zierikzeesche
nieuwsbode.
Nieuwstijdingen.
V erscheidenheden
EEN GOOCHELKUNSTJE.
N. 257.
Tweede Jaargang.
1846.
(Ierland zullen .1
Amerika, waar j
aanbidden
volgd.
word hot
k tocgeschre-
de burgers
DONDERDAG
da' de
zoo zijn er
de kern
rwijdert, en
I De ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE wordt uitgegeven op
alwaar, ZüO- Wa!im|ag en Donderdag bij P. de Loozeen is verkrijgbaar l
over Noord- ,ij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in dit rijk. De
zeker arbei- Vrijs is voor drie maanden voor elke EDITIE afzonderlijkj
eenige andere deSlad, 0,50 en /0,60 franco door het gcheelc RijkA I
omt de land-,
en groette)
zonder zijne?
hij naar zijn;
hon daarvan ENGELAND.
zijne mede bonden25 April. Een ijsselijk ongeluk is II.
ivas, omdat l«J|0kn(]ag te Cashel (Ierland) gebeurd; 200 personen
in landbouwei^giiji^ anen tot de arme klasse behoorende waren
erkregene be-j^. zaa[ van het stadhuis bijeengekomen, om de
wel toekwanr_£CVOering aan te hooren van een spreker des ma-
lat het zeggcijjigj^ggnootschaps, toen de vloer plotseling is in-
t aftenemenyortj en al de toehoorderen, met een vrecsselij-
pl'of, van de hoogte der verdieping zijn naar
■den gestort. Het dagblad van Cork dat dit
tluk mededeeltzegt, dat hij van hetzelve geen
ftandiger verslag kan geven, maar dat vele dier
ilukkigen op de plaats zijn dood geblevenen
dan 100 zwaar gekwetst, terwijl 47 in een
•st bedenkelijken toestand verkeeren.
NEDERLAND.
Donderdag30
Viijdag i
Zaturdag 2
Zondag 3
Maandag 4
Dingsdag 5
Woensdag 6
April.
Mei
s Eerste Kwartier.
50 APRIL.
De prijs der Advertentie» is Tien Cents de regel, behalve
35 Cents zegelregt voor elke plaatsing; dezelve kunnen in
gezonden worden tot Maand, en VVoensd. middag 12 nre; ua welk
tijdstip zij voor het eerst uitkomend IV. niet meer wor
den aangeuomen. Brieven Eranco.
lbouweraan
t vervolgj
iar dat zij
t bovenstaandj
lerdrukker de|
iedenis omt»'
Teil oven
mig soort
g is.
i göftfotViWeCi
rc
ïTERDi
.iSgen, 23 April. De Heer E. A. Smidtwet-
e lasten, dezer stad, en vroeger handelaar in wijnen
rijheid aaniat |lerke drallken, deed eenige dagen geleden
i mensch, in den persoon van haren burgemeester
terwijl bot«n)jt(jeurwaar(iers.acte gommeren om hem terug
.ucht-ademjn-£ge,en 128,V83,ü91 (onder korting der bij we-
ler dan Nf'rtjilvoer ontvangen restitutie) wegens over de ja-
tooggeacht kt J 1845 betaalde opcenten op 's Rijks belas-
inet zijn, eirt A ,p jt, dranken, als zullende het reglement,
arme ar belt jL [ens hetwelk die opcenten geheven zijnvan
spreek wo |e on|jLnoegde magt zijn uitgegaan. De sommatie
mis soort 1 ,j r uitwerking blijvende, volgde eene dagvaarding
jr de Arrondissements-Regtbank alhier, tegen
J ftidag e. k. Met gespannen verwachting ziet men
"-•den uitslag te gemoet van een geding door
Rarer wethouders tegen onze stad aangevangen.
Jit eene van regeringswege gedane opgaaf van de
reiigst van 's Rijks middelen in de eerste drie
ariden van 1846, vergeleken met die der eerste
e maanden van 1845, blijkt, dat die opbrengst
geweest: directe belastingen f 4,624,249,82'/s, zijn-
f 312,550,34 meer dan in 1845in- en uitg,
i„ ,.nloï„ it ten, enz. f 967,841,22, zijnde f 382,000.58'/, meer,
ij' 61' accijnsen ƒ4,581,662,381/,, zijnde f 309,138,68
6 er, registratie, zegel, 2,079,982,55'/,, zijnde
ren een salt ««'1026,18'/, minder, regt van waarborg op gou-
Rotterdam-, 1 en zilv, werken f 28,425,64, zijnde f 3,560,74'/,
uur met? er, posterijen f 334,255,41, zijnde f 2,931,43
IMPISH! 'M,er'loterijen f 142.927, zijnde f 3,563 minder.
llillUttii;De geheele opbrengst is geweest f 12,759,344,03'/,
ide f 996,739,83'/. meer dan in 1845. Wij zeg-
n'e' hallelujah! maar hallelu-van Hall!
Kassas® GEMENGDE BER1GTEN.
ïvitói
smo De gezant van den Bey van Tunis te Parij9, heeft
000 franken toegezonden aan den pastoor der
gdalena-kerkom, als een bewijs van blijdschap
SCHEPT s meesters over de bewaring van het leven des
ingsonder de armen te verdeelen. Te Athene
den de bewindslieden voortdurend gedwarsboomd,
r de regtschapene oppositie partij. Buiten twijfel
en er OOK redenen voor bestaan. De kolen-
iwerkcrs van Saint-Etienne hebben een gendarm
kvra «iet »«r,4ioord.De koning heeft te Amsterdam maar
z°"" "s slechts 20 menschen geschaft. Bij plegtige ora-
is 's konings tafel in den Haag dikker
1846 dava 's er stremming in den handel.
4 te Zierikzee. De minister van justitie in
^koningrijk België, heeft zich het regt van gratie
erleenen aangematigd. De koning en de volks-
Jgenwoordigers zien dit gelaten aan. Te Arnhem
7- h >en weder vernacht een aanzienlijk getal land-
uizers, thans niet uit Nederland, maar uit
9' en Kassei afkomstig; naar de kleeding te oor-
:n, bevonden zich onder dezelve eenige uit den
(Lsil SeS°eden stand. Te Lanarce heeft een kan-
16juffertje van 25 jaren, Sophie Falgon, haar in
ure.
ure.
7e
■V.
2
•V"
bt geboren kindje vermoord. Met den dag ver-
prison zich die misdaden in Frankrijk.
amelaars van historische rariteiten smachten,
1NHU1S belang hunner kabinetten naar de verschij-
r, der muntbiljetten; als kunnende deze voor de
,o Brouw nakomelingschap eens ten aangename herinne-
den eigcstrekken aan de schoone dagen, toen Mr. Flo-
an Hall nog minister was.De Generaal Nar-
- die in Spanje, de vrijheid der drukpers in
ir-d tegen3!)oeyen meenden, te hebben geketenden ook
en tevi''ere °P7-'Bten zich een geweldig man getoond
inn o is eensklaps uit de gunst der koningin geraakt.
3.' Jacobie als Espartcro, de man dien hij vroeger den
ligtteis ook hij thans als balling omzwervende
s lands, en zijn lot, gelijk dat van allen
as e. i>b 1
die toen zij veel vermogten, alles wilden, roept
waarschuwend tot hendie zich thans nog aan de
bovenzijde van het steeds wentelend rad der lotwis
selingen bevinden De Narvaessen
„Zij worden slechts verhoogd opdat in 't eind hun va I
„Te vreesselijker zij 1
„O, mistrouw 't sirenen- zingen!
„Bouw niet op 't geluk, o mensch!
„En, bereikt gij ook uw wensch,
„Vrees des noodlots wisselingen!
„Tusschen één, en nogmaals één
„Vlamt en klieft de bliksem heen!"
Tolluntu^in alttim, ut lapsu graviorc ruault"
Eutrop. de raorte Rufiui.
De Lezer heeft voorzeker wel eens hooren praten,
van die prettige goochelkunstjes, die zekere kunste
naars tot groot genoegen en vrolijke tijdpassering
van het opgekomeue publiek, zoo uiterst vlug en be
hendig kunnen verrigten. Ja, misschien zijn er ve
len die den Bode in handen krijgen, die zulke
kunstjes wel hebben zien doen, en meestentijds na
afloop van een en ander moesten getuigen, dat zij
het geld niet beklaagden, voor die uitspanning be
steed. Er is echter onder die goochelaarskunsljes
eene toer, die hoogst behendig en boven allen aardig
is, zij bestaat daarin, dat de goochelaar een man
in ecu gewone wijnflesch steekt.
Eene flesch wordt op het tooneel gebragt en op
de opening van den hals eenen trechter geplaatst.
De vijanden van Arlekijn hebben het plan ge
vormd hem daarin te stoppen. Op het eerste gezigt
schijnt dit voornemen onmogelijk ten uitvoer ge
bragt te kunnen worden, uithoofde van den omvang
van het ligchaam en uit kracht van dit physische
axioma «dat de inhoud r.iet grooter moet wezen dan
eenig voorwerp bevatten kan." Nogtans bereiken
de vijanden van Arlekijn door trekken, stampen en
kneden, hurt doel, en eindigen met hem even ge
makkelijk in de flesch te stoppen als menigen slij
ter in dranken een emmer put- of regenwater in
eene flesch kan gieten.
Deze toer is nieuw op het tooneel der gooche
laars, maar sedett lang, hield zij op dit te zijn op het
tooneel van den politieken schouwburg. Hoevele dui-
zendma.'en, b.v. worden niet verschillende natie's, even
zoo goed als Arlekijn, in de flesch gestopt.
Onze politieke Piassen verrigten even goed die
zelfde toer met verschillende Constitutionele zaken.
Denk maar eens aan de gedrochtelijke middelen
die in het werk zijn gesteld om centen te krijgen;
aan die schoone beloften waardoor zoo menigeen werd
gepaaid; aan die eerlijke vooruitzigten zoo overtui
gend voor oogen gesteld. En hebben zij dan toch
maar niet hun doel bereikt, door hetgeen zij ver
kozen hetzij met verminderen uittrekken kne
den, stampen, enz. in de staatkundige flesch te
stampen? Verminderen is en blijft echter, een der
meestgeliefkoosde hulpmiddelen der politieke Hans
worsten, om hunne kunsten te verrigten. Zij ver
minderen alles, behalve het budget.
In deze dagen zelfs nog wordt elk oogenblik dit
goochelaarskunstje waarvan wij spreken, bij zeker
Gouvernement met eene onverdragelijke eentoonig—
heid uitgevoerd. De groote verwachtingen die men
koesterde op overschoone beloften, zoo plegtig, zoo
heilig ten overstaan van achtingwaardige mannen af
gelegd; de belangen door deze voorgedragen, alles,
alles is in de flesch gestopt, en van een en ander
is niet meer gekomen, dan dat men ducaten zou
willen zoeken bij eenen belastingschuldige.
En dan die reuzen der oppositie, die acht voeten
lang waren, toen het den tijd der verkiezing was,
die door eene enkele beweging van hunne vreesse-
lijke armen allen zouden verpletteren, die zich niet
met de algemeene stem der natie vereenigden; waar
zijn zij gebleven? verdwenen, in de flesch gestopt.
Zie maar goed toe, evenmin ziet gij iets van hen
als van Arlekijn.
Merken wij echter dit verschil tusschen de poli
tieke hansworsterij en het goochelaarskunstje op; Ar
lekijn, ten minste, neemt den schijn aan, alsof hij
zich verdedigt en tegenstand biedt, om niet in de
flesch te geraken, terwijl de andere heeren, vroeger
zoo op hun paardje, zich laten drukken, trekken
knijpen, slaan, en dat alles met eene gelatenheid
en volgzaamheid, waarvoor het zachtaardigst lam
verstomd moet staan.
In dit geval, dient in plaats van den trechter, ee
nige post of betrekking, om hen in de flesch te
krijgen.
Maar wat beteekent ook liet* werktuigj waarmede
men iemand of iets weggoocheld wanneer de uit
slag altijd hetzelfde is. Zoo behandelen tegenwoor
dig de geleerde staatsmannen de politieke kwestiën
als goochel-balletjes, een, twee, de toer is verrigt.
Alles uit de handen, alles in de zakken,
Zekere organen der publieke openie hebben geroe
pen: nde k.... (namelijk de beste) is te oud, te worm
stekig, om zich met iets wat het ook zij, bezig te
houden." Zoo veel te minder voegt het haar, in
hare laatste doodstuipen, zich onledig te houden met
zaken van belang; beter was het, dat men haar
's morgens ten ell ure een kop bouillon bragt; want
haar blijft juist nog zooveel kracht over hunne goed
keurende stem te geven, om eenige millioenen gul
dens en drukkende lasten op den hals te schuiven
van diegenen, die liever beide aan haarzelve over
lieten.
Men heeft echter|raad gevonden om duizenden ook
opzigtens haar in de flesch te stoppen.
Wanneer men alles wilde opsommen wat al niet,
op de eene of andere wijze in de flesch gestoken is
en gestoken wordt, men zou geregeld eiken dag een
blad moeten uitgeven, zes malen zoo groot als Ne
derland, en de eentoonigheid van liet onderwerp zou
weldra eiken Lezer in slaap doen vallen.
Mijn Heer de Redacteur!
Ik ben een koopman in deze provincie, die gedu
rig het platte land moet rondreizen, om op eene
eerlijke wijze aan den kost te komen. Ik ben nu
weder eene week of wat van huis geweest, en
merkwaardig is het mij voorgekomen, dat ik des
avonds, in de dorpsherbergen aan den gemeenen
haard zittende, bijna uitsluitend slechts over twee
zaken heb hooren praten, en wel over de aardappe
len en over de belastingen,
lk ben geen boer; dus van aardappelen weet ik
weinig te zeggen; ik kan alleen maar beoordeelen,
of ze goed of slecht smaken, en dit is mij genoeg.
Maar de belastingen, ja, dat is wat anders, hierover
meen ik; mede te kunnen praten; eensdeels, omdat
ik zelf nog al een aardig sommetje moet opbrengen,
anderdeels, omdat mijne affaire mij schier dagelijks
met deze zaak in aanraking brengt.
Op mijne laatste reis bevond zich in de gelag
kamer van zeker dorp, onder de daar vergaderde
menigte, ook een oude boer. De kerel keek zoo
strak, alsof hij tot de Afgescheidenen behoorde. Na
vele en bittere klagten van het gezelschap over den
druk der belastingen, vatte de boer het woord op,
om de klagers den mond te stoppen. Hij deed ons
de belastingen uit een oogpunt beschouwen, waar
aan ik nimmer gedacht had; doch laat ik den man
zeiven laten spreken;
»Zijt gij klagers, allen Christenmenschen, die het
«heil uwer zielen ter harte gaat? Wie zou dat kun-
»nen denken? Juist de belastingen zijn het, die u
»van zonde en ondeugd terughouden en tot hooger
«volmaaktheid opleiden."
(Hier vatte hij zijn glaasje met jenever op en
proefde eens.)
Bij liet vreemd en ongeloovig gezigt, dat ieder zet
te, hernam hij met versterkte stem:
«Zoo gij Christenen zijt, kent gij uwen Catechis-
«mus tech, en kunt gij mij de zeven doodzonden
«opnoemen," ««Wel ja!"" sprak een oude, naast
»>;hem gezeten paai, ««wellust, overdaad, ho-
««vaardu, gierigheid, nijd. gramschap ell lui-
»»heid."" «Regt zoo!' viel hem de spreker in.
«Nu zult ge zien, of ik gelijk heb. Zoo als ge al-
«len weet, zijn de belastingen zoo hoog, dat men
«zwoegen moet om ze op den uoodigen tijd bij el-
«kander te schrapen; dat ieder hard achteruit gaat,
«zoo, dat er weinig of liever niets overschiet voor
«genoegens; want die thans nog wonen kan, lede—
«lijk eten of slapen op zijn tijd, is reeds een over-
«gelukkig wezen. Dit en de belastingen te betalen,
«is alles, wat men maar wcnschen kan. Ik vraag
«het u: wie zou in deze omstandigheden lust, geld
»en tijd hebben, zich aan den wellust te bezon—
«digen. Bovendien havergort met boerenkool prikkelt
«de dierlijke natuur weinig. Neen, Vrienden! de pa—
«leizen en holen der wellust zijn gesloten; want
«niemand treedt die binnen dan met een gouden
«sleutel voorzien, en niets noodzaakt sterker tot
«kuifchheid dan armoede.
«Overdaad? maar waar wil die van daan komen?
«Slempers en brassers bestaan er niet meer in
«naam. Zelfs de aardappelen, (namelijk door hen,
«die deze lekkernij nog mogen gébruiken) worden
