21ste Jaai'g.
1815.
Zaturdag 24 Junij I860.
i n
way.
echt
lechts,
tmeid
N.° 2218.
Herinneringen uit den jare
Nieuwstijdingen.
Belgis.
•keilde Depót-
tiding van alle
3 IT,
BNINGE en
veel ver-
ijs bij tornier
ui tiijfi twee
nummer en j
ol 500 cent
5 Ned. pond
lood beklcede
bekomen.
Wed. J.
J. de Graaf.
de Jong.
J. J. Kooman.
de Die.
Ichtinan. Joliz,
ikende Depóts.
litc recept,
nl maakt,
r Maagen
ring; zij zijn
pte in liet
zijn zacht
Verzegelde
verkrijgbaar.
.F. Stades.
an der Toorn,
Wagenstraat,
ran Leeuwen.
Smit Bucliel.
I. Gasille. (1)
n
sinds
in algemeen
een en uit
n lieer
C, iVo lil
Ie eigenhandige
KUtNEN es
ook bevindt
zijn. Wij
op te lellen, en
wien mei» de
arin een billet
affen, en zicli
namaaksels.
ing.
genoeg geschat
ij op al de on-
wanden en
en brengen
zij tevens de
verzwakking
ulcrlijk dat da-
sleldiieid gade
len het bloed
frissche kleur
len vcreenigen
huismiddel
loosjes van die
isle resultaten
gezondheid ge-
linnen ze bc-
'neesmiddel.
als volgt;
f 20.50.
13,85-20.95.
ij de grootste
alen gedrukte
kc omstandig-
bekomen bij
Zierikzce.
te Goes,
's Hertogen-
Holloivajr's
aiden Laine.
gd
M BOOM-
ekwaamlie'd.
ZIEBIKZEESCHE NIEUWSBODE
gd
jij C. KAP-
oud en van
bij den Uil-
te Zierikzee.
Men abonneert zich:
In Nederland, bij den Uitgever.
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
In Noord-Amerika, bij J. QUINTUS, te Grand Rapids, Staal Michigan
Abonnements-Prljsr
v ook BEIDE OITOSÏEH.
Voor 3 maanden
Franco per post, in Nederland- 1,60.
Voor Noord-Amerika, Franco New-York. - 3,90.
Verach|jnti
Op Woensdag en Zaturdag.
Advertcntiëni
10 cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing, 35 cent.
De inzending der Advertenticn kan geschieden tot
Dingsdag en Vrijdag, des voormiddags 10 ure.
B u r c a n s
Zierikzee, Hoek van de Schuilhaven, B, No. 94.
Brieven en logexondene Stukken Franco.
Nadat Wellington afscheid genomen had van den prins van
Oranje, begaf hij zich naar het leger om met Bliicher en
prins Frederik de Franschen te vervolgen en te verdrijven
dat nog al met hardnekkige gevechten plaats had. Zoo trok
prins Frederik op Quesnoij dat met geweld werd ingenomen,
en waarvan de prins kennis gaf aan den minister van oorlog
met het volgende rapport van den baron Qonstant de Rebecque,
luidende
Excellentie
„Ik heb deeerU.E. kennis te geven, dat Z. K.H. prins Frederik,
in den nacht tusschen 27 en 28 dezer, een aanval op het
fort Quesney gedaan hebbende, de Fransche commandant, gene
raal Despeaux, gedwongen is geworden te kapitulcren.
„Ten gevolge dezer kapitulatie, heeft Z. K. H. dezen morgen
zijne intrede in de stad gedaan. Het Fransche garnizoen was
2800 man sterk, welke vrijheid bekomen hebben, om naar
hunne haardsteden terug te keeren, of zich te voegen bij de
troepen van Z. M. koning Lodewijk.
„Vervolgens heeft Z. K. H. het noodig geacht eene bewe
ging te maken op Valenciennes, zijnde de troepen dezen morgen
de Schelde reeds overgetrokken, hebbende de stad aan de linker
zijde geblokkeerd.
„Om deze onderneming des te beter te ondersteunen, heeft
men de 12ponders, welke men op de wallen van Quesnoy heeft
gevonden, naar Valenciennes gevoerd, ten einde aldaar tot eene
batterij te dienenwelke op morgen het kasteel zal kunnen
beschieten, waarin de generaal Roij zich schijnt te willen
verdedigen.
„De generaal Louriston is door koning Lodewijk benoemd
om de stad op te eischen, en het is te hopeu dat zulks zal
gelukken; zoo niet, zal zij met geweld moeten genomen worden,
enz. enz. enz."
QONSTANT de REBECQUE.
Dc generaal weigerde echter de stad over te geven, en een
bombardement begon. Een hagelbui van granaten en houwitsers
werden in de stad geworpen, waardoor spoedig op vele plaatsen
brand ontstond. Vooral was dit het geval bij de Manége, waar
een ontzaggelijken hoop stroo in brand was geraakt, waardoor
men bevreesd werd dat een gedeelte der stad in de lucht zoude
vliegen, dewijl daar een aantal vaatjes kruid waren geborgen,
die gelukkig uit de Manége werden gehaald.
Het volk geraakte aan het morren, doch de generaal liet
eenige stukken op de markt plaatsen, met bevel om onder
het volk te schieten wanneer het niet rustig bleef, tevens de vrijheid
gevende aan allen, welke niet genoegzaam van levensmiddelen
waren voorzien, de stad te mogen verlaten, waarvan meer dan
2000 menschen gebruik maakten.
Intusschen duurde het bombardement voort, tot dat de gene
raal eindelijk besloot, om toe te geven en de stad te ontruimen,
nadat zij 48 uren beschoten was geworden, waardoor eene ont
zettende schade veroorzaakt werd.
Soortgelijke tooneelen, hoewel van minder bcteekenis, hadden
er iu menigte plaats, aleer de Franschen allen uit Belgie ver
dreven waren. Op sommige punten waren de Franschen zoo
opeengedrongen, dat zij de poorten niet uitkonden of de bruggen
niet over. Inzonderheid was dit het geval te Charleroi; van de
20 Franschen werden er daar wel 15 in de Sambre gedrongen,
die niet allen de overzijde bereikten, daar er nog al velen
onder de voeten zijn geraakt en verdronken.
Te Namen kreeg een generaal een kogel in zijn onderbuik,
en kreeg geen tijd zich te doen verbinden of te opereren, maar
sprong, geweldig bloedende, te paard, en rende in galop de
stad uit.
Zoo was het dan geworden den 21sten Junij, en lord "Wel
lington trok op Fransch grondgebied. Alvorens hij den togt
naar Parijs begon, vaardigde hij de volgende proclamatie aan
het Fransche volk uit, welke gedrukt was iu zijue medevoe
rende velddrnkkerij, zijnde van den volgenden inhoud:
Aan het Fransche volk!
„Ik doe de Franschen weten, dat ik aan het hoofd van een
reeds overwinnend leger hun grondgebied binnentrek, niet als
vijand, (uitgezonderd van den openbaren overweldiger, een vijand
des menschelijken geslachts, met wien er noch vrede noch ver
drag kan bestaan) maar om te helpen een ijzeren juk af te
schudden, waaronder gij gebukt gaat.
„Diensvolgens heb ik het hieronder gevoegd bevel aan mijn
leger gegeven, en ik vorder dat men mij een iegelijk aanwijze,
die het zou durven overtreden.
„De Franschen weten echter dat ik het regt heb, om van
hen te vorderen, dat zij zich zoodanig gedragen, dat ik hen
kan verdedigen tegen allen, die hun kwaad zouden willen doen.
„Zij moeten dan voldoen aan de rekwesitiën, die hen door
daartoe geregtigde personen gedaan zullen worden, in ruil tegen
reiju's in behoorlijken vorm en ordevreedzaam in hunne huizen
blijven en geene verstandhouding hebben met den vijandelijken
overheerscher, noch met zijne aanhangers.
„Allen die zichna den intogt van het leger in Frankrijk
van hunnent verwijderen, en alle die afwezig zijnde, bevonden
zullen worden in de dienst des geweldenaars te wezen, zullen
als zijne aanhangers en als onze vijanden beschouwd worden,
en hunne goederen aangewend ter onderhouding des legers."
Gegeven in het hoofdkwartier te Malplaquet, den 21sten
Junij 1815.
WELLINGTON.
De hierbovenbedoelde order luidde als volgt:
„Daar het leger het Fransch grondgebied gaat binnenrukken,
worden de troepen der natiën, die op dit oogenblik onder bevel
des maarschalks, hertog van Wellington, staanverzocht zich
te herinneren, dat hunne respective souvereine bondgenooten
van Zijne Majesteit den koning van Frankrijk zijnen dat
Frankrijk dus als een met ons bevriend laud moet beschouwd
worden.
„Er wordt bevolen, dat door officieren noch soldaten niets
zonder betaling genomen mag worden.
„De commissarissen van het leger zullen op de gewone wijze
in de behoeften der troepen voorzien, en het is de officieren
en soldaten niet geoorloofd rekwesitiën op te leggen.
„De commissarissen zullen, óf door den maarschalk, öf door
de generaals, die de troepen der onderscheidene natiën kom
manderen (dit is te zeggen in geval zij van geene Engelsche
commissarissen levensmiddelen afgeven) gemagtigd worden, om
de noodige rekwesitiën te doen, voor welke zij behoorlijke real's
zullen afgeven, en zij moeten wel beseffen, dat zij verantwoor
delijk zijn voor al wat zij bij rekwesitie van de inwoners van
Frankrijk ontvangen zullen, op gelijke wijze als of zij in hun
eigen land aankoopen voor rekening van hun gouvernement deden."
J. WATERS.
Zoo trokken dan de geallieerde legers op Parijs, terwijl op
verschillende punten van Frankrijk, verscheidene corpsen Russen
I en Oostenrijkers, de grenzen overtrokken; zoodat geheel Frankrijk
I als bezaaid was met krijgsvolk van alle natiën.
Op vele plaatsen hadden er baldadigheden en zelfs moorden
1 plaats; zoo werd te Avignon den maarschalk Brune door het
gemeen vermoord, en daar niet ver van daan werd een generaal,
die in eene herberg gevlugt was, door een hoop wijven dood
geslagen; zóó groot was de verbittering geworden tegen Napo-
leou en de zijnen.
Ook te Parijs ontstond er groot gemor, zelfs zoo, dat Napoleon
niet veilig was, en bewaakt moest worden, door de nationale
garde, op order van het provisioneel gouvernement.
Het zag er dus voor Napoleon niet gunstig uit; hij moest
uitgeleverd worden dood of levend, en levend, was het onzeker
welk vonnis er over hem zoude uitgesproken worden. Dan,
hij was gelukkiger dan Ney en Murat, want hij ontkwam den
strop en den kogel. Eu hoe velen heeft hij er niet laten dood
schieten voor het geven van een klap aan een officier; en
hoe velen heeft hij er niet laten doodschieten voor het stelen
van eene kleinigheid, voor het stelen van een zakdoek, dat te
Zierikzee heeft plaats gehad. Wordt vervolgd
Brussel, 19 Junij. Niettegenstaande de menig
vuldige cn niocijclijk Ie rcglvaardigen aanvallen
waaraan hel plan lol plegtigc viering van den öOsten
verjaardag van den Slag van Waterloo hier van
verschillende zijden bloot stond, heeft dat feest giste
ren onder zeer talrijke deelneming plaals gehad
De voorstanders der Vlaamsche zaak, ten getale van
aOO !i 600, hebben zich in nptogt naar hel slagveld
van 1815 begeven. Verscheiden Ncdei landers uit
de provinciën Noord- en Zuid Holland, Zeeland en
Fiiesland waren opzettelijk overgekomen, om zich
bij hen aan te s'uiten. De Jongelings Vereeniging
van Brussel en de Gymnaslic-Vereeniging hadden
ieder afzonderlijk een logt naar Mout St -Jeau ge
organiseerd. waarvan ook de dames niet waren uit
gesloten Men berekent dal er 6 a 8000 menschen
op hel slagveld waren vergaderd, dat zoodoende
een hoogst eigenaardig schouwspel opleverde, vooral
door de afwisseling, die in de verschillende groepen
door de geheel in wit linnen met eikenloof en de
Duilsche kleuren gelooide gyinnastic-bcoefennnis werd
gcbragl. De toevloed was zoo groot, dal het spoor-
wegroalerieel ver van toereikend was, en des avonds
ten i ure nog personen naar Waterloo moesten
vervoerd worden.
«•verlangd, 18 Junij. Gisteren is hier door
ile justitie een onderzoek ingesteld naar eene misdaad
waarover de groolsle verontwaardiging bij onze in
gezetenen hcorsrhl. De hoofdonderwijzer K. alhier
is beschuldigd van met eenige meisjes beneden den
ouderdom van 15 jaren, die bij hem ter school
gingen, onzedelijkheid Ie hebben gepleegd.
Dc beschuldigde is iu hechtenis genomen.
Groede in Zeeuwsch-Vlaanderen, 20 Junij
De morgen van den 19 Junij vond ons dorp in feestelijken
dos. En geen wonder, men vierde hier een dubbel feest, het
was de 5tsjarige gedenkdag van den roemrijken slag bij Wa
terloo, het was de 25jarige gedenkdag van het bestaan des
muziekgezelschapsFendragt maakt Magl*' alhier. Het drie
kleurig dundoek was bijna overal uitgestoken, nooit had men
nog zoovele vlaggen zien wapperen. Treffeud denkbeeld, dat het
doek, hetwelk 50 jaren geleden ten geleide strekte op het bloe
dige oorlogsveld nu een bode was des geluks, eene uitdrukking
van algemeene feestvreugde.
Men behoefde er geen getuige van geweest te zijn om te
begrijpen, dat de dagen, die het feest vooraf gingen, zich ge
kenmerkt hadden door eene algemeene bedrijvigheid, door groote
drukte, door het maken van toebereidselen van allerlei aard.
De schoone estrade op het ruime marktplein, de eerebogen,
welke in sierlijkheid met elkander wedijverden, de versieringen
voor de huizen van zoovelen aangebragt, zij stonden daar als
zoovele bewijzen daarvan. Ongemeen was dan ook de geest
drift, welke er in die dagen heerschte. Als eene elektrieke vonk
deelde zij zich mede van den een aan den ander en het was
een vijand vau drukte moeijelijk geweest in die dagen zijn ver
blijf te houden in deze gemeente, want overal werden plannen
ontworpen eu verworpen, bedenkingen in het midden gebragt,
inlichtingen gevraagd en gegeven, zwarigheden geopperd en uit
den weg geruimd, in één woord men was overal werkzaam en
allen waren werkzaam. De sympathiedie men overal deed
blijken was groot, was ongewoon. Wil men bewijs? ik wijs u
dan niet op de ruime bijdragen van de ingezetenen, waardoor
de commissie met de regeling van het feest belast, in staat ge
steld werd tot eene waardige viering, niet op de vele en velerlei
bemoeijingen van de ijverige hoofd-commissie, niet op die am
bachtslieden die jongelingenen maagden, die door een' edelen
naijver bezield om het schoonste voort te brengen, moede en
mat gewerkt, hunne nachtrust opofferden om maar bezig te zijn
ten einde meer luister aan het feest bij te zetten, neen, dan
wijs ik u alleen op die ouden van dagen, wier bevende hand
een eerehoog had opgerigt, opdat toch ook hunne straat niet
zou achterstaan bij andere, op die arme kinderen, die uiet na
gelaten hadden te doen, wat zij verraogten, opdat het ook in
hunne buurt een feestelijk aanzien zou hebben. Zie, dat is schoon
waar er sprake is van een nationaal feest.
Het was inderdaad eene wandeling door het dorp waardig
om de verschillende eerebogen te bezien. Ofschoon niet minder
dan 8 in getal merkte men er eene behagelijke verscheidenheid
in op. Op een er van wapperden de vlaggen der verschillende
mogendheden, die deel genomen hadden aan den slag bij Wa
terloo, zijnde de geknakte Fransche vlag als het beeld van den
val des vroeger onverwinnelijken daarbij niet vergeten, een
ander prijkte met de zon van Waterloo nog een ander met
het beeld van de Vorstin der vrede en allen droegen opschrif
ten met betrekking tot het feest, dat er gevierd werd.
Ten 11 ure kondigde het klokgelui de opening van het feest
aan. Ten 1 ure begaveu zich de leden van de hoofdcommissie
en de verschillende sub-commissiën naar eene daartoe aange
wezen vergaderzaal. Eene deputatie uit de hoofd-commissie be
gaf zich alstoen naar de woning vau den Edel Achtb. Heer
Burgemeester, voorzitter van het muziekgezelschap ten einde
Z.E.A. af te halen. Kort daarna werd die heer door genoemde
deputatie de vergadering binnengeleid en alsnu begaf men zich
gezamenlijk naar het einde van de Molenstraat, alwaar de fees
telijke optogt, die nu gehouden zou worden een aanvang zou
nemen. Deze werd nu zamengesteld als volgt: de heeren voor
zitter en onder-voorzitter van het muziekgezelschap met de
heeren leden van de hoofd-commissie, twee leden van de Ver
eeniging van het Metalen Kruis, afdeeling Sluis, een ridder van
de Militaire Willemsordede kinderen van de beide scholen,
de leden van de verschillende sub-cominissiën en de deelnemers
aan de volksspelenterwijl zij werd voorafgegaan en gesloten
door eene eerewacht te paard.
Zij zette zich thans in beweging onder begeleiding van eene
digte meuschenmassa, terwijl de muziek en het gezang der
schoolkinderen zich afwisselend deden hooren. Bij iederen eere
hoog voegden zich de bewerkers en bewerksters daarvan bij den
trein zoodat deze ten laatste uit 5 a 600 personen bestond. Na
alzoo omstreeks een uur door alle straten en wijken van het
dorp getrokken te zijn kwam menjop het marktpleinalwaar de
muziekanten het „Wien Neêrlands bloed" deden hooren. Alstoen
begaveu de kinderen zich op de estrade en zongen een paar
feestliederen, hetwelk ten 7 ure des avouds herhaald werd.
Thans namen de volkspelen een aanvang, bestaande in ringrijden,
wit en zwart loopenmastklimmenzakloopen, papeteu en
strooplikken. Hoe dikwijls ook reeds gezien, zij verschaften den
duizenden aanschouwers wederom een nieuw genoegen. De luide
bijvalsbetuigingen, het schaterend gelach, de bravo's en hoera'h's
strekten daartoe ten bewijze.
Ten 5 ure begaven de muzijkanten zich andermaal op de estrade
ten einde eenige muziekstukken uit te voeren. Wederom lokte
dit eene ontelbare menigte menschen naar het marktplein eu
de onverdeelde aandacht, die men allerwege aan het spel schonk
mogt den ijverigen kapelmeester en muzikanten eene kleine
belooning zijn voor de vele moeite, die zij zich getroost hadden
om dien dag iets schoons ten gehoore te brengen.
Ook de armen werden niet vergeten, ook zij vierden het feest
De oudste armen der gemeente werden mildelijk onthaald en
het was een waar genot te zienhoe zij zich te goed deden
aan den kostelijken maaltijd, die hun bereid was.
Ten 8 ure 30 min. werden onder gepaste aanspraken de prijzen
uitgereikt aan hen, die deel genomen hadden aan de volkspelen.
In dien tusschentijd had het dorp een geheel ander aanzien
gekregen. Een drieduizendtal lampions waren ontstoken op het
marktplein, de estrade en het park rond de kerk, zoodat het
als 'tware ééne vuurzee was geworden.
Eveneens waren alle eerebogen, benevens de woningen van
vele particulieren schitterend verlicht. Vooral de wel aangebragte
verlichting van het park rond de kerk leverde een allerver-
rukkelijkst gezigt op.
Ten 9 ure begon het bal champêtre en werd den danslustigen
alzoo de gelegenheid aangeboden hun hart eens goed op te halen.
Het was een gelukkig denkbeeld van een paar leden der
subcommissie zich eenig vuurwerk aan te schaffen, dat gedurende
het bal champêtre en naafloop daarvan werd ontstoken. Het
moge niet toepasselijk geweest zijn op het feest van den dag,
toch was het schoon, voor velen nieuw, voor alleu aangenaam.
Zoo liep dan het feest zijn einde te gemoet, noode zag men
het uur van scheiden naderen en geen wonder, want was men
ooit regt broederlijk vercenigd geweest, het was voorzeker thans.
Het was een feestelijke zin, die allen bezielde, van den ganschen
dag was de orde niet gestoord geworden, geene enkele maal
was de vrolijkheid de grenzen te buiten gegaan, en heeft er
een zich te beklagen gehad over het feest, het was de zooge
naamde Fransche kerk, die vreeselijke naam voor stoute jongens,
die geschikte plaats om kwaaije korporaals voor eenigen tijd
onschadelijk te maken, want die kon dien dag maar geene
logeergasten krijgen. Niemand wiens verwachting van dezen
dag te leur gesteld, weinigen bij wie deze niet verre is over
troffen geworden.
Wij besluiten dit verslag met hartelijken dank toe te brengen
aan de leden der hoofdcommissie, door wier ijverige bemoeijingen
aan Groede's ingezetenen een schoon feest is bereid geworden
aan het gemeentebestuur voor de medewerking in allen deele
aan deze commissie verleend; aan de burgers voor de vele
moeite en geldelijke opofferingen, die zij zich wel hebben willen
getroosten; in één woord aan allen, die maar iets hebben
bijgebragt om dit feest op eene luisterrijke wijze te doen viereu.
Ingez
Brouwershaven. 21 Junij Maandag avuml is
dc slag van Waterloo alhier gcnoegelijk herdacht.
De leden der sociëteit Eendragi maakt magl" had
den zich vercenigd om dien dag te herinneren de
societcitszaal was prachtig versierd en smaakvol waren
de ramen geïllumineerd. Door eene deputatie van de
leden der sociëteit werden twee oude lieden, welkede
slag van Waterloo hebben bijgewoond, gcïuvitceidom
deel te nemen aan de genoegens van dien avond,
waaraan zij tot aller genoegen deelnamen. Dc avond
is besloten met een bal, onder hel afsteken van prach
tige vuurwerken en hel I randen van teertonnen zoo
dat «Ie herinnering aan het genoegen van dezen dag,
lang in hel geheugen van dc ingezetenen van Brou
wershaven zal blijven.
Ouwerkerk, 19 Junij. Het heeft Hare Maje
steit onze geëerbiedigde Koningin behaagd een som
van f 100 te doen toekomen aan de commissie lol
oprigting eener bewaarschool alhier.
Zierikzee, 23 Junjj, Naar nicn verneemt, leven
thans ongeveer 2.800 personen, die aan de veldloglen
var» 1813 —1865 hebben deelgenomen. Daaronder behooren
drie marketenslcrs, oud 82, 80 en 79 jaren, die tc Arnhem
Rotterdam en Brielle verblijf houdenAl deze personen
hebben aanspraak op liet eeretccken, dat thans ingesteld is.
Dpzer dagen ontlaste zich boven eenige dc-
parlementen van Midden Frankrijk, vooral iu hel
departement Corrèze, ecu zoo lievig onweder als
men nog zelden beleefd heeft. Een wolkbreuk, die
circa 15 minuien duurde, beeft in den oinlrck vau
15 mijlen alles verwoest Huizende vruchlboomen
werden omvergeworpen, enkele kastanjeboo nru als
teeder riet heen eu weder geschud ol geknakt, het
zaad weggespoeld, meer dan 200 huizen van hunne
daken beroofd, zoodat de bewoners dachten dal de
wereld verging en in den kelder een locvlugI moeslcn
zoeken Daarbij kwam eene geweldige hagelbui;
de telegraafdraden werden op vele plaatsen vernield.
O. a. wordt gemeld, dat een wagen, met 2000 ncd.
ponden bevracht, in een greppel werd geworpen
en een jongeling, die zich op eene hooglc bevond
omslreeks 100 el ver voortgedreven werd, lot hij
bij geluk in eene heg bleef hangen. De gemeente
Meilhard werd het ergst geteisterd. De boerenhoeve
Labesse een der voornaamste uit den omtrek is
thans slechts een bouwval.