No. 1149.
Donderdag, 8 1855.
i lading
ering-,
ioe Vorsten woord houden.
dje.
;ht,
Nieuwstijdingen.
roren, betuig)
bewijzen van
i die omstan-
h dat alle,
if soortgelijk,
iter leed, da|
mien uit
heeft kunne,
inkenschap de
ij protesteert
3 uitslrooijers
ij in staat is
te bewijze»
kwamen slai
ramp te o
dat de z
URE, Veea,
naar iVieu-
ndeook d
door spoedij
verdere nood
3E LOOZE.
k,
egatschip: Ti
H hebbende
passagiers,
aanst.
i ES 4- C.'
SKOEGEN,
[aart, e. k
ize van Mej,
3 te houder,
mderdag den
1 Regeling
len als Leden
ecretaris,
JCENENS.
'Iloway
lecnen. Meju!
aan eene zwaï
de genees-
ste deskundig*
gestel
n liet been
toe en de stnai
df en pillen
been Yolniaak
slaat. De hoe
isihcid van
f\ 3,50/\20,i
>-13,85- 20
fe bekomen
ENNE te Goes
- te 's Hertogen
Holloivai
3 Maiden-Laiic
Z1ERIKZEESCHE
EIWSBOUE.
KEN ABONNEERT Z7CH
u Nederland, brj den Uitgever.
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
In Noord-Amerika, bij J. QUINTUS, te Sheboygan.
ABONMEKEENTS-PRIJS t
VOOR BEIDE UtTGA VES.
Voor 3 maanden. f .30.
Franco per post in Nederland1,50.
Voor Noord-Amerika. Franco New-York. Dollar 1,10.
VERSCHIJNT
Op Maandag en Donderdag,
ADVERT ENTIEN*-
10 Cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing 35 cents.
De inzending der Adv^rtentiën Kan geschieden tot
Maandag en Woensdag, voormiddag 10 ure.
BUREAU:
Zicrikzee. Hoek van dc Sehuithaven, Lett. B, No. 94,
Brieven cn ingezonden Stukken Franco.
11 e. <f aarg.
Zoo van iemand, dan ten minste zon men
an een Keizer verwachten, dat een een-
naai gegeven woord hem heilig zou zijn
ooral wanneer het eene zaak geldt, waarin
cn zijner naauwsle en leederste betrekkin-
en, zijn kind, daarin betrokken is.
Dal deze regel echter, even als elke an-
ere, uitzonderingen heeft, leert ons de ge-
hiedenis van Keizer Peter den Groole.
ilk beoefenaar der geschiedenis weet het
nlstaan geschil tnsschen dezen eu zijn zoon
rins Alexis, die zich, hangende dat geschil,
iet zijne meesteresse Euphrosine naar den
iuitschen Keizer begeven hadten einde
r medewerking Ie vinden, doch die zich
aarmede niet wilde bemoeijen, of iets on-
ervvindeo, waarover de Czaar zich ten zijnen
pzigte zoude kunnen beklagen. De Czaar
u had God als geinige aangeroepen dat
lij niet alleen dien zoon vergiffenis zou
henkeo, maar hem meer, dan ooit be
rinnen. Alexis vertrok, gerust op deze ver
ekering, van Napels. Hel blijkt uit den
ist der twee gezanten die den Prins ver-
czeldcn, dat Peter van zijn zoon eischle,
at hij hem zou ontdekken, wie hem zoo
walijk geraden hadden, en dat hij den eed
'l, an afstand zou staven.
Hoe dit te rijmen is met de betuiging,
at hij dieu zoon, meer dan ooit, beminnen
du, begrijpen wij niet. Misschien hoopte
ij, Alexis tot zijn pligt en de rede te zullen
en wederkeerenen hem te noodzaken
ch den rang van troonsopvolger waardig
maken, door hem in zijne vernedering te
Den gevoelen, hoezeer het verlies van eene
roon een eerzuchtig hart drukt.
Genoeg: Alexis kwam den i3 Febrnarij
117 te Moskou, alwaar de Czaar zich toen
ivond. Hij vertoonde zich nog dienzelfden
den des rijk: ig voor zijnen vader en wierp zich aan
tc Rotter
la dier plaat
ij den Boel
rac.n.
INDE ec
3i l
1 Noordgouic
ODIGDee
SESCHV1Ï
'rolestantscli
VIT, te Ri
franco, doe
|ne voelen. Het gesprek tnsschen den
Men
lorde door de stad alom verspreiden, dut
Czaar zich met den Prins verzoend had
dat alles vergeven en vergeten was.
aar des anderen daags deed men vóór
nnenopgang het regiment lijfwachten in
wapenen komen en de groote klok te
Dskou luiden. De Boijaarden en de ge-
ime Raden werden op het kasteel ge
spen, terwijl de Bisschoppen, Prelaten en
ee Geestelijken zich in de Hoofdkerk ver
derden.
Aldus, ontwapend, weid Alexis, gelijk een
latsgevangenein het kasteel voor zijn
der gebragt. Hij stelde zich voor den
f een twee
h t
kG!LIJAMSE^ar' v,e' °P z'jne knieën en overhandigde
ln(l in, weenend, een geschrift, waarin hij zijn
i^grijp beleed, zich onwaardig verklaarde,
iuwd, werl
i, adresser
in persoon
nsdijk.
P. de LÜO'Zi
het Rijk te erven, en niets dan lijfs—
iade verzocht.
De Czaar deed hem opslaan cn in een
ïeim vertrek geleiden, waar hij hem scherp
En het einde
n het drama was, in plaats van vergiffenis
schenken aan den Troonopvolger, -een
nnis, luidende ten deele:
Het is dus, uithoofde onzer vaderlijke
magt en als alleenheerschend Vorst, dat wij,
zorgende voor hel welzijn onzes Rijks, onzen
zoon Alexis verstoken verklaren van hel regt
van opvolging, hem door geboorte toeko
mende, wegens zijne onwaardige en buiten
sporige levenswijze. Wij verklaren daarom in
zijne plaats tot troonopvolger onzen tweeden
zoon Peter, hoewel nog zeer jong, hebbende
hij geen ouder broeder. En wij spreken
hier opentlijk den vaderlijken vlpek uit over
onzen zoon Alexis, in geval hij zich ooit
mogt onderwinden, om den Russischen troon
in bezit te krijgen.
Zal er ook nu twist of nog meer ont
staan over het bezit van den Noordschen
zetel
Petersburg, 4 Maart. Keizer Alexander 11
heefl bij eene proclamatie, gedagteekend van Vrijdag,
den volke zijne beklimming van den Keizerlijken
Troon verkondigd. Gisteren heeft de Keizer het
huldebetoon der grool-rijksdignitarissen ca der be
zetting van de hoofdstad ontvangen.
Parijs, 4 Maart. Verrassing blijft hier nog sieeds
heerschen over het gewigtige feit, den dood van
den Czaar, dat waarschijnlijk aan de Europesche
staatkunde eene geheel andere wending zal geven.
Over de gevolgen van deze gebeurtenis reeds thans
in beschouwingen te treden, is bijna onmogelijk.
De mceningen onder het publiek en de diplomalen
zijn verdeeld. Het meercndeel gelooft met de beurs
aan eene vredelievender rigling. Men grondt dit
geloof op de persoonlijkheid van den nieuwen Czaar
en op de noodzakelijke verandering in de houding
van Duitschland, die men nu te gemoel ziet.
's Ctravcnliage4 Maart. De opper-ceremonio-\
meester heeft bekend gemaakt, dat het hof den
rouw zal aannemen wegens het overlijden van Z. M.
Niculaas I, Keizer aller Russen, voor den lijd van
tien dagen geheelen rouw, drie weken middelbaren
rouw en twee weken ligten rouw.
Naar men verneemt, zijn de miliciens, be-
hoorende tot de ligting van het jaar 1854, tegen
3 April aanst. opgeroepen, om zich naar hunne
respectieve korpsen te begeven.
ISosendaal, 2 Maart. In den nacht van 28
Febr. op 1 Maart is onder de gemeente Gastel,
bij den bouwman J. H. een zeer brutale diefstal
gepleegd. Omstreeks half elf ure ontwaarde de
bouwman, dat er zich volk in het voorhuis bevond,
hetwelk zich onder vloeken en razen naar den zolder
begaf en het daar aanwezige sp<k, ruim 150 ned.
ponden, naar beneden wierp. Hierop plaatste zich
de bewoner voor de deur van zijn slaapvertrek
ten einde die te versperren, daar zij slechts met
eene zoogenaamde klink gesloten was en de dieven
aanstalten maakten, om daardoor binnen te dringen,
hetwelk dan ook welhaast gelukte; nu stormden
eenige manspersonen, met geweren en stokken ge
wapend, het vertrek binnen, en werd de boer met
stokslagen gedwongen, om zich weder te bed te
begeven, waarna een der dieven met een geweer
voor het bed post vatle en de gordijnen sloot.
Daarna ging men over tot het openbreken van
eene kist, (waartoe zij ruim een half uur besleed-
den) maar daarin niets van waarde vindende, open
den zij het kabinet en roofden daaruit ruim f 600 I
aan kontanten, en het daar aanwezige goud en zilver
en ecnig linnen goed.
Ten 12 ure omstreeks verlieten de roovers met
hennen buit het huis, na vooraf de huisgenooten
verboden te hebben, eerder, dan na verloop van l1/,
uur op tc staan, daar zij hen in dit getal zouden
vermoorden; een half uur na hun vertrek kwam
één der dieven hen hieraan nog herinneren. Het
ontvreemde schalmen in het geheel op ca. 1000.
Men heeft zeven manspersonen in huis bemerkt,
waarvan ook een op zolder bij het bed van den
zoon de wacht hield allen hadden doeken om het
hoofd gewonden denkelijk, om niet herkend le
worden. Het schijnt, dal men door de deur van
den koestal, welke niet gesloten was, in de schuur
gekomen is, en van hier door het forceren der
deur in het voorhuis. De justitie doet ijverige
nasporingen, om de daders in handen le krijgen.
Middclharnis, 1 Maarl. Voor eenige dagen,
cn wel toen de vorst zich nog op het felst deed
gevoelen, werd alhier en in het naburig Simmelsdijk
een vreemdeling opgemerkt, wiens voorkomen niet
veel goeds deed vermoeden. Hij vertoonde zich
vooral des avonds in herbergen en tapperijen, sprak
zeer weinig, zelfs wanneer men hem daartoe uit
lokte, terwijl zijne oogen iets geheimzinnigs uit
drukten. Verschillend waren dan ook de gissingen
nopens dien persoon; sommigen vermeenden, dat
het een kleermaker was, die werk kwam zoeken,
en anderen, die beter onderrigt schenen te zijn,
beschouwden hem als een geheimen policie-agent,
die uit Rotterdam was gezonden, om dieven op le
sporen of te spioneren cn te hooren wat er ge
sproken werd. Of nu die persoon door de ge
meente-besturen aangevraagd is, kan mogelijk zijn,
want het voorgevallene bij den Rijks-ontvanger
alhier is zeker nog niet vergeten, doch, zoo veel
is zeker, dat die spion van een biljet was voorzien
van cenen burgemeester uit dit eiland, van vrijen
overvaart over de vecren, en dat met gesloten
water, ais wanneer de schippers nog al aardige
sommetjes durven rekenen voor liet overbrengen
van een passagier, zoodat die reis nog al geld
zai gekost hebben aan deze of gene gemeente, want
burgemeesters zijn niet gewoon, gemaakte kosten
uit hun eigen zak te betalen.
Ingez
ffioes, 5 Maart. Het is eene gewone opmer
king, die telken jare zich herhaalt en doer de
ondervinding gestaafd wordt, dat in de drie eerste
maanden van het jaar een groot aantal bejaarde
mcnschen den tol der naluur betalen. De couranten
van de afgeloopen maanden, zoo linnen- als bui-
tenlandsche nagaande, vindt men daarin huiten-
gewoon veel doodberigten van personen, tnsschen
de 60 en 90 jaren, terwijl nog wel van een veel
groeier gedeelte geen melding wordt gemaakt.
Volgens opgaven bij den burgerlijken stand alhier,
waren onder de 40 gestorvenen in de twee vorige
maanden op ééne na de helft boven de 50 jaren,
zijnde 4 tnsschen de 50 cn 60 jaren, 8 tusschen
de 60 en 70, 6 tusschen de 70 cn 80 alsmede
1 van 88 jaren.
Een persoon, die zich ten voorleden week bij
mistig weder le ver mot zijn zoontje in de wester-
schelde waagde, om mosselen te zoeken, geraakte
met het kind op eene ijsschol, welke vlot raakte
en met hen afdreef. Onder een aanhoudend roepen
om hulp, die niet opdaagde, is hij, na een kwar
tier uur voortgedreven te zijn, inet zijn kind op
den rug zwemmende en worstelende, gelukkig het
gevaar ontkomen. Meer zoodanige voorvallen heb
ben dezer dagen plaats gehad, zonder dat er, voor
zoover men weel, menschenlevens mede gemoeid zijn.
Aangaande liet treurige lot van sir John Fran
klin deelt de Eskimo, Mastilukwin genaamddie
met Dr. Rae reisde en door dezen voor zeer w aar
heidlievend gehouden wordt, de volgende bijzon-
dei heden mede: »Hij, (de Eskimo) had mot eenige
gezellen den winter in een huis van sneeuw door-
gebragtwaar zij zes weken lang volkomen nacht
hadden. In de vorige maand Maart (1854) gingen
zij over het ijs verder naar het noorden en reisden
aldus 37 dagen. Zoo drongeu zij ongeveer 100 En-
gelsche mijlen verder door dan de Eskimo's gewoon
zijn te doen. Sir John Franklin en zijne medgezellen
zijn zeker dood; doch het is niet onmogelijk, dat
van de laalsten nog eenigen onder de Eskimo's
leven. Het horologie van sir Johnaan stukken
zijne zilveren vork lepel en mes zijn gevonden.
Het gestrande schip was voor de Eskimo's eene
ware gave des Hemels, want nu hebben zij goede
speeren kano's eikenhout en wat dies meer zij;
Dr. Rae zag niets van de voorwerpen toebehoord
hebbende aan Franklin of zijne lotgenootenmaar de
Eskimo's verhaalden hem van zijn dood dat hij
gehuld in zijn deken en zijn geweer aan zijne
zijde gevonden was. Waarschijnlijk is het twee 4
drie jaren geleden dat zij door honger zijn om
gekomen." Dit zijn de woorden van Mastitukwin.
Opmerkelijk is het, dat de Eskimo's voorwerpen van
eikenhout hadden die zij wel uit de overblijfselen
van een van Franklin's schepen kunnen hebben
vervaardigd.
Dezer dagen stond voor den krijgsraad te
Arnhem teregt, ter zake van desertie, zekere V....,
oud 42 jaren, geboren te Kampen. Deze persoon
was namelijk in het jaar 1842, terwijl hij bij het
korps lansiers te Roermond in garnizoen diende
uit vrees voor straf, daar de termijn van een ont
vangen verlof was verstreken, over de grenzen naar
Belgie gegaan, waar hij door de maiéchaussée's
aangehouden, dienst nam bij het Fransche vreem
denlegioen in Algiers. Na in Algiers gedurende elf
en een half jaar le hebben gediend en aldaar on
derscheidene veldtogten te hebben bijgewoondis hij
van daar naar hel Fransche leger in de Krim ver
trokken waarbij hij gedurende zes maanden heeft
gediend. Na den slag aan de Alma en dien bij
Inkermann te hebben bijgewoond, is hij onlangs
na expiratie van dienst op zijn verzoek met paspoort
ontslagen. In Frankrijk teruggekeerd, heeft hij zich
terstond naar Breda begeven en zich aldaar als
deserteur uit onze krijgsdienst aangegeven.
Blijkens zijn paspoort en certificaat van goed ge
drag heeft hij zich steeds goed gedragen gedurende
zijne militaire dienst. Uit hoofde van de vcschillende
verzachtende omstandigheden welke er voor ge
noemden deserteur beslaan, heefl do kiijgsraad hem
dan ook de minste straf, ééne maand detentie op
gelegd wordende hij na expiratie dier straf bij het
leger ingediend voor den lijdwelken hij nog tijdens
zijne desertie te dienen had. Gemelde V. heefteen
gunstig krijgshaftig voorkomen en een zeer gezond
verstand. Hij spreekt met veel oordeel over den
tegenwoordigen oorlog in de Krim en over den
toestand van de geallieerde legers. Volgens zijn zeggen
laat de toestand van het Fransche leger ook veel
le wensclien over en is niet veel beter dan dat der
Engelschen. Beide legers lijden liet meest door de
koudedagelijks word een zeer groot getal soldaten
van koude verkleumd buiten dienst gesteld. Hij
roemt zeer de zorg, welke voor liet Fransche leger
wordt gedragen, latende de voeding, kleeding en
liet uitbelalen der soldij weinig te wensclien over.
Volgens zijn zeggen zijn de Algerijnen moeijelijk
te bestrijden, maar komen deze nog in geene ver
gelijking met de Russen, welke den vijand geen
oogenblik met rust laten en hen zoodoende, zonder
nog te vechtenveel schade toebrengen.
Eïei'JIizec, 6 Maart. Ten aanzien der gezind
heid van den nieuwen Russischen Keizer, Alexander 11,
loopen de meest verschillende geruchten. Men ge-
loeft echter te mogen aannemen, dat hij meer tot
den vrede, dan tot den oorlog is geneigd, en die
mcening wordt gegrond daarop, dat de eigenliefde
van den ovei leden vorst een der grootste hinder
palen was tegen liet lot stand komen van den vrede,
terwijl zijn opvolger in zijne handelingen meer
vrij is.
Van liet tooneel des oorlogs zijn geene nadere
berigtcn ontvangen.
Uit Weenen wordt gemeld, dat de Keizer aan
Prins Gortschak. IT zijn leedgevoel heeft te kennen
gegeven over liet overlijden van Keizer Nicolaas.
Een O isteniijks aartsheitog vertrek! naar Polersburg.
Zierikzee, 7 Maart. Gelijk te denken is, is
hel de dood van den Russischen keizer, die in de
