r
ZIËRIKZËËSCHË \[ËUWSB0ÜË
No. 1050.
Donderdag, 26 1854.
s-Winkeï,
Het metalen liruis.
Loterij.
GT
GT tuigen waren van wapenfeiten welke zelden
Nieuwstijdingen.
10e. Jaara.
zevenjarig Es*
.HHO«JT,"in het
Maandag den 30
O ure.
Woensdag den 1
ten 10 ure,
UIJZEN
M&amOTO en
S3©,§€553«
gele-
ise te bevragen
iJE aldaar.
p:
EllEEDSCflAP-
HODT. Te be-
A. IJE ROUTER
e en
andere soor-
cn
goede Wm°
en
halve inud-
No. 356.
i 1
IE
toop:
STEENEO-
te
bevragen bij
MEN ABONNEERT ZICH;
In Nederland, brj den Uitgever.
Bij Rile Boekhandelaren en Postdirecteuren.
In Noord-Amerilta, bij J. QUINTUS, te Albany,
ABONNEMENTS-PRïJS t
voor beide uitgaven.
Voor 3 maanden. 1.30.
Fiauco jier post in Nederland- 1,50.
Voor Nuoid-Ainciilta. Franco New-York. Dollars 1,10.
VERSCHIJNT
Op Maoudag en Donderdag.
ADVERTENTIES
10 Ceut voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing 35 cents.
De lu'/euding der Advirleulièn Kan geschieden tot
Maandag en Woensdag, voormiddag 11 uie.
BUREAU:
ZierikzeeHoek van dc SeriuithavenLelt. 3, No 94
Brieveu en ingezonden Stukken Franco.
.werpen
ork,
.gTSSaüIEPEJff,
|ïet'swaarvan
i|> Vusvocla Gama,
al vertrekken op
tlerc Schepen in
nliarcn- en Zee-
Ift Lett. B. No.
len
Men heeft zich sedert eenigen tijd in toe-
iicineude mate beijverdom het aanden
ken te verlevendigen der verkrijging van
het metalen kruis. En zijn er, die daarmede
spotten en daaraan zoo weinig hechten, dat
men het ijdele praal noemt, daarvan nog te
gewagen, wij doelen geenszins in dut al keu
rend gevoelen maar achten het veeleer eene
instelling welker herinnering vooral in onze
dagen verdient levendig gehouden te worden.
Hel is toch niet ie ontkennen, dat de
vrees voor eenen beslissenden oorlog en
daadwerkelijk uitvoeren van denzelven lus-
sciieu Rusland eti Turkije meer en meer
gegrond schijnt, en dut de hoop op eeuen
goeden uitslag van voorgeslagen bemiddeling
LEN Koopman ",e,; den dag verdwijnt. Hel is niet vooraf
Ie bepalen, in hoe verre Nederland daarin
.al betrokken of zijnes ondanks tuedegesleept
.vorden. De voorzigligste en meest door
denkende predikt ten onzen aanzien Neu
traliteit aan in die hagclielijke quaeslie en
nog ver- xvij zouden het met hem eenen zeer gewuag-
gedcclten van (|eu sl ac],|en ongezocht of daartoe 011-
rklting tier Mu I
10 Juumrij 18öï 'gedwongen openbaarde zijde dor Russen te
erlijk lot Vrijdag 'kiezen. Doch wat er onk van zij onbe-
ngelnitirtl op ver- twistbuar is het, dat er aan den staatkun
digen hemel donkere wolken te zaïneu trek
ken en dat het denkbeeld van eene lieltl-
y.ijti zeer aau ie be- haftige en waardige houding van onze zijde
ndeit, bmkioop en niei gelieel tip den ucliUwaruud dient ge-
11 onderhevig zun I 1 u u
schoven Ie worden.
Hoog is vooral sedert 1830 de krijgsmans-
stand iu eer en aanzien bij de Nulie ge-
teude natuur verle- n
Gal en ongesteld- Mommen maargelijk iu vele andere op-
zigteu de snaar die zelden of nooit meer
wordt gespannenverliest iu waarde en
Ook als wordt althans minder geschat. Zo» ook hier.
Het is diensvolgens alles behalve ongepast.
het krijgsmansgevoel in onze dagen eenig-
'.ins op te wekken. De herinnering en liet als
J. OCHTMAN.
"S *11"
dan deze ou waar
in matige hoeveel-
houdl zal uien
uder te's Hertoger.
244, Holloway1
[fflMEKMAWS-
voor derzei ver ge-
euoeg worden aan-
in Overzeesch'
2 houden,
0,75 A 3.50ƒ20,50
13,85- 20,95 j
at te bekomen bij I - -
Bergeu-op-Zoom °p nieuw tc voorschijn treden van net ine-
Hoofdplaat, talon kruis is daartoe een waardig en gepast
middel. Dat kruis toch is hel herinnerings-
leeken aan tien maanden betoonde zeldzame
vaderlandsliefde moed en volharding van
tien Noord neder laudsclieu krijgsman, tlie
gaarne en vrijwillig de wapens aangordde,
ilcn verstaande l,ave eu haardstetle verliet; den aangedanen
/Lpel/WETland lloou la,'De en met ongehoorde dapperheid be
streed. Het is het herinneringsteeken aan tien
ii dagen roems waarin Hasselt en Leuven ge-
w tl en gOMN- iwetfergatle vinden.
UT, die zijn ld dikwerf is ondank het loon der we-
ran de Her- Told te vele voorbeelden zijn er, dat ook
CS 'nsT^nrVM klneke en vrijwillige Landskinderen
tVONüLRG.i!V velen gevondeu worden, wier opoffering nooit
_=_===i=:_w=nt_ erkend, maar met verguizing vergolden is,
een ongehuwde dan dat het niet zou goed gekeurd worden,
BI G C ll t *'eo Volkc w°der eens te herinneren aan
sclie Godsdienst. hotó'een wij dien Landzaat verschuldigd zijn,
an co brieven bij waarbij wij vooral Hem wijlen ouzengeliefdsten
Duivel and. Koning Willem 11 in het geheugen terug-
-r"TZZZ *oeP«n i die in tlien tioinlaagscheu veldlogt
.de o op hel slagveld zijn paard door eeuen vij-
andigen kogel getroffen verloor en zijn
laalsten zegepalm inoogste.
Eu daar dit herdenken op waardige wijze
is bezongen en op' muzijk gebragt door ver
dienstelijke vaderlandslievende letterkundi
gen, deelen wij het onzen lezers, als minder
welligt bij hen bekendmede
Wat prijkt op de borst van Oud-Hollands soldaat,
Wiens boezem voor Koning en Vaderland slaat,
Met vrolijke glanzen, verheven en stout,
Als gleènde robijnen, als flonkerend goud
't Is 'l eerloon der dappren, verworven door 't staal,
Het zinbeeld der glorie, het kruis van metaal.
Tien maanden was Holland de Belgen ten hoon,
Tien dagen vernielden voor eeuwig hun kroon.
Met God en Oranje gegrift op het zwaard.
Betoonde de Leeuw zich het voorgeslacht waard,
En won hij in 't kampen, bij 't flonkren van 't staal,
Voor Hasselt en Leuven het kruis van metaal.
Bloost, Belgenhet erts van uw moordend kanon
Versiert onze borst als een heldere zon
Dw koning vlood angstig langs heuvlen en bosch
Onze Erfprins verloor op het slagveld zijn ros
Hij tartte der Belgen musketvuur en staal
Hij won zich liet eerste het kruis ca» metaal.
Bloost, Belgen schoon sterker, dan wij in getal,
Ontweekt gij het veld en zocht luilp bij den Gal
Wij vreesden voor onheil nocli wisselend lot.
Maar zochten en vonden steeds bijstand bij God.
En, voor ge u beschut zaagt door 't Gallische staal,
Verwierven wij juichend het kruis van metaal.
Praal, teeken van roemop de horst yan den held 1
Beziel hom, waar 't de eer van het Vaderland geldt!
En, dekt eens de lijksteon zijn rustend gebeent',
O, zeg dan den zoon, die zijn vader beweent,
De glorie van Holland, verworven door 't staal,
Is duurzaam en rein als het kruis van metaal.
Mogt, bij de algemeene herleving der her
innering aan het ontvangen kruis van me
taal, ook onze geëerbiedigde Koning zich op
nieuw voor den geest breDgeu, wat zijne
getrouwe onderdanen, onder het bevel van
wijlen zijnen onvergetelijken Vader, destijds
waren voor Vaderland eu Koning; dat, dat
kruis is geslagen van hel door beu op hunne
wederpartij veroverd kanon en moge die
voorstelling Hoogstdenzelven bevestigen in
zijne vaderlijke gezindheid, om op zijne
beurt bewijzen te geven, dat Hij zijn volk
bemint en zulks middagklaar lootten, door
hetzelve ten spoedigste te ontheffen van al die
drukkende, uitmergelende, vlijt en nijver
heid belemmerende en doodende belastingen,
waarvoor hetzelve hem zoo dringend smeekt,
doch waarvoor negen volksvrienden zich
onlangs vergeefs in de bres gesteld hebben!
Londen, 20 J.m. De briefschrijver uit Parijs
die gisteren in den Times nog hoop op het behoud
des vredes uitte, geeft heden berigten van juist
tegengestelden aard en zegtdat de vonruitzigten
ten voordecle van den vrede weder verdonkerd zijn.
Men verhaalde zelfs dat de Kussen in antwoord
op liet binnenzeilen iu de Zwarte Zee, al hunne
magl zouden verzamelen over den Douau zouden
trekken eu eenen inval in Bulgatië doen. De
correspondent uit Parijs van den Chronicle zegt
dat de Russische gerat t verklaard heeft, uiet elk
uur zijne terugroeping te verwachten.
Men is hier en te Parijs altijd zeer gespannen
nopens de vraag, welke houding de twee groote
Duitsche mogendheden hij eene oorlogsverklaring
tussclien Rusland en de westelijke groote staten
zullen aannemen 7 Onze ministeriele bladen gewa
gen er van djt iu Oostenrijk zicll meer en meer
een geest er legen openbaart dat Rusland zich
aan den Donau zou uitbreiden wat hiervan zij
de toon van genoemde bladen is, onder den invloed
van de antwoorden die vroegere betoogen in het
Petersburgsche dagblad gevonden hebben scherper
dan ooit tegen Rusland.
De Times zegtdatindien Engelschen, als
ingenieurs of stokers aan boord van Tutksche of
Russische schepen dienst nemen en gevangen gera
ken zij naar het volkenregl krijgsgevangenen zijn
en het lol moeten deelen van de vlag, waaronder
zij varen. Het blad schijnt dus de opeissching van
Engelschen te Sebastopol af te keuren. Voor het
overige geeft dot blad te kennen dal de vereenigde
vloten na met liet Turksche convooi een kruis-
togt naar de oostenlijke kusten der Zwarte Zee te
hebben gedaan nadere voorschriften van de gezan
ten te Konslantinopel zullen vragen en dan waar
schijnlijk naar de westelijke kusten zullen steve
nen zij zouden alsdan het anker laten vallen in
de baai van Kavarna omstreeks 20 mijlen noord
waarts van Varna eene der uilmuntendste anker
plaatsen in deze wateren en die als het ware
den toegang tol den Bosphorus beschermt.
Het stoomschip Pernambucana hetwelk op
6 Sept. jl. van Rio Grande vertrok werd reeds
den volgenden avond door een hevigen storm over
vallen waartegen het gedurende twee dagen
vruchteloos worstelde. Den 8slen had het reeds
zijn roer verloren, en naardien de kapitein in
den voormiddag van den 9dcn geen middel meer
zag om het vaartuig Ie redden zoo liet hij het
nabij Arricn da Cruz ongeveer drie mijlen van
Kaap St. Maltha op strand luopen. Ondanks
alle pogingen van den Kapitein om de passagiers
te doen begrijpen dat zij het best deden met in
hunne kamers te blijvenverloren toch een 50-
tal hij deze schipbreuk het leven en onder deze
een beeldschoon meisje dat zich naar Kio-Janeiro
begaf om daar in den echt te treden, llij dit
verschrikkelijk ongeluk als wanneer ieder slechts
op eigen behoud bedacht wassprong een vrije
Afrikaan Simon genaamd in zee en zwom tot
tienmaal toe van het schip naar den wal iederen
keer met zij ven krachtigen arm een aan den dood
ontrukt slagtoffer medenemende. Na deze snel
op elkander gevolgde krachtsinspanningen meende
Simon uitgeput van vermoeidheid zijne ver
slijfde leden op het strand een weinig Ie kunnen
laten herleven en uitrusten toen eene weenendc
moeder hein toeriep: Mijne kinderen red hen
Simon die alleen naar dc stem der menschlie—
vendheid luisterdetrotseert voor de elfde maal
het woedende element en komt met een kind
terug. Nu het andere, schreeuwt de moeder, en
de edele Neger springt wederom in de boren en
komt met het tweede kind terug. Hier is het
mevrouw roept hij uitschrei nu niet meer!
Nu gelooft hij eindelijk zijne voorheeldelooze zell-
opoffering te hebben uitgeput; hij kan een weinig
ademhalen en ligt snuivende aau den oever. Plot
seling laat zich andermaal een uitroep huoren
een blindeis op liet gestrande schip achterge
bleven. Arme blinde, hij verbeidt niets dan den
dood. Maar Simon rijst ten laalsten maal op
trolseerd voor den dcrlienden keer de branding
en bereikt het schip. God zegende zijne pogingen
en hij heeft het geluk den blinden man aan den
wal te brengen. Siinon heeft alzoo dertien im-ii—
schen het leven gered. Deze edele Neger is va
der van een huisgezin. Hij heeft zijn leven ge
waagd zonder op vrouw en kind te achten
hij is slechts de inspraak van zijn hart gevolgd
Eene belangrijke zaak welke door alle tot
dusver ontvangen berigten schijnt bevestigd Ie wor
den is dat de Russische vloot niet te Sebasto-
pol is verbleven gelijk men vermoedde toen
de Engelsch-Fransche vloot de Zwarte Zee binnen
zeilde. Zij doorklieft integendeel steeds de wate
ren der Zwarte Zee een gedeelte bij Battum
een ander bij Varna. Is dit zoo. dan is het bijna
onmogelijk dat deze vloot niet door de vereenigde
Engelsch-Fransche ontmoet worde en zal dan
een treffén kunnpn vermeden worden Het En-
gelsche fregat Retribution dat naar Sebastopol
was gezonden, om van het binnenzeilen der ver
eenigde vloot kennis te geven had zich den k~
den wederom bij deze laatste gevoegd. Men kent
het antwoord dat genoemd fregat medebrengt
niet doch uit sommige door de admiraals geno-
mene maatregelen zoude men mogen opmaken
dat dit antwoord niet geschikt was om de vrees
roor eene ontmoeting te verminderen.
Zficrfkzce, 25 Jan. Men schrijft ons uit
Maastricht:
Sedert eenige weken hoort men in' Maastrichts
muren, een onophoudelijk gemopper en gebrom,
daar het zich heeft bevestigd dat een aanzienlijk
gedeelte van het garnizoen weldra de stad zal
verlaten, zonder door andere troepen te worden
vervangen.
Men zoekt overal naar de redenen, doch de
gevoelens luopen in dit punt nog al vere uit een.
Echter zijn de meeste burgers van oordeel, d.it
het eene straf is, welkt; zich de stad heelt be
rokkend, door^te weinig zorg te dragen voor be
hoorlijke kazernering, stalling, enz.
Of dit al of niet zoo zij, wil ik niet; beslissen,
doch eene kleine beschrijving van feiten; dienaan
gaande welke mij door een oud gediende wer
den verhaald zoude misschien ten algemeene»
nutte kunnen verstrekken, weshalve ik een en an
der hier laat volgen, waarover het publiek oordeele.
>dk lag" zoo ving hij aan, «gedurende eenige
jaren met de voormalige Limburgsche jagers in de
Penitenten-kazerne, een gebouw waaraan de tijd
reeds ruim twee honderd jaren knaagde.
Op een vroegen morgen wordt de reveille ach
tervolgd door een gekraak en gedreun, als of een
vier-en twintig ponder ons eene morgen visite
kwam bretigen, doch bij onderzoek bleek dat slechts
een der voorvleugels onzer kazerne uit de rigting
was geraakt, en nog even aan zijne bewoners de»
tijd had gelaten om hunne biezen te pakken e»
elders een heenkomen te zoeken.
Doch, de wonde was spoedig geheeld; men zette
balken en planken er onder en er tegen, en de
keuken, die zich in dat gedeelte der ruïne bevond,
bleef hare kostbare diensten bewijzen.
Eens op een morgen keerden wij van de excer-
cilie terug, en dachten| onze hongerige magen te
vergasten aan eene heerlijke soep, maar wie schetst
onze teleurstelling, toen wij aan de poort der ka
zerne onzen kok met ^hoógstdeszelfs bij-kok zagen
staan, met de groote potlepel-knoedelmajoor in de»
ann, terwijl tranen al» aardappelen langs beider
wangen vloeiden!
Helaas, de balken waren geweken, de planken
gebroken en kalk en steeneii^vervingen de plaats
va» soep en vleesch.
Üe koks hadden nog Jeveri den tijd gehad hun
heil in de vlugt te zoeken, en wijmog-
ten vasten.
Eenigen tijd daarna stond ik 's morgens op
's konings verjaardag in de chauibiée, hoorde bo
ven mij iets kraken, keek om hoog, en eene lading
kalk daalde onzacht op mijn nieuwsgierig aangezigt
neder,nog een kraak een slof viel op
mijn randsel,nog een een been vertoonde
zich aan het uitspansel, doch bleef gelukkig han
gen. Wij snelden naar boven om de oorzaak
dezer bovenaardsche verschijning te ontdekken, en
wie beschrijft onze verwondering? Een oud onder-
olïicier zal tot aan de heupen door het plafond
met de Nederlaridsche vlag in de gespierde vuist,
hij had deze uit liet venster willen steken doch
de zolder bezweek onder die» kostbaren, last.