ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE.
Zaterdag 15 September 1894.
Eerste Blad.
NIEUWSTIJDINGEN.
L O JVK B O K.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is f 1,30franco per post
f 4,60.
Noord-Amerika, Transvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
51ste JAARGANG. No. 6512.
Directeur-Uitgever J. WAALE.
Advertentiënvan 43 regels 30 Cte.
meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot dea
Maandags, "Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend
Betalingen van Abonnements- of Advertentie-gelden gelieve men te zenden aan de Administratie Zierikzeesche Nieuwsbode"
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
BEKENDMAKING.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zieribzee
maken bekend, dat in de op den 11 dezer gehouden ver
gadering van den Gemeenteraad zijn benoemd -tot lid in
de Commissie voor de Gasfabriek en de Straatverlichting
de heer J. FRANSE, en tot lid in de Commissie voor de
uitgraving en allevering der Zelkasch de heer W. TEN HAAF.
Zierikzee, den 13 September 1894.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
CH. W. VERMEIJS, Burgemeester.
JAN SNELLEN, Secretaris.
Algemeen Overzicht.
Het schijnt alsof er in de politiek geen
komen kan en de thans nog heerschende stilte zal
aanhouden tot de verschillende volksvertegenwoor
digingen hunne vergaderingen openen. Over het
algemeen is dat een gunstig verschijnsel, want
vooral op politiek gebied kan het nooit rustig
genoeg zijnmaar de heerschende rust is soms vaak
bedriegelijk en weinig beteekenende gebeurtenissen
mogen vooral in dezen rustigen tijd niet worden
over het hoofd gezien, omdat zij soms later de oor
zaak zijn van groote verwikkelingen.
Zoo blijven de gebeurtenissen in Bulearije
voortdurend onze aandacht verdienen. Zankoff is nog
niet in het land teruggekeerd en zelfs schijnt men
op het oogenblik niet te weten waar hij zich be
vindt. Zij is echter zeer op hare hoede, want vooral
na men weet, dat hij zich niet meer in Weenen
bevindt, kan elk oogenblik zijn terugkomst worden
verwacht. Omtrent de plannen van eene verzoening
met Rusland hoort men nog niets definitiefs. Bul
garije doet weinig moeite om Rusland te bewegen
zijn Vorst te erkennen en vóór Rusland dat gedaan
heeft zullen de andere mogendheden het niet doen.
Enkele ministers houden zoo nu en dan wel rede
voeringen, waarin zij de door Stamboeloff gevolgde
politiek tegen Rusland afkeuren, maar verder gaat
men dan ook al niet. De Vorst heeft dezer dagen
dezen gewezen eersten minister doen gevangen nemen
omdat hij in een onderhoud met den correspondent
der Frankfurter Zeitung, vele grieven tegen den Vorst
bad te berde gebracht. Toen Stamboeloff tegen
boog» borgstelling uit de gevangenis werd ont
slagen, was de woede des volks tegen hem zoo
groot, dat de politie hem moest beschermen.
De Duitsche Keizer heeft dezer dagen te Ko
ningsbergen, waar hij met zijne gemalin zich bevond
om de onthulling bij te wonen van een standbeeld
voor zijn grootvader, aan een feestmaal weder eene
dier redevoeringen gehouden, die zeer veel aanlei
ding tot allerlei op- en aanmerkingen geven.
Ditmaal hadden het de adellijke agrariërs gedaan.
Deze, die vooral in Oost-Pruisen sterk vertegen
woordigd zijn, hebben, zooals men zich herinneren
zal, het vorige jaar zich sterk tegen 's Keizers
regeering verzet bij de behandeling van de handels-
tractaten met Rusland en andere landen; en zij
hebben het Caprivi soms zeer lastig gemaakt. De
Keizer nu wees er in zijne rede op, dat de Regee
ring steeds bereid is geweest de oeconomische toe
standen in het rijk te verbeteren, gelijk dat by de
troonsbestijging van dea Keizer zelf door hem was
beloofd, en dat er bij herhaling groote sommen
uit de staatskas ten nutte van Oost-Pruisen zijn
uitgegeven; maar hij achtte het daarom dan ook
den plicht van den adel den troon te schragen en
den Keizer te steunen bij zijne pogingen om rust
en orde in het rijk te bestendigen en bij zijn strjjd
tegen hen, die het gezag wilden onderdrnkken.
Zooals begrijpelijk is heeft deze toespraak grooten
indruk gemaakt en de geheele Duitsche pers levert
beschouwingen over die rede. Al naar gelang van
de party, waartoe het blad behoort, is die critiek
natuurlijk meer of minder welwillend, maar algemeen
wordt toch erkent, dat het bier eene bestraffing
van den adel gold en tevens dat de Keizer voor de
zooveelste maal weder de gelegenheid aangreep om
het uit te spreken, dat hij Caprivi's beginselen
omtrent den vrijhandel onvoorwaardelijk steunt. Op
merkelijk is dan ook wat de Kreuz-Zeitung, een zeer
conservatief blad, verklaart. Zij erkent, dat de
agrarische oppositie in den vorm wel eens de maat
heeft overschreden, maar nu de Keizer even
wel verklaard heeft, wat achter ligt te willen ver
geten, mits men die strijdmiddelen voortaan wil
laten varen, nu kunnen alle conservatieven zich
scharen om den Keizer, nu Z. M. hen heeft op
geroepen tot den strijd voor godsdienst, zedelijkheid
en orde. Ondertusschen maakt de Keizer onver
moeid de manoeuvres mede in Oost-Pruisen in ge
zelschap van zijn hooge gasten. Niet allen schijnen
echter deze vermoeienissen zoo goed als hij te
kunnen trotseeren, altbaus de Koning van Wurtem-
burg heeft er eene koude bij opgedaan, die hem
al een paar dagen belet om uit te gaan.
Het lijk van dea graaf van Parijs was Zondag
op Stowe House, waar hij stierf, ten pronk gesteld.
Tal van lieden kwamen het bezichtigen. Uitnoodi-
gingen tot het bijwonen van de begrafenis zijn
gezonden aan de koninklijke familie van Engeland,
aan het corps diplomatique, aan den burgemeester
van Buckingham en aan den Lord Mayor van Londen.
De graaf stierf ten 7 ure 40 min. 's morgens; tot
het laatste toe was hij hij kennis, terwijl zijn
geheele familie aan zijn sterfbed vereenigd was.
De doctoren verklaren in de acte van overigden,
dat de graaf stierf aan eene obstructie in de in
gewanden en aan uitputting. Generaal Charette
heeft tot de zouaven eene oproeping gedaan, hen
uitnoodigeDde eene laatste hulde te komen brengen
bij het graf van den prins, die, waardig erfgenaam
van den graaf van Chambord, als de heilige Lodewijk
op denzelfden leeftijd, in ballingschap is gestorven.
Het vermogen, door den graaf nagelaten, wordt
geschat op 40 millioen francs. De prins heeft
natuurlijk zijn deel ontvangen van de 45 millioen,
afkomstig uit de teruggavena den val van
Napoleon III, van de onder het keizerrijk in beslag
genomen bezittingen der familie Orleans, waartoe
van harentwege, gelijk men zich zal herinneren,
een verzoek aan de Regeering was gedaan, iets dat
in de toenmalige benarde omstandigheden des
lands door velen zeer euvel is opgenomen. De 45
millioen werden verdeeld over 8 takken, te zamen
27 prinsen en prinsessen tellende. Er kan dus
hoogstens niet meer dan 7 4 8 millioen aan den
graaf van Parijs ten deel gevallen zijn. Hierbjj
komen 25 millioen, die de hertogin Gallkra. vrjj
van alle lasten, den graaf van Parijs heeft vermaakt.
Men kan dus het vermogen van dezen schatten op
een 40 millioen, die verdeeld zullen moeten worden
or. r de zes kinderen, na aftrek van hetgeen aan
zijne gemalin ten goede komt. Dat de hertog van
Orleans, als hoofd der familie, in het bizonder
bevoorrecht zijn zal, is wel te denken. Voorts zal
hij onmiddellijk een extra inkomen van 250,000 frs.
ter zijner beschikking hebben; verder jaarlijks
100,000 frs., die hij, sedert hg de gevangenis te
Glairvaux..heeft verlaten, van zijne ouders verkreeg.
Ook zal hij, als hoofd der familie, in het bezit
komen van het kasteel te En.
Amerika.
Men schrijft uit Grand-Rapids (N. A.) d.d. 30
Augustus 1.1.:
•Twaalf jaren geleden werd uit de Geref. kerk
alhier het avondmaal-stel, op één beker na, gestolen.
Alle pogingen om den dief te ontdekken waren
vruchteloos. Groot was dan ook j.l. Dinsdagmorgen
de verwondering, toen het gestolene, waarvan de
wjjnkan en beker gebruikt schenen geweest te zgn,
op de trappen vaa de Dienwe kerk aan Fontain-
street worden gevonden. Het deksel van de wijnkan
was afgebroken. Ongetwijfeld heeft de dief zooveel
gewetenswroeging gehad, dat hij niet langer de
gestolen artikelen in zjjn bezit kon houden".
Pallroann, de vermaarde Amerikaansche waggon-
fabrikant, die het onlangs zoo met zgn werklieden
te kwaad had, krijgt nu een geduchte concurrentie,
door een deel van zijn vroeger personeel. Er is n.l.
door die gewezen werklieden en beambten dor
•Pullmann-Maatschappij", gesteund door eenige
kapitalisten, een nieuwe maatschappij gevormd,
welke te Hjawatha (Kansas) een nieuwe groote
waggon-fabriek wil oprichten. Aan het hoofd dier
fabriek staat Louis Meyer, die van de oprichting
der Pnllmann-Company" bouwmeester dier maat
schappij is geweest, en de secretaris is C. O. Allen,
uitvinder van een nieuwen >paleis-slaapwaggon".
Engeland.
Weybridge, 12 Sept. De begrafenis van
den Graaf van Parijs had in den namiddag plaats.
Bij den zeer plechtigen eeredionst waren alle leden
der familie tegenwoordig. De Prinsen volgden het
lijk te voet op een gedeelte van den weg van Stowe
House naar Buckingham, waar de kist geplaatst
werd in don lykwagen, die het stoffeljjk overschot
naar Weybridge overbracht. De Hertog van York ver
tegenwoordigde de Koningin bij de plechtigheid te
Weybridge, waar ook de Prins van Wales vertegen
woordigd was.
Duïtschland.
Een reus. In een hotel te Nordhausen is een
negentienjarige kellner, met name Paal Grebbin,
die niettegenstaande hij reeds zeer lang is, nog
altijd doorgroeit. Op het oogenblik is hij reeds
2 Meter en 25 c.M. langhjj is 19 c.M. langer dan
de bekende reus van het Pruisische leger, de
grenadier Peitschau. Verleden jaar is Grebbin nog
2 c.M. gegroeid.
De politie te Dresden houdt zich thans bezig
met het onderzoek van eene zaak, die veel ponten
van overeenkomst heeft met de misdaad, waarvan
men Hendrik de Jong verdenkt.
Een dienstmeisje, Ida Knappe genaamd, maakte
in het vooijnar kennis met een man, die zich voor
meester bakker uitgaf en haar ten buwelgk vroeg.
In het begin van Juni verdween het paar en nie
mand wist, wat er van het dienstmeisje geworden
was, tot dat men nu onlangs in een bosch bij
Tharandt een geraamte vond, dat aan verschillende
teekenen herkend werd als het overschot van Ida
Knappe.
Het was duidelijk te zien, dat baar de schedel
was ingeslagon. Men kreeg dadelijk vermoeden,
dat de bakker zich de bezittingen van het meisjo
had toegeëigend en daarna zijne »bruid" in het
bosch bad vermoord. De bakker werd overal ge
zocht en eindelijk in een dorp nabij Freibnrg
opgespoord.
Het bleek een oud bekende van de justitie te
zijn, een zekere metselaar Kretzchmar, die reeds
lang getrouwd is. Eenige voorwerpen, die aan het
vermoorde dienstmeisje hebben toebehoord, werden
in zijne woning gevonden.
België.
In de Deurnestraat te Antwerpen had eene vrouw
hare twee kinderen, een van zes en een van drie
jaren, gedurende eenige minuten alleen gelaten,
om in de buurt eene boodschap te doen.
Alleen zjjnde trokken de kinderen den kolenbak
in 't midden van de kamer, wierpen er papier en
petroleum in eu staken dit aan. Toen begonnen zij
rond de vlam te dansen.
Doch do kleertjes van het jongste kind vatten
vuur. Het begon te schreeuwen, terwijl het oudste
onder het bed vluchtte.
Het kind met de brandende kleeren vluchtte op
het trapportaal, waar eene oude vrouw, die dit
zag, om hulp begon te roepen. Geburen snelden
toe, doofden het vuur uit en een dokter deed, na
eerste voorloopige verzorging, den kleinen martelaar
naar het gasthuis brengeu, waar hij tegen 6 uren
's avonds stierf.
De moeder was niet meer dan 10 minuten af
wezig geweest.
Te Regnowelz is een geheimzinnige mis
daad ontdekt. Op een kasteel leefde geheel alleen
een 72jarig man. Hij verliet zijn woning alleen om
zijn kinderen te Jumet te bezoeken. Sedert den
15en Aug. had men den grijsaard niet gezien, men
geloofde dat hij op reis was. Zondag echter zag een
buurman, die door de stores naar binnen keek, het
lijk van den eenzamen man op den grond uitge
strekt liggen, een bijl naast zich.
Drijfveer van den moord, die reeds drie weken
geleden moet gepleegd zijn, is blijkbaar roofzucht.
Yan den moordenaar wordt niets
"Wij geven hieronder aan onze abonnees een Schetskaart van het Oorlogsterrein op Lombok. Hierdoor kan men heter
de berichten dienaangaande volgen.
Een hoofdofficier van het Oost-Indische leger
verklaart hot merkwaardige feit, dat kapitein Lind-
green heeft kannen capituleeren, iets wat zich
waarschijnlijk nog nooit in Indië heeft voorgedaan
tegenover een inlandscbei>,vgand uit do omstan
digheid dat de kapitein gehuwd is met de dochter
van een vroege ren resident van Bali en Lombok.
De vorst van Mataram heeft dien resident gekend,
misschien kende hjj ook diens dochter, misschien
kapitein Lindgreen zelf, die luitenant was, toen
hij hnwdo.
Een onzer landgenooten zendt een brief uit het
kamp te Tjafera Negara aan het Nieuws, waaraan
wij het volgende ontleenen:
Den 17en Juli, 's morgens te 10 uur, kwam
eindelijk de kroonprins Anak Agoeng K'toot van
Kota Radja, waarheen hij waarschijnlijk gevlucht
was, zijn opwachting bij den opperbevelhebber,
generaal Vetter, maken.
Hij werd vergezeld van Goesti Djilantik.
Agoeng K'toet komt mij voor een man te zgn
van 40 jaar, zwaar gebouwd en van middelbare
grootte. Hij had volstrekt niet dien bartstochtelijken,
wilden oogopslag van Goesti Djilantik en scheen
zeer verlegen te zgn. Voor een inlandsch vorst, die
nooit misschien zooveel Europeanen bij elkaar had
gezien, nog veel minder zooveel Europeescho officieren,
was dat zeker niet te verwonderen. Goesti Djilantik
voerde dan ook voor den kroonprins het woord en
was soms in levendig gesprek met den generaal-
opperbevelhebber en den resident. Hij verzocht dan
ook die muziekboekjes te mogen zien, waaruit de
muzikanten die aardige stukjes voordroegen, en z&t
vreemd te kijken en te lachen, toen hem die muziek
noten werden verklaard. De kroonprins zelf sprak
in den beginne in 't geheel niet, doch zat in stomme
verbazing voor zich en om zich heen te ziendoch
later kwam hij blijkbaar meer op zijn gemak, en
gaf meer uitvoerig antwoord op de vragen, die tot
hem werden gericht, als enkel ja en neen. Rnim
een uur duurde die samenkomst en tot aan den
uitgang van het voorplein werden de vorsten door
den generalen staf met den resident uitgeleide gedaan.
De generaal-opperbevelhebber met den kroonprins
gingen onder een gouden pajong voorop, terwijl
Goesti Djilantik gearmd tusschen den resident en
generaal Van Ham volgde, ook onder een gouden
pajong, met de officieren en het andere gevolg.
Ter eere van den vorst stond een compagnie
Europeesche fuseliers aan de overzijde van den
broeden weg in 't gelid, en aan den commandeerden
officier werd gelast eenige exercitiën of handgrepen
te laten uitvoeren. Met oen scherpen blik en vol
verbazing en verwondering zag inzonderheid Goesti
UjiJantik die oefeningen aan en kon telkens, leunende
op den arm van generaal Van Ham, dien hg ver
klaarde meer lief te hebben dan zijn eigen vader,
niet nalaten hardop te lachen en uit te roepen:
awab 1 awuh". Het grappigst vond hg 't commando
velt het geweer 1 dat dan ook herhaald werd.
Aan een particulieren brief van 24 Juli over
de Lombokscbe expeditie ontleent de Amh. Ct. het
volgende
De troepen gingen in 52 sloepen, getrokken door
10 stoomsloepen, aan den wal. Gelukkig is er geen
schot gelost, en heeft de oude Vorst dadelijk alle
eischen van het gouvernement ingewilligd. Het is
nog wel een goed idee van den balveu zoon van
den Vorst geweest, zich maar te krissen; volgens
sommigen heeft hjj dat niet zelf gedaan. Zijn vrouw
is na hem gekrist en beiden zijn, op elkaar ge
bonden en in sarongs gerold, in zee gegooid, hun
bed vooraf. Hoe vreedzaam gezind de bevolking
was, kun je nagaan, als je hoort, dat, terwijl de
troopen landden, de kinderen rustig hun vliegers
oplieten, de vrouwen bleven baden en wasschen en
de mannen de soldaten mot klappers en kwó kwó
(gebak) tegemoet kwamen, 't Is dan ook al een
zeldzaam vreedzame expeditie geweest, maar er wordt
wel algemeen verondersteld, dat alles anders zou
zgn geloopen als er niet zoo krachtig opgetreden was.
Het N. v. d. D. publiceerde het volgende
telegram uit Batavia:
Do kolonne onder commando van den tweeden
bevelhebber, generaal M. Sogov, trekt naar Rembega
en beschiet den vijand, die daarop witte vlaggen
vertoont.
»Te Mataram is 't rustig.
Hevige branding maakt de ontscheping van het
geschut gevaarlijk". {Zie telegram, 2e blad).
De Avondpost verneemt, dat in het geheel
250 personen aan de oproeping van den heer L. den
Beer Poortugael hebben gehoor gegeven, doch meent,
op grond van ingewonnen inlichtingen, te mogen
veronderstellen, dat ook met het oog op de
jongste tijdingen, minder alarmeerond dan in den
aanvang het aanbod niet zal worden aanvaard.
Uit Amsterdam is, onder de letter O, bij het
departement van koloniën ontvangen eene som van
f 4000 ten behoeve van de zieke en gewonde
militairen der Lombok-expeditie, en van de directrice
van het Tehuis voor zetiuwlijderessen te Seheve-
ningen eene som van f 40, als opbrengst eener
collecte, onder de patiënten en verpleegsters van
dat gesticht gehouden, ten behoeve van de ge
kwetsten der voormelde expeditie.
Beide bedragen zullen, overeenkomstig de bedoeling
der gevers, ter beschikking worden gesteld van
het centrale comité van het Roode Kruis te Batavia.
In 't jaarboekje van den hoofdcursus te Kampen
voor het jaar 1889 komt het onderstaande gedicht
voor, vervaardigd door den sergeant Jhr. P. A.
Alting van Geusau, thans als 2e luitenant gesneu
veld op Lombok. Weinig zal hg toen vermoed
hebben, dat dat Gevallen" zoo spoedig op hem
toepasselijk zou zgn en dat de wensch, in de beide
laatsto regels uitgedrukt, reeds in het begin van
zijne loopbaan vervuld zou worden.
Gevallen.
Gevallen de slapen met lauwren omkroond,
Neen, ook hem heeft de grijnzende dood niet verschoond.
Want noch jeugd, noch verwachting wordt door hem geteld,
En het moordende lood heeft hem nedergeveld,
Gevallen rijn roeping vervuld.
Gevallen bezield met dat hemelsche vuur,
Dat den krijgsman vereelt in het hachlykste uur, f
Ging hjj voorwaarts in *t felst van den woedenden kamp,
In een nevel van stof en van aschgrauwen damp,
Gevallen zjjn roeping vervuld.
Gevallen de gapende wonde in de borst,
En de lippen ontkleurd door den brandenden dorst,
Het nog drupplende bloed en het brekende oog,
't Zendt alles het bitter verwijt naar omhoog:
Gevallen zijn roeping vervuld.
Gevallen en straks, als met plechtigen tred
Men hem wegdragen gaat van het eervolle bed,
Ja, dan slaken zjjn makkers een droevige klacht,
En bij de opene groeve daar Quistren ze zacht:
Gevallen zjjn roeping vervuld.
Gevallen en straks, als, door tranen verblind,
De moeder komt bidden op 'tgraf van haar kind,
En zij stil nog een tucht van vertwijfeling loost,
Dan weerklink' in hare ooren de zalige troost:
Gevallen zijn roeping vervuld.
Gevallen o krjjgsman, uw streven is schoon,
Gij verwerft u op aard een onsterflijke kroon,
En in stilte bljjft steeds ons de smeekbede bij,
Dat, o God, ook bjj ons eens de lijkrede zij:
Gevallen zjjn roeping vervuld.
IKoekbeseliouwiiig.
Dezer dagen is bijdenuitgeverM.de Jonge te Ter
Neuzen verschenende nieuwe pennevrucht van
onzen onvermoeiden Zeeuwschen Kerkhistoricus J.
van der Baan van Wolfaartsdijk, getiteld: »De
Hervormde Gemeente van Ter Neuzen en hare
Leeraren".
Evenals voor vroegere geschriften van don heer
van der Baan, hebben we ook niets dan lof voor
dit werkje, dat, wel verre van een dorre naamlijst
te zijn, zóó onderhoudend en degelijk geschreven
is, dat ieder die eenig belang stelt in het leven der
voorgeslachten, het met ingenomenheid zal lezen.
Hoewel de kerkelijke geschiedenis, uit den aard
van het geschrift, noodwendig het uitvoerigst i9
behandeld, ontbreken echter in geenendeele de bij
zonderheden der burgerlijke - en krijgsgeschiedenis
en der plaatsbeschrijving. Het ontstaan, den voor-
en achteruitgang, alsmede den tegenwoordigen wel
varenden toestand van Ter Neuzen vindt men
zaakrijk medegedeeld, en mede uit dien hoofde is
deze studie overwaard ook hekend te worden buiten
de plaats, die er in beschreven wordt.
Om der kortheidswille wijzen we belangstellenden
slechts op hetgeen verhaald wordt over den kruid
kundige ds. Hondius, die in zijn terecht vermaarden
lusthof dikwijls hooge gasten ontving, o. a, Jacob
Cats en Prins Maurits; op het medegedeelde aan
gaande de in 1659 nieuw gebouwde kerk van
Ter Neuzen; op de afgedrukte hooge rekening,
welke in de vorige eeuw gedeputeerden die een
predikant gingen hooren, wisten op te maken,
enz., enz.
Vergeten we niet te vermelden, dat dit boekje
vóór den titel een zeer gelijkend en uitnemend
bewerkt portret vaa den 86-jarigen schrijver bevat
en diens nog flinke handteekening in fac-similo,
terwijl do prijs van 75 cent voor niemand, die eenig
belang stelt in Zeelands geschiedenis, een beletsel
zal zijn zich dit werkje aan te schaffen, dat opnieuw
getuigenis aflegt van do onverzwakte werkkracht,
helderheid van geest en degelijk wetenschappelijke
kennis van den nestor der Zeeuwsche historici.
Ilollaiid-Louiliok.
Bij de firma F. B. van Ditmar te Rotterdam
zal eerlang verschijnen Holland—Lombok", een
uitgave in deu trant van het bekende Holland—
Krakatau" en van ParisMurcie".
De opbrengst der uitgave zal strekkeu ten bate
van het fonds ten voordeele van de nagelaten be
trekkingen der slachtoffers van den verraderlijken
overval der Baliërs. Vice-Admiraal de Casembroot
zal eene voorrede voor Holland—Lombok" schrjjven.
Eene aanbeveling voor deze onderneming zal wel
overbodig mogen heeten. Het doel, waarvoor zij
wordt op touw gezet, kan niet anders dan de meest
warme sympathie wekken. Noch aan bijdragen van
onze verdienstelijke landgenooten, noch aan belang
stelling van de zijde van het publiek zal het
•HollandLombok" ontbreken.
346ste Staats-Loterij.
Collecten uit het 2e district van Zeeland.
Trekking der 5e klasse (le week).
Prys van f tOOO No. 8273.
tOO 8188.
Prijzen van f 70.
5457 5495 8208 8230 8272 9556
5488 7561 8214 8246 9536 10289
Nieten.
5451 7569 8213 8276 9555 15788 20477
5453 8176 8244 8296 9542 15798
5465 8201 8248 9532 102,90 19442
5485 8207 8259 9533 15768 19445
5486 8209 8271 9534 15773 19455
Schipper A. VAÏ3 DER HUCHT
vertrekt ^Wbciisdftg van Zierikzee naar Mid
delburg en des Irlidag-uainiddti^s van
Middelburg naar Zierikzee.
