ZIFRIkZKKSCm: NIEUWSBODE.
Zaterdag 19 April 1890.
Directeur-Uitgever J. waale.
Bekendmaking.
kennisgeving"
nieuwstijdingen.
Feuilleton.
Henriëtte.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De pry a per 3 maanden is f 1.30, franco per post
f 1.60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per week10,per jaar.
46ste JAARGANG. No. 5836.
Advertentiënvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts., kunnen uiterlijk tot des
Maandags, Woensdags en Vrijdags middags
12 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend.
Door het POSTKANTOOR te Zierikzee zijn gedurende
de tweede heltt der maand Maart 1890 de volgende
brieven verzonden aan personen, wier naam op het adres
vermeld, ter plaatse van bestemming onbekend waren
A. Th. Sarlempn, Helder.
Naar Amerika. Van Eikerzee:
J. Bezujjen, Paterson.
Naar Frankrijk:
A. Simonis, Rjjsael.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zie-
rikzeb maken bekend, dat de betrekking van COL
LECTEUR en AFSLAGJEIR van
aurd- en boomvruchten in deze gemeente
open is.
Zjj noodigen allen, die voor die betrekking in aan
merking wenschen te komen, uit, zich ten spoedigste
bij hen aan te melden.
Zierikzee, den 16 April 1890.
De Burgemeester en Wethouders,
J. P. N. ERMERINS.
De Secretaris,
J. F. VAN DER LEK DE. CLERCQ.
Belasting op de Honden.
Da BURGEMEESTER ea WETHOUDERS van Zra-
RIKZEE maken bekend, dat het primitief kohier der
belasting op de honden van deze gemeente, over het
dienstjaar 1890, op heden door hen is opgemaakt en
van den 17den April tot den lsten Mei e.k. ter Secre
tarie der gemeente voor een ieder ter lezing zal liggen,
zullende ieder aangeslagene, binnen dien tjjd, tegen zjjn
aanslag bg den Raad bezwaren kunnen inbrengen, bjj
verzoekschrift op ongezegeld papier.
Zierirzbb, den 16 April 1890.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. P. N. ERMERINS.
De Secretaris,
J. F. VAN DER LEK DE CLERCQ.
Inclië.
Het was even voor den Fransch-Duitscben oorlog
zoo leest men in een brief uit Samarang aan het
Soerab. Hbld. dat het legerbestuur te Weltevreden
eene geheime dépêche uit den Haag ontving om een
oog in het zeil te houde» op de correspondentie tus-
schen op Java wonende ee in Europa verbljjvende
personen, wier namen in het telegram speciaal werden
genoemd. De heer Van Daalen, in dien tjjd adjudant
van den toenmaligen leger-kommandant Kroesen, ver
voegde zich met die dépêche tot den heer Theben
Terville, directeur van het postkantoor te Weltevreden,
met verzoek om inzage te nemen van de brieven van
de in de dépêche gesignaleerde adressen. De heer
Theben Terville achtte zich intusschen door een tele
gram van den min. van koloniè'a miet voldoende ver
antwoord, maar gaf de verzekering zjjner medewerking,
zoo de heer van Daalen hem een eigenhandig ge
schreven machtigiag van den gouverneur-generaal
kon ter hand stellen. De heer van Daalen vertrok
onmiddellijk naar Buitenzorg en verkreeg zonder de
minste moeite van den gouv.-generaal Mjjer het
verlangde schrjjveD, dat op het postkantoor te Wel
tevreden een cabinet noir in het leven riep, hetwelk
door den ernst der tjjden in dat jaar 1870 volkomen
was gerechtvaardigd.
De heer Theben Terville, zoowel als de heer van
Daalen, waren dan ook bjj iedere ontvangst en
expeditie van de mail ijverig werkzaam om de brieven,
welke hun verdacht voorkwamen, ten inhoud op te
nemen, waarbij de ondervinding van den postdirecteur,
die een dergeljjken toestand voor dien in Nederland
reeds eenmaal had medegemaakt zeer te stade
kwam. Het cabinet noir, dat een hoogst vermoeiend
werk was en voor beide heeren niets aangenaams had,
werd spoedig opgegeven, toen het bleek dat de oorlog
tot de twee landen, Duitechland en Frankrijk, beperkt
zou blijven en eene verwikkeling van Nederland met
een der oorlogvoerende mogendheden buiten alle waar
schijnlijkheid werd geacht. Dit neemt evenwel niet
weg, dat het legerbestuur in dien tusschentjjd er
achter is gekomen, hoe van hier en daar aanbiedingen
naar Europa werden gezonden voor het geval Neder
land in den oorlog mocht worden betrokken. Eenige
jaren daarna werden eenige officieren en ambtenaren
plotseling aan den djjk gezet, zonder dat zij er achter
konden komen, aan welke oorzaken hunne brusque
pensioneering moest worden toegeschreven.
Amerika.
Uit New-York wordt dd. 15 dezer het navolgende
gemeld: Het ljjk, hetwelk vermoed wordt te zijn d
van den deurwaarder Meijer, die te Kopenhagen doóri
een zekeren Philipsen, fabrikant, vermoord is geworden,
is alhier gevonden in een vat pleister, hetwelk reed3
sedert begin Februari in het entrepot was opgeslagen.
Bedoeld vat is 11 Januari 11. te Kopenhagen verscheept
per >Thingvalla" en was geadresseerd aan Beresford
Brothers te Raciae in Wisconsin, welke firma echter
aldaar niet bestaat. Op aandrang van de autoriteiten
te Kopenhagen is er een onderzoek ingesteld geworden
naar den inhoud van het vat, by welke gelegenheid
daaruit te voorschjjn werd gehaald het lijk van een
man met lichte bakkebaarden, oud ongeveer 35 jaar
en vermoedelijk eene lengte hebbende van meer dan 6
voet. Het lijk, dat nog niet in staat van ontbinding
verkeerde, is gevouwen en met geweld in bet vat
gestopt geworden, dat verder is opgevuld met pleister.
Ware de inhoud niet bijtijds ontdekt, dan zou het
vat vermoedelijk in veiling zijn gebracht.
Rusland.
In den laatsten tjjd vertrekken uit Rusland vele
Israëlietische landverhuizers (vooral bewoners der
westeljjke provinciën) naar Amerika. Een geachte firma
te Warschau, Wolff Co., staat aan het hoofd der be
weging. Er worden agenten uitgezonden, die van dorp
tot dorp rondgaan om de Israëlieten te waarschuwen
tegen nieuwe, strenge maatregelen, welke de Regeering
te hunnen opzichte beraamt, en hen op te wekken
tot landverhuizing, waarvoor zij biljetten verkoopen
op wekeljjksche afbetaling.
Alleen uit Gradnó moeten dagelijks 20 k 30 joodsche
landverhuizers naar Hamburg vertrekken.
Oostenrijk.
De Oostenrjjksche regeerders zjjn 't, naar 'tschjjnt,
niet eens ever de houding, door de regeering aan te
nemen tegenover de geraamde groote werkliedeix-
betooging op 1 Mei. Terwjjl te Pest het houden van
optochten op 1 Mei is verboden, viel te Weeaen nog
geen besluit. Naar men zegt, zou de Minister van
Landbouw zich bereid hebben verklaard, de werklieden
in de sfcaatsmjjnen, indien zjj daarom verzoeken, op
1 Mei vijjaf te verleenen. Graaf Taaffe liet door de
stadhouders der provinciën het oordeel van de in-
dustriëelen over de voorgenomen betooging inwinnen.
Inmiddels worden velen bang. Verscheiden winkeliers
in de Praterstrasae besloten reeds dat zjj op den ln
Mei hun winkels gesloten zullen houden en nog
angstiger gemoederen hebben het plan beraamd om
de stad uit te gaan.
Het comité tot bevordering van de invoering van
den werkdag van 8 uren heeft echter alle arbeiders
aangeradengeen gesloten optochten te houden en
zich, in het belang van het groote doel, den ln Mei
ordeljjk te gedragen. De leiders hebben dan ook
besloten de demonstratie een bjj uitstek vredelie
vend karakter te doen dragen en de arbeiders aan
bevolen zelf tot handhaving der orde mede te
werken. Volgens het vastgestelde programma zullen
er 's morgens vergaderingen ten gunste van den
werkdag van 8 uren gehouden worden waarvoor
reeds honderden lokalen heeten gehuurd te zjjn,
terwjjl men des middags uitstapjes naar buiten
zal maken of zich naar den Prater zal begeven.
Daarbjj zullen echter alle gesloten optochten streng
vermeden worden. Tevens heeft het comité aan het
personeel der spoorwegen en der trams en omnibussen
verzocht, dat zjj dien dag het werk niet zouden staken,
opdat ook de bourgeois gelegenheid zouden hebben de
frissche lucht te gaan opzoeken.
Het aantal werklieden te Weenen, die aan de be-
toogiDg zullen deelnemen, wordt thans reeds op
200.000 geschat.
Frankrijk.
Parjjs, 16 April. Bjj de gisteren gehouden uit
loting van obligatiën der Panama-Kauaalmaatschappjj
is de prjjs van 500,000 francs gevallen op no. 1,844,220,
en daar de nummers der geplaatste obligatiën niet
boven no. 1,217,929 gaan, is die som dus gewonnen
door de Kanaalmaatschappjj zelve.
De prjjs van 100,000 francs viel op no. 486,915.
Na afloop der trekking verklaarde de heer Moncbi-
court, dat er, naar zjjne meening, geen quaestie van
kon zijn, de thans in liquidatie zjjnde maatschappij te
hervormen tot een maatschappjj ter voltooiing van het
kanaal. Daarvoor moet men zich afscheiden van het
verleden en een nieuwe maatschappjj vormen, door
kloeke mannen bestuurd. Zoodra de commissie van
onderzoek haar verslag heeft uitgebracht binnen
eenige weken zal men de zaken nader kunnen
regelen.
Duitschland.
Bei-lijn, 15 April. Nadat de Landdag was ge
opend, verzocht de Rijkskanselier het woord. Caprivi
zeide daarop, dat hij het woord niet had gevraagd om
een program te ontwikkelen. Tot nog toe ver staande
van 't politieke leven, kon hjj nu den werkkring nog
niet overzien. Hij wenschte heden 'teerst te «preken
om persoonlijk kennis te maken, (bjjval). Hij herdacht
de beteekenis van Bismarck an sprak de hoop uit,
dat ook de toekomst van Pruisen verzekerd zou zijn
daarbjj verklarende, dat het gebouw vast genoeg ge
grondvest is om weer en wind te doorstaan.
De persoon van den jongen verheven Vorst heeft
zjjn beteekenis voor het binnen- en buitenland duideljjk
genoeg vooropgesteld. De Keizer getuigde van zijn
onuitroeibaar geloof in Pruisen's toekomst en dat het
Duitsche Rjjk nog voor lang een historische nood-
zakeljjkheid zal zjjn. Prnisen en Duitschland gaan nog
een hoopvolle toekomst tegemoet.
De Keizer heeft gezegd, dat de koers de oude zou
bljjven, men moet dus niet verwachten, dat een nieuwe
aera zou intreden, maar wel zal een meer collegiale
inrichting der Ministeries worden ingevoerd. De Kan
selier zal een zakeljjke proefneming alle ruimte gunnen,
het goede nemend waar 't te vinden is. Hij wil met
allen samenwerken die hart voor Pruisen hebben en in
staat zijn Pruisen's monarchale gevoelens in nationale
geest te ontwikkelen, (levendige toejuiching).
Toen Caprivi zjjn rede had geëindigd, begaven vele
leden zich naar de Ministerbank om den Kanselier
te begroeten, 't Trok de aandacht, dat de begroeting
van Caprivi en Huene, den leider van de rechtervleugel
van het Centrum, bijzonder vriendschappeljjk was.
Rickert opende het debat. Hjj rond veel aanrakings
punten tusachen het regeeringsprogramma en de vrjj-
zinnige part jj, maar sloot zjjn verklaring met de woorden
onze boers bljjffc de oude.
Daarna verklaarde Windhorst, namens het Centrum,
dat deze partjj verlangt de herstelling van de ver
houding tusschen Kerk en Staat, zooals deze vóór den
Kulturkampf was. Hjj klaagde over het slechte beleid
van den Min. van Eerediecst en verlangde dat aan
de beschermende handelspolitiek zal worden vast
gehouden.
Nederland.
Graronhago, 17 April. Bjj de Tweede
Kamer is ingekomen een wetsvoorstel tot wijziging
van de kiestabeltot splitsing van de meervoudige
districten, en niet zooals de vorige minister beoogde
tot verandering van andere districten.
Bjj de indeeling van de vijf groote steden is het
voorstel- Schaepman, dat tjjdena de behandeling van de
Additioneels Artikelen der Grondwet werd voorgedra
gen, gevolgd.
Gedeputeerde Staten der provinciën zijn niet opnieuw
gehoord.
De Wetl-Indier deelt mede, dat jhr. mr. M. A.
De Savornin Lohman zjjn ontslag zon hebben gevraagd
als gouverneur van de kolonie.
Middelburg-, 17 April. Ter griffie der recht
bank is door den heer mr. M. J. de Witt Hamer, als
verdediger van Charles Hoare, 60 jaar, commissionair
te Londenhooger beroep aangeteekend tegen het
vonnis, waarbjj gezegde Hoare werd veroordeeld tot
18 maanden gevangenisstraf wegens diefstal van een
zakboekje, aan boord van de mailboot »Prinae8 Marie",
in de buitenhaven te Ylissingen.
Middelburg, 17 April. Onze beminnaars van
de kunst kunnen zich nog vergasten op een voorstel
ling, door de Afdeeling Amsterdam, van het Nederl.
Tooneel, die dank zij de bemoeiingen van de Ver. t.
b. v. g.jjop. K. t. M. op 30 April in den schouwburg
alhier zullen opvoeren het drama „Yoriek" in 3 be-
drjjven en 4 tafereelen, naar het Spaansch van Jonquin
Estebanez, vertaald door Emile Fran zen.
De hoofdrollen in dit stuk zullen worden vervuld
door Mevr. FrenkelBouwmeester en den heer Louis
Bouwmeester dus het puikje van het Nederl. Too
neel! de eerste artisten van ons vaderland. Dat de
schouwburg op dien avondevenals op 9 Mei a. a.
wanneer door bemiddeling van dezelfde vereeniging
door de Hollandsche Opera uit de Parkschouwburg te
Amsterdam, ?,Rigoletto" opera vau Veidi; te klein zal
zijn en zelfs velen zullen moeten worden teleurgesteld,
is aan geen twijfel onderhevig.
't Is dan ook een waarlijk niet te versmaden genot,
waarvoor de Vereeniging met den langen naam een
woord van lof ten volle verdient.
Boi'ssele, 16 April. De gemeenteraad heeft het
kohier van den hoofdelijken omslag voor dit jaar vast
gesteld; er zjjn 147 aangeslagenen, in 19 klassen verdeeld.
De hoogste klasse bedraagt 88; de laagste 1.
Goes, 17 April. Het fonds, een paar jaar geleden
op initiatief van den wethouder Ramondt, opgericht
ter ondersteuning van weduwen van gemeente-ambte
naren, mag zich in gewenschten bioei verheugen. Thans
is de :tweede jaarrekening voor de leden ter inzage
gelegd, waaruit blijkt dat reeds de tweede inschrijving
van duizend gulden op het grootboek der 2l/s procent
N. W. S. is aangekocht. Verliezen, in den vorm van
contributiën aan weduwen, heeft het fonds nog niet
geledeD, terwjjl alle nieuwbenoemde ambtenaren, die
eene jaarwedde van 400 of meer trekkeD, verplicht
zjjn lid te worden. Aan ambtenaren, die bjj de oprich
ting reeds in dienst waren, is de tootreding vrjjgelaten.
De contributie, afhangende van de jaarwedden, bedraagt
j 30,—, 22,50, f 15,of 7,50 per jaar, in welke
evenredigheid ook de uitkeeringen plaats hebben. Zij,
die reeds bjj de oprichting van het fonds in gemeente-
ljjken dienst waren, kunnen bij overljjden onmiddellijk
voor hunne weduwen op uitkeering rekenen, terwjjl
zjj, die later benoemd werden, tenminste vijf jaren
moeten gecontribueerd hebben.
Op de eerste voorjaara-beestenmarkt waren aan
gevoerd 135 stuks hoornvee, 10 schapen, 2 lammeren
en 1 geit. Het was voomameljjk vet vee, dat aange
voerd werd; de prjjzen waren vrjj hoog en de handel
zeer levendig.
De algemeene vergadering der vereeniging »Eu-
phonia" stelde het tractement van den heer J. Kooman,
directeur, op 250 en dat van den onderdirecteur op
50. Voor deze betrekking werd aangewezen 't werkend
lid J. den Boer. Tot bestuursleden werden gekozen de
heeren G. H. Kakebeeke en W. Hartman. De begrooting
bedraagt in ontvang en uitgaaf 621,97.
Ieriselxe, 17 April. Hoe dikwjjls gebeurt het
niet, dat kinderen met jong* honden spelen. Gevaar
wordt daar doorgaans niet in gezientoch hebben wij
in onze gemeente een voorbeeld dat een jongetje van
10 jaar, die ook met een jcngen hond speelde, gebeten
werd. De wonde, daardoor veroorzaakt, was in het
begin niet groot, doch na eenige weken begon zij
zulk een ernstig karakter aan te nemen, dat de
ouders besloten den dokter te raadplegen. Deze ver
klaarde, dat het kind volstrekt niet mocht loopen en
ook niet op het been mocht steunen, daar anders de
wonde, die intusschen vrjj diep ia geworden, nimmer
zou genezen. Dit voorbeeld diene ter waarschuwing
voor andoren 1
Gisteren had een jongetje van ongeveer 5 jaar
het ongeluk in eene diepe sloot te vallen; gelukkig
was daar eene vrouw in de nabjjheid, die de voldoening
smaakte het knaapje op het droge te brengen, zoodat
het met een nat pak vrijkwam.
Staven isse. Door den gemeenteraad alhier is
vastgesteld het kohier van den hoofdeljjken omslag
dienstjaar 1800/9l, tot een totaal bedrag van f 2600,
verdeeld over 21 klassen. De minste aanslag bedraagt
f 0,55s en de hoogste ƒ274,225, alles met inbegrip van
de evenredige verhooging.
Bruinisse. De oester- en mosselhandel, die hier
Naar het Fransch van Francois Cop pee.
XIII.
Dat heeft nu reeds tien dagen geduurd; tien
dagen van pijnigend heen- en weergeslinger tusschen
hoop en vrees voor het arme meisje. Een harer
kameraden echter, die ook de typhus heeft gehad
en wie Henriëtte een en ander over die ziekte heeft
gevraagd, heeft haar gezegd, dat het gevaar na den
negenden dag, zoo niet geheel geweken, dan toch
veel minder groot ie. Het is een volksvooroordeel,
maar het geeft Henriötte's hoop voedsel. Ze tracht
te gelooven, neen ze gelooft dat Armand's jeugd
zegevierend uit de worsteling zal te voorschijn treden,
dat hjj genezen zal, dat hjj nu reeds iets beter moet
zjjn. Dien avond loopt ze dan ook met zekerder
tred naar de quai Malaquais en met meer vertrouwen
dan' anders draait ze de deurknop van het portiers
kamertje om.
Groote GodZe mist op de ronde tafel, naast den
stapel visitekaartjes, dat blad papier, dat bulletin
van den geneesheer, waarvan het gezicht alleen haar
reeds met schrik vervulde en waarnaar ze toch zoo
begeerig de handen placht uit te strekkenMet een
bedroefd gelaat staat moeder Renouf uit haar ouden
rieten stoel op, laat het hoofd op de borst en de
armen machteloos langs het lichaam vallen
Achhet is gedaan I Armand is dood
Armand is dood 1 Een onzichtbare vinger heeft
hem aangewezen onder alle stervelingeneen ge
heimzinnige adem heeft over hem geblazen; en die
heldere geest, dat van liefde brandend hart, die
blik, waarin de schaduw van zooveel schoone en zoete
droomen zweefde, die vuurhaard der jeugd, die vlam
der hoop, dat alles is eensklaps uitgedoofd als een
vallende ster in het donker azuur van een
Soplembernacht.
Armand is doodNog twee dagen en zijn jeugdige
academievrienden zullen staan om zijn geopende
groeve. Theodoor Verdier, nu een wezenlijk dichter,
zal eenige roerende regels, als treffend afscheid voor
lezen. Daarna zullen de studenten zich verspreiden
door de vochtige, bladerlooze lanen der begraafplaats
om zich over te geven aan de vluchtige droefheid
van jonge harten. Eindelijk zullen ze weer tot hun
arbeid of hunne genoegens terugkeeren en de herin
nering aan den verscheiden makker zal langzamer
hand uit hun geheugen gaan.
Armand is dood 1 Aan de deur van een gemeubi
leerde woning in de buurt der Invalides zal men een
geel geworden bordje ophangen. In korten tijd zal
>de kamer van den hoofdofficier", die dan weer tot
haar oorspronkelijke bestemming is gekomen, vol
liggen met officierssabels en gespoorde laarzen. En
de doffe spiegel, waarvoor Henriëtte, tegen dat ze
heengingen, haar hoedje opzette, terwijl Armand
haar nog verrastte met een laatsten kus in den nek,
de groene en gevlekte spiegel zal geen spoor meer
behouden van die twee lieve gezichtjes.
Armand is dood 1 Ver weg over zeeën en vast
landen, daarginder, in het verre Oosten, zal kolonel
de Voris in zjjn bamboeswoning na verloop van
eenige weken, de bekendmaking ontvangen, bedekt
met poststempels en geel geworden door de chloor
der lazaretsen vol bittere droefheid zal hjj be
denken, hoe de eenige vrouw, die hjj ooit bemind
heeft, hem heeft opgeofferd voor dit kind, dat niet
in 't leven zou big ven.
Armand is dood! Bij het kussen, waarop zijn
zwaar en bleek hoofd rust, dat na den laatsten adem
tocht, vooreenige uren zijn jeugdige en reine
schoonheid heeft teruggekregen, ligt zijn moeder te
midden van een kring belangstellende vriendinnen,
neergeknield. Als waanzinnig van smart wringt ze
zich in allerlei bochten en stoot kreten uit als een
dier dat geslacht wordt, de kreten van een Hecuba
terwijl beneden, in het portierskamertje, op het bed
van moeder Renouf, waarvan de roode gordijnen
zjjn weggeschoven, Henriëtte ligt uitgestrekt. Haar
gelaat is doorweekt van de tranen en voor de tweede
maal ligt zo in zwijm in de armen van de goede
moeder Renouf, die haar corset losrijgt om lucht te
geven, haar slapen met azijn bevochtigt en haar op
sussenden toon toespreekt, als was ze een ziek kind.
XIII.
Na den dood van Armand beijverden de kennissen
van Mevr. Bernard zich om de ongelukkige moeder
niet met haar wanhoop alleen te laten en haar
afleiding te bezorgen. Toen ontving ze de zegenin
gen van haar waardig en deugdzaam leven, vond
vriendschap bij hen aan wie ze slechts kennis
meende te hebben, ontdekte edele gevoelens in
vrouwen, die ze tot nu toe als zeer wuft had be
schouwd. De zachte hand der vriendschap trok haar
uit de eenzaamheid, waarin ze zich onder den drang
der eerste hevige smart had willen opsluiten. De
vertroostende stem van het oprechte medelijden
opende het hart dezer trotsche vrouw en leerde haai
de verzachting kennen en waardeeren, die ligt in heb
klagen en beklaagd te worden, in het voelen van
een vriendenhand in de zijne, in het vleien van het
voorhoofd op den schouder van een deelnemend ver
trouwde. Troosten kon men haar niet, maar men
bedaarde haar tenminste, men maakte haar het leven
minder ondrageljjk.
Ze had niet gewild dat Armand naar de provincie
overgebracht en bij zijn vader begraven zou worden.
Te Parijs had ze nog eenige bloedverwanten. Te
Parijs had ze tijdens dè ziekte van haar zoon achting
en liefde gevonden. Daar zou ze dan ook voortaan
leven, als ze toch leven moest en het graf van haar
kind niet verlaten.
Ze liet op de begraafplaats Montparnasse een zeer
eenvoudige tombe voor hem oprichtenmaar een
langdurige ziekte, tengevolge der droefheid en af
matting, verhinderde haar in persoon toezicht op
het werk te houden en toen zes weken na het over
lijden van Armand zijn kist uit den kelder, waarin
ze voorloopig was geplaatst, werd overgebracht naar
haar eigenlijk verblijf, bezat Mevr. Bernard nog niet
de noodige kracbl en moed om de treurige plechtig
heid bij te wonen.
Maar den volgenden Zondag, toen zo zich wat
minder zwak gevoelde, wilde ze voor de eerste maal
op het graf van haar zoon gaan bidden en na den
mis in de St. Thomas d'Aquin te hebben bijgewoond,
stapte ze in haar coupé, die vol lag met bouquetten
en kransen, en liet zich naar het kerkhof brengen.
Ze bad er op gestaan geheel alleen dezen pelgrims
tocht te doen en had er zich zelfs tegen verzet dat
de oude Léontine haar zou vergezellen. Na juiste
aanwjjzing van de plaats van het monument te heb
ben bekomen, stapte zo uit het rijtuig, ging de be
graafplaats op, met een langen sluier voor, de handen
en armen beladen met graf versierselen, zocht eenigen
tijd naar den weg en, na verscheidene reeksen
tombes langs te zijn gegaan, las ze eindelijk in de
verte hoe beklemd was haar hartden naam
van Armand Bernard, in den nieuwen steen gebeiteld.
Maar eensklaps bleef ze stil staan. Haar onder
den last van het verdriet gebogen schouders richtten
zich op en uit haar rood bekreten oogen straalde een
toornig vuur.
Iemand was haar voor geweestHaar bloemen
waren niet de eerstel
Er lag reeds op de tombe van Armand een bou-
quetje violen van twee stuivershet lag er nog maar
kort, want de eenvoudige bloemen waren nog ge
heel frisch.
Mevr. Bernard twijfelde geen oogenblik. Het
kwam van Henriëtte!
Sedert Armand's dood had de ongelukkige moeder
alles gedaan om niet meer aan de minnares van haar
zoon te denken. Ze wilde in haar hart niet anders
dan een rein beeld van hem bewaren, hem niet
anders voor den geest roepen, dan in zijn vroegere
onschuld en kuischheid. De laatste zes maanden van
Armand's leven, de strijd, dien hij tegen zijn moeder
had gevoerd ter wille van die Henriëtte, dat alles
bezoedelde de nagedachtenis vau haar zoon, dat alles
was veel te pjjnlijk. Ze wilde ei* niet meer aan den
ken; ze was er bijna toe gekomen om En daar
stond nu dat schandelijk en verfoeilijk verleden weer
voor haar
Die ellendige, wier kussen misschien doodelijk voor
Armand waren geweest, durfde bloemen op zijn graf
leggenEn mot welk recht In welke hoedanigheid
