ill
975.
Donderdag,16 1855,
9e. Jaarg.
ill
Een Slotwoord
over de Verkiezingen.
Nieuwstijdingen.
z
iZEESOIIE NIEUWSBODE.
de eer aan hetoj
Brouwershaven
igen dat hij,
ken der
ik g twie lui
ceien, en wel [1
n 1 en Woeiisd|
ten 8
CCHTMAN
geachten Bcgul
te bl
s naar het liuij
van de
Winkel van d|
en laatst bewo
ar J. U. KI Kil
ch bij vernieuw ij
len.
E2Ef$ AS OWN EERT ZICH;
In Nederland, bg den Uilgever.
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
In Noord-Ameiika, bij J. QUINTUS, te Albany,
ABONNEMENTS-PRIJS t
VOOR BEIDE DlTGA'VEB.
Voor 3 maanden. 1.30.
F ran co per post iu Nederland 1,30.
Voor Noord-Amerika. Franco New-York. Dollars 1,10.
verschijnt
Op Maandag en Donderdag,
ADVERT ENTIEN
10 Cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing 33 cents.
De inzending der Adv^rlenliën kan geschieden tot
Maandag en Woensdag, voormiddag 11 ure»
BUREAU:
Zieiiktee, Hoek van de SeiiuithavenLett. B, No. 94
Brieven cn Ingezonden st'nkkeu Franco®
aoHcn, Schenk
r dure lo beiiaui
til voorzien is
i en van lieden
voor het lij
n, bedt hij de
]o wel (viller-dek
ïn KIEÜWt)
w ij 1 ll IJ (Juut tl
zijne bcgunslii
Zoo is dan dü keuze gedaan en de teer-
L; geworpen dc volksvertegenwoordiging
gekozen, en wij willen daarbij niet on
gemerkt laten dat er 39 Leden van de
gts over de vtijjj, ontbonden kamer eu 25 nieuwe de
mis in de hooge Staatsvergadering zullen
iiemeiiwaaronder acht,die eenmaal zelf
in Ministeriëluu zetel bekleedden ja, twee
a welke eenmaal de aanzienlijke belrek-
|iij vervulden van Gouverneur-Generaal
Nederlands Indië. In hoe vei re nu uit
:eheterogene besianddeelep der tweede
toer liet wettig besluit is te trekken
de ontbonden kamer den vvuarachligen
est der natie niet meer uitdrukte; dat
re houding en staatkundige gedragingen
et strookten met de bedoelingen barer
mniillenlen en dut liet mitsdien tijd
as, hare plaats door anderen te doen
ineiiicn wij' laten dit vraagstuk over aan
tuinen van meer doorzigt. Alleen kun-
n wij er dit tncl volle regt van zeggen,
Jl de kamer nu bestaat uil Vertegenwoor-
Igers van verschillende, ja, van hemelsch
reed uileeiilnopende gevoelens denkwijze
kleurcn dat het zich daaruit vooraf
i heen door «makkelijk Iaat opmaken dat liet legen-
me» alle anilorc liardig Miiiisterio met vele bezwaren zal
icer John fel™livorsl(;len hebben en niet ligt eenc roeer-
f aan den |»oft|
■nt-mber 1S30 Jnlel'J VOOl' Zicll Z(ll W1I1UCI1. UI Wie KU1I
ie oonigcu lijd grljl geloovciidal de vurige aanhangers van
joor cone afgetreden Ministerie, dal de anlirevo-
iciiam dat dczelvci D i
s ecuige maanden«imiaire dal do culholijkn partij zich al-
ii alhier, «leas j'! l()t zullen vereeiiigen en za-
cn. Torn besloot!
cn pillen van iif1nstnclten r Neen, het is veeleer als zeker
i geheel genezen «beschouwen. dat de onderscheidene kleuren,
lantil dat slaalsligchaam thans is te -zanten
u de PiUJZt.jN t.||,,|(| hunnen eigen weg zullen volgen.
Tide I n
3>7 7J fx~ 3o/-#rui1 ls echter onzes inziens, geenszins
l-8,'tö-13,90-21 leglmiilige vrees af te leiden, dat men
itant te liekomeilai'oiii den weg van gematigden vooruitgang
Apüiheher te Gl|lcu| VCrlatcti of zicli altijd in onpo-
l hou <ler le s Hei toB- i i\i* s.
and 244, /io//o>|e slelltni tegen hot Ministerie. Dan
|li zou de kamer tonnen weinig hare
Ipiog te gevoelen, maar hardnekkige op-
der Ruilen-M«ljg(,|.s eo (j0ordrijvers te zijn elk van zijn
len, op ','j'ïltouder systeem, liti, in der daad wan-
3 i'2 ure, ten "1 1 J..
aanbestel^ »cl .Ministerie Ier goeder trouw de
icicle Meeslitagsliju opvolgt welke hetzelve ais zijn
jelt. praintna heeft blootgelegd in bel rapport
den koning dan zou het hoogst on-
1, ccn C5{»;ias*ijk jqlaakbaar zijn hetzelve niet even
it om mei (e ondersteunen als hel zulks
Jonkhr. J i. I afgetreden Ministerie deed. IIcl geldt
U hier geen personen maar zalen die
Tif Mrjufoli helatig eu heil der natie gelden en
SintenisseIwvoor moet ulle persoonlijke consideratie
o 0 |jkcn.
Daarenboven mogen wij van g'cen vcrle-
l'ivoordiger verwachten dat hij om eigen
kin om 'i" 11
izen van cci!ij€llswlJ/-e le wil'en volgen, ook hét-goede
luimige zelfs niet zou helpen bevorderen;
l'i' aau eigen iuzigt veeleer het heil des
IJ VAN l'. o» "Jks c„ vaderlands zou opofferen en alzoo,
Pens cn wetens een ineineedige worden
liet moge zich laten aanzien dat geeue
der partijen waaruil thans de kamer moet
geacht worden le beslaan bepaald zal bo
vendrijven do mogelijkheid ja de waar
schijnlijkheid zelfs is daarom niet uitgeslo
ten dat de eeue zich in vele gevallen aan
de andere zal aansluiten, lil menig opzigt
moge en zal het voor hel Ministerie moeije-
IIjk zijn, liet zich voorgestelde, ook beste
doel te bereiken eene dadelijke op
zettelijke en stelselmatige oppositie geloo-
veu wij niet le moeten verwachten. Over
het algemeen locli is de natie le verlicht
en heeft te veel inzage gekregen in en deel
genomen aan alle lakken van bestuur, dan
dat hare vertegenwoordigers straffeloos zich
zouden durven aankanten tegen dien ge
matigden geest van vooruitgang, dien liet
volk zelf wil en begeert. Op enkele pun
ten zoo als bij voorbeeld op liet onder
wijs, het regt der vergaderingen en bijeen
komsten, moge elke partij stout hare eischcn
en iuzigten volhouden eu hare wederpartijen
bestrijden; maar ook hieraan kan hel Mi
nisterie door zich gematigd te beloonen
eu niet te zeer op zijn stuk le blijven staan,
veel moeijelijks eu onaangenaams voorko
men en langs dien weg eene meerderheid
verwerven waar dit vooraf anders niet le
verwachten was.
Doch ten slotte indien het elk voor zich
en in den zijnen le doen is0111 aan het
hooge doel zijner roeping naar geweten te
beantwoordenindien het Ministerie vaart
onder do vlag welke hetzelve heeft ont
rold dan mogen wij het met regt be
klagen dat zeer verdienstelijke mannen
7.00 als de lleeren BachieneAncmaet
Meiwan en andere zijn voorbijgegaan en
met ondank voor veeljarige trouwe dienst
ter zijde geschoven en uitgesloten zijn dan
mogen wij medelijdend moeten staren op mid
delmatigheden en onbeduidendheden welke
wij nu op het kussen zien, in zou verre
toch behoeven wij de toekomst niet angstig
tegen te blikken dat er niet nog velen
zijn, die liet met hel Vaderland en don Ko
ning wel ineenen en die gaarne zullen zien,
dat de band lusschen Oranje en Nederland
naauwer cn inniger worde toegehaald al
thans wij wensclien van harte der tweede
kamer toe, dat wij haar voortdurend die
lofspraak zullen kunnen mngen toevoegen.
©Mgcl&wtr.
Eondcn, 11 Junij. Ten aanzien van een mei
zeldzame afschuwelijkheid in Sardinië geplcegden
moord en de baarbaarsche wij ze van executie der
schuldigen, worden de volgende bijzonderheden door
den Times medegedeeld:
De 30,te April was de vastgestelde dag voor de
executie te Genua van een zekeren Mendaco en
Maria Giusto, wegens den vcrfoeijelijken moord
van Margerita, de vrouw van eerstgenoemde!), in
de maar.d Nov. 1851. Mendaco was een welge
steld man en bekleedde in zijne geboorteplaats,
Veigotti, ruim 24 mijlen van Genua, de betrek
king van syndicus of burgemeester. Hij vatte eene
onbedwingbare liefde op voor eene schoone jonge
weduwe met k kinderen, Maria Giusto genaamd,
die hetzelfde stadje bewoonde. Er ontstond eene
ongeoorloofde gemeenschap tusschen hen, en na
eenigen tijd besloot Mendaco, met medeweten van
zijne minnares, zich van zijne echtgenoot te ont
doen, door haar van het leven te berooven. Zijn
plan was zeer slim overlegd. Op den avond \óór
den moord noodigde hij twee vrienden bij zich,
om mei hem cn zijne vrouw gezamenlijk den maaltijd
te gebruiken, dewijl hij, zoo hij zeide, voornemens
was, den volgenden dag eene reis te ondernemen.
Hij droeg zorg, bij die gelegenheid de meest mo
gelijke teederheid te beloonen jegens zijne echt
genoot, die na eenigen tijd zich ter ruste begaf,
latende haar man nog aan tafel met zijne gezel
len, welke hij zooveel wijn toediende, dat zij ten
laatste geheel beschonken op den grond nederzak-
ten. De minnares van Mendaco kwam nu, volgens
vroeger gemaakte afspraak, te voorschijn cn het
moordenaarswerk nam een aanvang. De kamer
binnen sluipende, waar zijne vrouw lag te slapen,
verwurgde de man haar met een touw, terwijl zijn
medepliglige haar den'mond met de handen be
dekte, om het schreeuwen te beletten. Hetgeen
de afschuwelijkheid der misdaad nog vermeerderde
was, dat het ongelukkige slagtoffer zwanger was
en in haren doodsangst ontijdig verloste. Zoodra
de daad gepleegd was, begonnen de moordenaars
het vooraf beraamde -plan ten uitvoer te brengen.
Terwijl Giusto de sporen der gruweldaad uitwischte,
droeg Mendaco het lijk naar den aangrenzende!)
tuin van een buurman, met vvien zijne vrouw kort
te voren eene onaangename woordenwisseling had
gehad, hopende zoodoende de verdenking van den
moord op een onschuldigen te doen .vallen. Met
het aanbreken van den dag wekte Mendaco zijne
dischgenoöten van den vorigen avond en de drie
mannen verlieten te zamen het huis. Weinige
oogenblikken daarna wendde Mendaco voor, dat
hij geen geld had medegenomen en tot onder het
raam terugkeerende, riep hij naar boven, dat zijne
vrouw hem zijne beurs zoude toewerpen. Zijne
minnares, die in het vertrek zijner vrouw was
verborgen, wachtende op deze schrander uilge
dachte list, wierp het verlangde geld naar buiten,
zonder zich te laten zien, waardoor Mendaco's
vrienden natuurlijk in het denkbeeld verkeerden
en later ook beweerden, dat zijne echtgenoot zich
in de slaapkamer bevond op het oogenblik, toen
zij allen het huis verlieten. Toen de moord werd
ontdekt, viel, gelijk men kan denken, het vermoeden
op den ongelukkigen buurman, in wiens tuin het
lijk was gevonden; hij werd gearresteerd en in
de gevangenis geworpen. De Voorzienigheid wilde
echter niet, dat het schandelijke plan onontdekt
zoude blijven. Twee van Mendaco's kinderen had
den de doodskreten van. hunne rampzalige moeder
gehoord, en, ondanks de bedreigingen en smeckingen
van den misdadigen vader, openbaarden zij wat
zij hadden bijgewoond. De ware moordenaars
werden daarop gevangen genomen en bij hun
ne teregistel I ing kwamen beide tot bekentenis
cn beschuldigden elkander wederkeerig. De voor
naamste getuigen tegen don moordenaar waren
zyne eigene kinderen. De man op wien de
eerste verdenking was gevallen, had door zijn
langdurend verblijf in den kerker het verstand
verloren. Reeds bij de eerste behandeling der zaak
werden de beide beschuldigden ter dood veroor
deeld doch wegens een gebrek in den vorm, werd
eene tweede teiegtziting bevolen. De uilslag was
ook nu dezelfde en tegen de aangeklaagden werd
andermaal de doodstraf uitgespoten. Er werden vele
pogingen in het werk gesteld, om Mendaco's min
nares genade te doen schenken; zoo beg.jf eene
d 'putalie van voorname vrouwen der Misericordia
zich van Genua naar Turijn, om den Koning en
de Koningin verzachting van straf te verzoeken; de
poging was vruchteloos, want de zaak was te
wreedaardig, om sparing te verdienen., Reeds voor
het aanbreken van den dag, die voor de exeCulie
was vastgesteld, waren de straten, langs welke de
veroordeelden zich naar de strafplaats zouden be
geren opgevuld met personen, die begeerig wa
ren om den akeligen stoet te zien voorbijtrekken.
Van de gevangenis tot aan het schavot, hetwelk
op het oude havenhoofd was opgerigt stonden
twee rijen soldaten geschaard. Kort voor C ure
werd de algemeene kreet a la porla aangeheven,
hetgeen scheen aan te duiden, dat de veroordeelden
tot aan de poort van het havenhoofd waren genaderd.
Eene onwillekeurige beweging, eene rilling ais het
ware liep door de opeengehoopte volksmenigte en
werd gevolgd door eene doodsehe stilte. Weinige
minuten daarna ontwaarde men een met floers
omhangen kruis, dat door den drager hoog werd
opgeheven. De feden der Misericordia, in zwarte
mantels en maskers voor het gezigtvolgden. Daar
op verscheen de ter dood gedoemde vrouw, gedra
gen wordende op een stoel door twee monniken,
dewijl de werking'van het geweten haar alle krachten
en bijkans het bewustzijn had benomen. Nu volg
de een detachement gendarmes. Aller oogen zagen
naar Mendaco uit, doch men had hem uit mensch-
lievcndheid aan liet schavot laten blijven, tot dat
de straf aan zijne medepligtige zoude zijn voltrok
ken. Weinige oogenblikken daarna beklom de
scherpregler den ladder, gevolgd door de ellendige
vrouw, die bij het opklimmen door geregtsdienaren
werd ondersteund. Een priester besteeg een tweede
ladder en hief luide gebeden aan, terwijl het
touw"1 aan de galg werd vastgehecht. In het vol
gende oogenblik was de vrouw van den ladder ge
worpen en slingerde zij in de lucht. Ten einde
de doodsfoltering te verkorten, maar tot aller af
grijzen sprong de beul terstond daarna op bet hoofd
van de zieltogende vrouw, houdende zich met de
handen aan den dwarsbalk der galg, en poogde door
het gewigt van zijn ligchaam en het drukken met
de voeten, haar einde te bespoedigen. Nadat hem
dit was gelukt, sprong hij met de behendigheid
van een dansmeester wederom op den ladder. Eene
meer barbaarsche en stuitende handelwijze laat
zich bezwaarlijk denken. Tien minuten later be
klom de beul andermaal den ladder, maakte het
touw van den hals der vrouw los, terwijl zij'ter
naauwernood den geest konde hebben gegeven en
droeg iiaar onder zijnen arm naar beneden, ten
einde plaats te maken voor Mendaco die nu het
schavot besteeg. Uit een gevoel van menschlie-
vendheid hield een lid der Misericordia, met de
banier zijner orde het nog laauwe lijk van Men
daco's bijzit bedekt, terwijl hij de treden opkwam.
Het moeten voor hem oogenblikken van hoogstcn
zielangst zijn geweest, toen zijne oogen eindelijk
zijne medepligtige ontwaarden. Hij werd doods
bleek en rilde van hoofd tot voeten. Spoedig
evenwel herkreeg hij zijn zelfbedwang, hetwelk
hij van den beginne af in eene hooge mate had
betoond. Hij besteeg den noodlottigen ladder met
zeldzame gelatenheid, onderwijl de oogen stipt
gevestigd houdende op het nevens hem liggende
levenlooze ligchaam. Zelfs zijne laatste blik, toen
hij van den ladder werd geworpen, was nog op
haar gevestigd, en op hetzelfde oogenblik zag men
eene herhaling van het bovengemelde barbaarsche
toonecl. De beul sprong wederom op het hoofd
van den misdadiger, en stelde vruchteloos alle po
gingen in liet weik, om den doodstrijd van den
veroordeelde te verkorten. Dit afschuwelijke tooneei
had bijna 10 minuten geduurd, toen de duizende
verontwaardigde cn verwoede toeschouwers eindelijk
in de vroeselijkste uitroepingen en verwenschingen
uitbarstten, de rijen der soldaten doorbraken en
het schavot bestormden, om wraak te nemen op
den beul en zijne helpers, doel) deze hadden zich
in lijds uit de voeten gemaakt. Het ergerlijke
tooneei eindigde daarmede, dat de Misericordia de
lijken in bezit nam, heigeen' hun bijzonder privi
legie is, en ze wegvoerde.
't Fort Bath, 10 Junij. Du dag van liedun
was vuur de inwoners alhier een hoogst gewigtige
en belangrijke dag, w aarvan de herinnering hij velen
nog lang in genorgelijk aandenken zal blijven.
De Heer D. Windhorst, hij besluit van 30 April
