ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE
Zaterdag 19 October 1889.
Directeur-Uitgever J. WAALE.
D WANG.
NIEUWSTIJDINGEN.
Feuilleton.
SCHETSEN
Noord-Amerika,
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en
ZATERDAG.
De prijs per 3 maanden is f 1.30, franco per post
f 1.60.
Noord-AmerikaTransvaal, Indië enz. verzending
eens per weekf 10,per jaar.
46ste JAARGANG. No. 5760.
Advertentiënvan 13 regels 30 Cts.
meerdere regels 10 Cts.kunnen uiterlijk tot des
Maandags, Woensdags en Vrijdags voormiddags
10 ure bezorgd worden.
Groote letter wordt naar plaatsruimte berekend.
Geen bijzonder aantrekkelijk onderwerp, wel?
Neen dat geef ik grif toe.
Of het aan het woord ligt of aan het begrip,
weet ik niet, maar men wordt kregel als men de
klank hoort. Dat denkbeeld van vrijheid, van te
doen en te laten naar eigen goeddunken, zit ons
zóó in hart en nieren, dat wij niet gedwongen
willen zijn, door niets, door niemand.
Door niemand?
Och, vraag dat onze kleinste lieveling eens, als
zij in een van hare aanvallige kuurtjes het er nu
een%, op gezet heeft, om iets te doen wat volstrekt
niet strookt met het voornemen van papa of mama.
Zelfs zoo'n kleine snuiter bindt ons de handen
en laat ons niet vrij; hoe zal het dan niet zijn
buiten het huisgezin, in de maatschappij, in de
wereld?
Het begrip vrijheid sluit vrij wel in zich het
denkbeeld van ongebondenheid, en toch is hierin
oogenschijnlijk de grootste tegenspraak, als men
yergeljjkt de volken, die er zich op beroemen de
meeste vrijheid te genieten, met de in die landen
geldende wetten en verordeningen.
In die vrijzinnige rijken vindt men van de hoog
ste wet de grondwet af, tot de nietigste
plaatselijke politie-verordening toe, allerlei regels
en verbodsbepalingen opgenomen, die onwillekeurig
doen denken aan een spotten met het begrip van
»ongebonden zijn," «vrij zijn."
En toch is niets minder waar dan dat.
Het zit 'm in de wijze, waarop die wettelijke
regelingen en bepalingen in het leven zijn geroepen.
Gesteld dat het hoofd van den staat, onverschil
lig onder welke benaming men zich dien waardig-
heidsbekleeder denkt, enkel en alleen krachtens zijn
ambt, en mogelijk ook met de beste bedoelingen,
allerlei voorschriften en regelen vaststelt, waarnaar
zijne onderdanen zich hebben te gedragen, dan gaat
het toch bezwaarlijk in deze te spreken van een vrij
volk. Maar stelt daar tegenover een volk, dat uit
zich zelf en uit heiligen aandrang om te handelen
in het belang en ten nutte van allen, wetten en
reglementen samenstelt, waarnaar allen zich hebben
te richten, dan gevoelt men onmiddellijk dat in het
laatste geval van geen dwangmaatregelen sprake
is, maar van bij de wet gestelde overeenkomsten,
die geen ander doel hebben dan juist de vrijheid
in een beschaafden staat te waarborgen.
Het volk maakt die voorschriften in gemeen over
leg en naar eigen goeddunken, zeiden wij. Maar het
spreekt van zelf dat hiermede de bevolking hoof
delijk niet bedoeld wordt, doch zij die door dat
volk hiertoe zijn aangewezen, de Volksvertegenwoor
digers dus.
Wanneer nu bij voorbeeld zulk eene Volksver
tegenwoordiging naar beste meenen en weten van
oordeel is dat de deugdelijkheid van het leger in
groote mate verhoogd wordt, wanneer ieder die
daartoe in de termen valt, persoonlijk de wapenen
draagt voor het vaderland, dan wordt schijnbaar
door zulk eene maatregel wel de vrijheid van enkele
tot dusver bevoorrechte personen verkort, maar de
vrijheid van allen krijgt dan des te grooter waar
borgen.
Wanneer op grond van jarenlange ondervinding
en nauwkeurige waarneming op onwederlegb'are
wijze gebleken is, dat eene de menschheid teisterende
vreeselijke ziekte zooal niet geheel voorkomen, dan
toch in omvang en uitwerking binnen veel enger
grenzen kan teruggebracht worden, dan is de toe
passing van het middel tot bezwering dier ramp
een eisch in het belang van allen.
In een waarlijk vrijheidlievenden Staat worden
dan ook op dit stuk regelen en bepalingen gebiedend
voorgeschreven.
Evenmin is er een spoor van machtsmisbruik te
vinden, wanneer een vrij volk overeenkomt dat
ieder kind onderwijs moet ontvangen.
Het is in het belang van den Staat, dus van
allen, dat de bevolking ontwikkeld worde; maar
het is niet minder in het belang van het individu,
van den staatsburger, dat bij met de noodzakelijkste
kundigheden gewapend den strijd des levens aan
vaarde.
Werken en denken en leeren is leven.
Geef alle kinderen het noodigste onderwijs.
Klinkt het niet als een parodie, dat in onzen op
beschaving pochende lijd een dergelijke wensch,
neen een dergelijk bevel noodzakelijk is? En toch,
duizenden kinderen loopen nog rond, verstoken van
alle onderwijshet betreurenswaardige feit valt niet
te loochenen.
Hoe zijn die wezens later te beklagen, die bij
al hunne armoede ook nog de minste geestesont
wikkeling moeten derven.
De beklagenswaardigste aller armoede toch is
armoede van geest.
Hoe schril is niet in tegenstelling met den be-
staanden toestand de diep doordachte uitspraak
van den dichter:
En om te leeren is 't leven gegeven
Geef alle kinderen het noodigste onderwijs!
Er is geen sprake van verkorting van vrijheid
wanneer wij overeenkomen, dit voorschrift te volgen
en waarborgen eischen, dat niemand er zich aan
onttrekke. 't Is droevig, dat in onzen tijd nog
wettelijke regelingen op dit stuk noodzakelijk zijn,
maar 't is een maatregel in het belang van allen,
van de samenleving, van het gansche volk.
Volksonderwijs is de grootste, de machtigste
factor voor volksgeluk en volkswelvaart.
Het is meer.
Het is de groote prikkel ten goede, bet leven
wekkende beginsel voor deugdzaamheid en waren
godsdienstzin; want eeuwig waar blijft de zinrijke
spreuk van den grooten wijsgeer uit de oudheid:
geen deugd zonder kennis.
Bescheiden is daarom slechts de bede: geef
alle kinderen het noodigste onderwijs!
Amerika.
Een jeugdige vagebonde. Uit Parkersburg, W. Va.
wordt aan de N.-Y. Staatszlg. gemeld: Voor de recht
bank alhier wordt tegenwoordig een proces behandeld,
dat door de eigenaardige, romantische bekoorlijkheid,
die van de beschuldigde uitgaat, de geheele bevolking
van Putnam County in een opgewonden toestand doet
verkeeren en een algemeene spanning iu het leven
geroepen heeft. De beschuldigde is de 17jarige, beeld-
schoone Etta Robinson, die gedurende de laatste
maanden vrijwillig, uit eigen verkiezing en alleen uit
drang naar het avontuurlijke, een Zigeunerleven vol
emoties en ontberingen geleid heeft. Het naar den
geest zeer zeker hoogbegaafde en van gezondheid
bloeiende meisje staat terecht wegens diefstal van
paarden. Drie- of viermaal heeft zjj zich paarden toe
geëigend, is daarmede ontvlucht, rivieren overgezwom
men, over bergkloven gesprongen en heeft zich weken
lang in holen verborgen gehouden en zich gedurende
dien tjjd met bessen en wortels gevoed. Tweemaal
werd zjj gevat en naar de eigenaars der gestolen
paarden teruggebracht, maar haar jeugd en haar vurig
temperament oefenden zulk eene betooverendeuitwerking
op dezen uit, dat zjj er niet toe konden komen het
jonge meisje aan den rechter over te leveren. De derde
maal liep het slechter met haar afzjj werd toen
gevangen genomen en in do gevangenis van Putnam
County opgesloten. Daar werd het hart van den cipier
door hare jeugd en blijkbare onschuld geroerdbjj
stond haar een grootere vrijheid van beweging toe
dan verstandig wasop een goeden morgen was Etta
verdwenen en met baar een paard, dat den cipier toe
behoorde. Etta had zich raannenkleêren weten te ver
schaffen en was zonder eenigen hinderpaal te ontmoeten
het gevangenisplein over- en de poort uitgereden.
Nadat men haar tien dagen lang te vergeefs had
trachten op te sporen, vond men baar eindelijk, niet
verre van de woonplaats harer bloedverwanten, nadat
zjj het gevaarlijke, door tallooze kloven doorsneden
County in alle richtingen doorkruist had. In de ge
rechtszaal maakt Etta den meest sympathieken indruk.
Hare oogen stralen, hare wangen gloeien, wanneer zjj
van hare zwerftochten vertelthare manieren zjjn
aangenaam, hare gebaren bevallig en hare geheele
verschijning is prettig eu ipnemend. Naar men zegt
zuP,«n velen van de voornaamste burgers van het
Coüdiy hun best doen de iuvrjjheidsstelliug van de
«temperamentvolle" Etta te bewerken.
Joseph T. Kelly, de zoon van een welbekenden
bankier te New-York, werd onder het woeden van
een orkaan op de vlakten bij Newark door den wind
van het platform eener waggon geworpen en oogen-
blikkelyk gedood, doordien hij met zijn hoofd op een
hoop dwarsleggers terecht kwam. De overledene was
omtrent 25 jaar oud en ongehuwd; de bedroefde vader,
die zich ook op den trein bevond, bracht het lijk naar
South Oranje, waar zjjn woonplaats is.
Het stoomschip «England" van de Nation line,
voer niet lang geleden uit de haven van New-York
met eene lading hoornvee, wel het grootste in getal,
dat nog ooit uit eenige haven van Amerika werd uit
gevoerd. Het vaartuig is bestemd voor Liverpool, met
1250 levende ossen aan boord, welke gemiddeld 1450
pond per stuk wegen en door Nelson Morris, een groote
slachter en veehandelaar te Chicago, verscheept werd.
Bovendien verzonden Eastman Co. met dezelfde ge
legenheid nog 1700 kwartieren geslacht vleesch, dus
een gezamenlijk bedrag van levend en dood, datgeljjk
staat met 1500 stuks. Het floreeren van dezen tak van
handel, dat sinds een jaar zulk een hoogen vlucht nam,
duurt immer voort. Men berekent dat er wekeljjks
ongeveer 16000 stuks vee uit Amerikaansche zeehavens
naar Europa verzonden worden. De onkosteD voor vracht
komen op 20 tot 25 dollars voor ieder beest, terwjjl ze
in Londen omtrent 90 100 dollars per stuk opbrengen.
Dus de geldswaarde van het levend vee alleen ver
tegenwoordigt bjj deze verzending niet minder dan
10.000 dollars. Van daar dat bet bestuur dezer lijn
onlangs besloot om geen passagiers meer te vervoeren,
maar zich geheel toe te leggen op de vee-transportatie.
Ook de schapen handel wordt beter en de export grooter,
want de hooge prjjzen van rundvleesch in Engeland,
werken op die van het schapenvleesch en waar vroeger
den uitvoer dier beesten onbeduidend was, worden er
thans duizenden iedere week verscheept naar Engeland,
hoofdzakeljjk uit Montreal, hoewel ze meestal van de
Vereenigde Staten afkomstig zjjn. Vierduizend balen
hooi met even zooveel zakken maïs, worden vereischt
ora een volle lading vee voor een gewone reis van
voeder te voorzien.
Zweden.
Uit Stokholin wordt gewag gemaakt van een uit
vinding van een zeer bekwaam arbeider bjj de maat
schappij «Separator", C. A. Johansonzjj zou, zegt
men, een geheel nieuwe baan openen op bet gebied
der boterbereiding. Uit Reval wordt officieel daarom
trent o. a. medegedeeld, dat de machine «extractor"
heet, en dat de boter lang3 mechanischen weg direct
uit de melk wordt afgescheiden, zonder dat deze eerst
room behoeft af te zetten. De exploiteerende vennoot
schap wil met een kapitaal van 400,000 kronen beginnen.
Engeland.
In een ziekenhuis te Londen is een baldadige grap
gepleegd. Een plaaggeest bad nameljjk een nest ratten
in het bed der oppasseres verborgen. Deze bemerkte
eerst na eenigen tjjd in welk gezelschap zjj verkeerde,
vloog toen natuurlijk in de grootste ontzetting het
bed uit en bracht den nacht verder in een leunstoel
door.
Naar aanleiding van dit voorval besloten de be
stuurders van het gasthuis een brief te richten aan
alle lagere beambten, waarbjj dezen met ontslag be
dreigd worden, indien zjj niet binnen een bepaalden
tjjd aanwjjzingen gaven omtrent hem of heD, die de
ratten in het bed hadden gebracht.
't Hielp niet voortdurend. Een geesteljjke in Corn-
wales had er zich reeds vaak over geërgerd, dat de
personen die zich ouder zjjn gehoor bevonden, telkens
omkeken als weder een nieuwe kerkganger het bede
huis binnenkwam. Op zekeren dag zeide hij dan ook
van den kansel«Lieve broeders en zusters, ik bemerk
met droefheid dat ge u in uwe godsdienstige plichten
laat afleiden door de zeer begrijpeljjke begeerte om te
willen weten wie na u de kerk binnenkomt. Ik zal
daarom, om dit te vermjjden, u voortaan de namen
noemen van hen die binnenkomen.
Daarop begon bij zijne predikatie, maar moest weldra
afbreken, toen hjj juist gezegd had«En de profeet
sprak tot de pachter Stabbius, met zijne vrouw
en zjjn dochter
Stabbius ging met zjjne dames heel verbaasd zitten
en de preek werd vervolgd. Na een poosje luidde bet
«Op die wijze kwam het land waar melk en honiog
vloeide, in handen van Samuel Curtis en Willem
De gemeente die heel beschaamd was, luisterde met
aandacht hoe de predikatie voortgingen hoe de geeste
ljjke zich zeiven herhaaldelijk in de reden moest vallen
om binnengekomen personen te noemen.
Op zeker oogenblik beging de wakkere man echter
een flater, want toen hij zeide: «Juffrouw Symons, uit
de «Roode Leeuw" met een nieuwen hoed op," toen
keerden, als op commando, al de vrouweljjke kerk-
gangsters het hoofd om.
ILourtcii, 16 Oct. Io den vroegen ochtend, te
4 uur, heeft er in de Monfield mijnen bjj Longton, in
Staffordshire, een inijngasontplofBog plaats gehad,
terwjjl 60 a 70 werklieden zich in den mijnput be
vonden. Onmiddelljjk is er hulp verleend, en te 8 uur
had men 10 personen nog levend gevonden, maar tevens
3 vreeseljjk verbrande ljjken. Voor het behoud der
overigen wordt zeer gevreesd.
Rusland.
In het verbeterhuis in Rusland bracht een lid van
de «vereeniging tot zedelijke verbetering der gevan
genen" een bezoek, en vroeg aan een der gevan
genen«Waarom zjjt gij veroordeeld?" «Omdat
ik vervalschte waren verkocht en rajj aldus onder
bedriegelijke voorwendselen voordeel verschaft heb,'!
was het oprechte antwoord. «Ik hoop dat gij in deze
inrichting, wier geheele organisatie en leiding tot
het verbeteren der gevangenen bestemd is, weêr een
nuttig lid der maatschappij zult worden. Welk werk
heeft men.u gegeven?" «Ik maak voor den Staat
echte lederen zolen van bordpapier."
Servië.
Van de ontmoeting der gewezen koningin van Servië
met haren zoon geeft de correspondent der Standard
te Belgrado het volgende verhaal.
Koning Alexander werd door zjjn leermeester en
een aide-de-camp naar de woning zijner moeder be
geleid en in een kleine spreekkamer door Nathalie en
een hofdame ontvangen. Bjj bet binnenkomen groette
de jonge koning zjjne moeder op militaire wjjze en
richtte toen tot haar de volgende woorden, die zijn
leermeester voor hem had opgesteld
«Als kouing ben ik gehouden mjjzelve en onze
wetten te eerbiedigen en dezen dwongen mjj tot mjju
leedwezen tot nog toe, mjjne moeder te zien. Ik stond
onder bevel van mijn vader, die mjj vrjjwillig zijn
kroon gaf en wiens bevelen ik steeds zooveel mogelijk
zal volgeu. Nu, intusschen, ben ik in staat gesteld
mjjne moeder als koniDgin van Servië op Servischen
bodem te begroeten en ik vertrouw dat zij geen moei-
ljjkheden zal veroorzaken, hetzij aan de regentschap,
hetzij aan de regeering. Zij kan van mjj als haar zoon
verzekerd zjjn, dat zjj altjjd hare plaats in mjjn hart
zal behouden."
In antwoord daarop zeide koningin Nathalie«Mjjn
beste jongen, gjj zjjt veel te jong om op deze manier
te spreken. Gjj moest liever spelen met jongens van
uw leeftjjd. Lees geen dagbladen meer, voor ge ouder
zjjt; leer flink en gehoorzaam uw meesters. Eer uw
UIT
DOOR
Een Oud-ScHonwenaar.
ix
«De Amerikanen waren echter grootendeels een
landbouwend volk. In Virginië was tabak, in de
beide Carolina's en Georgia was rijst het voor
naamste artikel. Katoen, indigo, tarwe, maïs,
aardappelen, hennep en vlas werden (en worden
ook nu nog) geteeld. Teer en terpentijn werden
uit de boomen verkregen. De middel-koloniën
teelden tarwe, maïs en andere graangewassen, ter
wijl New-York een voordeeligen pelsbandel dreef.
Nieuw-Engeland, welks bodem eveneens verschil
lende graangewassen voortbracht, bezat ook rijke
visch waters en zond eveneens walvischvaarders uit.
«Het postwezen was slecht ontwikkeld. In 1776
waren er niet meer dan vijf-en-zeventig postkan
toren in het land. Het geld was eveneens schaarseh
en. de handel bestond grootendeels uit ruilhandel."
Nadat de koloniën het gebate Engelsche jak
hadden afgeschud, begonnen zij zich met alle macht
toe te leggen op de ontwikkeling van 's lands
hulpbronnen. Fabrieken werden opgericht, de land
bouw werd verbeterd, de handel, vooral met het
buitenland, uitgebreid en reeds in het begin dezer
eeuw zagen enkele scherpzinnige staatslieden in, dat
de jeugdige Westersche Republiek eenmaal bestemd
zou zijn, een zeer gewichtigen invloed uit te oefenen
op den gang der wereldgeschiedenis. Hierbij kwam
nog, dat de Staten steeds voortgingen de emigratie
uit Europa aan te moedigen, door land op zeer
aannemelijke voorwaarden verkrjjgbaar te stellen
en de landverhuizers in velerlei opzichten te be
gunstigen.
Maar het was vooral na de invoering van spoor
wegen en stoombooten, de uitvinding der telegrafie,
de ontdekking der rijke Californische goudmijnen
in 1848 en de afschaffing der slavernij in 1865,
dat de ontwikkeling van bet land als met reuzen
schreden vooruit ging. Sedert dien tijd scheen het
alsof aan den ondernemingsgeest der Amerikanen
geen perk meer kon worden gesteld.
Den tweeden Septe&ber 1807 deed de uitvinder
der stoomboot, Robert Fulton, zjjn eersten tocht
per stoomboot van New-York naar Albany, terwijl
in 1830 de eerste Amerikaansche spoorbaan werd
gelegd. In 1844 werd de telegafische verbinding
tusschen Baltimore en Washington tot stand ge
bracht, terwijl slechts 14 jaar later, in 1858,
Europa telegrafisch met Amerika verbonden werd,
hoewel een gebrek aan den kabel hem spoedig
nutteloos maakte en het tot 1866 duurde, voordat
de ondernemingsgeest van een anderen Amerikaan
de gemeenschap tusschen beide werelddeelen door
bet leggen van een nieuwen onderzeeschen kabel
herstelde.
Nadat de goudkoorts van 1848 zoovele tien
duizendtallen naar de busten der Stille Zuidzee
had gedreven en de groote vruchtbaarheid van
het land nog meerderen derwaarts gelokt en doen
blijven had, werd het volstrekt noodzakelijk eene
spoorwegverbinding tusschen het Westen en Oosten
des lands tot stand te brengen. Van verschillende
punten begon men met het leggen der rails en
na een arbeid van verscheidene jaren, werd op
den 10 Mei 1869 te Oyden in bet gebied Utah,
de laatste spjjker gedreven van de ünion Pacific
Railroad (Vereenigde Zuidzee-Spoorweg), die de
kusten van den Atlantiscben- met die van den
Stillen Oceaan verbond, zoodat thans de afstand
van 2000 uren tusschen die beide zeeën in slechts
weinige dagen kan worden afgelegd en bet bijna
met recht kan worden gezegd, dat in de Vereenigde
Staten de afstanden als vernietigd zijn. Om eenig
denkbeeld te kunnen vormen van de groote uit
gestrektheid van bet spoorwegnet, dat de Vereenigde
Staten in alle richtingen bedekt, kunnen de vol
gende vergelijkingen dienen:
Rusland, dat meer dan tweemaal zoo groot is
als de Vereenigde Staten, bad in 1887 een spoor
wegnet groot 18,130 Engelsche mjjlen.
Canada, dat eveneens grooter is dan de Vereenigde
Staten, had in 1886, 11,523 mjjlen spoorbanen.
O Men berekent, dat er drie Engelsche mijlen in een uur
gaan, zoodat één Engelsche mijl twintig minuten gaans is.
Brazilië, dat nog enkele duizenden Engelsche
mjjlen uitgestrekter is dan de Vereenigde Staten
(zonder Alaska), had in 1887 niet meer dan 4,955
Eng. mjjlen spoor.
De Vereenigde Staten bezaten in 1888 een spoor
wegnet groot 147.999 Engelsche mijlen, die te
zamen negen duizend millioen dollars of twee-en-
twintig duizend vijfhonderd millioen gulden heb
ben gekost.
De gezamenlijke spoorweg-maatschappijen in de
Vereenigde Staten hebben ongeveer een millioen
menschen in dienst. Hunne bruto-ontvangsten over
1887 bedroegen de enorme som van bijna negen hon
derd twee en dertig millioen dollars, terwijl hunne
netto-ontvangsten over datzelfde jaar bijna drie
honderd vijf en dertig millioen dollars beliepen!
Dat ook het reizen per spoor in de Vereenigde
Staten niet geheel en al zonder gevaar is, bljjkt
uit de opgaven van het aantal spoorwegrampen
over 1887. In dat jaar tocb, hadden er 1484
ODgelukken plaats, waarvan 700 door botsingen
en de overige door andere oorzaken. Ten gevolge
dier rampen werden er in dat jaar 656 personen
gedood en 1946 gewond. Hoewel het getal zeker
nog al aanzienlijk is, bedraagt het toch slechts
een zeer gering percent van het aantal reizigers,
wanneer men in aanmerking neemt dat b.v. «de
Lucht-Spoorweg" van New-York alleen bijna hon
derd twee en negentig millioen (zegge 192,000,000)
passagiers per jaar vervoert.
Ook de telegrafie beeft zich enorm uitgebreid
en eene vergelijking tusschen hel telegraafnet dei-
voornaamste landen der wereld, zal weör aan-
toonen dat de Vereenigde Staten de andere ver
vooruit zijn.
Volgens de nieuwste opgaven zijn er niet min
der dan 744,840 Eng. mijlen telegraafdraden, aan
241,536 Engelsche mijlen telegraafpalen gehangen
(dus dat is gemiddeld drie telegraafdraden aan
één paal). Het aantal telegraafkantoren bedraagt
23,450, terwijl het getal der telegraafbeambten
30,787 sterk is. Van deze kantoren behooren er
niet meer dan 55 met 90 ambtenaren aan de
algemeene regeering. Alle andere kantoren zijn
in banden van verschillende maatschappijen. Rus
land bad in 1885 niet meer dan 154,443 Eng.
mjjlen telegraafdraden, uitgestrekt over 68,238
Eng. mijlen telegraafpalen (dus een weinig meer
dan twee draden aan één paal)terwjjl Nederland
in 1887 ongeveer 2,096 Eng. mijlen telegraafpalen
bezat, waaraan 17,019 Eng. mjjlen telegraafdraden
hingen (dus gemiddeld 8 telegraafdraden aan
één paal).
Waar nauwelijks eene eeuw geleden, er niet
meer dan 75 postkantoren bestonden in de Ver
eenigde Staten, waren die in 1888 aangegroeid
tot 57,281. De opbrengsten der posterjjen bedroegen
dat jaar nagenoeg drie en vijftig millioen dollars,
terwijl de uitgaven bijna zes en vijftig millioen
dollars beliepen. Dus een verlies van ruim drie
millioen dollars of zeven en een half millioen
gulden.
Rusland had in 1885 slechts 4830 postkantoren,
Canada in 1886 niet meer dan 7295,Brazilië
1999, Oostenrijk 8426, Duitscbland 18,688, Italië
4004 en Groot-Brittanje en Ierland in 1887,
17,191. Hieruit ziet men dus, dat de Vereenigde
Staten zoowel in het aantal post- als telegraaf
kantoren alle andere landen der wereld vooruit
zijn, hetgeen zoowel veroorzaakt wordt door de
zeer verspreide bevolking, als door den onder
nemingsgeest van bizondere maatschappjjen en den
wensch der regeering om zoo spoedig mogelijk in
de behoeften der burgerij te voorzien.
Ook in het aantal nieuwsbladen winnen het de
Vereenigde Staten van alle andere landen tér
wereld. Men schat het getal bladen over de ge
heele wereld op ongeveer 43,000, die verdeeld zijn
als volgt: Vereenigde Staten 17,000, Duitschland
5500, Groot-Brittannië 6000, Frankrijk 4092,
Japan 2000, Italië 1400, Oostenrijk-Hongarije 1200,
Azië (Japan uitgezonderd) 1000, Spanje 850, Rus
land 800, Australië 700, Griekenland 600, Zwit
serland 450, Nederland 300 (België 300, alle
andere landen 1000.
Uit de bovenstaande statistieke opgaven is het
duidelijk, dat het aantal lezers van nieuwsbladen
in de Vereenigde Staten zeer groot is. Men heeft
daar niet de gewoonte, om,*zooals in Europa, met
vier of meer gezinnen één blad te nemen, maar
bijna iedereen schaft zichzelf een krant aan. Ge
durende de langevervelende spoorwegreizen
houden de passagiers zich meest onledig met het
Deze opgave, die aan Amerikaansche bronnen is ont«
leend, komt den schrjjver wel wat te klein voor.
