tn Mi.iisiiim
„VOLLENHOVEN".
I
I
SIGAREN.
Let vooral op liet etiket.
PLEIZIERREIS
J. LA BRASD ZOON.
000
1,
ADVERTENTIE N.
VLAS-L\ DIS TRIE.
Braakmachines zeer solied voorradig bij
SCHUUR,
en verdere TIMMERINGEN met
ERF EK TUIK,
naar Antwerpen,
DRACHTIGE VARKERS,
Bij Gebr.s BUIJZE te Zierikzee
iZALF HOLLOWAY
met het oogmerk hem later op eene andere manier te
verschalken, of hem anders by eene zoo vriendschappe
lijk mogelijke executie het pand te doen ontruimen.
In de N. Rott. Ct. brengt een oud-Indisch ambte
naar het schrijven in herinnering van den heer
Spanjaard, hoogleeraar aan de Indische Instelling te
Delft, dd. 28 Mei jl., waarin werd aangetoond, dat de
ai
voor hen die zich bestemmen voor den ambte
lijken dienst in Indië, thans zeer gunstig zyn. Dit
schrijven lokte destijds tegenspraak uit bij den Leidschen
hoogleeraar Van der Lith, die meende te moeten waar
schuwen tegen den al te optimistischen geest van dit
schrijven. De oud-ambtenaar wyst er nu op, dat de
feiten den heer Spanjaard in het geljjk hebben gesteld.
Konden namelijk in de laatste jaren hoogsten slechts
acht personen, na voldoend afgelegd groot-ambtenaars
examen, den Gouverneur-Generaal worden ter be
schikking gesteld, dit getal is voor het jaar 1889
gebracht op twintig. Bij het groot-ambtenaars-examen,
in de vorige maand hier te lande afgenomen, slaagden
evenwel slechts negentien candidaten voor den burger
lijken dienst. Eén plaats bleef dus daarna nog open.
In Indië waren dit jaar tien plaatsen beschikbaar,
maar daarvan slechts vier vervuld, zoodat daar te lande
zes plaatsen onbezet bleven, terwijl tevens werd opge
merkt dat »de voorraad van hen die vroeger het
examen met voldoenden uitslag aflegden, uitgeput is."
Iemand zendt aan het D. v. N. het volgende
schrjjven
„Dezer dagen zou een mjjner familieleden, opgeno
men in het gesticht Meerenberg en daar gestorven,
begraven worden. Wij hadden bericht gekregen van
zyn plotselingen dood en waren verzocht Maandag 29
Juli te 11 uur aan het gesticht te verschijnen, om zjjn
begrafenis by te wonen. Op de gewone vraag of wn
den overledene nog wilden zien, werd „Ja" geantwoord
en wij werden naar het lijkenhuis gebracht. Wie be
schrijft onze verbazing en 6chrik echter, toen wy in
plaats van het lyk van een jongen man, dat eener
vrouw aanschouwden. Vooral de schrik der ouders
was groot.
Het ljjk der vrouw werd alsnu zonder ons geleide
ter aarde besteld, en wy gingen terug naar de spreek
kamer, waar ons werd medegedeeld dat er een ver
gissing had plaats gehad, daar ons familielid reeds
Zaterdag te voren begraven was. De huismeester, die
zich zeer beleefd en deelnemend gedroeg, liet nu nog
den dokter roepen, doch de jonge man, die als zoodanig
verscheen, vertelde ons op ongevoelige wyze van de
laatste oogenblikken van den overledene.
Een ieder zal kunnen begrijpen, wat vooral de
moeder gevoelde, die door lichaamsgebreken niet in
staat was geweest haar kind somtijds op te zoeken,
doch by de begrafenis toch tegenwoordig had wil
len zyn.
Op onze vraag of de overledene nog niet opgegraven
zou kunnen worden, werd geantwoord, dat de justitie
daarbjj tegenwoordig zou moeten zyn.
De onkosten van de reis werden ons door het ge
sticht vergoed, doch wy vragen of het niet wenschelyk
is, dat een nauwlettend toezicht worde uitgeoefend,
opdat gevallen als hierboven omschreven, onmogeljjk
worden.
De onverschillige houding door eenige der beambten
aangenomen, bracht ons op het vermoeden, dat het
feit niet alleenstaand is."
=T E L E G R A M.
Portsmouth, 7 Augustus.
Op het oogenblik van het vertrek der vloot, zyn
twee Engelsche pantserschepen „Invisible" en „Black-
prince" in botsing gekomen, waardoor beide schepen
zwaar beschadigd werden. Keizer Wilhelm is heden
hier aangekomen. Zijn verblyf in Engeland is tot
Vrijdag verlengd.
KERKNIEUWS.
Da. J. C. Montjjn, uit Schiedam, onlangs tot predi
kant bij de Ned. Herv. gemeente te Groningen beroepen,
werd Zondagmorgen door da. Talma als zoodanig be
vestigd, en hield 's avonds naar aaleiding van Job 1
6—8 zyn intreerede. Beide plechtigheden werden door
een groot aantal belangstellenden bijgewoond.
Ds. J. A. van Tuynen, predikant te Borssele, heeft
het beroep naar Goudswaard aangenomen.
Bier-vliet. De heer Schuurman Steekhoven,
leeraar by de Vlaamsche gemeente Reusselaere, heeft
de toezegging van beroep naar onze Herv. gemeente
aangenomen.
Ingezonden Stukkon.
Mijnheer de Redacteur!
Mag ik, ook namens vele vreemdelingen, door mid
del van uw blad, aan het Gemeentebestuur verzoeken
de namen der straten door bordjes aan te duiden, zoo
als in vele andere zelfs kleinere plaatsen dan Zierikzee
gedaan wordt Het is dikwyls moeilijk voor ons, want
al heeft men een adres, weet men dikwyls nog niet in
welke straat men zoekt.
U dankende voor de opname,
EEN REIZIGER.
VERSCHEIDENHEID.
AAN DE HEIDENEN OVERGELEVERD.
Het drama dat ik u ga vertellen en waarvan alle
dramatische personen nog in leven zijn, en de held of
wilt ge liever: het slachtoffer van het stuk, vermoedelijk
ook, werd in de Meimaand van een der laatste
jaren afgespeeld. Het gebeurde in ja, om de boven
vermelde reden mag ik geen namen en plaatsen
noemen laat mij dus zeggen in de akademie
van beeldende kunsten, staande op een zekere kade
van een der hoofdsteden van Europa. Het was 's morgens
negen uren, de zon scheen helder, de straten waren
droog, de leeuwerik van den portier kwinkeleerde
vroolijk op zijn zoodje, de leerlingen kwamen, in kleine
groepjes, bedaard en ordelijk het gebouw binnen,
kortom: niets was er, dat had kunnen doen vermoeden,
welke vreeselijke tooneelen daar weldra ten aanschouwe
zouden worden gebracht.
Te kwart over negenen trad een man van rijpen
leeftijd, met een goedig, maar niet al te snugger
gezicht, en een langzaam slenterenden gang, die veelal
den gezeten burger of buitenman kenmerkt, de ves
tibule van het akademie-gebouw binnenïijn verlegen
houding en dralende bewegingen verrieden genoegzaam,
dat het voor de eerste maal van zijn leven was, dat
zijn voet den drempel van dit heiligdom der schoone
kunsten ontwijdde.
Eerbiedig naderde hij den portier en liet zich door
dezen het atelier van den kunstschilder laat ik
hem eenvoudig bij zijn voornaam Gustaaf noemen
wijzen.
Voor do deur van het atelier gekomen tikte hij aan
heel bescheiden en wachtte. In de eerste
oogenblikken hoorde hij niets, behalve een gesmoord
gelach en gedempte voetstappen, totdat eindelijk een
diepe, ernstige stem »binnen" riep.
Hij gaf aan die uitnoodiging gehoor, maar nauwe
lijks had hij de deur geopend, of een emmer water,
die toevallig daarboven te balanceeren stond, kantelde
om en overgoot den armen man met een ijskoud
stortbad, dat hem van het hoofd tot de voeten
doorweekte.
In een ommezien was de geheele bende leerlingen
van den afwezigen maestro naar hem toegesneld en
putte zich uit in allerlei gehuichelde betuigingen van
leedwezen, met de verontschuldiging dat zij hem voor
een hunner makkers hadden gehouden, wat niet
heel waarschijnlijk was, omdat zij, alvorens binnen"
te roepen, hem wel een paar minuten lang door een
reet van de deur zorgvuldig in oogeuschouw hadden
genomen. Ten slotte boden zij aan, den rillenden
bezoeker te drogen en lieten hem tot dat doel zijn
druipende jas en pantalon uittrekken.
De goede man maakte wel eenige bezwaren, om
zich van het laatstgenoemde kleedingstuk te ontdoen,
maar toen de grappenmakers hem hadden verzekerd,
dat hij Donder artisten" was, die er wel »anderen"
gezien hadden, zonder echter een nadere toelichting
van die »anderen" te geven, en hij vreesde een
verkoudheid op te doen, indien hij in zijn natte plunje
bleef rondloopen, eindigde hij met hun raad op te
volgen en alleen zijn hemd en onderbroek aan te
houden.
Terwijl zijn bovenkleederen bij de kachel hingen te
drogen eene operatie, die nogal tijd vereischte,
omdat een der snaken ze nu en dan begoot, uit vrees
dat ze anders schroeien zou - werd de argelooze bezoeker
uitgehoord. Hij maakte zich bekend als de oom van
een der leerlingen van het atelier en had, naar hij
vertelde, nu hij toevallig eens in de hoofdstad kwam,
niet kunnen nalaten, en passant zijn neefje even op
te zoeken, in de stellige meening, hem op dit uur
druk aan het werk op het atelier te vinden.
»0! uw neef komt nooit voor tienen", werd
hem geantwoord. «Hij heeft een kwaal, die hem ver
hindert vroeg op te staan."
»Zoo, Is hij ziek?"
»Dat juist niet. Zijn kwaal is niet zoo zeer een
ziekte, als wel Dnachtvergunning."
»Ah!" zei de oom, die er niets van begreep.
Intusschen hadden de andere, die boosaardige
plannen schenen te koesteren, onder druk over en
weer fluisteren en ginnegappen, de kachel zóó gloeiend
gestookt, dat de temperatuur in het atelier schier
ondragelijk werd.
't Is stikkend heet hier", mompelde de goede sukkel.
»Hebt u 't zoo koud, heeren
»Neen, maar het moet hier goed warm wezen
minstens honderd-twintig graden voor het model,
begrijpt u?" luidde de verklaring, die met een hoogst
ernstig gezicht werd gegeven.
»Het model?"
»Ja, dat hier komt poseeren. Vandaag zou Kappel
van Zuiderwoert komen, de nieuwe Gouverneur-Gene
raal
DWat blief? Ik dacht dat het allemaal betaalde
lui waren en
»Dan hebt u 't glad mis, hoor! Niet aan de academie
van beeldende kunsten. De fijnste lui komen hier om
zich door onze penseelen te laten vereeuwigen en 't is
zoo'n groote eer, dat alleen zij, die een mooien
lichaamsbouw hebben en een hooge maatschappelijke
positie bekleeden, door ons worden toegelaten. Kijk!
ziet u daar die schets, die figuur met den opgeheven
linkervoet in de rechterhand?"
oJa
Nu, dat is Putterman Bierckson, de afgetreden eerste
minister."
»Wat u zegt!"
9 En de forsche gespierde gestalte met vervaarlijken
duim?"
DJa, Ja!"
9 Dat is de beroemde wrijfdochter van het Water
hotel."
«Och kom!"
9*t Is heusch waar! Maar op den duur is 't ver
velend zulke groote heeren tot model te hebben ze
zijn gewoonlijk alles behalve punctueel!"
»Ja dat is waar viel een tweede in. «'t Is
ten minste vandaag al weer een bedorven ochtend
dO! maar als mynheer wilde," zei hierop een derde
dzou hij ons een grooten dienst kunnen bewijzen."
zlk?" riep de eenvoudige buitenman verbaasd.
9Ja; wat is hij prachtig gebouwd wat een
gestalte wat 'n type van een Sileen," klonk het
van verschillende kanten.
DEen Sireen!" monpelde de oom gevleid.
DNeen, heeren! neen", zeide de belhamel van het
troepje Dge vergeet dat mijnheer, hoe achtens
waardig bij overigens moge zijn, misschien geen positie
bekleedt, die
DLoop heenDe oom van een leerling aan de
akademie! wat is uw maatschappelijke positie,
mijnheer?"
»Ik? Ik ben burgemeester van Plensburg."
dO! is u burgemeester? Zoo! dat verandert de
zaak! Als u dan de onwaardeerbare goedheid zou
willen hebben vooral omdat het nu zoetjes aan
laat wordt te meer omdat uw kleederen nog
niet droog zijn zouden wij u willen verzoeken,
ons te veroorloven aan 't schilderen te gaan
«Hinder ik u soms?"
»Neen, zoo is 't niet bedoeld wij meenen naar
u te schilderen."
«Hoe zoo? Naar mij?"
dU zoudt u alleen nog maar van de andere helft
van uw kleeren behoeven te ontdoen!"
»0, neen maar! 't Idéé!
«De kroonprins heeft het wel voor ons gedaan!"
dDe kroonprins!!"
»Ja zeker u gelooft ons toch wel?"
De grappenmakers gingen nog een poosje op dien
zelfden toon door, totdat de goede man, gevleid en
en overwonnen, eindelijk toestemde, om ook de andere
helft van zijn kleeding uit te trekken.
Juist toen hij op punt stond, zijn flanelletje over zijn
hoofd cn de bottines van zijn voeten te trekken, werd
er eensklaps driftig aan de deur geklopt, waarop een
der jongelui toesnelde en haar op een kier opende.
»Hé! Mevrouw Therese Gelbe! Komt u ook een
schetsje maken? De Gouverneur-Generaal is niet ge
komen, maar wij hebben toch een goddelijk model.
Wees zoo goed binnen te komen!" zeide de snaak, op
den natuurlijksten toon ter wereld, maar zonder de
deur verder te openen, om de eenvoudige reden dat
er geen sterveling achter stond.
»Neen! Neen niet binnenlaten," schreeuwde de
arme burgemeester, wien het angstzweet uitbrak bij
de gedachte, zich in dit oorspronkelijk kostuum voor
eene dame te moeten vertoonen »Gauw! Verberg
me, stopt me weg!
«Hiorzoo!" riepen een paar zijner plagers, terwijl
zij een grooten koffer openden, waarin een paar op
gerolde stukken doek lagen en tegelijkertijd zijn nog
half natte kleederen erin wierpen. «Kruip hier maar
even in we zullen wel maken dat die dame heel
gauw weer opstapt."
De ongelukkige liep in den val Nauwelijks was
hij, half gesticht, in zijn bekrompen schuilplaats ge
kropen of do schavuiten lieten het deksel vallen,
draaiden den sleutel om en tilden den koffer op. Daarna
droegen zij hem uiterst voorzichtig de trap af, op
straat, waar zij hem voor de deur van een wasch-
en strijkinrichting nederzetten en na onhoorbaar het
slot weer te hebben opengedraaid, maar de sleutel er
in te hebben gelaten, in een naburig koffiehuis voor de
glazen gingen zitten, om den loop der zaken af te
wachten.
De arme buitenman, die geen sikkepit begreep van
wat er met hem gebeurde, bleef, nadat hij zich had
voelen nederzetten, geduldig wachten, totdat hij zou
worden verlost, maar na verloop van een groot kwar
tier kon hij het niet langer uithouden; de deksel kwam
in beweging en rees behoedzaam een eindje omhoog,
zijn kruin verscheen voor de opening en vervolgens
zijn verschrikte oogen, die een droevig angstigen blik
wierpen op de straat.
«Een onthoofde!" riep een oude juffrouw, die juist
op dat oogenblik voorbijkwam en met een vreeselijken
gil viel zij ilauw in de armen der guiten, die, schuddend
van pret, op het eerste teeken van leven naar hun
slachtoffer waren toegesneld.
De koffer was met een klap toegevallen en scheen
niet meer van zins open te gaan. Terwijl een paar
van de boosdoeners de oude juffrouw bij een apotheker
binnen droegen, kregen twee politieagenten, die in een
wijsgeerig gesprok verdiept, doodbedaard de kade langs
kwamen wandelen, den koffer in het oog.
Verontwaardigd maakten zij halt.
«Bespottelijk!" zei de eerste, «om die kist met
linnengoed op dit uur van den dag onbeheerd buiten
te laten staan."
ȣn de passage te belemmeren!" voegde de tweede
er op gewichtigen toon by, terwijl hij aanschelde en
de juffrouw van de waschinrichting kortaf beval de
openbare weg niet voor eene bleekerij aan te zien en
haar vuile wasch binnen te halen." De juffrouw
betuigde bij kris en kras, dat ze van geen waschgoed
afwist en kwam nieuwsgierig buiten, om den geheim-
zinnigen koffer in oogenschouw te nemen, gevolgd door
haar acht helpsters en leermeisjes, terwijl de jeugdige
artisten intusschen met goed voorgewende verbazing,
maar half stikkend van bedwongen pret, weer naderbij
waren gekomen en den kring, die zich allengs om
hun slachtoffer, vormde, hielpen vergrooten.
«Open maken," besloten de agenten na voel over
en weer praten.
«Wacht dan even totdat ik op een afstand ben,"
waarschuwde een der rakkers: er mocht eens een
helsche machine inzitten
Deze veronderstelling deed den ijver der twee be
wakers van de openbare orde oogenblikkelyk tot onder
nul afkoelen en voorzichtig een pas of wat achter
uitgaande, kwamen zij tot de overtuiging, dat het
hun plicht was eerst mijnheer de commissaris te
raadplegen.
Juist maakte een hunner zich gereed om naar het
politiebureau terug te keeren, terwijl de andere ter
bewaking dor geheimzinnige kist zou achterblijven,
toen de oude juffrouw, die onderwijl uit haar flauwte
en verder uit de apotheek was gekomen, deze beide
vertegenwoordigers van het gezag kwam geruststellen
door de stellige verklaring, dat zij met eigen oogen
een afgesneden menschen hoofd in de kist had gezien.
«Dan kan het geen helsche machine wezen," besliste
de eerste, den koffer heldhaftig naderende.
«Misschien een zelfmoordenaar," veronderstelde de
tweede, plotseling even dapper geworden.
«Open maken," was het eenparig besluit der twee
gehelmde sabeldragers, en met doodsverachting op het
gelaat wilden zij het deksel oplichten, toen uit den
koffer een klagelijke stem zich verhief, die angstig bad
«NeenNeenIn Godsnaam niet opendoenEr zit
iemand in!"
Sprakelooze ontzetting van de zijde der politieagenten,
die eerst elkaar, vervolgens het publiek en eindelijk
den koffer weer aankeken, met oogen waaruit alle
spoor van geest en leven geweken was. Maar door die
stem in zooverre gerustgesteld dat de inhoud althans
niet van ontplofbaren aard was en hoe gevaarlijk
misschien op een andere wijze, in elk geval onscha
delijk mocht worden geacht zoolang het deksel gesloten
bleef, draaiden zij fluks den sleutel weer om en staken
hem in den zak. Vervolgens pakten zij na een korte
beraadslaging elk een hengsel beet en sleepten den
dikken burgemeester naar 't bureau.
't Was een jolige stoet. Voorop liepen de toekomstige
Rembrandt's en Jan Steen's en bliezen een fanfare op
hun vuisten, zonder zich in het minst te storen aan
de agenten, die met luider stem tot rust maanden,
maar helaas de handen te vol hadden om dat bevel
kracht bij te zetten. Daarop volgde de wascbjuffrouw,
omschaard door haar acht trawanten, allen luid gie
chelend van nieuwsgierigheid en pret. Na haar kwamen
de agenten, zwoegende onder den last van Plensburg's
burgervader en een tijdelijk omhulsel van twee en een
half duimshout, terwijl het geheel werd omgeven en
besloten door een stpeds aangroeiendo gillende en
joelende massa straatjongens en nieuwsgierigen, welke
eerewacht de snelle verplaatsing van de stoet echter
meer hinderlijk dan bevorderlijk bleek te wezen.
Eindelijk, na veel gevloek van de zijde der politie
en menigen kwinkslag van den kant der burgerij was
het doel bereikt.
De kist werd voor een oogenblik op straat gezet,
om hulp te halen, vervolgens door de vereende krachten
van drie agenten en een inspecteur de vier treden
opgesjouwd, en verdween, door een oorverdoovend
hoeral van de eerewacht op haren intocht binnen de
de gastvrije muren van het politiebureau begeleid.
Hoe het afliep, hoe de gefopte burgemeester er na
het verlaten van zijn onvrijwilligen kerker uitzag,
welke uitleggging hij aan de zaak gaf, en wanneer
hij is heengegaan is niet bekend. Niemand heeft
hem weer uit het bureau zien komen zelfs de
nieuwgierigste straatjongen voelde zijn geduld eindelijk
op een te zware proef gesteld en droop teleurgesteld
af. Vermoedelijk heeft hij, geheel van streek en doodelijk
met zijn figuur verlegen, zich eerst tegen den avond
op straat durven wagen en is dadelijk naar zijn vredig
Plensburg teruggekeerd.
Welke moeite de politie ook aanwendde om de
daders of den eigenaar der kist op te sporen, het
mocht haar niet gelukkenze lagen op het kerkhof
en den koffer, die nooit werd opgeëischt, heeft nog
verscheidene jaren dienst gedaan als turfkist in de
wachtkamer der agenten. (A.)
STOOMBOOT EN
Stad Zierikzee en Zeeland.
STOOMBOOTDIEN ST
Augustus 1889.
Van ZIERIKZEE:
Dond. 8 's morg. 8,—
Vrydag 9 8,-
Zaterd. 10 8,—
Zondag 11 9,-
Maand. 12 8,-
Dinsdag 13 8,-
Woensd. 14 8,-
Van ROTTERDAM
Dond. 8 '8 midd. 12,u.
Vrydag 9 12,—
Zaterd. 10 12,
Zondag 11 12,
Maand. 12 'snam. 2,
Dinsdag 13 's midd. 12,
Woensd. 14 12,
De Directeur,
P. O. OLIVIER.
STOOMBOOTDIEN ST
Vlissingen, Middelburg en Rotterdam.
Augustus 1889.
Vrydag
Zaterdag 10
Maandag 12
Dinsdag 13
Woensdag 14
Van
Vlissingen
naar
Rotterdam.
Van
Middelburg
naar
Rotterdam.
Rotter
dam n. Mid
delburg en
Vlissingen.
voorin. 8,30
8,30
8,30
8,30
8,30
8,30
voorm. 9,45
9,45
9,45
9,45
9,45
9,45
voorm. 9.45
9,45
9,45
9,45
9.45
9,45
C. ADMIRAAL te Nieuwerkerk, hoopt op den
10 Augustus zijn 76sten Jaardag te gedenken.
Nieuwerkerk, Augustus 1889.
Wed. J. C. MASSEE ZOON te Goes.
voldoet zoo goed als het merk
Voorspoedig bevallen van eene Dochter
k. POTAPPELv. d. Wekken.
Zierikzee, 6 Augustus 1889.
Zondag morgen zes uur, overleed in den ouder
dom van 15 jaar en 11 maanden, onze oudste Zoon
en Broeder
COBKELIS LEEWDEBT.
J. LEMSON.
J. LEMSON—Stevense
en Kinderen.
Ierseke
den 5 Augustus 1889.
Voor de vele bewijzen van deelneming, onder
vonden bij het plotseling overlijden van mijne geliefde
Echtgenoote, betuigt de ondergeteekende zijnen op
rechten danK.
C. FLIKWEERT.
Zierikzee, 7 Augustus 1889.
De Notaris Mr. J. MOOLENBURGH te
Zierikzee zalten verzoeke van L. van
den BERGE Az. te B r u in i s s e op
Woensdag 11 Augustus 1889,
's voormidd. te 11urein de Hei berg van de Wed.
L. Cornelisse aldaar, publiek presenteeren te verkoopen
staande en gelegen te Bruinisse, kadaster Sectie
C, No. 1986, groot 13 Ares.
Verhuurd aan A. Zoeter Cz. tot 31 December 1894,
voor f 300,^- 'sjaars.
per Stoomschip „SCHELDE",
op Zondag 18 Augustus a.s.,
ter gelegenheid van de groote PROCESSIE.
Bij genoegzame deelneming zal de
Stoomboot „SCHELDE" vertrekken:
Van Zierikzee Zondagmorgen 5 uur.
Antwerpen Maandagmorgen
ongeveer -I.30 u.
lste klasse 1,50, 2de klasse/1,—
Kaarten nan het Kantoor te bekomen
tot Donderdag 15 Augustus.
DE DIRECTEUR.
BESTE
te koop, bij ARNOLD, Zierikzee.
uit de «Vlissingsche Varkensfokkerij", gekruist met
volbloed groot wit Yorkshire Holyvellras, bekroond op
de Landbouw-Tentoonstelling met eerste prijzen.
Brieven franco VL1SSINGSCHE VARKENSFOKKERIJ.
TE KOOP:
TWEE GEMETEN PUIK LUCERN-
KU4VER, (3d" SNEDE),
te bevragen bij JAN OLREE te Sirjansland.
LOS DOS TIP0S is eene fijne Bra
ziel sigaar en zorgvuldig bewerkt.
LA SIESTA is eene zacht geurige
sigaar.
LA LINDA is eene zeer aanbevelens
waardige kleine sigaar.
Alléén verkrijgbaar bij
is op de 2e lijst der 2e klasse getrokken op
No. 10072 de hoogste prijs van f 30,000,
4580 2e klasse, 3e lijst, de
kapitale prijs van - 3000
en op 10086 de kapitale prijs van - lOOO.
Ten hunnen Kantore zijn nog onderscheiden Loten,
koop en koop per klasse voor het geëerd publiek te
bekomen.
geeft GELDEN tegen persoon
lijken Borgtocht of tegen Onder
pand van Effecten en andere
Geldswaarden.
Nadere informatiën geeft
de Correspondent le klasse der
Ned. Bank,
W. O. JOJE CRANE
OUDE HAVEN, A 308.
DE RENTEN
der gedeponeerde gelden op 5 dagen en op één maand
na opzeggings bedragen van af 1 Juni 1888 2V. °/0.
Gelden verkrijgbaar op solied onderpand 4ya °/0.
Onder voldoenden waarborg5
R. KOOLE «Se ZOON.
Bij i. Bevelander Schoo te Groede,
gelegenheid tot voorbereiding voor toelat'. ex. H. B. S.
1', 2e en 3® kl., gymnasium, mach. school te Amst.,
mach. leer!., adelb., adsp. administr., Mi!, akad. lith.
math., examens, tel"., veeartsenijschool, surnr. poster.,
surr. belast., enz.
TE KOOP:
Zware Draadpalen en Tolhouten,
'oy P. H. de Ryke, Bergen-op-Zoon?.
getrokken in de 2e kl., 3e I. der thans
trekkende 331e Staatsloterij, op No. 4580s ten
Kantore van J. „«JIITJI W.
ܮT DE ECHTE
COCOSZEEP van Kerkhoff, per stuk
15 Ct.per pakje (4 stuks) 50 Ct., bij
R. W. J. OCHTMAN, Papiermagazijn.
Vrouwelijke kwalen. Op de moeders rust eene groote
verantwoordelijkheid, wat aangaat het zorgen voor eene
bestendige gezondheid harer dochters: te dikwijls, helaas
wordt zij echter opgeofferd aan laakbare schaamte, in
een bijzonder tijdperk des levens, wanneer zeer belang
rijke veranderingen plaats grijpen in het vrouwelijke
gestel, van welks goede verzorging toekomstig geluk of
wel toekomstige ellende afhangen. De Pillen van Hol-
lowny, in het bijzonder indien zij door de Zalf geholpen
worden, hebben het gunstigste resultaat verkregen in
het vaststellen dezer werkingen, van welker goede in
achtneming de gezondheid, ja zelfs het leven afhangt.
Moeder en dochter kunnen veilig deze krachtige openende
geneesmiddelen gebruiken, zonder iemand te raadplegen.
Algemeen aangenomen als het eenige groote middel
voor vrouwelijke kwa'-en, feilen deze Pillen nooitook
verzwakken zij het stelsel niet en brengen altijd den
gewenschten uitslag teweeg.
Doosjes Pillen en Potjes Zalf f 0,80, f 1,85, f 3.
f 6,75, f 13,50, f 20,50 zijn op franco aanvrage a
contant te bekomen bij alle apothekers in Holland,
alsmede in Holloway's Etablissement te Londen, 533,
Oxford Street.
Van stonden aan benoodigd, een bekwame Smids
knecht, P. G. Brieven franco, onder letter 56, aan
de Boekh. S. OCHTMAN ZOON, Zierikzee.
IIOEFSMIDSKiNECHT.
Van stonden aan benoodigd een bekwaam ongehuwd
Iloefsinidsknccht, tegen hoog; loon. Adres
J. VERHAGE, Mr. Smid, Haamstede.
Terstond gevraagd een Smidsknecht, van de
P. G. en van goede getuigen voorzien, bij TIBOUT te
Haarlemmermeer. Brieven franco of in persoon, loon
naar bekwaamheid.
Wegens huwelijk der tegenwoordige
wordt terstond gevraagdeen Brood-
bakkersknechtwelke 4 a 5 jaren
op het vak is werkzaam geweest. Franco brieven aan
het adres von A. de RU IJ TER, Broodbakker,
te St.-Philipsland.
Terstond eene DIEKSTBODE benoodigd,
bij Mejufvrouw LAKENMAN, Oude Haven.
Terstond eene Dienstmeid benoodigd,
"3 Te bevragen bij R. W. J. OCHTMAN, Papier
en ttp# magazijn.
