N\ 2268.
22ste Jaarg.
Zaturdag 16 December 1865.
Nieuwstijdingen.
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE.
Uien abonneert zich:
Id Nederland, bij den Uitgever.
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
In Noord-Anierika bij J. QUINTUS, te Grand Rapids, Staat Michigan.
Abonnements-Prys:
Voor beide uitgaven.
Voor 3 maanden. f 1,30.
Franco per post, in Nederland- 1,60.
Voor Noord-Amcrika, Franco New-York- 3,90.
Verschijnt:
Op Woensdag en Zaturdag.
Advertentlën:
10 cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing, 35 cent.
De inzending der Advertentiën kan geschieden lot
Dingsdag en Vrijdag, des voormiddags 10 ure.
Bureau:
Zlerikzee, Hoek van de Schuithaven, B, No. 94.
Brieven en lngezondene Stukken Franco.
Londen, 11 Dcc. Dc bladen leggen hun leed
wezen aan den dag over den dood van koning
Leopold. De Morning Post de Standardde
Herald, de Daily News zeggen, dal het voort
bestaan van Belgie's onafhankelijkheid er van zal
afhangen dat aan Frankrijk geen voorwendsel worde
gegeven om een inval te doen.
Parijs, 11 Dec. De Moniteur bevat het vol
gende: De dood van den koning der Belgen heeft
een diepen en smartelijken indruk gemaakt. Het
verlies van een souverein, die door zijne wijsheid
zulk eene voorname positie in den raad van Europa
heeft verworvenheeft een algemeen leedwezen
veroorzaakt. De feesten die de genoodigden te
Compiègnc wachten, zullen geen voortgang hebben.
De voorstelling, die de acteurs van hel gymnase
zouden geveu, is afgezegd.
tte.
Brussel, 11 Dec. Er is eene proclamatie van liet
ministerie uitgevaardigd, waarbij het Belgische volk uit-
genoodigd is om met vertrouwen den dag af te wachten
waarop in handen zijner vertegenwoordigers de troonsop-
volger den eed zal afleggen. Totdat die plcgtighcid zal
hebben plaats gehad zal de raad van ministers zijn con
stitutionele» pligt in naam van het Belgische volk ver
vullen.
In ons vorig noramer hebben wij reeds melding gemaakt
dat de koning der Belgen, Leopold I, ten 10 ure 10 minuten
op zijn slot te Laeken aan zijne ouderbuikskwaal overleden is.
George Christiaan Leopold van Saksen Coburg werd den
16den December 1790 geboren. Hij ontving eene uitnemende
opvoeding, even als die der andere vorsten uit het huis van
Coburg, die, naar het schijnt, bestemd zijn om de dynastiën
in stand te helpen houden. Zijne zuster Juliane huwde met
deu russischen grootvorst Constantijn; zijne zuster Victoria
met den hertog van Kent en hij zelf scheen eene groote rol
te zullen spelen in Rusland, waar hem eene aanzienlijke
betrekking in het leger werd opgedragen. Deze legde hij echter
in 1810 neder toegevende aan de bedreigingen van Napoleon I.
In 1813 keerde hij naar Rusland terug en bleef keizer Alexander
ook in regeringszaken ter zijde staan, terwijl hij in den oorlog
tegen Frankrijk zich als goed veldheer en dapper soldaat bij
Luizen, Bautzen, Leipzig en Kulm onderscheidde. In 1814
vergezelde hij den russischen keizer naar Londen, en daarna
woonde hij met hem het congres te Weenen bijgelijk hij
vroeger aan dat te Erfurt had deelgenomen. In 1816 werd
hij uitgenoodigd naar Londen te komenwaar hij in het
huwelijk treden zou met Augusta Charlotta, de aanstaande koningin
van Engeland die met den prins van Oranje verloofd was, maar op
Leopold verliefd werd. Hij huwde den 2deu Mei 1816 en werd bij
die gelegenheid met een reeks van waardigheden bekleed in Enge
land, terwijl hem een jaargeld van /"öOO.OOO werd toegelegd.
Anderhalfjaar later stierf zijne gemalin. Hij werd nu een koning
„ter beschikking" en bragt zijn leven door te Claremont, tot hij
in 1830 tot koning van Griekenland werd verkozen. Hij nam
den llden February van dat jaar de kroon voorwaardelijk aan,
maar weigerde deu llden Mei op grond dat de Grieken niet
tevreden waren met de schikkingen door de mogendheden
gemaakt. Een jaar later, den 4den Junij 1831, werd hem
door het Belgische congres de kroon over dat nieuw gestichte
rijk opgedragen, en hij nam deze den 12den Julij onvoor
waardelijk aan.
Nog datzelfde jaar werd hij tot koning gekroond. Hij deed
toen afstand van het jaargeld hem door Engeland toegekend.
In 1832 huwde hij met Louise dochter van Lodewijk Filips
koning der Franschen, die hem drie kinderen schonk, Leopold
hertog van Brabant, (1835) Philip, graaf van Vlaanderen (1837)
en Marie Charlotte, (1840) thans keizerin van Mexico.
Zonder zich schuldig te maken aan de bekende leer, dat
na den dood de eer pas komt, kan men van koning Leopold
Blechts met eerbied en achting spreken. Er was een tijd dat
wij Hollanders het hoofd der muiters met hazenooreu afbeeldden,
en geen kwaad genoeg van hem wisten te verhalen. Die geest
is gelukkig geweken en ook Nederland laat met geheel Europa
regt wedervaren aan zijn verstandig, liberaal bestuur, aan de
getrouwheid waarmede hij de belgische grondwet naleefde en
de verpligtingen nakwam, hem door dc groote mogendheden
bij zijne optreding als koning opgelegd. Bij al de beroeringen,
waaraan Europa blootstondheeft hij den vrede in zijn land
eu met het buitenland weten te bewaren, niettegenstaande de
groote raoeijelijkheden, die dit, vooral tegenover Frankrijk na
den coup d'état, in had. Hij was door zijn volk bemind en
verdiende het: nooit heeft hij naar volksgunst gejaagd; veeleer
ontweek hij alle overdreven en plotselinge hulde. Zijne raads
lieden waren nooit anders dan zijne constitutionele ministers.
Aan zijn hof was geene camarilla en de civiele lijst was ook
niet ingerigt om die te doen ontstaan. Zijn inkomeh bedroeg
2,750,000 francs en werd grootendeels besteed aan uitgaven
in het algemeen belang. Hij leefde meest altijd in zijn stillen
familiekring, waarin de dood zijner gemalin in October 1850
zulk eene onherstelbare leegte maakte. Het publiek gerucht
heeft beweerd dat koning Leopold in het laatste jaar zijns
levens een tweede, morganatisch, huwelijk heeft aangegaan,
maar officieel is dat niet bewezen.
Het is van algemeen bekendheid, dat koning Leopold ook
op de enropesche politiek een grooten invloed uitoefende en
als om strijd door de souvereinen in moeijelijke aangelegenheden
om raad werd gevraagdgelijk hij ook meer dan eens tot
scheidsregter in geschillen werd gekozen. Koningin Victoria
was bijzonder aan hem gehecht en ook de keizer der Franschen
gevoelde voor hem eene bijzondere achting. Hij had met dezen
verscheiden bijeenkomsten, o. a. te Calais en te Biarritz, en
de eerste dier bijeenkomsten redde België uit een groot gevaar,
op een tijdstip, dat men Leopold voorstelde als de ziel van
eene europesche coalitie tegen Frankrijk.
Zijn oudste zoon, die thans 30 jaar telt, huwde kort na
zijne meerderjarigverklaring in 1853 Maria Henriette, dochter
van den aartshertog Jozef van Oostenrijk.
De volgende bijzonderheden worden omtrent des kouings
dood medegedeeld;
De twee laatste dagen was de zwakheid van den zieke zoo
groot, dat men aan zijn naderend einde niet kon twijfelen.
Alleen het krachtig gestel des konings was oorzaak dat de
dood nog zóólang werd tegengehouden.
Zaturdag nacht besefte men echter dat hij op handen was.
Tegen middernacht werden de ministers naar Laeken ontboden.
Toen de ministers kwamen was de koning ingeslapen. Dit
was slechts een uitstel van uren. Hij doorleefde den nacht
nog en den volgenden morgen liet hij den hertog en de hertogin
van Brabant en den graaf van Vlaanderendie sinds eenige
dagen te Laeken zijn en die hij dagelijks zag, bij zich roepen
en verzocht hen hem niet meer te verlaten. Tegen 11 ure
kwamen de president van den senaat, de president der kamer
van afgevaardigden en de ministers op nieuw te Laeken, waar
de heer van Praet, minister van het huis des konings, zijn
oudste vriend in Belgie en de getrouwste dienaar van zijne
majesteit, zich eveneens bevond.
Toen die verschillende hoogwaardigheidsbekleeders in het
vertrek van den doorluchtigen zieke verschenen, was de koning
omringd door zijne kinderen en kleinkindereneen zijner handen
rustte in die van de hertogin van Brabant, die naast zijn bed
geknield lag. Zijn ouden vriend van Praet ziende, reikte de
koning dezen zijn hand en drukte die. Toen legde hij ze
weder in die der hertogin. Eenige oogenblikken later stierf
hij langzaam, zonder doodstrijd, zonder klagt; zij die hem
omringden bemerkten niet eens dat hij den laatsten adem uitblies.
In de stad heerschte bij het bekend worden der doodtijding
niet de minste gisting. Wel waren er duizenden op straat,
maar allen waren kalm en ter neêr geslagen. Alle winkels
werden terstond gesloten en de rouwvlag werd op verschillende
punten der stad, ook op het paleis, geheschen.
Brussel, 11 Dec. Het Journal de Bruxelles meldt, dat
Keizer Napoleon een telegram heeft gezonden aan den erfge
naam van Koning Leopold, waarin hij zijne innige deelneming
in het verlies, door het Belgische Koningshuis geleden, betuigt;
hij herinnert aan de genegenheid, welke de overleden vorst en
hij elkander toedroegen; het telegram eindigt aldus: Ik hoop
dat gij het doorluchtig voorbeeld van uwen voorganger zult
volgen; ik zal mij steeds gelukkig achten u de genegenheid
te kannen betuigen, welke gij mij inboezemt."
Ingevolge het decreet van 24 messidor, an XII, is door
de artillerie van het garnizoen, om 's Konings dood te verkon
digen, alle vijf minuten een kanonschot gelost, en zullen deze
salvo's van 's morgens tot 's avonds worden herhaald, tot na
de begrafenis.
De Koning van Portugal, de Prins van Wallis, de Prins
van Pruisen en Prins Ludwig van Hessen hebben gemeld, dat
zij herwaarts zullen komen, ten einde de begrafenisplegtigheid
des Konings bij te wonen. De Keizer van Rusland zendt tot
dat einde den generaal Grabbe, commandant der garde te paard.
De overleden Koning was reeds in zijne jeugd door Catharina
II ingeschreven in het stamboek dier garden, bij welke hij ook
stond tijdens hij in Rusland diende.
De Heer Fraikin heeft een afgietsel genomen van het
gelaat des Koningswiens lijk daarna door de geneesheeren
Deroubaix en Debiefve is gebalsemd. Het stoffelijk overschot
des Konings zal Dingsdag avond ten 10 ure naar het paleis
alhier worden overgebragt. De burgerwacht en de troepen der
bezetting zullen het escorte uitmaken. De stoet zal met fakkels
worden verlicht.
Zondag zal de nieuwe Koning te paard zijn intogt houden
in de hoofdstad, eene wapenschouwing honden over de-burger
wacht en het garnizoen, en daarna in eene vereenigde zitting
der kamers den eed op de grondwet afleggen.
Maandag zal ïn de Gudale kerk een Te Deiitn worden ge
zongen, om den zegen des Hemels op de nieuwe regering af
te smeeken.
De geregtshoveu en regtbankeu zullen gedurende deze geheele
week geene zittingen houden.
Maastricht, 13 Dcc. De heer P. van der Maesen
de Sombreff is met 1033 van de 1641 uitgebragte stem
men herkozen tot lid der Tweede Kamer.
Hampen, 8 Dec. Van J. J. P. Moulon, si
garenmaker, oud 39 jaren, en diens echtgenoole
F. Kok, oud 42 jaren, wonende alhier, is heden
de geboorte van het 22sle kind aangegeven.
Eene dienstmeid alhier is door de reglbank
tot eene cellulaire gevangenzetting voor den lijd
vau drie maanden veroordeeld, omdat zij ten huize
van haren meester, den winkelier W. Overweg Jz
alhier, in den loop van dezen zooicr herhaaldelijk
geld en winkelwaren had ontvreemd. De meid had
o. a. van het gestolene geld gekocht: een gouden
slot a f 7, een kerkboek met zilveren krappen a
f 7,30, een zilveren knip, linnen voor hemden en
voorts eene menigte kleedingstukken, als: rokken,
borstrokken, boezelaars, kousen, zakdoeken, mutsen,
schoenen, enz., terwijl zij bovendien in het bezit
van f 17 aan geld is bevonden, dat zij op dezelfde
wijze verkregen had. De ongelukkige bekende dat
alleen de pronkzucht haar lot die daden had verleid.
Alkmaarli Dec. Gisteren avond ontdekte men
dat twee bewoners van het huis van arrest alhier waren
uitgebroken. Een hunner werd ontdekt, toen hij zich nog
op het dak achter den schoorsteen bevonddoch doordien
de aandacht der zoekenden geheel op dezen gevestigd was,
werd den andere, die zich toen ook nog op het dak be
vond, de gelegenheid verschaft om onbemerkt te ontkomen.
Doch ook de vrijheid van dezeu was van korten duur.
Nadat hij niet veel inspanning Purmerende had bereikt,
ontwaarde hij het gemis van zijne portemonaie en, zonder
geld ook zonder moed zijnde, zocht hij daar ter plaatse
de politie op en deed een troaw verhaal van zijne vrijheid
van een half etmaal. Wat nu volgde laat zich denken.
Sluis 9 12 Dcc. Dc heer J. V. Hogerzeil predikant
alhier, heeft de betrekking als director der Nederlandsche
zending-vereeniging te Rotterdam aangenomen.
Zlerikzee 12 Dec. De Tweede Kaïner der Staten-
Generaal heeft heden het voorstel tot het houden ecner
enquête verworpen met 53 tegen 18 stemmen.
Onder de vele misdaden is tegenwoordig het leggen
van brandbrieven voorzeker het zeldzaamst en toch heeft
op St.-Nicolaas-avond die misdaad in de kleine gemeente
Drunen plaats gehad. Bij den heer J. alhier was zoo
danig brandbrief, geschreven met potlood nedcrgelegd
misschien wel om dien avond vrolijk door te brengen.
Ofschoon aan het verzoek, oin een goede surveillance
was voldaan, zijn echter dc gelden niet afgehaald, maar
toch is de verdachte, een jongeling van 18 jaren, gear
resteerd. Naar wij vernemen, heeft hij zijne schuld reeds
beleden.
Een nieuw bewijs hoezeer met de omstandighe
den de inzigten veranderen, levert de belangstelling
welke Nederland toout bij hel overlijden van Koning
Leopold van België.
Wij herinneren ons den tijd, dat, voor elk regtgeaard
.Nederlander deze Leopold de koning der muiters, een
aartsinuiler, eene soort van polilieken antichrist en ten
minste een Judas was. Hij was zoo als alle Belgen
waren eeu brigand, een Rinaldo Riualdini, dien,
als er nog reglvaardigheid op aarde was, de kogel zoo
niet de strop wachtte. Hij, die het volk dat Vader
Willem verjaagd had, wilde en durfde regeren, was
aan alle patriottische schoolmeesters en alle patriotti
sche schoolkinderen (en wij allen school- of landskin
deren waren patriottisch) een gruwel. Leopold, zeiden
wij, Leopold tout court niet eens prins veel minder
honing Leopold, en wij zeiden hel alsof wij den
unheimlichen naam van een boozen geest noemden.
Toen Vader Willem's volharding zoo heel lang ging
duren eu zoo heel duur werd, begon met onze geest
drift ook onze haat af te koelen. Wij sympathiseerden
nog volstrekt niet met de Belgen of hunnen koning,
maar wij begonnen te begrijpen dal de toestand on
houdbaar werd, dat men niet eindeloos volhardt en
eindeloos leeningen .sluit, zonder zich, bij slot van re
kening, in den grond te boren. Wij begonnen te be
grijpen, dat België onherroepelijk voor ons verloren
was, en, hoe verbitterd op hen, hoe belust om, als wij
gekund hadden, onze grieven bloedig op hen te wre-
keu, in den grond van ons hart konden wij ons toch
niet ontveinzen, dat wij even gaarne van de Belgen
wilden afzijn als zij van ons, en dal dit gedwongen eu
gekoppeld huwelijk, bij zoo herhaaldelijk gebleken on-
vereenigbaarheid van humeuren, toch altoos een onge
lukkig huwelijk geweest was en wezen zou. Wij hadden
niet tegen de definitieve scheiding; wij behielden toch
onzen Vader Willem; de Belgen mogten zich vrolijk
maken met hunnen Leopold. Leopold rees behalve
hij enkele slokslijve ligitimistische Nederlanders tot
prins Leopoldeindelijk, tocri men pleglig erkend had,
dal er toch wezenlijk een koningrijk Belgie in de we
reld was en dat prins Leopold dal rijk regeerde, ge
wenden wij ons koning Leopold te zeggen
Wij spreken van oude tijden, van twintig en meer
jaren geleden die, in onzen zoo veel belcvenden, snel
verloopendcn en snel vergetenden lijd, ons mythologi
sche tijden schijnen, waarin voorwereldsche wonderen
gebeurden. Chassé, van Speijk, Saxen Weimar, de
ticndaagsche veldtogt, het klinkt ons als sprak men
van Hercules, van Achilles en Hector en van den togt
der Argonauten. De vroegere haal ging onder in
onverschilligheid en van de onverschilligheid is wel
willendheid geworden. Wij leerden niet de Belgen
alleen, wij leerden ook den koning der Belgen waar
deren wij vernemen zijnen dood met leedwezen, met
leedwezen voor ons en uiet leedwezen voor zijn volk.
Wij waren gewoon geworden de onafhankelijkheid,
de nationaliteit van België te vereenzelvigen met den
persoon zijns konings, en te begrijpen dat, hoe onaf
hankelijker, vrijer en zelfstandiger België was, des te
meer Nederlands onafhankelijkheid, vrijheid en zelf
standigheid was verzekerd. Bij de twee volken was
gebeurd wat men somwijlen ziet gebeuren bij twis
tende broeders. Eens van den knellenden band der
zamenwoning vrijen elk naar eigen inzigt zijne
huishouding inrigtende, kwamen er gemcene belan
gen, gemecne gevoelens, gemeene wcnschen en be
hoeften voor den dag die leidden lol eene veel
betere en hartelijke verstandhouding dan vroeger ooit
bestaan had. En zoo verklaart hel zich zeer een
voudig, waarom Nederland, èn voor zich èn voor
België, eene wezenlijke en levendige deelneming kon
toonen in het verlies dat onze ex-vijanden lijden door
den dood van hunnen eersten koning.
Is er echter gegronde vrees, dal die dood lot eene
ontbinding van of tol eene krisis in de belgische nati
onaliteit leiden zal? voor eenen schok die, al had zij
plaals aan gene zijde van den Moerdijk, toch ook aan
deze zijde gevoeld zou worden eri ons schade be
rokkenen zou?
Deze vraag verdient wel een nader onderzoek.
(Arnh. Ct.)
GEMENGDE BERIGTEN.
Te Dordt zal het dezen winter niet ontbreken aan verma
kelijkheden en Bals, en vooral niet in Kunstmin. Ja:
In Kunstmin wordt een Bal gegeven
Waar ieder meisje haar best zal doen,
En d' heeren er naar zullen streven
Om in den tuin een wals te doen,
Zoo men onlang9 heeft gezien,
Yan de meeste jonge Hen.
De zoogenaamde burger-heeren te Goes moesten in het ver
volg wat beter onderzoek doenvan wie zij naamlooze brieven
krijgen, eer zij iemand beschnldigen, doch wie weet of het
wel ooit gebeurd is, want zij vallen zoo niet in de smaak.
Een timmerman te Nieuw, wordt aangeraden des zondag?
avonds niet aan de ramen te luisteren, daar er menschen zoo
van verschrikt zijn geweest, dat zij het op de zenuwen gekregen
hebben. Te Neuzen moest een heerschap met geene weduwe
uit het rijden gaananders zal hij zijn ontslag bekomen van
een ander. Het is genoeg dat hij een pintje pakt en haar
gezelschap houdt tot na middernacht. Een ooyevaar te
Nieuwe Tonge zal nog zoo hoog vliegen, en zooveel kleppen,
dat hij nog zoo laag zal vallen, dat hij zich niet meer kan
verheffen, en niemand meer naar hem zal luisteren; want:
Hij zal met zijn groote vlerken,
Voor weinig geldveel moeten werken
Voor een opgesierde bol,
En dan wordt hij zeker dol.
De Schouwburg te Brielle is met zulk een uitgelezen ge
zelschap uit de achterbuurt vereerd geworden, dat de dame9
alle aandacht verloren en door de onaangename lucht bijna in
flaauwte vielen. Nu, dit heeft men te wachten van plaatsen
van een kwartje de persoon. »Die geeft, zal gegeven wor
den," zegt een heerschap te St.-Annaland, en hij heeft voor
den armen ingeschreven voor 50 cent, Een gepasporteerd
