ZIEfllKZEESCHE NIEUWSBODE.
No. 2507.
24s,e Jaarg.
Woensdag i April 1868.
Eene verrassende wending.
Nieuwstijdingen
üefretlawV.
1 zoo ll
Men abonneert zich:
In Nederland bij den Uitgever.
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren,
In Noord-Anierika bij J. QUINTUS, te Grand Rapids, Staat Michigan.
Abonnements-Priis:
VOOR BEIDE UITGAVEN.
Voor 3 maanden1,80
Franco per post, in Nederland
Voor Noord-Amerika, franco New-York
1,60.
3,90.
V er scli U ut:
Op Woensdag en Zatnrdag.
Advertentién:
10 cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing, 35 cent.
De inzending der Advertentiën kan geschieden tot
Dingsdag en Vrijdag, des voormiddags 10 nre.
Bureau:
Zierikzee, Hoek van de Schnithaven, B, No. 94.
Brieven en Tugezondene Stukken, franco.
Zooi
Op de Secretarie dezer gemeente ligt, van den 30
Maart tot den 13 Aprilter inzage van een ieder
liet kolïier van den lioofdelijken om
slag: voor 1868.
Den 23 Maart was, na afloop van de beraadslaging
over de diplomatieke stukken in de Tweede Kamer aan
de orde de hervatting der behandeling van de motie-
Blussé.
Dat voorstel luidde: „De Kamer, gehoord de inlich
tingen der ministers, is van oordeel, dat geen landsbe
lang de jongste ontbinding der Kamer vorderde en sluit
de beraadslaging."
Wie zal daarin iets onduidelijks vinden? In rond
Hollandsch verklaarde een ieder, die zijne stem voor
dat voorstel uitbracht, dat de jongste ontbinding „niet
was in het landsbelang" en dat dus de ministers, die het
besluit aangeraden en gecontrasigneerd haddenhet
publiek belang niet hadden bevorderd. Wanneer der
gelijke verklaring over een hoogst gewichtig onderwerp
door een tak van 's lands vertegenwoordiging wordt
afgelegd, is dit eene uiting van gevoelen, die geene re
geering ooit met onverschilligheid bejegent.
Zoo dacht het tegenwoordige ministerie er ook over.
Toen de heer Keuchenius zijne bekende motie voordroeg
de Tweede Kamer ze aannamtoen volgde daarop
de eerste ontbinding. Toen beschouwden de ministers
zulk eene motie als eene daad van uitstekend belang;
nu niet meer.
Veertien dagen geleden verklaarde de regeering even
wel nog, dat de motie-Blussé was eene kabinetskwestie.
Men eischte daarom dat vóór de aanneming de minister
van buitenlandsche zaken de gelegenheid zou hebben
om zich te verdedigen. De Kamer liet dat toe. De re
geering verkreeg geene goedkeuring van het buiten-
landsch beleid. De motie komt weder in behandeling
en ziet, daar staat de heer Heemskerk den 23sten op
jl f?? en zegt: wij maken nu geene kabinetskwestie van de
motiebij aanneming gaan wy niet heenwij zullen
over die motie niet discuteeren, want zij is dubbelzinnig;
zij is: of een loutere thesis of een greep naar de sou
ver einiteit.
Is stouter wending denkbaar? Waar ter wereld heeft
men ooit gezien, dat ministers zich meer yzervast aan
de portefeuilles vastgeklemd hielden.
Was de motie dubbelzinnig of niet, nadat de voor
steller uitdrukkelijk had verklaard: ik wil u doen zien,
hoe 's lands vertegenwoordiging over u denkt; ik stel
die motie, hoezeer in de zachtst mogelijke bewoordin
gen, voor als een votum van wantrouwen?
Heeft niet de conservatieve partij, in vroeger tijd, by
monde van de heeren Wintgensde Brouw en Groen
soortgelijke gemotiveerde motien voorgesteld, waaraan
al de tegenwoordige conservatieven hunne stem gaven,
zonder dat daarin iemand zag „een parlementairen coup
d'état," zooals de heer Heemskerk dat noemde? Had
de heer Fransen van de Putte geen recht dat laatste
woord op te vatten en te vragen: Waarom en met
welke bedoeling slingert deze regeering dat woord
coup d1 état uit, gij, mannen, die ondanks twee votums
van wantrouwen en de verwerping van eene begroo
ting toch zitten blijft, nadat twee ontbindingen der
Kamer u geene meerderheid gaven?
De geheele Tweede Kamer zag in de motie van orde,
die denzelfden dag met 89 tegen 34 stemmen werd aan
genomen (de heer Zijlker is overleden en van Lidth de
Jeude was ongesteld) een votum van wantrouwen.
Wel beweren sommigen, dat eene motie geen wettig
middel is om een kabinet te verwijderenmaar toen de
heer de Bosch Kemper den 24sten voorstelde een adres
aan de Kroon te richten, werd dat met 69 tegen 3 stem
men verworpen, op grond dat de Kamer niet tweemalen
hetzelfde behoeft te zeggen.
Maar hoe werd de motie-Blusse' toen door voorstan
ders van het kabinet besproken
De heer Geflcen zeide„dat hij zeer stellig verwacht
haddat de regeering van den uitslag der stemming
over de motie-Blussé eene kabinetskwestie zou hebben
gemaakt."
De heer Saaipnans Vader verklaarde„dat hy de
motie zeer duidelijk vond, en liet is mij onbegrijpelijk
dat er omtrent haar waren zin nog eenig verschil van
gevoelen in deze vergadering kan bestaan."
De heer de Bosch Kempereen eerlijk man, met ietwat
verwarde begrippendie gehoopt had te kunnen con-
/j cilieeren maar nu die poging mislukt was door een
adres aan de Kroon een einde aan den strijd der par
tijen wilde maken, sprak: „Vraagt men nu wat de mi
nisters na de aanneming der motie zouden moeten doen,
'2 dan geloof ik, al is het (in zijn oog) een onwettig, een
bov
f r .1. V"» "tJ" oJ v'v/" v.... ten
ist wevK dubbelzinnig besluit, dat de ministers hunne portefeuilles
wouden moeten nederleggen. Ik vermeen, dat men daarin
tiet voorbeeld moet volgen van Engeland."
Neen, de ministers luisteren liever naar den raad van
VOS de enfants terribles van hunne partij, een Haffmans en
een Koorders, met het Dagblad die hun toeroepen al wil
-de groote meerderheid in den lande u niet; al neemt
de Kamer motien aan en verwerpt weder de begrooting:
bljjft zitten!
Maar dan antwoordt de heer de Bosch Kemper: „gaat
heen; voor het belang des landsvoor uw eigen eer F
Graaf van Zuijlen, graaf Schimmelpenninck en de ove
rige heeren hooren en zien echter niets dan de porte
feuille. Het belang des lands is, naar zij meenen, dat zij
zitten blijven; vaderlandsliefde is, dat zij regeeren; eer
gevoel brengt mede zich aan geene nederlagen te storen,
maar te blijven; de Koning is geroepen om hen te hand
haven.
Waar moet dat heen? De Tweede Kamer kan de be-
grootingswetten van dit ministerie niet aannemenal
gilt het Dagblad in dolle woedegijvertegenwoordi
gers van het volkzult buigeneerst de begrooting
aannemen en dan zal men u concessien doen. In andere
woordenals gij zoet zijt, zullen graaf van Zuijlen en
nog een of ander minister goed geborgen wordenals
zij er genoeg van hebben, en zal de rest zitten blijven.
Brengt het belang des lands mede, dat een paar ade-
lyke heeren het bewind voeren? Of is dat louter eigen
liefde en zucht tot macht? Bestaan er in Nederland
geene kundige en eerlijke mannen meer, van welke
richting ook, aan wie men de portefeuille kan toever
trouwen? Moet ons vaderland in spanning en partijschap
blijven, ter wille van die heeren, omdat zij niet weg
willen gaan?
Geen tweede voorbeeld van dergelijken toestand is in
onze historie te vinden. De Tweede Kamer heeft nu de
begrootingswetten onderzocht. Voor hare eer en eigene
waardigheid blijft haar slechts een uitweg open. Om
verder met dit kabinet niet in discussie te treden, maar
la mort sans phrases toe te passen. Als de begrooting
in discussie komt, hetgeen spoedig kan geschieden, daar
eindverslagen uitgebracht worden, verwachten wij dit.
Het is nu geen strijd meer over buitenlandsch beleid
of welke ondergeschikte kwestie ook, maar eene wor
steling om de rechten der vertegenwoordiging van
het Nederlandsche volk tegen ministerieele willekeur
en eigenliefde.
Brussel, 26 Maart. Er hebben ernstige ongeregeld
heden plaats gehad in den omtrek van Charleroi, ten gevolge
van de werkstaking aan de kolenmijnen.
De luitenant der gendarmerie is zwaar gewond te Chateli-
neau. Bij een gevecht te Montigny zijn 10 dooden en ge
kwetsten gevallen. Generaal Thibaut is naar Charleroi vertrokken
met een regement karahiniers, twee bataillons infanterie en een
eskadron kavallerie van het hier liggende garnizoen.
27 Maart. De Etoile Beige meldt, te Chatelineau heeft
te middernacht eene ernstige botsing plaats gehad tusschen de
troepen en de opstandelingen. Er zijn acht dooden gevallen,
terwijl er 10 personen gewond werden.
Gisteren avond is de ministeraad tweemalen vergaderd.
28 Maart. Men vreest dat morgen nieuwe ongeregeldheden
in de steenkolenmijnen zullen plaats grijpen. De guides zijn nog
niet vertrokken.
Z"Wolle 28 Maart. Een onzer voormalige stadge-
nooten, de schrijnwerker J. van Rossum, die eenige maanden
geleden met anderen in Pauselijke dienst getreden is, kwam gister
hier verminkt terug. Zoo als men zegt kan van Rossum zoodra
hij weder in staat i9 zijne handenarbeid te hervatteu bij den
meester dien hij voorheen diende weder werk bekomen.
Wij achten niet ongepast bij de vermelding van dit berigt
te vragen, wat zal er geschieden met hen, die in de krijgsdienst
van eene vreemde Mogendheid gekwest, als invaliden in Neder
land terugkeeren
Oiicleiifoosoli, 23 Maart. Jl. Zaturdag arriveerden
hier uit Rome de wel-eerw. heer pater de Kruijf, van Amsterdam,
met een lOtal pauselijke zouaven, welke bij de laatste gevechten
tegen de Garibaldisten gewond zijn geworden. Groot was de
toeloop der ingezetenen, welke tegen aaukomst van den spoortrein
zich naar het station begeven hadden, om dc dappere Neder
landsche helden op den vaderlandschen bodem terug te zien,
zoodat bij hunne aankomst een luid hoera! werd aangeheven,
waaraan arm en rijk, jong en oud deelnamen.
Na hunne aankomst begaven zij zich naar de kerk, alwaar
door het zangkoor een plegtig Te deum is uitgevoerd.
lieden hebben zij hunne reis huiswaarts voortgezet.
Werkeiulain, 29 Maart, Het te bouwen school
lokaal ten behoeve der gemeente de Werken, welk werk
onlangs is aangenomen door den heer Keij van Rotterdam
zal geen voortgang hebben wijl genoemde gemeente
een beter gelegen terrein heeft aangekocht om daarop
gezegde school te bouwen.
Den 24sten dezer maand vierde in deze gemeente
Lijntje van Driel huisvrouw van Bastiaan Verdoorn Az.,
haar 83ste verjaardag terwijl haar echtgenoot 14 dagen
vroeger zijn 82ste geboortedag beleefde. Zij genieten
beiden het geluk niet in de gebreken des ouderdoms
te deelen, en zijn circa 59 jaren in den echt vereenigd.
Neuzen, 30 Maart. In den nacht van jl. Donderdag
op Vrijdag heeft in deze gemeente een zeer stoute diefstal
plaats gehad. Des avonds reeds ten 10 ure is eene bende
ingebroken bij den landman J. HuijssenSr., thans ren
tenier, en wonende met zijne vrouw alleen aan den straat
weg naar Axelop ongeveer 20 min. afstands van hier.
De oude lieden in liun bed overvallen, heeft men op eene
verregaande brutale wijze, alles ontnomen wat eenige
geldswaarde bezaten dat zoowel aan specie als bankpa
pier zamen, zoo men zegt, ruim ƒ2000 moet beloopen.
Ongeveer 2'/;, uur hebben de dieven zich opgehouden en
letterlijk het geheele huis doorsnuffelt, tot zelf het bed en
stroo waarop Huijssen en vrouw lagen. Na dus zich ver
zekerd te hebben, dat er niets van waarde in geld meer
aanwezig was en van de voorhanden mondbehoeften, zoo
als krentebrood, koek, eijeren enz. nog gebruikt te hebben
waarvan de overblijfselen in den omtrek van het huis zijn
gevonden, zijn zy vertrokken, alvorens de oude lieden op
verschillende wijzen bedreigd te hebben. Voor zooveel de
man of vrouw van af het bed, waar zij zorgvuldig bewaakt
werden, hebben kunnen bespeuren, waren er 4 mansper
sonen en ééne vrouw, deze laatste misschien wel als vrouw
verkleed, in het huis, althans in de kamer geweest, terwyl
er welligt zich buitenshuis nog enkele hebben opgehouden.
Niettegenstaande de ijverigste nasporingen der justitie
heeft men tot heden nog geen der daders kunnen ontdek
ken, terwijl de officier bij de arrondissements-regtbank te
Goes reeds Vrijdag-avond alhier tegenwoordig was.
Nog maar voor eenige weken eene poging tot inbraak
geschied zijnde bij de wed. Rieniens, rentenierster in de
gemeente Hoek op een half uur afstand van hier ware
het wenschelijk dat het der ijverige pogingen der justitie
moge gelukken om de daders van beide te ontdekken.
Zieirilcseee 9 30 Maart. Op Vrijdag jl, had er een
dijk val en oeverafschuiving plaats bij den kloosterwal, District
Scharendijke, van den polder Schouwen die een lengte en een
breedte van omtrent 100 el verkreeg. De verdieping bedraagt
van 10 tot 15 el. Hoewel het vallen spoedig ophield ging er
eene massa grond door den zwaren golfslag verloren.
De Commissaris des Koning9 en den Hoofd-Ingenieur van
Zeeland hebben het bedreigde punt heden in oogenschouw ge
nomen. Tegen onmiddelijk gevaar i9 men reeds nagenoeg beveiligd.
Wij brengen onder de aandacht van onze lezers,
ingezetenen van Zierikzeedat het Kohier van den
Hoofdelijken Omslag dezer gemeente voor het loopende
jaar, thans ter inzage ligt op de Secretarie der Gemeente.
Voor allen die een aangifte-billet ontvangen hebben
is het van belang dat Kohier te gaan inzien.
Zievilizee, 31 Maart. Gisteren avond is in de
Concertzaal alhier opgetreden om het woord der zaligheid
te verkondigen, de wei-eerwaarde heer Huëtdie
tot tekst gekozen had Daniël 5 27. De toegevloeide
schaar was zoo groot dat de zaal dezelve onmogelijk
konde bevatten. Men ziet hieruit duidelijk dat het"
verlangen om het Woord Gods, dat volgens den Bijbel
verkondigd wordtmeer en meer toeneemt en men
een afkeer van de moderne leer heeft.
Het volgende, had volgens de Wintch. Ct., den 21 dezer
in de pastorij te K. plaats, J. v. T., arbeider, wilde zijn kind
bij den dominé aangeven, om het te laten doopen. De dominé
vroeg van hem het bewijs, dat hem bij de aangifte van zijn
kind door den ambtenaar van den burgerlijken stand was ge
geven. Hij antwoordde: »Dat heb ik nijt, domeni." «Maar
hoe heet gij?" »J. v. T." »En hoe heet uwe vrouw?"
»Anna." »Hoe nog meer?" »Dat wijt ik vort nijt."
»En hoe heet het kind?" »Dat wijt ik ook nijt; as ik
thoes bin wel."
In friesche veenen worden op eene aanmerkelijke
diepte onder den grond duizenden boomeu gevonden, die
gewis tot een lang vervlogen tijdperk behooren. Velen
hebben eene verbazende lengte en zijn zóó dik dat ze in
middellijn breed genoeg zijn, om er in de lengte met den
grootsten wagen overheên te kunnen rijden. Het hout
kienhout geheeten, wordt voor vonders en tot brandhout
gebezigd, 't Wil ontzettend branden, geeft felle warmte
en een bijzonder heldere vlam. Men is bezig te onder
zoeken, of het nog niet tot ander doeleinden gebruikt
zal kunnen worden.
Men berigt uit West-Indie het volgende:
Betreffende het eiland Aruba is eene groote onderne
ming op touw gezet voor welker aanmoediging veel lof
toekomt aan den tegenwoordigen gezaghebber van ge
noemd eiland. Er is namelyk concessie verleend om de
goudmijnen aldaar te exploiteren tegen een jaarlijkscbe
pacht van ƒ2500. aan zekeren heer Isola, een Amerikaan,
die daartoe eene compagnie in New-York heeft opgerigt,
die over ruim een mililoen dollars beschikt. Het goud
wordt uit de ertsen door aldaar aangevoerde machines
op de plaats zelve gehaald. Een dier machines alleen
kost 100,000 doller. De compagnie heeft ook reeds een
ingenieur en mijnwerkers gezonden en de proeven hebben
de schoonste resultaten geleverd. Aruba zal nog schatten
kunnen opbrengen en de ingenieur rekent minstens 800
man steeds aan het werk te moeten hebben. Daar bestaat
geen twijfel omtrent de degelijkheid dezer onderneming.
Ook in andere opzigten gaat het eiland Aruba eene
gunstige toekomst te gemoetvoor de veiligheid van de
scheepvaart is gezorgd, door het plaatsen van <?en lich-
toren op een gevaarlijk punt van het eiland; eenige
nuttige instellingen zijn tot stand gebragt en voldoet
volkomen aan de verwachting; terwyl verder voortdurend
zooveel mogelijk voorzien wordt in de behoeft der bevol
king.
Op de Russische spoorwegen worden thans op eene
eigenaardige wijze diefstallen gepleegd. Vooral op den weg van
Riazan naar Kozlowsk waar veel graan vervoerd wordt, brengt
men die methode in praktijk. De dieven hebben een stok met
een ijzeren haak; aan dezen stok maken zij een stevig touw
vnst, aan welks uiteinde een klein anker, van de grootte en
vorm der haken, waaraan de vleeschhouwer9 geslagte dieren
hangen, vastgemaakt. Met dit werktuig gewapend vat de dief,
natuurlijk des nachts, post aan den weg waar langs de trein
passeert. Bij voorkeur kiest hij de treinen, die tegen de helling
opgaan omdat die langzamer zich bewegen. Hij kiest dan
een zak meel, werpt er zijn haak in en laat den stok los. Het
duurt niet lang of het anker vat in de rails of in eenig ander
voorwerp op den weg, het koord wordt gespannen en terstond
daarop de zak van den wagen gewipt, waar hij dan later door
den dief wordt gevonden. Het gebeurt echter somtijds dat het
anker breekt of niet vat en aan het eerstvolgende stafion wordt
dan de aanslag ontdekt. Men weet niet wat. meer te bewon
deren ia: het vernuft van den dief of zijne stoutmoedigheid
om voor een zak meel zijn leven te wagen.
In het Sluisch Weekblad van gisteren leest men het
volgende artikel, dat wel overweging verdient:
Bij de verschijning van dit Dommer van oos Weekblad zal
ten opzigte der landverhuizing een feit beginnen van groote
beteekenis voor ons gewest, welks gevolgen wij diep betreuren,
waar wij genoodzaakt zijn in de oorzaken van het feit te be
rusten. De heer J. Lansen Croin, candidant-notaris en landmeter
te Sluis, staat gereed om onmiddellijk, op 't oogenblik mogen
we wel zeggen, naar den nieuwen staat Minnesota iu Amerika
te vertrekken.
»De heer Croin heeft een wel overlegd planhij heeft zich
zeiven, èn voor anderen, als 't ware eene instructie voorge
schreven, die hij met al zijne krachten hoopt te volgen.
ïWij kennen den heer Croin. Zoo iemand, dan is hy de
man om uit zijne oogen te zien, waarvan trouwens zijn geheele
reisplan getuigt.
Hij stelt zich ten doel
»De transportmiddelen, reiswijze en behandeling der land
verhuizers te leeren kennen.
»De voorwaarden van overtogt en wijze van reizen, aan
welke de voorkeur, voor verschillende standen, behoort gegeven
te worden, te onderzoeken.
»Na te sporen welke middelen de nieuwe staat oplevert, die
de verhuizing derwaarts aannemelijk maken. Hij wenscht te
zien de hoedanigheid der gronden ten einde hunne waarde te
beoordeelen.
»Te weten, of men ginds landerijen kan aankoopen en onder
administratie van anderen stellen, zonder verpligting om die in
persoon te gebruiken, te bewonen of in cultuur te brengen.
^Onderzoek te doen naar de zekerheid voor de vele soorten
van Amerikaansche effecten, vooral met het oog op den grooten
spoorweg naar de Stille zee, wier acties zeer geroemd worden.
»Eindelijk, de mogelijkheid te onderzoeken om in Minnesota
een Settlement of nederzetting, wel te onderscheiden van eene
kolonie, en geheel uit Nederlanders bestaande, te vestigen,
zonder maatschappij of vennootschap, en met de mee9t mogelijke
persoonlijke vrijheid.
x>Na dit alles volbragt te hebben, stelt de heer Croin zich
voor om in 1869 naar Sluis terug te keeren, ten einde de
vruchten van zijn onderzoek aan belanghebbenden mede te deelen.
»Ziedaar het plan. Nu de gevolgen. Indien de heer Croin
wilde, zouden in plaats van één gezin hem reed» een aantal
gezinnen volgen, terwijl, ingeval hij goede berigten meebrengt
en zelf, ten bewijze daarvan, met zyne familie naar Amerika
terugkeert, minstens 200 personen, waaronder meest gegoeden,
althans weistellenden, hem zullen volgen.
»Een aantal nijvere har.den zal dus, bij de minst gunstige
kans zelfs, aan onzen landbouw, aan onze nijverheid worden
onttrokken en door vreemdelingen welligt vervangen worden!
»Dit menschen-kapitaal gaat voor Nederland reddeloos ver
loren 1
»Van ons Suriname weet of kent men hier niets!
»Het gouvernement zal de Amerikaansche emigratie lijdelijk
moeten aanzien, terwijl banden van bloedverwantschap of belang
nog honderden zullen doen volgen.
«Roepen wij den heer Croin en zijne belangstellende mede
standers onze beste wen9chen na; hopen wij ons krachtig
volkselement elders te zien herleven en te zien bijdragen tot
den bloei van den Germaanschen stam, toch betreuren wij het
onherstelbaar verlies van nijvere handen! Zie, kregen wij nu onze
kanaalwerkenonze spoorwegverbindingenwe zouden meer
handel zien we zouden zelf meer brood kunnen verschaffen
thans o, men moet de werkende klas hooren redeneeren:
»Wat!" zeggeu ze, »in Amerika ligt er reed9 een spoorweg
vóór er nog dorpen of menschen in 't land zijn en geeft men
landerijen voor spotprijzeuMen moge hiertegen redeneeren
op grond van verschillende omstandigheden het volk noemt
de feiten en onze logica is geslagen 1"
Gemonffde berijften.
Lion van het Haagsche Dagblad zal veel moeite hebben
om de eigenaars van dit blad ministers te doen blyven.
Had die man dus de honderd duizend gulden maar
aangenomen die hem geboden zijn, zooals verspreid werd,
oin zyne pen neder leggen maar hy melkt toch in geen
