2
tien nek trappen. Drukpers v tijheid? I Kt sen scliini! Beste, goede
xerdedigster van al wal den laudingexeteueu heilig en dier
baar is! vaarwel! Beis elders heen I De waarheid loopt
hij ons bedelen, [let is niemand geoorloofd zijne stem te
doen hooreu wanneer liet eenc troonrede des Konings geldt.
Al hebben de ministers dat formuliertje, natuurlijkerwijze,
zameugesteldal heeft de Koning het uitgesproken al
heeft de uiiustc sjouwerman in het constitutionele Ne
derland het regt er zijne gevoelens over te zeggen: zwijg!
drukpers-vrijheid! veitrck naar elders! liet is u niet geoor-
1 Jofd T er van te gewagen, want zoo gij den persoon, deu
onschendbare!) persoon dos Konings niet aanrandtdan randt
gij toch zijne waardigheid hoosaardig aan. Up dien grond
van beschouwing is de uitgever der vdrnhemsche Courant
laatstleden Zatuidag Ie 'sllnge, iu de residentie, voor het
hof van Zuid-Holland veroordeeld, om twee jaien coirecli-
oneel te zitten, en al de kosten der zoo lang aanhangige
protedurcu Ie Arnhem en iu den Hang Ie betalen. Beleef
delijk heelt men dien uitgever hier en daar een slocl ge-
preselltceitl oin niet op de bank der beschuldigden plaats
te nemen. Wal zal men van die lieuschheid anders zeggen,
dan hetgeen onze lofwaardige volksvertegenwoordiger J.uzac,
bij de bcoordreliug van liet atiies, zeidc: Zij aaiden tvel
maar dadel j/c daarop volgde een kneep. Neen, vrije di uk-
pers zoek geen verblijfplaats meer iu Nederland. De leg-
teilijkc stem overschreeuwt d'.e van de samenstellers der
afgeslctenc grondwet; en als die slem liet wuoid straf!
straf! doet hooien, wie zal dan, al komt hij Ook iu ons
salie, gehoor vinden? Vaarwel, edele dl uk pers-vrijheid
Men moet zich iu NederIiiud laten uitjouwenlaten ver
trappen, on dan nog hosanna! roepen, dat is cc!»I Neder-
laiidsch. Met de uiterste belaugstrlliug verlangde men naar
de oilspiank van het Zuid-Hoilaudschc hof, omdat de be
kwaamste reglsgeleerden iu ons va .'eiland hadden gezegd:
eenc koninklijke troonrede mag beoordeeld worden zonder
dat men daardoor gehouden geacht wordtden persoon des
Konings te beleedigen. Zoo oordeelt men iu kiigchmd en
Frankrijk maar iu Nederland is het tegen alle gezonde re-
tien anders; daar weet men uilwegjes Ie vinden, om u,
e lelc drukpers vrijheid, den mond Ie snoeren. In een land,
waar de nijvere burger jaarlijks zoo veel moet opbrengen tot
aanvulling van 's lands bodeiulooze schatkist, daar moogt
gij nog niet eens zeggen, waar liet op slaat, ofschoon het
u groudwettig is vcrooiloofd. Vertrek, getrouwe gezellin!
Of liever blijft! Al tracht men u ook tot op het hemd
toe uit te k leed enzwakker en zwakker te maken, ert zoo
mogelijk eindelijk voor gek Ie verklarenoui u iu het ecu
of ander huis van verstandsverbeleiing voor eenc poos op
te sluiten blijf, eenvoudig opicgte, goede ziel! blijf
wij zullen u deu kost geven en er daagt welligt spoedig
een tijd op, dat u haan koning zal kraaijen. Verlaat ous
nietal zit ge daar ook in een verschoven hoekje treurend
en verslagen néér; al ziet gij uwe handhavers ook met leed
wezen vervolg»! en vcrooidoeJd toon uw ouden moed laat
u troosten! Blijft bij ons, bij de vrijheid ademende Neder
landers (T. Nieuwsbode.)
ÏITGESOIIDZITE STÏTZZEIT.
N.
den 14 Nov. 1846,
Mijnheer ilc Looze!
Toen ik het verleden jiar do uitnoodiging had
gelezen, waarbij een ieder werd verzocht, om, ter
bevordering van de veeteelt, zijn vee op de beesten
markt Ie Zierikzeo te brengen, ten einde naar de
door de Directie der Sociëteit: tot nut en genoegen,
uitgeloofde prijzen en preiniën to dingen, was ik
al spoedig daartoe bereid, omdat ik vermeende en
velen met mij, die. mijn vee kendendat ik zeker
de beste runderen op de markt bragt, doelt helaas!
bet bleek al spoedig dat ik mij bedrogen had, daar
boeren deskundigen niettegenstaande allen die mijne
runderen zagen, mij reeds voorloopig feliciteerden,
prijzen en pretniën aan anderen schonken om welke
redenen ik en velen met mij besloten, nimmer
eenig paard of rund op de markt meer tc brengen.
Ik was daarom van gevoelen in vertrouwen dat
men door de les van het verleden jaar, en ook
door de misslagen welke bij de tentoonstellinghoe
wel hersteld begaan waren, dat nu alles beter zoude
behandeld worden, doch ben weder teleurgesteld,
zoodat de geheele beestenmarkt, welke voor de bur
gers van Zierikzee zoo onmisbaar isgeheel tot zijne
vorige nietigheid zal terngkeeren, daar hoeren des
kundigen (iit jaar niet veel beter dan bet veiledene
hebben gehandelden ik moet bekennen dat zij
hebben doen blijken, daarvan zeer weinig kennis te
bezittenen was ik niet van liet tegendeel over
tuigddan zoude ik moeten zeggen, dat hun ver
stand door een of ander, ik weel niet wat, is bene
veld geweest.
Ik ben daarom verpligt Ulid- het volgende onder
uwe aandacht Ie brengen:
Vooreerst is er aan den heer SI. Bnijze eene
premie toegekend voor de beste en mooiste tweeja
rige vaars, zonder nu over de deugd of fraaite van
het beest te willen spiekenwaarover nog al wat
te zeggen zoude wezen, zoo hadden lieefcn deskun
digen toch wat beter naar den ouderdom moeten zien,
waardoor zij ontdekt zouden bobben dat die vaars,
wel nog geere drie jaren op 12 November bezat,
maar in December tecli die ouderdom vei krijgt, en
alzoo ligtelijk wat de grootte betreft wet. eenc vaars
die pas twee jaren is geworden kan wedijveren.
Ten anderen is eene premie toegekend aan den heer
J. J. Hotgenboom, voor de vetste vare koe, waar
door hoeren deskundigen hebben getoond, daarvan
geheel geen verstand te hebbenzoodat ieder on
partijdig veekenner verklaard heeft, dat men zoo
iets van een koopman in lak zoude verwachten.
Het ware dan te wenschenwil men Zierikzee
door eene beestenmarkt trachten te bevoordeelen
dat men in de keuze van deskundige keurheeren,
met wat meer doorzigt te werk gingdan zoude
zeker het daarmede beoogde doel worden bereikt.
Waarom de toekenning van prijzen en premiën wat
het rundvee betreftniet aan laaglandsche melk
boeren overgelaten, deze toch weten door ondervin
ding, daar zij daarvan hun geheel bestaan maken
wat de beste en fraaiste runderen zijn; terwijl heeren
landbfuwers zich daarmede weinig inlaten, omdat
de gewoonte bij hun heerscht, dat do baten der
koeijen voor hunne vrouwen zijn, en wat het vette
vee betreftdaartoe zal men toch wel geen geschikter
personen kunnen vinden, danvleeschhouwers ofslagters.
Slogt UEd. nu kunnen goedvindendeze mijnen
brief in de Nieuwsbode op te nemen, zult gij ver-
pligten Eeu vriend van waarheid.
SINJEUR DE LOOZE!
Je zult zeker wel dic-nke: «Jaap is geen man van
zijn woordhij heeft beloofd met de kermis in
stad te komen; den brand van Strickhaert te gaan
zien, en er wat over te keuvelen." Maar Sinjeur,
het was mij toen niet mogelijk om woord te hou
den, want je motwele, dat ik met September juust
de 'dordcndacgse koorse lieb gekregen en toen ik die
kwiet was, kroeg ik niorju de geUlhaorseen dat
is nog veel ergerde letste drie weken heb ik er
zoo verschrikkelijk van gezwetendat ik warempe-
Iin docht dat ik onder den groenen deken most,
en onder al dat zweeten liepen de deurwaerders om
de beenen te brekenen prommelden de papieren
onder de deuren deur als of het brandbrieven waeren, en
men rentgever liet me wete dat ik most komme be-
taele, of dat hij de boel zou laete verkaapen ter
wijl een Notaris uit Stad liet zeije, dat ik voor
of op Sinte-Maerte negen Pond, twelf Schellingen
en vuef Grooten, most komen voldoen, voor koop
van een Verke, of dat er anders dubbel rantsoen
penningen zoude gerekend worden. Dus Sinjeurtje,
ik zat schrikkelijk in den brand. Maar wat aange
vangen? Een woensdag zeide ik tegen mien wuuf:
«Hoor. weet je wat, ik zal mien broekstikken,
gouwe kuaapen en al wat er isopzoeken en geef
jie dan ook wat je heit, en we zullen er geld van
smejen.'- En warempelingrootje was er meè te
vreê doch toen ze het in de reiszak stak, bleette
deze als een kind dat naer schoole mot. Doch ik
kwam eens aan baar gerimpeld haenste, en zeide:
«Toe, toe, wuefje! kommende jaere kaopen wij nieuwe
spullen, want ik zal toch alle jaere niet sukkele
aan de koorse." En dat bragt haar verachtig tot be-
daeren, en ik vertrok nae Stad.
Onder weg docht ik: «Waer zal ik dat spul noe
verkaapen,» en ik meende dat de zonen Abrahams
daervoor het beste geschikt en vertrouwd waeren
en zoo redenerende, kwam ik om 9 ure in de stad.
Maar, o lieve Hemel! wat was ik verwonderd,
dat ik zoo veel vlaggen zag wapperen, zeker docht
ik zal de koning met zijne zeuntjes weer in de stad
wezen: en zoo niet, dan zal van Hall er mogelijk
zijn. Dus, meende ik, dat het maar best was, dat
ik Levi Nathan, of een ander, opzocht, om gaauw
aan geld te kommen, want wie weet, docht ik, of
over een uurlje het klienkende geld niet in den grond
is estopt. En toe ik Nathan, na veel zoekens, vond,
docht ik verachtig dat het geld al begraeve was,
want ik kon volstrekt bie hem nie teregt komme...
Wat noe edae? Daer stond ik bitter verlegen...
gelukkig herinnerde ik mien, dat ik nog een vriend
had, en wel mien vriend Knilyrf, waer ik mij dan
aak oogenblikkelijk naer toe begaf, Daer kommende,
vcrhaelde ik hem mien geldgebrek, en vroeg hem
wat er in de stad toch omging, dat het volk zoo
dol van vreugde was: «O vriend Jaap,» zeide hij, «het
is van daag beestenmarkt, en dit is zelfs den twee
den van die soort, doch mogelijk den laatsten
Verder raede hij miondat ik mien spulletjes in de
lommert zou briengen, daer ik het dan altijd nog
terug kan bekomme. Dit aak zoo begriependebe
gaf ik me met mien goud en zuiver, nae dien Tem
pel Mozesdoch ik merkte spoedig dat die menschen,
aak al te weinig geld hebben, om lommert te houwen,
o:i te zuinig bin, daerom deden we geen zaeken.
Arme stumpers docht ik, die haer goedje op den
bepaalden tied niet terug kunne haele. Waarop ik
mion viicnd weèr op ging zoeken, die mien toe
raede, liet mar op de schaele bie een zulversmid te
\erkaopen; hetwelk ik dan ook deed en ik maekte
er van bienae f 300, dus Jaap was uut den brand.
Het eerste wat ik toe deêwashet verke gae
betaele en toe as een' piele uut 'n booge nae de
beestemart, Daer gekomme, zag ik zooveel koeijen,
dat ik docht: «Het vee za van daege zeker nie
diere weze, daerom za 'k een koeije kaope en geen
veike, want het spek was verlede jaere veel te diere;
liet koste me wel 8 stuuvers 't pont.» Derhalve
zocht ik een knappe koeije op, en vroeg wat er
voor gevraegt w ieraan iemand die er biestond en
die ik voor den eigenaer aanzag. Doch die man
antwoordde mien Vriend, dit beest is niet te koop,
de beesten staan maar te pronkom wat boeren in de
stad te lokken,dat altijd nog een voordeeltje aan
brengt want weinigen gaan de stad uitdie geen
geld achterlaten, doch om al die moeite voor niets
niet te doen, geeft de stad, en nog een ding, aan de
eigenaars der beste koeijen en vaarzeneen fooitje.»
Wel zoo docht iknu moet ik toch eens zie of
de eigenaer van die koeije die ik uutézocht ae aok
een fooitje za kriege.
Nae in den Anleg van Schouwen een paer slokjes
edronko te hebben hoorde ik een gedruus, as of de
koeijen losébroke waere, doch buute kommende, zag
ik dat de keurheeren in antogt waere. Een vriend
wezende om wat ik zie kan, goed te zien, en wat
ik hooien kan, goed te hooren, volgde ik die hee
ren kort achter de hielen en hoorde en zag alles
wat er te hooren en te zien was. Onder andere
zag ik, dat er aan de hoorns van eenige koeijen en
vaezen ziede lintjes wiere éstrikt, doch die koeije
waer ik grooten zin in ade wier overeslégedat
mien verwonderde, want, die lintjes beteekende het
bewies, dat die dieren in deugd uutmunte boven de
andere die geen lintje an éstrikt waeren. Intus-
schen werd het hoog tietwilde ik den hond in
den pot niet vindendat ik mien vrind op ging
zoeken, waar ik ten eten was verzocht.
Onder het gebruuk van wat Gelderscben huspot.
verhaalde ik hem wat ik gehoort en gezie had ei
gaf tevens mijne verwondering te kennendat hë.'
koetje waer ik een bijzonder goed oog op had, al?
liet waere geheel onopgemerkt was verbie egae,
«Hoor Jaapantwoordde mien vriend «het gaal
met het uitdeelen van premienjuist zoo als he,
gaat met het uitdeelen van kruisen het paard dat
den haver verdient, krijgt zeniet. Daarvan ziet gij
een sprekend bewijs aan mij, 1k! de zoon van een
kolonel, die met room den degen voor Koning en
Vaderland gezwaaidt heb, ben altijd voorbij gegaan
wanneer cr eermetaal voor gedane diensten aan
Neèrlands dapperen werd uitgereikten waarlijk
Jaap, al beteekent dit gemis oogenschijnlijk niet
veeltoch is een oud krijgsheld er trotsch op, wan
neer zijn borst prijkt met een sieraad dat door den
Koning alleen geschonken wordt. Dus Jaap begrijpt
gij weldat die premiën juist contrarie van dien
uitgereikt zijn.»
Naer intusschen een goed glas oud bier in onze
maegen ezonden te hebben naemen we een hartelijk
afscheid van mekandere en Jaap ging op reize naer
liuus, waer ik Grootje ongemakkelijk pruttelende
vondomdat ik zoo laete t' liuus kwam, en vooral,
omdat ik geen verke ekocht had; zoodat ik verpligt
zal wezen over veertien daegen terug te kommen,
om een verke te kaopenwant ik kan met het
wuuf geen huus houe. Want noe ik mien rentge
ver betaeld heb en mien belasting an ezuvert, zit
ik weer zonder geld, dus mot ik zie, dat ik spek
op crediet kriege.
West-Emle, 14 November 1846.
Jaap Krijnsf. vanNoi,
f 24
A
24'/,,
- '2 2
A
23.
- 25
a
24.
- 21'/s
A
22'/,.
- 24
h
24'/,.1
- 22
h
23.
- 19
a
20.
- 3
a
4.
TEELT
2/t Eerste kwaliteit
2/j ortlin.
*/t Eerste
t/l ortlin. b
0 Eerste
0 ortlin,
0 inl'eiieus
Muilen
Oud goed weinig gevraagd.
STAP- E1T LtAlTDiTIBTTTrS.
Haamstede, 12 November. Gisteren vierde alhietl
een arm en behoeftig paar menschen, (Cornelis Ruedoel
en Janna Dalebout) derzelver 50jarige bruiloftsdag
De heer J. K. hiervan onderligt, had hun ind
herberg genoodigd om daar met eenige daartoe rate
verzochte arme oude lieden den geheclen dag ond«|
het gebruik van goede spijs en drank door te bren
gen.
Algemeene vrolijkheid en blijdschap heeft tlerl
ganschen dag onder de oude luitjes geheerscht, ci|
diegenen, welke het niet beneden zich achtten
feestelingen te bezoeken, konde op hun gelaat dj
dankbaarheid lezen die hen bezielde.
Gegoeden uit dit eiland, of gij allen die des avond-I
verwarmd en welgevoed van den haardu, op m|
zacht bed ter nedervleidt, och! denkt ook eens:
de 77- en 73jarige gouden-bruiloftsvierders, dij
hun beddeke onder een pannendakop eenen steent]
vloer en wat stroo ter nederspreiden, en geef hul
een penningske tot ondersteuning en verkwikking ij
hunnen ouden dag; God zal u gewis de reutel
van het aldus uitgezette kapitaal doen smaken
de eeuwigheid.
(Ingezonden get. mol)
De uitgever dezes wil zich volgaarne belasten, ui
het ontvangen en overmaken van liefdegiften vfl
het hierboven vermelde echtpaar. Van alle
komende giften zal, hoe gering ook, dankba|
melding worden gemaakt.
APT33.T51TTI53.T.
Heden overleed, na een langdurig maar
dig lijden, in den jeugdigen ouderdom van ruil
dertig jaren, mijne hartelijk geliefde echtgene
CATHAHINA LAGCHER, na eene genoegelijke ec|
vereeniging van drie jaren en acht maanden,
nalatende één kind, te jong om haar verlies teil
sefTen. Zij ontsliep kalm en zacht, in de ho|
dat zij in de zalige gewesten met haar kind,
op den 18 September 11. door den dood ontnonu
mogt vereenigd worden. (23
ZierikzeeJ. M. van SETTEN.J
den 15 November 184-6. boekhandelaar.
Daar is een fnanlij!
Door lien die p
Maar ach 1 wat ba
Van Goltstein
Wat baat eeu Schoc
Van Dam van iii
Het juist ontleden
Ontstaan door zie
Wat baat het d'arl
Des kranken lijde
Zoo uien geen nood
Voor 't kankerde
Men laat met wenst
Met beuzelpraat -
Den onwaardeerbren
Tot Neèrlands doe
En dan die meerder
Die wiet wil wa
Die nooit een kracl:
Maar eeuwig buig
Wat goeds is ooit v.
Dié slecds in Ned
Blind voor gebreken
Reikhalzend, uilzi
Da,
r ziju er, niet ee
Daar zijn eeiloozci
I)ie plicht tl ie e*d
Toestem men wat i
Daar zijn cr die zu
Om 't judasloon I
Die slechts op eigen
Zich niet bekreun
Daar zijn cr(Heme
In iccht- hoogam
Die 't lied van PI ut
Waarbij zich Sat.'.
Daar zijn er do
Van monslcis doo
Elleiiticliugcn 't Volk
Te zijn geeu kruid
Ik wil recht mate gr;
Nog breidelen rniji
Niet langer oj> vei bc
Ver toeven bij dat
Ik wil mijn vol ge:
Het eenigst wapen,
M ij u v lain m eu d z w a a r
Nog eensvoor 'l
Ik wil met Luza.cs i
En bliksemen lang
Vrrtfgenwookdicing i
Van wilskracht!
iT o
SSt» De Notaris C. J. van der HALEN
ten verzoeke zijner Principalen, op Vrijdag deal
November 1846, des morgens ten 9 ure, aanf
sterfhuis van wijlen Andries Tiggon, te Brouvl
haven, publiek verkoopen:
17 Stuks zoo geheel nieuwe als gebrul
VR1ESCHE KAST- en andere KLOKKEN,
stuks ZILVEREN HOROLOGIEN; eene
HOROLOGIEMAKERS GEREEDSCIIAPPFM
eenige HUISMEUBELEN, als: eene KLM
KAST, TAFELS, STOELEN en hetgeen
der zal worden aangeboden.
PUBLIEKE VERKOOPING van dit
meest vet RUNDVEE, aan de Balie te Zieriï
op aanstaanden Donderdag, des middags ten 12
te zierikzee ter drukkerij van p. de loo
Londen 11 Noi
rigten over liet alg
prijzen dalen, en
middelen wordt ru
echter nog groot g
van den eenen ka
reeds meer dan b
aan arbeid geholpe
andere zijde niet
tan hulp op aam
komen.
Frankfort 12 N
de aardappelenzo
inenhier nog gre
rigt dan in het af
hier gedane proef oi
des te meer verme
ten werden in het b<
poot; de vrucht, in
rijp en had dc gev
lakt zou nog meer
Verplanting 6 weker
K
Kampen, 14Nove
kortelings in Amsl
nen adem naar zijne
