingsweddenschappen hebben dus een
bepaald politieke beteekenis, wijl zjj de uiting zijn
van den volksgeest. In dit geval is voor den politicus
de stand der weddenschappen een zekere maatstaf
voor den politieken toestand; derhalve dienen ook
de weddenschappen zelfs als propaganda-middel.
Wanneer bijv. een kiezer, die tot geen der partgen
behoort, in de courant leest, dat de weddenschappen
drie tegen één ten gunste van Mac Kinley staan,
dan laat hij zich wellicht daardoor alleen overhalen
voor dezen te stemmen, want hij stelt er prijs op
tot de meerderheid te behooren.
Juist omdat het wedden op die wijze er het zijne
toe kan bjjdragen invloed op de verkiezingen uit
te oefenen, hebben verschillende staten er wetten
tegen uitgevaardigd. Dat deze zonder eenig gevolg
zijn gebleven, behoeft geen betoog, want de wedden
schappen hebben de openbare meening vóór zich.
Bij de presidentsverkiezingen beginnen de wed-
lastige burgers reeds in de eerste maand na het
stellen van candidaten, weddenschappen aan te gaan.
De meest ervaren wedders wachten echter tot kort
vóór den verkiezingsdag, tot alle omstandigheden,
waarvan de uitslag kan afhangen, hun nauwkeurig
bekend zjjn. Er zou n.l. iu de allerlaatste dagen
iets kunnen gebeuren er kan bijv. een onbedacht
zaam woord geuit of een brief worden vervalscht,
dingen, die een geheelen omkeer kunnen veroorzaken
in de openbare meening. De echte wedder wacht
dus tot kort vóór den gowichtigen dag.
Gedurende de laatste twee of drie dagen vóór
dat tijdstip wordt te New-York een soort wedbeurs
gehouden. De plaats van samenkomst is in de
gangen en in den beroemden >bar" van het Hoff-
manhouse. Het gedrang der nieuwsgierige toe
schouwers en weddenden wordt hier zoo groot, dat
het bijna levensgevaarlijk is er door te komen. Een
vertrouwd persoon treedt op als bankhouder. De
beide inzetten, meestal in den vorm van wissels,
komen in de brandkluis van het hotel tot na don
uitslag der verkiezingen, waarna de betaling on
middellijk geschiedt. Hier worden de grootste
weddenschappen aangegaan, hier is het slechts om
geld te doen. De inzet is dikwijls zeer hoog, ja
bedraagt soms vele tienduizenden dollars. Een zeer
geliefde inzet tusschen twee heeren is een nieuwe
hoed, bij voorkeur een cylinder. Een boer wedt om
een paard, of paard en wagen, soms zelfs om zijn
boerderij. In de redactie van een courant gaat het
dikwjjls om een champagne-fuif aan alle collega's.
Bij de veikiezingswoddenseliappen vindt men veelal
ook die neiging tot overdrijving, waarvoor de Ameri
kanen bekend zjjn. Een optocht van handwagens
met muziekbegeleiding iu de voornaamste straat der
stad is oud en komt nog maar alleen voor in kleine
plaatsen. Daarentegen behoort tot de nieuwigheden
op dit gebied de verplichting van den verliezer om
den ganschen winter een strooien hoed te dragen
of een bord met het opschrift: »Ik ben een van
die gekken, die op N. N. gewed hebben". Een
ander verliest met zjjn weddenschap tegelijkertjjd
het recht zich ooit weer te laten Beheren. Een derde
laadde de verplichting op zich, indien hg verliest,
de helft van zijn baard te laten afscheren, een vierde
mag zich nooit meer baden, enz. Ook schijnt men
het wedden te gebruiken, om zich voor altijd van
het gezelschap van onaangename bekenden te ont
doen: daarop gelijkt althans een weddenschap van
twee heeren in Wisconsin, die wedden op voor
waarde, dat de verliezer de Vereenigde Staten voor
zjjn geheele verdere leven zou verlaten.
Niettemin worden ook zeer slimme berekeningen
bjj het wedden gemaakt. Zoo heeft in den tegen-
woordigen verkiezingsstrijd iemand gewed, dat, als
Bryan wordt gekozen, alle bankinstellingen iu den
staat New-York vier maanden na den dag, waarop
hjj zjjn ambt aanvaardt, hunne kantoren zullen sluiten.
De kansen van den tegenstander werden van dag
tot dag gunstiger, want een zoo gevaarlijke nasleep
zal de presidentsverkiezing zeker niet hebben.
En toch wint de uitdager zijn weddenschap. De
dag, waarop de nieuwe president optreedt, is de
4de Maart. Vier maanden daarna is het de 4de Juli
oen wettelijke feestdag, waarop dus alles gesloten is.
In een uitvoerig manifest verklaart de geslagen
U ver-candidaat Bryan, dat de uitspraak van het
Amerikaansche volk hem in bet ongeljjk stelde,
maar dat hjj zjjn nederlaag niet beschouwt als
een definitieve. Over vier jaar zal men elkander
nader spreken, want hij is overtuigd, dat zjjne
beginselen een toekomst hebben. Met een harteljjk
woord van dank voor de liefde en belangstelling,
door hem en zijne vrouw tijdenB de campagne van
millioenen ondervondenbesluit de heer Bryan
zijne in kalmen toon en waardige bewoording
vervat manifest.
Washington, 10 Nov. Volgens het maan-
deljjksch verslag van het landbouw-departement,
is van maïs dit jaar de grootste oogst, die in de
laatste jaren is verkregen. De oogst van boekweit
en van aardappelen is iets minder dan het vorige jaar.
Italië.
Uit Rome wordt gemeld, dat de gezanten van
Nederland on Frankrijk in de aangelegenheid dei-
door een Italiaansehen kruiser aangehaalde «Doel wijk"
gemeenschappelijk zullen optreden. Het prijzen-
gereebt wil wel de «Doelwjjk" aan den reeder
teruggeven en bem 100000 lire schadevergoeding
toestaan, doch de lading wapenen, die op 2 millioen
wordt geschat, verbeurd verklaren. De afzenders,
de firma Lacarière Zoon te Parijs, nemen daar
mee geen genoegen.
Frankrijk.
De jury te Versailles heeft Arton schuldig verklaard
aan verduistering ten nadeele van de dynamiet-
maatschappjj, maar hem vrijgesproken van de
beschuldiging van valschheid in geschrifte. Het hof
veroordeelde hem daarop tot 8 jaar gevangenisstraf.
Wat de onthullingen betreft waarmede Arton
gedreigd had, zeide de procureur der republiek
dat dit slecbts een kunstje was om invloed uit te
oefenen op de jury, want het Btond geljjk of Arton
tot de jury zeide: «Pas opl Als gij mg veroordeelt,
zal bet publiek zeggen dat het geschied is om mij
•Am mond te sluiten". De procureur der republiek
voegde er bjj, dat de toestemming van de Engelsche
regeering volstrekt niet noodig is om een instructie
te openen over de Panama-zaak. Arton wenscht
daarvoor terecht te staan, hij ziet af van de benefice
der uitlevering, dat is voldoende. Niettemin zal de
Fransche regeering uit pure beleefdheid de noodige
stappen doen bij de Engelsche regeering, maar
strikt genomen is dat niet noodig.
De verdediger verwekte groote sensatie onder
het publiek met de mededeeling, dat hg voor de
instructie die nu staat geopend te worden, nit
Engeland de bewijzen zal laten komen, welke daar
op een veilige plaats geborgen zijn.
De Figaro wijst er op, dat Arton niets waagt
met zich te laten vonnissen voor de Panama-zaak.
Voor corruptie is het maximum der straf vjjf jaar,
maar in Frankrgk worden de straffen niet bjj elkaar
gevoegd, de zwaarste straf absorbeert de overige,
en daar hg nu toch reeds tot 8 jaar gevangenisstraf
is veroordeeld, zou een nieilwe veroordeeling tot
vjjf jaar zijn verbljjf in de gevangenis niet verlengen.
T(i«lens de Czaar te Parijs was.
De jongste Revue Horltcole bevat een interessant
artikel over de bloem- en groenversieringen tijdens
het bezoek van den Czaar.
De Czarine werd het eerst met bloomen gehuldigd,
toen zjj den Franschen bodem betrad. H. M. ontving
toen een kas geheel van rozen (La France), anjelieren
en Russische viooltjes; een Russische slede gevuld
met rozen en orchideeën-bloemen.
De boomen van de Avenue des Champs Elysées
waren zoo goed als bladerloos en deze ging men
behangen met papieren bloemen, die door een
bijzondere bewerking regen en scherp licht zonden
kunnen weerstaan.
En de papieren bloemen hebben alles best door
staan; vijf dagen lang beeft men dit staaltje van
wansmaak, vanhet beBpotteu der natuur
kunnen aanschonwen!
Mooier znllen zeker zijn geweest de decoratieve
guirlandes, die gracieus van verschillende balkons
hingen en waren samengesteld van eikengroen of
van takken der Laurocerasus, waartusscben zonne
bloemen aangebracht waren.
Het »Ely8ée" was in een bloementooverpaleis
herschapen, van onderen tot boven, alles was met
kwistige hand versierd en men beweert dan ook
dat éóne firma voor 5000 francs aan rozen zou
hebben geleverd.
Onder de vruchten voor het dessert bij het groote
gala-diner waren o. m. prachtige appels van do
verscheidenheid Grand AlexanderofKeizer Alexander,
waarop de keizerljjke wapens waren afgebeeld!
Wanneer appels of peeren aan den boom beginnen
te kleuren, belegt men deze met een bijzondere
papiersoort, waarin de teekening, letter of jaartal,
die men op de vrucht wenscht, uitgeknipt is. Op
deze wijze waren ook de keizerlijke wapens verkregen.
Het groote bloemenstuk, vervat in een zware
zilveren vaas, aangeboden door de «Commerce de
Paris", was samengesteld nit Croton-bladeren
(Alexandre III) omgeven van schoone bloemen van
orchideeën, waartnsscben groen van Aspanagus en
Maidenhair-varen.
De keizerlijke loge van de groote Opera moet
eenvoudig unique zijn geweest, de wanden waren
behangen met guirlandes van orchideeën!
Het paleis te Versailles was al even feeëriek l
de 52' kolommen in de groote spiegelzaal waren
gegarneerd met slingers van bloemen en groen en elk
kapiteel werd gekroond door bouquetten, theerozen
en witte seringen. Men ziet bet, er zjjn duizenden
en duizenden guldens besteed aan bloemen, maai
er werd in die vjjf dagen ook hot een en ander
genuttigd.
Men berekent dat zjjn verbruikt: 7.600,000 kilo
brood, 10.640,000 liter wijn, 2.174,900 kilo vleesch,
10.450,000 eieren, enz.
Een enkele restauratie beeft gemideld 23,000 fr.
per dag ontvangen zonder eenige prijsverhooging
een restauratie versehafte op een dag 30,000 maal
tijden, terwijl de verschillende spoorweg-maat
schappijen hebben aangevoerd 930,000 personen.
De koetsiers maakten van 3050 fr. per dag.
Voor bet strooien van zand werd uitgegeven 25,000 fr.,
een gelijke som kostte het ophangen en aansteker
van lampions. Het vuurwerk kostte maar 30,000 fr.
Duitschland.
Twee meisjes te Bremon, van 20 en 16 jaren,
hebben getracht, haren vador te vermoorden, omdat
deze, een weduwnaar, voornemens was te hertrouwen.
Zij poogden hem in den slaap te worgen door een
strop, dien zij hem om den hals wierpen; maar hg
werd wakker en bood weerstand, en op zijn geroep
kwam er tijdig hulp.
De twee ontaarde dochters werden gevangen
genomen. Zij hebben alles bekend.
De oorlogsschatting van 1S90.
Door een Duitsch diplomaat wordt het volgende
als authentiek meegedeeld: Aan het einde van
den Franscb-Duitschen oorlog werd in alle baast
een conferentie gehoudeH door de Duitscbe leiders
om te beslissen over de oorlogsschating, die van
Frankrgk geëischt kon worden. Daar Bismarck
het niet eens kon worden met Von Moltke, telegra
feerde bjj naar Berljjn aan een financier, in wien
hij een onbeperkt vertrouwen stelde. De man was
een Israëliet, en om de een of andere reden hield
de groote Pruisische generaal niet van bem. Toen
de bankier zijn meening te kennen gaf en de enorme
som noemde, die eenige duizende millioenen bedroeg,
riep Von Moltke ongeduldig:
«Dwaasheid, dat is veel te veel!"
«Ik ken de hulpbronnen van het Fransche
volk", zei de bankier kalm. «Zij kunnen dat
betalen".
«Het is een monsterachtige eisch", herbaalde
Von Moltke, driftig. «Indien iemand bjj de schepping
der wereld was begonnen te tellen, dan zou hij nu
nog niet aan die som zjjn gekomen".
«Juist daarom", viel Bismarck in de rede,
heb ik den man laten komen, die van Mozes af
rekent."
Von Moltke en de Israëliet trachtten ernstig te
bljjven, maar beiden begonnen te lachen en de
storm was bezworen.
Deze anecdote kreeg een dieper beteekenis. Toen
de financier bet telegram ontving, was bjj juist
onder behandeling van een oogdokter en die behan
deling eischte een verbljjf in een donkere kamer.
Zijn dokter waarschuwde bem, dat, indien hij aan
de oproeping gehoorzaamde, zjjn gezicht groot gevaar
liep verloren te gaan.
Toen zweeg de bankier een oogenblik, maar zei
daarna: «Ik meen, dat ik ginds noodig ben. Ik
heb het recht niet aan mijn oogen te denken,
ïk ga."
Hij ging en de resultaten bewezen, dat de oog
arts gelijk had gehad. Hjj werd blind voor zjjn
leven.
Von Moltke, aan wien de geschiedenis verteld
werd zei kortaf: «Ik heb den man onrecht aangedaan.
Hij heeft zijn land gediend zoo goed als eenig
soldaat bet op het slagveld kan doen".
Nederland.
Amsterdam, 10 Nov. Voor het huis van
een der meest bekende bandelaars in goud- en
zilverwerken op de Heerengracht alhier hield een
paar dagen geleden, 's avonds om een uur of zes,
een fraaie equipage stil, met een paar prachtige
vurige paarden bespannen. De palfrenier, in een
lange, gele jas en met een glimmenden boogen hoed
met breeden, gouden band, trad binnen en vroeg
den bediende of hg even aan bet rijtuig wilde
komen. Deze haastte zich, om de deftige klanten
te gaan begroeten. Hjj zag door bet portier, dat de
palfrenier in eerbiedige honding half geopend hield,
een heer in uniform en eene dame zitten. Mijnheer
had een korte boodschap; hij zou over een uurtje
terugkomen en verzocht tegen dien tjjd eenige
braceletten klaar te leggen, waaruit mevrouw dan
een keus zou kunnen doen. De bediende boog, de
palfrenier sloot bet portier, wipte op den bok, en
bet sierlijk coupótje rolde weg.
Een uur later kwam hetzelfde rijtuig terug en
kwamen mijnheer en mevrouw het magazijn binnen,
waar eenige kostbare byouteriën waren klaargelegd.
Mijnheer bleek officier te zijn en droeg een kranige,
fonkelnieuwe artillerie-uniform; mevrouw had
kostbare, maar opzichtige kleeren aan en zag er nu
niet bepaald gedistingeerd uit. Ze bekeek de uit
gestalde kostbaarheden of het de grootste bagatollen
waren en liet eindelijk, met voorname onverschillig
heid, haar keuze vallen op een prachtigen gouden
bracelet, ter waarde van ongeveer f 300. Bracelet
met quitantie moest bezorgd worden aan bet adres
van mjjnheer een goed bekenden naam in een
der voornaamste wijken van de stad.
De compagnon van den patroon, even vóór de
bezorging van het pakje thuiskomende, kende too-
vallig de opgegeven familie. Bij nader onderzoek
bleek dat daar geen officier woonde, maar wol
veelvuldig pakjes werden bezorgd, die niet besteld
waren. Do politie werd nu met het zaakje in kennis
gesteld, die «mjjnheer" en de «dame" spoedig op
gespoord had.
Hij was geen officier, maar eenvoudig soldaat,
die een veertien dagen geleden uit zijn garnizoen
te Utrecht was weggeloopen en die nu hier oen
vrooljjk leventje leidde.
De prachtige equipage was gehuurd en de spik
splinternieuwe uniform eveneens. Zijn rol als
