kt.
Donderdag, 12 Jmiij '18St.fi
^Affaire Ellinkhuizen.
J
Dubbele contrasten.
Nieuwstijdingen.
Jufiij
Vlaamschp j qï(
lot vorige prjJ
lelbare J 6,30»;,
8 |»er mud. 1
laamsche tuel
en droogste J\\
k 5,70. geringej,
en F|ÏCkt««
klussen tol 10?f
prij'icn 3aj
der handel.
inenberg "nj.ft,,,
its en M. Q(
an C. Padmos tg
C. J. Wrilteuburj,
ij- Een zoon
dito. Eeue 4);]
Een zoon van J,f,.
KEN ABONNEERT ZICH
fu Nederland, bij den Uitgever
Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
In Noord-Amerika, bij J. QUINTUS, te Albany,
en bij C. de REGT, te Cleveland Staat Ohio.
ABONNEMENTS-PRIJS t
voor beide uitgaven.
Voor 3 maanden. F 1,30.
Franco per post in Nederland 1,50.
Voor Noord-Amerika. Franco New-York. Dollars 1,10,
VERSCHIJNT
Op Maandag en Donderdag.
ADVERTENTSEN
10 Cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing 35 cents.
De inzending der Advertentiën kan geschieden tot
Maandag en Woensdag, voormiddag 11 ure.
BUREAU;
Zierikzee, Iloek van de Schuithaven, Lelt. B, No. 94.
Brieven en Ingezonden stukkeu franco.
,0 geabonrteerden, ilie hunne mei 1 April II.
'Benen abonnementsgelden niet keihen -voldaan
Jen verzocht dit zoo spoedig mogelijk te doen
h!"j' s"'1 siirfe geene slaking in de toezending oan dit
lis ondervinden.
4 Juuij.
ud 16 weken (Joch
uilen (ilochtei),
dochter). 3 jj
ren weduwe \u
1EX.
[ze lezers zullen zich misschien heriu-
in, dat wij in ons a." van deu 20 Maart
artikel plaatsten over de zaak vau El-
;buizen en Elisabeth Lesage. Naar onze
e meeuing trokken wij daarin min of
i' pailij voor deu eerstgenoemde. Wij
lea daarin, onder andereu: De heer El-
e publiek prtjj
:rs 30 roeden
op hot schud
rdwelle.
ie MOffll GUI
Itïng van gtirn
SIBAND.
jnn deszells Sd
iron Ie ver'«(i
isje Vaarzen,
ailing dito.
ii verder zal fir!
e JONGIS vin
Itzee. ral. ten
'ERLEMAK, L_
gsdag Jon 17 buizen is te beklagenomdat hij, juist
alleen ouder zoo veel honderdenhet
doffer is van een oogeublikkelijken wel-
- Ettelijke zinsneden verder zeideu
Wij beklagen deu heer Ellinkhuizen.
ellen WISILAjJcns zoo fiere, jeugdige man is verplet-
onder de morele zweepslagen die hem
feu"
•n 18 Jurij IS woord, wij spraken in zijn voor-
il.fl") Én, zoo als wij in den aanvang
bedoeld artikel verklaarden, wij zouden
stilzwijgen over die geheele zaak hebben
laid, hadden andere Bladen ze niet
wens iu een verkeerd daglicht gesteld,
nar, wat doet nu de dankbare Elliuk
in, of, zoo als hij zich ouderleekent,
lekhuysen
lij doel zijn fameusen vriend, de procureur
lerds, almede te Rotterdam woonachtig,
e klagte opmaken, waarin hij verzoekt,
de schrijver of schrijvers van bewust
el wegens laster uiogen worden vervolgd,
"begrijpelijkerwijze, voor ons althans,
1de arr.-reglbauk te Zierikzee, dat er
ingang legen dat artikel zoude worden
lead. Het was dus geïncrimineerd,
e schrijver van hetzelve verscheen toen,
maanden geleden, voor den regler-
Tiissaris hij welgemelde reglbank. Sints
en tijd uogtans niets van deze zaak
craeude, dacht hij dat dezelve gesmoord
GEL.EGEA'11 i eu dat de inlichtingen, welke hij den
HKOLüIEKm
OPin hceli
EMANin deh
j den 10 Ju
H. M. H®BI
iteld Melden
en lieluoft
I'<
Stoom vaart
York.
informatie l»ij
1. I DEC1
No. 132.
en «le piUen
ovond v.icli AViM'
weken iu M
non ff'1
minste verbclciin
grilurende if"
i lieer Al<xill,|l,cff
liet graafscliüp
iin alle awk"
j geheel CI1 ai
oy, welke l'ij
te Birkciihcadt
u gevaarlijken
•/.ijl), zij
k»"1"
If en pillen
>iti dc
0 «3.30/
- 8,15 - IS,®0'
Want lo l*'1?
Hsz. 10 Z"
jl bonder lo
ranil 214
J TAN P>
tierenden regter had gegeven, voldoende
>iband nuH P- levredigend waren geacht.
Vrtrk -
geen vriend van schandaal zijnde,
tste hij, in die veronderstelling verkee-
'ei drie, van verschillende personen af-
slige blieven, welke hem in dien tijd
feu toegezonden, en die allen op de
veel gerucht gemaakt hebbende zaak
ekkiug hadden, niet.
ij voorkwam zelfs dat de wandelingen
Elisabeth Lesage, tot nog toe, niet
'en herhaald.
gevolg evenwel van die edelmoedig-
was. dat hij deu vorigen Donderdag,
5den, werd gedagvaard, om op den 13
Ier Openbare Teregtzittiug van de
Haddcu wij toeu echter geweteu wat wij tbnns
wij hadden zulks dan niet hunnen doen. De
"fis ons toen nog niel van eeue zijde bekend, van
w,j hen, thans kennen. Wij zagen toeu in hem
'Kletter; thans is het er verre van daan, dat dit
oval zoude zijn,
,^'t drukpersproces begint weer aardig namelijk
lp earning vau ue bepaald, begeerte der wet. Zie
well», van strafv., cu vergelijk daarmede de
'"■do daluuis.
arr.-regtbank te Zierikzee te verschijnen, ten
einde alsdan te worden tcregtgesteid wegens
laster van voornoemden consul. (-{•)
Schoon dit laatste den aangeklaagden
schrijver nog onbegrijpelijker voorkomt dan
het eerste, namelijk het bevel tot regtsin-
gang baart het hem echter niet het aller
minste leed. Integendeel, nu hij ziet, welken
weg er dan volstrekt moet worden ingesla
gen nu verheugt het hem.
«Le dernier degrè de la perversitc est de
faire servir les lots a I' injusticezegt
Voltaire.
»'tls de laagste trap der verdorvenheid,
de wetten dienstbaar te maken aan het on-
regt." Dat zijn wij met Voltaire ééns. Maar
wij weten tevens uit de geschiedeniswij
hebben hel in 1848 nog gezien, dat zulk
eene verdorvenheid niet lang en niet onge
straft haar adderenkop in de hoogte verheft.
Inlusschen en om ons hierover dal ge-
wigtige punt niet verder uit te laten de
consul Ellinkhuizen zal thans weten met
wien hij te doen heeft.
Daarvan zij hij verzekerd
Zijn naam, die nog alleen door duizenden
jongens in straatliedjes wordt gezongen, zal
op nieuw over aller tongen gaan. De
grenzen van Necrlauds grondgebied zullen
geen perken opleveren waarbinnen de echo
van het verhaal zijner handelingen verstomt.
Bereids hebben wij de noodige maatregelen
getroffen dat ook de Fransche drukpers zich
met deze ongehoorde vervolging bemoeije.
Ellinkhuizen! die een kuil graaft voor een
ander, valt er doorgaans zelf in,
Ellinkhuizengij zult krijgen wat gij schijnt
begeerd te hebbeneene Europesche be-
kendheid.
Of het Spaansch gouvernement u dan nog
blijft waardig keuren zijn consul te Rotterdam
te zijn dat zullen wij later zien!
Bij eene der openbare leregtzittingen van
het provinciale gereglshof iu Zuid-Holland,
waarin de zaak van den notaris v. d. Bergh
werd behandeld is door dezen pleglig
herhaaldelijk en met nadruk verklaard, dat
hij alléén daarom eene valsche naamteeke-
ning ouder eeuige of een paar notariële ac-
ten plaatste ten einde le voorkomen dat
de nagedachtenis zijns vaders werd bezoedeld
en geschaudvlekt.
Om dus de eer; om deu naam zijns vaders
te redden, om misschien geen vloek op zijn
graf te hooren uitspreken daarom begaat
hij een stap, die hem een crimineel vonnis
op dén hals had kannen halen; die eene
straf over hem had kunnen doen uitspreken,
welke de schavotstraf vervangt, namelijk:
eerloosver'klaring.
Ilij schroomt niet zich aan het gevaar
bloot te stellen om voor altijd zijne maat
schappelijke positie verbroken, en zijne ver
dere levensdagen vreugdeloos eu vergald te zien.
Hij denkt er niet aan dat hij gade en kroost
heefthij ziet alleen zijn vader.'
En hij zelf wil liever zijne eer en de toe
komst der zijnen verliezen dan dat hij ge
doogtdat de handelingen van diendooden
vader in een dubbelzinnig daglicht kunnen
worden gesteld.
Op zijn eigen hoofd wil hij liever schande
cn smaad hebben geladen, dan op de groeve,
waarin het kil gebeeute vaD den dierbaren
oorsprong zijns aanwezens den dag der Op
standing verbeidt!
Wij laten hier het arrestdat de vrijspraak
van den nolaris v. d. Bergh behelstin het
midden doch indien hij voor het pro
vinciale gereglshof in Zuid-Holland dc waar
heid heeft gesproken, eu wij hebben niet
de minste rede om het te betwijfelen,
lof en roem dien vaderlievenden zoon dan
toegezwaaid Dat op hem dan de gewijde
spreuk in vervulling kome Eert uwen vader
en uwe moeder ópdat uwe dagen verlengd
worden in den lande dat u de Heer uwen
God geeft.
Koning Willem III weet, dat erdoor wij
len zijn onvergetelijken vader verbale en
schriftelijke verbindleuissea zijn aangegaan,
onder welke laatste Willem II eigenhandig
zijn naam plaatste alsmede zijn koninklijk
privaatzegel en Zijne Majesteit de thans
regerende vorst stoort zich aan die verbind -
tenissen niet. Evenmin de gade des Ont
slapenen evenmin zijne eens zoo geliefde
dochter Sophie evenmiu ziju zoon Hendrik.
Wel staat in de acteu die wij hier op het
oog hebbenbepaaldelijk uitgedrukt dat
het de formele wil van den Overledeue is
dat de door hemwegens bij hem overwe
gende redenen, toegekeude wachtgeldenook
na zijn overlijden zullen worden uitbetaald
door zijne Erfgenamen wel is het aan geen
twijfel onderhevig dat de ridderlijke koning
geen oogenblik in het vermoeden heeft ver
keerd, dat zijne kinderen ooit zouden aar
zelen om na zijn dood aan de door hem
gemaakte beschikkingen te voldoen doch
dat alles schijnt bij het kroost vau den held
van Waterloo niet zwaar te wegen.
Liever, zoo 't schijnt, den naam, die eens
zoo glorierijk over den ganschen aardbodem
weergalmde de eer dievoor het oog dei-
wereld vlekkeloos was; den roem, die tot
het verste nageslacht in volle pracht scheen
te zullen glinsteren dat alleseu dat
alles van eenen vader liever prijs gegeven,-
dat alles liever door de openbaarmaking van
intieme, maar schrikkelijke geheimen roeke
loos ten grabbel gegooid dan eenige ellen
dige duizenden guldeus zoo gemakkelijk ver
kregen en zoo weinig beduidende voorde
koninklijke familie, uitbetaald aau hen,
waaraan ze ten stelligste warén verzekerd.
Liever zoo 'l schijuthen die door Wil
lem 11wegens bewezen diensten werden
beloond eu die zich voor hunne overige
dagen materieel verzekerd rekendenmet
vrouw en kinderen tot den bedelstaf gebragt,
en hen tot de noodzakelijkheid gedoemd
om dingen, die anders niet hen in het graf
zouden zijn gedaaldalgemeen bekend le
maken dan de hand tot hen uitgestrekt
die Willem H wilde, dat tot hen zoude uit
gestrekt worden.
Lezer gemoedelijke lezer indien gij de
hier aangehaalde contrasten onderling verge
lijkt wat tnoel gij dan zeggen
Wat gaat er in uw hart om wanneer
gij daarbij in aanmerking neemt, dat de heer
v. d. Bergh slechts notaris, en dat de kin
deren van Willem IIkoning erfgroot-her-
togin en prins en koningskinderen zijn'?
Wat zegt gij er van als gij weet dat het
servile gedeelte van de bevolking der resi
dentie, dat die groole bloedzuigers en bud-
gelknagers den heer v. d. Bergh als om strijd
geluk kwamen wenschen met zijne vrijspraak,
en dat diezelfde slaven van het goud en van
een armzalig ridderlintje niet in het ongelijk
stellen de erfgenamen van Willem II
neenl zijne slagtoffersof liever de slagt-
ofiers van zijne kinderen
Zegt gij niet met ons dat dit dubbele
contrasten ziju I
En roept gij niet weemoedig met ons uit
o tempora o mores
w.
Bergen (in Henegouwen), 4 Jutlij. Heden heeft
Mevrouw de Bocarmé dea grooten rouw afgelegd; haar
zwarte hoed is vervangen door een stroohoed met wil lint
en een witten sluijer. Een teekenaar bevindt zich iu da
zaal en houdt zich onledig de portretten der beschuldig
den te teekenen. Heden worden de verhooren voortgezet
eu de verklaringen aangehoord van 1G getuigen, meestal
voormalige vrouwelijke dienstboden van den graaf cn de
gravin de Bocarmé, die allen daaiin overeenkomen, dat de
gravin goed en zacht, de graaf daarentegen zeur ruw en
woest was, dat hij zijne vrouw hard behandelde en dikwerf
de grofste mishandelingen aandeed. Aan vele dier meisjes
had hij schandelijke voorstellen gedaan eenige waren
gevallen, andere hadden de dienst er om verlaten. Dikwerf
mishandelde hrj de gravin zoozeer dat zij om hulp riep
en eenmaal had hij eene dienstmaagd op slaanden voet
weggezonden, omdat zij de moeder des graven, die toen
op het kasteel was, tot hulp der gravin had geroepen.
De meisjes Sylnie, Dutrieux cn Cecile Legrain, met wie
de graaf, tijdens zij bij hem in dienst waren, oupeoor-
loufdeu omgang had gehouden, leggen getuigenis af dc
laatste bekent, dat zij vau den graaf een kind heeft gehad,
hetwelk ecnigen lijd op het kasieel verpleegd is geworden.
Later had de graaf het verwijderd en beloofd 500 francs
'sjaars te zullen betalen, tot dat het kind zeven jaren
oud zou ziju, dat hij die betaling steeds uitgesteld had
en eeue met eene verkeerde haudteckeuing voorziene obli
gatie afgegeven. De ouders van dit meisje leggen ver
klaringen af, waaruit de kwade trouw van den graaf dui
delijk blijkt, zelfs tracht hij nog bij de refutatie van de
getuigenis het te doen voorkomen, dat het bil jet door den
getuige zelf zou zijn geteekend, hetgeen deze op zijnen
eed verklaait onwaar te zijn. De verklaringen van de»
graaf wekken algemeen»; eroul wnardigiug. Het meisje,
bij wien Cecile Legrain haar intrek nam heeft verklaard,
dal de graaf tr dikwerf kwam en den nacht doorbragt
eene vrouw, die als eerste opvoedster door den graaf bij
Gonzales genomen was, vei klaart, dat zij verscheiden too-
neelen van oneeuigheid tusschcn den graaf eu de giavia
heeft bijgewoond, cn dat men met haar ter kwader trouw
heeft gehandeld door haar binnen den bepaaldeu tijd om
een nietig voorwendsel weg te zenden en t«;vens haar een
groot ge«leelte van het verschuldigde loon had onthouden.
De vrouw van deu notaris Cherquefosse verklaart her
haaldelijk, tijdens zij op het kasteel logeerde, getuige Le
ziju geweest van de grofste mishandelingen, dooi den graaf
zijne vrouw aaugedaan. Eenmaal zelfs was zij tusschcn
beide gekomen, toen de gravin mcl loshangende haren en
losgerukte kleedereu voor hem vlug lie. De gravin vei-
keerde in zwaugereu toestand, eu verweet den graaf haar
tc hebben willeu worgen. Mevrouw Cherquefosse had den
graaf met verwijtiugeu overladen en geeiuuigd met hem
le voorspellen, dal hij, zoo voortgaande, op het schavot
zou eindigen. Zij verklaait te volharded bij haar gezegde,
dat zij den graaf houdt voor een dei schijnheiligste,
logenachligsteslechtste en wreedste mannen. Zijue kin
deren behandelde hij soms zeer wreed, De gravin kent
zij sints 18 jaren en heeft haar steeds beschouwd als ecu