ECHT
Bag.
Su 0s'Il;ituii I kan Bezuinigd worden.
I8J1
is» gen.
jaren weduwe
Braheruud 3
1 68 jaren wei)
I: W- Sin* ,J
icrgeveroud rt J
H. Trompt,
n P. Sehulinclc.
choenmakers en
Merlie. j< i
n in staat \aa
i Heer JAN g,
itecle, zullen do» j
MERINS, Notaris,
°P l'jd, prescn-
MEN ABONNEERT ZICH
/n Nederland, bij den Uitgever
Bij alle Boekhandelaren er» Postdirecteuren.
In Noord-Amerika, bij J. QUINTUS, te Albany,
ea bij G. de REGT, te Cleveland Staat Ohio,
ABONNEMENTS-PRUS t
voor beide uitgaven.
Voor 3 maanden. ,30.
Franco per post in Nederland - 1,30.
Voor Noord-Amerika. Franco New-York.
VERSCHIJNT
Op Maandag en Donderdag,
ADVERTENTIES
10 Cent voor eiken regel.
Zegelregt voor iedere plaatsing 33 cents.
De inzending der Adverteuliën. kan geschieden tot
Maandag eu Woensdag, voormiddag 11 ure.
Dollars 1,10,
BUREAU;
Ziciiktee, Hoek van de Schuitbaven, Lett-. B, No. 94.
Brieven eu Ingezonden stukken franco.
Kar, Tuigen,
Gebitten, on-
schoven ongeJ „r
dito Paarden. ^ns 'l»er vee' en er ^an vec' vvorc^en
znn u bezuinigd; maar dit geldt veel meer nog onze ke
rs u scnovea )0[,jén of, om meer bepaaldelijk te spreken onze
2 Boeren- Oost-Indische Bezittingen.
%9 en vordc[:f'Bp'e heerlijke en door de natuur zoo gezegende
r aj eilandendoor den milder» zon der tropische ge-
westen beschenen werden door onze voorvaderen
Ihouten, kleim|veroverd en met het bloed der Nederlandsche dap-
en al hetgeen péren betaald. Aanvankelijk onder het beheer staande
van °er.e maatschappij de zoogenaamde Oost-Indi
sche Compagnie, welke alleen op het oog had om
9 ure des voor- zjchzelve te verrijken meer althans dan om het Va
gemerkt o,1 derland van de veroveringen van Jan Pietersz. Koens,
Haamstede en an(^ere helden partij te doen trekken zijn die
bezittingen bij de vorming van hot koningrijk der
ors, moet (^i Nederlanden in 1815, onder het opperbestuur ge
worden gestelij komen van Willen» I, roemwaardiger gedachtenis,
die er voor zichzelf de allereerste vruchten van
n der LEK dsj meende te moeten plukken. Bekend is heten
zijnen principaal,, wordt het dagelijks nog meerhoe die man met de
des voormiddag Neder landsche Oost-Indische Bezittingen te werk
ging. Behandelde die financier zijne ministers alsof
Zierikzee, pu-j jjet z[jne kleikon waren, hij scheen Java, Sumatra
•en de daarbij gelegen eilanden Nederland behoo-
Is es taande In TfMe a's pen hem toebehoorend particulier bui
tengoed aan te merken.
Hij, Willem I, plukte van Java water van te
plukken viel. Onbescheiden maar eerlijke ambte
naren hebben zich wel eens uitgelaten dat de kos
ten die er vroeger voorliet beheer, de administratie
en de zekerheid van Nt-êrlands indie werden uit
getrokken en die door de goedhartige belasting
schuldigen in het Moederland werden betaald zoo
veel niet bedroegen als de eerste Oranje-koning,
die Nederland regeerde, van die Bezittingen om ons
maar zoo eens plat uit te drukkenin zijn eigen
zak stak.
Om dit te kunnen doen was hij echter zijn hoofd
beambte, de dusgenoemde gouverneur-generaal van
Neèriandsch Indie noodig en eenigzins ookde
op dezen volgende en andere huogu ambtenaren 4
hl staat om te zien en te beobrdeelen hoe er inet
nezendoor de aangeiegenheden der Overzeesche Bezittingen,
jden van meerfa wcr(j te werk gegaan. Ljgt te begrijpen valt het
j/wlLricrTlw daf die 'ieden, tol loon voor hunne stilzwijqend-
«eriugaan eeiil» eid °p" aanzienlijk tractement moesten genieten,
nstaande alle pol "e" wee' hoe ruim bezoldigd, over 't algemeen,
nid niet kon gent-j de Engelsche staats-gcëmploijeercien zijn welnu
e middelen tem- reeds het eerste jaar nadat onze, ten gevolge der
toevlugt tot de; groote Fransche omwenteling in 't bezit der En-
ierzetver iracit gelschen geraakte Overzeesche Bezittingen, onder
,e" 11 J 'l opperbestuur- van Willem I kw
i Kozijnen,
hout.
leeft de eer Ie
gen heeftie
SIzliKIf VAX
enoodigt is; be-
3tad- en Landgt
civile bedicninj
PHAFF,
andere in gevallen:
amen hadden
klier enandeie Je Nederlandsche hoofdambtenaren, al hunne in
komsten te zamen gerekend een veel grooter
c PltlJZEN van '"clement dan de Engelschen liet er in 't begin
deter eeuwooit genoten.
,79 ƒ15.30 ƒ23,bi Goedhartige Nederlander gij die soms zelfs bij
19 - 19,90- 23,91 het lezen van een artikeltje over het doorbrengen
te bekomen l>)| der nalatenschap van Willem 1 en over 't gedrag
dTr u" toS Pr'"S.eS Marianne waarvan «e u nog slechts
zoo weinig, maar naar waarheid, in deze niet
in do strengste kleuren geschilderd mededeelden,
S'j die, zeggen wij, hij zulk eene lectuur soms
ïdt zich een de handen ineenslaat over onze stoutheid die gij
met met ons deelt, wilt ge nu eens weten wat,
len gevolge grootendecls van die manoeuvre van
Willem I, die Overzeesche Bezittingen welke met
cnhvirtrn en lllu(?d on7er voorvaderen zijn betaald aan
(schriften beheer kosten? Wilt gij weten hoe groot de
an de Gerelor- uitgaven zijn, die er jaarlijks ten laste van de
ou(], Adres; Oost komen?
ln NIEUWEN- l P,° hegrooting der uitgaven hier t'e lande, wij
I J Tl i.„ l"1™011 u dit in een vorig n.° doen kennen be
land 1 holen. Mhaagt, ook nog volgens het laatste ontwerp bijna
millioen guldens, en van die zeventig
ANP. dsLPOZE. ""'hoen gaan af zus en dertig millioen tot rente-
'tig der schuld, waarin hoofdzakelijk de Eerste
244Hollowafh
Nederlandsche Oranje-koning, de geliefde Willem 1
het arme Vaderland dompelde, zoodat voor de
eigenlijke behoeften niet meer dan vier en dertig
millioen zijn gerekend, natuurlijk nog altijd veel
te veel voor een landje als het onze.
Maar de behoeften voor Neèriandsch Indie, zoo
danig als die nog nu worden berekend zijn circa
tachtig millioen guldens I
Vergelijk, goedaardige Nederlander, dit cijfer
bij de weinige millioenen, welke die Nederland—
sche Bezittingen nu en dan aan de nationale schat
kist renderen.
Begrijp het, medeburger van een land waar
fatsoenlijke burgers en nijvere handwerkslieden zijn
uitgeplunderd, uitgemergeld, en waar eenige be-
voorregte lediggangers schatten op schatten hebben
gestapeld, begrijp het, gemakkelijk, zeer gemak
kelijk zelfs konden de uitgaven voor onze Over
zeesche Bezittingen op de helftop veertig milli
oenen worden gebragt, zonder dat de dienstnoch
de veiligheid daarbij eenig gevaar leed.
Laten we u nu verhalen welke som de hoogste
beambten in Neèrlands Indie jaarlijks tot tractement
hebben. Buiten en behalve zijne emolumenten
trekt de gouverneur-generaal elke twaalf maanden
niet minder dan tweemaal honderd duizend gulden.
Behalve zijne emolumenten zeggen wij. En die
bedragen meestal nog iets meer. Vooral dan is
zulks het geval als er veel geschenken van de
Indische vorsten volgens daar bestaand gebruik
worden ontvangen. Overeenkomstig zijne instruc
tion is de gouverneur-generaal verpligt de waarde
dier geschenken ten profijte der'algemeetie inkom
sten te storten, maar hoe dit gaat, zal men be
seffen als men overweegt, dat al die presenten der
Indische vorsten, meestal uit edelgesteenten, goud
en dergelijke kleinodiën bestaande, worden ge
taxeerd door subalterne beambten, afhankelijk van
den gouverneur-generaal, die, gelijk bekend is,
een despotisch gezag voert, en die dus met één
blik kan te kennen geven wat, ook in zulke zaken
ziju wil en zijne begeerte is.
De heer gouverneur-generaal heeft onder zich
vier Raden van Indië. Die mannen trekken jaar
lijks ieder zes en dertig duizend guldenook al
behalve de emolumenten. Zij hebben er niets
anders voor te doen dan den gouverneur-generaal
tusschen beiden eenigen raad te gevenwaaraan
deze zich echter in 't geheel niet behoeft te storen,
en die hij dan ook maarveelalpro forma
inwint.
De genoemde vijf beambten alzoo genieten voor
zoo veel liet wettig toegekende tractement, zonder
emolumenten enz. aanbelangtgezamenlijk jaarlijks
niet minder dan f 314,000, dat is, circa vierde
half ton gouds. Duizend huisgezinnen van nederige,
eerlijke arbeiders zouden kunnen leven var, 't geen
die vijf lieden alléén 's jaarlijks trekken.
Maar Willem 1de grootvader van den huldigen
monarch van Nederland, wilde het zoo; enwat
geldt het belang van eenige eerlijke lieden wat
geldt zelfs het belang van de geheele tegenwoordige
Nederlandsche Natie tegenover een Oranje-wil
Ongelukken op den Zuid-Mollandsclien
IJzeren Spoorweg.
Een braaf jongman de Goede genaamd con
ducteur aan het Zuid-Hollandsche Spoor, heeft
het getal slagtofTers van genoemden weg, in de
vorige week met één vermeerderd. Hij is tusschen
Haarlem en Halfweg omgekomen, zoo als tul nog
toe de .meesten op den Zuid-Hollaridschen Spoorweg
het leven verloren, dat is, door de te naanwe ruimte
welke er tusschen de rails en de hekken en excen
trieken bestaat, De kleine spatie, daartusschen
Mcu zegt dat de nu leruglreereiide gouv.-generaal
Itochusscn die in de Indiëu eeu leven heelt geleid waar
dig om btj de Duizend en Een Naclit, Arabische ver
tellingen, nog eeuige nachten te voegen, vroeger, toen
hij nog als bediende in een slokvischwiukcl stond, jaar
lijks precies, behalve de kosteen titnduizendste gedeelte
van dat tractement had.
gelaten, is oorzaak, dat de conducteurs, die niet
juist hunnen tijd en de regte plaatsen weten waar
te nemen bij het overgaan van het cene rijtuig
iu het andere tegen die hekken of stengen stooten
daartegen half verpletten, voorts onder den trein
raken en verbrijzeld worden. Als men daarbij in
aanmerking neemt, dat het overklimmen van het
eene rijtuig in het andere dikwijls een paarsecon-
den kan worden vertraagd, 't zij door wind,
duisternis, sneeuwjagt, 't zij door oogenblikkelijke
dommeliglieid of slaperigheid des conducteurs, en
dat die paar seconden soms voldoende kunnen wezen
om den man in de eeuwigheid te zenden dan
zal men gereedelijk gelooven dat het leven der
conducteurs op den Zuid-Hollandschen spoorweg
schier onafgebroken in gevaar is. Eu neemt men
daarbij in overweging hoe veel ongelukkigen op
die wijze reeds een rampzaligen dood vonden,
dan moet men onwillekeurig vragen of de directie
van die onderneming zóó weinig eerbied en zorg
voor het leven van een menscli heeft, dat zij nu
en dan liever op zulk eene schrikkelijke wijze
een harer geëmployeerden verliestdan de oorzaak
van dat onophoudelijk gevaar wegneemt.
Indien al die gevaarlijke plaatsen van den spoorweg
slechts een half el werden verbreed en de hekken,
palen en wat dies meer zij even zooveel achter
uit werden gestelddan was anders de zaak in
eens verholpen en behoefden de conducteurs niet
steeds meer te vreezen te een of ander tijd hun
dood te vinden in de uitoefening van hun middel
van bestaan. Deskundigen verzekeren dat de be
doelde verbreeding en verplaatsing, der Maatschap
pij niet meer dan op een paar duizend gulden
zoude komeneene som die ieder weldenkende
dunkt ons, weinig tellen moet, als hij daarmede
het stoffelijk aanzijn van zijnen medemensch kan
behoeden en behouden.
De straksgenoemde de Goede was niet gehuwd,
maar hij had een oude vader en eene grijze moeder,
waaraan hij zijn inkomen schonk. Wat die be
klagenswaardige lieden bij het verlies huns edel-
moedigen zoons lijdenzal men begrijpen als
men weet, dat hij hun voornaamste, zoo niet
eenigste steun was. Drie of vier dagen voor hem
het ontzettend ongeluk tsof, dat hem in de lente
zijns levens ten grave sleepte, had hij zijne ouders
van Haarlem waar ze woondennaar Amsterdam
gebragtten einde daar 's nachts ten hunnen huize
te kunnen doorbrengenen alzoo ook voor hen te
besparenwat hij vroeger voor kost en logies te
dier stede aan vreemdelingen betalen moest.
De ongelukkige leefde niet meer toen men hem
vond, zooals dit door de voornaamste en fatsoeu-
lijke Bladen werd berigt. Hij was onbewegelijk en
zonder ademtogt. Hoe kon het ook anders! De
ettelijke centenaren zware rijtuigen waren hem niet
alleen dwars over buik en borst, maar ook schuins
over zijn hoofd gegaan. Zijn lijk is eerst naar
Haarlem gebragtdoch daar de bedroefde ouders
hun zoon hoe verminkt dan ooknog eens be
geerde te zien ei) hem uit hun huis naar de laat
ste rustplaats wilden hebben gedragenzoo werd
het lijk vervolgens weder naar Amsterdam gebragt.
Zulks gebeurde langs denzelfde wegdie hem zoo
noodlottig was geweest. Het is ligt te bevatten hoe
akelig de conducteurs bij dal vervoer van een dood
ligchaam, dat twee dagen vroeger nog hun gezonde,
opgeruimde en vriendelijke kameraad was, te moede
waren.
Hopen wij, dat de directie der Znid-Holland-
schc spoorweg-maatschappij dit nieuwe ongeluk als
eene laatste les beschouwe, en dat zij tot de liier-
voren aangewezen verbeteringen overga. Mogt er
alnog niets van dien aard worden gedaandan
hopen wij dat de regering zich met deze gewig-
tige aangelegenheid bemoeijen zal.
Nadat wij het vorenstaande hadden geschreven
is ons nog het navolgende medegedeeld: Wapneer
de op den Znid-Hollanrischen spoorweg bestaande
naauwten moeten verwijd worden, ook voor zoo
veel de hekken of leuningen der bruggen aanbe
langt dan zal er een som van dertig a veertig
duizend gulden benoodigd zijn, doch het is niet
daar waar die verbetering, immers nu reeds wordt
verlangdzijnde er ook hij die bruggen nog geen
enkel conducteur omgekomenmisschien wel door
dien deze bruggen allen op plaatsen zijn gelegen,
waar hij niet noodig heeft van het eene rijtuig in
het andere over te loopcn en hij zich daarenbo
ven voor dezelve meer in acht neemt dan voor
de afzonderlijk staande hekken en palenwaarvan
eenigen op een genoegzameri afstand van de rails
zijn verwijderd om hem builen de rijtuigen gaan
de, ongehinderd doorgang te verleenen en anderen
weder een legeringen afstand daarvoor bezitten.
Bloot die hekken en palen wensclit men op een
gelijkvormigen en voldoenden afstand van de sporen
te zien verplaatst, en die verplaatsing kan niet
meer kosten dan een paar duizend gulden.
Als eene der oorzakenwaardoor de conducteurs
soms te laat en niet op de behoorlijke, veilige
plaatsen van het eene rijtuig in het andere kunnen
overgaan noemt men ook de traagheid waarmede
enkele passagiers hunne biljetten ter inzage aan
die lieden overreiken, hetwelk, bij volle rijtuigen,
zeer gemakkelijk een buitengewoon oponthoud van
meer dan eene minuut kan te weeg brengen,
oponthoud dat zijlieden echter, bij veel drukte,
niet altijd bespeureu.
De Goede, die den 8 dezer ter aarde is besteld,
was de vijfde conducteur, welke op die wijze op
den Zuid-Hollandschen spoorweg den dood vond
terwijl er meer anderen, ook alléén ten gevolge
van de onregelmatigheid in den afstandwaarop
die hekken en excentriek-palen zijn geplaatst, in
levensgevaar verkeerenwaarvan er één, als door
een onbegrijpelijk wonderwerk, werd gered.
Wij herhalen hier ten slotte den wensch dat
de directie der Zuid-Hollandsche ijzeren spoor
wegmaatschappij spoedig en zonder eenig verwijl
(vooral ook omdat het barre saizoen voor de deur
staat) maatregelen berame en middelen in het werk
stelle, welke aan dien stand van zaken in het
kortst tijdsbestek een einde kunnen maken.
St. Maartensdijk, 8 November. De dag van
gistereu was voor deze gemeente een regt levendige dag.
Het voltrokken huwelijk tusschen den VVel-Ed. HeerC.
J. van Noorden, Stads-ontvangcr te Tholen, en Mejufvrouw
E. W. van der Burcht van Lichtenberg!» gaf er aanlei
ding toe.
Tot dat einde hadden zich negen jongelingen en even
zooveel jonge dochters 14 avonden vereeuigd, ten einde alle
pogingen aan te wenden, otn het eerwaardige paar allen
lof en alle hulde toe le brengen.
De plaats hunner vereeuiging hiertoe was eene der
zalen van het gemeenlc-huis "daartoe welwillend afge
staan door het Edel Achthaai' Gemeentebestuur.
•Het vervaardigen Van drie bijzonder* hechte en schoonc
eerepoorten, met louter palm bcgróend en met natuur-en
kuust-bloetneu versierd, benevens nog de op dezelfde wijze
opgetooide stoelen voor het waardige paar, was het voor
naamste werk hunner handen.
Deze pooi ten pr ijkten van binnen met eerlijke kroonen.
Eene derzelve had lot opschrift, Hulde aan hel Huwe-
lijkeu stelde de zon voor, opkomende in hare volle schoon
heid; eene tweede eene fraai geschilderde uur werkplaat,
welks wijzers half elf ure aanwezen, de juiste lijd, waar
in het huwelijk voltrokken werd.
Bruid en bruidegom werden iu eene trouwkoets voor de
plaatsen der plegtige burgerlijke- eu kerkelijke huwelijks
inrigtingerv geleid. Achter haar had men de familie ea
de jongeliugeu eu meisjes, de jong.dingen met vlaggen eu
de meisjes alle iu witte voorschoten en meigroene bogen
iu de handen, waarmede de familie overdekt werd, en
zoo doorreed men de begroende en de met bloemen be
strooide paden, die naar de bedoelde plaatsen heenleiden.
Na het einde der plegligheden werden tie opluisters
van het feest hartelijk dank gezegd voor hunne blijken
1 van innige toegenegenheid en allerliefst, eu allergulst, tot
laat ïd den nacht op onderscheidene geregten onthaald.
Ecu uitgeleide van het paar, dat des middags naar Tholen
vertrok, was voorafgegaan, en eeu vriendelijk afscheiden
hartelijk Sa/ut van beider zijtien.
En zoo eindigde deze dag in de hoogste vreugde en
den zaligsten vrede.
Lang, zeer lang zal ook hij niet alleen iu aandenken
