ZlllllkZIISCIII NIEUWSBODE
No. m%.
Donderdag15 1852.
8e. Jaarg,
De afgestemde Zegelwet.
Nieuwstijdingen.
Verscheidenheden.
BfiEN ABONNEERT ZICH;
In Nederland, bij den Uitgever
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren,
ia Noord-Amerika, bij J. QUINTUS, te Albany,
ABONNEMENTS-PRIJS t
VOOR BEIDE UITGAVEN.
Voor 3 maanden. 1.30.
Franco per post in Nederland1,50.
Voor Noord-Amerika. Franco New-York. Dollars 4,10.
VERSCHIJNT
Op Maandag en Donderdag,
ADVERT ENTIEN
20 Gent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing 35 cents.
De inzending der Adv?rtenlien Kan geschieden
Maandag en Woensdag, voormiddag 11 ure..
BUREAU;
Zierikzee Hoek van de Schuilhaven, Lelt. B, No. 04.
Brieven en Ingezonden stekken anco.
k f 15,30/" 23,50
- 15,00- 23,90
bekomen hij
te 's Hertogen-
Hollowa/A
LOOZE
Heeft onlangs de Tweede Kamer legen alle ver
wachting aan de hoop en hel uitzigt der natie te
leur gesteld en beschaamd door dc afstemming der
wet op den Renlenlast; niet minder is dit thans
geschied door de Eerste Kamer, ten gevolge harer
verwerping van du Zegelwet.
Indien wij echter Ier goeder trouw zullen han
delen, dan moeten wij erkennen dat de Eerste
Kamer vrij wat meer geldige gronden voor hare
afstemming heeft aangevoerd, dan de Tweede voor
eerstgenoemde wet.
Ou betwistbaar toch is liet, dat het ontwerp der
Zegelwet in strijd is vooral met de bepalingen van
het Wetboek van Koophandel, en dat, indien het
zelve ware aangenomen, zooals het der Eerste
Kamer is aangeboden, bij de toepassing mecnig on
schuldige zou geboet hebben voor de overtreding
en sluikerij van diegenen, wier bedrog hij even
weinig kon vooruitzien, als voorkomen of verhin
deren.
Jammer echter dat daarmede de Zegelwet op
dc Dagbladendie ongelukkig daarbij a la suite
mcdeliep, levens is gevallen, en de Uitgevers van
politieke, dagelijks verschijnende geschriften daardoor
langer gedrukt blijven door eenen onbillijker!, ja
ongromlwettigen last.
Het is elders op goede gronden aangetoond, en
wij achten 'liet daarom voor onze lezers belangrijk,
hier te hei halendat hel tegen dc bedoeling
strekking en geest der grondwet is, de uitgave van
Dagbladen met eenigen last te bezwaren, waarvan
alle andere geschriften onthoven zijn.
Volgens de Grondwet toch staat het ieder vrij,
om zijne meening en gevoelens te uiten, behou
dens ieders verantwoordelijkheid. Ieder schrijft dus,
wat hem goed dunkt en denkt er niet over
daarvoor iets aan den lande ten offer te brengen.
Datzelfde duet de Dagbladschrijver dagelijks omtrent
dat alles, wat hij daartoe geschikt acht; breidt
het gebied der wetenschappen uit; plaatst zijne
opmerkingen naast het geschrevene; lokt antwoord,
wederlegging en bevestiging beurtelings uiten
verschilt alzoo in niets van eiken letterkundigen
auteur, dan daarin, dat hij zulks dagelijks doet.
Indien liét mogelijk ware dat een Godgeleerde
genees- of regtskundige eiken dag van zijn we
dervaren in druk verslag gave aan lezers, die hij
inleekenjuig zijn werk kochten of lazer, zou hij
dan iniwenig opzigt anders bandelen Want tus
schen reen' geabonneerde op een dagblad en Oen
inteekenaar op een uitgegeven weik zal faclo wel
geen verschil zijn aan te vijzen evenmin als
tusschen een Recensent. Een Uitgever van
een dagblad stelt alleen daardoor dit verschil,
dat hij ad ver ten tién opneemtmaar deze betalen
daarvoor een bijzonder zegelregl bovendien aan het
Rijk, en het is bijgevolg hongsl onregtvaardig en
ongrondwettig dat alleen de Uitgever van een
dagblad zijne gedachten en gevoelens niet mag
'openbaren,, dan onder de betaling van den druk-
kenden last van zcgelstempeliiig.
Of heeft men algemeen dat gevoelen gedeeld,
en de wet afgestemd om het Ineaad der kleine
dagbladen? De Commissie der Rapporteurs van
de Tweede Kamer heeft daartegen althans krachtig
geprotesteerd en la tl nie uitdrukking voor rekening
van den steller van het antwoord daarop.
En, waarlijk, meer kleingeestigheid zou men ook
naauwelijks aan den dag kunnen leggen, en teregt
beweerde do bedoelde Commissie, dat hel wensche-
lijk is, om liet goede voorbeeld van Engeland ten
dien aanzien Ie volgen en liet lezen van alle dag
bladen en periodieke geschriften aan te moedigen,
door dezelve verkrijgbaar te stellen voor den ge
ringst mogelijken prijs, in plaats van de versprei
ding or van tegen te gaan door eene belasting,
die den abomiemenls-prijs moet verlloogeni
Of, zou men mcencn die kleingeestigheid te kun-
men regt.'aardigeii door hot verondersteld kwaad,
jjat kleine dagbladen stichten? Dan zou ik in de
eerste plaats vragen is dat kwaad bewezen en
waar zijn de bewijzen er van Waar is door
eenig blad eenen merkbaren, naar buiten werken
den en zich openbarenden geest ten kwadeten
nadcele van den lande, tot schending van orde
wet en rust, opgewekt Wij zeggen nergens.
Maar ook, al ware het, dat door eenig blad
bij eenen enkelen ontevredenheid opgewekt ware door
het medcdcelen en openbaren van schanddaden
bedreven door hoog- of aanzienlijk geplaatste per
sonen zou dit het Bestuur het regt geven, om
die openbaarmaking ook te verhalen op andere
Dagbladen, die nooit anders, dan eenen vrcedzamen
geest ademen? Zou men bevoegd kunnen geacht
worden, het gebruik van den wijn aan duizenden
te verbieden, omdat enkelen denzelven misbruiken?
Zoo ook is liet met de Dagbladen. Geene magt
der wereld is geregtigd, het vrije onderzoek des
verstands en deszelfs openbaarmaking aan banden
te leggen. En, door die mededeeling cijnsbaar te
maken aan offers voor de schatkist, legt men de
zelve aan banden.
Neen, het iszooals de Nederlandsche Cicero
eenmaal teregt zeidc: de Rede, het Goddelijkste,
dat in ons is, te beperken, te omschrijven, en door
die omluining niets door te laten, dan hetgeen door
u, door u, onwijs en nietig schepsel, met een'
vrijbrief is voorzien die magt heeft God aan
geen' sterveling verleenden wie ze zich aan-
malige, de naam zijner misdaad is: heiligschennis.
Van welke zijde dan ook beschouwd, is het te
bejammeren, dat de Zegelwet afgestemd is, maar,
vooral is het dit, wanneer één der motiven daar
toe gestrekt heeft, omdat men getoond heeft, het
ontwerp opzigtens de Dagbladen niet te willen
dienstbaar maken aan eene strafbepaling legen de
Uitgevers. Daartoe toch kunnen termen genoeg ge
vonden worden, hetzij in het algemeen strafregt,
hetzij in eene speciale wet op de Drukpers. En
het is mitsdien zeer te wenschen, dat de Hooge
Regering onder andere inzigten een milder ontwerp
aan de Tweede Kamer zal aanbieden.
Parijs, 7 Mei. Men verzekert, dat op dit oogen-
tilik in de hoofdstad meer dan 10,000 Engclschcn
zich bevinden, welke met het uitsluitend duel ge
komen zijn, om de feesten van 10 Mei en volgende
dagen hij te wonen. Uit de departementen worden
meer dan 60,000 personen verwacht, zoodat men
het aantal bezoekers, Belgen, Dnitscliers, Italianen
en anderen .mcdegcrekcnd, op 200,000 begroot.
Gemiddeld zal elk Her bezoekers minstens acht
dagen in de hoofdstad verwijlen en per hoofd 200 fr.
verleren, zoodat I'arijs met liet geven dier festivi
teiten eene goede speculatie duet, welke aan
hetzelve ongeveer ?r0 millioen frs. zal opbrengen.
Weenen, 5 Me'. Alhier baart veel op2iens
de gevangenneming van zekeren koopman Heinrich,
broeder van den thans te Parijs zich bevindenden
voormaligon rijksdag-afgevaardigde. Eerstgenoemde
had zijnen broeder voor eenigen tijd Ie Parijs bezocht
en zich laten overhalen, om hem zijne pas te leenen,
ten einde eene reis naar zijn geboortegrond te on
dernemen tot het regelen van eenige familie-aan
gelegenheden. Doch de policie kwam zulks op liet
spoor,'en daar het haar niet gelukken mogt, den
voormaligen rijksdag-afgevaardigde in handen te
krijgen, dewijl deze zich in tijds dour de vlugt
redde, deed zij den koopman in zijne plaats gevan
gen nemen. Deze heeft reeds eene schadevergoeding
van 80,000 fl. voor zijne invrijheidstelling aange
boden, welke echter van de hand is gewezen.
Mcppcl, 0 Mei. Dat de mensch zich menig-
werf uiteen voor hem dringend gevaar kan redden,
door slechts de tegenwoordigheid van geest te behou
den, daarvan kan ook't volgende staaltje een bewijs
leveren:
Twee rijks-amblenaren traden onlangs aan de
Hoogeveensche vaart, alwaar thans bijna allcrwege
aan 't nieuwe kanaal gearbeid wordt, eene woning
binnen, welks bewoner steeds aan 't aldaar in vrij
grooten gelile bezig zijnde werkvolk jenever lapte,
zonder gepatenteerd te zijn; de ambtenaren nu aan
de vrouw des huizes vragende: of zij, ambtenaren,
't patent mogten zien. »Jj wel, mijne heeren," was
't moedige antwoord, «ik zal 't oogenblikkelijk ha
len. Onmiddelijk dan ook werd liet den ambtena
ren vertoond, doch hetzelve week in allerlei op-
zigten af van de gewone patenten, het bevatte een
zoodanig vreemd letterschrift, dat het den ambte
naren ten eenenaiale onmogelijk was, om liet te
lezen.
De vrouw, die volstrekt geen panische schrik
door do ambtenaren was aangejaagd, maar zeer
goed hare tegenwoordigheid vari geest had behouden,
begaf zich ijlings naar de poldergasten, die zo reeds
zoo menig glaasje geschonken had, vertelde daaraan
't geval en riep hunne hulp deswege onverwijld in
waaraan dadelijk met alle bereidwilligheid werd vol
daan, de poldergasten stormden r.u als in een oo-
genblik deze woning met hunne verschillende werk
tuigen, waarmede ze arbeidden, binnen, waarna ze
de ambtenaren met eene barsche stem en steeds
dreigende houding toevoegden: »Wij en niet de
vrouw zullen u aanstonds een palent geven." Gij
merkt zeker wel, lezers, dat het evengezegde
waarheid bevat, dat de ambtenaren 't niet konden
lezen, ze waren niet bestand tegen die massa
poldergasten en zij verlieten daarom ook maar zoo
spoedig mogelijk de woning zonder een calange
te doen.
't Is voorwaar in een beschaafd land, gelijk 't onze
is, eene treurige opmerking, dat de ambtenaren maar
al te dikwijls blootgesteld worden aan miskenning
en beleediging in hunne active betrekking, zij im
mers toch ook zijn personen, hoewel door vele
menschcn voorbijgezien, die 't slaatsligcliaam onder
de tegenwoordige omstandigheden van zaken, op
eene waardige wijze moeien helpen schragen en
ondersteunen.
De luchtscheepvaart moge in Europa met vele
mocijelijkhcden te kampen hebben, in Amerika komt
de politiek nog bovendien tegen haar in het spel.
Mille Peronet, eene allerliefste Francaise, volgens
het oordeel der dagbladen, is dezer dagen te Lexing
ton in Kentucki opgestegen. Alles ging uil-
muntend, maar de laatste loodjes wogen het zwaarst.
Dc ballon kwam in hel gezigt van een der dorpen
in den omtrek. De hoeren ijlen daarop gewapend
naar het veld, en naauwelijks is het gevaarte onder
schot of een hagelbui van kogels doorboort de dunne
sloffe en de ballon daalt pijlsnel neder. De verwoede
boeren randden daarop Mile Peronet aan en mishan
delden haar ongenadig. Voor dood .blijft zij op de
plek liggen. Naauwelijks had het gerucht zich in
Lexington verspreidt, of de justitie begaf zich naar
het dorp, en op de vraag: «wat heelt u tot deze bar-
baarsclilieid bewogen?" gaven dc edele landbewoners
hooghartig ten antwoord: «vaderlandsliefdeWij
weten heel goed wat die liiChlschipperij eigenlijk
te beduiden heeft! Die satansche Engelschenwillen
de Vercenigde Staten weer in hunne klaauvven
hebben, en nu zij ons te water noch te land kun
nen pakken krijgen proberen zij het uit dc
lucht, en daarom hebben wij met liet begin maar
reeds een einde gemaakt!"
GEMENGDE UEIUGTEN.
Hare Majesteit de Koningin-wed. heeft voor liet
eerst, sedert den dood van Willem II, hare werk
zaamheden hervat en ten hove geschaft. Eene
oude zcuge van 1200 pond, is op de Haagsche
kermis te zien. «Compliment van moeder, en
die laat zeggen, dat vader Waterschout geworden
is," kwam een meisje van Abels zeggen, bij eene
bekende op Zaturdag 1 Mei. Te Apcidoorn
heeft de koning met eene milde hand, gedichtjes
van nan Alphen uitgedeeld aan de schoolkinderen,
en de koningin van Spanje heeft zich laten kussen
op haar hand, door ridders van name. De ver
jaardag van Prinses Marianne is te 's Gravenhage
plegtig gevierdalsmede die van Sara de Poter -
buik op liet Singel. De Majesteit der Belgen is
aan het onderhandelen met het Mexikaansche gou
vernement, om 50,000 Belgen, zonder gebreken, te
leveren contant. Gepraaid den 7 Moi, op de
kaai aan den leugen,mrsliock te Vlissingcn het
barkschip Lubbert Pijpkancelus, met zijn eerste
en tweede patroon langszij, beladen met een com
plete soljers garde-robe, en koers zettende naar een
pas aangekomen Kolonel. Alles wel aan boord.
Te Rotterdam is op G Mei gearriveerd, een
kapitein, komende van Brouwershaven en bestemd
naar Schiedam, om lij te stoppen bij de dochter
eener wed. fVevers hebben er geen toegang.
Jilles, te Putlershoek, heeft restitutie gevraagd van
een paar klompen, en zal zich nu bij meer be
jaarden vervoegen. Ook zijn broeder heeft het
zelfde gebrek die heeft weèr liever dat de hospezin
hem zijn glaasje geeft, dan den hospes. lu
Kentucky wordt in de luchthuizen een middel in
praktijk gebragt om gevangenen te herkennen, als
zij weggeloopen zijn. Met een chemisch tinctuur
namelijk verwt men hunne neuzen zwart. Deze
kleur is onuitwischbaar. Een boer, in eene der
gemeenten tusschen Groningen en Winschoten wo
nende, riep onlangs, nadat hij den koning op Hds.
reis naar laatstgenoemde plaats gezien en zich over
Z. M. vriendelijkheid en minzamen omgang zeer
had verwonderd, luide uit, iu 'l bijzijn van velen:
«Nou betaolen wi de lasten dreimaol zoo leif as
te veuren!" En 't algemeen antwoord was: «daor
hest geliek an, Jakob!" Te Hellevoctsluis is een
Mol le zien met hoorns, die bijna zoo lang zijn als
den bok met het ezels hoofd; dc Mol is ook blind
en kan niet zien dat de Mollin bezoeken ontvangt
in het hol van een beest die er schatten denkt te
vinden. De molenaar te 's lieerheeft zoo
lang gebedeld dat hij toch een boer van onder het
Nieuwedorp vast heeft gekregen; doch bij een an
der heeft hij zijn neus twee maal gestoten. Een
bakker le B. iel le heeft een doop-mutsje, kraa g en
kousjes present gedaan, aan Koosje. «Neemt niet
te veel hooi op je vork, buurman Kees!" zeide
iemand te Wissekerke tegen een boeren vrachtrijder,
«want die veel beginnen brengen weinig teil einde,
en die een put voor een ander graaft valt er zelf in."
Een burgemeester -f dijkgraaf in 't Dieveland, schropt
de arbeiders van de deur wanneer zij morren over
het onthouden van buil loon, terwijl hij aan zekere
speurhonden bevelen geeft, ben te benadeel en waar
zij kunnen. «Het past," zegt hij, «geen gemeen
volk op te staan tegen bun burgemeester;" als die
voor niets laten werken, dan moet ieder dat toch doen.
I-jaitulveftaaziisag.
IIcl Journal des Dé ha Is levert een belangrijk, artikel van
aumand BEiiTi.v over tic land verhuizing. Na eene beschou
wing dei streken wier bewoners vooral in het verre
Westen minder betwisten arhei i goedkooper d.sgtüjksch
brood en beter toekomst -zoeken zegt de schrijver dit.
men het aantal land verhuizers uil Wcsphaleu Beijeicn
de hertogdommen Buien Hessen Posen Pommeren d?
Rijn-provinciën, Tyrol den Hlzas en Noordelijk Zwitser
land in 1831 veilig op 1 20,000 schallen kan aan boord
gegaan te Bremen, Ma in burg Lu beek Antwerpen, en
Havre, liet aantal landverhuizers uit Engeland of liever
uit Liverpool alwaar zich ook eenigen van hel vasteland
inschepen is ccliler nog aanzienlijker. Volgens de laatste
rapporten aan het Parlement vertrokken er in 1S30 uit
de verschillende havens van het Vcreeuigd Koningrijk
280,849, en in 1831 meer dan 300,000. Om zich een
denkbeeld te vormen van dc toenemende zucht tot land
verhuizing dicnc dal het gemiddeld aantal van 1810
1S43, geen 93,179 te hoven giug. liet getal is dus
in zes jaren verdrievoudigd cn dit is le opmcrkclijker9
ómdat Engeland zich beroeifit cn wolligt te regt het
land dér industrie on productive werkzaamheid bij uitne
mend beid te zijn. Gedurende 10 jaren, van 1840 lol 1850,
heeft Engeland 1,735,433 zielen oyer dc vier wcrelddeeleu
