r ZIËRIKZËËSCHË \[ËUWSB0ÜË No. 1050. Donderdag, 26 1854. s-Winkeï, Het metalen liruis. Loterij. GT GT tuigen waren van wapenfeiten welke zelden Nieuwstijdingen. 10e. Jaara. zevenjarig Es* .HHO«JT,"in het Maandag den 30 O ure. Woensdag den 1 ten 10 ure, UIJZEN M&amOTO en S3©,§€553« gele- ise te bevragen iJE aldaar. p: EllEEDSCflAP- HODT. Te be- A. IJE ROUTER e en andere soor- cn goede Wm° en halve inud- No. 356. i 1 IE toop: STEENEO- te bevragen bij MEN ABONNEERT ZICH; In Nederland, brj den Uitgever. Bij Rile Boekhandelaren en Postdirecteuren. In Noord-Amerilta, bij J. QUINTUS, te Albany, ABONNEMENTS-PRïJS t voor beide uitgaven. Voor 3 maanden. 1.30. Fiauco jier post in Nederland- 1,50. Voor Nuoid-Ainciilta. Franco New-York. Dollars 1,10. VERSCHIJNT Op Maoudag en Donderdag. ADVERTENTIES 10 Ceut voor eiken regel. Zegelregt voor iedere plaatsing 35 cents. De lu'/euding der Advirleulièn Kan geschieden tot Maandag en Woensdag, voormiddag 11 uie. BUREAU: ZierikzeeHoek van dc SeriuithavenLelt. 3, No 94 Brieveu en ingezonden Stukken Franco. .werpen ork, .gTSSaüIEPEJff, |ïet'swaarvan i|> Vusvocla Gama, al vertrekken op tlerc Schepen in nliarcn- en Zee- Ift Lett. B. No. len Men heeft zich sedert eenigen tijd in toe- iicineude mate beijverdom het aanden ken te verlevendigen der verkrijging van het metalen kruis. En zijn er, die daarmede spotten en daaraan zoo weinig hechten, dat men het ijdele praal noemt, daarvan nog te gewagen, wij doelen geenszins in dut al keu rend gevoelen maar achten het veeleer eene instelling welker herinnering vooral in onze dagen verdient levendig gehouden te worden. Hel is toch niet ie ontkennen, dat de vrees voor eenen beslissenden oorlog en daadwerkelijk uitvoeren van denzelven lus- sciieu Rusland eti Turkije meer en meer gegrond schijnt, en dut de hoop op eeuen goeden uitslag van voorgeslagen bemiddeling LEN Koopman ",e,; den dag verdwijnt. Hel is niet vooraf Ie bepalen, in hoe verre Nederland daarin .al betrokken of zijnes ondanks tuedegesleept .vorden. De voorzigligste en meest door denkende predikt ten onzen aanzien Neu traliteit aan in die hagclielijke quaeslie en nog ver- xvij zouden het met hem eenen zeer gewuag- gedcclten van (|eu sl ac],|en ongezocht of daartoe 011- rklting tier Mu I 10 Juumrij 18öï 'gedwongen openbaarde zijde dor Russen te erlijk lot Vrijdag 'kiezen. Doch wat er onk van zij onbe- ngelnitirtl op ver- twistbuar is het, dat er aan den staatkun digen hemel donkere wolken te zaïneu trek ken en dat het denkbeeld van eene lieltl- y.ijti zeer aau ie be- haftige en waardige houding van onze zijde ndeit, bmkioop en niei gelieel tip den ucliUwaruud dient ge- 11 onderhevig zun I 1 u u schoven Ie worden. Hoog is vooral sedert 1830 de krijgsmans- stand iu eer en aanzien bij de Nulie ge- teude natuur verle- n Gal en ongesteld- Mommen maargelijk iu vele andere op- zigteu de snaar die zelden of nooit meer wordt gespannenverliest iu waarde en Ook als wordt althans minder geschat. Zo» ook hier. Het is diensvolgens alles behalve ongepast. het krijgsmansgevoel in onze dagen eenig- '.ins op te wekken. De herinnering en liet als J. OCHTMAN. "S *11" dan deze ou waar in matige hoeveel- houdl zal uien uder te's Hertoger. 244, Holloway1 [fflMEKMAWS- voor derzei ver ge- euoeg worden aan- in Overzeesch' 2 houden, 0,75 A 3.50ƒ20,50 13,85- 20,95 j at te bekomen bij I - - Bergeu-op-Zoom °p nieuw tc voorschijn treden van net ine- Hoofdplaat, talon kruis is daartoe een waardig en gepast middel. Dat kruis toch is hel herinnerings- leeken aan tien maanden betoonde zeldzame vaderlandsliefde moed en volharding van tien Noord neder laudsclieu krijgsman, tlie gaarne en vrijwillig de wapens aangordde, ilcn verstaande l,ave eu haardstetle verliet; den aangedanen /Lpel/WETland lloou la,'De en met ongehoorde dapperheid be streed. Het is het herinneringsteeken aan tien ii dagen roems waarin Hasselt en Leuven ge- w tl en gOMN- iwetfergatle vinden. UT, die zijn ld dikwerf is ondank het loon der we- ran de Her- Told te vele voorbeelden zijn er, dat ook CS 'nsT^nrVM klneke en vrijwillige Landskinderen tVONüLRG.i!V velen gevondeu worden, wier opoffering nooit _=_===i=:_w=nt_ erkend, maar met verguizing vergolden is, een ongehuwde dan dat het niet zou goed gekeurd worden, BI G C ll t *'eo Volkc w°der eens te herinneren aan sclie Godsdienst. hotó'een wij dien Landzaat verschuldigd zijn, an co brieven bij waarbij wij vooral Hem wijlen ouzengeliefdsten Duivel and. Koning Willem 11 in het geheugen terug- -r"TZZZ *oeP«n i die in tlien tioinlaagscheu veldlogt .de o op hel slagveld zijn paard door eeuen vij- andigen kogel getroffen verloor en zijn laalsten zegepalm inoogste. Eu daar dit herdenken op waardige wijze is bezongen en op' muzijk gebragt door ver dienstelijke vaderlandslievende letterkundi gen, deelen wij het onzen lezers, als minder welligt bij hen bekendmede Wat prijkt op de borst van Oud-Hollands soldaat, Wiens boezem voor Koning en Vaderland slaat, Met vrolijke glanzen, verheven en stout, Als gleènde robijnen, als flonkerend goud 't Is 'l eerloon der dappren, verworven door 't staal, Het zinbeeld der glorie, het kruis van metaal. Tien maanden was Holland de Belgen ten hoon, Tien dagen vernielden voor eeuwig hun kroon. Met God en Oranje gegrift op het zwaard. Betoonde de Leeuw zich het voorgeslacht waard, En won hij in 't kampen, bij 't flonkren van 't staal, Voor Hasselt en Leuven het kruis van metaal. Bloost, Belgenhet erts van uw moordend kanon Versiert onze borst als een heldere zon Dw koning vlood angstig langs heuvlen en bosch Onze Erfprins verloor op het slagveld zijn ros Hij tartte der Belgen musketvuur en staal Hij won zich liet eerste het kruis ca» metaal. Bloost, Belgen schoon sterker, dan wij in getal, Ontweekt gij het veld en zocht luilp bij den Gal Wij vreesden voor onheil nocli wisselend lot. Maar zochten en vonden steeds bijstand bij God. En, voor ge u beschut zaagt door 't Gallische staal, Verwierven wij juichend het kruis van metaal. Praal, teeken van roemop de horst yan den held 1 Beziel hom, waar 't de eer van het Vaderland geldt! En, dekt eens de lijksteon zijn rustend gebeent', O, zeg dan den zoon, die zijn vader beweent, De glorie van Holland, verworven door 't staal, Is duurzaam en rein als het kruis van metaal. Mogt, bij de algemeene herleving der her innering aan het ontvangen kruis van me taal, ook onze geëerbiedigde Koning zich op nieuw voor den geest breDgeu, wat zijne getrouwe onderdanen, onder het bevel van wijlen zijnen onvergetelijken Vader, destijds waren voor Vaderland eu Koning; dat, dat kruis is geslagen van hel door beu op hunne wederpartij veroverd kanon en moge die voorstelling Hoogstdenzelven bevestigen in zijne vaderlijke gezindheid, om op zijne beurt bewijzen te geven, dat Hij zijn volk bemint en zulks middagklaar lootten, door hetzelve ten spoedigste te ontheffen van al die drukkende, uitmergelende, vlijt en nijver heid belemmerende en doodende belastingen, waarvoor hetzelve hem zoo dringend smeekt, doch waarvoor negen volksvrienden zich onlangs vergeefs in de bres gesteld hebben! Londen, 20 J.m. De briefschrijver uit Parijs die gisteren in den Times nog hoop op het behoud des vredes uitte, geeft heden berigten van juist tegengestelden aard en zegtdat de vonruitzigten ten voordecle van den vrede weder verdonkerd zijn. Men verhaalde zelfs dat de Kussen in antwoord op liet binnenzeilen iu de Zwarte Zee, al hunne magl zouden verzamelen over den Douau zouden trekken eu eenen inval in Bulgatië doen. De correspondent uit Parijs van den Chronicle zegt dat de Russische gerat t verklaard heeft, uiet elk uur zijne terugroeping te verwachten. Men is hier en te Parijs altijd zeer gespannen nopens de vraag, welke houding de twee groote Duitsche mogendheden hij eene oorlogsverklaring tussclien Rusland en de westelijke groote staten zullen aannemen 7 Onze ministeriele bladen gewa gen er van djt iu Oostenrijk zicll meer en meer een geest er legen openbaart dat Rusland zich aan den Donau zou uitbreiden wat hiervan zij de toon van genoemde bladen is, onder den invloed van de antwoorden die vroegere betoogen in het Petersburgsche dagblad gevonden hebben scherper dan ooit tegen Rusland. De Times zegtdatindien Engelschen, als ingenieurs of stokers aan boord van Tutksche of Russische schepen dienst nemen en gevangen gera ken zij naar het volkenregl krijgsgevangenen zijn en het lol moeten deelen van de vlag, waaronder zij varen. Het blad schijnt dus de opeissching van Engelschen te Sebastopol af te keuren. Voor het overige geeft dot blad te kennen dal de vereenigde vloten na met liet Turksche convooi een kruis- togt naar de oostenlijke kusten der Zwarte Zee te hebben gedaan nadere voorschriften van de gezan ten te Konslantinopel zullen vragen en dan waar schijnlijk naar de westelijke kusten zullen steve nen zij zouden alsdan het anker laten vallen in de baai van Kavarna omstreeks 20 mijlen noord waarts van Varna eene der uilmuntendste anker plaatsen in deze wateren en die als het ware den toegang tol den Bosphorus beschermt. Het stoomschip Pernambucana hetwelk op 6 Sept. jl. van Rio Grande vertrok werd reeds den volgenden avond door een hevigen storm over vallen waartegen het gedurende twee dagen vruchteloos worstelde. Den 8slen had het reeds zijn roer verloren, en naardien de kapitein in den voormiddag van den 9dcn geen middel meer zag om het vaartuig Ie redden zoo liet hij het nabij Arricn da Cruz ongeveer drie mijlen van Kaap St. Maltha op strand luopen. Ondanks alle pogingen van den Kapitein om de passagiers te doen begrijpen dat zij het best deden met in hunne kamers te blijvenverloren toch een 50- tal hij deze schipbreuk het leven en onder deze een beeldschoon meisje dat zich naar Kio-Janeiro begaf om daar in den echt te treden, llij dit verschrikkelijk ongeluk als wanneer ieder slechts op eigen behoud bedacht wassprong een vrije Afrikaan Simon genaamd in zee en zwom tot tienmaal toe van het schip naar den wal iederen keer met zij ven krachtigen arm een aan den dood ontrukt slagtoffer medenemende. Na deze snel op elkander gevolgde krachtsinspanningen meende Simon uitgeput van vermoeidheid zijne ver slijfde leden op het strand een weinig Ie kunnen laten herleven en uitrusten toen eene weenendc moeder hein toeriep: Mijne kinderen red hen Simon die alleen naar dc stem der menschlie— vendheid luisterdetrotseert voor de elfde maal het woedende element en komt met een kind terug. Nu het andere, schreeuwt de moeder, en de edele Neger springt wederom in de boren en komt met het tweede kind terug. Hier is het mevrouw roept hij uitschrei nu niet meer! Nu gelooft hij eindelijk zijne voorheeldelooze zell- opoffering te hebben uitgeput; hij kan een weinig ademhalen en ligt snuivende aau den oever. Plot seling laat zich andermaal een uitroep huoren een blindeis op liet gestrande schip achterge bleven. Arme blinde, hij verbeidt niets dan den dood. Maar Simon rijst ten laalsten maal op trolseerd voor den dcrlienden keer de branding en bereikt het schip. God zegende zijne pogingen en hij heeft het geluk den blinden man aan den wal te brengen. Siinon heeft alzoo dertien im-ii— schen het leven gered. Deze edele Neger is va der van een huisgezin. Hij heeft zijn leven ge waagd zonder op vrouw en kind te achten hij is slechts de inspraak van zijn hart gevolgd Eene belangrijke zaak welke door alle tot dusver ontvangen berigten schijnt bevestigd Ie wor den is dat de Russische vloot niet te Sebasto- pol is verbleven gelijk men vermoedde toen de Engelsch-Fransche vloot de Zwarte Zee binnen zeilde. Zij doorklieft integendeel steeds de wate ren der Zwarte Zee een gedeelte bij Battum een ander bij Varna. Is dit zoo. dan is het bijna onmogelijk dat deze vloot niet door de vereenigde Engelsch-Fransche ontmoet worde en zal dan een treffén kunnpn vermeden worden Het En- gelsche fregat Retribution dat naar Sebastopol was gezonden, om van het binnenzeilen der ver eenigde vloot kennis te geven had zich den k~ den wederom bij deze laatste gevoegd. Men kent het antwoord dat genoemd fregat medebrengt niet doch uit sommige door de admiraals geno- mene maatregelen zoude men mogen opmaken dat dit antwoord niet geschikt was om de vrees roor eene ontmoeting te verminderen. Zficrfkzce, 25 Jan. Men schrijft ons uit Maastricht: Sedert eenige weken hoort men in' Maastrichts muren, een onophoudelijk gemopper en gebrom, daar het zich heeft bevestigd dat een aanzienlijk gedeelte van het garnizoen weldra de stad zal verlaten, zonder door andere troepen te worden vervangen. Men zoekt overal naar de redenen, doch de gevoelens luopen in dit punt nog al vere uit een. Echter zijn de meeste burgers van oordeel, d.it het eene straf is, welkt; zich de stad heelt be rokkend, door^te weinig zorg te dragen voor be hoorlijke kazernering, stalling, enz. Of dit al of niet zoo zij, wil ik niet; beslissen, doch eene kleine beschrijving van feiten; dienaan gaande welke mij door een oud gediende wer den verhaald zoude misschien ten algemeene» nutte kunnen verstrekken, weshalve ik een en an der hier laat volgen, waarover het publiek oordeele. >dk lag" zoo ving hij aan, «gedurende eenige jaren met de voormalige Limburgsche jagers in de Penitenten-kazerne, een gebouw waaraan de tijd reeds ruim twee honderd jaren knaagde. Op een vroegen morgen wordt de reveille ach tervolgd door een gekraak en gedreun, als of een vier-en twintig ponder ons eene morgen visite kwam bretigen, doch bij onderzoek bleek dat slechts een der voorvleugels onzer kazerne uit de rigting was geraakt, en nog even aan zijne bewoners de» tijd had gelaten om hunne biezen te pakken e» elders een heenkomen te zoeken. Doch, de wonde was spoedig geheeld; men zette balken en planken er onder en er tegen, en de keuken, die zich in dat gedeelte der ruïne bevond, bleef hare kostbare diensten bewijzen. Eens op een morgen keerden wij van de excer- cilie terug, en dachten| onze hongerige magen te vergasten aan eene heerlijke soep, maar wie schetst onze teleurstelling, toen wij aan de poort der ka zerne onzen kok met ^hoógstdeszelfs bij-kok zagen staan, met de groote potlepel-knoedelmajoor in de» ann, terwijl tranen al» aardappelen langs beider wangen vloeiden! Helaas, de balken waren geweken, de planken gebroken en kalk en steeneii^vervingen de plaats va» soep en vleesch. Üe koks hadden nog Jeveri den tijd gehad hun heil in de vlugt te zoeken, en wijmog- ten vasten. Eenigen tijd daarna stond ik 's morgens op 's konings verjaardag in de chauibiée, hoorde bo ven mij iets kraken, keek om hoog, en eene lading kalk daalde onzacht op mijn nieuwsgierig aangezigt neder,nog een kraak een slof viel op mijn randsel,nog een een been vertoonde zich aan het uitspansel, doch bleef gelukkig han gen. Wij snelden naar boven om de oorzaak dezer bovenaardsche verschijning te ontdekken, en wie beschrijft onze verwondering? Een oud onder- olïicier zal tot aan de heupen door het plafond met de Nederlaridsche vlag in de gespierde vuist, hij had deze uit liet venster willen steken doch de zolder bezweek onder die» kostbaren, last.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1854 | | pagina 1