ZlllllkZIlSIIII
I
EËWSB0DE.
\.S 374.
S5
A847.
151| NOORD-AMER1KA.
Maandag
Vierde Jaargang.)
Vol.
eas tie waar-
I
zal geplaatst,
Ier stipt voi
stukken.
3,70a/ G,80
ü- 6.60.
a- 0,50. 1
a- 6,50.
20 a G.20
30 li - 5,40
VERSCHIJNT:
Op Maandag en Donderdag
ABONNEMENTS - PRIJS
voor elke editie.
Voor 3 maanden. f 0,60.
Franco per post- 0,70.
u'rifyt'c.
ïwland en A.
B. C. Can.
BUREAU:
ZicrikzceDam, Lett, B, N.o. 360.-
ADVEHTENTIEK:
10 Cent voor eiken regel.
Zegel regt voor iedere plaatsing 35 cents.
De inzending der Advertentien kan geschieden t* f
Maandag en Woensdag voormiddag 11 me.
VEBKRIÏGEAAR
Bij den Uilgever bij alle Boekhandelar
en Postdirecteuren in dit rijk.
Brieven en Ingezonden stukken franco.
van
ten echt ge- Ij
5 maandt fS
in Alger °7
- ^r, ltTS Biy HET VERTREK VAN EENIGE ONZER
VRIENDEN NAAR
va» JlMt'ij-
0 majuide» Ofschoon de landverhuizing geen vreemd ver
en, (-iooii;) chijnsel meer genoemd kan worden, daar da-
o'C,J PHff u'' a"e oorJGn va" Europa, en uit alle
'a Jassen der maatschappij, duizenden hun vader -
and en hunne haardsteden verlatenom in
Amerika een' ander, een' heter en bloeijender te
:oekenzoo zijn echter dezer dagen eenigen on
er vrienden, van hier en uit het 4d" district,
A. BAK-
lerwaarts henen gestevend, wier vertrek opmer-
„cr kelijk genoemd mag worden, daar, noch dadelijke
in'7 ïrm0R('°i <"e roecis zoo vele ongelukkigen verjoeg,
s us 1 es i-7 ijppj, jg (j()Cr jjpjg „ene 2edelijke wandaad
orpshuia te Welverdiende minachting der maatschappij, die
en. jj°,ta."s wo grievend is, noch godsdienstig gevoel wat
ingevolge t00 c'jgt uitersten overslaatnoch onbekendheid
presen- i'Jet,, en daaruit voortvloeijendo overspannen ver-
r, iljcclding van, de Nieuwe Wereld, en de daar
gelegen jjeerschende welvaart, of zooveel meer, wat aan do
vertrekkenden door sommige achterblijvers nog zoo
gelegen gaarne en z00 liefderijk wordt toegekend, en als
de oorzaken opgegeven die hun daartoe noopten,
:ven. pirr slechts eenig/ins de rede zijn kunnen; immers
jriis-Fond- |nnS'pn '-Ü 7'c'1 'n eene betrekkelijke welvaart
V"' V 'al' relblijdengenoten dn achting van ieder wel-
bren"t bF (lel,kende, en waren rrrenschen van tamelijk hel—
weke ik- ,j°
J Jiekendheid
I. is geo-
dere begrippen, en wat het laatste aangaat, on-
met hc-t oord hunner bestemming,
Rus e. k.
n worden,
vat i:i a t
oen
.TE.
hieraan was hij hun niet te denken, een hunner
joch de lieer P. Souffrouw, had reeds een gerui-
tncii tijd ginds verkeerdten einde den toestand
fles lands en der maatschappij op de plaats zelve
)to onderzoekenvan welke taak hij zichzoo
jr\ii uit dc met hem daarover gevoerde gesprek-
i..n meencn te mogen besluiten uitmuntend
gekweten Jiad en het resultaat van welk onder-
ioek zoo gunstig geweest is, dat hij niet geanr-
MHOliPER f1-''1' heeft bij zijne terugkomst in het vaderland,
n aan alle ^ogenblikkelijk zijne beschikkingen te maken ten
i deze ter °'nde met zijne moedertwee broeders en vier
de Ingeze- fllstcrs hetzelve weder te verlatenen weder
aizi"ers al- derwaarts zich te begeven terwijl men ten over-
v er kiezen oioede zich wel ontjiouden zal, zulk een edelen
;lit bereid' rÜne dierbaarste betrekkingen innig minnend jon-
mbóot Siad 8elinB te beschuldigendat hij ligtzinnig of laag-
ier varende 'ilart'S genoeg zoude geweest zijn, deze daar-
k belast om 'henen te leiden, indien hij niet de grondige
te komen !cn w'sse overtuiging bezeten liadde, ze aidaar in
gunstiger omstandigheden geplaatst en gelukkig te
ei 'ocht des bunnen z'en> terwijl nog een ander hunner de
zi' »cT",L 'leer Doo§e' hoewel n'ct 'n persoon daar ge-
J 1 weest zijnde, door zijne vroegere betrekking als
(DONK Agent der landverhuizing en zijne veelvuldige
C Nu 2)6 daaruit voortvloeiende, ook met reeds vertrokko-
,jnen gehoudene, corresponderiliënvan welks wij
te Kortgcne, cen gedeelte inzagen, en wat wij belangrijk noe-
Vrijdag en' »men durven, toch altijd gezegd kon worden, met
eene lor- "^hetzólvo zeer vertrouwd tc zijn, en welk ver
en Ouwels, trouwen hij hem dan ook zoo vast was, dat hij
IvBOEKEN' "°s de onaangenaamheden en gevaren aan eene
SIÏN-DOO-1 z,°° nioeijclijke en lange reis vooral als men
en 3 nog zeer jonge
L' I ruinen zl a/\,. m/.rtl
:ke,
schmarkt.
dezelve met eene vrouw.
j kinderen doen moetnoodwendig verbonden,
noch het hierlaten van zijnen grijzen vader, wiens
eenige zoon hij was hoe" smartelijk hem dit ook
iGENMX - l--yall(:n m°gt' "cc'' 'cts onders in staat was, hem
u. M. in
i in Dl R-
jaren id
in zijn genomen besluit te doen wankelenter
wijl eindelijk de heer J. Quintus, een jong mensch,
doch wie men de eigenschap van bcdachtzaam-
ueid en overleg, wel niet zal kunnen ontzeggen,
en d.e, zijn wij wel onderligt, hier zeer gunstige
kunr ndo aanbiedingen gedaan zijn na hunne inlichtingen
eSi 1 ontvangen, en met hun de zaak rijpelijk over-
wogen to hebben, niet getwijfeld iieeft hen te
■ene Kj-N-! volgen.
ivv NIC NS' icij zijn dii3 henen gegaan, onze vrienden, en
Ti yv me' c'° mees'm0oL'lijke belangstelling, worden zij
nageoogt, want bun vertrek heeft algemeen, eenen
smartelijken indruk nagelaten, daar zij in eene hoogc
mate in de achting en vriendschap hunner mede
burgers deelen mogten. Vooral zij die uit Oostbcrg
vertrokken zijn, hebben daarvan de ondubbehinnig-
sto bewijzen ontvangen. Allen trch aanzienlijken en
geringen kwamen getroffen, hirtclijk afscheid van
bun nemen, en hun vertrek heeft dc levendigste
deelneming en symphalio opgewekt, waarvan gedu
rende het afscheid vieren een ganscho weck, ook
door het afsteken van vuurwerken enz., ter hunner
eere, in het openliaar de luisterrijkste bew ijzen ge
geven zijn. Door eenige zijn zij, niet alleen tot de
naastbijgelegen haven met lijtuig, maar zelfs met
een bijzonder vaartuig, over de Schelde-stroom
tot op de reede van het aloude Itammekcns, uit
geleide gedaan, alwaar zij met weemoed,van el
kander gescheiden zijn.
Zij zijn dus henen gegaanonze landgenooten en
vrienden; maar waarom? waarom dan? zoo hno
ren wij u vragenindien geen van al die opge
noemde redenen, welke vaak de meeste verdringen,
daartoe bij hun bestonden Of was liet oude va
derland den grond onzer geboortedie ieder
edelkloppend hart dierbaar is, was alles, wat den
weidenkenden vereerd en bemind hun onver
schillig? Neen I o, neen! doch gevvigtvollczeer
dringende redenen bestonden voor hun en be
staan ook voor u, doch gij, kortzichtige vragers,
bespeurt dezelve niet. Wij willen ze ook u doen
kennen, wij zullen de vraag beantwoorden:
Waarom dan gingen zij? Zij vertrokken dewijl
zij gevoelden dat langer zo.) meer hunne wel
vaart wegkwijnde, dat zij geheel en al te gronde
gerigt wierden door eenen stand van zaken, die
ons gansche vaderland verwoest, dia iedere maat
schappij waar zij immer stand greep of stand
grijpt verwoeste en verwoesten zal dewijl zij
tegen billijkheid, regt en orde aamlruischt, daar
ij den mindere aan den meerdere, den anno
aan den rijke, den zwakke aan den magtigen
opoffert en liet hoogste doel der maatschappij in
verdrukking en ellende aan de eene, overheer-
scliing en wellust aan de andere zijde, zoekt; dit
gevoelden zij en w ie gevoelt dit niet met hen?
Wij beroepen ons ten dezen aanzien op ii, Nedor-
landsclie burgers, die niettegenstaande al uwe
krachtsinspanning, niettegenstaande uwe bij
na wanhopige pogingen jaarlijks meer en
meer verarmt, en geheellijk dreigt uit uwen
stand nedertesto-, ten wij beroepen ons op II,
duizenden van ongelukkige Landgenooten die
reeds uit dien gelukkigen stand van eenvou
dige en nijvere burgers vervallen, in de diepste
ellende nedergcploft en der armoede ten prooije
geworden zijt, en nu, o grievende smartgenade
brood eten moet, en het getal dier beklagens-
waardigen vermeerderd hebt, die waggelend van
afmatting en ellende, met door den kommer ge
bleekte wangen de straten van liet, volgens eenen
Floris van Hall, welvarende Nederland bedek
ken en aan onze deuren, terwijl zij hun vreugde
loos en onzalig bestaan voortsleepeneene scha
mele bete bedelen moeten. Wij beroepen ons op
U allen, of ook gij niet smartelijk gevoelt, wat
rij gevoelden, en of gij liet wraken kunt, dat zij
dien jammer nog tijdig trachten te ontvlugten,
wat misschien reeds onmogelijk geworden is, of
bij langer verwijl onmogelijk worden zal. Zij
gingen heen wijl zij voorzagen-en welk Neder-
landsch ouderofschoon zelve zich misschien nog
in tamelijk gunstige omstandigheden bevindende,
voorziet liet niet met hun, bij de ondervinding
der ontzettende moeijelijkheidom niet te zeggen
onmogelijkheid, oin zijne kinderen aan cen eerlijk
stuk brood, aan een maar slechts gering bestaan
te helpen-dat, ofschoon zij mogelijk op eene fat-
socnelijke wijze hun bestaan hadden kunnen blij
ven vindendit toch voor hunne jeugdige betrek
kingen onmogelijk geworden was, en deze e ne
treurige en donkere toekomst verbeide, wijl ze
voorzagen, dat hier hun nageslacht, door de vroes-
selijke ketenen der onderdrukking gekneld en ge
teisterd, naar ligchaam en geest verzwakt en ver
nietigd tranenbrood zouden moeten bedelen en zij
liever dat hun dieibare geslacht op Amerika's vrijen
en gezegenden gron 1, wei» wilden zien tieren en
wassen dan dat hetnp den ouden vaderlandsclien bo
dem verslicrve. Hierom gingen zij, onze vrien
den, en niet wijl ze hunne betrekkingen of bun
vaderland niet zouden hebben lief gehad of onver
schillig jegens hetzelve waren, neen, deze beschul
diging verdienen zij niet, God! o neen, wij zijn
bij bun geweest in dat laatste bange oogenblik toen
zij hunne dierbaren verlieten, voir lang, misschien
voor altoos, afscheid van elkander namenwij za
gen de vader den zoon, da moeder de dochter,
de broeder den broeder, de vriend den viiend,
wcenen.l en iuidsnikkcn.l in de armen vallen, nog
en nogmaals aan het verbrijzeld liart drukker,wij
zagen die smart d >r scheiding i;i alle hare lie
vigheid, dat tooneel, het was zielverscheuretul
die tranen, zij druppelden als gloeijend lood op onze
ziel, o:is gevoel was onbeschrijfelijk en in die
verhevene en plegtigo stonde rolde een vreesselijke
vloek over onze lippen, een vloek over die ater
lingen en uitzuigers die Neè.landsch zonen, onze
broeders, noodzaken, om Neèrlandsch dierb'ren
grond te ontwijken en voor altoos te verlaten
wij stelden dia smart en die tranen op hunne re
kening, wij daagden die broeder-onderdrukkers
voor liet oordeel van,,.. GOD!.... Maar terwijl die
gedachte pijlsnel, als een bliksemstraal ons door
liet hoofd vloog, deed zij in ons geseh .kt gemoed de
vraag opwellen: maar regeert dan niet Hij wiens wra
ke gij inroe.it het gansch Heelal met Wijsheid.,
Magt en Liefde? en wie zijt gij nietig menscheii-
kind, dat gij u vermeten zoudt, die plannen te
bcourdeelen, waarvan alles wat gij ziet en ook
hier gebeurt slechts uitvloeisels zijn? Wij ver
stomden, doch wierpen een blik in dat Gods
bestuur terwijl wij vroegen: zou dan cen gansch
werelddeel zoo rijk in vruchtbaarheid en natuur
schoon. daar woest en ledig, bij gebrek van cul
tuur eend onvruchtbare woestenij gelijk, doelloos
blijven liggen? Zoude Hij, die geen zandkorrel
ontiewooiul laat, daartoe de schoonste helft der
aarde geschapen hebben? neen, voorzeker niet,
Hij heeft andere, beter, heerlijker oogmerken,
deze moeten bereikt worden, en hiertoe strekken
al de woelingen van den zoon des slofs.
Terwijl deze overdenking ons bezig hield was
liet droeve oogenblik des afscheids voorbij gegaan,
en des nachts bragien wij ouzo vrienden aan boord,
die, hoewel blijkbaar ontroerd welgemoed de
ergste strijd was immers gestreden? en terwijl wij
met aandoening het was immers denkelijk voor
de laatste maal? elkander de hand drukten en we
en dat zullen wij doen, al ware het ook ten koste
van ons loven, want [I en hun beminnen wij
opregt en vurig, gij zijt onuitsprekelijk dierbaar
aan ons hart.
Zierikzee, 20 Aug. 18V7.
der/.ijds het vaarwel! vaarwel 1 uitstamelden ons
en liet oude vaderland verlieten. Geleide God bun
voorspoedig tot het nieuwe, deze bede rees nog
hoopvol uit ons hart omhoog, toen wij, onder
het uitstiiwen van een dikke rookkolom, en met
luid geraas, de stoomboot onze haven zagen ver
laten, en weinig vermoedende dat onze verwach
ting eene zoo vreesselijke telcuistelling verbeide,
wandelden wij eenzaam huiswaarts. Het was een
heerlijk schoone zomernacht, en de bijna volle
maan wierp baar lieflijk schijnsel, wat over aide
ons omiingende voorwerpen een melancholisch waas,
eene onuildiukbaar zachte tint verspreide, op ons
sluimerend halfrondde zachtste aandoeningen
onzer ziel werden opgewekt, ons hart geheel ver
loederd, en in dat plegtig oogenblik, in dat statig
nachtelijk uur gevoelden wij meer dan ooit, den
onoplosi'ren band die one aan onzen geboortegrond
verbindt. Neen, wij voor ons zijn niet i:i staat
denzelven ooit te verbreken. Weemoedig blijde
riepen wij ut: O. vaderland! te dierbaar zijt gij
oii", dan dat wij U immer zouden kunnen verlaten,
bier hebben wij nog heilige pligton te vervullen,
en schoon ook onze vrienden, onwederlegbaar goede
gronden daarvoor hebbende, die liet bun ton pligl
stelden U te verlaten, henen gingen, neen, wij
verlaten U nooit, wij gevoelen het, wij hebben
een hooger roeping, gij eisclit ons op, en, met
liet volste regt, om allo pogingen ii het werk
te stellen ten einde U te bevrijden van onder
drukking en dwing laiulijom uwe nog overge
blevene kinderen, de vervlogen welvaart te hergeven,
ES GEL AH!).
Linden, den 18 Augustus. Da Courier der Ycr-
eenigde Staten, van 31 Julij, verhaalt het vol
gende ongel trk
Heden morgen ten zes ure vertrok do stoom
boot Niagara van New-York, om hare dagelijk—
scile reis naar Albanij te doen; doch op de hoogte
van Sing-Sing, is do stoomliouder en cen van
de zijden vail den ketel gesprongen, waardoor de
pijp der machine en de kamer iIpt stookers zijn
weggeslagen, terwijl liet vaartuig nog andere be
langrijke schade geleden heeft. Twee van do
stookers zijn gedood, en zeven van de passagiers
min of meer belangrijk gewond. Twee man van
het scheepsvolk zijn bovendien over boord gesla
gen zonder gered te kunnen worden.
Do Roger William, die twee mijlen achteruit
was op het oogenblik van den ramp, heeft de-
passagiers van de Niagara opgenomenter
wijl eene andere boot dezelve op j sleeptouw nam.
Op liet oogenblik van het onheiliegtfc de Nia
gara twintig mijlen in het uur af, en stoomde
uit alle magt cm do Roger William op eenen
afstand te houden.
FRAURiJL
Parijs IS Aug. De hertogin «lePiaslin, dochter van dei*
maarschalk Schastiauikwam gisteren avond i:i dieushotel, rue
du Faubourg St. Ilonoré aan, om tegenwoordig te zijn bi^
de prijs-uildceliuR van een zeker instituut op hetwelk
zich verscheidene van hare kinderen bevonden, /ij ha<t
zich van het kasteel Praslin herwaaits begeven. Do her
togin afgemat door de warmte die in den dampkring
iieerschte en waaraan zij gedurende haren logt onophou
delijk was blootgesteld geweest begaf zich reeds vroeg
tijdig ter ruste hare kamenier sliep in een vertrek boven
het hare. lieden morgen ten halt acht ure weid do
kamenier gewekt door de schel zij verwonderde zich
sterk dat hare meesteres, die gisteren zulk eene groot*
vermoeidheid deed blijken thans reeds zoo vroeg was
ontwaakt.
Terstond kletile de kamenier zich aan en trad de kamer
barer meesteres binnen waar een verschrikkelijk schouw
spel hare oogen trof alles was er in verwarring, cen
groot e plas bloed lag op den vloer en in het midden
daarvan het nog warme lijk van de ongelukkige
hertogin wier hoofd bijna van de schouderen wn*
gescheiden.
Ter dood toe ontsteld bragt de kamenier alle huisgenootea
op de been die zich mar «le kamer begaven om zoo
mogelijk eenig onderzoek naar. den bedrijver dier misdaad
le doen. Men bemerkte, dat niets van het huisraad of
de kostbaarheden gestolen was alsmede dat de moorde
naar door de achterkamer binnengekomen en vervolgens
weder outvlugt moet zijn. De autoriteiten hebben zich
oti middel ijk naar het hón-l begeven en hunne nasporitigeii
begonnen. Zelfs zegt men dat de minister van binnen
l.uidsche zaken zich daarheen heeft begeven.
Men verliest zich iu gissingen nopens den dader en
nopens de omstandigheden die dezen geheimzinuigcu
moord hebben vergezeld,
Dc gruwelijke moord van de Üertogin de Praslin blijft
de algetneeue belangstelling bezig houden te meer, daar
men omtrent don dader of «laders nog bijna geheel in
het onzekere vei koert. Volgens alle bcrigten heeft het
ongelukkige slagtoffer een hevigen tegenstand geboden en
is ii et «tan na ceric wanhopige worsteling bezweken.
Op hel oogenblik, «lat de bedienden, op het geschel «Ier
Ilcr login gewekt, in hare kamer binnendrongen, zag
ni"ii haar op «teil grond liggen badeudc in haar bloed.
iÜen zAg ecue vsijdgapende wonde aan «le linkerzijde van
tien) halsen nog twee diepe wonden in hare borst,
eene vierde eindelijk had bijna geheel den pink van de
regterhand afgesneden. Al d'ze wonden schenen meteen
breed en tw«e>n «l.'iid werktuig toegehragt le zijn. Tc
gcheele kamer getuigde van «len wanhopiger! tegeusland
«les rdagtoflfers; een tafelt je was omvergeworpen de vloer
was bestrooid met aller lei voorwerpen,, die waarschijnlijk
in de w< r-del ng waren afgevallen; het behangsel en het
schel lek oord dat dc Hertogin in hare laatste oogenblik-
ken had iu beweging gtbragt, was met bloed bespat,