ZlllllkZIIMIIi; NIEUWSBODE. Zaterdag 27 September 1890. IR. J. C. D. LEK DE CLERCQ. De oude Klok Directeur-Uitgever J. WAALE. Mr. J. C. van der Lek de Clercq, Aau besteding Gemeente-Secretaris. Herkalings-Onderwijs. NIEUWSTIJDINGEN. FEUILLETON. Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. De prijs per 3 maanden is ƒ1,30, franco per post ƒ4,60. Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending eens per week, ƒ10,per jaar. 47ste JAARGANG. No. 5904. Advertentiënvan 13 regels 30 Cts. meerdere regels 10 Cts.kunnen uiterlijk tot des Maandags, "Woensdags en Vrijdags middags 12 ure bezorgd worden. Ch'oote letter wordt naar 'plaatsruimte berekend. Op 30 September, Dinsdag aanstaande, worden de Kiezers ter stembus opge roepen, ter verkiezing van een Lid voor de Provinciale Staten van Zeeland, voor de plaats door het overlijden van den heer Van der Vliet opengevallen. Door de Centrale Liberale Kiesvereeniging is tot candidaat gesteld Notaris, Hoofd-lngeland van Schouwen en Lid van den Raad te Zierikzee. Wij achten deze keuze eene zeer gelukkige, die bezwaarlijk beter had kunnen wezen. De heer DE CLERCQ toch, is iemand, die als geboren Zierikzeeënaar en sinds bijna een halve eeuw te Zierikzee wonende, met alle belangen en toestanden dezer eilanden bekend is. Als Notaris met velerlei personen in aanraking komende, is hg aan niemand een vreemdeling, en zoowel te Zierikzee als op Schouwen en Duivelend bjj iedereen bekend en geacht om zijne persoonlijke aangename eigenschappen. Daarbij een beslist, zij het gematigd liberaal, die juist in den laatsten tijd meermalen de blijken gegeven heeft voor zijne meening te durven uitkomen en niet te schroomen kleur te bekennen. Als groot grondeigenaar, met de belangen van den landbouw bekend, als Hoofd-lngeland van Schouwen en Gemeenteraadslid op de hoogte van polder- en gemeentezaken, al3 voorstander eener betere verbinding met den vasten wal, als gé borén Schouwenaar, is hij de rechte man, om de plaats van wijlen den heer Van der Vliet waardig te vervullen. Uit volle overtuiging aarzelen wij dan ook niet den Kiezers aan te sporen hunne stem briefjes Dinsdag a.s. in te vullen met den naam van Een woord van waarschuwing tot onze partij- genooten is echter hier niet van onpas. Al wordt de candidatuur van Mr. DE CLERCQ algemeen met sympathie begroet, al is hij met groote meerderheid candidaat gesteldhet kan niet anders of sommigen hadden liever een ander tot candidaat gekozen gezien. Bij een vorige verkiezing, toen de strijd in de kiesvereeniging tusschen twee personen veel warmer was geweest, hebben de liberalen getoond werkelijk liberaal te zijn, door bij de stembus alle sym- pathiën en anti-pathiën ter zijde te zetten en als één man te stemmen op den candidaat der Kiesvereeniging, die de meerderheid had verworven. Wj hopen datzelfde ook thans te zien. Niet ieder kan altijd zijn zin krijgen, waar de een liever A, de ander liever B gekozen zag, maar elk liberaal toont, dat de partij boven persoon lijke vriendschap gaat. Wij liberalen behoeven hier geen nederlaag te vreezen, zoolang wjj eendrachtig te zaraen gaan. En daartoe is in de eerste plaats zelfverlooche ning vereischt. Men bedenke wel: Elke stem op een' anderen liberaal als Mr. DE CLERCQ uitgebracht, strekt alleen ten voordeele der tegenpartij. Men schatte de tegenpartjj niet gering; van haar zal niemand by de stembus achter bljjven. Daarom, liberale Kiezers, de gelederen gesloten en eendrachtig opgetreden! Het belang onzer partij vordert, dat Mr. DE CLERCQ niet slechts gekozen worde, maar dat hij met groote meerderheid gekozen wordt. Liberalen! als één man Dins dag: van 9—5 nar ter stembus en gestemd op Mr. J. C. VAN DER LEK DE CLERCQ. van het leveren der benoodigde Steenkolen ton behoeve van enkele gemeente-inrichtingen, voor het winter-seizoen van 189%i» °P Maandag' den 09 September e.It., 's namiddags lsé'/a uur, ten Raadhuize. De voorwaarden liggen ter lezing op de Secretarie der gemeente. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zie rikzee maken bekend, dat in die gemeente vacant komt de betrekking van Sèeretaris der gemeente, waaraan verbonden ia eene jaarwedde vau 1400. Zjj, die verlangen hiervoor in aanmerking te komen, worden verzocht zich vóór den ÏO October a.s. met op zegel geschreven verzoekschrift te wenden tot den Gemeenteraad, en dit vrachtvry te zenden aan den Burgemeester. Zierikzee, den 25 September 1890. De Burgemeester en Wethouders, W. A. OCHTMAN, Weth. 1.® B. De Secretaris, 'J. F. YAN DER LEK DE CLERCQ. Aan OUDERS en VOOGDEN wordt medegedeeld, dat de Herhalingsschool met den 1 October a.s. zal worden geopend, en dat de kinderen, die van dit onderwijs willen gebruik maken, zich moeten vervoegen: de meisjes Dinsdag 30 September te 6 uur aan de school B (hoofd de onderwijzer P. van der Have); de jongens Maandag 29 September te 7 uur aan de school A. (hoofd de onderwijzer J. Th. Oosterman). Zierikzee, 23 September 1890. J. H. C. HEIJSE, Voorzitter. Amerika. In Amerika hebben zich verscheidene spoorweg maatschappijen vereenigd om de Hudson te overbruggen, die tot nu toe slechtB door middel van overzetveeren kan worden gepasseerd. De geheele aanzienljjke breedte der rivier (2800 A 3000 voet,) zal, wegens het buiten gewoon drukke scheepvaartverkeer, door één enkelen boog worden overspannen. By de Forthbrug bedraagt de grootste spanning slechts 1700 roet. In het geheel zal de nieuwe Hudsonbrug, die de Staten van New- York en New-Jersey moet verbinden, een lengte van meer dan 21/a kilometer verkrygen, terwjjl de Forth brug slechts l'/a K.M. lang is. Het werk zal volgens het stelsel van hangbruggen uitgevoerd worden. Twee krachtige slanke pylertorens van meer dan 600 voet hoogte boven den waterspiegel dienen tot op neming van de draagkabels, die eene doorsnede van 4 voet bezitten. De gezamenlyke bouwkosten zullen 192 millioeo gulden bedragen. Italië. Rome, 23 Sept. De cholera te Massowah houdt aan, hoewel niet in hevige mate. Eenige militairen werden aangetast. Reeds openbaarde zich op verschillende plaatsen een beweging tegen het dry ven der radicalen, die door het opwekken van den irredentistisohen volksgeest, Italië tot een conflict met Oostenrjjk dry ven. De werklieden party stelt zich aan het hootd der tegenbeweging, die door de regeeringsgezinde bladen wordt gesteund. In een vergadering te Milaan werd heftig gesproken tegen de dryvers der irredentitischo party. Oostenrijk. De civiele rechtbank te Weenen heeft een ljjst openbaar gemaakt van de erfenissen, die door de rechtmatige erfgenamen nog niet zjjn opgeëischt. Zoo bljjkt o. uit die lyst, dat baron Vod Neumann in 1851 by die rechtbank een bisschoppelijke orde heeft gedeponeerd, en dat de erfgenamen van mevrouw Barbara Dulez een erfenis van een kwart kreuzer (on geveer eeu kwart cent) een geldstuk, dat reeds lang ontmunt is, kunnen opeischen. Daar de formaliteiten, die vervuld moeten worden om in het bezit dier erfenissen te geraken, nogal om slachtig zyn, zullen zich waarschynlyk weinig erfgenamen voor deze nalatenschappen opdoen. Frankrijk. Boulanger is, na 2 dagen op Griernescy te hebben doorgebracht, te Jersey teruggekeerd. In zyn Voix du Peuple verlangt de generaal dat het Hoog Gerechtshof andermaal zal byeenkomen om de royalisten te vonnissen wegens ban pogingen, om een generaal en toenmalig Minister om te koopen. Te St. Denis is in een openbare vergadering, die door omstreeks 400 personen werd bijgewoond, een motie aangenomen, waarbjj de Boulangistische afgevaardigde Revest onwaardig verklaard werd het kiesdistrict langer te vertegenwoordigen. Voorts werden in die motie de afgevaardigden aangemaand te eischen, dat de Boulangistische samenzweerders vervolgd zouden wordeD. Nadat over het voorstel gestemd was, kwam het tot een gevecht tusschen Boulangisten en repu blikeinen, waarby eerstgenoemden onbarmhartig klop kregen. LanJouroux, de vroegere secretaris van Dillon, heeft in een werk >Un an d'exil" ook uitgepakt over het Boulangisme. Nieuws bevat het niet veel, na de ont hullingen van de Paris. O.a. vertelt Lamouroux, dat een der Boulangistische candidaten was zekere Abadie, een broeder van de kamenier van mme. Bonnemain, dieu de generaal eerst in de kleeren moest steken, want hjj zag er uit als een bedelaar. Nog blykt uit dit boek, dat Churschill Dillon en Boulanger ten eten vroeg, omdat de Prins van Wales den generaal wenschte te ontmoeten. Duitschland. De jonge tooneelspeelster Marie Hock, een lievelinge van het publiek van het Barnay-theater te Berlyn, is Zaterdagavond plotseling overleden. Haar dood wordt toegeschreven aan vergiftiging tengevolge eener vergissing van den apotheker, by het toedienen van een haar door den schouwburg-arts voorgeschreven geneesmiddel. Op een bruiloftsfeest van een werkliedengezin te Berlyn is de boven de tafel hangende petroleum- lanp gesprongen, waardoor het geheele kleine vertrek in een oogenblik in brand stond en elf menachen zware brandwonden kregen. België. Sinds eenigen tjjd was het huisgezin X.f bestaande uit vader, moeder en vjjf kinderen, van Zwijnaarde op den voetweg te Gent komen wonen. De vader, die voor de tweede maal getrouwd is en uit een eerste huwelyk twee kinderen had, een meisje van 7 jaar en een jongentje van 5 jaar, is tuinmans knecht van zjjn vak. Nauwelyks had dit huisgezin zjjne nieuwe woning betrokken, of de buren bemerkten dat de voorkinderen erg te ljjden hadden vanwege hunne ouders. Meermalen gebeurde het, dat de beide kinderen schreiend van hoDger en klagende van de pijn der slagen, die zy gekregen hadden, het huis ontvluchtten om hun nood elders te gaan klagen. Sinds een drie- tot viertal dagen hadden de buren tot hanne groote verwondering de kinderen niet meer gezien, en allerhande gesprekken waren aangaande de verdwijning dier kinderen in omloop. Hetgeen echter bunnen argwaan nog vermeerderde, was dat de moeder het plan te kennen gegeven had te verhuizen, omdat, zeide zy, de buren zich te veel met haar huishouden bezig hielden. Deze week was de moeder naar eene andere woning gaan zien. De buren, zulks vernomen hebbende, kwamen overeen in haar huis te dringen om te zien wat er van die twee kinderen geworden was. Te ver geefs zochten zy overal rond, nergens vonden zy de twee ongelukkigen. Eindelyk bemerkten zy twee groote koffers, waaruit het hun scheen klachten te üooren komen. Dadeljjk werden de koffers geopend en, o gruwelde twee martelaars bevonden er zich in. Doch in welken toestand! De arme kleinen, schier onkenbaar door den honger, byna versmacht, verkeerden beide in den bedenkelyksten toestand, zooals gemakkelyk te begrypen is. Terstond werd er water gehaald en de kinderen werden gewasschen en verschoond. Men bracht de twee ongelukkigen in eene herberg, waar zy wat eten kregen, dat zy ver slonden. De politie werd dadelyk verwittigd. De commissaris van Gent was spoedig ter plaatse. Vader en moeder werden naar het politiebureel geleid, om uitleggingen te geven. Eene ontelbare, verontwaardigde menigte achter volgde de ontaarde ouders, hen uitjouwende, en, waren zy niet vergezeld geweest door de polite, wellicht zouden zy er slecht afgekomen zyn. Nederland. Appelscha, 23 Sept. Onder de treurigste vooruit zichten zien wy hier den winter naderen. In tal van arbeidersgezinnen heeft men reeds nu de in dezen zomer gerooide aardappelen verbruikt, en het geld om zich zelfs de noodzakelijkste levensmiddelen aan te schaffen, ontbreekt. Komt de liefdadigheid niet te hulp, dan staat broodsgebrek voor de deur, maar ook al wordt er eenige ondersteuning verleend, dan nog bljjft de toestand allertreurigst. Dat alles is het gevolg van de noodlottige workstaking in den afgeloopen zomer. Andere jaren waB er tegen den winter door de meeste arbeiders aardig wat over gespaard; thans is daarvan geen sprake. En waar bljjven thans de volksmenners, die deze arme menBchen hebben opgeraid? Laten zy zich thans vertoonen en ben, die ze in de diepste ellende dom pelden, met raad, doch vooral met daden, te hulp komen. Domela Nieuwenhuis is wel te Njjehorne en te Tjalleberd opgetreden, en ook elders wordt hy ver wacht. Maar noch te Beets, noch te Appelscha schijnt hy het noodig te achten te verschijnen. En juist daar is, naar onze meening, thans zyne plaats. Laat hy zich ten minste door eigen aanschouwing overtuigen welke vruchten zijn arbeid draagt voor dat volk, dat hij zegt zoo lief te hebben. Waar blyt't thans Van Emmenee? Hy beloofde immers in den afgeloopen zomer, dat hy bjj de werkstakers bljjven zou om met hen honger te ljjdenNu is daartoe gelegenheid. Laat bij maar eens een enkele week vertoeven in een der gezinnen, wier leden hem voor enkele maanden als een profeet des heils vereerden. Van harte is het te hopen, dat het bitter lijden, dat thans voor de deur staat, en reeds hier en daar moet worden doorgestaan, althans dit uitwerke, dat de arbeiders hunne ooren sluiten voor de vogelaars, die met zoet gefluit komen, doch steenen geven voor brood. Amsterdam, 24 Sept.. Een bekend koffiehuis houder alhier zat in den laatsten tyd voortdurend met de handen in 't weinige haar, dat hy nog op zjjn na genoeg kalen bol heeft. Hij at en dronk haast niet meer, viel als sneeuw voor de zon af en zjjn vrienden en kennissen maakten zich ernstig over hem bezorgd en dat te meer, omdat hij niemand wilde vertellen wat hem deerde. 't Geval was dan ook leeljjk genoeg, want het spookte des nachts in zyn woning en dat wel in de koffiekamer. Iedereen weet, dat een lokaal, waar het spookt, meestal even sterk gemeden wordt als een der gelijk, dat met een briefje roodvonk" of mazelen" prijkt en onze koffiehuishouder had dus redenen te over een slot voor zjjn mond te doen en zjjn onder geschikten ten strengste te bevelen niets van de droe vige omstandigheid te laten ontvallen. Er kon geen morgen voorbijgaan of men vond de fleBschen cognac, die in het buffet stonden, half of voor een derde geledigd, terwijl daarentegen brandewyn, jenever en andere zaken onaangeroerd bleven. Ook klontjes suiker verdwenen op geheimzinnige wjjze. Eiken avond werd trouw de ronde gedaan, deuren en vensters werden goed gesloten en voorzien, geen kat, laat staan dan een dief, kon binnendringen en toch vond de patroon, als hy bjj 't gloren van 't morgenlicht de ronde deed, opnieuw aanmerkelijke hoeveelheden cognac verdwenen. 't Was akelig, maar nog te dulden, tot omstreeks veertien dagen geleden, in 't hartje van den nacht in de kamer der inwonende buffetjuffrouw een ontzettend gegil werd gehoord. Men snelde toe en vond do juffer in zeer luchtig gewaad en met een kleur als eon boei zjj vertelde hakkelende en stotterende, dat het spook op haar kamer was geweest en zelfs op haar bed had. gezweefd. Op haar moorddadig gekrijsch was het ver dwenen, waarheen wist zjj niet. Men stelde een onder zoek in, vond een dakraampje open en in de goot een ledige cognac-flesch! Thans herinnerde men zich, dat een vroegere kellner van het afgebrande station van de Oosterspoor, die steeds als groot liefhebber van cognac bekend had ge staan en eenigen tjjd in 't koffiehuis werkzaam was, maar omstreeks drie maanden geleden stierf, wel eens gezegd had dat hy, na zyn dood, den koffiehuishouder, aan wien hjj 'tland had, het leven zuur zou maken. Nu scheen het raadsel opgelost; cognac-Frits", zoo werd de man bygenaamd, was de nachtelyke bezoeker! Dat stond als een paal boveD water. Er was een ongeloovige in huis en by stelde voor een stevige Amsterdammer, die vroeger bij de nacht wacht gediend had en niet voor een klein geruchtje vervaard was, eens een nachtje in de koffiekamer te laten waken. Dit geschiedde en den volgenden morgen vond men den man bewusteloos en zoo bleek als een doek op den grond liggen. Hy had het spook gezien, dat er zoo afschuwelijk uitzag dat hij van ontzetting van zjjn stokje was gevallen; werkelijk bevestigde de man 't vermoeden, dat de geest van »cogDac-Frits" 's nachts in de wooing ronddwaalde. Men vond het heel opvallend, dat de waker zeer eigenaardig gearde, maar daar werd in de algemeene ontsteltenis verder niet op gelet. Thans werd het den ongeloovige, een kranig artillerie- schutter, wat al te bar. Den volgenden nacht sloop hij, door niemand opgemerkt, stilletjes in de koffiekamer en paste goed op zjjn tellen. Te een uur hoorde hij flauw geritsel, een lichtschemering scheen door de reten van den vloer, het lnik achter het buffet werd opgetild en eene witte gedaante verrees. Onze schutter, wiens ODgeloof vooral daarop berustte, dat hy niet kon aannemen dat spoken cognac zouden drinken, naderde heel zachtjes, greep toe, een gil weerklonk en enkele minuten later wisten de toegesnelde huisge- nooten, dat men niet met een spook, maar met een ontrouw kellner te doen had, die zich 's avonds in den kelder liet opsluiten en, na zich gelaafd te hebben, door het dakvenstertje verdween. Men kwam tot verademing, erkende vol schaamte den geest van cognac-Frits" te hebben veroogelykt en smeet den bedrieger de deur uit, na nog van hem te hebben gehoord, dat de vorige nachtwaker heel fideel met hem bad meêgedronken. De buffetjuffer kreeg 't op de zenuwen en moest een Uit het Duitse h. >Wilt gij het licht nu al aansteken, Charlotte, het is ter nauwernood donker". Ja papa, ik moet dit werk van avond nog af maken en wegbrengen". Het schjjnsel der juist opgestoken lamp bescheen een knap, jong gezichtje met een paar mooie donker blauwe oogen, en verlichtte met zijne stralen een armeljjk, maar keurig onderhouden vertrekje op de vierde verdieping. Gedurende een geruimen tyd hoorde men niets dan het geregeld ophalen van den draad in Charlotte's vaardige vingeren. Eindelyk klonk dezelfde zwakke, klagende stem wéér nit den hoek by de kachel: »Toen gjj van morgen uit waart, is de bewoner van de derde verdieping weder by mij geweest, om over de klok te spreken. Hij wil ze volstrekt hebben, maar ik heb hem gezegd, dat ik mij niet voor over morgen, den 2 Januari beslissen kan". Wy zullen haar toch moeten verkoopen", zeide het meisje op zachten toon. »Wij zijn zoo om het geld verlegen". Ja als dat het geval niet waszuchtte de oude heer droevig. »Maar te denken, dat ik ze dan hier onder zal kunnen hooren, dat maakt het dubbel hard". Langzaam en met moeite stond de spreker van zyn stoel op. Het was een magere gebogen gestalte in een oude, maar met zorg verstelde kamerjapon, en met een zwart kapje op de dunne witte haren, maar niettegenstaande het versleten kleedingstuk, dat hij droeg, en de armelijke omgeving waarin hy zich bevond, herkende men dadelyk in hem den man van goeden huize. Er was een tijd geweest, toen geluk en welvaart zjjn deel waren, maar ramp op ramp had hem ge troffen. Op deze eene dochter na waren al zijne kinderen gestorven, zjjn vermogen had hjj verloren, en ten laatste trof hem den zwaarsten slag zijns levens, de dood zjjner trouwe gade. Het uurwerk, waarvan hij sprak, eene buiten gewoon fraaie hangklok, was een erfstuk in de familie zjjner vrouw. Menig gelukkig, maar ook menig droevig uur had de oude klok geslagen, doch toen zjjne vrouw den laatsten adem uitgeblazen had, zette de be droefde man de wjjzers met bevende vingeren stil, en sedert was zjj stom gebleven. »Zij moet de uren mjjner smart niet meer tellen", had hij gezegd, maar zjjn hart bleef aan het kost bare kunstwerk hangen, de laatste herinnering aan een gelukkig verleden. Thans ging hjj er voor staan, en tuurde er op met droeve en peinzende blikken. Konden wjj dit eene stuk maar behouden, Char lotte", zeide hij op klagenden toon. »Het gaat niet papa", antwoordde zjj zacht maar beslist. »De dokter moet betaald worden". >Och de dokter! Een alleenloopend heer in goeden doen. Wat kan het hem schelen of hjj dat geld nu reeds krjjgt"* »Maar ons kan het wèl schelen, vader. Wij hebben te veel verplichting aan hem. Vergeet niet met hoeveel zorg hjj u behandeld heeft, en hoe gelukkig zjjn wjj niet door uwe beterschap. Neen beste papa, zoo gauw als wij het geld voor de klok ontvangen hebben, moet gij hem zoo erkentelijk mogelijk schrjjven, en meteen onze geldelijke schuld afdoen". De oude man glimlachte even, doch schudde droevig met het hoofd. »Wie weet", zeide hy op eens, »of de dokter zelf de klok niet zou willen hebben; hjj heeft ze zoo dikwjjls bekeken en bewonderd. Ik zou haar nog het liefst in zjjne handen zien, want ik mag den jongen man zoo gaarne ljjden, alsof bjj mijn eigen zoon was. Wat dunkt u, als ik hem eens vertelde dat »Papawaar denkt gij aan", riep Charlotte ver schrikt uit. »Als hjj er zelf ooit over gesproken had, maar wjjwy kunnen er niet over beginnen". >Nu, nu", suste de oude heer, >als gy er zoo tegen zijt, dan zal ik hel niet doen". Spoedig daarna stond Charlotte op, zjj vouwde den voltooiden arbeid te zamen en schoof den arm stoel, die naast de kachel stond, hjj de tafel. >Komaan papa, ga nu hier zitten, daar is de courant, en hier is uw bril. Ik ga nu even naar den winkelier, maar voordat gij gedaan hebt met lezen, ben ik weder terug. Wat ben ik toch gelukkig, dat gij het oude jaar in zulk eene goede gezondheid eindigen kunt. Wij moeten het nieuwe nu maar moedig en dankbaar ingaan, niet waar vadertje", en zjj gaf den ouden man een' barteljjken kus. j »Ja, ja zeker", zeide deze blijkbaar in een opge ruimder stemming, »ga nu maar gerust heen". Zjj knikte hem nog eens vriendeljjk toe voor het weg gaan, maar nauwelijks was de deur achter haar gesloten of een diepe schaduw trok over haar gelaat. Hij mocht den jongen dokter zoo gaarne lijden, als ware hjj zyn zoon, maar hoe oneindig meer hield zjj niet van hem I Het kwam haar voor alsof zij pas was beginnen te leven, sedert den dag, toen haar vader plotseling ziek geworden was, en een vriende- ljjke huisgenoot den eersten dokter, den beste geroepen had. Welk een zorg en toewjjding had hjj niet getoond, hoe geduldig was hjj gebleven on dei- de luimen van den niet altijd gemakkelijken patient en hoe fijngevoelig was hij geweest met het oog op hun bekrompen omstandigheden. Ja, zjj had hem. leeren kennen als een edel, beminnelijk mensch, en met haar gansche hart had zjj zich in haar verlaten omstandigheden aan den jeugdigen geneesheer gehecht. Zjj wist maar al te goed, dat zjj hem met haar geheele ziel lief had, en toch hield zij zich dagelijks voor, dat zjj dit gevoel met kracht moest onder drukken. Maar haar arm, weerbarstig hart liet zich niet dwingen. Haar vader was nu echter hersteld, en hierdoor kwam er een eind aan de bezoeken van den dokter. Misschien zou zjj hem nog een enkele maal terugzien, misschien wel nooit meer. Alles was dus voorbij, voor altijd voorbjj 1 Al voortloopende bereikte ze het huis van den koopman, die haar het verdiende geld ter hand stelde met een vriendeljjken wensch voor het nieuwe jaar. Zjj had nog eenige noodzakeljjke inkoopen te doen, en daarna spoedde zjj zich huiswaarts, zonder

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1890 | | pagina 1