/NlllkZIIMNI NIEUWSBODE. Zaterdag 30 Januari 1892. AANBESTEDING. Directeur-Uitgever J. WAALE. BEKENDMAKING. NIEUWSTIJDINGEN. Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. De prijs per 3 maanden is f 1,30, franco per post f 1,60. Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending eens per week, f 10,per jaar. 48ste JAARGANG. No. 6112. Advertentiënvan 13 regels 30 Cts. meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des Maandags, Woensdags en Vrijdags middags 12 ure bezorgd worden. Cb'oote letter wordt naar plaatsruimte berekend. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee, Overwegende dat in de gemeente een geval van poklcèn is voorgekomen; Gelet op Art. 18 der Wet van 4 December 1872 (Staats blad No. '134); Brengen bij deze ter kennis van de ingezetenen, dat iederef-Wocnsdajgdes naini<ldag-s te één uur, in het IJklokaal binnen liet Raadhuis, gelegen heid zal bestaan tot kostelooze inenting en herinenting. Zierikzee, den 29 Januari 1892. W. A. OCHTMAN, Weth.1°. Burgemeester. J. W. D. BOEIJE, 1°. Secretaris. BURSSffiEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee zijn voornei.il l'.| op Maandag; den 8 Februari 1899, des namiddags te 13uur> °P het Raadhuis, bij enkele inschrijving aan t© besteden: Het vernieuwen der bovendekken van de vaste en beweegbare ge deelten van de brug buiten de Zuidhavenpoort. De aanwijzing zal geschieden op Maandag; den 1 Februari en op Zaterdag* den 6 Februari 1899, telkens des voormiddags te ÏO ure, waartoe de gegadigden moeten bijeenkomen ten Kantore van den Gemeentebouwmeester, bij wien inmiddels ook inlichtingen te bekomen zijn. Bestekken zijn ter Gemeente-Secretarie a 10 cent ver krijgbaar. Geen overbodige vrees. Wezen wij in een vorig nommer op de overdreven voorstelling, die de heer Schaepman in het Centrum gaf van de gezeglijkheid en de volgzaamheid van sommige vrijzinnige leden, overdrijving, maar in anderen zin, heerscht ook in het weekblad Nederland hoofdredacteur Mr. J. P. Sprenger van Eijk, dat, in een artikel»De kracht der linkerzijde" op gebleken meeningsverschil wijzende, daarin bewijzen ziet van gebrek aan voldoend vertrouwen, aan onderlinge wel willendheid, die nu reeds vreest voor verdeeldheid! Men zou, met reden, kunnen vragen, of hier niet de waarheid in het midden ligt? «Waartoe moet dat alles leiden? Waar wijst het heen?" wordt in het aangehaalde artikel gevraagd en liet antwoord luidt»Ook bij de voorbereiding der Juni-verkiezingen wist men, dat de meeningen van hen, die onder liberale vlag willen strijden, sterk uiteen- loopen. Toch wilde men van scheiding niet weten; eensgezindheid kon en moest door onderling overleg, gevolg van ernstige zucht tot samenwerking, verkregen worden. «Toen men destijds verbrokkeling der partij wilde voorkomen, wist men dat dit alleen kon geschieden als men van weerszijde wat wilde toegevenmen wist, dat, zoo hun geen toenadering bewezen werd, som migen zich óf zouden moeten afscheiden óf ten gronde gaan en dat het een zoowel als het ander slechts aan de tegenpartij ten goede zou komen en jaren lang eiken stap in liberale richting onmogelijk zou maken. »En is dat alles nu reeds vergeten", wordt dan verder gevraagd, «voordat nog geen enkel gewichtig wetsontwerp, tot meeningsverschil aanleiding gevend, de Kamer heeft bereikt? Is reeds nu gebleken dat overleg en samenwerking om iets goeds tot stand te brengen, onmogelijk zijn? Zoo neen, waartoe dan reeds nu twist en uitdrukking van wantrouwen?" Maar eilieve, waar is van twist, waar is van wan trouwen gebleken? Inderdaad hebben de beraadslagingen, die in de Tweede Kamer bij de Staatsbegrooting gevoerd werden, op ons, die midden in den strijd gestaan hebben, geen anderen indruk gemaakt, dan de beraadslagingen in de kiesvereenigingen vóór de Juni-verkiezingen. Waarlijk, wie de beraadslagingen bijwoonde, in de stemming waarin bet artikel in Nederland geschreven is, zou zeker ook aan het tot stand komen van een- beid van richting gewanhoopt hebben! Wie echter wat dieper zag dan de oppervlakte der dingen, maakte zich daarover niet ongerust. Hij zag in het woelen der wateren #iiets anders dan het samen treffen van stroomen, die, van verschillende kanten komende, elkander trachtten te verdringen totdat zij ééne bedding gevonden hebben, waarin zij, aan vankelijk nog woelend en warrelend, maar allengs kalmer en gelijkmatiger voortvloeien. Toen de Minister Vissering zijne rentebelasting moest verdedigen, sprak hij: Elk stuurt zijns weegs. En niemand weet waarheen! Dat was toen het juiste beeld der vrijzinnige partij. Dat is haar beeld gebleven, zoolang zij meerderheid was. Daarin is verbetering gekomen in den tijd, dat zij minderheid was. Voldoende? In ieder geval meer dan velen hadden durven hopen. Niet weinigen waren er, die in den tijd der voorbereiding van de verkiezingen, wel hun best deden om aan de vrijzinnige candidaten de meerderheid te bezorgen, maar die dit deden tnet een beklemd gemoed, omdat zij vreesden, dat men weldra een herhaling zien zou van 't geen vroeger geschiedde, dat wederom ieder zijns weegs zou sturen, zonder dat iemand wist waarheen. En nu, wat hebben wij gezien? «Dat er verschil van meening bestaat, dat sommigen in eenige opzichten gaarne verder zouden willen gaan dan anderen." Maar dat is, Nederland zegt het terecht, «even natuurlijk als bekend." Maar wij hebben niet gezien, wat Ned. gezien heeft, «dat er termen zouden worden gevonden om reeds nu, d. w. x. voordat eenig belangrijk en tot meenings verschil aanleiding gevend wetsontwerp is ingediend, een strijd onderling en een strijd tegen het ministerie, grootendeels uit de eigen partij voortgekomen, te be ginnen." Nederland noemt dat eene verrassing en voorwaar geen aangename verrassing. Het zou inderdaad een bittere teleurstelling zijn, indien het zoo ware, maar gelukkig is het zoo niet. Berust de opvatting van den heer Schaepman op de meening, dat zelfstandigheid zich enkel kan openbaren in verschil van meening, hier wordt uitgegaan van een opvatting, dat meeningsverschil geneigdheid tot samenwerking uitsluit. Voor deze laatste opvatting is even weinig grond als voor de eerste. Men stelt zich bij deze opvattingen de verhoudingen, dunkt ons, niet juist voor. Wat is het geval? Niet zonder bedoeling herinnerden wij boven aan de uit spraak van den heer Vissering. Zoo is de vrijzinnige partij er aan toe geweest. Elk stuurde zijns weegs, zonder er zich om te bekommeren waarheen de anderen hun steven wendden. En nu wil men die vloot in één vaarwater brengen, men wil haar één koers doen volgën. Denkt men, dat dit in eens goed gaat? Dat elke stuurman terstond de goede richting kennen, elk schip onverwijld aan het roer gehoorzamen zal? Acht men het niet veeleer mogelijk, ja natuurlijk, dat zij die van rechts en van links in hetzelfde zog moeten komen, op het punt van ontmoeting met elkander in botsing raken of elkanders banen kruisen En dat daarbij deze en gene, die tot dusver meende een anderen koers te moeten houden, niet dadelijk toegeeft, dat de nieuwe koers beter is en twijfelend vraagt of de haven, waarin hij belanden zal, wel die is waar hij wenscht aan te komen, wat is daarin ver wonderlijks? Het zou integendeel verwondering moeten baren, als alle schepen nu in eens, alsof ze aan een touwtje getrokken werden, achter elkander voortzeulden. Wat in Nederland als teekenen van twist en wan trouwen beschouwd wordt, is niets anders dan het zoeken naar den eenen koers, die allen volgen willen. Dat niet alles dadelijk zoo heel vlot gaat is juist een bewijs, dat de eenheid, die nu op weg is te ontstaan, eene natuurlijke en niet eene kunstmatige is. Er is nog eens een tijd geweest, dat men sprak van de eenheid der liberale partij, 't Was in de dagen, toen men den heer Kappeijne tot leider had benoemd en zich voorstelde, dat men daarmede de eenheid had gemaakt. Het was te voorzien, dat dit op niets zou uitloopen. Wat men toen meende te kunnen volbrengen, was inderdaad het spannen van een aantal mannen aan een touwtje, met het doel ze allen achter elkander voort te trekken,, zooals de leider dat verlangen zou. Dit kon niet gaan en dat ging niet, juist omdat er ontbrak wat nu gezien wordt, het zoeken en tasten, het streven om ééne richting te vinden, die allen blijken te willen, al kunnen niet allen dadelijk hun oude voorkeur prijs geven, al trachten zij eene afwijking in hun geest te bewerken: zij willen natuurlijk het liefst hun koers volgen, maar alleen mits de anderen meegaan; doen deze dat niet, dan gaan zij met de anderen mee. Daartoe kan zeer zeker medewerken wat in Nederland ten slotte aanbevolen wordt en waarmee wij van ganscher harte instemmen: dat er overleg plaats hebbe om tot samenwerking te komen. Als de samenwerking vruchten gaat geven, zullen deze tot krachtiger aaneensluiting nopen en daarom is er geen reden om te vreezen, dewijl reeds nu meeningsverschil zich openbaarde, maar zou het ons, in strijd met de in Nederland geopenbaarde meening, bedenkelijker voorkomen, indien er ernstige strijd ont stond nog na de indiening van belangrijke wetsont werpen. Als dan blijken mocht, wat wij trouwens niet duchten, dat men het met elkander niet eens kan worden, dan is er ernstige reden om te vreezen, ja om te wanhopen, maar thans nog in geenen deele; thans mogen wij voortgaan de beste verwachtingen te Engeland. Ongehoord zjjn de sommen, die in Engeland by het huwelyk: van hooggeplaatste en schatrijke personen worden uitgegeven eu de bruiloftstaarten of koeken kosten bijvoorbeeld schatten. Een handige, ervaren suikerwerker, die zulke taarten versiert, verdient 250 per week. De bruiloftskoek ter eere van het huwelyk van prinses Louise Victoria met den Hertog van File woog acht centenaars of 400 kilogram en het ontwerpen er van duurde zes maanden; de kracht van twaalf mannen was noodig om het gebak op te tillen en een extra spoorweg-waggon werd voor het vervoer gemaakt. De taart kostte ƒ3000. Een koek van ƒ400 is iets heel gewoons en vaak geeft men er ƒ1000 voor uit. Ook bloemen verslinden schatten en een bruigom moet ƒ500 uitgeven om de bruidsjuffers, die zjjne aanstaande naar het altaar begeleiden, behoorljjk van bloemen te voorzien. Toen onlangs de dochter van een millionair, juffrouw Muriatha trouwde, was de kerk van binnen en van buiten met de kostbaarste bloemen getooid. Aan de japon eener bruid bevindt zich soms voor een waarde van ƒ20,000 aan kant. Toen de prinses van Wales trouwde, kreeg zjj van den koning van België voor een waarde van 100,000 aan kant ten geschenke. Sedert dien tjjd verzamelt de vorstin kant en zy bezit wel voor eene waarde van ƒ500,000. De schoentjes, die de bruid noodig heeft, kosten 500 tot 2000soms zjjn adellyke wapens op de zooien gegraveerd. Duizelingwekkend zyn de sommen, die voor ge schenken aan de bruid worden uitgegeven. De hertog van Bath schonk zyn aanstaande op haar trouwdag juweelen ter waarde van ƒ300,000 en de hertogin van New-Castle kreeg zelfs voor een millioen aan bruids geschenken. Enkel een hoofdversiering werd op ƒ150,000 en een enkel diamant op 100,000 geschat. Voor een bruidsgeschenk in paarlen voor Ledy Treedwante werkte de juwelier twee volle jaren en hy had briefwisseling over de gebeele wereld om de zuiverste en mooiste stukken te krjjgen. Het stuk kostte ƒ120,000. Ia Engeland trouwt niemand, hoog of laag, rijk of arm, op Vrjjdag; die dag wordt als een ongeluks-dag beschouwd; hetzelfde vooroordeel bestaat ook wat het beginnen eener reis op dien dag betreft, in 't bjjzonder geldt dit van de vrouwen en de ontvangsten der passagiers-gelden op Vrydag zyn dan ook altjjd lager dan die op de overige werkdagen. Eene firma te Londen bestelde dezen winter 32,000 ljjkjea van zangvogels, 80,000 watervogels en 800,000 paar vleugels. Op eene vGiling aldaar werden 404,389 West-Indische en Braziliaansche vogels ver kocht, en 356,389 Oost-Indische, ongerekend de duizenden fazanton en paradijsvogels. Eenige soorten zyn dan ook in een paar jaar reeds zoo goed als verdelgd; de Smyrnasche alcyon, een juweeltje, is geheel in de strikken ondergegaanen op de markt, waar men nog niet weet_ dat het de laatste zyn die verkocht wórden, gelden zy een halven shilling. De vogels worden in den paartijd gezocht eu levend gevild, omdat dan de kleuren schitterender .blijven. De vereeniging tegen het dragen van kleine vogels, door de hertogin van Portland opgericht, telt nog maar 950 leden. Londen, 27 Jan. Een der eerste daden van per soonlijk initiatief van den jongen khedive van Egypte, Abas Pacha, is eene uitnoodiging die hy richtte tot de leerarenen zijne medescholieren van het The- resianum te Weenen, om in de paaschvacantie hem te komen bezoeken. Hij bood hun een stoomboot te Triest aaa.y iwrwjjl onder militair geleide alle bijzonderheden bezichtigd zullen worden. De gezondheidstoestand van Engeland bljjft aller ongunstigst. Het sterftecijfer der vorige week steeg te Londen tot 46, te Brignam zelfs tot 60 per duizend. Te Londen stierven in die week 1762 personen boven het gewone gemiddeld cjjfer. Als oorzaak der sterf gevallen is 1465 maal ziekte der ademhalingswerktuigen en 506 maal influenza aangegeven. Rusland. St. Petersburg^ 27 Jan. De czaar heeft ge last, dat het rantsoen der Russische gevangenen met 20 pCt. verminderd moet worden, ten bate der nood lijdenden. Voor het bouwen van hnizen en voor andere werkzaamheden wordt het hout den nooddruftigen gratis uit de keizerljjke domeinen ter beschikking gesteld. De Standard verneemt uit Warschau, dat alle maatschappelijke klassen besloten zyn, den eeuwdag der tweede verdeeling van Polen stilzwijgend in rouw te gedenken. Zoo hadden de schouwburgen Blechts enkele bezoekers, waarna de overheid biljetten aitdeelde en het volk dwong tot theaterbezoek. De politie ver wijderde plakkaten van de schouwburgdeureq, het volk vermanende om weg te bljjven. De vensters by enkele edelen, die bals gaven, werden ingegooid. Van de meeste familie a zyn leden gearresteerd, en de toestand is zoo onrustbarend, dat generaal Gourko naar Peters burg ontboden is, om buitengewone maatregelen te beramen. Poolsche bladen deelen mede, dat het Franciscaner klooster te Dederkala en het klooster der Carmelieten te Duboro, in de provincie Volhynië, door de Russische autoriteiten zyn opgeheven. De bewoners werden naar Warschau vervoerd. Men beweert dat dit slechts het voorspel is van een algemeene sluiting der R.-K, kloosters in de provinciën Podolië en Volhynië. Italië. De aardbeving van 22 dezer werd, behalve te Rome, ook in de provinciën Perugia, Aquilla en Caserta tevoeld. Te Civita Lavinia richtte in den nacht van 3 op 24 dezer een nieuwe schok een schade van ongeveer 300,000 francs aan. De inwoners darven zich niet meer in hun woningen ophouden en hébben zich in teuten gelegerd. Een oude toren stortte in; twee personen werden onder het puin bedolven. Men slaagde er evenwel in, hen levend weder te voorschijn te brengen. Te Genzano stortten eenige huizen in. België. Een man van Lembeke, wiens zoon rijk uit Amerika terugkeerde om zyn vader te komen halen, ia van vreugde gestorven. Nederland. Amsterdam, 27 Jan. De uitslag der herstem ming ter verkiezing van twee leden der Provinciale Staten is: uitgebracht 4906 geldige stemmenvolstrekte meerderheid 2454. Gekozen de liberale candidaten: prof. Van Hamel met 2611 en de heer A. Sassen met 2529 stemmen. De heer Hovy (anti-revolutionair) ver kreeg er 2356, de heer mr. Travaglino (ultramontaan) 2171. Zaterdagmorgen in de vroegte schelde de schoon maakster van het Israël, badhuis op het J. D. Mejjer- plein te Amsterdam te vergeefs. Toen men zich eindeljjk toegang tot de woning had weten te verschaffen, vond men den oppasser M. Ouds bewusteloos in een stoel zitten, terwjjl zyn vrouw en een 10-jarig meisje, een bloedverwante, die daar tjjdeljjk in huis was, bewusteloos te bed lagen. Zjj werden allen door de ontboden geneesheeren tot bewustzyn gebracht. Een calorilère had hen met verstikking bedreigd. 'sGJ-ravenlxag;©, 28 Jan. Eerste Kamer. Bij de marine-begrooting betoonde de heer Van Alphen zich zeer ingenomen met de oefeningen met het defensiematerieel in vereeniging met de landmacht en met de uitzending van een eskader in den afgeloopen zomer. Hy ried den Minister het personeel zooveel mogelyk voltallig te maken met regelmatige aflossing in de Koloniën. Ten aanzien van het transport van zeevolk naar en van Indië gaf hy verschillende wenken. De Minister van Marine beloofde met het advieB zyn voordeel te doen, waarna zyn begrooting werd aan genomen. Daarna kwam Financiën aan de orde, een begrooting, die, zooals de heer Wertheim opmerkte, veleen groote verwachtingen in zich Bluit. Dat het vroeg een betere bezoldiging voor de ambtenaren by de Grootboeken. De schadelijkheid van den accyns op het vleesch werd betoogd door den heer Van der Breggen tegenover het bezwaar van den Minister om die heffing af te schaffen. By afschaffing zouden toch de mindere qualiteiten rundvleesch meer dan tot dusver binnen bereik der arbeidsklasse gebracht worden en zouden veel perceptie kosten gespaard worden. De Minister van Financiën bleef by zyn opinie dat de belasting op het vleesch meer betaald wordt door do rijken en die op de zeep door de mingegoeden, zoodat de zeepaccjjns moest voorgaan by de voor genomen afschaffing. De Minister maakte de geestige opmerking, dat de Ministers van Financiëa geljjk staan met slachters in zoover zij de vergoeding voor betaalden accyns terugvinden bjj de rjjken. Hy was bereid een billjjker traktementsregeling der ambtenaren by het Grootboek te overwegen. By ontslag beval de heer Van Eysinga het lot der oudgedienden in de welwillendheid der Regeering aan. Met 10,000 subsidie is er te weinig gedaan. De heer Fransen v. d. Putte drong aan op spoedige organisatie onzer levende strijdkrachten en achtte het optreden van den Minister Seyffardt geheel overeen komstig onzer rechten en vrijheden, omdat zyn denk beelden meer met onzen volksaard overeenkomen, meer nationaal zyn, al zou spreker zich niet verantwoord hebben geacht de legerwet Bergansius af te stemmen. De Minister van Oorlog zeide, dat de volksweer baarheid grondslag moet zyn voor elk legerstelsel eener kloino natie en zal, by allen twjjfel of hy nuttig werkzaam kan zyn, voortgaan met de voorbereiding eener regeling van de levende strydkrachten. Zyn begrooting is aangenomen. De accjjns op het geslacht kan volgens verklaring van de regeering voorshands nog niet opgenomen worden onder die, welke ten deele of geheel kunnen vervallen; de accijnzen op zout en zeep dienen voor te gaan. Het krankzinnigengesticht in den Haag! Men weet missichien wat in de brochure van mevr. Stoten over het Haagsche krankzinnigengesticht werd gezegd van het afvriezen der voeten bjj een jonge verpleegde. Het Vad. maakt op deze mededeelicg een kant- teekening, die de zaak en daarmee de geheele inrichting in een nog slechter licht plaatst: «Volgens een ons toegezonden verhaat, zegt het blad, zouden de voeten van het bedoelde meisje niet afge vroren, maar weggerot zijn, naar beweerd wordt ten gevolge van gebrekkige verpleging. De ouders van 't meisje hebben op dien grond een aanklacht ingediend, doch het eind zou geweest zjjn, dat de vader, na ont vangst van 300 van de regenten, een verklaring heeft geteekend, dat hy van alle verdere vervolging zou afzien." De Haagsche correspondent van de N. Gron. Cl. meldt, dat de zaak thans in onderzoek is bij de Justitie en dat eveneens een onderzoek wordt ingesteld door het geneeskundig staatstoezicht. De post, die jaarljjks op de Haagsche gemeente- begrooting wordt uitgetrokken voor «verpleging" van onvermogende krankzinnigen in die inrichting be draagt 50.000. De Haagsche briefschrijver van de Zutpli. Ct. zegt, over de benoeming van een kommandant van het regiment grenadiers en jagers sprekende, dat de Minister van Oorlog zjjn eerste voordracht heeft terug genomen, maar dat H. M. de Koningin-Regentes ge meend heeft ook tegen de tweede door hem ingediende voordracht bezwaar te moeten maken. De schrijver der «Haagsche Kroniek" in de Gr. Ct. deelt het volgende medeHet grootkruis van de Chefakat-orde met brillianten, waarmee de sultan van Turbye ons Koninginnetje heeft begiftigd, is een uiterst zeldzame onderscheiding. De bedoelde orde, in 1880 door den Grooten Heer ingesteld, werd tot hiertoe naar my verzekerd werd, slechts aan zes vorstinnen ze is uitsluitend voor vrouwen bestemd, verleend ik meen dat behalve koningin Victoria, de koningin van Rumenië (Carmen Silva), de czarine, de Duitsche keizerin en de koningin-regentes van Spanje nog niemand deze hooge onderscheiding heeft verkregen; en al krygen de noodljjdende fondsen van 't Ottomanische rjjk, waarmee we hier zoo rjjk gezegend zjjn, er geen hooger koers door, of al wordt de zekerheid der uitbe taling van prjjzen op de Turksche loten er niet grooter door, het doet een goed Vaderlander toch aangenaam aan, als zjjn koningin zoo wordt verheerljjkt. Of ons vorstinnetje er zelf heel veel voor gevoelt en er zich van haar poppen door zal laten afleiden is een andere vraag. Dordrecht, 27 Jan. Charles Davonport is een waardig opvolger van Barnum, zaliger nagedachtenis: ln zyn gisterenavond gehouden «zitting" begon Sequah met zich te excuseeren tegenover den heer Hooglandt. De door dezen gebezigde uitdrukking klinkt in 't Engelsch zeer slecht, doch Sequah had in aan merking moeten nemen, dat genoemde heer geen EngelBchman was. Sequah trok alles terug wat hjj gezegd had en het zou hem groot genoegen doen hem nu in te wrjjven. De toejuichingen waren verbazend. De heer H. meldde zich echter niet ter behandeling aan. Daar Sequah van den vorigen onbekende weer een brief had ontvangen, dien hjj echter niet zon voorlezen, maar die alle reden geeft tot de onderstelling, dat de schrijver lid is van de «Vereeniging tegen de Kwak- zalverjj", stelde hjj voor de ontvangen entré3B niet aan vereenigingen te geven, maar om van heden tot en met a.s. Zaterdag een middagmaal van 50 converts te geven aan zyn hotel (PonBen), om den anderen dag voor vrouwen en mannen. De noodige kaarten zjjn te verkrijgen aan het politiebureau. Dit voorstel werd met daverende bravo's begroet. Daarna gaf hjj een uitvoerig relaas van de ver volgingen, waaraan hjj blootstond. Zyn apotheker (Stuttenheim) was ziek en zou wel dood gaan. Hjj wbb in Haarlem gegjjzeld geweest door een apotheker bier ter stede voor een geringe som en dit heeft hem nogal aangegrepen. Sequah kon dus van avond geen medicijnen verkoopen. Hierna werd een oud werkman behandeld, dien velen verklaarden te kennen. Hjj had geen geld, maar Sequah zei: dat is niets. De andere mjjnheer heeft geld, kan olie koopen en zich door een ander laten wrjjven. Na de behandeling, die op de gewone wjjze in zyn werk ging, zeide de man geen pjjn meer te gevoelen. De zaal waB door meer dan 1000 personen gevuld. Velen moesten worden afgewezen. Het diner dat Sequah heden namiddag te Dordrecht aan 50 arme vrouwen gaf, bestond uit erwtensoep met brood, aardappelen 'en boerenkool, een lap rundvleesch, melk en sinaasappelen. De vrouwen lieten zich de geréchten goed smaken. Vrouw Vliegenthart was de tolk der aangezetene vrouwen om Sequah te bedanken. Zjj zeide: »wjj bljjven u duizendmaal dankbaar en hopen dat er meer Dordtsche heeren zullen opstaan die zoo goedertieren over arme menschen denken." De heer Davonport hield een geestige toespraak, waarin hjj o.a. zeide dat hjj, toen hjj het geld gaf aan ver eenigingen, nooit het genoegen had te zien wat er mede gedaan werd, «maar nu heb ik het plezier, het innerljjke genoegen." Natuurljjk werd alles afgewisseld met bravo's en lang zal hjj leven; tot slot werd het Ned. volkslied gezongen. De 50 mannen die morgen (Donderdag) komen, krygen o.a. roast beef; de 50 vrouwen op Vrydag visch, met het oog op de Roomsch-katholieken. De 100 kinderen (natunrljjk arme kinderen, jongens en meisjes, van 10—14 jaar) krjjgen Zaterdag na den maaltjjd pudding. MicidLelDurg*, 27 Jan. Door den postbode van Domburg op Middelburg werd eergisteren een visch- arend gevangen. Het dier verzette zich hevig, doch het Bcheen óf ziek óf zich bjj het neerschieten op zyn prooi erg bezeerd te hebben. Het had een vlucht van 1,3 M. 28 Jan. Den len Februari keert het detachement uit Terneuzen terug van het 2e bat. 3e reg. inf. alhier, onder bevel van den 2en luit. J. Buys en wordt op genoemden datum vervangen door een detachement van het 4e bat. uit VlisBingen, onder bevel van den 2en luit. Van Harenbrecht. Volgens loopende geruchten zou de stoombarge- dienst Middelburg—Vlissingen, welke eerst 1 Jan. zou gestaakt worden en daarna de dienst weder een maand voortzette, ook thans den dienst nog minstens 3 maanden voortzetten, omdat ten minste nieuwe abonnements kaarten, geldig gedurende drie maanden, zjjn uitgegeven.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1892 | | pagina 1