No. 804
8e. Jaarg
Donderdag16 October 18öfi.
oop:
>op
Be Gemeente-raad der Stad.
laten'
Nieuwstijdingen.
ÏKKI.VG-
West poort
Tuiniers-
dei» Uit go-
over
dezes. i
deze aan
ter kennis,
met de
E onder de
gunst
1 Man ge-
ZIERIkZEESMIE NIEUWS
KEN ABONNEERT ZICH:
fa Nederland, bij den Uitgever
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
In Noord-Araerika, bij J. QTJINTUS. te Albany,
eu bij C. de REGT, te Cleveland Staat Ohio.
ARONNEBXENTS-PRIJS t
voor beide uitgaven.
Voor 3 maanden. 1,30.
Franco per post in Nederland- 1,50.
Voor Noord-Amerika. Franco New-York. Dollars 1,10.
VERSCHIJNT
Op Maandag en Donderdag,
ADVERTENTIES?
10 Cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing 35 cents.
De inzending der Advertentiën kan geschieden tot
Maandag eu Woensdag, voormiddag 11 ure.
BUREAU:
Zieiiktee Hoek van de Schuithaven, Lett. B, No. 94.
Brieven en Ingezonden stukkeu franco.
Lozanne.
geëerde
Broeder,
•er bij hem
ItLÓGEE-
f uitoefent,
k zoo om
de gewone
briefjes en
i bezorgen
BERGE,
rlosiemaker.
Gelijk, zoo als Vondel te regt zegt, de
liefde voor zijn land een ieder is aangeboren,
zoo heeft menigeen eene zekere voorliefde
voor'de plaats zijner inwoning; zoodat het
Welen aangenaam aandoet, wanneer er van
die plaats een goed gerucht uitgaat, of daden
bedreven worden, die met lof vernield, of
inrigliugen daargesteld worden, die tot al
gemeen of plaatselijk heil en welvaart,
voorspoed of roem verstrekken; terwijl het
imn evenzeer grieft, wanneer van die plaats
i een kwaad gerucht in omloop is, en zij
over het algemeen niet kan gesteld worden
naast andere van haren rang. In het eerste
geval is het. of de lol' eu roem op ons
afvloeit; in het laatste, alsof wij ons scha
men tot hare bewoners te belmoren.
Wij noemen dien trek van het karakter
een edelen naijver, die, wel bestuurd, de
bron kan worden van veel goeds, en die
den Hoofden der plaatsen een waarborg is,
dat het goed, hetwelk zij verrigtenop
regten prijs gesteld wordt; terwijl het hen
f 'lip doet vreezen voor afwijking of verwaar-
tóü## loozing hunner pligteu; wel wetende, dat
hunne onderhoorigen dit niet onopgemerkt
Rl.tzl.il» Uit dat oogpunt beschouwd, is dc opmer-
king, die men dagelijks van velen hoort
en kan door J O J ,01
Diegenen welke maken, dat liet bevreemdend is, dat de btad
ring der inge- onzer inwoning in tneenig opzigt eerst begint,
heeft de eer
ijn voorzien
KIJTÜB-
ky's Ba
se, tae-
ttesTSI-
ens, Kap
oor deszelfti
ieeen franco.
-I Iiereiiiujj .1. mtiuij, mjiui,
e '"aankidèmie als ve,e het reeds ten einde gebragt,
of althans lang een begin gemaakt hebben,
niet onbili jk. Men noemt elders onze provincie,
onverminderd dedagelijksche vervoermiddelen
naar Noord - en Zuid-Holland, eene afge
legene, en het is, alsof met die afgelegen
heid tevens verbonden ware, dat men altijd
verder van liet beginnen moet afzijn, dan
in andere gewesten.
Van overal elders schier leest men dat
de nieuwe Gemeente-raad geïnstalleerd van
den ouden Raad op eene waardige en den
aftredende Leden lot eere verstrekkende
wijze afscheid genomen is; dat de geloofs
brieven der nieuw gekozen Raadsleden zijn
onderzocht, goed- of afgekeurd; terwijl
men in alle Dagbladen levens reeds heeft
aanleidendc
ivcg le neiuea
itaud lenig !o
leden voortge-l
orden door bij-
pillen te ge-
geneesmiddel
lever gal of
'RIJZEN van
ƒ13.30 ƒ23,31
- 13,90 - 23,9«
s bekomen lil
IN Ie Tholen,
te 's Hertogen
(4 Holloiva/l
met primo
treden eoifj
- KIWECHÏ!
een niet
!t0 jaren oud
tjn bekwaam
meest in aan
letter S., bij
'EEDEN lij
S-KNECB11
ij zien aankondigen, wat er in de eerste open
bare Raads-vergadering behandeld geworden
is. Hier hoort men er niets van, en men
vraagt alzoo niet ten onregt: wat zou daar
van de oorzaak zijn? Zijn er nog zoovele
oude zaken aanhangig, die eerst moeten
afgehandeld worden, eer men met nieuwe
kan hegii
of dergelijke meer.
Dc
voorliefde van velen voor hunne woonplaats
rstaat en val maakt dit uitstel niet oneigenaardig lot een
Adres bij de leedgevoel, tot een zekere fnuiking van den
onschuldigen hoogmoeddat men niet met
even veel ophef van zijn' lievelingsplek kan
spreken, als andere stedelingen, cn ons
dunkt
moest geven.
ihjkcek
dsclie Godsl
itgever tlezej
dat men daaraan niet langer voedsel
is, niet in den vereischten wettelijken vorm
waren, en dat daaruit een geschil ontstond,
hetwelk ter beoordeeling van de Gedeputeerde
Staten onzer Provincie moest gebragt wor
den gesteld, dat die uitspraak nog eens,
bij verschil van gevoelen, aan dat des konings
moest onderworpen wordenwelke on
aangename, ja, welligt schadelijke gevolgen
zoude dan een zoodanig incident niet aan
der stads belangen kunnen toebrengen?
Het is alzoo, behalve om meer andere
redenen, wenschelijk, dat er geen noodeloos
uitstel meer plaats hebbe van eeu door de
nieuwe Gemeente wet voorgeschreven bepa
ling. Het is toch vooral thans zaak, dat
de Gemeente-raden de sympathie behouden
van het Volk, door hetwelk zij gekozen
zijn. De sluimerende geest, die vroeger
hij sommigen bij beraadslaging met gesloten
deuren welligt plaats vondzal nu wel
vervangen mogen worden door krachtige op
wekking en leven. Hel verschil in de wijze
van keuze lusscheii weleer en thans is te
contrasterend om slaperig te handelen.
Weleer bepaalde het lot de stemmen der
kiezers; nu heeft vrije keuze de stemmen
uitgebragt, althans kunnen en moeten uit
brengen. Weleer werd alles als in hel
duistere verrigl; nu wordt alles door den
Raad in het licht gesteld en openbaar ge
maakt. De lastgevers zullen mitsdien nu
met eigen oogen zienhóé hunne lasthebbers
de hun toevertrouwde taak volvoeren; en
het moet hun wel ten scherpen prikkel zijn,
te weten, dat hun afscheidsbrief lang reeds
vóór liet einde van hunnen diensttijd gereed
zul liggen, indien zij zich hunner roeping
onwaardig hetoonenof bewijzen leveren,
dat zij voor dezelve niet berekend zijn.
Men boude hel gezegde geenszins voor een
blijk van vitzucht, of als eeue proeve, dat
meu van af den beginne de daden des
Bestuurs ontijdig en ongegrond
-J Want, genomen eens, dat de geloofs-
P. ue LO'J!| brieven van één of meer nieuwe Raadsleden,
zoo als dit ook van sommige elders gebleken
deeleti. Men vinde er
in voor de ingenotnenheii
beoor-
veelccr eeu bewijs
1 met dc uitgebragte
keuze; maar waarhij men levens ken
baar maakt, dat hel den volke een zelfverhef
fend denkbeeld is, zich met anderen le kunnen
meten cn niet aangenaam altijd van elders
eerst het goede te hooren uitgaan. Die beta
melijke zucht voedsel le geven moet den
Raad veeleer slreelend ziju; maar levens
overtuigen, dat dc lijden voorbij zijn, waarin
het volk zich blindelings aan de leiding des
Bestuurs overgaf, eo genoeg op do hoogte
slaat, 0111 te beoordeclen, of het door hetzelve
wel of kwalijk geregeerd wordt.
JFrwrcfeijll.
Parijs, 10 Oct. De geruchten van eene ministe
riele crisis hebben heden alle andere berigten op
den achtergrond doen schuiven. De eenige vraag,
welke men hoorde opperen en omtrent welker be
antwoording de meeningen zeer verschillen is
deze: Verkeert Frankrijk op dezen oogenblik al of
niet in eeiién staat van ministeriële crisis Dit
althans schijnt zeker te zijn namelijk dat de
heer Carlier ten gevolge van het artikel van den
Constitutioneel, zijn ontslag heeft ingediend en
dat in een kabinetsraad waarin het vraagstuk der
wet van 31 Mei ter sprake was gebragt de beer
Léon Faucher zijne portefeuille heeft nedergelegd,
welk voorbeeld door al zijne aanwezige ambtgenoo-
ten gevolgd zou zijn. De aanleiding hiertoe als
ook tot het ontslag van den heer Carlier zou
zijn het vaste voornemen van den President om
die wet in te trekkenen zijne weigering om
het voorstel tot vervroeging van het tijdstip der
verkiezingen voor de Wetgevende Vergadering, goed
te keuren
Indien het echter stellig waar is dat die ver
schillende ontslagen zijn aangeboden is men echter
nog zeer onzeker omtrent de gevolgen, welke daar
uit zouden kunnen voortvloeijc-n. Er wordt gespro
ken van een kabinet Odilon Barrot hetgeen niet
zeer waarschijnlijk is; van een ministerie Lamar-
tine, van een zuiver Bonapartistisch kabinet waarin
de Persigny zitting zoude hebben of van eene
verzoening met de aftredende ministers zoodat
het kabinet weder aan het bestuur zou blijven
dit laatste heeft den meesten schijn van waarheid;
zoodat nten met alle regt kan vragen Bestaat
er al dan niet eene ministeriële crisis
Wat hiervan ook zij dit blijft niettemin zeker,
dat indien de aangeboden demissiën ingetrokken
wordenhet kabinet slecht» een kortstondig be
staan zal hebben en het noodwendig zal moeten
aftreden wanneer het oogenblik zal gekomen zijn,
waarop een bepaald besluit genomen zal moeten
worden dus na de bijeenkomst der Wetg. Verg.
Men wil weten dat verscheiden leden der
permanente commissi? inlichtingen aan den minister
van binner.l. zaken willen vragen over de geruch
ten van eene ministeriële crisisten einde des
noodig de commissie te doen vergaderen.
De gezanten der Noordsche Hoven te Parijs
zijn verontrust over de proclamatie van Kossutli
en het adres van het stedelijk bestuur van Londen.
Zij hebben couriers naar hunne regeringen gezon
den. In sommige staalkundige kringen werd ver
zekerd. dat het op den aandrang van die gezanten
is, dat de Fransche regering aan Iiossuth den door-
togt door Frankrijk heeft geweigerd.
Kossuth heeft in den avond van den 2 de
zer, aan boord van het Amerikaansche stoomfre-
gatschip Mississipi, van Marseille de reis naar Lon
den voortgezet; eene groote menigte was zamen-
gevloeid, om getuige van de afreis te zijn. Vóór
zijn vertrek heeft Kossuth nog de volgende pro
clamatie uitgevaardigd Aan de democratie van
Marseille I
Burgers, toen de Regering der Fransche Repu
bliek mij het verlof geweigerd had, Frankrijk door
te trekken, heeft het volk van Marseille, gehoor
gevende aan de ingeving van een dier edele drijf
veren van het Fransche hart. welke eene onuit
puttelijke bron zijn van de grootheid van uw volk,
mij wel willen vereeren met eene manifestatie zij
ner Ropublikeinsche gevoelens; eene manifestatie,
achtenswaardig in hare beweegredenen, mannelijk
in haar besluit, vreedzaam in hare ijver cn majes
tueus in hare kalmte, gelijk de natuur, dat groote
beeld Gods, vóór den slorm. Ik heb mijnen naam
hooren vermengen met het gezang van den Mar-
seillaanschcn marsch en met den kreet van: leve
de Rcpubliclc\ den eenigen wettigen kreet in Frank
rijk den eenigen, welks wettigheid herwonnen
js door zooveel bloed van de martelaren der vrij
heid. Het is zoo aangeboren, de vrijheid te be
minnen, liet zegt zoo weinig voor haar te lijden!
Zulks is bijna minder dan eenvoudige pligt; maar
er is een hooger roem in de gedachte van ver
eenzelvigd te worden met liet beginsel der vrijheid,
iu de meening van het Fransche volk. Ik jaag
niet naar roem; maar dien roem neem ik aan,
om hem te verwerven. Ik neem dien aan a's een
waarborg van solidariteit; ik neem dien aan als
eene betuiging van de broederschap der Franscl e
Natie voor alle Volken; ik neem dien aan als de
heilspreuk voor mijn zeer geliefj Vaderland. U
Fianschen! Bepublikeinenl zij de eer van dat heil'
Het is de pligt van ons, arme Hongaren, dat te
verwerven Wij zullen liet verwerven. Mijn volk
zal de oproeping uwer broederschap begrijpen; het
zal fier daarop zijn en zulks wakker beantwoorden,
zooals het hem past, die er eene eer in stelt,
broeder genaamd te worden door het Fransche
volk. Ziedaar de eenige dank, het volk van Mar
seille waardig, die manifestatie waardig, waarme
de het mij wel heeft willen vereeren, maar in mij
mijn volk ziende en in mijn volk minder het ver-
ledene dan de toekomst I Veroorlooft mij niet meer
te spreken van de weigering van de Fransche Re
publiek, om mij het trekken over haar grondgebied
toe te staan; ik weet, dat het Fransche volk niet
solidair is voor hare handelingenIk zal die
weigering niet meer gedenken, cn wensch, dat de
nienschlieid zich die niet meer lierinnere, wanneer
bij geval zij, die reeds gebannen zijn en die
zulks vergelen zijn, naar het schijnt, het op
nieuw wierden! Gisteren avond is een uwer broe
ders (onzer broeders), een arbeider uit Marseille,
ja.' ik weet zijn naam, en zal dien nooit ver
geten, in weerwil der koude, naar boord van
het Amerikaansche fregatschip komen zwemmen,
om mij de hand tc drukken. Ik heb de zijne
met liefde, met ontroering gedrukt, terwijl ik hem
op zachten toon zijne vermetelheid verweet. «Hoe
zoo, antwoordde hij mij, ik wilde uwe hand aan
raken, ik vond geen vaartuig en stortte mij in
het water, hier ben ik. Zijn er hinderpalen voor
dengene, die wil?" Aan deze woorden moest ik
mij onderwerpen. Bij mijne komst bezat ik de
liefde tot de vrijheidhet gevoel van de pligt en
de broederschap, doch te Marseille heb ik de zin
spreuk gevonden: Geen hinderpaal voor hem, dia
wil. Dat zal mijne zinspreuk zijn. Leve de Re-
publiekl Heil en broederschap! Louts Kossuth."
Het blijkt thans, dat Kossuth verlof had kunnen
bekomen, Frankrijk door te reizen, wanneer hij
den weg had willen nemen over Bourgcs en
niet over Lyon, waar de democraten liern eene uvatie
bereidden. De Hongaar wilde zich hieraan niet
onderwerpen.
Farajs, 10 Oct. Als CC" vervolg op liet onlangs
medegedeelde gevecht lusscheu de beruchte Korsikaaoschc
roovers Massoui diens broeder Xavier en Nathieu Arighi
en de gendarmerie waarbij de cersle en de laatste
bandiet gedood werden tclirijft men llians bet volgende
uit Korsica
Xavier Massoni die gelijk iuderlijd gemeld gewond
de vlugt nain werd op den voet gevolgd iloor eeue bri
gade gendai meric ouder bevel van tien luitenant Virgitti.
Na een toevluglsoord bij de bewoners van Nicola vruch
teloos gezocht te hebben vlugtic hij even als indertijd
Arielii, in eeue grot, gelegen op den top van cenen berg,
Moiitc-lireiutu genaamd waar hij zich zuo goed mogelijk
verschanste. De gendarmerie iiatl de grot weldra omsin
geld cn wilde haar als liet ware storniendeihand innemen,
doch dit gelukte niet, daar het vuur van den rooverden
gendarme Paoli-doodde eu nog een ander kwetste terwijl
de kogels den bandiet onmogelijk konden IretTcn.
De luitenant Virgitta zond den olgentlen dag om hulp
naar Col tewaaiop otimiddelijk versterking op het ter
rein verscheen. Een kapitein der genie liet drie handgra
naten iu de grot werpen wier losbarstingen haar ten halve
vernielden. Men dacht dat de roover door de neder-
vallendc rotsblokken gedood was docii na eer, slilstand
van eeuige minuten opende tiij op nieuw liet vuur.
Plotseling trad hij collier uil de grot loste zijn geweer
op zijne vijanden cn bood hen toen zijne borst als bet
ware tarleud, iu de verte aan. In hetzelfde oogenblik
zonk hij dour verscheidene kogels gctrotTeu stervende
neder. Het gevecht had drie dagen geduurd. Iu de grut
vond men niets dan eenig brood alsmede eenige genees
middelen waarmede de bandiet de wonden had trachten
te genezen, die hij bij eeu eerste gevecht aan den bals en
het linkerbeen ontving. Men vond gceu spoor van water
ot van een fiesch of vaatwerk waarin eenige drank kon
geweest zijn weshalve de baudiel iu al dien tijd niets ge
dronken bad.
Frankfort, 10 October. De Badensclic regering
tracht bij voortduring de laud verhuizing op groote schaal
le bevorderen. Zij heeft op nieuw eene Teer aanzienlijke
som toegestaan, tot bcslrij ling der transporikosten vaneen
