ZMIIIk/IISdll KIEUWSBODE.
Dinsdag 13 October 1801.
Directeur-Uitgever J. WAALE.
BRANDSCHOUWING.
NIEUWSTIJDINGEN.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is ƒ1,30, franco per post
ƒ1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
48ste JAARGANG. No. 6065.
Advertentiënvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts.kunnen uiterlijk tot des
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee
brengen ter kennis van de Ingezetenen, dat de Directie der
Brandweer op Maaiidag- don 19 October
eerstkomende en volgende dagen eene
Algemeene Brandschouwing
in de woningen der Ingezetenen zal houden, overeenkomstig
de bepalingen der Verordening tot voorkoming en blussching
van brand in deze gemeente.
Zierikzee, den 12 October 1891.
De Burgemeester en Wethouders,
Cn. W. VER ME IJS, Burgemeester.
JAN SNELLEN, Secretaris.
Radicalen en progressieve Liberalen.
Uilenspiegel gaf in zijn nummer van 26 Sep
tember i/ Een Hoomsch straatliedje" ten beste, op
de wijze van: //Heb je wel gehoord van de zil
veren vloot". Het tweede der vier coupletten
luidt aldus:
•Heb je wel gehoord van het Hoornsche lawaai
Het lawaai om T r e u b te kiezen
•Tot lid der Tweede Kamer, ja
»Zou Ferf het daar verliezen?
»Wel neen! Wel neen!
»Treub loopt een blauwe scheen
Bjj de liberale jonge juf,
»Die hp vroeger wat een bluf!
•Zonder vuur vond en zoo dof!"
Kort en scherp wordt hier' de nederlaag be
schreven, die Mr. Treub geleden heeft in het
kiesdistrict Hoorn, tegenover den heer Ferf. Uit
gebracht werden 3343 stemmen, van welk getal
de heer Ferf er 1818 en Mr. Treub 1516 op
zich vereenigde. De liberale candidaat werd dus
gekozen, terwijl de radicale in de minderheid bleef.
Toch zou die minderheid niet gering te achten
zijn, zoo men al deze stemmen mocht beschouwen
als uitgebracht door //radicalen". Dat is echter niet
het geval! Mr. De Kanter is terecht opgestaan
en heeft voor de kiezers het woord gevoerd om
Mr. Treub te bestrijden als de god Janus met
twee aangezichten, die vroeger uitsluitend //radicaal",
zich nu opeens voordeed als behoorende tot de
//progressieve liberalen". Waar de radicalen vroeger
onophoudelijk als anti-liberalen optraden en de
progressieve liberalen wilden overhalen tot het
radicalisme, daar worden uu plotseling de bakens
verzet en zou de heer Treub zich met het leukste
gezicht ter wereld als progressief-liberaal hebben
doen kiezen. Treub, de man die weigerde in de
Tweede Kamer op te treden als //de geachte afge
vaardigde van Schoterland", die instinktmatig
gevoelde, dat radicalisme en sociaal-democratie als
//broertje en zusje" zou beschouwd worden
diezelfde Treub toonde nu zooveel tact te bezitten,
dat hij, candidaat gesteld in de vacature van
Dedem en eenmaal in zijn plaats gekozen zijnde,
had kunnen zeggen het radicalisme is volstrekt
niet anti-liberaal, de radicalen zijn niets anders
dan progressieve liberalen. Dat deze mystificatie
voorkomen is door de verkiezing van den heer
Ferf, verheugt ons zeer. De personen van de
heeren Treub en Ferf, ons van gezicht zelfs geheel
onbekend, toch daargelaten zoo achten wij het
van groot belang voor de liberale partij, dat de
grens tusscken radicalen en progressieve liberalen
niet worde uitgewischt en dat de kiezers daarom
het onderscheid tusschen een //radicaal" en een
//liberaal" goed in het oog blijven houden.
Toen Mr. Treub in Januari van dit jaar te
Delft het woord voerde tot het jonge Nederland
had zijn geheele redevoering geen ander doel dan
propaganda te maken voor het radicalisme. Spreker
stelde zich zelf toen aan zijn gehoor voor als wèl
geboren uit de liberale partij, maar niet meer tot
deze behoorende. Voor de liberale partij van 1848
1866 had hij alle achting over, het hedendaagsche
liberalisme was echter gelijk aan //een oude jonge
juffrouw", waarin met geen mogelijkheid meer
vuur te brengen is. Hij wekte daarom de pro
gressieve liberalen (mannen als Kerdijk en Goeman
Borgesius) op, zich af te scheiden van dc liberale
partij. Van de daad der scheuring verwachtte hij
alleen heil, wanneer het afgescheiden progressieve
deel zich aansloot bij de radicalen.
Dit laatste uu is niet gebeurd. Hoe welmeenend
de invitatie der radicalen aan de progressief liberalen
ook was, zij hebben geen gehoor gegeven aan de
lokstem om de liberale partij te verzwakken door
oneenig te worden. De heer Kerdijk heeft er wat
om moeten hooren van het radicale dagblad de
Amsterdammerdat hij liberaal bleef en niet overstapte
in het radicale raderbootje. Half Juli gaf genoemd
dagblad de volgende leelijke beschrijving van den
progressieven liberaal Kerdijk: //De man is reeds
//sedert eenigen tijd wat verlegen met zijn positie.
//Hij heeft de liberalen te lang gesoebad en ge-
z/dreigd om met hen, hetzij op voet van oorlog,
//hetzij op dien van vrede, te kunnen komen. Hij
//zit in den huiselijken kring op een stoel vlak
z/bij de deur, met de kruk in de hand, niet recht
//wetende of hij die houding heeft aangenomen,
z/om die deur voor anderen te openen, dan wel
//om er zelf uit te gaan. En het kan niet verborgen
//zijn gebleven, dat de vrienden in de kamer, als
//•zij over hem spreken, elkaar toefluisteren: onze
//goede vriend leeft in den zoeten waan, dat door
z/die geopende deur de conservatieven zich zullen
//verwijderen en de radicalen hier binnenkomen,
z/en aangezien geen van beiden daar plan op
//hebben, zit hij daar op dat eigenste plekje voort-
z/durend in den trek."
Trots deze beschrijving bleef Mr. Kerdijk trouw
aan de liberale partij, aan de partij die niet veel
anders vermag, volgens dezelfde radicale Amster
dammer, dan aan dc grondwet le //Zabbclen" en
van welke niet in de eerste maar in de laatste
plaats hervormingen te verwachten zijn. //Kies
rechthervorming" toch allereerst, zoo luidt de leuze
der radicalen; //algemeen stemrecht" voor heden
het ééne noodige, dat aan al hel andere moet
voorafgaan. Ziedaar het meest kenmerkende teeken,
dat de radicalen van de liberalen onderscheid waar
het op voorden aankomt. Komt het op daden aan,
dan onderscheiden de radicalen zich voor alle dingen
van de liberalen, dat zij laatstgenoemden zooveel
mogelijk tegenwerken en waar er gestemd moet
worden, veeleer hun stem zullen uitbrengen op
een clericaal, die een democratisch praatje in zijn
mond heeft, dan op een liberaal, al is hij nog
zoo progressief. Het radicalisme bevordert zoodoende
het clericalisme; het bracht in den gemeenteraad
van Amsterdam meer dan één clericaal door zijn
invloed. Als wederdienst., zijn de clericalen op hun
beurt bereid de radicalen te steunen en dit weer
zinwekkend schouwspel, al heet het dan ook een
vrucht der //moreele politiek", moet voor een
volbloed liberaal genoeg zijn om den rug aan het
radicalisme toe te keeren.
Dat Mr. Treub le Hoorn niet gekozen is, deed
ons dus vooral genoegen, met het oog op de
partij die hij vertegenwoordigt. In zijn persoon
stellig de beste der radicalen leed de radicale
partij de nederlaag en werd het onmogelijk ge
maakt deze in de Tweede Kamer binnen te loodsen
als //progressief liberaal". Willen de radicalen zich
aansluiten bij de liberalen des te beter. Maar
dan ook flinkweg gebroken met een partij verbond,
waarin men zich niet langer te huis gevoelt. Als
bijv. Mr. Treub voor zijn lidmaatschap van de
radicale kiesvereeniging Amsterdam bedankt en
zich aansluit bij een der bekende kiesvereenigiïigen
in cle hoofdstad, die als liberaal bekend staan, als
BurgerplichtGrondwetAmstels-burgerijdan zal
hem stellig mettertijd een candidatuur voor de
Tweede Kamer van liberale zijde worden aange
boden. Eerder echter zeker niet. De liberalen doen
toch waarlijk geen afkeurenswaardige daadwan
neer zij niet zoo dwaas zijn om hunne tegenstanders
naar het Binnenhof af te vaardigen als volks
vertegenwoordigers.
West-Indië.
Den 16en September is op de caeao-plantage Jacht-
laat" in het district Beneden Suriname een vreeseljjke
moord gepleegd op den directeur, den heer A. J.
Lionarons.
Deze heer begaf zich 's ochtends naar het veld, toen
hij dicht bp zjjn woonhuis werd aangevallen door een
Britsch-Indiachen koelie, die wraak jegens hem koesterde,
omdat bfl op aanklacht des heeren Lionarons was
veroordeeld geweest wegens luiheid.
De koelie viel den directeur aan, bracht hem eerst
met een scherpen houwer een slag op handen, rug en
hoofd toe en sneed hem toen het hoofd van de romp.
By den eersten slag riep de aangevallene om hulp
en een opzichter in de nabjjheid snelde toe, doch op
de plaats des onheils komende, was de directeur reeds
dood en zeide de koelie: »Hjj ia al vermoord, ga hem
maar halen."
Deze ramp is voor de weduwe, die met twee kinderen
overblyft, des te vreeseljjker, omdat reeds indertjjd
drie barer kinderen by een brand het leven verloren.
Oost-Indië.
Batavia, 8 Sept. Volgens bericht van den resident
van Batavia is in den avond van 25 Augustus jl. en
in den morgen van den 29en d.a.v. door onvoorzichtig
heid brand ontstaan ter hoofdplaats .Buitenzorg, ten
gevolge waarvan 7 inlandsche woningen in de kampong
Empang en- 34 inlandsche en 48 Chineesche huizen in
de kampong Gardoe eene prooi der vlammen zjjn
geworden. De schade wordt begroot op respectievelijk
ƒ1300 en ƒ130,000, van welke laatste som een bedrag
van ruim 80,000 voor rekening komt van een zestal
Chineesche toko's.
Eng-eland.
Londen, 10 Oct. Groote opschudding is hier gewekt
door hoofdartikelen in eenige bladen van Parnell's partij,
in welke de voornaamste tegenstanders van den overledene
hevig werden aangevallen. Men verwacht nu voor morgen
by de begrafenis niet alleen de afwezigheid van alle bekende
tegenstanders, maar is tevens beducht vooranti-Parnellistische
betoogingen.
Een ander schandaal is gewekt door de houding van
Parnell's bloedverwanten, die zich verzetten tegen het plan
der begrafenis op een katholiek kerkhof. Zij eischen de
bijzetting in het familiegraf op de protestantsche begraaf
plaats te Dublin, waar ook Parnell's vader begraven ligt.
Een schoonbroeder van Parnell seinde in dezen geest aan
de weduwe van den overledene, doch in overleg met eenigen
van zijne partijgenooten, weigerde zij elke verandering in
de gemaakte schikkingen. De bloedverwanten willen echter
niet berusten in de zaak en dreigen met het inroepen van
rechterlijke hulp, ten einde het lijk, na de begrafenis, weder
te kunnen opgraven en overbrengen naar de protestantsche
begraafplaats.
Frankrijk.
Mynheer S, een ambtenaar aan de maatschappij
Paris Lyon MéJiterrannée, 54 jaar, trouwde verleden
week met mevrouw N.
De dame had voor deze plechtigheid natuurlyk een
trouwjapon noodig en zjj zond daarom een heel mooie
stof en al de garnituren naar eene naaister, die daar
van een japon moest maken. Den morgen van den
trouwdag liet de naaister door een harer werksters de
japon naar N. brengen, met de boodschap de japon
niet eerder af te geven vóór zy betaald was.
Mevrouw N. paste de japon, had veel aan te merken
en verklaarde de japon terug te zullen zenden; daar
zy het kleedingstuk echter dringend noodig had, zou
zy het vandaag maar zoo dragen, om het morgen
terug te zenden. In zulke omstandigheden was er
natuurlyk geen Bprake van dat 't maakloon, 80 francs,
werd betaald.
De werkster ging terug naar hare meesteres en
bracht getrouw verslag uit van het gebeurde. De
naaister was weinig gesticht; zy had onmiddellijke be
taling gevraagd en onmiddellyke betaling zou zij hebben
ook. Zy wist, dat de jonggetrouwden een brniloftsmaal
gingen houden in een restaurant, op den boulevard
des Campucine9. Vergezeld van twee werksters trok zy
op naar den biuleVard, Waur bet nUaiatvi korps plaats
nam op eene bank.
Om vier uur kwamen de rytuigen aanrollen. Uit
het eerste stapten de pasgehuwden, en juist zouden zy
het restaurant binnentreden, toen de Daaister met één
sprong zich voor de dame plaatste en deze toe
schreeuwde: »Wil je mjjn rekening betalen?"
Maak nu geen schandaal", antwoordde mevrouw S.
Wat geen schandaalDaar dat is voor jou". Nu viel
er een regen van klappen, schoppen en oorvijgen. De
jonge echtgenoote, door de natuur begiftigd met een
paar Btevige armen, beantwoordde klap met klap en
Bchop met Bchop en verdedigde zich uitstekend. Hoeden
vlogen de lucht in; kanten werden verscheurd en
sieraden werden stukgeslagen. Eindelyk kwam de politie;
de slag werd ten einde gebracht en de vechtendeu
naar het politiebureau getransporteerd. Nadat daar de
noodige uitlegging was gegeven, gingen de jongge
trouwden weer Daar hun bruiloftsmaal en de naaister
naar haar woning.
België.
Donderdag ochtend te lO'/a uro is de heer Leopold
de Wael, burgemeester van Antwerpen, in het raadhuis
de eerste trap opgegaan zynde, plotseling in elkaar
gezakt en buiten kennis in zyn kabinet gedragen, waar
hy op eene chaise longue neergelegd werd. Spoedig was
geneeskundige hulp aanwezig en werd er ijs gelegd
op het hoofd van den lyder, die echter onafgebroken
bniten kennis bleef. Zjjne kinderen en zyn huisarts
werden geroepen, en aanvankelijk kwam er geen ver
andering in den toestand. Eerst na den -middag
constateerden de geneesheeren eenige beterschap en te
ruim 3 uur beerde het bewuatzyn terug. Daar er, naar
de verklaring der deskundigen, geen oogenblikkelyk
levensgevaar bestond, en van het vervoer naar zyne
woning voor z jjuen toestand geen nadeel was te vreezen,
werd een rjjtuig gebaald en de zieke stapvoets naar
huis gereden. De toestand is wel hoogst ernstig, maar
de geneesheeren scbjjnen hoop op herstel te hebben
gegeven. In sommige berichten wordt de plotselinge
ongesteldheid eene beroerte genoemd en wordt dan ook
gezegd, dat de geheele rechterzjjde verlamd was, maar
in andere wordt dit tegengesproken en gezegd, dat de
burgemeester slechts door »eene hevige zenuwcrisis"
overvallen is. Hoe het zy, de heer Leopold de Wael
is een goede zeventiger, dus op een leeftyd waarop
dergelyke aanvallen steeds rechtmatige reden tot
bezorgdheid geven.
De Koophandel meldt, dat de toestand van den
burgemeester, den heer Leopold de Wael, veel ver
beterd was en er alle hoop op herstel bestond. Behalve
zyne naaste familieleden en de geneeskundigen wordt
er evenwel nog niemand tot hem toegelaten. Tegen 3
uur liet de gouverneur der provincie, baron d'Osy, in
opdracht des Konings naar den toestand van den zieke
vragen.
Waarschuwing voor vele anderen. Het zoontje
van den heer Caestecker, te Proven, een aardig
jongske van zeven jaar, speelde dezer dagen voor een
geopend schuifraam en stak op zeker oogenblik het
hoofd naar buiten om iets te kunnen zien. Eensklaps
viel het raam dicht en verbrijzelde het nekbeen van
het Btumpertje. De ouders hadden niets bespeurdeen
voorbijganger, die den gevaarljjken toestand zag, waarin
bet kind verkeerde, wilde het bevryden, maar toen was
het reeds te laat, het arme kind was dood.
Nederland.
Maastricht, 10 Oct. De gerechtelijke ljjk-
schouwing der slachtoffers van Marie de Roojj heeft
tot geen uitkomst geleid. Op geen der drie lybjes zyn
sporen van geweld waargenomen. De bekentenis van
de beklaagde staat tot heden op zich zelf. Morgen zal
een bloedverwant worden gehoord, om inlichtingen te
verstrekken, of zich onder de familieleden ook krank
zinnigen bevinden.
Omtrent de kindermoordster Maria de R003 te
Maastricht, verneemt de Limburger Koerier de volgende
bijzonderheden
Marie de Rooy^was het eerst in dienst by den ge
pensioneerden sergeant Yan Dugteren, te Steenstraat
Meerssen. Achtereenvolgens stierven aldaar in hnis twee
kinderen, zonder dat men de oorzaak van den dood kon
opgevenmen vermeende tengevolge der stuipen, doordat
de kinderen de vuistjes gebald en <ea eenigszins verwron
gen gelaat na d- n dood hadden. Juffrouw van Dagteren
had vermoedens tegen het meisje, maar üêfc vrees,
onaangenaamheden te krygen, maakte zy hare ver
moedens niet aan de justitie kenbaar. Het meisje werd
weggezonden en kwam vervolgens in dienBt van den
heer Wesly, te Wyk-Maaatricht. Op een avond werd
haar gelast het circa 18 maanden oude, aanvallige
meisje van den heer W. ter ruste te brengen. Men was
gewoon dat het kindje 's avonds in de wieg zong, tot
dat het insliep. Dit duurde soms een half uur en werd
het meisje gelast, zoolang by het kindje te blyven, tot
het goed ingeslapen was. Beneden kon men altoos de
zingende stem van het aanvallige kind hooren, en toen
men niets meer van het zingen vernam, riep de vrouw
des huizes aan de trap, of het kind nog niet ingeslapen
was. Jawel, antwoordde het kindermeisje en kwam
vervolgens naar beneden. Het kleine kind sliep op de
kamer der echtelieden Wesly en des morgens waren
beiden ten zeerste verwonderd, dat zy niet gewekt
werden door de stem van het kind, dat gewoon was
alsdan in het bed der ouders te komen.
De heer Wesly springt uit het bed, slaat degordynen
van de wieg uit elkander en ziet zyn kind met ver
wrongen gelaatstrekken en gebalde vuistjes in de wieg
liggen, geen teeken van leven gevende. Men vermeende,
dat het kind de stuipen had gekregeneen arts werd
geroepen en dtze kon niets anders dan den dood constatee-
ren. Daar geen sporen van geweld aan het kind te zien
waren, werd de dood aan stuipen toegeschreven en het
kind begraven. Juffrouw Wesly vermeende echter, toen
zy aan de trap geluisterd had of het kind nog niet
sliep, een zacht gesteun gehoord te hebben. Denzelfden
morgen, dat de dood van het kind geconstateerd was
geworden, moest Marie de Rooy den dienst verlaten,
aangezien men over het algemeen ten zeerste ontevreden
over haar was. Zjj giüg naar huis te St. Geertruid
en in de eerste dagen was het hare stiefmoeder uiterst
opvallend, dat hare beide kleine kinderen 's morgens
blauwe plekken aan den hals hadden. Marie werd
ondervraagd en zy bekende, dat zjj zelf dit gedaan
had, en indien zjj met de verpleging en het >slapen-
brengen" der stiefzusjes verder ook nog belast werd,
dat zjj hen alsdan wurgen zou, het kind te Wjjk-
Maastricht had zy ook gesmoord en nog meerandere.
De moeder, beangst door deze bekentenis, ook voor
hot leven van hare kinderen, gaf van een en ander
mededeeling aan de justitie en bracht haar naar
Maastricht. Ondervraagd door den rechter, hoe en op
welke manier zjj dan de kinderen gestikt heeft, ver
klaarde Marie, dat zjj hare beide duimen zoolang aan
beide'kanten tegen den strot van het kind drukte, tot
het geen teeken van leven meer gaf. Dit zou ongeveer
5 minuten geduurd hebben, vooraleer de dood intrad.
Te Maastricht is een bakker tot 10 dagen gevan-
ger.issiraf veroordeel.1, om lat hjj bvood. bestemd voor
gevangenen, met aardappelen had vermengd.
Amsterdam, 7 Oct. Dinsdagavond was het
weer buitengewoon vol in »bet Park". Sequah, by
zjjn verschijning stormachtig toegejuicht, deelde mede,
dat hy een patent had genomen als masseur en een
patent voor het houden van vier paarden met
koetsier en palfrenier. Een en ander had hem eenige
honderden guldens gekost, en hjj meende nu wel ge
rechtigd te zjjn, zich te noemen een medeburger van
Amsterdam(Gelach en gejuich).
De behandelde van den avond was een matroos van
de marine. De man verklaarde 2 jaren aan rheumatiek
te hebben geleden, onder de behandeling van twee
doctoren te zjjn geweest en in het Gasthuis te hebben
gelegen. Nu en dan was bet hem echter mogeljjk ge
weest te werken. Een kameraad van hem, een stoero
matroos, wreef zyn makker. Na de bljjkbaar pyolyke
behandeling, waardoor Bussink zich als volkomen
genezen gevoelde, getuigden een paar personen, die
den patiënt kende. Ook Janmaat-wry ver stond voor
het publiek, doch toen de beurt aan hem gekomen
was, om te sprekeD, dankte hjj daarvoor feestelijk; van
voordragen, zei hjj, gaf hy den brui, »de zuiging was
hem te sterk".
Toen de twee matrozen over de estrade walsten,
ging er een oorverdoovend gejuich op.
Een winkelbediende, zeer fjjn in de kleeren
hjj zag er uit als om door een riogetje te halen
liep Maandagavond zeer welgemoed op den gedempteu
N.-Z. Voorburgwal, te Amsterdam, by de Kolkstecg
zyn meisje op te wachten, dat op den Nieuwendjjk
ergens in betrekking wbb en dat hjj nu hier opwachtte,
omdat de mevrouw van zyn liefje niets van vrjjerjj en
vrjjers aan de deur wilde weten, en gedreigd had Mina
direct_ te ontslaan, als zjj er haar weer op betrapte,
dat zjj aan de deur met een »heer" stond te praten.
Over de onheuschheid van Mina's mevrouw denkende,
liep onze lapjesman heen en weer en vermoedde in het
minst niet wat hem boven het hoofd hiDg.
Plotseling voelde hij zich door een stevige vuist in
den nek grjjpen, werd ruw door elkaar geschud en
hoorde zich de woorden toevoegen:
•Zoo, ellendige schobbejak, heb ik je daar eind el jjk,
ik zal je leeren, hoe jjj myn zuster moet behandelen.
Trouwen zal je haar binnen veertien dagen, of ik sla
je tot splinters."
•Maar
•Wat maar, geen maren, je zult of ik verworg je.
Daar heb je er vast een paar op afrekening.
Dit zeggende, diende de stoere zeeman want dat
wti» de rnwe aanvaller den winkelbediende een
paar vuistslagen toe, waarvan een ongelukkig 's jonk
mans oog trof, terwjjl de andere zyn »koogen zjjden"
indrukte.
•Vooruit naar je lief; daar zullen wjj eens kalmpjes
den trouwdag bepalen.
Den winkelbediende steeds stevig vasthoudende,
kwam de zeeman eindelyk voor een woning in een
der zjjatrnten van den Nieuwendjjk.
Hier probeerde de winkelbediende zich los te rukken,
welke poging hem een paar stooten onder de korte
ribben bezorgde, die hem deden inkrimpen van pjjn,
zoodat hjj besloot zich maar gewillig te onderwerpen
en zjjn ruwen aanvaller zjjn zin te geven.
Zjj gingen naar boven en arriveerden eindelyk voor
een achterkamer, drie hoog.
Da zeeman stiet de deur open en duwde den joDgen
mishandelden min mar naar binnen met de woorden:
•Vader, moeder, hier breng ik u den kerel, die je
dochter misleid heeft."
De jonge man keek bevreesd in de hem geheel on
bekende gezichten van een man en vrouw op leeftyd,
en een jonge dochter van een jaar of twintig, die op
hem toetrad, hem verbaasd aanstaarde, en zich daarna
tot den zeeman keerende, zeide:
Maar, Bernard, dat is 'm niet. Ik ken die heer in
't geheel niet"
•Is 't hem niet, maar hij liep toch bjj de Kolksteeg.
Ja, Meneer, dan spijt 't me heel erg, dat ik u zoo
hard behandeld heb, maar ziet u
•'tis wat moois, een blauw oog, mijn hoed naar de
maan en zoo onschuldig als een pasgeboren kind
zegt de winkelbediende, moeite doende zjjne tranen in
te houden.
•Nou maak maar zoo'n herrie niet," zegt de zeeman,
ik heb immers al gezegd, dat ik er spyfc over had,
kier is vjjf gulden voor een nieuwen hoed en nu kan
je gaan."
Intusschen had de moeder den hoed wat in orde
en de kleeren van den joogen man in de plooien ge
bracht, terwjjl zjj zjjn gezwollen oog met wat boter be
smeerde.
De winkelbediende vond het maar wjjzer niets meer
te zeggen en ging haastig heeD, om te zien, of hy zyn
meisje nog kon vinden.
De gemeenteraad van Amsterdam zal eene ver
gadering houden op Woensdag 14 dezer, des namiddags
te 272 uur, ter installatie van den heer mr. S. A.
Vening Meinesz, als burgemeester dier gemeente.
Rotterdam, 10 Oct. Donderdagavond ongeveer
half 8 uur is het stoomschip »Werkendam" van de
N. A. S. M., varende van New York naar Rotterdam,
even beneden de haven van Maassluis aan de Noord-
zjjde van het vaarwater aan den grond gevaren. De
passagiers zijn gisteren morgen per Bleepboot Rotter
dam" naar hier gebracht. Nadat in twee lichters -een
gedeelte van de lading was overgeladen, i8 het stoom
schip vlot gebracht door de sleepbooten Zuid Holland"
en Rotterdam."
Middelburg-, 9 Oct. Een schipper heeft Donder
dagavond omstreeks elf ure een groot deel onzer
mede-ingezetenen een minder aardig koopje geleverd.
Door de kanaalbrug moetende varen, blies hjj, ter
wekking van de brugwachters, op een instrument,
waarvan de toon dezelfde is als der hier gebruikt
wordende brandsignaalhorens. Weldra liep het gerucht
dat er brand was en jjlings snelden honderden, autori
teiten, burgers, schutters, brandweerbeambten en be
dienden in alle mogeljjke toiletten door de stad, overal
zoekende naar den brand, zoodat ten slotte de Dam
zwart zag van de yverige beambten en tal van
nieuwsgierige menscben.
Weldra bleek echter dat het een loos alarm was
geweest en keerde de stad tot hare rustige rust terug.
Heden werden voor de vrjje- en ordeoefeningen in
de gymnastiek alhier geëxamineerd 5 dames eD G heeren.
Eene dame trok zich terug.
Geslaagd zjju de dameB S. J. van den B-rge en J. C.
Terwoert te Vlissingen en de heeren J. H. Klooster te
Cortgene, P. Davidse te Koudekerke, P. C. Maat te
Terneuzen en A. van der Wiele te KruiniDgen.
De examens voor dames zyn afgeloopen.
Mi«l<lelt>ux*g, 10 Oct. E*n vreemd verschjjnsel.
Deze week werd het water in het kanaal afgelaten;
de werklieden in de stoommeelfabriek profiteerden van
deze gelegenheid door mosselen te rapen, hetgeen 14
hunner deden. Enkele hunner aten deze schelpdieren
rauw, anderen weder gekookt op, doch zoowel de
eersten als de laatsten hebben de nadeelige gevolgen
ruimschoots ondervonden, daar allen veel pjjn in den
