ZIERIKZEESCHE
'NIEUWSBODE.
Tweede Editie,
Derde Jaargang.
N.° 328.
1847.
MAANDAG
13 MAART.
De ZIERipSJJESCEE NIEUWSBODE wordt uitgegeven op
Maandag, en"Donderdag bij P. de Loozb, en is verkrijgbaar
bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in dit rijk. De
prijs is voor driemaanden voor elke EDITIE afzonderlijk
binnen dcStad, 0,50 en ƒ0,60 franco door het geheelc Rijk.
De prijs der Advertenlien is Tien Cenls de regel, behalve
35 Cents zegelrcgt voor elite plaatsing;, dezelve kunnen in
gezonden worden tol Maand, cn Woensd. middag 12 ure; na welk
tijdstip zij voor het eerst uilkomend ]S°, niet meer wor
den aangenomen. Brieven Franco.
Nieuwstijdingen
BELG IE.
Brussel, 9 Maart. In sommige kwartieren der stad
;aa men gisteren avond oproerige zamenscholingen
e°gemoet. Echter is dengeheelen dag en avond van
baandag, zonder eenig betreurenswaardig voorval,
Peloopen. Er waren vele werklieden in de kroegen
de Hoogstraat en andere bevolkte wijkenmaar
den openbaren weg heeft geen enkele oploop
aats gehad. Hier en daar hoorde men eenige klag
en over het gedrag van sommige bakkers, die of geen
irood van derde kwaliteit konden afleveren, of een
ïoogeren prijs dan de broodzetting eischten.
D°e policie heeft de bakkers verzocht om de broo-
dên van hunne glazen weg te nemen en dezelve zoo
eel mogelijk buiten het gezigt der voorbijgangers te
houden.
Sedert zaturdag heerscht te Luik de meestvol-
maakte rust, en slechts ais maatregel van voorzorg,
wordt des nachts door patrouilles de ronde^gedaan.
De aldaar gepleegde ongeregeldheden, waren van den
meest onrustbarenden aard. Alom waren plakkaten
aangeplakt, waarbij gevorderd werd, dat de brood
prijzen op fr- of vve' °P S fr- Seste,(1 werden
het laatste geval dreigde men, met bloed te be
talen. Vervolgens zijn de inwoners der voorsteden
buitengemeenten met zwarte vlaggen binnenge
rukt. Het garnizoen was onder de wapenen geko
men en had het graauw met geveld geweer uiteen
"edrevenwaarbij echter een SOtal militairen ontwa
pend waren. Verscheidene personen zouden gewond
of gekwetst zijn. Alom stonden schildwachten, en
de burgerwacht had geweigerd dienst te doen. Ook
had het bisschoppelijk paleis veel geleden zijnde
hetzelve, als het ware, belegerd geweest en had incn
daar zelfs de ramen en deuren ingeworpen. Men wil
ook, althans voigensjgeruchtdat de kreeten gehoord
waren: «weg met de Belgen! leve de Hollanders!"
Eene inschrijving is geopend voor de arme
werkliedenen andere bebocftigen van Luik. Op de eer
ste inschrijvingslijst was reeds voor 17,530 fr, geteekend.
De beer Louis Jamrneoud-burgemeester van Luik,
heeft ton aanzien der werklieden in zijne fabriek
eenen zeeredelrnóedigen maatregel genomen. Tot aan
den tijd wanneer er meerdere werk-uren zullen kun
nen genomen worden of de prijs van, het brood ma
tiger wordt', zal hij het aan zijne arbeiders tot den vroe
gere» prijs doen afleveren en het meerdere uit zijne
eigene beurs voldoen.
NEDERLAND
Neèrlands volk heeft reeds sedert jaren te veel op
geofferd aan den lande en doet dat nog te bereidwillig',
dan dat zijdie dé teugels des bewinds in handen
hebben, in welke kwaliteit ook, hetzelve mogen druk
ken, honen of verguizen. Wie onverstandig genoeg
is, zulks te doen,-al draagt hij ook uniform,' knevels of
orden lint', tegen dien mag en moet het volk zich open
lijk verklarenopdat hij wijs worde. Daarom nemen
wij het volgende uit de Groninger Courant over:
brutale. en lage handelingen bij de loting
der conscrit's te mlddélstüm, óp don
derdag den 25 'Februarij 1847.
Zonder de wet op de conscriptie te willen beoor
delen en zelfs geloovéndedat dezelve een noodza
kelijk kwaad is, is het echter ontegenzeggelijk waar
dat het eene harde het ouderenhart diep grievende en
niet door allen gelijkelijk gedragen wordende wet is.
Moeten alte wetten met bescheidenheid worden uit
gevoerd, en dit is de wil van het gouvernement, hoe
veel meer betaamt het dan niet de uitvoerders der wet
op de loting der nationale militie dezelve met beschei
denheid en menschelijkrheid uit te voeren en niet do
ontroerde ouders grievend te honen en de lotelingen
erger dan beesten te behandelen. Dit laatste geschiedt
echter, en heeft nog eergisteren alhier op de onbe
schaafdste, ergerlijkste cn het welgeplaatst hart diep
grievende wijze plaats gehad.
Daadzaken den chef dor loting betreffende, zijn
Dat een achtingwaardig ingezeten van Uithuizen,
Welke eenen zoon ter loting hoddoor den chef op de
onbeschaafdste wijze met de vraag werd verwelkomd
«Jij met jou bril daar. wat heb jij hier te maken heb
»jij brilióman hier ook iets van noqden?" De onheu-
sche vraag werd bescheiden beantwoord.
Dat die zelfde chef vroeg aan eenen loteling, of hij
niet in. onecht was geboren waardoor deze genood
zaakt werd dit voor liet publiek te erkennen.
Dat die zelfde chef vroeg aan eenen anderen loteling,
jij ook reclames had en deze daarop antwoordde,
'<>11 broeder in dienst te hebbenwaarop de chef vroeg:
«Volbragt?" De loteling, dit niet verstaandeant
woordde niet. Andermaal vroeg de chef«lk zeg,
Yoibragt 1" Weder geen antwoord. «Kun je verd
»niet antwoordenals ik je vraag ik vraag jo. voor do
«derdemaal volbragt?" Weder geen antwoord en
werd de loteling geheel verlegenwaarop de heer
van Duinen zeide«Kolonel.' bij verstaat liet niet,
»zal ik hem vragen?" en toen deze vroeg, of zijn broe
der zijnen tijd had uitgediend antwoordde hij dade
lijk, dit verstaande, daarop, innig verblijduit zijne
verlegenheid te zijn gered.
Dat de chef aan onderscheidene lotelingen, welke
bedeesd hunne getrokkene nonuners vóór hem op do
tafel wierpen, toevoegde: «Zoo gooit men een'hond
«iets toe." Zouden de vaders der lotelingen en do
lotelingen zeiven niet met meer iegt den chef hierop
hebben kunnen toevoegen: «Gij, die ons en onzekin-
«deren als honden behandelt, verdiendet ook alzoo be-
«handeld te worden" Zoo heer, zoo knecht.
Daadzaken, soldaten bij de loting betreffende zijn:
Dat een soldaat eenen aanzienlijken burger uit deze
gemeente, gedachtenloos met de pijp in den mond op
de lotingzaal komende om bij de loting van zijnen
zoon tegenwoordig te zijn toevoegde: «met een aller—
vreessclijkste vloekje pijp weg," cn dat, niettegen
staande daaraan terstond werd voldaan, de serjant nog
zeide: «Gooi den verdommeling de zaal uit."
Dat den lotelingen niet werd vergund na de meting
hunne schoenen in de zaal aan te trekkenen dat
de zoon van ().s Braak van Eppenhuizen, dit pogende
te doen door een' der soldaten bij den kraag is ge
pakt en de deur uitgeworpen, zoodat hij bijna van
I eenen hoogen trap, welke onmiddelijk bij de deur is,
was gestort.
Deze daadzakenwelke mij diep hebbeu gegriefd cn
elk weldenkende moeten grieven, heb ik gemeend door
dit blad bekend te moeten maken, in hope, dat daar
door in het vervolg bij de lolingen meer bcscheiden-
heid en menschelijkheid zal worden gebezigd en de in
gezetenen voortaan bij die gelegenheden niet meer zul
len worden gesard en tot wrevel en onvergenoegdheid
aangezet.
Middclstum 27 Fcbr. 18V7. A. B.
V erscfoeidenlieden
MARIE-JEANNE, OF I)E VROUW UIT DE
VOLKSKLASSE.
[Vervolg' en Slot van n.° 320.)
Weialge oogcnblikkeuvoordat Marie-Jeanne de straat
betrad om haar kind aan de openbare zorg toe ie vertrou
wen t sleepten een paar mannen hunnen waggelenden gang
door dezelfde straat,- liet warcn. Berlrand en Re/ny-pdU van
de herberg terugkeerden, waar zij het geld hadden verkwist,
dat Marie-Jeanne voor haar kind had bespaard terwijl
Bcrtrand dermate beschonken was, dat Remywien 7.00 als
hij zeide., andere werkzaamheden wachtten, hem op den
'stoep van een tegen-over het vondelinghuis staand gebouw
ingesluimerd achterliet. Men zegt, dat ecu plotselinge schrik
dikwerf aan stommen de spraak, aan waanzinnigen het ver
stand wedergeeft; zoo ging het ook met BerlrandHoewel
sluimerend, had hij den gil vaü Marie-Jeanne gehoord;
haar hartverscheurend geschrei was ook in zijne ooreu .door
gedrongen cn had hein uit zijnen slaap gewekt en ont
nuchterd, Ilij rigt zich op en luistert; alles was stil, als
het graf. Hij last om zich heen cn stoot met zijn roet
tegen een op den grond liggend ligchaarnhij buigt zich
neder 0111 de gevallene op te rigtc-nen erkent zijne
vrouw, die, tot haar bewustzijn teruggekeerd, lieru met
kracht van zich stoot. Wij willen het aandoenlijk toonecl
dat nu volgde, niet uitvoerig beschrijven. Het vormt ecu
keerpunt in Bertrand's leven, en is in staat, tot dezulken,
gelijk Bertrandkrachtvoller, overtuigender te spreken, dan
zou menige welsprekende' leerrede. Berlrand weendecn
bad, dal zij hem zoude vergeven, maar te vergeefs; »en
wanneer gij mij nu van u stoot, Marif-Jeannespreekt
hij, daar hij ziet, dat al zijne gebeden het geschokte moe
derhart niet vermogen gerust te stellen, zoo sta mij slechts
eene bede toe; noem mij het teekennoem mij het teeken
dat gij ons kind heb! medegegeven, 0111 liet te herkennen.
Ik wil werken cu wanneer ik zooveel verdiend hebdat ik
in het onderhoud van u eu ons kind kan voorzien, dan zal
ik liet balen, en het bij 11 brengen, en dan niet meer, dan
verstoot gij mij immers niet meer?
Tranen verstikten de woorden van Marie-Jeanne zij noem
de .hem het teeken en waggelde naar hare armoedige woning
terug, terwijl hij nog 111 dien nacht naar zijneu winkel
ijlde.
Op denzelfden dag, in dezelfde kerk en in hetzelfde uur,
waarop Marie-Jcannë gehuwd was had ook de huwelijks-
plcgligheid van eene jonge dame uit den hoogeren stand
plants gehad. Het was Sophiadie den graat van Bussier es
hare hand reikte en terstond na de huwelijksvoltrekking
inct hem naar It alio ging, waar hij overleed, nadat Sophia
ongeveer ter zclfder tijd als Marie-Jeanne moeder geworden
was. Zij keerde naar Parijs terug, en liet, om sneller te
kunnen reizen, het kind om deszelf» zwakke gezondheid aan
de zorg van oenen arts overdien zij aan het ziekbed van
haren man bad lccrcn kennenen die haar met het kind
langzaam volgen zoude, maar het kind stierf op de reis, en
met zijnen dóód moest het groot vermogen der rijke weduwe
weder op de bloedverwanten van wijlen haren echtgenoot
torn giteeren
Dc nacht; waarin wij Marie-Jcanne cn Bertrand bij het
vondelingshuis gezien hebben was den dag gevolgd waarop
de arts Mppiani was teruggekeerd. Hij beminde Sophia
maar nog meer haar vermogen en wilde daarom om eiken
prijs haar gade worden; maar het kind was dood, en hij
moest dus of zijne uitzigtcu op het vermogen derzclvc doen
varen, of tot oneerlijke middelen zijne toevlugt nemen. Hij
deed het laatste. Wel wetende, dal eiken nacht kindereu
naar het vondelingshuis werden gebragthad hij aan Remy
tegen eene ruime belooning opgedragen om d&ar van eene
moeder, die zich van een' knaap van $icn leeftijd wilde
ontdoen, het kind te koopenten einde dit hij Sophia, die
nog niet wist, dat haar kind dood was, voor het hare te
doen doorgaan. Re my had zich, gelijk wij weten, in den
bewusten nacht van Bertrand verwijderd, «omdat hij," ge
lijk hij zeide nog iets te doen ha l, en dit was het schelm
stuk, waartoe Mppiani hem gekocht had. Remy stond hij
het vondelingshuis op den loer, maar werd door Marie-
Jeannedie hij erkende, eu die hij meende, dat hem en
Bertrand zocht, gestoord, Mppiani echter, die in de nabij
heid gebleven was, om het door Remy te koopen kind
terstond in ontvangst te nemen, had het gesprek van Bcrl-
trand cn Marie-Jeanne afgeluisterd en uit den mond der
laatste het teeken gehooid dat zij aan het kind had me
degegeven en toen zij zich verwijderden trok hij aan de
klok van het vondelingshuis, noemde het teeken, liet zich
het kind van Marie-Jeannc teruggeven, en ijlde met zijnen
buit naar het logement, waar hij was afgestapt.
Toen Sophia den graaf van Bussiercs huwde, was deze niet
dc man harcr keuze. Theobaldhaar neef, het voorwerp
barer eerste, zuivere liefde, stond 1111 weder voor haar hij
had zich naar haar, die thans weduwe was, begeven, cn
hoopte nu teil minste het doel zijner wcnschen te bereiken,
Maar Sophia?s hand was reeds aan een' ander geschonken:
zij had tot Mppiani gezegd: red mijn kind en ik zal de
uwe worden maar haar hart behoorde hem niet; en reeds
wilde zij aan Theobald eenige hoop gaven, toen Mppianinog
ter regter tijd binnen trad, en haar de tijding bragt dat
hij haar kind gelukkig genezen en hierheen gebrajthad.
Sophia hail de aankomst van haar kind verwacht, eene op-
paster voor hetzelve doen zoeken en toen was haar,
door toeval of hoogere besturing Marie-Jeanne aanbe
volen, aan wien zij des te liever de verpleging van haar
kind overliet, toen zij in haar dezelfde herkende die op
denzclfden oogenblik met haar voor den altaar geslaan had;
en toen zij van Marie-Jeanne vernam, welk lot haar getrof
fen had, en hoe de bitterste nood haar had gedrongen, haar
kind naar het vondelingshuis te brengengaf zij haar geld,
om haar kind te lossen, eu het naar huis te voeren. Op
de vleugelen der moederliefde ijlde Marie-Jeannedie in de
vreugde haars harten hel kind van Sophia nog niet gezien
had naar het vondelingshuis, maar jammerend cn weekla-
geud keerde zij even zoo snel weder terug, want een aan
zienlijk heer had het tegen betaling van een ruim losgeld
van het gesticht teruggevorderd. Mppiani hoorde met ont
zetting het verhaal der vrouw, want als zij hel kind van
Sophia ziet, tal zij het als het hare herkennen en dan
was hij ontmaskerd en zijue oneerlijke pogingen mislukt.
Daar treed Marie-Jeanneoin hare ontzettende smart door
de liefkozing van het aan haar toevertrouwde wicht eenigen
balzem te geven, naar de wieg van hetzelve. Zij slaat de
gordijn open, cn wie beschrijft den vreugdevollen blik der
moeder, die hier haar gestolen kind wedèrvindt. nMijn
kindl mijn kind!" roept zij, en wil bet uit de wieg nemen
en aan hare borst drukken. Eene helsche gemichtc komt in
de ziel van Mppiani op. Zij is krankzinnig!" roept hij en
grijpt naar de schel; Sophia stom van ontzetting, werpt zich
tusscheu de wieg eu de ongelukkige. De dienaars schieten
toe, en op Mppiani' s bevel wordt de arme vrouw gebonden
cn naar het krankzinnigen-gesticht gesleept.
Sedert dit voorval waren eenige dagen verloopengedu-
welke Mppiani alles had aangewend, om den opper-arts van
het gesticht diets te maken, dat Marie-Jeanne werkelijk
krankzinnig was, en hij vervolgens met Sophia ccn afge
legen landhuis betrokken had, om alle narigten omtrent de
vrouw af te snijden. llccds was dc gewenschlc dag, waar
op Sophia's vermogen het zijne zou werden, cn hij liet doel
zijuer wenschcn bereikt meende te hebben, bijn7 verschenen,
maar God wilde het anders.
Marie-Jeanne?s toestand was door den waardigen genees
heer weldra onldekt geworden, eu even zoo tppiani's be
doelingen. Zij werd in vrijheid gesteld, en ijlde naar So
phia's woning, om deze het vrecsselijk geheim bekend te
maken. Maar zij vond haar niet meer in hare oude woning,
en met moeite gelukte het haar Sophia's tegenwoordig ver
blijf le vernemen. Zij vertrok daarheen, eu hoewel slppi-
ani overal wachten had' uitgezet, overwon hare moederliefde
alle zwarigheden. Zij klom over den tuinmuur, en zoo was
het haar mogelijk door eene tuinkamer in het verblijf van
Sophia te geraken. Zij trad biuneu cn vond niemandzij
ging verder eu opende eene zijkamer en daar, o wonder!
vond zij haar kind, lagchende in dc wieg. Maar nog be
dreigde haar een nieuw gevaar, Mppianidie zich in de
daaraan grenzende kamer bevond, hoorde geruisch opende,
de deur en vond Marie-Jeanne bij de wieg. Woedend
van nu nog zijn plan verijdeld te zien greep hij de onge
lukkige aan en wilde haar, die om hulp riep, om het le
ven brengeu, maar reeds was haar hulpgeschrei gehoord, en
in denzelfden oogenblik, dat VLppiani zijne misdaad duor
eenen moord wilde bezegelen, bereikte hetn de arm der ge-
regtigheid.
Bertranddie van dca liju af aan, dat hij zijue viouw
