/Illllk/IINMM NIEUWSBODE.
Zaterdag 29 Augustus 1891.
Directeur-Uitgever J. WAALE.
Algemeen Overzicht.
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
De oude Schoenen.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is 1,30franco per post
f 1,60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week, f 10,per jaar.
48ste JAARGANG. No. 6046.
Advertentiënvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot d
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar ■plaatsruimte berekend.
De MANDATEN ten be
hoeve van cle deelgerech-
tigden in het jaarlijksch
legaat der stichting van wijlen Vrouwe
Clara 'Jansdochter van Sparwoude, kun
nen ter Gemeente-Secretarie worden af
gehaald.
Veel beter voorbereid dan eenig vroeger congres
van dien aard, dank zij den tact en den ijver van
den secretaris van het Belgisch comité, den heer
Volders, is de vorige week het socialisten-
congres te Brussel geopend. Reeds de uiter
lijke omstandigheden zijn ditmaal voor Bei inter
nationaal congres bijzonder gunstigvooreerst omdat
de leiding aan de Belgische werkliedenparty is toe
vertrouwd, die, wat aaneensluiting en organisatie
betreft, boven de arbeiderspartijen in andere landen
uitmunt, die in staat is, de afgevaardigden van alle
landen in haar eigen huis, het bekende Maison du
Peuple, te ontvangen en die ten 9lotte voor alle
bureau- en drukwerk haar eigen, flink bestuurde
drukkerij ter beschikking heeft gesteld van het con
gres. In de tweede plaats komt als gunstige omstan
digheid in aanmerking, het feit, dat men bij dit
congres bet niet te min heeft geacht, gebruik te
maken van de ervaringen door anderen opgedaan
bij groote internationale congressen van medici,
juristen enz., en de zaken zóó voor te bereiden, als
daarbij doelmatig is gebleken. Zoo werden de rap
porten van de afgevaardigden der verschillende
landen saamgevoegd tot één enkel rapport, dat in
drie talen gedrukt en rondgedeeld werd en werden
de afzonderlijke punten van het programma in
sectie-vergaderingen grondig behandeld, zooals bij
wetenschappelijke congressen geschiedt, zoodat op de
openbare algemeene beraadslagingen noodelooze
debatten werden vermeden. Behalve Rusland en
Portugal zijn alle landen van Europa vertegenwoor
digd. In de openingsrede sprak de heer Verhejjden
den wensch uit, dat men persoonlijke en groeps-
quaesties ter zijde zou laten en zich enkel zou bezig
houden met de sociale quaestie zelve. In het defini
tieve bureau hebben o. a. zitting voor Nederland
Domela Nieuwenhuis. Nederland is voorts nog ver
tegenwoordigd door Fortuijn, v. d. Goes en juffrouw
Drucker. Over de toelating dezer laatste had nog
eene zeer levendige discussie plaats. Beweerd werd,
dat de strijd, dien mej. Drucker c. s. voerde, niet
was een strijd tegen het kapitaal, maar tegen de
mannen, en eerst na de definitieve verklaring der
dame, dat zij ook den strijd tegen het kapitaal aan
vaardde, werd tot haar toelating besloten. Aan de
kalme, goede voorbereiding is het zeker toe te
schrijven, dat de keuze van afgevaardigden tot het
congres in geen enkel land, zelfs niet in Duitschland,
door de politie op eenigerlei wijze is bemoeilijkt, in
tegenstelling met vroeger, toen voor de vegeering en
voor de revolutionairen van elke kleur de deelneming
aan een internationaal socialisten-congres zoowat
met landverraad gelijk stond. Ontkend worden kan
bet niet, dat deze bijeenkomst van bijzonder groot
gewicht is en dat zij niet bepaald een groote schrede
zal zetten op den weg, die tot de verbroedering en
aaneensluiting der arbeiderspartijen van alle landen
voert, zoowel voor het onderling verkeer der gedele
geerden als voor de openbare vergaderingen. Onder
de belangrijke voorstellen, die door bet congres zijn
aangenomen, behooren de volgende: Werkstakingen
en boycotten zijn voor den werkman onmisbare
wapenen. Men moet echter eei'st de omstandigheden
goed onderzoeken, alvorens van deze gevaarlijke
wapenen gebruik te maken. De werklieden moeten
zich aaneensluiten tot vereenigingen. Hiervoor
worden aanbevolen het oprichten van arbeidkamers
en geprotesteerd tegen de pogingen der regeeringen
om het recht tot het stichten van vereenigingen te
beperken. Eindelijk verlangt het congres afschaffing
van alle wetten tot beperking van dit recht en
beveelt voor alle landen een nationaal arbeidsbureau
aan. Uit naam der Duitschers en Franschen stelden
Liebknecht en Vaillant voor, dat men slechts in het
algemeen zou protesteeren tegen oorlogen en tegen de
staande legers. Doch Domela Nieuwenhuis meende, dat
dergelijke verklaring niet veel zoubeteekenen, daar ook
de olericalen er voor zouden kunnen stemmen. Alleen
door den krijgsdienst te weigeren, zijn kapitaal en
militafren te overwinnen. De haat van het kapitaal
tegen de socialisten is sterker dan die van den
burger van "het eene land jegens dien van het
andere. Wij moeten, zeide hij, dus een burgeroorlog
beginnen, geen volkerenoorlogde roode vlag ont
plooien in plaats van de witte der vredeapostelen.
Deze redeneering viel niet in den smaak der Duit
schers en er werd geroepenDat is onmogelijk.
Domela was echter niet uit het veld geslagen. Alle
socialisten zijn internationaal volgens hen, maar de
kleine meer dan de groote, omdat de eerste geene
•eerzuchtige bedoelingen koesteren. Gewoon als hij
is, altijd de waarheid te zeggen, wil hij ook dit
thans den Duitschers doen, te oprechter omdat hij
veel van hen houdt en hen hoogacht. Maar de Duit
scheid zijn niet internationaal genoeg, vooral niet in
het militaire vraagstuk. Het socialisme moet zoowel
een verdedigenden als een aanvallenden oorlog ver
werpen, en om den oorlog te beletten, daartoe
bestaan wel middelenhet komt maar op moed aan
ze te gebruiken. Onder Napoleon I is het voorge
komen, dat in Nederland een sectie weigerde dienst
te ,doen, en toen men hun een geweer in handen gaf,
lieten zij het vallen en bleven onhandelbaar. Als de
socialisten dit voorbeeld volgden, zou de oorlog on
mogelijk zijn. Want de werklieden weten nu, dat zij
het grootste in aantal zijn, en het grootste aantal is
de macht. Als de regeeringen den oorlog verklaren,
is het tegen den wil der volkeren. Het is eene revo
lutionaire daad, en daartegenover moeten ook de
socialisten zulk een stellen. Maar hel gevoelen der
Nederlanders bleek niet dat der vergadering. Bij de
voortzetting toch der beraadslagingen over de
plichten der werkende klasse ten opzichte van oorlog,
stelde de commissie voor: Het congres is van oordeel,
dat het voor allen, die van geen oorlog meer willen
weten, plicht en belang is, toe te treden tot de socia
listische partij, de eenige partij van vrede. Ziende
op den dreigenden toestand van Europa en de
woelingen der regeerende klassen, doet het congres
een beroep op de werklieden der geheele wereld, om
alle pogingen en bonden tot oorlog tegen te gaan
en door ontwikkeling van internationale samenwer
king van het proletariaat de zegepraal van het
socialisme te bespoedigen. Dit voorstel werd aange
nomen met alle stemmen op die van Nederland na.
Een voorstel der Nederlanders, om te verklaren, dat
de socialisten van alle landen een beroep op het
volk zullen doen om eene algemeene werkstaking
j af te kondigen, werd met 13 tegen 3 stemmen
verworpen.
i Wij hebben met opzet dit algemeen overzicht
geheel gewijd aan dit congres, omdat het slechts
eens per jaar vergaderende, duidelijk uitspreekt wat
de werkliedenpartij wil en eischt en omdat wij over
tuigd zijn, dat die wil en dien eisch niet zonder
invloed zijn of blijven zal op den algemeenen poli-
tieken toestand van Europa!
Amerika.
De verslaggever SexfcoD, van een te des Mjiues, in
Noord-Amerika, verschijnend blad bezocht onlangs in
een vermomming, die hem op een gauwdief deed
gelijken, een door dieven en inbrekers bezochte kroeg
en hoorde drie mannen, twee blanken en een neger,
een plannetje bespreken om een bankinstelling te
bestelen. Dadelijk sloot Sexton zich bjj hen aan, gat
zich voor een vermaard inbreker uit en wenschte aan
het werkje deel te nemen. Weldra stond de kranten
man aan üet hoofd van vjjftien allergevaarlijkste roovers,
die reeds lang door de politie werden gezocht. Hij
kende alle bijzonderheden van het plan.
De neger zou den kassier, die meest alleen in een
vertrek zat, een bankbiljet ter inwisseling overhandigen
en hem, zoodra de man aan het schuif raampje kwam,
ten slag met een ploertendooder op het hoofd geven.
Twee anderen moesten zich van de kas meeBter
maken. Sexton was de leider van de geheele zaak.
Den 25 Juli kwam het plan werkelijk tot uitvoering,
met het onderscheid, dat niet de kassier maar de
neger deo slag kreeg, terwyl hp tevens door twee
politic-agenten werd ingerekend. Tot zyn verbazing
werd hy op straat door al zjjn kameraads opgewacht;
de heeren hadden allen handboeien aan en waren onder
bewaking van de politie, die de geheele straat in stilte
had afgezet.
Toen men hoorde wat gebeurd was werd de
moedige verslaggever in triomf door de stad gedragen
en uitbundig toegejuicht. Bovendien heeft hy een
aardige geldsom te wachten, want voor de aanhouding
vaD verscheidene der gepakte boeven waren sedert lang
aanzienlpke preuiiën uitgeloofd.
Omtrent de oorzaak van een ramp te New-York
zjjn de berichten npg niet eenstemmig.
Iu een oogwenk tyds stortte het ceheele groote
gebouw (van vjjf verdiepingen) ineen. Nagenoeg allen,
die er ia waren, werden onder bet puin bedolven.
Ongeveer zestig menschen moeten gedood 2ijn en vele
Koffiuvu ^ondor welke ook verschcideue voorbijgan
gers werden ernstig gewond.
Gelijk reeds gemeld is, was in het benedengedeelte
een restauratie en op de boven verdiepingen drukke-
rjjeu en fabriekslokalen. Het ongeluk geschiedde juist
iu het etensuur, terwjjl velen van de werklieden uit
die bovenverdiepingen naar huis waren; anders zou het
aantal slachtoffers nog veel grooter zijn geweest.
De plaats des onheils, waar ook brand was ontstaan,
was ontzettend om te zien. Aanhoudend klonk er het
gejammer der nog levende slachtoffers, die tusschen
Rteenen en balken beklemd, zicbzelven niet konden
bevrijden en voor wie men soms niets kon doen. Men
zag er o. a. eene vrouw, tusschen balken bekneld,
langzaam verbranden. De politie bad groote moeite
om de opgewonden menigte in bedwang te houden
en haar te beletten het werk te belemmeren van de
redaêrs, die ijverig in de weer waren om te helpen,
waar hulp mogelijk was.
Waarschynlyk is maar ééu man levend uit het inge
storte gebouw gekomen. Hy was aan het werk op de
bovenste verdieping en hy lag, vóór hy zich bewust was
wat er gebeurde, beneden op straat gekneusd en ge
schokt, maar niet ernstig gewond.
Drie kinderen, die op straat tegenover het gebouw
speelden, werden onder den vallenden muur bedolven,
maar niet zoo diep, of men kon hen nog hooren. Toen
de kloeke brandweermannen na veel inspanning hen
bevryddeD, was alleen de oudste, een knaapje, nog iu
staat te spreken. >Och," zei hy, »red mjjn zusje toch.
Zjj bloedt zoo!" en hy wuifde met zjjn hand naar zyne
moeder, die uit hare woning getuige was van het
schouwspel, en die slechts met moeite door haar man
weerhouden werd van een wanhopigc-n sprong uit het
venster.
Een man was bezig op straat zyn paard op te tuigen,
toen het huis viel. Het paard werd verpletterd en de
man bleet ongedeerd. Eenige werklieden zaten in de
schaduw der uiuicn hun middagmaal te gebruiken. Een
of twee sprongen op en ontkwamende overigen wer
den half bedolven in het puin, maar zjj werden er
zonder ernstig letsel uilgehaald.
Door den brand, na het ongeluk ontstaan, werden
ook een paar aangrenzende huizen van binnen vernield.
500 man zyn bezig met het opruimen der puinboopen.
Het bevestigt zich dat de ramp werd veroorzaakt
doordat de vloer der bovenverdieping bezweek onder
het gewicht der eoorme drukpersen. 17 lyken zyn reeds
gevonden, onherkenbaar door de vlammen. Men denkt
dat in het geheel 100 menschen zjjn omgekomeD. Een
kat werd levend gevonden onder een groote pers.
New-Yórk, 27 Aug. Van den 26en wordt uit
Valparaiso aan de Neto-YorJc Herald gemeld, dat
Ëalinuceda, omtrent de bewegingen van den vijand
door zjjne cavalerie goed ingelicht, waarschjjnljjk
morgen den stryd hervatten zal. Het bericht dat de
coDgrespartjj Santiago genomen zou hebben, wordt
tegengesproken. Men gelooft dat haar leger rondom
Vina del Mar eene sterke positie inneemt. Het heeft
versterkingen ontvangen, geljjk ook B ilmaceda, die
20,000 vertrouwde troepen onder zjjne bevelen heeft.
Te Valparaiso herleeft het vertrouwen. De torpediBten
der regeering bewaken voortdurend de baai, om de
schepen der congrespartjj het nadeten te beletten.
Engeland.
Loiulcu, 26 Aug. Volgens de laatste tydingen
uit Chili zouden de troepen der congresparty geheel
en al ingesloten zyn door de troepen der regeering,
die uitmuntende strategische stellingen innemen en
vast op eene volledige overwinning rekenen.
Italië.
Eon voormalige onderofficier Righi, te Verona, vierde
onlangs zjjn huweljjk. Geen vrooljjke gezichten, geen
bloedverwanten, die geluk kwamen wenscheu, geen
bruiloftstafel met vrooljjke muziek en geen versierde
zaalIn alle stilte, onder zuchten en tranen, werd de
plechtigheid, waardoor een vrouw voor haar leven met
den man harer keuze werd verbonden, in een cel der
gevangenis voltrokken. Righi was reeds kerkeljjk met
zijn vrouw verhouden en hacl twee kinderen bij haar
verwekt. Wegens oplichting van 43000 lire verloor
hy zijn betrekking in 't leger, en werd bij gestraft
met 14 jaren gevangenisstraf. Zyn echtgeDOote wilde
hem evenwel niet verlaten en zoo werd, vóór de ge
vangene naar een andere gevangenis werd overgebracht,
't burgerlijk huweljjk voltrokken. De vrouw, van
goede familie en braaf, hield zich aanvankeljjk goed
toen echter de beambte haar de plaats uit 't Wetboek
voorlas, waarin het een plicht der vrouw werd genoemd,
haar man overal te volgen, brak zjj in tranen uit.
Zelfs de meeat geharde beambteu in de gevangenis,
gewoon aan ellende, hadden moeito zich goed te houden.
Turkiji
ie.
De Turksche ïegeering toont zich volkomen machteloos
te^en do steeds brutaler optredende rooverbenden.
Van den opgelichten Franschman De Raymond is
nietH meer gehoord, noch'van zijii compagnon Rouffié,
die met het door de Turksche regeoring verstrekte
losgeld is vertrokken, om de door de roovers geëischte
som over te brengen.
De roovers 2elf echter hebben wèl weer van zich
laten hooren, door thans een Italiaan, Sollini, op te
lichten, die als lijniospecteur van don spoorwpg zich
mot drie werklieden aan de lijn bevond. Een der
werklieden werd vermoord, en als lopprjjs voor Sollini
en de anderen wordt door de roovers 2000 Turksche
ponden geëischt.
De Turksche regeering moet weer betalen. Neemt
deze geene doortastende maatregelen om het land van
struikroovers te zuiveren, zoo zullen deze met den
dag driester optreden en belooft in Turkjje- geen
beroep boter winsten at te werpen dau dat van bandiet.
Duitschland.
In de badplaats Oeynhausen, zat dezer dagen de heer
Weinberg uit Berljjn, die wegens lamheid niet loopen
kon, in zjjn rolstoel voor de deur van een der hotels,
toen een bliksemstraal in zjjn onmiddelljjke nabjjheid
nedersloeg. Hevig verschrikt en bedacht op zelfbehoud
wilde bjj zjjn stoel verlaten en het bötel binnengaan.
De schrik en het vurig verlangen schenen het
ongeloofeljjke bewerkt te hebbende heer W. was
genezen eu kon eveDgocd loopen als de andore badgasten,
die zich niet weinig verheugden over deze verrassende
geneziDg.
Nederland.
's Gravenbug;o, 26 Aug. Het gerechtshof
alhier heeft het vonnis der Middelburgsche rechtbank
tegen deu koopman It. S. te Wemeldinge, deels
bevestigd deels vernietigd en den beklaagde veroordeeld
tot 2 jaar gevangenisstraf wegens hoenderdiefstal.
'sGravouliago, 27 Aug. H. M. de Koningin-
Regentes zal de vergadering van de Staten-Geceiaal
op 15 September in persoon openen. Daartoe wordt
H. M. eeDige dagen te voren met H. M. Koningin
Wilhelmina alhier verwacht.
Rotterdam, 26 Aug. De stoomtram, die te
77a ure heden avond van Schiedam vertrok, iB even
voorbij het roode hek ontspoord. De locomotief lag
zwaar beschadigd ter zjj van den weg; de tweede
klasse wagen werd dwars op de rails gezet en schoof
tot voorbjj de locomotief; van de eerste en tweede
klasse wagen zjjn een paar ruiten verbrjjzeld en een
paneel ingedrukt.
Verschillende passagiers bekwamen verwondingen
slechts één van ernstigen aard, nl. de heer B. in de
Keizerstraat alhier. Op het balkon van den tweede
klassewagen staande, werd bjj door den schok op
den grond geworpen, waar by hjj een been zoodanig
brak, dat de beensplinters op drie punten door de
huid heendrongen.
Door de heeren dr. De Bruyn en Van der Sman op
de plaats van het ongeval verbonden, werd hij onder
politiegeleide naar zjjn woning vervoerd.
De machinist wjjt de ontsporing aan een steen, die
op de rails was gelegd. Daar de weg uit vignola-
rails bestaat, scbynt dat beweren minder aannemeljjk.
De wyze waarop de wagens door elkaar geworpen en
de verbindiogsstangen afgebroken zjjn, doen vermoeden
dat te hard gereden is.
De heer B. zou volgens gerucht hebben verklaard,
dat do tram en een rjjtuig, dat den dijk passeerde,
om het hardst hebben gereden. De politie doet
onderzoek.
Te 10 uur 10 min. was de weg weder vrjj.
Rotterdam, 27 Aug. Gisteren avond bjj eene
zitting van Sequah in het Verkooplokaal, ging het
zeer onstuimig toe, nadat hy aan het publiek bekend
had gemaakt dat de verkoop zjjner middelen hem
verboden was. Een der aanwezigen riep: »'tzijn lorren!"
hiermede bedoelende diegenen, die den verkoop verboden
hadden; doch het publiek, dat geschat werd op wel
4000 personen, begreep de uitdrukking verkeerd, en
Eene historische berinnering.
Op het einde der vorige eeuw, toen de gruwelen
der Fransche revolutie bijna hun toppunt hadden
bereikt, verliet het Fransche koopvaardijschip »la
Fidélité" de reede van het West-Indische eiland
Martinique met bestemming naar Frankrijk.
Aan boord van het vaartuig bevonden zich, be
nevens andere passagiers, de echtgenoote van den
Vicomte de Beauharnais destijds president van de
Fransche nationale vergadering en haar doch
tertje Hortense.
Mevrouw Josephine de Beauharnais leefde geschei
den van haren echtgenoot, wiens koelheid en ver-
waarloozing de fijngevoelige vrouw ontzaglijk hadden
doen lijden. Door de veronachtzaming van haar
man, en de troebelen dier tijden, ontbraken haar
than9 alle middelen van bestaan en bevond zij zich
in de grootste verlegenheid. Tot het uiterste ge
dreven besloot Mevrouw de Beauharnais naar Frank
rijk terug te keeren, en den Vicomte te noodzaken
maatregelen te nemen, waardoor zij en hare kin
deren voor gebrek en ontbering zouden bewaard
blijven.
Haar zoon Eugenius bevond zich op het tijdstip,
waarvan wij thans spreken, te Parijs, ter voltooiing
zijner studiën, zoodat de moeder op de zeereis
Josephine huwde later Napoleon I, Keizer der Fran
schen. Hortense huwde later Lodewijk Napoleon, Koning
van Holland.
alleen werd vergezeld door haar dochtertje, Hor
tense, een vroolijk en aanvallig schepseltje van acht
of negen jaar.
Daar zij het eenige kind aan boord was, werd
het kleine meisje spoedig de lieveling en het speel
popje van de geheele bemanning. Hortense paarde
aan een fraaie stem een buitengewoon goed gehoor,
en gedurende haar verblijf te midden eener neger
bevolking had zij zich al de eenvoudige melodiën
der inlanders eigen gemaakt, die zij aan boord
placht te zingen tot niet gering vermaak der aan
dachtig loeluisterende zeelieden, wier bewondering
ten top steeg, wanneer het kind haar gezang deed
vergezeld gaan van de wilde dansen en de snelle
bewegingen, zoo bijzonder eigen aan de inboorlingen
der West-Indische eilanden.
Arm kind! Hoe weinig droomde zij, dat binnen
een niet al te groot tijdsbestek de raelodieuse stem,
die thans geoefend werd onder den blauwen hemel
ten aanhoore van ruwe matrozen, zou weerklinken
in koninklijke zalen en worden geprezen door be
wonderende hovelingen.
De moeder, die vreesde dat de toekomst haar
lieveling niets dan droefheid en ontbering zou aan
brengen, kon het niet van zich verkrijgen haar dit
onschuldig genot te ontzeggen, en zij liet de kleine
Hortense dus de volle vrijheid zich naar hartelust
op het dek te vermaken, waar zij baar aan de bij
zondere hoede toevertrouwde van den onder-stuur
man Baptiste Ferrand, een goedhavtigen zeeman met
een verweerd maar eerlijk gelaat.
De matroos had het kind van den beginne af
onder zijne bescherming genomen, en bevond zich,
wanneer zijne bezigheden zulks toelieten, voort
durend in hare nabijheid.
Als Hortense zich moe had gezongen en gedanst,
ging zij naast haren ouden vriend op een opgerolden
kabel zitten, en terwijl het vaartuig onmerkbaar
over de blauwe golven gleed, en een zachte wind
de zoete geuren der tropische kusten tot haar over
bracht, luisterde zij met ingehouden adem naar de
verhalen, die hij deed van zijn wondervolle reis
avonturen, en van de vele gevaren, waaraan hij
zoowel ter zee als te land had blootgestaan. Soms
vertelde hij haar ook van zijn eigen tehuis, van zyne
kinderen, die hy in Frankrijk in Provence had
achtergelaten, en van zijn jongste dochtertje, de
kleine Louise, dat nu ongeveer zoo groot zou zijn als
zij zelve, maar dat pas was beginnen te praten, toen
hij het kind voor het laatst had gezien.
Op deze wijze gingen de lange dagen en de hel
dere nachten van het eerste gedeelte der reis onge
stoord voorbij, tot dat de kleine Hortense op zekeren
morgen een groot verdriet overkwam. Zij deed
namelijk de ontdekking, dat hare schoentjes de
eenigste die zij op de wereld bezat bijna geheel
waren versleten,, zoodat zij er nog maar een paar
dagen mee zou kunnen dansen en springen. Het
kind trachtte het treurige geval voor hnre moeder te
verbergen, wel wetende, dat deze haar zou ver
bieden zich voortaan op het dek te vertoonen als zij
wist in welken jammerlijken toestand het schoeisel
zich bevond. Maar op een zekeren dag toen zij haar
voetje had bezeerd, en Mevrouw de Beauharnais
daarna wilde kijken, bemerkte deze, dat de schoentjes
letterlijk aan flarden waren gesleten, en dat de
kleine voetjes op verscheidene plaatsen waren
verwond.
De droefheid der moeder was bijna nog grooter
dan het verdriet van het kind. Zij kon de gedachte
niet verdragen, het arme schepseltje gedurende het
overige gedeelte van de reis in do beperkte ruimte
eener benauwde hut opgesloten te houden, en hare
gezondheid en opgeruimdheid te zien verdwijnen
door gebrek aan versche lucht en dagelijkscbe
beweging.
Maar wat kon zij doen
Zij wist geen uitweg
Terwijl zij daar geheel verslagen ter neCr zat met
de oude schoentjes in de hand, en Hortense aan hare
knieën stond te snikken, werd eraan de deur geklopt.
Het was Baptiste Ferrand, die zijn vriendinnetje op
het dek mistte, en haar nu kwam zoeken. Bij het
zien van hare tranen vraagde hij naar de oorzaak er
van, doch toen hij die vernam, riep de goede man
lachend uit
>Is het anders niet! Houdt maar op met schreien
kleine meid, daar weet ik wel raad voor, en morgen
zult gij weCr als van ouds zingen en dansen op het
dek ten minste," ging hij aarzelend voort, »als
uwe mama zich niet beleedigd gevoelt door het ge
schenk van een eenvoudigen matroos."
Hierop verliet hij de hut, doch keerde spoedig
terug met een paar oude schoenen, die hij uit de
diepten van een groote scheepskist had te voorschijn
gehaald. »Gij ziet mevrouw, zij zyn niet nieuw meer,
doch daar i9 niets aan te doen. Op zee moet men
het zoo nauw niet nemen. Wij zullen het leer wel
zacht krijgen voor die kleine voetjes. Als gij mij nu
maar eene schaar wilt geven, dan zal ik het kleine
ding wel helpen. Ik hen mijns vaders handwerk nog
niet geheel verleerd."
Het was aardig te zien hoe handig de oude zee
man, gewapend met de blinkende schaar van
Mevrouw de Beauharnais, het bovenleer van de oude
schoenen losknipte en fatsoeneerde naar de voetjes
van Hortense. Daarop gaf hy deze stukken aan hare
moeder met verzoek om die met een eindje lint of
J
