ZIEBIKZEESCI1E NIEUWSBODE.
Dinsdag 28 Juni 1892.
Directeur-Uitgever J. WAALE.
RECLAMES.
GEMEEHITERAADSVËRRIEZIXG.
BEKENDMAKING.
IM1EUWSTIJDI1MGE1M.
Verschijnt DENSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is 1,30, franco per post
f 1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indie enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
48ste JAARGANG. No. 6174.
Advertentiênvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot de»
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend.
1—5 regels 75 Cts. Elke regel meer 15 Cts.
Ken Haml- en Trap-Naaimachine,
bij de Zierikzeescke Paarden-Loterg toegekend op
bovenstaand nummer, en welke nog niet is afge
haald, terwijl het recht daarop vervalt op 1 Juli a.s.
Bovengenoemden prijs zal bij ondergoteekende nog
ter afhaling beschikbaar zjjn tot 1 Augustus a.s.,
tegen betaling dezer advortentiekosten.
Poslstraat, C 103. J. DE GRAAF Cz.
Wij herinneren den Kiezers aan de
verkiezing voor een lid van den gemeente
raad te Zierikzee, in plaats van Mr. J.
MOOLENBURGII. ïn ons vorig No. hebben
wij uiteengezet, waarom wij deze plaats
wenschcn vervult te zien door
kerkelijke of bijzondere instellingen van weldadigheid «van dezen moeilijken tijd." Onder eiscben des tijds
kunnen verkrijgen, en dan slechts bij volstrekte nu verstaat de een geheel wat anders dan de
onvermijdelijkheid. Daaruit blijkt, dat de armenzorg ander. De radicaal de Clercq uit Haarlem verklaarde
volgens onze armenwet, zooveel mogelijk aan parti- ruim een jaar geleden te Purmerend, dat het een
culiere krachten moet worden overgelatendat de j eisch des tijds is dat iedereen kosteloos briefkaarten
Regeering van 3tad en land beiden er zich niet j kan verkrijgen, kosteloos op den spoortrein kan
lYUIVIIV 11 n 1/IIA vuui Al 1'iu\ VÏ i in^
en vertrouwen cl at door eene flinke
opkomst genoemde heer met groote
meerderheid zal worden verkozen.
Laat niemand door gerustheid of onver
schilligheid te huis blijven.
De verkiezing heeft plaats op Dinsdag
28 dezer, terwijl het Stembureau geopend
is van 's morgens negen tot 's namiddags:
vijf ure.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee
maken bekend
dat op de Secretarie dezer gemeente ter visie is gelegd
een verzoekschrift met bijlagen van den lieer A. BUIJZE Mz.,
Koopman, wonende in deze gemeente, waarbij vergunning
wordt gevraagd tot vergrooting van zijne bewaarplaats voor
petroleum, staande op den boek van het Vrije en het
Jannewekken, plaatselijk gemerkt Wijk A No. 232, kadas
traal bekend Sectie A No. 1707;
dat op Maandag den 11 Juli aanstaande, te 12 uur des
middags, op het Raadhuis dezer gemeente in de Vergader
kamer van bet Bestuur, gelegenheid zal worden gegeven
tot het inbrengen van bezwaren tegen de vergrooting dier
inrichting
en dat zoowel de verzoeker als zij die bezwaren hebben
in te brengen, gedurende drie dagen vóór dien tijd, op de
Secretarie dezer gemeente kunnen kennis nemen van de
ter zake ingekomen schrifturen.
Zierikzee, den 27 Juni 1892.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Cu. W. VERMEIJS, Burgemeester.
JAN SNELIJÏN, Secretaris.
Meisjes, die na de Zomer-
vacantie op de Meisjesschool
(School D) wenschcn te
komen, gelieven zich daartoe aan tc
melden bij Mej.T. VISSER, op Woensdag
6 Juli tusschen 2 en 4 uur.
De Secretaris der Plaatselijke Schoolcommissie,
J. A. DE BRUYNE.
dan in den uitersten nood mede in willen laten.
Wat hiervan te zeggen? Is dit beginsel, dit 1
hardvochtige beginsel zoo men wil, goed of af te
keuren Van de beantwoording dezer vraag hangt
het af of men voor- dan wel tegenstander is van I
Staats-armenzorg.
De bekende hoogleeraar in de Staathuishoud- j
kunde, Mr. P. W. A. Gort van der Linden, schreef i
voor zes jaar geleden deze merkwaardige woordeni
«Een zeer groote inconsequentie in het moderne
staatsleven is de overheidszorg voor armen, ge- 1
wbrekkigen en ouden van dagen. De Staat, welke
»de handhaving van het recht ten doel heeft, be-
hoorde zich niet in te laten met het verleenen j
«van hulp aan behoeftigen. Voor den communist,
«voor den socialist zelfs, is de armenzorg een zeer
natuurlijke uiting van het staatsleven, al
»moet hij erkennen, dat deze uiting tegelijk
«het bewijs is, dat de Staat zijn roeping slechts
«zeer fragmentarisch vervult. In den rechts-
staat, in den staat van vrije individuëele con-
»currentie behoort de liefdadigheid eigenlijk niet
tehuis. Aan den individu kan worden overgelaten
medelijdend te zijn, de overheid moet rechtvaardig
«zijn, niet barmhartig." Dat de natuur ook bij
dezen hoogleeraar boven de leer gaat, komt echter
aan het licht, waar hij een weinig verder schrijft
Een groot deel van de ellende, die geleden wordt,
«moet worden gesteld op rekening van onbillijke
«wetgeving en onmachtig beheer. Waarom zullen
«wij dan de rechtvaardigheid beginnen met ont-
houding van datgene, wat eenigermate het onrecht
«verzacht. Ook hier geldt het: wees niet al te
«rechtvaardig."
»De vrijzinnige staatkunde is zich bewust, dat zij
«ten slotte niet volkomen consequent kan zgn, niet
«volkomen logisch en sterk. Maar zij heeft zich
«deze zwakheid niet te verwijten. In een wereld,
«waar alles draagt den stempel der onvolmaaktheid,
«is zij niet alleen volkomen."
gaan zitten, en kosteloos telephoneeren en tele-
graplieeren kan. Hij ging in zijn radicalisme zoover j
van te bewerendat elkeen recht heeft op genezing
van ziektenWaar de radicalen recht op ge- j
zondheid meenen te hebben, is het dus niet te
verwonderen, dat van den kant van het radicalisme j
luide geroepen wordt: dat de armen, van Staats- i
wege recht op bedeeling hebben.
Dat recht wordt dan ook bepleit door den radicalen 1
heer Hugo Muller, lid van den Amsterdamschen
Gemeen ^raad, in eene onlangs verschenen brochure,
Iets over herziening der Armenwet getiteld. Hij is
voorstander «van eene goede organisatie der
«armenzorg van overheidswege"; hij deinst niet
terug «voor de geldelijke gevolgen van uitbreiding
«der Staats-armenzorg"volgens hem eischen de
instellingen tot het voorkomen van armoede «in
«niet mindere, wellicht nog in sterkere mate de
voortdurende aandacht van de overheid"hij
meentdat door uitbreiding van staatszorg het
«althans mogelijk zal zijn, velen te doen bijdragen,
«die er volkomen toe in staat zijn, doch zich
«tegenwoordig aan de geheele armenzorg noch
«persoonlijk noch geldelijk iets gelegen laten
«liggen"; ja, ook hij spreekt van «het recht op
«onderstand."
Tegenover «het recht op onderstand" der armen,
stelt de heer Muller dan de verplichting der rijken
om de armen te bezoeken. Niet de zedelijke
verplichting, zooals bijvoorbeeld de diakenen van
het een of ander kerkgenootschap die op zich
nemen, neen, de wettelijke verplichting. Volgens
hem, moeten Gemeenteraadsleden de armbezoekers
benoemen, die nota bene verplicht zijn die benoeming
aan te nemen. Men ziet wat gedwongen fraaiigheden
en wat al tyrannie ons te wachten staat, als de
radicalen, in gemeente en rijk, de regeering in
handen zullen hebben.
Eenmaal, andermaal en ten derden male dwang
is dan ook de grondtoon, waarin de brochure
Volgens de liberale beginselen komt Staats- van den heer Muller geschreven is. «Het
De heer G. Emants schrijft in het Sociaal Weekblad
van 4 Juni 1892 het volgende: «In den laatsten tijd
«maakt men zich hier te lande reeds druk over
Staats-armenzorgeen punt, dat in de allereerste
«javen zeker toch nog niet tot een beslissing kan
«komen. Vrij wat meer resultaten zou men daarom
«verkrijgen, door er zich voorloopig toe te be-
palen, gezondere beginselen van armenzorg ingang
«te doen vinden." Wie een voorstander is van
gezonde beginselen, tracht ongezonde beginselen
tegen te gaan en te vernietigen. Staats-armenzorg nu
dunkt ons een door en door ongezond beginsel. Wij
willen het daarom in de volgende regelen beschrijven
en bestrijden.
Artikel 193 van onze Grondwet zegt,: «Hetarm-
bestuur is een onderwerp van aanhoudende zorg
«der Regeering en wordt door de wet geregeld. De
«Koning doet van de verrigtingen dienaangaande
«jaarlijks een uitvoerig verslag aan de Staten-
Generaal geven."
De wot tot regeling van het Armbestuur, zooals die
is gewijzigd bij de wet van 1 Juni 1870, is niet van
toepassing op instellingen van weldadigheid, uit
sluitend bestemd om annoedc te voorkomen. Zij
onderscheidt: a. Staats-, provinciale of gemeente
instellingen; b. instellingen eener kerkelijke ge
meente; c. instellingen van bizondere personen;
d. instellingon van gemengden aard. De besliu-en
van alle instellingen van weldadigheid zgn verplicht,
jaarlijks aan hun gemeentebestuur opgave te doen
van hunne werkzaamheden in zake armenzorg. Blij
ven zij in dezen in gebreke, dan worden zij gestraft
met een boete van vijf-en-twintig tot vijf-en-zeventig
gulden. Uit deze bepaling blijkt voldoende, dat do
Regeering het oppertoezicht uitoefent over alle arm
besturen, terwijl uit artikel 20 der armenwet blijkt,
dat de Staat de armenzorg zelf niet ter hand neemt.
Genoemd artikel luidt toch: De ondersteuning der
«armen wordt, behoudens de verdere bepaling dezer
«afdeeling, overgelaten aan de kerkelijke en bij-
«zondere instellingen van weldadigheid."
Volgens de armenwet mag geen burgerlijk arm
bestuur onderstand aan armen verleenen, dan na
zich. verzekerd te hebben, dat zij dien niet van
armenzorg dus niet te pas in den modernen staat
daar staatkunde echter niet altijd zuiver consequent
te werk kan gaan, zoo dekken theorie en praktijk*
elkander ook hier niet volkomen. Ontmoeten wij
daarom bier uitzonderingen op den regel, dan zijn
bet ook hier: uitzonderingen, die den regel be
vestigen. In den regel derhalve: geen Staats
armenzorg, slechts bij uitzondering, waar de nood
in den letterlijken zin wetten breekt.
In dezen zouden wij ons volkomen kunnen ver
eenigen met den tegenwoordigen Minister van
Koloniën, den heer Van Dedem, die eens verklaarde:
«Er moet iets op gevonden worden om tot een
«billijker verdeeling van de kosten der armenzorg,
i «die van de burgerlijke overheid uitgaat, te komen.
«En hoe kan dat, zoo men de Staatskas ongemoeid
«wil laten?" In dezen vereenigen wg ons ten volle
met Mr. van Nierop, die niet gelooft «dat de Staat
«zich geheel onttrekken kan aan de armenzorg, al
«zou hij dien toestand wenschelijk, ja, een ideaal
«noemen." Idealen zijn nu wel zeer mooi, maar ze
I worden altijd slechts benaderd, bijna nooit bereikt.
Dit wenschen wij voorop te stellen, om niet be-
gehuldigd te worden voorstanders der leuze te zgn
leven de beginselen, al sterven de armen ook den
hongerdood! Wanneer wij bet echter over Staats-
annenzorg hebben, dan is het dus niet de vraag
of de Staat bij hooge uitzondering en in grooten
nood niet eens hulp mag verleenen, maar dan komt
de vraag hierop neder: of Staats-armenzorg regel
moet worden en de particuliere armenzorg gaande
weg moet verdringen.
Zoo gesteld, dunkt ons dat het antwoord niet
twijfelachtig kan zijn, dat particuliere armverzorging
regel moet blijven en Staats-armenzorg uitzondering.
«wezen zoude kunnen worden gebracht onder het
«beheer van een ministeriëel departement, dat
«tevens alle bemoeiingen, die met het arbeids-
vraagstuk en met het onderwijs in verband staan,
«zoude kunnen omvatten." Aan de kerkelijke en
particuliere instellingen van liefdadigheid wil deze
drijver van staatsalmacht, zelfs de vrijheid ontnemen.
Hij wil toch dat de Staat hen verplichtte tot
onderlinge samenwerking met de burgerlijke arm
besturen.
Op de negende algemeene vergadering van
Friesehe Katholieken, die Mei j.l. te Sneek plaats
had, verklaarde Dr. Schaepmandat de formule
van het radicalisme nog niet gevonden is, aller
minst in Nederland. Wij gelooven niet ver van
de waarheid af te zijn, wanneer wij beweren
radicalisme moreele politiek -f- staatsalmacht.
Wanneer de zedelijkheid, met namede lief
dadigheid, niet in dienst staat van de politiek en
onder de hoede van den Staat, is zij toch in de
oogen der radicalen de ware niet. Dat blijkt ten
overvloede nog uit het feit, dat de vereenigingen
de Dageraadde Radikale Kas en vijf andere
Amsterdamsche vereenigingen van gelijke richting,
de vereeniging Kindervoeding in de hoofdstad,
dwingen wilden met de voeding der arme kinderen
voort te gaan, niet zoolang als Kindervoeding dit
noodig oordeelde, maar zoolang als de vereeniging
de Dageraad c. s. dit van belang achtte. Onder
den ijzeren scepter van deze radicalen, gaat de
vrijheid geheel verloren, en zien wij de begeerde
gelijkheid volstrekt niet geboren worden.
In de beschrijving van Staats-armenzorg, zooals
de radicalen die wenschen, ligt tevens de bestrijding,
hen, die het recht op bedeeling verdedigen,
Met
Gaan wij de argumenten onzer tegenstanders valt toch niet te redeneeren, allerminst waar dit
maar eens na, en stellen wij dezen in hunne on- recht verdedigd wordt met politieke bedoelingen,
houdbaarheid ten toon. Niemand heeft recht op barmhartigheid, al wordt
Over de sociaal-democraten kunnen wij het stil- ons medelijden ook opgewekt door hen, die het
zwijgen bewaren. Waarin ze ook van de commu- zoo arm en ongelukkig hebben. De fiere armen
nisten onderscheiden mogen zijn, zeker niet in de j schamen zich echter zoo lang mogelijk de hulp
leer, die gelijkheid predikt van bezit. Staats-armen
zorg als regel is dan ook door en door socialistisch.
Zoo resten ons dan de radicalen. Een hunner, de
heer P. L. Tak van Bussum, hield in Januari j.l.
een redevoering over Armenzorg, in de afdeeling
Amsterdam van den Sociaal-Democratisehen Bond.
De slotsom, waartoe dezen Spreker kwam, luidde
aldus: Het zou een zegen zijn als de particuliere
weldadigheid, die afhankelijkheid en onderdanigheid
schept, verdween en daarvoor in de plaats kwam:
Staats-armenzorg, terwijl de armen dan recht zouden Staats-armenzorg Geen gedwongen barmhartigheid,
hebben op ondersteuning, recht op dat wat noodig 1:"M ri"*" An
is o.m te leven.
Voor eenige dagen geleden deed genoemde heer
in de vereeniging Liefdadigheid naar vermogen beginsel, dat krachtig moet weerstaan worden. Op
der meergegoeden in te roepen, niet alzoo de
schaamtelooze vagebonden, die veel van reizen en
trekken houden, trouwe bezoekers der kroegen zijn
en liever bedelen dan werken. Voor laatstgenoemden
zou Staats-armenzorg als geknipt zijn, evenals voor
brutale dienstknechts en dienstboden, die hunne
heeren en vrouwen zouden kunnen dreigen met
de woorden «als ge onzen zin niet doet, dan
«staken wij den arbeid, de Staatskas is er goed
voor om ons te onderhouden." Daaromgeen
liefdegaven. Dat er in de arm
verzorging verbetering is aan te brengen, staat
vast. Staats-armverzorging is echter een ongezond
een voorstel, waaraan Staats-armenzorg ten grond
slag lag. Het werd echter met 133 tegen 44
stemmen verworpen.
Wie een getrouw lezer is van de Amsterdammer,
dagblad voor Nederland, het bekende orgaan der
radicalen, weet dat de redactie van genoemd orgaan
I het volmaakt eens is mot den heer Tak. In Augustus
I van het vorige jaar noemde zij in een hoofdartikel,
I verbeterde armenzorg «het allernoodigste", en in
October noemde zij in eenige hoofdartikelen over
I Armenzorgwijziging der armenwet en toekenning
van subsidiën uit de Staatskas aan gemeenten waar
1 de armoede groot is, dadelijk noodig." In Mei
schreef zij: «No. 1 zij: een nieuwe armenwet."
«Dwingt de Regeering en Kamers" zoo riep zij
het Kamerlid Pyttersen toe «nog vóór den
«winter een wijziging der armenwet tot stand te
«brengen, waardoor in afwachting van gunstiger
«dagen de armenwet althans eenigermate in
i «overeenstemming gebracht wordt met de eischen
de gezonde beginselen van armverzorging, alsmede
op de hetero organisatie, hopen wij later terug
te komen,
Indië.
Volgens eon particulier telegram van het Handelsblad,
heeft een ontzettende vulcaniecho uitbarsting plaats
gehad op oen der groote Sangir-oilanden (een Neder-
landsche bezitting ten Noorden van Minahassa en
Celebes).
Honderden inboorlingen hebben by deze ramp het
lgven verloren.
De schade aan eigendommen van bjjzondore personen
(Europeanen en Cbineezen) is groot. De regeering, die
zelf geen schado leed, helpt do noodlijdende streken
krachtdadig.
Perzië.
De jonge knaap, die den sliah van Perzië op zjjne
laatste reis in Europa vergezelde, speelde in het
koninklijk kamp van Barujirg met een revolver; het
wapen ging toevallig af en het scheelde niet veel of
de sbah werd gedood.
De kleine is van het hof weggezonden.
Engeland.
Uit Londen wordt geseind, dat het huis Baiing de
Portugeeacbe coupons op de basis van in goud
zal betalen, zonder dat do bonds behooven afgestempeld
te worden.
Oostenrijk.
Ia de 24ste galerij der Albertschacht, 700 metovs
van Mariaschaobt verwijderd, heeft men twee afscheids
brieven van verongelukte myn werkers gevonden, namelijk
van Fraüz Sonkup en Franz Liska. Zjj waren op 31
don no patroonhalsen geschreven.
Do van innige godsvrucht getuigende regelen bovatten
roerende afscheidswoorden aan de familie der onge-
lukkigen, benevenB mededeelingeu over de vroosolijbo
uren, in de myn doorgebracht, terwjjl zij hunnen dood
afwachtten.
«Wij waren aan 'fc werk, schrjjft Soubup, toen andere
personen bjj ons kwamen en zeiden, dat zjj niet meer
naar boven konden. Wg dwaalden langB alle kanten
rond en poogden den uitgang te bereiken, maar vruchte
loos. Wy wachtten op hulp, zjj kwam niet. Wjj baden
zoolang wjj konden, maar de eene na den andero viol
in onmacht".
Het slot van den brief luidt: «Dierbare vrouw, do
laatste woorden schrjjf ik met groote moeite. Mjjn
hoofd scheurt, myn geest wordt zwak, de eeuwigheid
nadert". Verder handelden zjj over huiselijke zaken,
verzochten hunne vrouwen de schulden to botalen on
de kinderen godvruchtig op te voeden
Nederland.
Groningen, 25 Juni. Er waren hier vanmorgen
te 9 uur al heel wat menscben op de been. Was het
gistermorgen met het weer «soep van ellende en balletjes
van narigheid", vanmorgen is bet dat kan men in
ons klimaat zoo hebben 1t schoonste weertje van
de wereld.
«Scheiden tut weh!" zegt een Duitscbo versregel,
en aan zoo iets, geloof ik, dachten velen dor menigte,
die gereed stond om met een groet, een hoera, afscheid
te nemen van de Koninginnen, Iedereen had het
gvacieuse, kinderljjke Koninginnetje telkens en telkona
in de laatste dagen weer moeten zien, en altoos maar
weer opnieuw willen vertellen van de innemendheid
der Koningin-Regentes. Men zegt niet to veel, als mon
beweert, dat Groningen zjjn Koninginnen innig lief heeft.
Circa 10 uur vertrokken HH. MM. van het regecringa-
hotel naar het station, om vandaar te 10 uur 20 min.
per extra trein naar Soestdyk te vertrekken. Overal
in de stad werden Zjj nogmaals uitbundig toegejuicht.
In den Koninklijken wachtsalon waren aanwezig de
Commissaris, diens echtgenoote, de Burgemeester en
eenige andere autoriteiten.
Hare Majesteiten drukten allen harteljjk de hand en
wuifden, reeds in den trein gestegen, nog herhaaldelijk
den achterbljj venden toe. Als de trein met zjjn kostbaren
last zich in beweging zette, klonk nog eens warm do
jubelkreet: «Leve de Koninginnen"!
H. M. de Regentes vereerde de echtgenoote van don
Commissaris der Koningin een prachtvollen armband
met brillanten bezet. Aan de armen schonk II. M.
ƒ1200 en deed belangrjjke giften toekomen aan het
Doofstommen-instituut, aan de Ambachtsschool, aan do
golitie en het muziekcorps, terwjjl H. M. bjj het vertrok
!aar voornemen te kennen gaf om alle leden dei*
eerewacht een herinneringsmedaille te doen toekomen.
Onder de groote menigte toeschouwers, die zich
Donderdagochtend te Groningen in de Oude Boteringe-
straat bevonden om de Koninginnen te zien, bon men
ook de 102 jarige Betje Cohen opmerken. Door do
welwillendheid van een der bewoners werd haar een
stoel gebracht en kon het oude vrouwtje, tegenover
het Regeeringshotel gezeten, alles op haar gemak
gadeslaan.
Hare Majesteiten de Koninginnen zjjn Zaterdag
te halftwee in goeden welstand te Soestdyk teruggekeerd.
Het verblijf in de noordelijke provinciën heeft Haro
Majesteiten niet bjjzonder vermoeid.
Heden ochtend vroeg werd H. K. H. do Groothertogin
van Sakeen te Soestdyk verwacht, om aldaar gedurende
ongeveer veertien dagen te verblyven.
's Crravonliagyo, 24 Juni. De heer mr. M. P
Sipkes, te Leiden, heeft heden voor den Hoogen Raad
den eed afgelegd als advocaat en procureur.
Kotterdam, 24 Juni. Ter waarschuwing van
moeders en kindermeisjes deelen wy het volgende mode
Een 14-jarig dienstmeisje, dat heden morgen twee
kinderen, die aan hare zorg waren toevertrouwd, in
een kinderwagen voortreed, maakte in de Warmoezicrg-
laan te Kralingen een praatje met een vriendionetjo.
Terwjjl zjj nu den wagen een oogenblik onbeheerd liet
staan, duwde een ander zusje den wagen voort met
het gevolg, dat deze te water geraakte. Op het hulp
geroep van een paar vrouwen, Bchoot de schilders-
knecht Jacobus Boekelaar, wonende Goudschen weg,
alhier toe, die den moed had gekleed te water to
Bpringen, waarna hy er, ofschoon met veel moeite, in
slaagde, do twee kleinen onder den wagen vandaan te
1 halen, waarvan een het bewustzjjn had verloreD, en op
j het droge te brengen. Spoedig was de kleine weder
geheel hersteld.
Burgemeester en Wethouders van Rotterdam
herinneren, dat met den len Juli 1892 betaalbaar zjjn
de op den len April j.l. uitgelote 385 obligation van
de premiënleening van het jaar 1868, ten laste van do
gemeente Rotterdam, waarvan de nommers zjjn bekend
gemaakt in No. 5 van het Gemeenteblad van dit jaar
alsmede dat de navolgende obligation dier leening,
bjj vroegere uitlotingen ter a flossing aangewezen, daartoe
Dog niet zjjn aangeboden, en wel: Met /200: 5218,
36094, 49312, 70230, 70456.;
Met 100
706 10582 25612 32945 42831 55567 63759
1394 11976 25650 33150 43370 56201 64271
3212 12118 25684 34398 43819 56429 64452
5189 12545 26126 34693 43964 56562 64636
5233 13422 26235 34930 44037 56771 66132
5253 13638 27387 35047 45660 56885 66252
6045 14375 27525 35645 47945 57493 66365
6300 147G3 27756 36683 4S2S8 57606 67901
6713 15833 27902 3G725 48374 57885 G700S
7068 16079 29018 36760 48703 58237 68199
7127 16105 29231 37324 49571 58378 68705
7187 16113 29518 37622 50013 58553 68829
7192 20321 29558 38148 50084 59518 69331
7764 2053S 29813 38340 50676 60284 69519
8084 21463 30662 38473 51417 60589 70611
8271 22039 31232 39044 52220 61171 71610
833G 23511 31489 39890 52658 62182 71711
9007 23980 31723 40272 54453 62543 71856
9624 24540 32192 41265 54965 62603 72000
•10132 24888 32641 42710