r
SSL.
vTNOjmÊT"
ADVERTENTIEN.
Bekendmaking ingevolge Art. 28 van
het Wetboek van Koophandel.
C. BAKKER Co.,
Bezitters van vet Vee,
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen.
Op Donderdag 28 Maart e.k.,
op Woensdag 20 Maart 1895,
leden dat marinebegrootings-varkontje nu moeten
zien schoon te wasschen, wat dus eigenlijk neerkomt
op een reorganisatie der marine-administratie, ver
eenvoudiging door splitsing van posten en functiën
enz. Als de verwachting niet wordt teleurgesteld,
dan zal het gevolg kunnen zijn allereerst zuiver
heid van toestandduidelijk overzicht van den
wezenlijken stand van zaken bij de marine, beter
contröle, dus bezuiniging. En in dit opzicht is
deze commissie zeker niet minder belangrijk dan
de vele andere die wetteljjke hervormingen be
oogen, maar eerst in de verre toekomst werken.
Doch tevens is deze commissie een der lastigste en
tijdroovendste. Men moet er een man als de heer
Goekoop voor hebben, met taai geduld, helderen
blik en langjarige ervaring, om dat werkje aan te
durven, zich in te denken in een hem geheel
vreemde administratie, bergen van cijfers door te
graven om eindelijk te komen tot een klaar en
zuiver niveau van ons marinebudget. Maar 't is
hem toevertrouwd, en al zullen we vóór de volgende
marinebegrooting, die al haast weer wordt opge
maakt, nog geen profijt er van trekken, over een
jaartje zal het vervelende werk van hare commissie
misschien reeds rijke vruchten dragen. Al zal onze
verdediging daardoor nog niet volmaakt zijn, voor
een belangrijk deel zullen de financtóele grondslagen
ervan toch hechter geworden zijn. Of de verdediging
ons dan minder zal kosten? Ik waag het te be
twijfelen. Men mag praten als Brugmans, elk jaar
nemen de oorlogsuitgaven toe en zoolang er geen
algemeene ontwapening komt, zullen we moeten
meedoen, al zij 't met hartzeer. Nu zitten we weer
met de nieuwe geweren, die deze week in de
Kamer ter sprake zullen komen. Het is volmaakt
waar, 't is een onbegonnen werk. De geweren,
waarover nu beslist zal worden, zijn misschien
thans reeds niet meer de beste, en over een zeker
aantal jaren zullen we ons gesteld zien tegenover
de noodzakelijkheid om weer nieuwe aan te schaffen.
Maar doe er maar eens wat aan! Dat is de keer
zijde van de tegenwoordige ontwikkelingIn vroeger
tijd kocht men voorwerpen voor handel of bedrijt
voor zijn leven. De uitvindingen waren schaarsch
en de menschen gauw tevreden. Maar tegenwoordig
is men geen minuut zeker, dat wat men pas prix
d'or heeft gekocht als 't volmaakste, niet morgen
aan den dag verdrongen wordt door iets beters.
Om bij één artikel te big ven, de vélocipède, het
vervoermiddel, dat in korten tijd zich een wereld-
gebruik heeft verzekerd, niet alleen brengt elk jaar,
neen elke maand nieuwe modellen en verbeteringen
en dezer dagen hoorde ik een deskundige zeggen:
de ware vélocipède is er nog niet, die moet nog
gemaakt worden! Maar als dat zoo is, moeten
daarom de duizenden en millioenen, die tegen
woordig het onvolmaakte rijwiel gebruiken, tot nut
of genoegen, voor hunne zaken of voor hunne ge
zondheid, nu maar zeggen: omdat het betere niet
bestaat, neem ik het tegenwoordige ook maar niet!
En zoo is het met de gewerengeschiedenis ook. Als
men opziet tegen de kosten, met 't oog op ver
beteringen, dan moet men maar ons leger zonder
geweren laten. Nu het Snider- en Beaumont-
geweer hebben uitgediend, kan men onzen soldaten
zulke soorten niet in de hand geven, zonder ze
bespottelijk te maken. Dan wapene men ons leger
maar met hooivorken, die blijven altoos goed. Een
geweer dat ver ten achteren staat bjj het algemeen
aangenomene, hoeft geen waarde in oorlogstijd.
Menig verlies zou misschien op Lombok niet te
betreuren zijn geweest, als ons Indisch leger niet
slechter wapenen had gehad dan de Lombokkers.
Zal de Kamer er ook zoo over deuken en de
geweerwet aannemen? Ik geloof het, maar zeker
heid is van deze Kamer niet te geven. Omtrent de
stemming dezer Kamer is niets van te voren te
zeggen. Dat zij eenparig de wet aannam, die een
krachtiger heffing van invoerrechten belooft, is
nog te begrijpen, ofschoon dan al de principiëele
strijd tegen die wet, omdat zij vasthield aan den
waarde-grondslag en niets van tel of gewicht wilde
weten, best had achterwege kunnen blijven. Maar
wie bad nu kunnen vermoeden dat deze Kamer
dezen Minister van Waterstaat zulk een échec zou
bezorgen als geschied is deze weok met den Noord-
ooster-locaalspoorweg. Het gold daarbjj een strijd
tusschen het platteland en de steden. Het platte
land wil zulk een locaalspoorweg door een streek
in de drie Noordelijke provinciën, die feitelijk ver
stoken is van gemeenschap. De Regeering wil van
zulk een concurrentie van den Staatsspoorweg in
het Noorden liever niets weten, en ziet meer heil
in een aansluiting van verschillende plaatsen aan
dat hoofdspoor met plaatselijke tramlijnen. Maar
dat ligt niet in de bedoeling der plattelanders. En
ziet, na heel veel gepraat hebben zjj tot hun eigen
groote verwondering hun zin gekregen. En onze
provinciale afgevaardigden waren daarover zoo ver
heugd, alsof morgen aan den dag de lijn zou geopend
worden. Zoover zijn we intusschen nog lang niet.
De Kamer heeft enkel bjj de Regeering aangedrongen
om nog eens ernstig te overwegen den aanleg van
een locaalspoorweg in het Noorden, locaalspoorweg
wel te verstaan, dus geen tramweg. Wie weet wat
van deze beslissing het gevolg zal wezen en of
indien deze locaalspoorweg in het Noorden van
Staatswege, geheel of bijna geheel (want daarop
komt het toch neer) mocht worden aangelegd, de
beurt niet spoedig komt aan 't Zuiden, en Zierikzee
nog eenmaal de locomotief zal zien snorren langs
haar fraai park en over hare goed onderhouden
wegen I
Nog verwonderlijker iB de uitslag geweest van
de motieGerritsen over het loon en den arbeids
duur in Rijksbestekken. De heer Gerritsen wilde
dat de Staat zou rekening houden met de voor
schriften daaromtrent reeds bestaande te Amsterdam
en nog te maken in tal van andere gemeenten,
daar hij anders vreest, dat de Staat het goede doel
der gemeenten zal doen verloren gaan. Tamelijk
sterk verzet van den Minister, omdat de Staat niets
met de gemeenteverordeningen heeft uit te staan
en de loontarieven zijn gestegen onder de werking
van het stelsel van volkomen vrijheid, zoodat men
niet kunstmatig een tarief moet vaststellen. Bestrij
ding van velen op dezelfde gronden, die er ten
slotte niettemin toch voorstemden. Afwezigheid van
de gebruikelijke woordvoerders voor de arbeiders,
op enkele uitzonderingen na. Tegenstemmers, die
anders het eerst voor de arbeiders in de bres
springen. Voorstemmers, die de motie beschouwen
als zóó onschuldig, omdat, of men 't uitspreekt of
niet, de Staat toch verplicht is rekening te houden"
met de toestanden. Én ten slotte verwerping der
motie, met verschil van een enkele stem. Wie
heeft nu gewonnen, wie verloren? Is 't nu uit
gemaakt dat de handeling van den Amsterdamschen
raad verkeerd is? Is er beslist dat de Staat zich
moet onthouden rekening te houden"? Staat het
nu vast, dat inmenging van overheidswege in de
loonquaestie moet worden nagelaten en de arbeiders
moeten bljjven blootgesteld aan misbruiken van
allerlei aard? De hemel alleen moge weten wat deze
beslissing met die meerderheid beduidt. Of zou
hier politieke munt mee geslagen zjjn? Zou men
den heer Gerritsen, die een partij op zichzelf vormt,
en vaak afgeeft op de vooruitstrevenden in de kamers
die niet denken zooals hij, eens een lesje hebben
willen geven? Zoo ja, dan zou op nieuw bewezen
zijn, welk een draak de politiek is, eu hoe het lot
van de individuen afhankelijk is niet van rijp over
leg en besliste overtuiging, maar van toeval en
persoonlijke omstandigheden. En dan te meer, wordt
het tijd dat eindelijk de arbeiders worden vertegen
woordigd in de Kamer door mannen, die geen partij
bedoeling hebben, geen politiek doel nastreven, maar
enkel en alleen het maatschappelijk belang, zooals zjj
dat begrijpen.
Welk een onderscheid tusschen dit onzekere
votum, na lang gepraat genomen en het stellige
votum der werkHeden-corporatiön, die de afge-
loopen week ook alhier uitgebracht ten gunste van
instelling van een Commissie van onderzoek, be
treffende de arbeidspensioenen. Men had die menschen
eens moeten hooren spreken, kordaat, flink, fatsoen
lijk, eendrachtig, ondanks de grootste verschillen,
omdat zij inderdaad slechts voorstaan ééu doel:
de bereiking van hetgeen zjj voor hunne lotgenooten
noodig oordeelen. V
li\€iE%Oi\DEH iTUkkEi^l.
EXCELSIOR!
de loten vertienvoudigen; van het eene eindje der
Yereenigde Staten tot het andere gingen ze als
koek op, deden ze zelfs opgeld; binnen enkele
dagen hadden al de jonge en zelfs de oude misses
een huweljjkslot gekocht. Ongelukkig genoeg won
juist een 53-jarige houdster van een lot. Drie-en-
vjjftig jaar voor een vrouw, dat is waarlijk niet
weiDig, vooral niet wanneer de andere partjj 25 is.
De winnende zag dat zelf in, aarzelde en deed ten
slotte haar lot aan een jonge vriendin over met
50 dollars winst. Maar thans begint het leeljjke
van die geschiedenis. Het jonge meisje, dat in het
Far-West woonde, moest een reisje van 4000 KM.
maken, om den prijs op te eischen. En toen zjj
eindelijk na die vermoeiende reis ter plaatse aan
kwam, bleef ze verstjjfd van schrik staan, want
haar »getrokken" bruidegom was haar eigen
broer, van wie zjj sedert maanden niets gehoord
had. De bladen vertellen dat de arme jonge juffrouw
ziek is van de teleurstelling.
Aan
de oud-leden der Zangvereeniging Excelsior
te D&uicbos.
Als ik schrijf oud-leden", meen ik hier meer
die personen, die vóór 4 of 5 jaar lid waren van
Excelsior", dan wel zjj die slechts de laaste 2 of
3 jaar meö repeteerden en dus bijgevolg nog geen
werkzaam deel hadden aan de toen ter tijd bloeiende
vereeniging Excelsior".
•Excelsior" is niet meer, zij behoort tot het
verleden. Ook haar is geschied wat het ware
gezegde: •Uit stof zijt gij geboren en tot stof 2ult
gjj wederkeeren", in zich slait.
Ik voor mij denk daar echter anders over, en
wensch me daarmedo zoo maar niet klakkeloos
te vereenigen.
Willen wjj vooreerst de oorzaken eens nagaan,
welke voor Excelsior" dit zoo treurig uiteinde
had, om daarna een balletje op te gooien en te
trachten uit de oude leden, maar op nieuwer, vaster
grondslagen, »Excelsior" te doen herleven, en door
ernstige studie en goede harmonie haar ouden roem
en edel devies te handhaven.
Aan u oud-leden de macht, dat mjjne stem niet
is als die eens roepende in de woestjjn.
De handen ineengeslagen, met nieuwen moed en
frissche krachten aan 't werk en weldra verrjjst er
een nieuw Excelsior" op de oude puinhoopen.
Hierboven zeide ik, laten wjj de oorzaak eens
opzoeken van haar treurig uiteinde; dit zou echter
te veel plaatsruimte vergen, te meer, daar ik alles
tegeljjk opnoem als ik zeg: het oude »Excelsior"
leed aan halfheid, slechts daaraan is zjj bezweken.
Thans hoor ik van alle kanten geroep: hoe wilt
gij het dan doen? Hoe zult gjj eene vereeniging
vormen, welke niet mank gaat aan halfheid? En
terecht.
Maar toch, bij eenig nadenken is het nog niet
zoo geheel onmogoljjk. Zie hier.
Art. 1 van het reglement der eventueel op te
richten zangvereeniging Excelsior":
Tot deze vereeniging kunnen toetreden als lid
hij of zjj, die hun 20o levensjaar hebben bereikt
en een bewijs kunnen overleggen dat hjj (zjj) de
eerste grondbeginselen der zang machtig zjjn. (Dit
bewijs wordt afgegeven door eene commissie uit de
leden, nadat eerst de candidaat-lidmaat een examen
Want toch hierdoor zal men voorkomen datgene
wat de oorzaak was van wjjlen Excelsior".
Eerstens zult gjj meer degeljjke zangers onder do
leden tellen; tweedens, als een gevolg daarvan, zal
do sympathie onder de zangers blijvender zjjn en
niet zoo spoedig overgaan tot antipathie, zoodat zjj
langer tijd lid bljjven en hunne krachten wjjden
aan den bloei der vereeniging; hierdoor ontstaat
weer het gevolg dat men niet telken jare opnieuw
moet beginnen, want dit was zoo in het oude
•Excelsior", deze was geljjk een duiventil, ieder
jaar vlogen de ouden (van zelf de meest geoefende
zangers) er uit, om plaats te maken voor nieuwe
zoodoende maakte men weinig of geen promotie.
Ik moet kort zjjn, daar ik vrees te veel plaats
ruimte in beslag te zullen nemen.
Voorts kan men in het reglement opnemen:
Ieder jaar geeft de vereeniging eene uitvoering enz.
Hierdoor voorkwam men dat de repetition niet
doelloos gehouden worden.
Ook kan men steun zoeken bij de ingezetenen,
door een lijst open te stellen voor kunstminnende
leden en donateurs.
Tot hiertoe genoeg.
Mocht dit mijn schrijven er toe medewerken
om tot het gewenschte doel te geraken, verbljjf
ik, na toezegging mijner medewerking en onder
dankzegging voor de verleende ruimte, met do
meeste hoogachting
Drijscuob, Uw Dienaar,
11 Maart 1895. J. l> f! C R O O.
VERSCHEIDEN 11 El».
De eetlust van een spin.
Van den Engelschen geleerde, John Lubbock,
bekend door zjjn werken over de insecten, is onlangs
weder een studie verschenen omtrent de spinnen.
Na verscheidene dezer insecten gewogen te hebben,
zoowel vóór als na hun maal, maakt Lubbock de
volgende gevolgtrekking:
Een volwassen persoon zoude, om naar verhouding
van zjjn gewicht even veel te eten als een spin,
per etmaal moeten verorberent wee geheele ossen,
dertien schapen, tien varkens en vier vaatjes visch.
Het is dus juister in 't vervolg van iemand die
grooten eetlust heeft te zeggen: hjj eet als een
spin, en niet meer de uitdrukking te bezigen: hjj
eet als een wolf.
TELEGRAMMEN.
Trouwlustigen die zichzelven verloten.
Bijna tegeljjkertijd beeft in twee landen, die zeer
ver uiteenloopen in tal van opzichten, een buiten
gewoon feit plaats gehad.
Onlangs had een zeer lief weeuwtje het pikante
idéé, zich te verloten. Dit gebeurde in Oostenrjjk,
of liever in Hongarije. Met machtiging van den
minister van financiën heeft zjj 700.000 biljetten
van een gulden uitgegeven. De gelukkige winnaar
zal de aardige Hongaarsche trouwen, die als
bruidschat een derde der 700.000 florijnen zal
behouden. Het tweede derde komt aan den bruidegom,
en het laatste derde komt aan de armen. Tot nog
toe zijn de loten verbazend snel verkocht, en alles
doet vermoeden, dat de pikante Hongaarsche niet
lang weduwe bljjven zal.
Het andere voorbeeld komt uit Amerika, bet
land der brutaalste nieuwigheden. In dit geval is
er sprake van een jongen man, 25 jaar, blond
gedistingeerd, en eene uitstekende gezondheid
genietende. Hjj was niet ongefortuneerd, evenals
de aardige Hongaarscho, maar bezat toch slechts
2000 dollars rente, wat voor een Yankee niet veel
is. Het blad, dat de zaak op. 't getouw zette, moest
Amsterdam, 18 Maart.
In den afgeloopen nacht is door het omvallen
eener petroleum-lamp een ernstige brand ontstaan
op de de-Witten-Kade, waarbjj eene moeder met
drie kinderen zjjn omgekomen.
'a Gravenhage, 13 Maart.
Tweede Kamer. Bjj het voortgezet debat over de
nieuwe gewerenwet drongen de H.H. de Ras en
van Vlijmen aan op uitstel, ook in verband met
een onderzoek of particuliere Nederlandsche industrie
deze geweren niet kan maken. De H.H. Tydeman,
de Beaufort (Wjjk bjj Duurstede) waren vóór de
wet, mits thans niet worde besliBt, dat de scbutterjj
ook nieuwe wapenen krjjge. De H.H. Rutgers
en Guyot waren zeer voor het ontwerp. De
H.H. Staalman en Lieftinck bestreden het om
financiBele redenen.
Morgen voortzetting.
Aanstaanden Maandag 18 Maart
hopen onze geliefde Ouders:
LEENDERT ZOETER Pz.
MARIA ADRIANA VISSER Jd.
hunne •5-|*rIfe Erhtvercrnl|ing
te herdenken.
Zierikzee, 14 Maart 1895.
Hunne dankbare Kinderen, Behuwd-
en Kleinkinderen.
Bevallen van een Zoon,
E. W. STEENDIJK-van de Vatb.
Stavenisse, 13 Maart 1895.
Gisteren overleed tot onze diepe smart, ons
geliefd Zoontje
Quirt)n Johannes,
in den leeftjjd van 4 jaren en ruim 4 maanden.
St.-Maartensdijk, 11 Maart 1895.
JOHs. BASTIAANSE.
A. BASTIAANSE—Vroeoop.
Heden overleed, tot onze diepe droefheid,
in don ouderdom van 58 jaar en 9 maanden, onze
geliefde Moeder en Aanbehuwdmoeder
Maria Boller,
Weduwe van L. Stoutjesdijk.
Stavenisse, 12 Maart 1895.
Hare bedroefde Kinderen
ABR. STOUTJESDIJK.
G.' STOUTJESDIJK.
M.' STOUTJESDIJK.
ABR. STOUTJESDIJK Ce.
Heden overleed tot mjjne en mjjner Kin
deren droefheid, mijne geliefde Echtgenoote
Adrlana llendrlkne,
in den ouderdom van ruim zeventig jaar.
Zierikzee, 13 Maart 1895.
W. VAN WESTEN en Kinderen.
V Hartelijk ilank voor de vele be
langstelling, zoo binnen als buiten de stad op 11
Maart ondervonden.
Mej. M. VAN WAGE.
Bg onderhandsche acte, d.d. 30 Dec. 1894, is
tusschen de ondergeteekenden Mr. JOHANNES
CORNELIS VAN DER LEK DE CLERCQ, Advo
caat en Notaris te Zierikzee, THEODORUS COR
NELIS JACOBUS JACOB VAN DER LEK DE
CLERCQ, Ambachtsheer van Haamstede aldaar,
Mr. JOHAN FRANQOIS VAN DER LEK DE
CLERCQ, Rechter in de Arrondissements-Rechtbank
te Rotterdam en CORNELIS BAKKER, Landbouwer
te Renesse. aangegaan eene veil nootschap
onder de Firma
gevestigd te Haamstede ten doel hebbende liet
vangen van Kenden door middel van een
Kendenkooi en het verknopen derzelvf,
voor den tjjd van 10 jaren en 7 maanden, ingaande
1 October 1894, met stilzwjjgende verlenging telkens
voor 10 jaren, met bepaling, dat de 2de onderge
tekende, als administrateur, de tekening der Firma
zal hebben en voor aankoop, vervreemding en aan
gaan van geldleeningen de tekening van al de
Vennootn zal noodig zjjn.
Mr. J. C. VAN DER LEK DE CLERCQ.
T. C. J. J. VAN DER LEK DE CLERCQ.
Mr. J. F. VAN DER LEK DE CLERCQ.
C. BAKKER.
die aanst. Zondag Vee wenschen te
verzenden ten verkoop door bemiddeling van den
Heer OPPENHE1MER, worden beleefd verzocht
daarvan aangift t doen aaoet. Donderdag
tn einde voor de benoodigde scheepsgelegenheid
tijdig t kannen zorgen.
Aanbevelend
J. II. 14LOMPE, Dreischor.
Departement Zierikzee
DER
op Vrijdag ld Manrt 1895,
dra avonds te acht uur,
IN DE CONCERTZAAL.
SprekerProfessor Dr. J. J. HARTMAN uit Leiden.
Namens het Bestuur,
Mr. S. J. M. VAN GEUNS, Secretaris.
VERGADERING
Coöperatieve Boterfabriek voor
Stavenisse en Omstreken,
op Zaterdag 16 Maart, des voormidd. half
elf ure, bjj A. van Dalen t Stavenisse.
HET BE8TUÜR.
Harlcljjk dank aau allen, die bljjken
van belangstelling gaven op 12 Maart 1.1.
Dreischor, KAATJE v. d. BERGE,
Wed. Corns. Town.
De COMMISSIE der SOEPKOKERIJ
t Zierikzee betuigt hart©l(jk
dank voor de ondervonden medewerking, waar
door zjj in staat is gesteld te bljjven bedeel en. Zij
ontving de belangrijke som van ruim f f ttO.
Zierikzee, 13 Maart 1895.
DE JONGE VAN ELLEMEET, Voorzitter.
ROELL, Secretaris-Penningmeester.
De ondergeteekende C. L. v. d. PANNE,
verklaart onbekend te wezen met de
advertentie, geplaatst in de Qoesche Courant van 13
Maart 1895, waarin haar man, den heer P. JONKER,
zoo onschuldig wordt beleed igd.
Wolf aartsdijk. C. L. v. d. PANNE.
ten 1 uur, zal op 's Landskamer te Zierikzee, door
het DAGELLJKSCH BESTUUR van het Waterschap
8CHOU WRJV en de COMMISSIE VAN DE
GRINTWEGEN in 8CHOUWH1V, worden
aanbesteedi
D© leverantie van HOO Ma. ge
wone GRUT voor de Bij
banen over de Dijken en van
12SO -R1. voor de Grintwegen
in Schouwen, volgens Bestek
afo. 197, In 2 perceelen.
Bestek en voorwaarden liggen ter inzage in de
Directielocalen en zjjn tegen betaling van f O.IO
te bekomen bjj den Boekhandelaar A. M. E. VAN
DISHOECK te Zierikzee.
Inlichtingen worden verstrekt ten Kantore van
den Ingenieur.
1Iet Dagelijksch Bestuur van het Waterschap Schouwen
A. J. F. FOKKER, Voorzitter.
D. VAN DER VLIET, Ontv.-Grifïïer.
De Commissie van de Grintwegen in Schouwen,
A. J. F. FOKKER, Voorzitter.
D. VAN DER VLIET, Secr.-Penningm.
De Deurwaarder L. M. VAN KOGELENBERG
te Zierikzee zal,
des voormiddag8 ten f O ure, ia bet Koffiehuis
db Webrd" te Zierikzee,
vellen en verkoopen
Boekenkast, Tafels, Stoelen,
Spiegels, Schilderijeu, Veeren
Bedden, eikenhouten Ledi-
kant, SKekaehels, een Regula-
teuikachel, Naaimachine, Kinder
wagens, ijzeren Wieg nieuwe hoffers,
een Zaadkas, StatenbijbelGlas-,
Aarde-, Blik- en Vaatwerk, enz.
KlndelUke Ooederen kunnen worden bjj-
febracht, waarvan opgaaf te doen bij P. J.BARTELS,
t. Do musstraat.
Kijkdag Dinsdag 19 Maart 1895.
