kt. Donderdag, 12 Jmiij '18St.fi ^Affaire Ellinkhuizen. J Dubbele contrasten. Nieuwstijdingen. Jufiij Vlaamschp j qï( lot vorige prjJ lelbare J 6,30»;, 8 |»er mud. 1 laamsche tuel en droogste J\\ k 5,70. geringej, en F|ÏCkt«« klussen tol 10?f prij'icn 3aj der handel. inenberg "nj.ft,,, its en M. Q( an C. Padmos tg C. J. Wrilteuburj, ij- Een zoon dito. Eeue 4);] Een zoon van J,f,. KEN ABONNEERT ZICH fu Nederland, bij den Uitgever Bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren. In Noord-Amerika, bij J. QUINTUS, te Albany, en bij C. de REGT, te Cleveland Staat Ohio. ABONNEMENTS-PRIJS t voor beide uitgaven. Voor 3 maanden. F 1,30. Franco per post in Nederland 1,50. Voor Noord-Amerika. Franco New-York. Dollars 1,10, VERSCHIJNT Op Maandag en Donderdag. ADVERTENTSEN 10 Cent voor eiken regel. Zegelregt voor iedere plaatsing 35 cents. De inzending der Advertentiën kan geschieden tot Maandag en Woensdag, voormiddag 11 ure. BUREAU; Zierikzee, Iloek van de Schuithaven, Lelt. B, No. 94. Brieven en Ingezonden stukkeu franco. ,0 geabonrteerden, ilie hunne mei 1 April II. 'Benen abonnementsgelden niet keihen -voldaan Jen verzocht dit zoo spoedig mogelijk te doen h!"j' s"'1 siirfe geene slaking in de toezending oan dit lis ondervinden. 4 Juuij. ud 16 weken (Joch uilen (ilochtei), dochter). 3 jj ren weduwe \u 1EX. [ze lezers zullen zich misschien heriu- in, dat wij in ons a." van deu 20 Maart artikel plaatsten over de zaak vau El- ;buizen en Elisabeth Lesage. Naar onze e meeuing trokken wij daarin min of i' pailij voor deu eerstgenoemde. Wij lea daarin, onder andereu: De heer El- e publiek prtjj :rs 30 roeden op hot schud rdwelle. ie MOffll GUI Itïng van gtirn SIBAND. jnn deszells Sd iron Ie ver'«(i isje Vaarzen, ailing dito. ii verder zal fir! e JONGIS vin Itzee. ral. ten 'ERLEMAK, L_ gsdag Jon 17 buizen is te beklagenomdat hij, juist alleen ouder zoo veel honderdenhet doffer is van een oogeublikkelijken wel- - Ettelijke zinsneden verder zeideu Wij beklagen deu heer Ellinkhuizen. ellen WISILAjJcns zoo fiere, jeugdige man is verplet- onder de morele zweepslagen die hem feu" •n 18 Jurij IS woord, wij spraken in zijn voor- il.fl") Én, zoo als wij in den aanvang bedoeld artikel verklaarden, wij zouden stilzwijgen over die geheele zaak hebben laid, hadden andere Bladen ze niet wens iu een verkeerd daglicht gesteld, nar, wat doet nu de dankbare Elliuk in, of, zoo als hij zich ouderleekent, lekhuysen lij doel zijn fameusen vriend, de procureur lerds, almede te Rotterdam woonachtig, e klagte opmaken, waarin hij verzoekt, de schrijver of schrijvers van bewust el wegens laster uiogen worden vervolgd, "begrijpelijkerwijze, voor ons althans, 1de arr.-reglbauk te Zierikzee, dat er ingang legen dat artikel zoude worden lead. Het was dus geïncrimineerd, e schrijver van hetzelve verscheen toen, maanden geleden, voor den regler- Tiissaris hij welgemelde reglbank. Sints en tijd uogtans niets van deze zaak craeude, dacht hij dat dezelve gesmoord GEL.EGEA'11 i eu dat de inlichtingen, welke hij den HKOLüIEKm OPin hceli EMANin deh j den 10 Ju H. M. H®BI iteld Melden en lieluoft I'< Stoom vaart York. informatie l»ij 1. I DEC1 No. 132. en «le piUen ovond v.icli AViM' weken iu M non ff'1 minste verbclciin grilurende if" i lieer Al<xill,|l,cff liet graafscliüp iin alle awk" j geheel CI1 ai oy, welke l'ij te Birkciihcadt u gevaarlijken •/.ijl), zij k»"1" If en pillen >iti dc 0 «3.30/ - 8,15 - IS,®0' Want lo l*'1? Hsz. 10 Z" jl bonder lo ranil 214 J TAN P> tierenden regter had gegeven, voldoende >iband nuH P- levredigend waren geacht. Vrtrk - geen vriend van schandaal zijnde, tste hij, in die veronderstelling verkee- 'ei drie, van verschillende personen af- slige blieven, welke hem in dien tijd feu toegezonden, en die allen op de veel gerucht gemaakt hebbende zaak ekkiug hadden, niet. ij voorkwam zelfs dat de wandelingen Elisabeth Lesage, tot nog toe, niet 'en herhaald. gevolg evenwel van die edelmoedig- was. dat hij deu vorigen Donderdag, 5den, werd gedagvaard, om op den 13 Ier Openbare Teregtzittiug van de Haddcu wij toeu echter geweteu wat wij tbnns wij hadden zulks dan niet hunnen doen. De "fis ons toen nog niel van eeue zijde bekend, van w,j hen, thans kennen. Wij zagen toeu in hem 'Kletter; thans is het er verre van daan, dat dit oval zoude zijn, ,^'t drukpersproces begint weer aardig namelijk lp earning vau ue bepaald, begeerte der wet. Zie well», van strafv., cu vergelijk daarmede de '"■do daluuis. arr.-regtbank te Zierikzee te verschijnen, ten einde alsdan te worden tcregtgesteid wegens laster van voornoemden consul. (-{•) Schoon dit laatste den aangeklaagden schrijver nog onbegrijpelijker voorkomt dan het eerste, namelijk het bevel tot regtsin- gang baart het hem echter niet het aller minste leed. Integendeel, nu hij ziet, welken weg er dan volstrekt moet worden ingesla gen nu verheugt het hem. «Le dernier degrè de la perversitc est de faire servir les lots a I' injusticezegt Voltaire. »'tls de laagste trap der verdorvenheid, de wetten dienstbaar te maken aan het on- regt." Dat zijn wij met Voltaire ééns. Maar wij weten tevens uit de geschiedeniswij hebben hel in 1848 nog gezien, dat zulk eene verdorvenheid niet lang en niet onge straft haar adderenkop in de hoogte verheft. Inlusschen en om ons hierover dal ge- wigtige punt niet verder uit te laten de consul Ellinkhuizen zal thans weten met wien hij te doen heeft. Daarvan zij hij verzekerd Zijn naam, die nog alleen door duizenden jongens in straatliedjes wordt gezongen, zal op nieuw over aller tongen gaan. De grenzen van Necrlauds grondgebied zullen geen perken opleveren waarbinnen de echo van het verhaal zijner handelingen verstomt. Bereids hebben wij de noodige maatregelen getroffen dat ook de Fransche drukpers zich met deze ongehoorde vervolging bemoeije. Ellinkhuizen! die een kuil graaft voor een ander, valt er doorgaans zelf in, Ellinkhuizengij zult krijgen wat gij schijnt begeerd te hebbeneene Europesche be- kendheid. Of het Spaansch gouvernement u dan nog blijft waardig keuren zijn consul te Rotterdam te zijn dat zullen wij later zien! Bij eene der openbare leregtzittingen van het provinciale gereglshof iu Zuid-Holland, waarin de zaak van den notaris v. d. Bergh werd behandeld is door dezen pleglig herhaaldelijk en met nadruk verklaard, dat hij alléén daarom eene valsche naamteeke- ning ouder eeuige of een paar notariële ac- ten plaatste ten einde le voorkomen dat de nagedachtenis zijns vaders werd bezoedeld en geschaudvlekt. Om dus de eer; om deu naam zijns vaders te redden, om misschien geen vloek op zijn graf te hooren uitspreken daarom begaat hij een stap, die hem een crimineel vonnis op dén hals had kannen halen; die eene straf over hem had kunnen doen uitspreken, welke de schavotstraf vervangt, namelijk: eerloosver'klaring. Ilij schroomt niet zich aan het gevaar bloot te stellen om voor altijd zijne maat schappelijke positie verbroken, en zijne ver dere levensdagen vreugdeloos eu vergald te zien. Hij denkt er niet aan dat hij gade en kroost heefthij ziet alleen zijn vader.' En hij zelf wil liever zijne eer en de toe komst der zijnen verliezen dan dat hij ge doogtdat de handelingen van diendooden vader in een dubbelzinnig daglicht kunnen worden gesteld. Op zijn eigen hoofd wil hij liever schande cn smaad hebben geladen, dan op de groeve, waarin het kil gebeeute vaD den dierbaren oorsprong zijns aanwezens den dag der Op standing verbeidt! Wij laten hier het arrestdat de vrijspraak van den nolaris v. d. Bergh behelstin het midden doch indien hij voor het pro vinciale gereglshof in Zuid-Holland dc waar heid heeft gesproken, eu wij hebben niet de minste rede om het te betwijfelen, lof en roem dien vaderlievenden zoon dan toegezwaaid Dat op hem dan de gewijde spreuk in vervulling kome Eert uwen vader en uwe moeder ópdat uwe dagen verlengd worden in den lande dat u de Heer uwen God geeft. Koning Willem III weet, dat erdoor wij len zijn onvergetelijken vader verbale en schriftelijke verbindleuissea zijn aangegaan, onder welke laatste Willem II eigenhandig zijn naam plaatste alsmede zijn koninklijk privaatzegel en Zijne Majesteit de thans regerende vorst stoort zich aan die verbind - tenissen niet. Evenmin de gade des Ont slapenen evenmin zijne eens zoo geliefde dochter Sophie evenmiu ziju zoon Hendrik. Wel staat in de acteu die wij hier op het oog hebbenbepaaldelijk uitgedrukt dat het de formele wil van den Overledeue is dat de door hemwegens bij hem overwe gende redenen, toegekeude wachtgeldenook na zijn overlijden zullen worden uitbetaald door zijne Erfgenamen wel is het aan geen twijfel onderhevig dat de ridderlijke koning geen oogenblik in het vermoeden heeft ver keerd, dat zijne kinderen ooit zouden aar zelen om na zijn dood aan de door hem gemaakte beschikkingen te voldoen doch dat alles schijnt bij het kroost vau den held van Waterloo niet zwaar te wegen. Liever, zoo 't schijnt, den naam, die eens zoo glorierijk over den ganschen aardbodem weergalmde de eer dievoor het oog dei- wereld vlekkeloos was; den roem, die tot het verste nageslacht in volle pracht scheen te zullen glinsteren dat alleseu dat alles van eenen vader liever prijs gegeven,- dat alles liever door de openbaarmaking van intieme, maar schrikkelijke geheimen roeke loos ten grabbel gegooid dan eenige ellen dige duizenden guldeus zoo gemakkelijk ver kregen en zoo weinig beduidende voorde koninklijke familie, uitbetaald aau hen, waaraan ze ten stelligste warén verzekerd. Liever zoo 'l schijuthen die door Wil lem 11wegens bewezen diensten werden beloond eu die zich voor hunne overige dagen materieel verzekerd rekendenmet vrouw en kinderen tot den bedelstaf gebragt, en hen tot de noodzakelijkheid gedoemd om dingen, die anders niet hen in het graf zouden zijn gedaaldalgemeen bekend le maken dan de hand tot hen uitgestrekt die Willem H wilde, dat tot hen zoude uit gestrekt worden. Lezer gemoedelijke lezer indien gij de hier aangehaalde contrasten onderling verge lijkt wat tnoel gij dan zeggen Wat gaat er in uw hart om wanneer gij daarbij in aanmerking neemt, dat de heer v. d. Bergh slechts notaris, en dat de kin deren van Willem IIkoning erfgroot-her- togin en prins en koningskinderen zijn'? Wat zegt gij er van als gij weet dat het servile gedeelte van de bevolking der resi dentie, dat die groole bloedzuigers en bud- gelknagers den heer v. d. Bergh als om strijd geluk kwamen wenschen met zijne vrijspraak, en dat diezelfde slaven van het goud en van een armzalig ridderlintje niet in het ongelijk stellen de erfgenamen van Willem II neenl zijne slagtoffersof liever de slagt- ofiers van zijne kinderen Zegt gij niet met ons dat dit dubbele contrasten ziju I En roept gij niet weemoedig met ons uit o tempora o mores w. Bergen (in Henegouwen), 4 Jutlij. Heden heeft Mevrouw de Bocarmé dea grooten rouw afgelegd; haar zwarte hoed is vervangen door een stroohoed met wil lint en een witten sluijer. Een teekenaar bevindt zich iu da zaal en houdt zich onledig de portretten der beschuldig den te teekenen. Heden worden de verhooren voortgezet eu de verklaringen aangehoord van 1G getuigen, meestal voormalige vrouwelijke dienstboden van den graaf cn de gravin de Bocarmé, die allen daaiin overeenkomen, dat de gravin goed en zacht, de graaf daarentegen zeur ruw en woest was, dat hij zijne vrouw hard behandelde en dikwerf de grofste mishandelingen aandeed. Aan vele dier meisjes had hij schandelijke voorstellen gedaan eenige waren gevallen, andere hadden de dienst er om verlaten. Dikwerf mishandelde hrj de gravin zoozeer dat zij om hulp riep en eenmaal had hij eene dienstmaagd op slaanden voet weggezonden, omdat zij de moeder des graven, die toen op het kasteel was, tot hulp der gravin had geroepen. De meisjes Sylnie, Dutrieux cn Cecile Legrain, met wie de graaf, tijdens zij bij hem in dienst waren, oupeoor- loufdeu omgang had gehouden, leggen getuigenis af dc laatste bekent, dat zij vau den graaf een kind heeft gehad, hetwelk ecnigen lijd op het kasieel verpleegd is geworden. Later had de graaf het verwijderd en beloofd 500 francs 'sjaars te zullen betalen, tot dat het kind zeven jaren oud zou ziju, dat hij die betaling steeds uitgesteld had en eeue met eene verkeerde haudteckeuing voorziene obli gatie afgegeven. De ouders van dit meisje leggen ver klaringen af, waaruit de kwade trouw van den graaf dui delijk blijkt, zelfs tracht hij nog bij de refutatie van de getuigenis het te doen voorkomen, dat het bil jet door den getuige zelf zou zijn geteekend, hetgeen deze op zijnen eed verklaait onwaar te zijn. De verklaringen van de» graaf wekken algemeen»; eroul wnardigiug. Het meisje, bij wien Cecile Legrain haar intrek nam heeft verklaard, dal de graaf tr dikwerf kwam en den nacht doorbragt eene vrouw, die als eerste opvoedster door den graaf bij Gonzales genomen was, vei klaart, dat zij verscheiden too- neelen van oneeuigheid tusschcn den graaf eu de giavia heeft bijgewoond, cn dat men met haar ter kwader trouw heeft gehandeld door haar binnen den bepaaldeu tijd om een nietig voorwendsel weg te zenden en t«;vens haar een groot ge«leelte van het verschuldigde loon had onthouden. De vrouw van deu notaris Cherquefosse verklaart her haaldelijk, tijdens zij op het kasteel logeerde, getuige Le ziju geweest van de grofste mishandelingen, dooi den graaf zijne vrouw aaugedaan. Eenmaal zelfs was zij tusschcn beide gekomen, toen de gravin mcl loshangende haren en losgerukte kleedereu voor hem vlug lie. De gravin vei- keerde in zwaugereu toestand, eu verweet den graaf haar tc hebben willeu worgen. Mevrouw Cherquefosse had den graaf met verwijtiugeu overladen en geeiuuigd met hem le voorspellen, dal hij, zoo voortgaande, op het schavot zou eindigen. Zij verklaait te volharded bij haar gezegde, dat zij den graaf houdt voor een dei schijnheiligste, logenachligsteslechtste en wreedste mannen. Zijue kin deren behandelde hij soms zeer wreed, De gravin kent zij sints 18 jaren en heeft haar steeds beschouwd als ecu

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1851 | | pagina 1